Die Garnaalvisse (Centriscidae) is 'n vis-familie wat tot die orde Syngnathiformes behoort. Daar is twee genera met vier spesies in hierdie familie. Een van die soorte kom aan die Suid-Afrikaanse kus voor.
Die familie se lywe is lank en plat, soos 'n lemmetjie. Die rug is gebuig sodat die dorsale vin in die plek van die stertvin is en die stertvin is laer af, amper waar die anale vin normaalweg is. Die familie het geen tande in die mond nie. Die maksimum grootte is 16 cm.
Die volgende genus en gepaardgaande spesie kom aan die Suid-Afrikaanse kus voor:
Die Garnaalvisse (Centriscidae) is 'n vis-familie wat tot die orde Syngnathiformes behoort. Daar is twee genera met vier spesies in hierdie familie. Een van die soorte kom aan die Suid-Afrikaanse kus voor.
Die Schnepfenfische (Centriscidae) sind eine Familie der Seenadelartigen (Syngnathiformes).
Die Tiere leben weltweit in gemäßigten und subtropischen Meeren, teilweise in Tiefen bis 1000 Metern. Die Gattungen Centriscops und Notopogon kommen nur auf der südlichen Erdhalbkugel vor. Der Gewöhnliche Schnepfenfisch (Macroramphosus scolopax) lebt auch an den Küsten Westeuropas und im Mittelmeer. Die vier Arten der Unterfamilie der Schnepfenmesserfische (Centriscinae) leben im flachen Regionen des tropischen Indopazifik.
Es handelt sich um seitlich abgeflachte, schmale Fische mit langen, röhrenförmigen Pipettenschnauzen und endständigen, zahnlosen Mäulern. Die verschiedenen Arten erreichen Längen zwischen 15 und 33 cm. Ihre ersten fünf oder sechs Wirbel sind verlängert. Die kleinen Bauchflossen besitzen einen Flossenstachel und vier Weichstrahlen.
Es sind fünf Gattungen in zwei Unterfamilien mit insgesamt zwölf Arten als valide anerkannt:
Die Schnepfenfische (Centriscidae) sind eine Familie der Seenadelartigen (Syngnathiformes).
Устаралар (лат. Centriscidae) — устарабалыктар, майда балыктардын бир тукуму, булардын төмөнкү түрлөрү белгилүү: узун тикендүү устара (лат. Centriscus cristatus), кадимки устара (Aeoliscus strigatus).
Устаралар (лат. Centriscidae) — устарабалыктар, майда балыктардын бир тукуму, булардын төмөнкү түрлөрү белгилүү: узун тикендүү устара (лат. Centriscus cristatus), кадимки устара (Aeoliscus strigatus).
The Centriscidae are a family of fishes from the order Syngnathiformes which includes the snipefishes, shrimpfishes, and bellowfishes.[2] A small family, consisting of only about a dozen marine species, they are of an unusual appearance, as reflected by their common names. The species in this family are restricted to relatively shallow, tropical parts of the Indo-Pacific.
They have extremely compressed, razor-like bodies which have a sharp ventral edge and a dorsal surface which is nearly straight in profile ending in a long snout which has a tiny mouth with pincer-like jaws which lack teeth. The spiny part of the dorsal fin is located close to the tail and is made of one long, sharp spine at the anterior end with two shorter spines behind that. The soft, posterior part of the dorsal fin and the caudal fin are situated on the ventral surface and lie below the posterior-most part of the body, which is pointed. The pelvic fins are small and are located around the middle of its body while the pectoral fins are larger. The body is almost completely covered in thin, translucent bony plates which are created by expansion of its vertebrae. The species within this family do not have a lateral line. These fish tend to swim with their heads pointed towards the substrate, although why they do this is unclear. Some species occur within beds of sea grass while other species are reef fishes. They are predators of zooplankton.[3]
In some classifications, the subfamily Macroramphosinae is raised to the level of family, Macroramphosidae.[4] The placement of the genus Centriscops is unclear: ITIS places it in Macroramphosidae, as does the 5th edition of Nelson (2016).[5]
The two genera currently classified within the Centriscidae are:[5]
The Centriscidae are a family of fishes from the order Syngnathiformes which includes the snipefishes, shrimpfishes, and bellowfishes. A small family, consisting of only about a dozen marine species, they are of an unusual appearance, as reflected by their common names. The species in this family are restricted to relatively shallow, tropical parts of the Indo-Pacific.
Los centríscidos (Centriscidae) son una familia de peces marinos incluida en el orden Syngnathiformes, distribuida fundamentalmente por los océanos Índico, Pacífico y Atlántico.[1] Aparece por primera vez en el registro fósil en el Eoceno inferior, durante el Terciario inferior.[2]
Las especies que la integran tienen el cuerpo con una longitud máxima descrita de 15 cm extremadamente comprimido, similar a una navaja de afeitar con un fuerte borde; tiene delgadas placas óseas que son expansiones de la columna vertebral y que recubren el cuerpo casi en su totalidad.[1]
La primera espina de la aleta dorsal es larga y fuerte, localizada en el extremo posterior del cuerpo, seguida de dos espinas más cortas; las aletas blandas dorsal y caudal están desplazadas hasta el vientre; no tienen línea lateral y la boca no tiene dientes.[1]
Es muy característica su forma de nadar, en posición vertical con el hocico hacia abajo, con un nivel de actividad lento; se alimenta de pequeño zooplancton.[1]
Según FishBase se clasifican en dos subfamilias, en las que existen 13 especies agrupadas en 5 géneros:[3]
Los centríscidos (Centriscidae) son una familia de peces marinos incluida en el orden Syngnathiformes, distribuida fundamentalmente por los océanos Índico, Pacífico y Atlántico. Aparece por primera vez en el registro fósil en el Eoceno inferior, durante el Terciario inferior.
Centriscidae arrain singnatiformeen familia da, Indiako eta Ozeano Bareko ur tropikaletan bizi dena.[1].
FishBaseren arabera, familiak egun 12 espezie ditu, 5 generotan banaturik:[2]
Centriscidae arrain singnatiformeen familia da, Indiako eta Ozeano Bareko ur tropikaletan bizi dena..
Katkarapukalat (Centriscidae) on putkisuukaloihin kuuluva heimo. Heimon lajeja tavataan Intian valtamerestä ja Tyynestämerestä.
Varhaisimmat katkarapukalojen heimoon kuuluvien lajien fossiilit on ajoitettu eoseenikaudelle. Heimoon kuuluu 5 sukua ja noin 15 lajia. Heimo jaetaan kahteen alaheimoon, jotka ovat katkarapukalat (Centriscinae) ja torvikalat (Macrorhamphosinae). Heimon lajit ovat yleensä alle 15 cm pitkiä, mutta isokatkarapukala voi saavuttaa 25 cm:n pituuden. Tyypillinen piirre on litteä ruumis, joka muistuttaa muodoltaan veitsenterää. Ruumista suojaavat ohuet luulevyt. Katkarapukalojen selkäevä sijaitsee ruumiin takaosassa ja pyrstöevä on hieman alaspäintaittunut. Pienehkö suu on putkimaisen kuonon päässä. Heimon kaloilla ei ole kylkiviivaa.[1][2]
Katkarapukaloja tavataan lämpimistä vesistä indopasifiselta merialueelta. Heimon lajeille on tyypillistä liikkua pieninä parvina ja uida pystyasennossa pää alaspäin. Katkarapukalalajien ravintoa on eläinplankton.[1][3]
Katkarapukalat (Centriscidae) on putkisuukaloihin kuuluva heimo. Heimon lajeja tavataan Intian valtamerestä ja Tyynestämerestä.
La famille des centriscidés (ou Centriscidae) comprend 5 genres de poissons canif et de poissons crevette.
Les macroramphosidés sont parfois considérés comme une sous-famille des centriscidés.
Selon FishBase (15 octobre 2014)[2] et World Register of Marine Species (15 octobre 2014)[3] :
ITIS (15 octobre 2014)[4] ne reconnaît que les genres Aeoliscus et Centriscus, et classe les autres parmi les Macroramphosidae, famille non reconnue par WoRMS et FishBase.
Selon Paleobiology Database (16 mars 2019)[5] :
La famille des centriscidés (ou Centriscidae) comprend 5 genres de poissons canif et de poissons crevette.
I Centriscidae sono una famiglia di pesci d'acqua salata dell'ordine dei Syngnathiformes.
Le specie dei generi Aeoliscus e Centriscus sono diffusi nelle parti tropicali degli oceani Indiano e Pacifico mentre gli altri sono diffusi in tutti i mari a latitudini subtropicali o temperate. Entrambi i generi, nel corso del Cenozoico, abitavano anche il Mediterraneo, così come le forme estinte Aeoliscoides e Paramphisile. Nel mar Mediterraneo si trova la specie Macroramphosus scolopax.
Vivono sia nelle regioni costiere tropicali coralline che a profondità maggiori.
L'aspetto di questi pesci è piuttosto difforme, caratteri sempre presenti sono il muso allungato a tubo (come nella generalità dei Syngnathiformes), l'assenza di linea laterale, il corpo piatto e sottile a rasoio coperto di piastre ossee trasparenti e il primo raggio della pinna dorsale molto robusto e ingrossato; nei Centriscus e negli Aeoliscus questo raggio è posto in orizzontale in continuazione del corpo, dove negli altri pesci è posta la pinna caudale mentre la pinna dorsale, la pinna caudale e la pinna anale sono situate sul bordo ventrale del corpo. Nelle altre specie le pinne sono nella loro posizione normale e il corpo è più alto.
Alcune specie superano di poco i 30 cm.
Aeoliscus strigatus e altre specie si mimetizzano tra gli aculei dei ricci di mare. Nuotano in posizione verticale, Sono planctofagi.
Alcune specie tropicali vengono allevate in acquario.
La famiglia è divisa in due sottofamiglie[1]:
Oltre alle forme attuali, vi sono parecchie forme estinte, come Paramphisile e Aeoliscoides, ritrovati nel famoso giacimento di Bolca risalente all'Eocene (50 milioni di anni fa).
I Centriscidae sono una famiglia di pesci d'acqua salata dell'ordine dei Syngnathiformes.
Aeoliscus strigatus Centriscops humerosus Centriscus cristatus Macroramphosus scolopax Notopogon xenosomaCentriscidae sunt parva familia macroramphosorum, aeoliscorum, centriscorum, et notopogontium.[1] Familia ex circa tredecim speciebus marinis constat. Omnibus est aspectus inusitatus, ut nomina in variis linguis communibus significant. Species generum Aeolisci et Centrisci solum tenues tropicasque regionis Indo-Pacificae aquas habitant, cum ceterae species plerumque in profundioribus oceanorum tropicorum, subtropicorum, australium regionibus endemicae sunt.
Sunt fortasse tredecim species in quinque generibus et duabus subfamiliis. In aliquibus classificationibus, subfamilia Macroramphosinae ad gradum familiae Macroramphosidarum elevatur.[2] Sedes generis Centriscopis est incerta: ITIS id in Macroramphosinis,[2] sed FishBase in Centriscinis conlocat.[3]
Centriscidae sunt parva familia macroramphosorum, aeoliscorum, centriscorum, et notopogontium. Familia ex circa tredecim speciebus marinis constat. Omnibus est aspectus inusitatus, ut nomina in variis linguis communibus significant. Species generum Aeolisci et Centrisci solum tenues tropicasque regionis Indo-Pacificae aquas habitant, cum ceterae species plerumque in profundioribus oceanorum tropicorum, subtropicorum, australium regionibus endemicae sunt.
Kreivauodeginės (Centriscidae) – adatžuvių (Syngnathiformes) šeima. Paplitusios Indijos ir Ramiajame vandenynuose. Dydis – iki 15 cm.
Šeima skirstoma į du pošeimius. Pošeimis Macroramphosinae kai kurių sistematikų išskiriamas į savarankišką šeimą – trimitžuvės (Macroramphosidae). Iš viso yra 5 gentys ir 13 rūšių.
Kreivauodeginės (Centriscidae) – adatžuvių (Syngnathiformes) šeima. Paplitusios Indijos ir Ramiajame vandenynuose. Dydis – iki 15 cm.
De snipmesvissen (Centriscidae) vormen een familie van relatief kleine zeevissoorten. In het Engels worden ze razorfish (letterlijk: scheermesvissen) genoemd.
De vissen worden meestal niet groter dan 15 cm en zijn zijdelings sterk afgeplat, bijna als een scheermes, vandaar de naam mesvis. Kleine beenplaatjes bedekken het hele lichaam van de vis. De rugvin is heel sterk naar achter geplaatst en de eerste stekel daarin is lang en scherp, gevolgd door twee kortere stekels. Ze zwemmen vaak bijna verticaal, met de (vaak spitse) snuit omlaag.
Er zijn volgens FishBase 13 soorten in vijf geslachten.
De snipmesvissen (Centriscidae) vormen een familie van relatief kleine zeevissoorten. In het Engels worden ze razorfish (letterlijk: scheermesvissen) genoemd.
Brzytewkowate, brzytewnikowate (Centriscidae) – rodzina ryb promieniopłetwych z rzędu igliczniokształtnych (Syngnathiformes).
Ocean Indyjski i Ocean Spokojny.
Ciało silnie bocznie spłaszczone, pokryte płytkami kostnymi zespolonymi z kręgosłupem, brzuszna część pancerza tworzy ostrą krawędź, nadając rybie kształt noża, przez co określane są często jako ryby-brzytwy. Pierwszy promień płetwy grzbietowej tworzy twardy kolec, który u przedstawicieli rodzajów Aeoliscus i Centriscus przesunięty jest w miejsce ogona. Płetwy brzuszne z jednym twardym promieniem i 4 miękkimi. Brzytewkowate pływają w pozycji pionowej, skierowane głową w dół, rzadziej odwrotnie. Przebywają w małych grupach.
Rodzaje zaliczane do tej rodziny[2] są zgrupowane w podrodzinach Centriscinae i Macroramphosinae:
Aeoliscus — Centriscops — Centriscus — Macroramphosus — Notopogon
Brzytewkowate, brzytewnikowate (Centriscidae) – rodzina ryb promieniopłetwych z rzędu igliczniokształtnych (Syngnathiformes).
Centriscidae é uma pequena família de peixes marinhos que inclui as espécies conhecidas pelos nomes comuns de apara-lápis e peixes-camarão.[1] A família inclui apenas uma dezena de espécies marinhas, cuja morfologia pouco comum está reflectidas nos nomes pelos quais são conhecidas. Os membros dos géneros Aeoliscus e Centriscus tam a sua distribuição natural restrita às águas pouco prfundas da região tropical do Indo-Pacífico, enquanto as restantes espécies estão distribuídas pelas águas profundas das regiões oceânicas tropicais e subtropicais e pela região austral.
As espécies incluídas neste agrupamento taxonómico apresentam corpo fortemente comprimido longitudinalmente, na sua maioria coberto por placas ossificadas. A primeira espinha da barbatana dorsal é alongada e aguçada, deslocada para a parte posterior do corpo. Duas espinhas adicionais, o resto da barbatana dorsal e a barbatana caudal estão deslocados para a face ventral do corpo do peixe.
Apresentam um focinho longo e estreito, terminado numa pequena boca sem dentes. Todas as espécies são pequenas, não excedendo os 34 cm de comprimento, alimentando-se de zooplâncton.
Para além do seu aspecto incomum, os centriscídeos destacam-se por nadarem com a cabeça para baixo. A razão para esse comportamento invulgar permenece obscura: enquanto algumas espécies que vivem entre macroalgas ou plantas marinhas podem beneficiar desse pocionamento, a maioria das espécie vivem em habitats, como os recifes de coral, em que tal não parece conferir qualquer vantagem.
Na sua actualconfiguração, a família inclui 13 espécies agrupadas em cinco géneros e duas subfamílias. Em algumas classificações a subfamília Macroramphosinae é alevada ao nível de família, passando a constituir o táxon Macroramphosidae.[2] A inclusão do género Centriscops não é consensual: o ITIS coloca-o no grupo Macroramphosinae[2], mas a FishBase coloca-o nos Centriscinae.[3]
Centriscidae é uma pequena família de peixes marinhos que inclui as espécies conhecidas pelos nomes comuns de apara-lápis e peixes-camarão. A família inclui apenas uma dezena de espécies marinhas, cuja morfologia pouco comum está reflectidas nos nomes pelos quais são conhecidas. Os membros dos géneros Aeoliscus e Centriscus tam a sua distribuição natural restrita às águas pouco prfundas da região tropical do Indo-Pacífico, enquanto as restantes espécies estão distribuídas pelas águas profundas das regiões oceânicas tropicais e subtropicais e pela região austral.
蝦魚科其下分4個屬,如下:
새우고기과(Centriscidae)는 실고기목에 속하는 조기어류 과의 하나이다.[1] "새우고기"(shrimpfish) 또는 "면도칼고기"(razor fish)라고도 부른다. 면도칼고기(razor fish)라는 라는 영어 이름은 배의 가장자리가 날카롭기 때문에 붙여진 이름이다. 열대의 일부 심해와 아열대 또는 남방 해역에서 주로 발견된다. 흑선미촉주둥치(Centriscops obliquus)와 대주둥치(Macrorhamphosus scolopax) 등을 포함하고 있다.
새우고기과는 다음과 같이 분류한다.[1]
다음은 페어클로스(Faircloth) 등의 연구에 기초한 계통 분류이다.[2]
실고기목 촉수아목 주벅대치상과 실고기아목새우고기과(Centriscidae)는 실고기목에 속하는 조기어류 과의 하나이다. "새우고기"(shrimpfish) 또는 "면도칼고기"(razor fish)라고도 부른다. 면도칼고기(razor fish)라는 라는 영어 이름은 배의 가장자리가 날카롭기 때문에 붙여진 이름이다. 열대의 일부 심해와 아열대 또는 남방 해역에서 주로 발견된다. 흑선미촉주둥치(Centriscops obliquus)와 대주둥치(Macrorhamphosus scolopax) 등을 포함하고 있다.