Lobelia chinensis o lobelia de China (Bambianlian), ye una especie de planta de flores perteneciente a la familia Campanulaceae. Ye una de les 50 yerbes fundamentales utilizaes na medicina tradicional china, onde tien el nome (chinu simplificáu: 半边莲; pinyin: bàn biān lián.
Son yerbes, perennes. Tarmos decumbentes, delgaos, qu'algamen los 6-30 cm d'altor, nodos glabros, menores enraigonaos. Fueyes alternes, sésiles o peciolaes de 1 mm, fueya estrecha elíptica, elíptica o llanceolada, de 7-26 x 1,5-7 mm, glabra, base arrondada, obtusa, o llargamente cuneiforme, marxe enteru o evidente ferrucháu na parte cimera, ápiz agudu o acumináu. Flores xeneralmente solitaries, axilares nes fueyes cimeres de les cañes; pedicelos delgaos, 1.2-2.5 cm; bractéoles 2 na base, de 1 mm, glabro o ausente. Hipanto estrechu obconical. Corola de color rosa, blancu o azul, de 10-15 mm, estremáu na base na parte posterior, con vellosidaes blanques debaxo del gargüelu. Cápsula obconica, de 6-7 mm. Granes llargamente elíptiques, estruyíes. Fl. y fr. mayu-ochobre.[2]
Alcuéntrase nos arrozales, regueros, ente les camperes húmedes en Anhui, Fujian, Guangdong, Guangxi, Guizhou, Hainan, Hubei, Hunan, Jiangsu, Jiangxi, Sichuan, Taiwán, Yunnan, Zhejiang, Bangladex, Camboya, India, Xapón (incluyendo les Islles Ryukyu), Corea, Laos, Malasia, Nepal, Sri Lanka, Tailandia y Vietnam.
Alcuéntrase en China. El so hábitat natural son los banzaos, manantiales y llugares húmedos.
Lobelia chinensis describióse por João de Loureiro y espublizóse en Flora Cochinchinensis 2: 514. 1790[3]
Lobelia: nome xenéricu que foi nomáu n'honor del botánicu belga Matthias de Lobel (1538-1616).[4]
chinensis: epítetu xeográficu qu'alude al so localización en China.
Lobelia chinensis o lobelia de China (Bambianlian), ye una especie de planta de flores perteneciente a la familia Campanulaceae. Ye una de les 50 yerbes fundamentales utilizaes na medicina tradicional china, onde tien el nome (chinu simplificáu: 半边莲; pinyin: bàn biān lián.
Vista de la planta Vista de la planta Flor
Lobelia chinensis (lat. Lobelia chinensis) - zəngçiçəyikimilər fəsiləsinin firəngotu cinsinə aid bitki növü.
Lobelia chinensis (lat. Lobelia chinensis) - zəngçiçəyikimilər fəsiləsinin firəngotu cinsinə aid bitki növü.
Lobelia chinensis, commonly known as Asian lobelia,[2] Chinese lobelia, and Herba Lobellae Chinensis, is a species of flowering plant in the family Campanulaceae. It is one of the 50 fundamental herbs used in traditional Chinese medicine, where it has the name (Chinese: 半边莲; pinyin: bàn biān lián).[3]
Lobelia chinensis is a small perennial herb[4] that grows in tangled clumps from 15 centimetres (5.9 in) to 35 centimetres (14 in) long. It has a long, thin, branching stem that is olive green and green-brown crumpled narrow leaves. It has little to no odor and a sweet and pungent taste. When harvesting herbs for medical use, the ones with the greenest stems and yellower roots are preferred.[3]
It is endemic to east, south, southwest, and south-central China.
Lobelia chinensis is considered one of the 50 fundamental herbs in Chinese herbology. Historically, L. chinensis has been used in herbal medicine to help stop smoking, however the Food and Drug Administration has banned the use of herbs containing lobeline due to its ineffectiveness.[5]
Lobelia chinensis contains 6,7-dimethoxycoumarin, fraxinol, 5-hydroxy-7-methoxycoumarin, tomentin, 3'-hydroxygenkwanin, apigenin, quercetin, luteolin, linarin, luteolin 3',4'-dimethylether-7-O-beta-D-glucoside, isoferulic acid, and ethyl rosmarinate.[6]
Lobelia chinensis is considered mildly toxic[1] due to its adverse effects, including vomiting, heartburn, anxiety, vibrating, eclampsia, increased heart-rate, and severe stomach aches.[7]
{{cite web}}
: Missing or empty |url=
(help) Lobelia chinensis, commonly known as Asian lobelia, Chinese lobelia, and Herba Lobellae Chinensis, is a species of flowering plant in the family Campanulaceae. It is one of the 50 fundamental herbs used in traditional Chinese medicine, where it has the name (Chinese: 半边莲; pinyin: bàn biān lián).
Lobelia chinensis o lobelia de China (Bambianlian), es una especie de planta de flores perteneciente a la familia Campanulaceae. Es una de las 50 hierbas fundamentales utilizadas en la medicina tradicional china, donde tiene el nombre (chino simplificado: 半边莲; pinyin: bàn biān lián.
Son hierbas, perennes. Tallos decumbentes, delgados, que alcanzan los 6-30 cm de altura, nodos glabros, menores arraigados. Hojas alternas, sésiles o pecioladas de 1 mm, hoja estrecha elíptica, elíptica o lanceolada, de 7-26 x 1,5-7 mm, glabra, base redondeada, obtusa, o ampliamente cuneiforme, margen entero o evidente serrado en la parte superior, ápice agudo o acuminado. Flores generalmente solitarias, axilares en las hojas superiores de las ramas; pedicelos delgados, 1.2-2.5 cm; bractéolas 2 en la base, de 1 mm, glabro o ausente. Hipanto estrecho obconical. Corola de color rosa, blanco o azul, de 10-15 mm, dividido en la base en la parte posterior, con vellosidades blancas debajo de la garganta. Cápsula obconica, de 6-7 mm. Semillas ampliamente elípticas, comprimidas. Fl. y fr. mayo-octubre.[2]
Se encuentra en los arrozales, arroyos, entre los pastos húmedos en Anhui, Fujian, Guangdong, Guangxi, Guizhou, Hainan, Hubei, Hunan, Jiangsu, Jiangxi, Sichuan, Taiwán, Yunnan, Zhejiang, Bangladés, Camboya, India, Japón (incluyendo las Islas Ryukyu), Corea, Laos, Malasia, Nepal, Sri Lanka, Tailandia y Vietnam.
Se encuentran en China. Su hábitat natural son los pantanos, manantiales y lugares húmedos.
Lobelia chinensis fue descrita por João de Loureiro y publicado en Flora Cochinchinensis 2: 514. 1790[3]
Lobelia: nombre genérico que fue nombrado en honor del botánico belga Matthias de Lobel (1538-1616).[4]
chinensis: epíteto geográfico que alude a su localización en China.
Lobelia chinensis o lobelia de China (Bambianlian), es una especie de planta de flores perteneciente a la familia Campanulaceae. Es una de las 50 hierbas fundamentales utilizadas en la medicina tradicional china, donde tiene el nombre (chino simplificado: 半边莲; pinyin: bàn biān lián.
Vista de la planta Vista de la planta FlorBán biên liên hay còn gọi lỗ bình Trung Quốc (danh pháp khoa học: Lobelia chinensis) là loài thực vật có hoa trong họ Hoa chuông. Loài này được Lour. mô tả khoa học đầu tiên năm 1790.[1]
Bán biên liên hay còn gọi lỗ bình Trung Quốc (danh pháp khoa học: Lobelia chinensis) là loài thực vật có hoa trong họ Hoa chuông. Loài này được Lour. mô tả khoa học đầu tiên năm 1790.
半邊蓮(學名:Lobelia chinensis)屬桔梗科半邊蓮屬。又名為:急解索、細米草、蛇舌草、半邊花、水仙花草、鐮麼仔草等。
花期在5月至8月、果期在8月至10月。
生長在臺灣、中國長江中下游及其以南各省、及東亞地區等之低海拔濕地。
全草主要成分含有多種生物鹼如:山梗菜堿(lobeline)、山梗菜酮堿(lobelanine)、異山梗菜酮堿(isolobelanine)、山梗菜烷啶(lobelanidine),並有皂苷、黃酮類、氨基酸等之反應。
使用為中藥之一種,亦為50種基本中藥之一。在夏季時全草採收,經過去沙、洗淨、曬乾等之過程成藥。功效為消腫解毒、清熱利尿,可外敷或內服。中醫在傳統上常用之為治療蛇蟲咬傷等之清熱解毒消腫療藥。
ミゾカクシ (溝隠、Lobelia chinensis)はキキョウ科ミゾカクシ属の雑草。和名は、溝を隠すほど茂ることから付けられた。また、田の畦に筵を敷いたように生える様子からアゼムシロ(畦筵)ともいう。
湿った場所に生える多年草。茎は細くて横に這い、節ごとに葉をつけ、根を下ろす。
葉は互生、間隔を置いて付き、長さ1-2cmで狭い披針形、葉柄はなく、縁には低い鋸歯がある。葉は黄緑でのっぺりしており、主脈以外は目立たない。
花は6-10月、葉柄から出る花茎は1.5-3cmで立ち上がり、先端に一つ花をつける。花は径1cmほど、唇形花で上二弁と下三弁に分かれ、下三弁はくるりと外へ巻く。花は白から薄い紫を帯びる。
日本では北海道から琉球まで分布し、日本国外では中国、インド、マレーシアに分布する。湿地に多く、特に水田周辺ではよく見かける、水田雑草の一つである。
中国医学では漢方薬の基本となる50種の薬種の一つである。夏に採取したものを洗浄、乾燥させたものを用いる。腫瘍や毒蛇の咬傷、利尿剤として用いられる。
タチミゾカクシ L. dopatrioides Kurz var. cantonensis (Danguy) W.J. de Wilde & Duyfjes(シノニム: L. hancei H.Hara (sv) )[1][2]
英語:
日本語:
ミゾカクシ (溝隠、Lobelia chinensis)はキキョウ科ミゾカクシ属の雑草。和名は、溝を隠すほど茂ることから付けられた。また、田の畦に筵を敷いたように生える様子からアゼムシロ(畦筵)ともいう。
수염가래꽃(학명: Lobelia chinensis, Asian lobelia[1], Chinese Lobelia, Herba Lobellae Chinensis)은 한국·중국·일본에 분포하는 여러해살이풀이다. 높이 3-5cm, 줄기는 옆으로 길게 뻗는다. 잎은 어긋나며 잎자루가 없고 넓은 바소꼴로 길이 1-2m, 나비 2-4mm이며 가장자리에 거칠고 가는 톱니가 있다. 꽃은 5-8월에 잎겨드랑이에서 엷은 자주색으로 핀다. 꽃자루가 길고 꽃부리는 5개로 갈라지며, 갈라진 조각은 바소꼴로 한 쪽으로 치우쳐 좌우로 대칭한다. 수술은 합쳐져서 암술을 둘러싸고, 시방은 하위이며 꽃받침은 5개이다. 열매는 삭과이며 종자는 적갈색이다. 독성이 있으며 논둑이나 밭둑, 습지에서 자란다.
수염가래꽃(학명: Lobelia chinensis, Asian lobelia, Chinese Lobelia, Herba Lobellae Chinensis)은 한국·중국·일본에 분포하는 여러해살이풀이다. 높이 3-5cm, 줄기는 옆으로 길게 뻗는다. 잎은 어긋나며 잎자루가 없고 넓은 바소꼴로 길이 1-2m, 나비 2-4mm이며 가장자리에 거칠고 가는 톱니가 있다. 꽃은 5-8월에 잎겨드랑이에서 엷은 자주색으로 핀다. 꽃자루가 길고 꽃부리는 5개로 갈라지며, 갈라진 조각은 바소꼴로 한 쪽으로 치우쳐 좌우로 대칭한다. 수술은 합쳐져서 암술을 둘러싸고, 시방은 하위이며 꽃받침은 5개이다. 열매는 삭과이며 종자는 적갈색이다. 독성이 있으며 논둑이나 밭둑, 습지에서 자란다.