Dolichoderinae is a subfamily of ants, which includes species such as the Argentine ant (Linepithema humile), the erratic ant, the odorous house ant, and the cone ant. The subfamily presents a great diversity of species throughout the world, distributed in different biogeographic realms, from the Palearctic, Nearctic, Afrotropical region and Malaysia, to the Middle East, Australian, and Neotropical regions.[2]
This subfamily is distinguished by having a single petiole (no post-petiole) and a slit-like orifice, from which chemical compounds are released. Dolichoderine ants do not possess a sting, unlike ants in some other subfamilies, such as Ponerinae and Myrmicinae, instead relying on the chemical defensive compounds produced from the anal gland.[3]
Of the compounds produced by dolichoderine ants, several terpenoids were identified including the previously unknown iridomyrmecin, isoiridomyrmecin, and iridodial.[4] Such compounds are responsible for the smell given off by ants of this subfamily when crushed or disturbed.
Dolichoderinae is a subfamily of ants, which includes species such as the Argentine ant (Linepithema humile), the erratic ant, the odorous house ant, and the cone ant. The subfamily presents a great diversity of species throughout the world, distributed in different biogeographic realms, from the Palearctic, Nearctic, Afrotropical region and Malaysia, to the Middle East, Australian, and Neotropical regions.
This subfamily is distinguished by having a single petiole (no post-petiole) and a slit-like orifice, from which chemical compounds are released. Dolichoderine ants do not possess a sting, unlike ants in some other subfamilies, such as Ponerinae and Myrmicinae, instead relying on the chemical defensive compounds produced from the anal gland.
Of the compounds produced by dolichoderine ants, several terpenoids were identified including the previously unknown iridomyrmecin, isoiridomyrmecin, and iridodial. Such compounds are responsible for the smell given off by ants of this subfamily when crushed or disturbed.
Dolichoderinae – podrodzina błonkówek z rodziny mrówek.
Królowe i robotnice tych mrówek mają kolankowate czułki, samce zaś często mają je nitkowate lub z krótkim trzonkiem. Głowa ma prosty lub wklęsły na przedniej krawędzi nadustek i ząbkowaną krawędź żującą żuwaczek. Robotnice często są pozbawione przyoczek. Tylna para odnóży ma zwykle na goleniach proste lub grzebykowane ostrogi[2]. Pomostek składa się z jednego, wąsko połączonego z gaster segmentu, na którym występują szczelinowate ujścia gruczołów obronnych[3]. Długość pomostka nie przekracza dwukrotności jego szerokości. Gaster cechuje się brakiem przewężenia między pierwszym a drugim segmentem. Pygidium jest drobne i często częściowo lub całkowicie ukryte pod czwartym tergitem gastralnym[2]. Robotnice pozbawione są żądeł i polegają na obronie chemicznej[2][3].
Podrodzina kosmopolityczna, znana ze wszystkich kontynentów[4]. Znana od miocenu. W zapisie kopalnym z paleogenu są dominującą grupą mrówek[2].
Takson ten wprowadził w 1878 roku Auguste Forel jako podrodzinę mrówkowatych. Carlo Emery i kilku późniejszych autorów nadawało mu rangę osobnej rodziny Dolichoderidae. Współcześnie zalicza się doń 842 opisane gatunki, zgrupowane w 48 rodzajach i 6 plemionach[5]:
Dolichoderinae – podrodzina błonkówek z rodziny mrówek.
Królowe i robotnice tych mrówek mają kolankowate czułki, samce zaś często mają je nitkowate lub z krótkim trzonkiem. Głowa ma prosty lub wklęsły na przedniej krawędzi nadustek i ząbkowaną krawędź żującą żuwaczek. Robotnice często są pozbawione przyoczek. Tylna para odnóży ma zwykle na goleniach proste lub grzebykowane ostrogi. Pomostek składa się z jednego, wąsko połączonego z gaster segmentu, na którym występują szczelinowate ujścia gruczołów obronnych. Długość pomostka nie przekracza dwukrotności jego szerokości. Gaster cechuje się brakiem przewężenia między pierwszym a drugim segmentem. Pygidium jest drobne i często częściowo lub całkowicie ukryte pod czwartym tergitem gastralnym. Robotnice pozbawione są żądeł i polegają na obronie chemicznej.
Podrodzina kosmopolityczna, znana ze wszystkich kontynentów. Znana od miocenu. W zapisie kopalnym z paleogenu są dominującą grupą mrówek.
Dolichoderinae Forel, 1878
Синонимы Типовой род Дочерние таксоныДолиходерины (лат. Dolichoderinae) — подсемейство муравьёв. Более 700 видов (28 родов) в мире, в Палеарктике более 50 видов (8 родов), в России встречается 16 видов (4 рода)[1][2][3].
Это подсемейство характеризуется, как и формицины, наличием одночленикового стебелька (нет постпетиоля) и отсутствием жала, однако в отличие от последних, отверстие на конце брюшка щелевидное (в отличие от круглого ацидопора, окруженного волосками, характерного для представителей Formicinae). В связи с отсутствием жала долиходерины не могут жалить, в отличие от ряда других подсемейств муравьёв, например, Ponerinae и Myrmicinae[3]. В России обитает всего несколько видов этого подсемейства, в основном на Кавказе и на юге Дальнего Востока. Семь признаков свидетельствуют о монофилии группы: куколки голые, без кокона; личинки с редуцированной шеей и уменьшенным числом волосков; жвалы личинок слабо склеротизированные; максиллярные щупики и галеа личинок редуцированы до сенсилл; продуцируют циклопентановые монотерпены (Shattuck, 1992)[4].
24 рода и более 650 видов. Это подсемейство в последние десятилетия не разделялось на трибы. Однако, в 2010 году было снова доказано[5], что всё же необходимо их выделять (Bothriomyrmecini, Dolichoderini, Leptomyrmecini, Tapinomini).
Расселившийся далеко за пределы исходного ареала вместе с человеком Аргентинский муравей (Linepithema humile) (не встречающийся в России карантинный вредитель), встречающиеся в южной Европе виды рода Тапинома, такие как пахучий домовый муравей, Tapinoma melanocephalum.
Iridomyrmex purpureus или "Meat ant"
Известно несколько вымерших родов Долиходерин: Alloiomma, Asymphylomyrmex, Elaeomyrmex, Elaphrodites, Emplastus (Emplastus dubius), Eotapinoma, Eurymyrmex, Kotshkorkia, Miomyrmex, Petraeomyrmex, Proiridomyrmex, Protazteca, Zherichinius[3].
Взаимоотношения между родами подсемейства Dolichoderinae (кроме Anillidris и Ecphorella) основаны на работе Ward et al. (2010)[5]:
Axinidris (21 вид)
Technomyrmex (95 видов)
Liometopum (7 видов)
Aptinoma (2 видов)
Tapinoma (95 видов)
Loweriella (1 вид)
Ravavy (1 вид)
Arnoldius (4 вида)
Bothriomyrmex (29 видов)
Chronoxenus (9 видов)
Dolichoderus (105 видов)
Leptomyrmex (28 видов)
Dorymyrmex (86 видов)
Forelius (18 видов)
Azteca (112 видов)
Gracilidris (1 вид)
Linepithema (20 видов)
Doleromyrma (4 вида)
Anonychomyrma (31 видов)
Nebothriomyrmex (1 вид)
Papyrius (5 видов)
Philidris (15 видов)
Turneria (8 видов)
Ochetellus (10 видов)
Froggattella (2 вида)
Iridomyrmex (80 видов)
Долиходерины (лат. Dolichoderinae) — подсемейство муравьёв. Более 700 видов (28 родов) в мире, в Палеарктике более 50 видов (8 родов), в России встречается 16 видов (4 рода).