Die Einhorndorsche (Bregmaceros) sind die einzige Gattung innerhalb der gleichnamigen Familie der Dorschartigen Fische (Gadiformes). Es handelt sich dabei um kleine, an den Küsten tropischer und subtropischer Meere lebende Fische.
Einhorndorsche werden zwei bis elf Zentimeter lang. Sie haben je zwei, symmetrische Rücken- und Afterflossen. Der erste Rückenflossenstrahl steht einzeln, ohne Verbindung mit der Rückenflosse (Name). Die ersten Strahlen der Bauchflossen sind lang ausgezogen. Sie haben kleine Rundschuppen, keine Kinnbartel und kein Seitenlinienorgan.
Es gibt zwölf Arten:
Die Einhorndorsche (Bregmaceros) sind die einzige Gattung innerhalb der gleichnamigen Familie der Dorschartigen Fische (Gadiformes). Es handelt sich dabei um kleine, an den Küsten tropischer und subtropischer Meere lebende Fische.
Codlets are a family, Bregmacerotidae, of cod-like fishes, containing the single genus Bregmaceros found in tropical and subtropical waters throughout the world. They are very small fishes and even the largest, B. lanceolatus, reaches only 11.5 cm (4.5 in) in length.
Their scientific name is from Greek bregma meaning the top of the head, and keras meaning "horn"; this refers to their occipital ray (a spine emerging from the top of the head).
Fossils of Bregmaceros are found from the Eocene to the Quaternary (age range: from 37.2 to 0.0 million years ago.). They are known from various localities in Europe, North America and South America.[2]
Currently, 14 species in this genus are recognized:[3]
Codlets are a family, Bregmacerotidae, of cod-like fishes, containing the single genus Bregmaceros found in tropical and subtropical waters throughout the world. They are very small fishes and even the largest, B. lanceolatus, reaches only 11.5 cm (4.5 in) in length.
Los bacaletes son el género Bregmaceros, el único de la familia Bregmacerotidae, peces marinos incluidosa en el orden Gadiformes. Se distribyen por los mares tropicales y subtropicales, raramente en estuarios de ríos.[1] Su nombre procede del griego: bregma (parte superior de la cabeza) + keras (cuerno).[2]
Aparecen por primera vez en el registro fósil en el Eoceno inferior, durante el Terciario inferior.[3]
Tienen unos 12 cm de longitud máxima; presentan dos aletas dorsales, la primera muy adelantada y con un solo radio, lo que le da aspecto de tener una antena o cuerno, la segunda larga y con una prolongada entalladura en el centro, casi simétrica con la aleta anal; las aletas pélvicas tienen 5 radios, los tres más exteriores se prolongan en largos filamentos muy característicos de esta familia.[1]
Existen 14 especies válidas en este género y familia:[4]
Los bacaletes son el género Bregmaceros, el único de la familia Bregmacerotidae, peces marinos incluidosa en el orden Gadiformes. Se distribyen por los mares tropicales y subtropicales, raramente en estuarios de ríos. Su nombre procede del griego: bregma (parte superior de la cabeza) + keras (cuerno).
Aparecen por primera vez en el registro fósil en el Eoceno inferior, durante el Terciario inferior.
Bregmaceros arrain gadiformeen generoa da, mundu osoko ur tropikal eta azpitropikaletan bizi dena. Bregmacerotidae familia monotipikoa osatzen duen bakarra da.[1]
Bregmaceros arrain gadiformeen generoa da, mundu osoko ur tropikal eta azpitropikaletan bizi dena. Bregmacerotidae familia monotipikoa osatzen duen bakarra da.
Antenniturskat (Bregmacerotidae) on turskakaloihin kuuluva heimo. Heimon lajeja tavataan kaikista trooppisista ja subtrooppisista meristä.
Varhaisimmat antenniturskien heimoon kuuluvien lajien fossiilit on ajoitettu eoseenikaudelle. Nykyään heimoon kuuluu 1 suku ja lähteestä riippuen 12–15 lajia. Antenniturskat ovat pienehköjä kaloja, jotka saavuttavat suurimmillaan noin 12 cm:n pituuden. Ruumiinrakenteeltaan ne ovat pitkänomaisia, pienipäisiä. Silmät ovat kookkaat. Selkäeviä heimon kaloilla on 2. Ensimmäinen niistä muodostuu yhdestä hyvin pitkästä ruodosta ja taaempi on pitkä ja sen keskellä on notkelma. Myös peräevä on pitkä ja sen keskellä on notkelma. Vatsaevien ruodot ovat hyvin pitkät ja vatsaevät sijaitsevat pään takaosassa. Antenniturskalajien suomut ovat kookkaat ja väritykseltään ne ovat ruskeita tai hopeanharmaita.[1][2][3][4]
Antenniturskalajeja tavataan lämpimistä vesistä Atlantista, Intian valtamerestä ja Tyynestämerestä. Niitä tavataan niin ulapalta kuin läheltä rannikkoa, joskus myös murtovetisitä jokien suistoista. Heimon kalat elävät tyypillisesti merenpinnan läheisyydestä aina 300 metrin syvyyteen asti. Antenniturskien ravinto koostuu pääasiassa planktonäyriäisistä.[1][2][4]
Antenniturskat (Bregmacerotidae) on turskakaloihin kuuluva heimo. Heimon lajeja tavataan kaikista trooppisista ja subtrooppisista meristä.
Bregmaceros est un genre de poissons gadiformes, le seul de la famille des Bregmacerotidae (Bregmacerotidés).
Bregmaceros est un genre de poissons gadiformes, le seul de la famille des Bregmacerotidae (Bregmacerotidés).
Bregmaceros (lat. Gadidae), rod riba bakalarki smješten u vlastitu porodicu Bregmacerotidae. Postoji 14 priznatih vrsta iz tropskih i suptropskih mora[1].
Bregmaceros (lat. Gadidae), rod riba bakalarki smješten u vlastitu porodicu Bregmacerotidae. Postoji 14 priznatih vrsta iz tropskih i suptropskih mora.
La famiglia Bregmacerotidae comprende 14 specie di pesci ossei marini appartenenti all'ordine Gadiformes, tutti classificati nel genere Bregmaceros.
Il nome scientifico deriva dalle parole greche bregma (indicante la parte iniziale della testa) + keras (corno) e indica chiaramente il "corno" costituito dal raggio spinoso della prima pinna dorsale presente sulla testa di queste specie.
Questi pesci si incontrano in tutti i mari e gli oceani tropicali e subtropicali. La specie Bregmaceros nectabanus è l'unica del genere Bregmaceros presente nel mar Mediterraneo e nelle acque italiane.
Vivono da pelagici in acque aperte, più o meno vicino alle coste o al largo a seconda delle specie. Alcune specie sono abissali e si trovano in acque profonde fino a 2000 metri. Poche specie possono entrare in acque salmastre.
Questi pesci presentano un corpo siluriforme, con testa arrotondata e grande bocca. Il corpo è lungo, sottile verso il peduncolo caudale. Hanno due pinne dorsali, di cui la prima, molto caratteristica, è inserita sulla testa ed è composta da un solo raggio spinoso, piuttosto lungo, la seconda, invece, è lunga ed ha una profonda incisione al centro, così come la pinna anale. La pinna caudale è piccola e forcuta. Le pinne ventrali portano 3 lunghissimi raggi filamentosi. Scaglie grandi. Non c'è barbiglio sotto il mento.
Le dimensioni sono contenute, attestandosi tra 1,5 e 11,5 cm, secondo la specie. La livrea è solitamente bruno-argentea.
La tassonomia di questa famiglia necessita di essere revisionata.
La famiglia Bregmacerotidae comprende 14 specie di pesci ossei marini appartenenti all'ordine Gadiformes, tutti classificati nel genere Bregmaceros.
Vienaragės menkės (Bregmacerotidae) – menkiažuvių (Gadiformes) šeima, kurioje 1 gentis ir 12 rūšių. Tai labai smulkios žuvys (dydis – 1,5-11,5 cm), paplitusios tropinio ir subtropinio klimato vandenyse.
Vienaragės menkės (Bregmacerotidae) – menkiažuvių (Gadiformes) šeima, kurioje 1 gentis ir 12 rūšių. Tai labai smulkios žuvys (dydis – 1,5-11,5 cm), paplitusios tropinio ir subtropinio klimato vandenyse.
Bregmaceros is een geslacht van straalvinnige vissen uit de familie van doornkabeljauwen (Bregmacerotidae).[1] Het geslacht is voor het eerst wetenschappelijk beschreven in 1840 door Thompson.
Bregmaceros is een geslacht van straalvinnige vissen uit de familie van doornkabeljauwen (Bregmacerotidae). Het geslacht is voor het eerst wetenschappelijk beschreven in 1840 door Thompson.
Bregmaceros er en gruppe torskefisker.
Bregmaceros er utbredt i tropiske og subtropiske strøk i hele verden. Artene opptrer hovedsakelig i havet, men kan også finnes i estuarer. Fullstendig oversikt over utbredelsen til denne gruppen er ikke kjent enda og krever ytterligere undersøkelser.
Artene har to ryggfinner. Den første består av kun en finnestråler. Ryggfinne nummer to har et markert lavere parti midt på, det samme har gattfinnen. Bukfinnene har 5 finnestråler der de tre ytterste er forlengede frie. Artene i gruppen er små. Den største arten, Bregmaceros lanceolatus , blir maksimalt 12 cm lang.
Det er ikke registrert noen arter fra denne gruppen i Norge.
Bregmaceros er en gruppe torskefisker.
Bregmaceros – rodzaj morskich ryb z rodziny Bregmacerotidae.
Występują w wodach strefy tropikalnej i subtropikalnej Oceanu Indyjskiego, Pacyfiku i Atlantyku.
Gatunki zaliczane do tego rodzaju[2]:
Bregmaceros – rodzaj morskich ryb z rodziny Bregmacerotidae.
Bregmacerotidae é uma família de peixes actinopterígeos pertencentes à ordem Gadiformes. Esta família possui apenas um género, Bregmaceros.
Podem ser encontrados em águas tropicais e subtropicais, por todo o mundo.
São peixes muito pequenos: a espécie B. rarisquamosus, não ultrapassa os 1,5 cm de comprimento, e mesmo a maior espécie, B. lanceolatus, atinge 11,5 cm de comprimento.
Aparecem pela primeira vez no registo fóssil no Eocénico Inferior, durante o Terciário Inferior.[1]
O nome científico deriva do grego bregma, que significa "topo da cabeça" e keras, que significa "corno"; isto é uma referência a um espinho que emerge do topo da cabeça, na região occipital.
Actualmente, 14 espécies neste género são reconhecidas:[2]
Bregmacerotidae é uma família de peixes actinopterígeos pertencentes à ordem Gadiformes. Esta família possui apenas um género, Bregmaceros.
Podem ser encontrados em águas tropicais e subtropicais, por todo o mundo.
São peixes muito pequenos: a espécie B. rarisquamosus, não ultrapassa os 1,5 cm de comprimento, e mesmo a maior espécie, B. lanceolatus, atinge 11,5 cm de comprimento.
Aparecem pela primeira vez no registo fóssil no Eocénico Inferior, durante o Terciário Inferior.
Bregmaceros Thompson, 1840
Брегмацеры (лат. Bregmaceros) — род морских лучепёрых рыб из монотипического семейства брегмацеровых (Bregmacerotidae) отряда трескообразных. Обитают у побережья тропических и субтропических морей.
Длина тела составляет от 2 до 12 см. Два спинных плавника и один длинный анальный плавник. Первый спинной плавник состоит из одного удлинённого луча. Брюшной плавник расположен под головой. Подбородочный усик отсутствует.
Выделяют 14 видов:
Брегмацеры (лат. Bregmaceros) — род морских лучепёрых рыб из монотипического семейства брегмацеровых (Bregmacerotidae) отряда трескообразных. Обитают у побережья тропических и субтропических морей.
Длина тела составляет от 2 до 12 см. Два спинных плавника и один длинный анальный плавник. Первый спинной плавник состоит из одного удлинённого луча. Брюшной плавник расположен под головой. Подбородочный усик отсутствует.
海鰗鰍科其下僅有一屬,如下:
サイウオ科(学名:Bregmacerotidae)は、タラ目に所属する魚類の分類群の一つ。サイウオ属のみ1属で構成され、サイウオなど中層遊泳性の魚類を中心に15種が記載される[1]。科名の由来は、ギリシア語の「bregma(頭頂部)」と「keras(角)」から[2]。
サイウオ科の魚類はインド洋・太平洋・大西洋など、世界中の熱帯・亜熱帯の海に広く分布する[1]。その多くは海水魚であるが、まれに河口などの汽水域に進出する種類もある[1]。生息範囲は広く、沿岸から外洋、表層から深海にまで多岐にわたる[2]。
本科はあまり研究が進んでいないグループの一つで、生態についてはほとんどわかっていない[3]。底生性の魚類が多いタラ目の中では例外的に、海底から離れた中層を漂って生活するとみられている[3]。
サイウオ科の仲間は左右にやや平たく側扁した、細長い体型をもつ。全長は最大でも12cm程度で、多くは10cmに満たない小型魚類である[2]。顎ヒゲをもたず、鱗は比較的大きい[1]。側線は背側を走行する[1]。鋤骨に歯を備え、浮き袋は耳嚢と連絡しない[1]。仔魚の形態は他のタラ目魚類と類似するが、変態の過程は緩やかで、直接発生的である[2]。
背鰭は2つあり、うなじに位置する第1背鰭は細長く伸びた1本の鰭条からなる[1]。第2背鰭と臀鰭の基底は長く、いずれも中央部の丈が低くへこんだ特徴的な形をとっている[1]。腹鰭は5軟条で頭部の下に位置し、外側の3本は鰭膜をもたず非常に細長く伸びる[1]。椎骨は43-59個[1]。
サイウオ科にはNelson(2006)の体系において1属15種が認められている[1]。本稿では、FishBaseに記載される14種についてリストする[2]。種の同定を含め、本科の分類に関する知見は不充分で、全体的な再検討の必要性が指摘されている[2]。
サイウオ科(学名:Bregmacerotidae)は、タラ目に所属する魚類の分類群の一つ。サイウオ属のみ1属で構成され、サイウオなど中層遊泳性の魚類を中心に15種が記載される。科名の由来は、ギリシア語の「bregma(頭頂部)」と「keras(角)」から。
날개멸속(Bregmaceros)은 대구목에 속하는 조기어류 물고기 속의 하나이다.[1] 대구를 닮은 물고기로 전세계의 열대 및 아열대 지역에서 발견된다. 날개멸과(Bregmacerotidae)의 유일속이다. 날개멸(Bregmaceros japonicus) 등을 포함하고 있다. 아주 작은 물고기로 가장 큰 종(B. lanceolatus)이 몸길이가 11.5cm에 불과하다.
날개멸속은 14종으로 이루어져 있다.
2009년 로아 바론(Roa-Varón)과 오르티(Ortí) 등의 연구에 기초한 계통 분류이다.[2]
대구목 긴대구아목 민태아목 대구아목 트라키린쿠스과 Gadidae i. w. S.날개멸속(Bregmaceros)은 대구목에 속하는 조기어류 물고기 속의 하나이다. 대구를 닮은 물고기로 전세계의 열대 및 아열대 지역에서 발견된다. 날개멸과(Bregmacerotidae)의 유일속이다. 날개멸(Bregmaceros japonicus) 등을 포함하고 있다. 아주 작은 물고기로 가장 큰 종(B. lanceolatus)이 몸길이가 11.5cm에 불과하다.