Harpadon nehereus (Hamilton 1822)

Harpadon nehereus, im Englischen „Bombay Duck“ genannt, ist ein Raubfisch aus der Familie der Eidechsenfische (Synodontidae). Er kommt im tropischen Indopazifik vor.^[1]

Merkmale

Harpadon nehereus wird maximal 40 Zentimeter lang, die Durchschnittslänge ausgewachsener Fische liegt bei 25 Zentimeter. Er hat einen langgestreckten, zylindrischen, rosa Körper und ein tiefgespaltenes, mit langen Fangzähnen besetztes Maul.^[2] Eine funktionelle Analyse dieses an devonische Raubfische erinnernden Kieferapparates – noch dazu an einem Nicht-Tiefseefisch – gaben K. Günther und K. Deckert 1960.^[3]

Nur die hintere Körperhälfte ist beschuppt. Wie bei allen anderen Eidechsenfischen sind die Flossen ohne Stachelstrahlen. Die Rückenflosse wird von 11 bis 13 Flossenstrahlen gestützt, die Afterflosse von 13 bis 15. Der Hinterrand der Brustflossen reicht bis zur Bauchflossenbasis. Die Fische werden bei einer Länge von 13 Zentimeter geschlechtsreif.^[1]

Lebensweise

Harpadon nehereus lebt küstennah auf sandigem oder schlammigem Bodengrund in Tiefen unterhalb von 50 Metern. Zur Monsunzeit ziehen die Raubfische in großen Schulen in die Flussmündungen, um sich vollzufressen. Harpadon nehereus laicht bis zu sechsmal im Jahr.^[1]

Nutzung

Harpadon nehereus gilt als ausgezeichneter Speisefisch und wird unter dem Namen Bombay Duck vermarktet. Er wird vor allem an der Küste des indischen Bundesstaates Maharashtra von Oktober bis Dezember gefangen,^[1] Bombay Duck, auch Bombloe, Bumalo- oder Bomelofisch genannt und gilt als guter Bratfisch. Getrocknet, geröstet, zerbröselt oder gerieben ist er eine beliebte Beigabe für Currygerichte.^[4]

Einzelnachweise

1. ↑ ^{a b c d} Harpadon nehereus auf Fishbase.org (englisch)
2. ↑ Der Name lautete früher Harpodon („Greifzahn“) und beruht jetzt auf einem institutionalisierten Lese- und Druckfehler; nehereus als Hinweis auf die Fam. Neher, deren Mitglieder oft naturwissenschaftliche Unternehmungen unterstützten oder betrieben.
3. ↑ Zool. Beitr. NF 5 (1960), S. 241–280
4. ↑ Richard Hering, F. Jürgen Herrmann (Hrsg.): Herings Lexikon der Küche. 24., erweiterte Auflage. Pfanneberg, Haan-Gruiten 2009 (Erstausgabe 1907), ISBN 978-3-8057-0587-5, S. 181.

Chăng-kō̤ Mìng-dĕ̤ng-ngṳ̄ Háng-cê gì bēng-buōng. / 參考閩東語漢字其版本。

Cūi-dâing (水𩸎, 水澱 hĕ̤k 水垫) sê siŏh cṳ̄ng hāi ngṳ̀. Cūi-dâing mò̤ lìng, sĭng-tā̤ iā náe̤ng, băh-sáik, chói báh iā duâi, ngāi bô nâung bô mĕk, mĕ̤k-ciŭ iā nâung, ék-buăng dòng 15 gáu 26 liè-mī, dâe̤ng 75 gáu 150 káik, â̤ siăh nâung-nâung gì mò̤-cék-tùi dông-ŭk. Cūi-dâing iù Éng-dô-iòng gáu să̤ Tái-bìng-iòng dŭ ô hŭng-buô. Găh Hók-ciŭ, cūi-dâing sê cêng ô-miàng gì hāi-chiĕng, ô chā, bóng-tŏng, ciĕng, pù dēng gáuk-cṳ̄ng cṳ̄-huák.

બોમ્બે ડક અથવા બુમાલો (પ્રાદેશિક નામો, બંગાળી: બુમાલો , ગુજરાતી: બુમલા, મરાઠી: બોમ્બીલ) એ તેના નામ પ્રમાણે કોઈ ડક એટલે કે બતક નથી પણ એક માછલી છે. આ માછલી ખાસ કરીને મુંબઈ અને કચ્છની વચ્ચેના અરબ સાગરમાં, અને થોડા પ્રમાણમાં બંગાળની ખાડીમાં પણ મળી આવે છે. ખાસ તે ચીનના સમુદ્રમાં વિશાળ માત્રામાં મળી આવે છે. માછલીને પકડ્યા બાદ તેને મીઠું લગાવીને સૂકવવામાં આવે છે.સૂકાયા બાદ આ માછલીની ગંધ ઘણી આવે છે, એટલે તેને ખાસ કરીને એર-ટાઇટ કન્ટેનરોમાં મૂકી હેરફેર કરવામાં આવે છે.

Etymology

Bombay duck on display for sale in a street fish market in Mumbai

The origin of the term "Bombay duck" is uncertain. Some authors advance the theory that, during the British Raj, the fish was often transported by rail after drying. The story goes that the train compartments of the Bombay Dak (in English, the Bombay Mail) would smell of the fish, consequently leading the British to euphemistically refer to the peculiar smell as the "Bombay Dak". A variant of the story is that, though the fish weren't transported on the train, it smelt strongly because of the rotting railway sleepers over which it travelled, and this was thought to resemble the smell of the drying fish. In either case, this was supposedly corrupted into "Bombay duck". Although the likelihood of this origin is questionable, it does have the authority of a BBC Radio 4 interview in August 2006.

According to local Bangladeshi stories, the term Bombay duck was first coined by Robert Clive, after he tasted a piece during his conquest of Bengal. It is said that he associated the pungent smell with that of the newspapers and mail which would come in to the cantonments from Bombay. The term was later popularised amongst the British public by its appearance in Indian restaurants across the country.

In cuisine

Despite the rather unpleasant odour of the fish, it is often considered to be a delicacy by connoisseurs of Indian cuisine. If freshly caught, it is sometimes eaten fried in a batter; and in its dried form, it is commonly eaten in a curry. It is also prepared as a pickle. The bones of the fish are soft and easily chewable.

In Teochew cuisine of China, it is called (Chinese: 佃魚; pinyin: tiányú), fresh fish of this kind is very common and eaten fried with flour. It is salted and peppered when eaten. In Hong Kong, it is called (Chinese: 九肚魚; pinyin: jiŭdùyú; Jyutping: gau2tou5jyu2) and common, too.

It is also eaten in South Africa.

European Union restrictions on imports

In 1997, Bombay Duck was banned by the European Commission (EC) of the European Union. The EC admitted that it had no "sanitary" evidence against the product and the UK Public Health Laboratory Service confirmed that there are no recorded cases of food poisoning, or bacterial contamination, associated with Bombay Duck. It was banned because the EC only allows fish imports from India from approved freezing and canning factories. Bombay Duck is not produced in factories.

According to "The Save Bombay Duck campaign" ^[૧], the Indian High Commission approached the European Commission about the ban. The EC adjusted the regulations so that the fish can still be dried in the open air but has to be packed in an "EC approved" packing station. Now a Birmingham wholesale merchant has found a packing source in Mumbai/Bombay and the product is again available.

The BBC notes that consumption in the United Kingdom prior to the ban was over 13 tonnes per year.

Bombay Duck is available fresh in Canada in cities with large Indian populations, such as Toronto and Montreal and is generally known as bumla. Although mainly popular with Indians from southern Gujarat, it is increasingly consumed by the other South Asian populations.

In music

The popular instrumental rock band, The Ventures, famous for such tunes as the 1960 hit "Walk, Don't Run", "Slaughter On Tenth Avenue", among countless covers, covered their own rendition of the title "Bombay Duck", and was featured as the closing track of their 1968 album "Pops in Japan No.2". Besides The Ventures, The Shadows also released a cover of "Bombay Duck" as a single in 1967.

References

1. ↑ "Save Bombay Duck". Bombay-duck.co.uk. 2003-12-16. Retrieved 2009-07-25. Check date values in: |accessdate=, |date= (મદદ)

• "Harpadon nehereus". Integrated Taxonomic Information System.
• ઢાંચો:FishBase species

வங்கவராசி (அ) பம்பாய் வாத்துமீன் (Bombay Duck) அல்லது பம்மலு என்னும் மீன் இந்தியக்கடல் பகுதியான அரபிக்கடலில் மிக அதிக அளவில் கிடைக்கிறது. இதன் அறிவியல் பெயர் எர்படோன் நெகரியசு என்பதாகும். இது ஒரு பொருளாதார முக்கியத்துவமுள்ள மீனாகும். இதை வங்காளத்தில் பம்மலோ அல்லது லோட்டா, குசராத்தியில் பம்மலா மற்றும் மராத்தியில் பாம்பில் எனவும் அழைக்கப்படுகிறது. இது இந்தியக் கடற்பரப்பில் வடபகுதியிலேயே அதிகமாகக் கிடைக்கிறது. இது சீனக்கடற் பரப்பில் அதிகமாக பிடிக்கப்படுகிறது. இதைப் பெரும்பாலும் கருவாடாகவேப் பயன்படுத்துகின்றனர். இதை சீனமொழியில் லாங் டௌ யூ என அழைக்கிறார்கள்.

இதைப்பிடிக்க தூரிவலை (மடிவலை)களையே (வலைக்கண்ணளவு - 20 மி.மி., நீளம் - 35 - 60 மீ) அதிகமாகப் பயன்படுத்துகின்றனர். இதை 45 கி.மீ. உட்பட்ட 18 முதல் 40 மீ ஆழ்முள்ள கடற்பகுதிகளிலேயே அதிகமாகப் பிடிக்கின்றனர். கார்த்திகை - மார்கழி (நவம்பர் - டிசம்பர்) மாதங்களே அதன் உச்சபருவக் காலமாகும்.

இது ஏற்றுமதியில் மதிப்புள்ள மீனாகும். இதை கருவாடாக மாற்றி காற்றுப்புகா கொள்கலன்களில் அடைத்து ஏற்றுமதி செய்கின்றனர். இது இந்தியாவிலிருந்து ஏற்றுமதியாகும் மத்தி மற்றும் கானாங்கெளுத்தி மீனிற்கு அடித்தப்படியாக வணிக முக்கியத்துவமுள்ள மீனாகும். இதன் ஆரோக்கியம் குறித்து எழுந்த ஐயத்தின் காரணமாக ஐரோப்பியப் பகுதிகளில் சிலக்காலம் தடை விதிக்கப்பட்டிருந்தது. பின்பு அதன் குறைகள் ஓரளவிற்கு சரிசெய்யப்பட்டு ஏற்றுமதி தொடர்ந்த வன்னம் உள்ளது.

மும்பை மீன் சந்தையொன்றில் வங்கவராசி மீன்கள்

பொதுப்பண்புகள்

இது ஒரு வகையான பல்லிமீனாகும். இது சினோடாண்டிடே என்னும் மீன் குடும்பத்தைச் சார்ந்தவை. இது இந்திய - மேற்குபசிபிக் கடற்பகுதிகளைத் பிறப்பிடமாகவும் இந்தியாவை ஒட்டியுள்ள அரேபிய வளைகுடாககளிலும் தென்கிழக்குக் கடற்பகுதிகளான தெற்குசீனா மற்றும் அதனை ஒட்டியுள்ள கடற்பகுதிகளை நிலையான வாழ்விடமாகக் கொண்டுள்ளது.

இது பெரும்பான்மையான ஆழ்கடல் மீன்களுக்கு ஒத்த உருவப்பண்புகளைப் பெற்றிருக்கிறது. இதன் வாய் அகண்டும் உடலில் அதிகப்படியான ஊன்பசை நிறைந்து குழகுழப்பாகவும் சுண்ணாம்புக் குறைவாக உள்ள எலும்புகளால் ஆன மீனாகும். இதற்கு நின்றொளிர்வு (Phosphorescence) தன்மையும் காணப்படுகிறது.

இது முதலில் ஆழ்கடல் மீனாகவும் பிற்காலத்தில் படிப்படியாக நகர்ந்து ஆழமற்ற கடல்பகுதிகளிலும் கழிமுகங்களிலும் வாழும் தன்மையுடையதாக மாற்றம் பெற்றிருக்கலாம் என கூறப்படுகிறது.

பெயர்க்காரணம்

இதன் தமிழ் பெயர்த்தோற்றம் குறித்து உண்மைக்கருத்துக்கள் அறியப்படவில்லை. இது வங்காளத்தை ஒட்டிய வங்கக்கடல் பகுதிகளில் மட்டும் அதிகம் கிடைக்கப் பெறுவதால் இது வங்கவராசி எனப் பெயர்ப் பெற்றிருக்கலாம் என அறியப்படுகிறது.

ஆங்கிலத்தில் இதன் பெயர்த்தோற்றத்திற்கு இதன் மணம் ஒரு முக்கியக் காரணமாக இருக்கலாம் எனக் கருதப்படுகிறது. இம்மீன்களை ஆங்கிலேயர் காலத்தில் பொதுவாக தொடர்வண்டிகளில் தான் எடுத்துச் சென்று விற்பனை செய்வது வழக்கம். அவ்வாறு எடுத்துச் செல்லும் மீனின் நாற்றமானது அது இருக்கும் பெட்டி முழுதும் மணம் வீசும். ஆங்கிலத்தில் பம்பாய் தொடர்வண்டியில் காணப்படும் பெட்டிகளை பம்பாய் டாக் (Bombay Dak) என அழைக்கபடுவதே பிற்காலத்தில் மருவி பம்பாய் டக்/பம்பாய் வாத்துமீன் என அழைக்கப்பட்டிருக்கலாம் என நம்பப்படுகிறது.

கண்டறியும் பண்பு

தாழ்வாய் மேல்வாயைவிட பெரிதாகவும், முதுகுத்துடுப்பைத் தொடர்ந்து தெளிவான கொழுமியத் துடுப்பு காணப்படும். அடித்துடுப்பு/இடுப்புத்துடுப்பு பெரிதாகவும் குதத்துடுப்பு வரை நீண்டும் காணப்படுகிறது. பக்கவாட்டுக்கோடு நீண்டு வால்துடுப்பிற்கு இடையில் குத்திய இடைமடலாக காட்சியளிக்கிறது.

பொதுவாக 10-30 செ.மீ. நீளமும் அதிகப்படியாக 40 செ.மீ நீளமும் உடையது. இது வெளிறிய வெள்ளை நிறத்திலேயே பொதுவாகக் காணப்படும்.

வங்கவராசி மீனின் உடற்பாகங்கள்

பரவல்

இது மும்பய் பகுதிகளுக்கும் கட்ச வளைகுடா பகுதிகளுக்கும் இடையில் உள்ள அரபிக்கடல் பகுதியில் பரவலாகவும் வங்கக் கடல் பகுதியில் குறைந்தளவே காணப்படுகிறது. அதுவும் வங்காளக் கடல்பகுதியிலியே இது காணப்படுகிறது. இது தமிழ் நாட்டிலும் அதன் ஒட்டிய கடல்பகுதிகளில் அரிதாகவே காணப்படுகிறது.

உலகம் - ஆப்பிரிக்க கிழக்கு கடற்கரை, சான்சிபர் (Zanzibar) வடக்குப்பகுதிகளிலும், செங்கடல், கட்சவளைகுடா மற்றும் கிழக்கு மற்றும் மேற்கு பசிபிக் பெருங்கடல் பகுதிகளிலும் பரவிக் காணப்படுகிறது.

உணவு

இம்மீன் குழம்புச் செய்யப் பொருந்தா மீனாகும். இவை ஊன்பசைப் புரதம் நிறைந்த உறுதியான எலும்புகளில்லா மீன் என்பதால் குழம்பில் பயன்படுத்தும் போது உடைந்து ஒரு கூழ்போல் ஆகிவிடும். இதைப் பெரும்பாலும் நன்கு வறுத்தே உண்கின்றனர்.

மேற்கோள்

• Mookerjee HK, Ganguly DN and TC Mazumdav, (1946), On the food of the estuarine fish of Bengal, Sci. and Cult., Calcutta, 11:564 - 565
• Pillay TVR, (1951), A preliminary note on the food and feeding habits of the Bombay duck, Herpodon nehereus (Ham) in the river Mattah, Sci. and Cult. Calcutta, 17:261-262
• Khan MZ, (1989), Population dynamics of the Bombay duck, Harpodon nehereus (Ham) of Saurashtra coast, Indian journal of Fisheries, 36(2): 93-101
• http://www.clovegarden.com/ingred/seafishv.html

ငါးနှပ်

ငါးနှပ်(Seopelidae)

ပါဏဗေဒအလိုအရ ငါးနှပ်သည် 'စကိုပယ်လီဒေး' မျိုးရင်း တွင် ပါဝင်သည်။ သိပ္ပံအမည်အားဖြင့် ငါးနှပ်ကို 'ဟာပိုဒွန် နေဟေးရီးယပ်'ဟု ခေါ်သည်။ ငါးနှပ်ကိုယ်သည် ရှည်လျား၍ အနည်းငယ်ပြား၏။ ဦးခေါင်းတိုတုတ်သည်။ နှာတံသည် ကျယ်၍ထိပ်ဝိုင်းသည်။ ပါးစပ်ပေါက် အလွန်ကျယ်သည်။ မေးရိုး ၂ ခုလုံးတွင် ထက်သောသွားများရှိသည်။ ဦးခေါင်းနှင့် ဆူးတောင်တို့သည် အလင်းပေါက်လုနီး ဖြစ်သည်။ ဝမ်းပိုင်း နေရာမှလွဲ၍ ကျန်ကိုယ်ပိုင်းသည်လည်း အလင်းပေါက်လုနီး ဖြစ်သည်။ တစ်ကိုယ်လုံးတွင် မည်းနက်သော အစက်အပြောက် များ ရှိသည်။ ဝမ်းပိုင်းမှာ ငွေရောင်သန်းလျက် ရှိသည်။အကြေးခွံသည် သေးငယ်၍ အလင်းပေါက်သဖြင့် လတ်ဆတ်သော ငါးနှပ်တွင် အကြေးခွံကိုခွဲခြား၍ သိနိုင်ရန် ခဲယဉ်း၏။ငါးနှပ် သည် အလျား ၁၆ လက်မထိရှိသည်။ ငါးနှပ်ခြောက်ကို အာပဲ့ခြောက်ဟူ၍ ခေါ်ကြ၏။ ^[၁]

ကိုးကား

1. ↑ မြန်မာ့စွယ်စုံကျမ်း၊ အတွဲ(၃)

Harpadon nehereus, called the Bombay duck, bummalo, bombil, bombili, boomla, lote, loitta or লইট্যা or লোটে is a species of lizardfish. Adults may reach a maximum length of 40 cm (16 in), but the usual size is around 25 cm (10 in).^[2]

Etymology

Illustration

In the early days Bombay Duck caught in Bombay used to be discarded. However, this fish was considered a delicacy in Bengal. When the railways began their journey in India, this fish was transported from Bombay to Calcutta. Since they used to get transported in a mail train, the fish got its name Bombay Mail fish (shortened to Bombail or Bombil) or Bombay Daak (Daak is mail in Bengali). Some claim that this name was given by a British official (perhaps Robert Clive, mentioned later) who hated the overpowering smell of the fish in the train. According to local Bangladeshi stories, the term Bombay duck was first coined by Robert Clive, after he tasted a piece during his conquest of Bengal. He is said to have associated the pungent smell with that of the newspapers and mail which would come into the cantonments from Bombay. The term was later popularised among the British public by its appearance in Indian restaurants in the UK.

In his 1829 book of poems and "Indian reminiscences", Sir Toby Rendrag (pseudonym) notes the "use of a fish nick-named 'Bombay Duck'"^[3] and the phrase is used in texts as early as 1815.^[4]

Distribution and fisheries

The Bombay duck lives in the tropical areas of the Indo-Pacific. The fish is also known as "strange fish" because of its discontinuous distribution along the Indian coast. It has been traditionally caught in the waters off Maharashtra, Gujarat in the Lakshadweep Sea, where it is an important item of the yearly catch. This fish is also caught in the Bay of Bengal and in the South China Sea, although in smaller numbers.^[5]

The fish is sometimes dried, as well as dried and salted before it is consumed. After drying, the odour of the fish is extremely powerful, and it is usually transported in air-tight containers. The Bombay duck is a popular food item in certain areas of India particularly In Maharashtra. It is consumed as a dried fish in Sri Lanka, either tempered, fried or cooked as a curry. Fresh fish are usually fried as bombay duck fry, or cooked in curry,.

International availability

Bombay duck drying in open air

Dried Bombay duck for sale in a fish market, Maharashtra

At one time, 13 tonnes of Bombay duck were eaten in the UK each year. Following the discovery of a batch of imported seafood contaminated by Salmonella in 1996, the European Commission (EC) prohibited fish imports from India other than from approved freezing and canning factories. As Bombay duck is not produced in a factory, this had the unintended consequence of banning the import of Bombay duck. After a campaign to "Save Bombay Duck", the Indian High Commission approached the EC about the ban, and the EC adjusted its regulations so that the fish can still be dried in the open air, but has to be packed in an "EC approved" packing station. A Birmingham wholesale merchant located a packing source in Mumbai, and the product became available again.^[6][7] Bombay duck is available fresh in Canada in cities with large Indian populations, such as Toronto and Montreal, and is generally known as bumla. Although mainly popular with Indians from Bengal, southern Gujarat, coastal Maharashtra, Goa, and Karnataka, it is increasingly consumed by the other South Asian populations, Sri Lankans and Bangladeshis in particular.

References

Harpadon nehereus Harpadon generoko animalia da. Arrainen barruko Synodontidae familian sailkatzen da.

Banaketa

Erreferentziak

• FishBase.org

Ikus, gainera

• Harpadon
• Synodontidae

Scopelidé

Harpadon nehereus, communément appelé le Scopelidé^[2], est une espèce de poissons de la famille des Synodontidae, couramment consommé en Asie.

Répartition

Harpadon nehereus est une espèce marine ou d'eau saumâtre qui se rencontre dans les océans Indien et Pacifique ouest, depuis les côtes de la Somalie jusqu'à celles de la Nouvelle-Guinée et du Nord du Japon jusqu'en Indonésie^[2]. Elle est présente aux profondeurs supérieures à 50 m^[2].

Description

Harpadon nehereus peut mesurer jusqu'à 40 cm de longueur totale, mais sa taille habituelle est d'environ 25 cm^[2].

Systématique

L'espèce Harpadon nehereus a été initialement décrite en 1822 par le zoologiste écossais Francis Hamilton (1762-1829) sous le protonyme d’Osmerus nehereus^[1],[3], tout en émettant un doute quant au fait qu'il s'agit bien d'une espèce du genre Osmerus^[3].

Noms vernaculaires

Harpadon nehereus porte de très nombreux noms vernaculaires mais la FAO n'en retient que trois^[2] :

• Bombay duck en anglais ;
• Bumalo en espagnol ;
• Scopelidé en français.

Étymologie

Son épithète spécifique, nehereus, est une latinisation de Nehare son nom commun à l'embouchure du Gange en Inde^[4].

L'origine du nom vernaculaire anglais Bombay duck (littéralement « canard de Bombay ») est incertaine. Une fausse étymologie populaire prétend que l'odeur accablante du poisson séché lorsqu'il est transporté par train postal (le Bombay Daak) a donné lieu à l'expression « Vous sentez le Bombay Daak » à l'époque du Raj britannique. Cependant, cette expression est attestée dès 1815, soit 37 ans avant la construction du premier chemin de fer à Bombay, ce qui rend cette dérivation impossible^[5],[6].

Dans son livre de poèmes et de « réminiscences indiennes » de 1829, Sir Toby Rendrag (pseudonyme) note « l'utilisation d'un poisson surnommé « canard de Bombay » »^[7] et l'expression est utilisée dans des textes dès 1815^[8].

Utilisations

Cette espèce est capturée dans les pêcheries commerciales au chalut, au filet maillant et au filet fixe au Pakistan, en Inde et au Bangladesh et y est un poisson très apprécié comme aliment. Les captures indiennes sont également exportées sous forme séchée. Ce poisson est également péché dans les zones côtières de la Chine. Les pêches au chalut de subsistance et les pêches commerciales à petite échelle exploitent également cette espèce en Indonésie. C'est une prise accessoire dans les pêches au chalut au large du sud-ouest de Taïwan, et sa valeur marchande y augmente depuis 2007^[9].

• Individus péchés.

• Scopelidé entreposés.

• Scopelidés mis à séchés.

• Exemple de cuisine, Scopelidé frit.

Menaces et conservation

Cette espèce fait l'objet d'une surpêche dans plusieurs parties de son aire de répartition, notamment au Pakistan, en Inde occidentale, au Bangladesh et en Chine. Elle est également touchée par la dégradation des estuaires (pollution et développement côtier), qui se produit dans toute son aire de répartition. L'espèce a été trouvée vivant dans des eaux avec de fortes concentrations de métaux lourds à Digha, en Inde^[9].

Aucune gestion officielle de la pêche pour cette espèce n'est en place au Pakistan ou en Inde. Selon l'UICN (28 octobre 2021)^[9], des actions de conservation sont nécessaires au Pakistan, en Inde et au Bangladesh pour réduire l'effort de pêche, notamment en réglementant les engins de pêche, en interdisant les prises pendant la période de frayage et en protégeant les zones de reproduction estuariennes. Des améliorations seraient également nécessaires dans la gestion de la pêche en Chine et en Indonésie, notamment en augmentant la taille des mailles des filets de pêche^[9].

Publication originale

• Francis Hamilton (formerly Buchanan,), An account of the fishes found in the river Ganges and its branches, (publication), Inconnu, Édimbourg, 1822, [lire en ligne]

Notes et références

Iasc caolcholainne le gialla móra agus fiacla cosúil le sprochaillí. An-choiteann san Aigéan Indiach trópaiceach, i mBá Bheangáil go príomha. Suas le 40 cm ar fhad. An fheoil bog tréshoilseach. Iasc suntasach bia, a ghabhtar in eangacha in uiscí goirt agus a thriomaítear faoin nGrian.

Frittura di H. nehereus in vendita a Calcutta, India.

Harpadon nehereus (Cuvier, 1816), noto commercialmente come bumalo^[1] è un pesce osseo marino della famiglia Synodontidae.

Distribuzione e habitat

Harpadon nehereus è presente nelle regioni tropicali e subtropicali dell'Indo-Pacifico a nord fino al Giappone. Il suo habitat è costituito prevalentemente da fondali fangosi profondi e al largo ma ha l'abitudine, nella stagione dei monsoni, di penetrare in banchi anche molto grandi negli estuari per cacciare^[2].

Descrizione

Questo pesce, come avviene anche nel pesce lucertola mediterraneo, ha bocca molto ampia armata di denti acuti e occhio piccolo spostato molto in avanti, nei pressi dell'apice della mascella superiore. Il corpo è piuttosto allungato, coperto di scaglie solo nella metà posteriore. Le pinne pettorali e le pinne ventrali sono molto ampie e lunghe. È presente una pinna adiposa. Si tratta di una specie bioluminescente che emette un'intensa fosforescenza. Raggiunge eccezionalmente i 40 cm di lunghezza, una lunghezza più comune è sui 25 cm^[2].

Biologia

Alimentazione

Predatore vorace ed aggressivo^[2], si nutre principalmente di pesci tra cui la specie Apogon lineatus^[3].

Riproduzione

Depone le uova 6 volte all'anno^[2].

Pesca

Le carni di questo pesce sono considerate ottime ed hanno un'importanza notevole per la pesca commerciale soprattutto nello stato indiano del Maharashtra dove avviene la maggior parte delle catture. Viene pescato esclusivamente quando penetra nelle foci fluviali dove vengono utilizzate delle apposite reti a sacco che vengono calate quando inizia la marea montante e i banchi di pesci vengono convogliati nell'attrezzo dalle forti correnti di marea. La rete viene poi salpata prima che la marea si inverta. Viene consumato fresco (perlopiù fritto) oppure essiccato^[2].

Note

Ikan Lumi-lumi/Layar dipamerkan untuk dijual di pasar ikan tepi jalan di Mumbai

Ikan Lumi-lumi/Layar goreng di Bombay.

Gambaran

Ikan Lumi-lumi/Layar atau nama saintifiknya Harpodon Nehereus merupakan ikan air masin.

Ia merupakan ikan yang penting secara komersial dan dijual di pasar-pasar sebagai makanan. Penangkapannya memerlukan lesen bagi memastikan ia tidak terancam oleh tangkapan melampau oleh nelayan komersial.^[1].

Rujukan

Pautan luar

Harpadon nehereus is een straalvinnige vis uit de familie van hagedisvissen (Synodontidae), orde van draadzeilvissen (Aulopiformes). De vis kan een lengte bereiken van 40 centimeter.

Leefomgeving

Harpadon nehereus komt voor in zoute en brakke tropische wateren in de Grote en Indische Oceaan op een diepte van 0 tot 50 meter, rond de kusten van India, Myanmar en China.

Relatie tot de mens

Harpadon nehereus is voor de visserij van groot commercieel belang. In de hengelsport wordt er weinig op de vis gejaagd.

Externe link

• Foto's van Harpadon nehereus op FishBase

• Froese, R., D. Pauly. en redactie. 2005. FishBase. Elektronische publicatie. www.fishbase.org, versie 06/2005.

Bombajka^[2], harpadon bombil^[3] (Harpadon nehereus), znana też pod nazwami harpodon i „bombajska kaczka” – gatunek morskiej i słonawowodnej ryby skrzelokształtnej z rodziny jaszczurnikowatych (Synodontidae), typ nomenklatoryczny rodzaju Harpadon. Poławiana gospodarczo, głównie w Indiach, jako ryba konsumpcyjna.

Taksonomia i nazewnictwo zwyczajowe

Bombajka została opisana naukowo w 1822 roku przez Francisa Buchanan-Hamiltona pod nazwą Osmerus nehereus. Później zaliczono ją do rodzaju Harpodon, stąd spotykana w polskiej literaturze nazwa harpodon^[2]. Nazwa rodzajowa Harpodon Cuvier, 1829, zgodnie z zasadą pierwszeństwa nazwy taksonu, została uznana za synonim rodzaju Harpadon Lesueur, 1825, a tym samym polska nazwa zwyczajowa „harpodon” stała się nieścisła. Nazwa „bombajska kaczka”^[4] pochodzi z tłumaczenia angielskiej nazwy Bombay duck.

Występowanie i biotop

Ocean Indyjski i zachodnia część Oceanu Spokojnego^[5] – przybrzeżne wody Indii, Cejlonu, Zatoki Bengalskiej, Malezji, Indonezji i południowo-zachodniej Australii^[2]. Przez znaczną część roku bombajki zasiedlają piaszczysto-błotniste dno w głębokich wodach oceanu. W czasie monsunu wpływają ławicami do delt rzecznych na żer^[6]. Przy dnie błotnistych zatok, lagun i zalewów tworzą duże skupienia^[2]. Szczególnie licznie występują w delcie Gangesu i ujściach innych rzek Półwyspu Indyjskiego^[4].

Cechy morfologiczne

Ciało wydłużone i bocznie spłaszczone. Oczy małe, położone z przodu głowy. Głowa zaokrąglona, lekko spłaszczona, z dużym, krótkim i głębokim pyskiem, uzbrojonym w smukłe, zakrzywione zęby nierównej wielkości. Żuchwa jest dłuższa od szczęki. Płetwa grzbietowa duża i wysoka. Płetwa tłuszczowa położona jest nad końcem nasady płetwy odbytowej. Płetwy piersiowe i brzuszne mają owalny kształt i są wyjątkowo długie^[2]. Charakterystyczną cechą tego gatunku jest ostre zakończenie tułowia, wchodzące pomiędzy płaty płetwy ogonowej, co czyni ją trójdzielną^[4]. Ciało bombajki jest jasnoszare i osiąga przeciętnie 25 cm, maksymalnie 40 cm długości całkowitej^[6].

Opis płetw: D 12–14, A 15–16, P 11–12, V 9–10^[2].

Biologia i ekologia

Ryba bardzo płodna, wydaje do 6 lęgów rocznie. Jest agresywnym drapieżnikiem^[6], żywiącym się małymi rybami oraz bezkręgowcami występującymi przy dnie^[2].

Znaczenie gospodarcze

Suszone ciastka z kleistego ryżu smażonego z mięsem bombajki

Jest ważnym obiektem połowów, głównie w rybołówstwie Indii. Poławiana różnymi metodami (sieci denne, niewody, pułapki sieciowe, włoki i haczyki). W 1999 roku w Indiach odłowiono ponad 205 tysięcy ton, a w Indonezji około 15 tysięcy ton tej ryby. Mięso bombajki jest uznawane za smaczne i jest wszechstronnie użytkowane^[2][6]. Jednym z popularniejszych sposobów przyrządzania jest suszenie świeżej ryby na słońcu, a następnie podanie jej z ryżem polanym sosem curry^[4].

Przypisy

Cá khoai bán ở chợ ở Mumbai

Cá khoai ở Việt Nam

Cá khoai^[1] (danh pháp hai phần: Harpadon nehereus) là một loài cá biển thuộc họ Synodontidae. Loài cá này là loài bản địa vùng nước từ Mumbai đến biển Ả Rập và một số lượng nhỏ cũng được tìm thấy ở vịnh Bengal. Số lượng lớn cũng hiện diện ở Biển Đông. Loài này được đánh bắt để tiêu thụ. Năm 1997, EU hạn chế nhập loài cá này do không rõ về tình trạng vệ sinh dịch tễ. Ở Việt Nam, cá này xuất hiện vào tháng 10 đến tháng 2 năm sau, Tập trung chủ yếu dọc ven biển Duyên hải Miền Trung.

Chú thích

Tham khảo

• Dữ liệu liên quan tới Harpadon nehereus tại Wikispecies
• Phương tiện liên quan tới Harpadon nehereus tại Wikimedia Commons
• Harpadon nehereus (TSN 162425) tại Hệ thống Thông tin Phân loại Tích hợp (ITIS).
• Thông tin "Harpadon nehereus" trên FishBase, chủ biên Ranier Froese và Daniel Pauly. Phiên bản tháng January năm 2006.

Bài viết Lớp Cá vây tia này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.

• x
• t
• s

粵菜椒鹽九肚魚

龙头鱼（学名：Harpadon nehereus），又稱印度鐮齒魚，为輻鰭魚綱仙女魚目合齒魚亞目合齒魚科龙头鱼属的鱼类。

分布

本魚分布于印度西太平洋區，包括印度洋、中国、日本、印度尼西亚、马来西亚、朝鲜半島海域，向西可达非洲东岸。属于沿海中下层鱼类。该物种的模式产地在恒河口。^[1]

特征

体长而侧扁，一般体长15至26厘米、体重75至150克、眼很小，前位、口裂甚大，由前颌骨形成口裂上缘。两颌牙密生、细尖，能倒伏、体柔软，大部光滑无鳞，唯侧线上有一行较大的鳞直抵尾叉．头及背面浅棕色，腹部乳白色、侧线发达、明显，从头盖骨直达昆鳍叉中央。背鳍1个，仅有鳍条，无鳍棘，背鳍后有一小脂鳍；胸鳍和陶鳍发达。约等长；尾鳍三叉形，中叶较短。^[2]

别名

别名殿鱼、九吐鱼、狗母鱼、豆腐鱼、啫喱魚，水潺、虾潺、龙头鲓、细血、狗奶等。

生態

本魚棲息沙泥底質的海域，游泳能力不強，具有洄游的習性，屬肉食性，以小型無脊椎動物為食。

經濟利用

為高經濟價值的食用魚，常隨潮流陷入魚網當中。

参考文献

• Froese, Rainer & Daniel Pauly, eds. (2011). Harpadon nehereus in FishBase. 2011年12月版本

扩展阅读

テナガミズテング（手長水天狗、学名：Harpadon nehereus）は、ヒメ目エソ科に分類される魚の一種。南アジアでは重要な食用魚である。

特徴[編集]

成魚は全長40cmほどで、本種は同属種に比べて胸鰭が長いため「手長」と称される。同属種にミナミミズテング H. erythraeus、ミズテング H. microchir などがあり、順に胸鰭が短くなる外観上の差異がある。

日本近海を含む東アジア沿岸からオーストラリア西岸、アフリカ東岸まで、西太平洋・インド洋の熱帯海域に広く分布する。主にオキアミ類などの小さな甲殻類を餌とする。水揚げするとすぐに死んでしまう。

利用[編集]

インドのムンバイの市場のテナガミズテング

西ベンガル州のバマロのフライ

広東料理の「椒塩九肚魚」

南アジアでは重要な食用魚である。東アジアでは長江河口沖の東シナ海の砂底地が一大漁獲地となっている。肉は白身で、加熱しても肉質が軟らかい。

インド料理ではBummalo（ベンガル語ではbamaloh）と称し、バター揚げなどとされる。干物にもされるが、独特の臭気が発生するので、臭い消しの意味もあってカレーの食材に使われることが多い。

広東省汕頭市や潮州市周辺では、「佃魚、冇魚（潮州語 ドイフー）」と称して、天麩羅にして唐辛子や胡椒を混ぜて塩をつけて食べたり、小麦粉の生地にからめてカリカリした食感の揚げ焼き（「佃魚烙」、「𠕇魚烙」、ドイフーロッ）にして、魚醤をつけて食べることが多い。スープにもされる。身がやわらかく、煮ると箸でつかむのは難しいぐらいのため、「豆腐魚」という俗称もある。香港などでは「九肚魚（広東語 カウトウユー）」と呼び、潮州料理店などで食べることができる。台湾ではミズテングとの混称で「那篙魚」といい、やはり天麩羅やスープに利用される。産地に近い上海市周辺でも消費されている。

鮮度を保つのが難しいため、中国では有毒なホルムアルデヒド溶液を保存料として使ったものが見つかり、問題となったことがある。

宗教上の故事[編集]

ヒンドゥー教の叙事詩では、テナガミズテングはラーマを助けなかった唯一の魚といわれており、そのために骨なしにされたという伝説がある。

参考文献[編集]

• Fishbase-Harpadon nehereus