A dos acipenserinos (Acipenserinae) é unha das dúas subfamilias en que se divide a familia dos acipenséridos, a que comprende máis especies da orde dos acipenseriformes.
Inclúe 19 especies recoñecidas repartidas en dous xéneros, Acipenser e Huso, que son os máis grandes peixes de auga doce: o exemplar máis grande coñecido até hoxe, foi un esturión beluga (Huso huso), que medía 8,5 m de longo, pesaba 13 kg e, con toda probabilidade, xa pasara o século de vida.
Esta subfamilia, cuxos representantes apareceron na Terra hai uns 200 millóns de anos, comprende formas migratorias do hemisferio norte, con moitas características especiais.
O tronco, sen escamas, presenta cinco series lonxitudinais de escudos óseos (que nas distintas especies difiren en forma, tamaño e número), incluíndo, nalgunhas formas, pequenos gránulos así mesmo óseos. Nos xuvenís, os escudos están menos desenvolvidos e máis extensamente espazados, cunha forte carena que se prolonga nunha espiña.
A boca, rodeada por grandes labios, é protráctil, formando unha probóscide. Só nos exemplares moi novos das especies do xénero Acipenser cando aínda teñen o saco vitelino, a boca está armada de pequenos e débiles dentes; todos os adultos son desdentados. Na parte inferior do fociño están implantantadas catro barbelas, que difiren de especie a especie en forma e posición.
A aletas dorsal, anal e ventrais están implantadas moi posteriormente no corpo.
Xeralmente, o corpo ten unha coloración verde oliva, gris o apardazada polas partes superiores, e abrancazada ou amarelada na rexión ventral, por debaixo dos escudos dos flancos.
Segundo o ITIS, a subfamilia comprende dous xéneros, cun total de 23 especies:[2]
A dos acipenserinos (Acipenserinae) é unha das dúas subfamilias en que se divide a familia dos acipenséridos, a que comprende máis especies da orde dos acipenseriformes.
Inclúe 19 especies recoñecidas repartidas en dous xéneros, Acipenser e Huso, que son os máis grandes peixes de auga doce: o exemplar máis grande coñecido até hoxe, foi un esturión beluga (Huso huso), que medía 8,5 m de longo, pesaba 13 kg e, con toda probabilidade, xa pasara o século de vida.
Esta subfamilia, cuxos representantes apareceron na Terra hai uns 200 millóns de anos, comprende formas migratorias do hemisferio norte, con moitas características especiais.
Gli Acipenserini (Acipenserinae) sono una delle due sottofamiglie in cui si suddividono gli Acipenseridi. Comprendono 19 specie suddivise in due generi. Vi appartengono i più grandi Pesci d'acqua dolce: il maggior esemplare che finora si conosca, uno storione ladano (Huso huso), raggiungeva la lunghezza di 8,5 m, pesava 13 q e, con ogni probabilità, aveva superato il secolo di vita. Questa sottofamiglia, i cui rappresentanti sono comparsi sulla Terra circa 200 milioni di anni fa, si compone di forme migratrici diffuse nell'emisfero settentrionale, che presentano numerose caratteristiche particolari.
Il tronco è ricoperto da 5 serie longitudinali di scudi ossei (che nelle singole specie differiscono per forma, grandezza e numero), fra le quali, in alcune forme, sono incassati piccoli granuli anch'essi ossei; negli esemplari giovani, inoltre, gli scudi sono meno distanziati, maggiormente sviluppati e dotati di una tagliente carena che si prolunga in una spina. La bocca, delimitata da grosse labbra ricoperte di verruche, può essere estroflessa a mo' di proboscide; soltanto nei piccoli del genere Acipenser ancora in possesso del sacco vitellino è provvista di denti molto piccoli e deboli; sulla parte inferiore del muso, dinanzi alla bocca, sono impiantati quattro barbigli, diversi da specie a specie per forma e posizione. La pinna dorsale, quella anale e quelle ventrali sono notevolmente spostate all'indietro. Il corpo ha generalmente una colorazione verde-oliva, bruna o grigia sul dorso, biancastra al disotto degli scudi laterali.
Gli Acipenserini (Acipenserinae) sono una delle due sottofamiglie in cui si suddividono gli Acipenseridi. Comprendono 19 specie suddivise in due generi. Vi appartengono i più grandi Pesci d'acqua dolce: il maggior esemplare che finora si conosca, uno storione ladano (Huso huso), raggiungeva la lunghezza di 8,5 m, pesava 13 q e, con ogni probabilità, aveva superato il secolo di vita. Questa sottofamiglia, i cui rappresentanti sono comparsi sulla Terra circa 200 milioni di anni fa, si compone di forme migratrici diffuse nell'emisfero settentrionale, che presentano numerose caratteristiche particolari.