nomes no trilho de navegação
La tortuga de closca tova africana o del Nil ( Trionyx triunguis) és una espècie de tortuga de la família Trionychidae, o tortugues de closca tova. És l'única espècie del gènere Trionyx.
En la família Trionychidae la tortuga de closca tova africana és una de les espècies considerades entre les més grans. Es documenten exemplars d'aquesta espècie que han assolit els 95 cm de longitud a la closca. La closca dels adults és de color castany, relativament pla i de forma ovalada. Com les altres tortugues de la seva família, aquesta tortuga té la closca coberta per pell en comptes de plaques còrnies. Les femelles usualment aconsegueixen de 50 a 80 cm a la closca, amb un pes màxim d'uns 40 kg. Els mascles són més petits que les femelles, amb un pes mitjà d'uns 25 kg. La cua dels mascles és també més llarga i robusta que la de les femelles. Es manté en l'aigua la major part del temps. Surt a prendre sol.
Aquesta tortuga és natural de l'extrem sud-est d'Europa, des de Turquia, Orient i la major part del continent africà. S'absenta de l'extrem nord-oest i sud d'Àfrica. Habita en llocs d'aigua dolça de poca corrent, llacs, llacunes, rius. Almenys en alguns llocs (Nigèria) demostra preferència pels cursos d'aigua amb vegetació alta a la vora. També habita en dipòsits d'aigua salobre i en les costes del mar.
Es considera en perill d'extinció. S'embolica amb el niló de pesca abandonades i pot morir de les limitacions i ferides que aquestes deixalles proporcionen.
Les femelles dipositen de 25 a 100 ous en un buit que excaven a prop de l'aigua, usualment en zones arenoses. La closca dels nadons mesura de tres a quatre centímetres de longitud.
S'alimenta de peixos, amfibis, crustacis, altres invertebrats i vertebrats que aconsegueixi atrapar. En la seva dieta s'inclouen plantes i les llavors de les palmes.
La tortuga de closca tova africana o del Nil ( Trionyx triunguis) és una espècie de tortuga de la família Trionychidae, o tortugues de closca tova. És l'única espècie del gènere Trionyx.
Die Afrikanische Weichschildkröte (Trionyx triunguis), auch Nil-Weichschildkröte genannt, ist eine in Afrika und Südwestasien beheimatete Art der Weichschildkröten.
Die Afrikanische Weichschildkröte ist eine große Art der Weichschildkröten. Die Rückenpanzerlänge (Stockmaß) kann über 80 cm betragen. Das längste gefundene Individuum hatte eine Rückenpanzerlänge von 108 cm. Exemplare im östlichen Mittelmeerraum bleiben meistens jedoch kleiner als die afrikanischen Exemplare. Die Färbung ist auf dem Rückenpanzer, den Beinoberseiten und dem Kopf olivfarben oder olivbraun, mit zahlreichen kleinen weißen Flecken. Der Bauchpanzer ist weißlich bis grau oder schmutzig-rosafarben. Die Jungtiere haben eine intensive gelbliche Punktierung oder Fleckenzeichnung auf olivfarbenem Grund, die bei älteren Tieren weitgehend verblasst. Das Gewicht kann bis zu 40 kg betragen.
Im östlichen Mittelmeerraum lebt die Art vom Südwesten der Türkei über Syrien und den Libanon bis nach Israel. Einmal wurde ein Exemplar in Europa, vor der griechischen Insel Kos gefunden, in griechischen Hoheitsgewässern wird die Art aber auch zuweilen als Beifang in Fischernetzen gefunden.
In Afrika besiedelt die Art zahlreiche Länder, mit Ausnahme von Nordwestafrika und Süd- bis Südostafrika. Das Verbreitungsareal ist dennoch nicht allzu groß, da vor allem bestimmte Flusssysteme und küstennahe Gebiete besiedelt werden. Ihr Areal beinhaltet in Nordostafrika folgende Länder: Ägypten, Sudan, Eritrea, Äthiopien, den Süden Somalias, Kenia, Uganda, Südsudan; in Zentral- bis Südwestafrika die Länder Zentralafrikanische Republik, Kamerun, Demokratische Republik Kongo, Kamerun, Gabun, Republik Kongo, Tschad, Angola, sowie den Norden Namibias und in Westafrika die Länder Mali, Niger, Mauretanien, sowie alle Länder entlang der Küste zwischen Mauretanien und Kamerun.[1]
Der deutsche Trivialname Nil-Weichschildkröte bezieht sich auf ihr Vorkommen im Nil.
Vorwiegend in Süßwasser, aber auch in Brackwasser und sogar im offenen Meer. Mündungsnahe Unterläufe der Flüsse und ihre Mündungsgebiete (Ästuare) werden besiedelt, außerdem Kanäle, Seen und Lagunen. Für die Eiablage werden sandige Uferbereiche benötigt.[2]
Die Afrikanische Weichschildkröte ist omnivor und ernährt sich von Fischen, Krebstieren, Würmern, Schnecken, Aas, aber auch von Blättern und Früchten.
Die Art ist in hohem Maße aquatisch lebend. Im Meer taucht sie bis in Tiefen von über 50 m hinab. Die Paarungen erfolgen im Frühjahr, die Eiablage von Mai bis August. Zur Eiablage werden sichere Sandbänke und Dünen in bis zu 30 m Entfernung vom Ufer aufgesucht. Die Eier sind nahezu kugelrund, weiß, hartschalig und haben einen Durchmesser von circa 3,5 cm. Die Jungtiere schlüpfen vorwiegend im August und September. Die Afrikanische Weichschildkröte ist sehr scheu. Feinde dieser Art sind unter anderem Füchse, Wiesel oder streunende Hunde, die einen Großteil der Gelege plündern können.
Die wenigen noch nachweisbaren mediterranen Vorkommen sind hochgradig gefährdete Reliktpopulationen, die durch Gewässerverschmutzung, Bootsverkehr, Fischerei, Jagd, Lebensraumverlust und Tourismus bedroht sind. In Afrika ist die Art weniger gefährdet. Die IUCN listet die Art als vulnerable (gefährdet), mit einem abnehmenden Populationstrend.[3]
Die Afrikanische Weichschildkröte (Trionyx triunguis), auch Nil-Weichschildkröte genannt, ist eine in Afrika und Südwestasien beheimatete Art der Weichschildkröten.
The African softshell turtle or Nile softshell turtle (Trionyx triunguis) is a large species of turtle from fresh-water and brackish habitats in Africa (larger parts of East, West and Middle Africa) and the Near East (Israel, Lebanon, Syria and Turkey).[3] It is the only extant species from the genus Trionyx, but in the past many other softshell turtles were placed in this genus; they have now been moved to various other genera.[3] Despite the name "African softshell turtle", it is not the only species or genus of softshell turtle in Africa (the genera Cyclanorbis and Cycloderma are also African).[3] It is a very large species of softshell turtle, with sizes that range from 85 to 94 cm, a weight of 40 kg, and an unconfirmed max size of 120 cm. They are omnivores in diet, consuming small fish, crustaceans, and also palm seeds and fallen leaves.
Trionyx triunguis was listed on Appendix II by CITES in 2016; the population in Ghana was also included in CITES Appendix III from 1976 to 2007. The Mediterranean subpopulation of the Nile soft-shelled turtle was listed in the “Red List of Threatened Species” by the IUCN as critically endangered. They are under threat because of large use of their habitats with fishing activities, and irrigation, destruction of their nesting places, destruction caused by boats, and water pollution.
African softshell turtle at Nahal Alexander, Israel
Head of African softshell turtle at Nahal Alexander, Israel
African softshell turtle with red-eared sliders at Nahal Alexander, Israel
The African softshell turtle or Nile softshell turtle (Trionyx triunguis) is a large species of turtle from fresh-water and brackish habitats in Africa (larger parts of East, West and Middle Africa) and the Near East (Israel, Lebanon, Syria and Turkey). It is the only extant species from the genus Trionyx, but in the past many other softshell turtles were placed in this genus; they have now been moved to various other genera. Despite the name "African softshell turtle", it is not the only species or genus of softshell turtle in Africa (the genera Cyclanorbis and Cycloderma are also African). It is a very large species of softshell turtle, with sizes that range from 85 to 94 cm, a weight of 40 kg, and an unconfirmed max size of 120 cm. They are omnivores in diet, consuming small fish, crustaceans, and also palm seeds and fallen leaves.
Trionyx triunguis was listed on Appendix II by CITES in 2016; the population in Ghana was also included in CITES Appendix III from 1976 to 2007. The Mediterranean subpopulation of the Nile soft-shelled turtle was listed in the “Red List of Threatened Species” by the IUCN as critically endangered. They are under threat because of large use of their habitats with fishing activities, and irrigation, destruction of their nesting places, destruction caused by boats, and water pollution.
A captive African softshell turtle
La tortuga de caparazón blando del Nilo o africana (Trionyx triunguis) es una especie de tortuga de la familia Trionychidae, o tortugas de caparazón blando. Es la única especie viva del género Trionyx.
En la familia Trionychidae la tortuga de caparazón blando africana es una de las especies consideradas entre las más grandes. Se documentan ejemplares de esta especie que han alcanzado los 95 cm de longitud en el caparazón. El caparazón de los adultos es de color castaño, relativamente plano y de forma ovalada. Como las otras tortugas en su familia, esta tortuga tiene el caparazón cubierto por piel en vez de placas córneas. Las hembras usualmente logran de 50 a 80 cm en el caparazón, con un peso máximo de unos 40 kg. Los machos son más pequeños que las hembras, con un peso promedio de unos 25 kg. La cola de los machos es también más larga y robusta que la de las hembras. Se mantiene en el agua la mayor parte del tiempo. Sale a tomar sol.
Esta tortuga es natural del extremo noroeste de Oriente Medio, desde Turquía, resto de Medio Oriente y la mayor parte del continente africano. Se ausenta del extremo noroeste y sur de África. Habita en lugares de agua dulce de poca corriente; lagos, lagunas, ríos. Al menos en algunos lugares (Nigeria) demuestra preferencia por los cursos de agua con vegetación alta en las orillas. También habita en depósitos de agua salobre y en las costas del mar.
Se le considera en peligro de extinción. Se enreda con el nylon de pesca abandonadas y puede morir de las limitaciones y heridas que estos desechos proporcionan.
Las hembras depositan de 25 a 100 huevos en un hueco que excavan cerca del agua, usualmente en zonas arenosas. El caparazón de los recién nacidos mide de tres a cuatro centímetros de longitud.
Se alimenta de peces, anfibios, crustáceos, otros invertebrados y vertebrados que logre atrapar. En su dieta se incluyen plantas y las semillas de las palmas.
Datos: Q739984
Multimedia:
Especies: Trionyx triunguis
La tortuga de caparazón blando del Nilo o africana (Trionyx triunguis) es una especie de tortuga de la familia Trionychidae, o tortugas de caparazón blando. Es la única especie viva del género Trionyx.
Trionyx triunguis Trionyx generoko animalia da. Narrastien barruko Trionychidae familian sailkatuta dago.
Trionyx triunguis Trionyx generoko animalia da. Narrastien barruko Trionychidae familian sailkatuta dago.
Trionyx triunguis, unique représentant du genre Trionyx, est une espèce de tortues de la famille des Trionychidae[1].
En français elle est parfois appelée Tortue molle du Nil.
Cette espèce africaine se rencontre[1] en Angola, au Bénin, au Cameroun, au Tchad, au Congo-Brazzaville, au Congo-Kinshasa, en Égypte, en Guinée équatoriale, en Érythrée, en Éthiopie, au Gabon, en Gambie, au Ghana, en Guinée, en Guinée-Bissau, en Palestine, en Côte d'Ivoire, au Kenya, au Liban, au Liberia, en Mauritanie, en Namibie, au Niger, au Nigeria, au Sénégal, en Sierra Leone, en Somalie, au Soudan, en Syrie, en Tanzanie, au Togo et en Ouganda[1].
Elle a aussi été relâchée en Turquie méridionale (dans le Pyrame et le Saros) et une tortue de cette espèce a été repêchée le 6 avril 2018 dans la Cèze (France).
C’est la plus grande tortue aquatique continentale africaine, d’une longueur totale jusqu’à 120 cm pour un poids de 60 kg[2]. La dossière et le plastron de la carapace sont couverts de cuir. La carapace est fortement aplatie (contrairement à des espèces plus terrestres), de forme ovale. Les narines tubulaires et saillantes forment une sorte de petite trompe en avant du museau. La tête est bien triangulaire. Le cou est très long et les membres sont palmés et munis de 3 fortes griffes[2]. La dossière est plutôt vert olive et le plastron clair. Cette tortue est bien connue pour son caractère irascible : elle cherche à mordre quand elle est capturée. D’autant plus que sa bouche est munie de 2 plaques dentaires coupantes[3]. Elle se nourrit de proies diverses, en particulier de poissons qu’elle chasse à l’affût en enfouissant sa carapace dans le sable et en déployant son cou pour capturer ceux qui passent à sa portée.
Comme beaucoup de carnivores, Trionyx triunguis est réputée agressive envers ses congénères.
Les Trionyx triunguis ainsi que les Trionyx de Chine ont trois modes respiratoires :
Les tortues Trionyx chassent à l'affût. Elles sont ainsi immobiles une grande partie du temps et peuvent rester plusieurs heures en bougeant peu sous l'eau grâce à leur faculté de respirer par la peau et via leur pseudo-branchies. On parle de durées d'immersion complète jusqu'à 15 heures[6]. Les Trionyx avalent et recrachent de l'eau par la bouche afin de la faire circuler contre les pseudo-branchies situées au niveau de la gorge. Dès qu'elles bougent elles doivent utiliser leurs poumons afin de faire face à l'augmentation de la production énergétique.
T. triunguis possède une vaste aire de répartition en Afrique et au Proche- Orient, du fleuve Sénégal au rio Cunene (Namibie), et du Shabeelle (Somalie) au delta du Nil et à la Méditerranée orientale[2]. Elle peuple une large gamme d’environnements aquatiques : cours d’eau, lacs, lagunes, marais, etc. Elle pond sur les bancs de sable adjacents[3]. Elle s’aventure aussi fréquemment en mer loin de l’embouchure des fleuves.
Trionyx triunguis, unique représentant du genre Trionyx, est une espèce de tortues de la famille des Trionychidae.
En français elle est parfois appelée Tortue molle du Nil.
O Trionyx triunguis é unha especie grande de tartaruga da familia Trionychidae, ou tartarugas de cuncha branda. É a única especie viva do xénero Trionyx.
Na familia Trionychidae, a tartaruga de cuncha branda africana é unha das especies consideradas meirandes. Documéntanse exemplares desta especie que acadaron os 95 cm de lonxitude na cuncha. A cuncha dos adultos é de cor castaña, relativamente cha e de forma ovalada. Como as outras tartarugas da súa familia, esta tartaruga ten a cuncha cuberta por pel no canto de placas córneas. As femias adoitan chegar ós 50 a 80 cm na cuncha, cun peso máximo duns 40 kg. Os machos son máis cativos que as femias, cun peso por termo medio duns 25 kg. A cola dos machos é tamén máis longa e robusta que a das femias. Mantense na auga a maior parte do tempo.
O Trionyx triunguis é unha especie grande de tartaruga da familia Trionychidae, ou tartarugas de cuncha branda. É a única especie viva do xénero Trionyx.
La tartaruga dal guscio molle africana (Trionyx triunguis Forskål, 1775), è l'unica specie vivente del genere Trionyx (Geoffroy Saint-Hilaire, 1809), è una tartaruga dal guscio molle acquatica di grandi dimensioni appartenente alla famiglia Trionychidae, nativa degli habitat d'acqua dolce e salmastra dell'Africa (parti più estese dell'Africa orientale, occidentale e centrale) e nel Vicino Oriente (Israele, Libano, Siria e Turchia).[2] È l'unica specie esistente del genere Trionyx, ma in passato molte altre tartarughe dal guscio molle sono state collocate in questo genere; ora queste specie sono state tutte spostate in altri generi.[2] Nonostante il nome "tartaruga dal guscio molle africana", non è l'unica specie o genere di tartaruga dal guscio molle presente Africa (anche i generi Cyclanorbis e Cycloderma sono africani).[2]
La tartaruga dal guscio molle africana è uno dei Trionichidi più grandi; un esemplare proveniente dalla Liberia, vissuto 53 anni presso lo United States National Zoological Park di Washington, alla morte aveva un carapace lungo 101,5 cm. Il carapace è di colore verde oliva o marrone-rossastro scuro con il margine giallo; talvolta è di colore uniforme, ma di solito, almeno negli esemplari giovani, presenta alcune macchie chiare con i bordi scuri. Con l'avanzare dell'età la pigmentazione chiara si fa meno evidente e scompare del tutto negli esemplari più vecchi. Sul carapace dei giovani sono presenti alcune file longitudinali di tubercoli che scompaiono con l'età. Il piastrone è bianco o color crema. La testa e le zampe sono verde oliva e ricoperte da piccole macchie e vermicolature gialle o biancastre. Grosse macchie bianche sono presenti su mento e gola. Il lato ventrale delle zampe è giallo.
La tartaruga dal guscio molle africana è diffusa nei corsi d'acqua di quasi tutto il continente africano, a eccezione di quelli delle regioni meridionali e nord-occidentali. È particolarmente numerosa nei bacini idrografici del Nilo Bianco (a valle delle Cascate Murchison) e del Nilo Azzurro, così come nelle acque del Nilo stesso (fino al Mar Mediterraneo), nei laghi Turkana e Alberto, negli affluenti del fiume Congo e in quasi tutti i fiumi dell'Africa occidentale. Non è mai stata trovata, però, nel lago Vittoria. Vive anche in Israele (nelle acque del fiume Alexander e lungo le coste del Paese), Libano e Siria. In Turchia, è diffusa lungo le coste meridionali, con alcune popolazioni numerose nel delta del Dalyan e nella regione di Dalaman (specialmente nel lago Kükürt)[4][5][6]. Malgrado sia ancora molto numerosa, la tartaruga dal guscio molle africana è stata sterminata in molte regioni del suo antico areale, compresa l'area in cui venne scoperta la prima volta, il Nilo egiziano. Anche l'intera popolazione turca è composta solamente da circa 500 esemplari[6].
Nonostante viva soprattutto nei corsi d'acqua a corso lento, come grandi fiumi, torrenti, stagni o laghi, la tartaruga dal guscio molle africana si spinge anche in acque salmastre nelle regioni in cui il suo areale raggiunge il mare. Un grosso esemplare venne catturato nelle acque dell'oceano a 3 o 4 km di distanza dalla foce del fiume Gabon[7], mentre altri, in Israele e Turchia, sopravvivono tranquillamente in acque con una salinità di 33-42 ppm, dove vengono considerati nocivi dai pescatori. Sembra tuttavia che la specie prediliga sempre le acque più calde dei corsi d'acqua[5].
Il corteggiamento e l'accoppiamento di questa specie non sono mai stati descritti. La nidificazione avviene tra marzo e luglio, a seconda della latitudine; in Turchia va dai primi di giugno alla fine di luglio. Quasi tutti i nidi vengono scavati nella sabbia delle rive e delle isolette vicine alla costa (a 5–15 m dalla riva[4]). Gli esemplari che vivono nelle acque costiere salmastre possono deporre le uova anche sulla spiaggia del mare. Atatür riporta che un nido da lui misurato in Turchia misurava 15–20 cm di diametro e 20–25 cm di profondità[4].
In ogni stagione riproduttiva possono essere deposte più covate. Le uova, bianche e con il guscio fragile, misurano circa 32 mm di diametro; Atatür, riguardo a 31 uova misurate in Turchia, riporta una lunghezza di 35,3 mm[4]. Un'unica femmina può deporre da 25 a più di 100 uova, ma in tre nidi Atatür ne trovò solo 8-34[4]. L'incubazione in laboratorio dura 56-58 giorni[4].
Alla schiusa, i piccoli sono lunghi 42–54 mm e pesano 8-17 g[5]. Sono di colore marrone verdastro, con numerose e ben visibili macchie gialle dal margine nero-marrone. Con l'età, il colore di fondo scurisce e le macchie chiare divengono più piccole e più numerose.
La tartaruga dal guscio molle africana è onnivora e si nutre soprattutto di pesci e gasteropodi, ma anche di antozoi, insetti acquatici, crostacei, anfibi, rettili e vegetali, come noci della palma da olio e datteri. Mangia sia animali vivi che morti; Gramentz osservò quattro esemplari che divoravano insieme la carogna di una capra[5]. Cansdale sostiene che questo trionichide caccia tendendo imboscate alle prede, rimanendo immobile e attaccandole non appena queste si trovano a tiro[8]. Gli esemplari in cattività vengono nutriti con carne di rana e fegato crudo o leggermente bollito[4].
La tartaruga dal guscio molle africana ha abitudini diurne, ma alcune sono state catturate con canne da pesca nelle ore notturne. Lascia l'acqua per crogiolarsi al sole, ma è timida e difficile da osservare. In Turchia ogni bagno di sole può durare da 29 secondi a 31 minuti[5]. Talvolta si scalda al sole anche rimanendo semisommersa nell'acqua.
La tartaruga dal guscio molle africana è stata elencata nell'appendice II dalla CITES nel 2016. La popolazione del Ghana è stata inclusa anche nell'Appendice III CITES dal 1976 al 2007. La sottopopolazione mediterranea della tartaruga dal guscio molle africana è stata elencata dalla "Lista rossa delle specie minacciate" della IUCN come specie in pericolo critico. Questa specie è minacciata a causa dello sfruttamento del loro habitat con attività urbane come la pesca e l'irrigazione, la distruzione dei loro luoghi di nidificazione, la distruzione di barche che ingombrano il fondale e l'inquinamento delle acque.[9]
La tartaruga dal guscio molle africana (Trionyx triunguis Forskål, 1775), è l'unica specie vivente del genere Trionyx (Geoffroy Saint-Hilaire, 1809), è una tartaruga dal guscio molle acquatica di grandi dimensioni appartenente alla famiglia Trionychidae, nativa degli habitat d'acqua dolce e salmastra dell'Africa (parti più estese dell'Africa orientale, occidentale e centrale) e nel Vicino Oriente (Israele, Libano, Siria e Turchia). È l'unica specie esistente del genere Trionyx, ma in passato molte altre tartarughe dal guscio molle sono state collocate in questo genere; ora queste specie sono state tutte spostate in altri generi. Nonostante il nome "tartaruga dal guscio molle africana", non è l'unica specie o genere di tartaruga dal guscio molle presente Africa (anche i generi Cyclanorbis e Cycloderma sono africani).
De Afrikaanse drieklauw[2] (Trionyx triunguis) is een schildpad uit de familie weekschildpadden (Trionychidae). Het is tegenwoordig de enige soort uit het geslacht Trionyx.[3] De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Peter Forsskål in 1775. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Testudo triunguis gebruikt.
De kleur van het schild is beige-bruin, de buik is meestal lichter tot wit en het schild is zeer plat en heeft iets weg van een pannenkoek. Het schild is enigszins geribbeld in het midden en heeft vele kleine, lichtere vlekjes, vooral langs de randen. De onderzijde van de ledematen is geel, de bovenzijden van de ledematen en de kop zijn olijfgroen met gele ronde vlekjes. De neuspunt is verlengd en iets breder en afgeplat als bij andere soorten en doet enigszins denken aan een snavel. Het is met ongeveer 70 centimeter een grotere soort weekschildpad, uitschieters tot boven 90 centimeter zijn ook bekend. De mannetjes zijn van de vrouwtjes te onderscheiden door een dikkere en langere staart.[4]
Zoals alle weekschildpadden heeft ook deze soort geen hoornplaten op het relatief zachte schild en brede poten met zwemvliezen tussen de tenen. Hierdoor kan in het water sneller worden gezwommen, maar op het land zijn deze eigenschappen juist een nadeel. De Afrikaanse drieklauw komt alleen uit het water om eitjes af te zetten of om te zonnen, maar deze activiteiten vinden altijd direct langs de waterkant plaats.
De schildpad leeft in ondiepere delen van grotere wateren; grote meren en rivieren, onder andere in de Nijl. Met name de warmere delen van langzaam stromend zoetwater hebben de voorkeur, maar ook in brakwater is de soort aangetroffen en zelfs in zee, kilometers van een riviermonding.
De Afrikaanse drieklauw komt voor in grote delen van Afrika; van Egypte tot Angola en van Senegal tot Somalië en ook in uiterst zuidelijk Europa in zuidelijk Turkije.
Het voedsel bestaat uit allerlei dieren die in het water leven, zoals slakken, vissen en amfibieën, ook aas en plantendelen worden wel gegeten.
De Afrikaanse drieklauw (Trionyx triunguis) is een schildpad uit de familie weekschildpadden (Trionychidae). Het is tegenwoordig de enige soort uit het geslacht Trionyx. De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Peter Forsskål in 1775. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Testudo triunguis gebruikt.
Żółwiak afrykański (Trionyx triunguis) – gatunek gada z podrzędu żółwi skrytoszyjnych z rodziny żółwiaków.
Żółwiak afrykański (Trionyx triunguis) – gatunek gada z podrzędu żółwi skrytoszyjnych z rodziny żółwiaków.
Opis Karapaks barwy brązowej z jasnożółtymi plamkami jest prawie okrągły pokryty skórą z rzędami małych brodawek. Plastron białawy. Rozmiary Długość karapaksu do 90 cmAfrikansk lädersköldpadda (Trionyx triunguis)[2] är en sköldpaddsart som beskrevs av Peter Forsskål 1775. Afrikansk lädersköldpadda ingår i släktet Trionyx, och familjen lädersköldpaddor.[3][4] Inga underarter finns listade.[3]
Afrikansk lädersköldpadda förekommer i större sjöar, floder, estuarium och laguner i Afrika, undantaget södra och nordvästra Afrika. Den förekommer i Nilens flodsystem i Vita Nilen (nedanför Murchisonfallen) och Blå Nilens avrinningsområde, och i de flesta större flodsystem i Västafrika, från Senegalfloden till Kongoflodens biflöden och vidare längs Afrikas västkust till Cunenefloden i norra Namibia. I östra Afrika förekommer den i Turkanasjön (Rudolfsjön) och Albertsjön.
En underpopulation som bedöms som akut hotad finns i floder längs östra Medelhavets kuster (Israel, Libanon, Syrien och Turkiet).[5]
Afrikansk lädersköldpadda kan mäta upp till 95 centimeter som fullvuxen. Arten har ett huvudsakligen akvatiskt levnadssätt och föredrar att leva där det finns sandiga eller leriga bottnar. Den kan komma upp på land för att solbada en stund och för att lägga ägg i sandbankar eller på sandiga stränder.[6]
Wikimedia Commons har media som rör afrikansk lädersköldpadda.
Wikispecies har information om afrikansk lädersköldpadda.
Denna artikel om sköldpaddor saknar väsentlig information. Du kan hjälpa till genom att tillföra sådan.
Afrikansk lädersköldpadda (Trionyx triunguis) är en sköldpaddsart som beskrevs av Peter Forsskål 1775. Afrikansk lädersköldpadda ingår i släktet Trionyx, och familjen lädersköldpaddor. Inga underarter finns listade.
Afrikansk lädersköldpadda förekommer i större sjöar, floder, estuarium och laguner i Afrika, undantaget södra och nordvästra Afrika. Den förekommer i Nilens flodsystem i Vita Nilen (nedanför Murchisonfallen) och Blå Nilens avrinningsområde, och i de flesta större flodsystem i Västafrika, från Senegalfloden till Kongoflodens biflöden och vidare längs Afrikas västkust till Cunenefloden i norra Namibia. I östra Afrika förekommer den i Turkanasjön (Rudolfsjön) och Albertsjön.
En underpopulation som bedöms som akut hotad finns i floder längs östra Medelhavets kuster (Israel, Libanon, Syrien och Turkiet).
Afrikansk lädersköldpadda kan mäta upp till 95 centimeter som fullvuxen. Arten har ett huvudsakligen akvatiskt levnadssätt och föredrar att leva där det finns sandiga eller leriga bottnar. Den kan komma upp på land för att solbada en stund och för att lägga ägg i sandbankar eller på sandiga stränder.
Nil kaplumbağası veya Sini bağı (Trionyx triunguis), Trionychidae familyasından göl, nehir ve denizlerde yaşayan kaplumbağa türü.
Kabuğunun üzeri yumuşak deriyle kaplıdır. Üst tarafı yeşilimsi kahverengidir üzerinde küçük yuvarlak sarı lekeler bulunur. Karnı kirli beyaz ya da grimsi renktedir. Başının ucunda yumuşak kısa bir hortumu vardır. Havayı sudan çıkmadan bu hortumuyla alır. Parmak aralarında zar bulunur ve yalnızca 3 parmağında tırnak olur. Boyu 1 metreyi geçebilir.[1]
Balık, sucul böcekler, yengeç, solucan kurbağalar, yiyebileceği boyuttaki yavru su yılanları ve yiyebileceği boyuttaki tüm sucul hayvanlardır.Genellikle nisan sonu mayıs haziran aylarında gerçekleşir tek üretimde anne kaplumbağalar en az 20 en fazla 60 yumurtayı gömmek için kıyılarda açtıkları çukurlarda bırakırlar.
Türkiye'de Akdeniz'e dökülen nehir ağızlarında ve Dalyandan Hataya kadar tüm Akdeniz sahillerinde yaşar.
Nil kaplumbağası veya Sini bağı (Trionyx triunguis), Trionychidae familyasından göl, nehir ve denizlerde yaşayan kaplumbağa türü.
Загальна панцира коливається від 70 до 90 см. Голова дуже велика, ніс витягнутий, широкий та плаский, схожий на дзьоб. Має майже правильно округлий панцир, усіяний рядами дрібних горбків. Карапакс дуже плаский на кшталт млинця. У самців на відміну від самиць хвіст більш товстий та довгий. Лапи доволі широкі з розвиненими плавальними перетинками.
Голова має оливко—зелений колір з округлими жовтими плямами. Карапакс має бежево—коричневий колір, прикрашений дрібними світло-жовтими плямами. . Пластрон білуватого забарвлення. Нижня частина кінцівок жовта.
Полюбляє великі річки та озера. Значну частину життя проводить у воді, занурившись у мул. На суходіл виходить лише, щоб відкласти яйця. Зустрічається як у прісній, так й солоній воді. Трапляється навіть за декілька кілометрів у відкритому морі.
Активна вдень. Харчується рибою, молюсками, кораловими поліпами, водяними комахами, ракоподібними, плазунами, рослинами, падлом. Здебільшого чатує на свою здобич із засідці.
З березня по липень самиця відкладає від 25 до 100 яєць. Інкубаційний період триває 56—58 днів. Молоді черепашата становлять 42—54 мм завдовжки і важать 8—17 г.
На цю черепаху активно полюють місцеві мешканці, що вже призвело до значно скорочення популяції. Тому її було занесено до Червоної Книги.
Мешкає здебільшого в Африці: Демократична Республіка Конго, Габон, Мавританія, Єгипет, Еритрея, Ефіопія, Судан, Сомалі, Кенія, Бенін, Того, Гамбія, Гана, Гвінея, Гвінея-Бісау, Кот-д'Івуар, Камерун, Чад, Республіка Конго, Екваторіальна Гвінея, Ангола, Намібія, Сенегал, Малі, Нігер, Нігерія, Сьєрра-Леоне, Танзанія, Уганда, Центральноафриканська Республіка.
Зустрічається також у Передній та Малій Азії: Ізраїль, Ліван, Сирія, Туреччина. Трионікс африканській трапляється й на островах Егейського моря, що належать Греції, в першу чергу о. Кос.
Ba ba châu Phi hay ba ba sông Nile (danh pháp hai phần: Trionyx triunguis) là một loài rùa lớn nước ngọt và nước lợ, sống ở Châu Phi (có mặt ở phần lớn Đông, Tây và Trung Phi) và Cận Đông (Israel, Liban, Syria và Thổ Nhĩ Kỳ).[1] Đây là loài duy nhất còn tồn tại của chi Trionyx. Trong quá khứ nhiều loài ba ba khác cũng được đặt trong chi này, nhưng hiện nay đã được chuyển sang chi khác.[1] Mặc dù có tên là "ba ba châu Phi" nhưng Trionyx triunguis và Trionyx cũng không phải là loài hoặc chi ba ba duy nhất ở châu Phi (các chi Cyclanorbis và Cycloderma cũng ở châu Phi).[1]
.jpg)
|coauthors= bị phản đối (trợ giúp) Phương tiện liên quan tới Trionyx triunguis tại Wikimedia Commons
Ba ba châu Phi hay ba ba sông Nile (danh pháp hai phần: Trionyx triunguis) là một loài rùa lớn nước ngọt và nước lợ, sống ở Châu Phi (có mặt ở phần lớn Đông, Tây và Trung Phi) và Cận Đông (Israel, Liban, Syria và Thổ Nhĩ Kỳ). Đây là loài duy nhất còn tồn tại của chi Trionyx. Trong quá khứ nhiều loài ba ba khác cũng được đặt trong chi này, nhưng hiện nay đã được chuyển sang chi khác. Mặc dù có tên là "ba ba châu Phi" nhưng Trionyx triunguis và Trionyx cũng không phải là loài hoặc chi ba ba duy nhất ở châu Phi (các chi Cyclanorbis và Cycloderma cũng ở châu Phi).
Trionyx triunguis (Forsskål, 1775)
Синонимы
Африканский трионикс (лат. Trionyx triunguis) — вид черепах монотипического рода Trionyx семейства Трёхкоготные черепахи (Trionychidae)[1].
Общая длина панциря варьирует от 70 до 90 см. Голова очень большая, нос вытянутый, широкий и плоский, похожий на клюв. Имеет почти правильно округлый панцирь, усеянный рядами мелких бугорков. Карапакс очень плоский вроде блина. У самцов в отличие от самок хвост более толстый и длинный. Лапы довольно широкие с развитыми плавательными перепонками.
Голова имеет оливково-зелёный цвет с округлыми жёлтыми пятнами. Карапакс имеет бежево-коричневый цвет, украшен мелкими светло-жёлтыми пятнами. Пластрон беловатого цвета. Нижняя часть конечностей жёлтая.
Обитает преимущественно в Африке: Демократическая Республика Конго, Габон, Мавритания, Египет, Эритрея, Эфиопия, Судан, Сомали, Кения, Бенин, Того, Гамбия, Гана, Гвинея, Гвинея-Бисау, Кот-д'Ивуар, Камерун, Чад, Республика Конго, Экваториальная Гвинея, Ангола, Намибия, Сенегал, Мали, Нигер, Нигерия, Сьерра-Леоне, Танзания, Уганда, Центральноафриканская Республика.
Встречается также в Передней и Малой Азии: Израиль, Ливан, Сирия, Турция. Африканской трионикс встречается и на островах Эгейского моря, принадлежащих Греции, в первую очередь о. Кос.
Предпочитает большие реки и озёра. Значительную часть жизни проводит в воде, погрузившись в ил. На сушу выходит только, чтобы отложить яйца. Встречается как в пресной, так и солёной воде. Случается даже за несколько километров в открытом море.
Активна днём. Питается рыбой, моллюсками, коралловыми полипами, водными насекомыми, ракообразными, пресмыкающимися, растениями и падалью. В основном подстерегает свою добычу в засаде.
С марта по июль самка откладывает от 25 до 100 яиц. Инкубационный период длится 56—58 дней. Молодые черепашата длиной 42—54 мм и весят 8—17 г.
На эту черепаху активно охотятся местные жители, что уже привело к значительному сокращению популяции. Поэтому она была занесена в Красную Книгу.
Ранее к роду Trionix относили виды некоторых других родов Trionychidae[2], их русские названия также содержат слово «трионикс»[3]. В частности, распространённая в российском Приамурье дальневосточная черепаха известна также как «китайский трионикс».
Африканский трионикс (лат. Trionyx triunguis) — вид черепах монотипического рода Trionyx семейства Трёхкоготные черепахи (Trionychidae).
非洲鱉，是一種生活於非洲(大部分東非、中非、西非)和近東(以色列、黎巴嫩、叙利亞、土耳其)淡水和咸水環境中的鱉。
這物種標本的長度已經達到了95厘米。一般而言雄性平均重25公斤，雌性甲殼長50-80cm，最重可達40公斤。
非洲鱉是食肉動物，在野外食用魚類和螺類、水生昆蟲，甲殼類動物，兩棲動物，爬行動物，也吃植物如油棕櫚堅果和腐肉，有人曾目擊四隻非洲鱉食用山羊的屍體。牠們多採用伏擊狩獵法，待獵物進入攻擊範圍才出擊。
Rhodin, Anders G. J.; Peter Paul van Dijk, John B. Inverson & Bradley H. Shaffer (December 14, 2010). "Turtles of the World 2010 Update: Annotated Checklist of Taxonomy, Synonymy, Distribution and Conservation Status". p. 000.128. Archived from the original (PDF) on December 15, 2010. Retrieved December 15, 2010.
非洲鱉，是一種生活於非洲(大部分東非、中非、西非)和近東(以色列、黎巴嫩、叙利亞、土耳其)淡水和咸水環境中的鱉。
這物種標本的長度已經達到了95厘米。一般而言雄性平均重25公斤，雌性甲殼長50-80cm，最重可達40公斤。
非洲鱉是食肉動物，在野外食用魚類和螺類、水生昆蟲，甲殼類動物，兩棲動物，爬行動物，也吃植物如油棕櫚堅果和腐肉，有人曾目擊四隻非洲鱉食用山羊的屍體。牠們多採用伏擊狩獵法，待獵物進入攻擊範圍才出擊。
