Els pandàlids (Pandalidae) són uns crustacis decàpodes caridues i formen una de les dues famílies en què se subdivideix la superfamília dels pandaloïdeus (Pandaloidea).
Són unes gambetes que es caracteritzen per tenir el carp del segon parell de pereiopodis dividit en dos o més artells, i no posseeixen la pinça del primer parell de pereiopodis i, si la tenen, és molt petita.
Generalment són bentònics, però hi ha exemplars pelàgics, com els del gènere Parapandalus. En alguns casos s'agrupen en grups petits que són d'interès comercial. Solen alimentar-se de petits crustacis, mol·luscs i poliquets.
És una de les principals famílies de crustacis carideus que hi ha a la Mediterrània occidental, i una de les espècies més comunes és la gamba panxuda (Plesionika edwardsii) que viu entre els 300 i els 400 m de profunditat.[1]
Segons la llista de la ITIS,[2] dins la família Pandalidae (Haworth, 1825) hi ha 13 possibles gèneres, dels quals 3 no estan verificats (*):
Els pandàlids (Pandalidae) són uns crustacis decàpodes caridues i formen una de les dues famílies en què se subdivideix la superfamília dels pandaloïdeus (Pandaloidea).
Són unes gambetes que es caracteritzen per tenir el carp del segon parell de pereiopodis dividit en dos o més artells, i no posseeixen la pinça del primer parell de pereiopodis i, si la tenen, és molt petita.
Generalment són bentònics, però hi ha exemplars pelàgics, com els del gènere Parapandalus. En alguns casos s'agrupen en grups petits que són d'interès comercial. Solen alimentar-se de petits crustacis, mol·luscs i poliquets.
És una de les principals famílies de crustacis carideus que hi ha a la Mediterrània occidental, i una de les espècies més comunes és la gamba panxuda (Plesionika edwardsii) que viu entre els 300 i els 400 m de profunditat.
Pandalidae er en familie i underordenen ægte rejer. Disse arter kaldes typisk for pandalidrejer. De er spiselige og har stor økonomisk værdi. De er karakteriseret af et underinddelt carpus af den anden pereiopod og primært ved fraværet af kløer på den første pereiopod. Det er en koldtvandsfamilie og dens repræsentation i de tropiske områder udgøres af dybvandsrejer.[1] Slægten Physetocaris har sommetider været placeret i denne familie, men den betragtes i dag som tilhørende sin egen familie Physetocarididae.[2]
De følgende slægter er klassificeret i familien Pandalidae:[2]
Pandalidae er en familie i underordenen ægte rejer. Disse arter kaldes typisk for pandalidrejer. De er spiselige og har stor økonomisk værdi. De er karakteriseret af et underinddelt carpus af den anden pereiopod og primært ved fraværet af kløer på den første pereiopod. Det er en koldtvandsfamilie og dens repræsentation i de tropiske områder udgøres af dybvandsrejer. Slægten Physetocaris har sommetider været placeret i denne familie, men den betragtes i dag som tilhørende sin egen familie Physetocarididae.
Die Tiefseegarnelen (Pandalidae) sind eine Garnelenfamilie aus der Ordnung der Zehnfußkrebse (Decapoda). Ihnen fehlt meist die Schere am ersten Beinpaar oder ist bei nur einigen Arten stark verkümmert vorhanden. Viele Arten tragen Leuchtorgane.
Die Tiefseegarnelen haben eine große wirtschaftliche Bedeutung. Die Eismeergarnele (Pandalus borealis), Pandulus danae und Pandulus platyceros werden im Nordatlantik gefangen, Plesionika edwardsi im Mittelmeer.
Die Familie der Tiefseegarnelen umfasst die folgenden Gattungen:[1]
Die Tiefseegarnelen (Pandalidae) sind eine Garnelenfamilie aus der Ordnung der Zehnfußkrebse (Decapoda). Ihnen fehlt meist die Schere am ersten Beinpaar oder ist bei nur einigen Arten stark verkümmert vorhanden. Viele Arten tragen Leuchtorgane.
Die Tiefseegarnelen haben eine große wirtschaftliche Bedeutung. Die Eismeergarnele (Pandalus borealis), Pandulus danae und Pandulus platyceros werden im Nordatlantik gefangen, Plesionika edwardsi im Mittelmeer.
The family Pandalidae is a taxon of caridean shrimp. These species are commonly called pandalid shrimp. They are edible and have high economic value. They are characterised by the subdivided carpus of the second pereiopod and, mainly, by the lack of the chelae (claws) on the first pereiopod. This is a cold-water family, and their representation in tropical areas is made by deep-sea shrimp.[1] The genus Physetocaris, sometimes placed in this family, is now considered to be in its own family, Physetocarididae.[2]
The following genera are currently classified in the family Pandalidae:[2]
The family Pandalidae is a taxon of caridean shrimp. These species are commonly called pandalid shrimp. They are edible and have high economic value. They are characterised by the subdivided carpus of the second pereiopod and, mainly, by the lack of the chelae (claws) on the first pereiopod. This is a cold-water family, and their representation in tropical areas is made by deep-sea shrimp. The genus Physetocaris, sometimes placed in this family, is now considered to be in its own family, Physetocarididae.
Los pandálidos (Pandalidae) son unos crustáceos decápodos carideos y forman una de las dos familias con que se subdivide la superfamilia de los pandaloideos (Pandaloidea).
Son unos camarones que se caracterizan para tener el carpo del segundo parejo de pereiópodo dividido en dos o más nudillos, y no poseen la pinza del primer par de pereiópodo y, si la tienen, es muy pequeña.
Generalmente son bentónicos, pero hay ejemplares pelágicos, como los del género Parapandalus. En algunos casos se agrupan en grupos pequeños que son de interés comercial. Suelen alimentarse de pequeños crustáceos, moluscos y poliquetos.[1]
Se reconocen las siguientes:[2]
Los pandálidos (Pandalidae) son unos crustáceos decápodos carideos y forman una de las dos familias con que se subdivide la superfamilia de los pandaloideos (Pandaloidea).
Son unos camarones que se caracterizan para tener el carpo del segundo parejo de pereiópodo dividido en dos o más nudillos, y no poseen la pinza del primer par de pereiópodo y, si la tienen, es muy pequeña.
Generalmente son bentónicos, pero hay ejemplares pelágicos, como los del género Parapandalus. En algunos casos se agrupan en grupos pequeños que son de interés comercial. Suelen alimentarse de pequeños crustáceos, moluscos y poliquetos.
A dos pandálidos (Pandalidae) é unha familia de crustáceos decápodos carideos que comprende numerosas especies de camaróns comestíbeis e de alto valor económico.
Caracterízanse por teren o carpo do segundo pereiópodo subdividido e, sobre todo, pola falta de pinzas no primeio pereiópodo.[3]
É unha familia propia das augas frías, e os seus representaneds en zonas tropicais viven en augas profundas.[3]
As súas diferentes especies, como as doutros camaróns, son relativamente abundantes nas augas salgadas e doces de todo o mundo, o cal os converte nun importante recurso pesqueiro e alimenticio. Practicamente, cada país ten receitas e formas particulares para preparar e consumir estes crustáceos.
A máis importante especie comercial de camarón é Pandalus borealis,[4] seguida de Crangon crangon, camarón da familia dos crangónidos.[5]
As capturas de P. borealis salvaxe son na actualidade unhas dez veces maiores que as de C. crangon. En 1950 a posición era ao revés, xa que as capturas de C. crangon foron unhas dez veces superiores ás de P. borealis.[6]
En 2010 a produción global en acuicultura de todas as especies de camaróns e lagostinos (3,5 millóns de toneladas) superou lixeramente ás capturas mundiais de especies salvaxes (3,2 millóns de toneladas).[6]
A familia foi descrita en 1815 polo carcinólogo británico Adrian Hardy Haworth en: Haworth, A. H. (1825): "A new binary arrangement of the macrurous Crustacea" The Philosophical Magazine and Journal 65: 183-184.[7]
Non hai unanimidade na comunidade científica sobre os xéneros que comprende a familia.
Segundo De Grave et al. (2009) serían:[8]
Pero o SIIT só recoñece (outubro de 2013) os seguintes:[2]
A dos pandálidos (Pandalidae) é unha familia de crustáceos decápodos carideos que comprende numerosas especies de camaróns comestíbeis e de alto valor económico.
Caracterízanse por teren o carpo do segundo pereiópodo subdividido e, sobre todo, pola falta de pinzas no primeio pereiópodo.
É unha familia propia das augas frías, e os seus representaneds en zonas tropicais viven en augas profundas.
As súas diferentes especies, como as doutros camaróns, son relativamente abundantes nas augas salgadas e doces de todo o mundo, o cal os converte nun importante recurso pesqueiro e alimenticio. Practicamente, cada país ten receitas e formas particulares para preparar e consumir estes crustáceos.
A máis importante especie comercial de camarón é Pandalus borealis, seguida de Crangon crangon, camarón da familia dos crangónidos.
As capturas de P. borealis salvaxe son na actualidade unhas dez veces maiores que as de C. crangon. En 1950 a posición era ao revés, xa que as capturas de C. crangon foron unhas dez veces superiores ás de P. borealis.
En 2010 a produción global en acuicultura de todas as especies de camaróns e lagostinos (3,5 millóns de toneladas) superou lixeramente ás capturas mundiais de especies salvaxes (3,2 millóns de toneladas).
Pandalidae Haworth, 1825 è una famiglia di crostacei decapodi[1]. Sono diffusi in tutti gli oceani[2]. Sono onnivori[1].
Se presente, la chela del primo paio di pereiopodi è incompleta e molto piccola[3].
Pandalidae Haworth, 1825 è una famiglia di crostacei decapodi. Sono diffusi in tutti gli oceani. Sono onnivori.
Pandalidae is een familie van kreeftachtigen uit de klasse van de Malacostraca (hogere kreeftachtigen).
Pandalidae is een familie van kreeftachtigen uit de klasse van de Malacostraca (hogere kreeftachtigen).
A família Pandalidae é um táxon do camarão carídeo . Essas espécies são comumente chamadas de camarões pandálideos . São comestíveis e têm alto valor econômico. Caracterizam-se pelo carpo subdividido do segundo pereiópode e, principalmente, pela ausência de quelas (garras) no primeiro pereiópodo, pois o dedo móvel (ou dátilo) está extremamente reduzido. Esta é uma família de águas frias, e sua representação em áreas tropicais é feita por camarões de profundidade.[1] O gênero Physetocaris, às vezes colocado nesta família, é considerado agora em sua própria família, Physetocarididae.[2]
Os seguintes gêneros estão atualmente classificados na família Pandalidae:[2]
A família Pandalidae é um táxon do camarão carídeo . Essas espécies são comumente chamadas de camarões pandálideos . São comestíveis e têm alto valor econômico. Caracterizam-se pelo carpo subdividido do segundo pereiópode e, principalmente, pela ausência de quelas (garras) no primeiro pereiópodo, pois o dedo móvel (ou dátilo) está extremamente reduzido. Esta é uma família de águas frias, e sua representação em áreas tropicais é feita por camarões de profundidade. O gênero Physetocaris, às vezes colocado nesta família, é considerado agora em sua própria família, Physetocarididae.
Pandalidae là một họ trong các loài tôm thực sự. Các loài này thường được gọi là Tôm pandalid. Chúng có thể ăn được và có giá trị kinh tế cao. Đây là một họ và đại diện của những họ trong khu vực nhiệt đới là gọi là tôm biển sâu. Chi Physetocaris đôi khi được đặt trong họ này, bây giờ được coi thành viên riêng Physetocarididae.
Pandalidae là một họ trong các loài tôm thực sự. Các loài này thường được gọi là Tôm pandalid. Chúng có thể ăn được và có giá trị kinh tế cao. Đây là một họ và đại diện của những họ trong khu vực nhiệt đới là gọi là tôm biển sâu. Chi Physetocaris đôi khi được đặt trong họ này, bây giờ được coi thành viên riêng Physetocarididae.
Pandalidae (лат.) — семейство десятиногих раков из инфраотряда настоящих креветок (Caridea), насчитывающее 187 современных и 1 ископаемый вид[2]. Они обитают в холодных водах, поэтому в тропиках семейство представлено глубоководными видами. Некоторые виды имеют промысловое значение.
Первая пара ходных ног характеризуется значительной редукцией клешней: дактилоподит обладает микроскопическими размерами и утрачивает подвижность в результате срастания с отростком проподита[3], в некоторых случаях клешни полностью утрачиваются[4]. Вторая пара ходных ног с небольшими, но нормально развитыми клешнями, карпоподиты этой пары ног вторично расчленены на две или более частей[4]. 3—5-я пары ходных ног длинные, тонкие[4].
Представителей семейства подразделяют на 23 рода[2]:
Pandalidae (лат.) — семейство десятиногих раков из инфраотряда настоящих креветок (Caridea), насчитывающее 187 современных и 1 ископаемый вид. Они обитают в холодных водах, поэтому в тропиках семейство представлено глубоководными видами. Некоторые виды имеют промысловое значение.
長額蝦科(學名:Pandalidae),是抱卵亞目真蝦下目長額蝦總科的其中一個科[1][2],包括23個屬[3]、約200個物種[1],皆可食用,具高度經濟價值。現時在餐桌上常見的牡丹蝦就是本科多個物種的合稱[4]。
本科物種皆棲息於水溫較冷的海域,見於溫帶的深海中[5]。 較舊的分類有時還會包括寬背蝦屬(Physetocaris),但現時這個屬普遍已放置到其獨自的寬背蝦總科的寬背蝦科[1]。
タラバエビ科 (Pandalidae) はコエビ下目に属するエビの分類群の一つ。ホッコクアカエビ、ホッカイエビ、ボタンエビ、トヤマエビなどが分類される。
世界中の海から多くの種類が知られる。「タラバエビ」(鱈場海老)の和名はタラの漁場で同所的に漁獲されることに由来し、主要な水産重要種はその名の通り寒帯の深海に多い。ただしホッカイエビやスナエビ、ミツクリエビなど、浅い海の藻場に生息する種類もいる。また、ミノエビ属、ジンケンエビ属の多くの種は、温帯から熱帯域の深海に生息し、沖合底引き網やエビかご漁で漁獲され、食用とされる。ビシャモンエビやクラゲエビなどは熱帯の浅い海に分布し、サンゴやクラゲなど他の動物と共生している。
体長や体型は属によって大きく異なる。小型の種類はビシャモンエビやクラゲエビなどがあるが、これらは体長1-2cmほどで、他の動物と共生する。体色や体型は共生する動物にあわせて擬態しており、歩脚が短い。一方大型種はモロトゲエビ属、タラバエビ属、ミノエビ属に多く、中には体長20cmを超える種類もいる。一般的に額角は長く、上に反り、たくさんの歯(ギザギザ)がある。第1歩脚の鋏が強い退化傾向を呈するのが特徴である。第2歩脚は小さな鋏をなし、長節と腕節の間の関節で折りたたまれる。腕節は複数の節に分節する。
なお、タラバエビ属とモロトゲエビ属の種は雄性先熟の性転換をするのが特徴である。これらの若い個体は繁殖期がやってきた時にまずオスとして繁殖に参加するが、成長するとメスになる。他の属では性転換の例は知られていない。
卵はメスが腹脚に抱えて孵化するまで保護し、卵からは幼生が生まれる。モロトゲエビ属やタラバエビ属の一部の種の卵はコエビ下目としてはかなり大粒で、一度に産卵する卵の数が少なく、抱卵する期間も長い。たとえばヒゴロモエビは長径4mmほどの楕円形の卵を200個ほど産卵し、2年近くも抱卵することがわかっている。
中型・大型の種類は食用となり、水産資源として重要な種類が多い[1]。日本では1960年代から1970年代頃までは漁獲地周辺の流通にとどまっていたが、冷凍・運搬技術の発達や沿岸漁協の宣伝などにより広く流通するようになった。さらに輸入も行われるようになり、食材として目にする機会も多くなっている。その一方、ヒゴロモエビなど大卵少産型のエビは、漁獲過多に伴って資源の枯渇が深刻になっている。
約20属100種が属する[2]。