nomes no trilho de navegação
Carcinidae is a family of crabs belonging to the order Decapoda.[1] It has four subfamilies, including Pirimelinae which was previously treated as a family.[2][3]
The family as currently circumscribed includes four subfamilies and eight genera, six with living members and two known only through fossils:[1]
Carcinidae is a family of crabs belonging to the order Decapoda. It has four subfamilies, including Pirimelinae which was previously treated as a family.
Les Carcinidae sont une famille de crabes. Selon World Register of Marine Species (7 février 2021)[1], elle comporte 6 genres actuels répartis dans 4 sous-familles.
Cette famille était auparavant considérée comme une sous-famille des Portunidae[2].
Dans certaines classifications, elle est considérée comme obsolète et remplacée par les Portunidae.
Sous-famille Carcininae MacLeay, 1838
Sous-famille Parathranitiinae Spiridonov, 2020
Sous-famille Pirimelinae Alcock, 1899
Sous-famille Platyonichinae Dana, 1851
Les Carcinidae sont une famille de crabes. Selon World Register of Marine Species (7 février 2021), elle comporte 6 genres actuels répartis dans 4 sous-familles.
Carcinidae is een familie uit de infraorde krabben (Brachyura). Tot deze familie behoren een tiental soorten die voorkomen voor de Belgische en Nederlandse kust. Vroeger werd dit taxon als een onderfamilie van de Portunidae beschouwd.
De familie Carcinidae omvat volgende twee onderfamilies: [2]
Carcinidae is een familie uit de infraorde krabben (Brachyura). Tot deze familie behoren een tiental soorten die voorkomen voor de Belgische en Nederlandse kust. Vroeger werd dit taxon als een onderfamilie van de Portunidae beschouwd.
Eikemøll (Carcinidae) er en liten gruppe av sommerfugler som bare omfatter slekten Carcina, med seks kjente arter. De blir ofte regnet til underfamilien Oecophorinae i familien prydmøll (Oecophoridae). I Europa, også i Norge, finnes én art, Carcina quercana. Denne er en fargerik, dagaktiv liten sommerfugl som stort sett finnes i nærheten av eiketrær, der larvene utvikler seg.
Små (vingspenn 16 – 24 mm), tettbygde sommerfugler med lange, trådformede antenner, ganske fargerike. Kroppen er kort og kraftig, brystet ganske bredt og tett dekket med nedliggende hår. Hodet er forholdsvis lite, labialpalpene litt lengre enn hodet, oppoverkrummede, antennene er trådformede og litt lenger enn forvingene. Forvingene er avrundet trekantede, ganske brede, med markerte, spissvinklede forhjørner, gjerne mer eller mindre purpurfargede. Langs ytterkanten har de middels lange, fargesterke hårfrynser. Bakvingene er ganske brede, bleke med litt perlemorsskinn, med middels lange hårfrynser. Beina er forholdsvis korte og kraftige, kledt med nedliggende hår. Larvene er lange og slanke, sylindriske med korte bein, og grønne. Den europeiske arten, Carcina quercana, har purpurfargede forvinger med gul frankant og gule hårfrynser, med en stor gul flekk ved forkanten litt utenfor midten, en rødbrun flekk bak denne og et par små, hvite flekker nær roten. Bakvingene er hvite med perlemorglans.
Carcina quercana har larver som lever fortrinnsvis på eik, men de kan også finnes på hagtorn, rogn, hyll, plomme og andre løvtrær. De voksne møllene, som flyr om dagen, finner man gjerne på eller ved næringsplantene. Larvene lever under tynne silkespinn på bladene.
Eikemøll (Carcinidae) er en liten gruppe av sommerfugler som bare omfatter slekten Carcina, med seks kjente arter. De blir ofte regnet til underfamilien Oecophorinae i familien prydmøll (Oecophoridae). I Europa, også i Norge, finnes én art, Carcina quercana. Denne er en fargerik, dagaktiv liten sommerfugl som stort sett finnes i nærheten av eiketrær, der larvene utvikler seg.
Multimedia w Wikimedia Commons Carcinidae – rodzina skorupiaków z rzędu dziesięcionogów i infrarzędu krabów.
Kraby te mają nieco szerszy niż dłuższy lub tak szeroki jak długi, prawie sześciokątny lub gruszkowaty karapaks z trójpłatkową krawędzią frontalną, zredukowanymi szczelinami na krawędziach nadocznych, pięciozębnymi krawędziami przednio-bocznymi i wypukłą krawędzią tylną, słabo rozróżnialną od tylno-bocznych. Na powierzchni karapaksu często znajdują się słabo zaznaczone, ziarenkowane listewki. Czułki pierwszej pary mają nieruchomy i wąski człon nasadowy. Pierwsza para szczękonóży ma endopodity zwykle pozbawione pośrodkowego płata[1].
Szczypce lewy i prawy różnią się rozmiarami i układem zębów, a odnóża na których są osadzone są krósze od przynajmniej jednej z par odnóży krocznych. Ich propodity cechują się obecnością małego kolca w dystalnej części górnej powierzchni. Ostatnia para nóg krocznych jest zmodyfikowana i ułożona jest nadgrzbietowo. Szwy pomiędzy sternitami 4 i 5, 5 i 6, 6 i 7 są przerywane. Samca cechuje zlanie się segmentów odwłoka od 3 do 5, pozbawiona kolców przedwierzchołkowych pierwsza para gonopodów i znacznie od niej krótsza para druga[1].
Systematyka rodziny wygląda następująco[2][3]:
Carcinidae – rodzina skorupiaków z rzędu dziesięcionogów i infrarzędu krabów.
Kraby te mają nieco szerszy niż dłuższy lub tak szeroki jak długi, prawie sześciokątny lub gruszkowaty karapaks z trójpłatkową krawędzią frontalną, zredukowanymi szczelinami na krawędziach nadocznych, pięciozębnymi krawędziami przednio-bocznymi i wypukłą krawędzią tylną, słabo rozróżnialną od tylno-bocznych. Na powierzchni karapaksu często znajdują się słabo zaznaczone, ziarenkowane listewki. Czułki pierwszej pary mają nieruchomy i wąski człon nasadowy. Pierwsza para szczękonóży ma endopodity zwykle pozbawione pośrodkowego płata.
Szczypce lewy i prawy różnią się rozmiarami i układem zębów, a odnóża na których są osadzone są krósze od przynajmniej jednej z par odnóży krocznych. Ich propodity cechują się obecnością małego kolca w dystalnej części górnej powierzchni. Ostatnia para nóg krocznych jest zmodyfikowana i ułożona jest nadgrzbietowo. Szwy pomiędzy sternitami 4 i 5, 5 i 6, 6 i 7 są przerywane. Samca cechuje zlanie się segmentów odwłoka od 3 do 5, pozbawiona kolców przedwierzchołkowych pierwsza para gonopodów i znacznie od niej krótsza para druga.
Systematyka rodziny wygląda następująco:
podrodzina: Carcininae MacLeay, 1838 Carcinus Leach, 1814 podrodzina: Platyonichinae Dana, 1851 Portumnus Leach, 1814 Xaiva MacLeay, 1838 podrodzina: ? †Cicarnus Karasawa et Fudouji, 2000 †Miopipus Müller, 1984