nomes no trilho de navegação
Homolice síťkovaná (Conus textile) je dravý mořský plž. Je to jeden z nejnebezpečnějších a nejjedovatějších druhů homolic.
Homolice síťkovaná žije v Rudém moři, Indickém oceánu a Tichém oceánu v území od východního pobřeží Afriky až k Novému Zélandu na jihu a k Havajským ostrovům na východě, a to v hloubkách 2 – 50 metrů.
Ulita dospělých jedinců se pohybuje kolem 9–10 cm. Je kónického tvaru s malým tělovým závitem, vrchol ulity je tupý. Zbarvená je žlutohnědě s kresbou nepravidelným bílých trojúhelníků lemovaných červenou linkou, mezi kterými jsou silnější hnědé klikaté čáry. I přes svoje nápadné zbarvení žijí skrytě v písčitém podloží, mezi kameny a řasami.
Jako všechny homolice má radulu přeměněnou na harpuně podobný chobotek s jedovým zubem. Tento je schopná vystřelit na jakékoliv místo na své ulitě, což ji činí při manipulaci značně nebezpečnou. Její jed, conotoxin, je neurotoxin způsobující svalovou slabost, ochrnutí a zástavu dechu.
Schránka homolice je nápadně podobná obrazcům vznikajícím v celulárním automatu Rule 30. Je pravděpodobné, že to není náhodná podobnost; ve schránce je nejspíš celulární automat přirozeným způsobem simulován.
Obrázky, zvuky či videa k tématu homolice síťkovaná ve Wikimedia Commons
Homolice síťkovaná (Conus textile) je dravý mořský plž. Je to jeden z nejnebezpečnějších a nejjedovatějších druhů homolic.
Der Weberkegel, auch die Textil-Kegelschnecke (Conus textile) ist eine Schnecke aus der Familie der Kegelschnecken (Gattung Conus), die im gesamten Indopazifik verbreitet ist. Sie ernährt sich überwiegend von Mollusken.
Das Schneckenhaus von Conus textile ist breit, kegel- bis eiförmig mit konvexem bis geradem Umriss. Es erreicht bei ausgewachsenen Schnecken 4 bis 15 cm Länge, typischerweise 9 bis 10 cm. Die Grundfarbe des Gehäuses ist weiß, manchmal mit blauem, violettem, beige-, orange- oder rosafarbenem Farbton. Die Oberfläche des Körperumganges ist von einem Netzwerk gezeichneter dunkelbrauner Linien überzogen, die ein Muster zahlreicher charakteristischer weißer, dunkelbraun umrandeter Dreiecke, zuweilen auch Vierecke oder Kreise bilden. Dazwischen liegen gelblich-hellbraune Flecken mit dunkelbraunen axialen Linien, in zwei bis drei unterbrochenen Bändern angeordnet. Das Farbmuster ähnelt einem Zellulären Automaten, und zwar Regel 30 nach Stephen Wolframs Klassifizierung.[1][2] Insbesondere die Andordnung der Dreiecke ähnelt der der Regel 30, ihre regelmäßigen Bereiche bilden sich an der Basis und Spitze des Gehäuses ab. Das Gewinde bildet einen flachen, oft konkaven Kegel. Es ist ähnlich wie der Körperumgang gezeichnet. Das Periostracum ist grau bis gelb, dünn, durchscheinend und glatt.
Fuß und Rostrum sind weiß bis blassgelb oder rosa-kremfarben. Die Oberseite des Fußes ist hell- bis dunkelbraun gesprenkelt und am Rand mit schwarzen Flecken versehen, die vorn einen schwarzen Seitenfleck bilden. Vorn ist ein orangebrauner bis roter Rand mit einem zentralen schwarzen Fleck. Die Fußsohle ist braun gesprenkelt und vorn rot. Fühler und Sipho sind weiß und braun gesprenkelt, die Spitze des Siphos ist rot. Die Proboscis ist blassrot, an der Spitze dunkler.
Die mit einer Giftdrüse verbundenen Radula-Zähne sind vergleichsweise lang – sie nehmen etwa 11 % bis 29 % der Gehäuselänge ein – und schlank. Sie haben an der Spitze zwei gegenüberliegende Widerhaken und sind über eine lange Strecke des Schafts mit schwachen bis hinfälligen Zähnchen gesägt, endend in einem schwachen Zacken etwa ein Siebtel der Länge von der Basis gesehen. Ein Sporn an der Basis fehlt.
Der Weberkegel ist im gesamten Indopazifik weit verbreitet und tritt im Roten Meer, im Indischen und Pazifischen Ozean von der Küste Ostafrikas bis Hawaii, um Australien, Neuseeland und Französisch-Polynesien auf.
Weberkegel leben in der Gezeitenzone von Korallenriffen und an der Küste des Festlands bis 50 m Tiefe in Bereichen mit sandigem Untergrund, die mit Seegras bewachsen oder auch frei von Bewuchs sein können.
Wie alle Kegelschnecken ist Conus textile getrenntgeschlechtlich, und das Männchen begattet das Weibchen mit seinem Penis. Aus den Eikapseln schlüpfen Veliger-Larven, die wiederum eine Metamorphose zur Schnecke durchmachen. Die Eikapseln sind 31 bis 33 mm mal 21 bis 26 mm groß und enthalten jeweils etwa 1300 Eier. Die Eier haben einen Durchmesser von 230 bis 270 µm. Hieraus wird zurückgeschlossen, dass die pelagische Periode der Veliger mindestens 17 bis 21 Tage dauert.
Die Beute von Conus textile besteht überwiegend aus Schnecken. Weberkegel sind auch in der Lage, hochgiftige fisch- oder schneckenfressende Kegelschnecken zu erbeuten, darunter Conus pennaceus und Conus striatus. Daneben werden Polychaeten und kleine Fische gefressen. Ausgehungerte Weberkegel fressen auch Artgenossen. Auch Jungtiere unmittelbar nach ihrer Metamorphose von der Veliger-Larve zur fertigen Schnecke fressen Schnecken. Das Gift ist für Polychaeten, Schnecken, Fische und kleine Säugetiere tödlich.
Die Beute wird in den Fuß gestochen und unmittelbar danach die Proboscis mit der giftigen Harpune wieder zurückgezogen. Insgesamt wird mit einem Harpunenzahn bis zu sechsmal zugestochen. Sodann wird der Kopf an die Gehäusemündung der Beute herangeführt. Der Fressvorgang dauert etwa 20 Minuten.
Conus textile ist auf Grund seiner gemusterten Gehäuse ein beliebtes Sammlerobjekt, so dass der Mensch als ein Hauptfeind gelten kann. Er wird allerdings nicht in der Roten Liste aufgeführt.[3]
Wie andere Kegelschnecken setzt der Weberkegel seine giftige Harpune nicht nur zum Beutefang, sondern auch zur Verteidigung ein. Sein Giftzahn kann Handschuhe und Taucheranzüge durchdringen. Es gibt kein Antidot, so dass eine Behandlung darauf abzielt, den Betroffenen bis zum Abbau der Giftstoffe am Leben zu halten.
Der Weberkegel, auch die Textil-Kegelschnecke (Conus textile) ist eine Schnecke aus der Familie der Kegelschnecken (Gattung Conus), die im gesamten Indopazifik verbreitet ist. Sie ernährt sich überwiegend von Mollusken.
Conus textile, the textile cone or the cloth of gold cone[3] is a venomous species of sea snail, a marine gastropod mollusk in the family Conidae, the cone snails, cone shells or cones. Textile cone snails live mostly in the Indian Ocean, along the eastern coast of Africa and around Australia.[4]
Like all species within the genus Conus, these snails are predatory and venomous. They are capable of "stinging" humans, therefore live ones should be handled carefully or not at all. Based on a report in 2004, about 30 human deaths have been attributed to cone snails.[5] In 2021, a teen nearly died after picking up a live textile cone.[6]
Typical length of adults is about 9 cm to 10 cm (3.5 in to 3.9 in).[2] The maximum shell length for this species is 15 cm (5.9 in).[7] The color pattern of its shell resembles a cellular automaton named Rule 30.[8] The color of the shell is yellowish brown, with undulating longitudinal lines of chocolate, interrupted by triangular white spaces. These last are irregularly disposed, but crowded at the shoulder, base and middle so as to form bands. The spire is similarly marked. The aperture is white.[9]
C. textile lives in the waters of the Red Sea, the tropical Indo-Pacific, off Australia (New South Wales, Northern Territory, Queensland and Western Australia), New Zealand, the Indian Ocean from eastern Africa to Hawaii, and French Polynesia.[10]
The female lays several hundred eggs at a time, which hatch after about 16 or 17 days. After hatching, the larvae float around in the current for approximately 16 days. Afterward, they settle at the bottom of the ocean. By this point their length is about 1.5 mm (0.06 in).[11]
C. textile is a carnivorous species, and uses a radula (a biological microscopic needle) to inject a conotoxin to kill its prey. C. textile eats snails.[12] The proboscis, the tip of which holds the harpoon-like radular tooth, is capable of being extended to any part of its own shell. The living animal is a risk to any person handling it who has not taken proper care to protect exposed skin. Several human deaths have been attributed to this species.[13]
Apertural view of Conus textile textile forma archiepiscopus Conus textile, the textile cone or the cloth of gold cone is a venomous species of sea snail, a marine gastropod mollusk in the family Conidae, the cone snails, cone shells or cones. Textile cone snails live mostly in the Indian Ocean, along the eastern coast of Africa and around Australia.
Like all species within the genus Conus, these snails are predatory and venomous. They are capable of "stinging" humans, therefore live ones should be handled carefully or not at all. Based on a report in 2004, about 30 human deaths have been attributed to cone snails. In 2021, a teen nearly died after picking up a live textile cone.
Conus textile es una especie de molusco gastrópodo del género Conus, perteneciente la familia Conidae.[1] de una longitud aproximada de 23 centímetros.
Come moluscos, poliquetos y pequeños peces. Su aparato radular, el cual se ha modificado a medida que la especie fue evolucionando, compone un dispositivo de caza en el que algunos dientes constituyen dardos de veneno. Estos dardos tienen forma de arpón, son huecos y se almacenan en un saco para pasarlos de a uno a la trompa. Otro saco dentro del diente sirve para inyectar el veneno, que actúa sobre el sistema nervioso de su víctima. Espera a su presa en los arrecifes coralinos donde habita y, luego la caza lanzándole un arpón venenoso. En instantes esta está paralizada y el caracol extiende su trompa para comerla.
En algunos casos su manipulación causa la muerte a los humanos ya que su veneno es tan letal que con una sola gota de éste es capaz de matar a 20 personas; lamentablemente los síntomas pueden presentarse un par de días más tarde después de suministrado el veneno y no existe antídoto.
Conus textile es una especie de molusco gastrópodo del género Conus, perteneciente la familia Conidae. de una longitud aproximada de 23 centímetros.
Come moluscos, poliquetos y pequeños peces. Su aparato radular, el cual se ha modificado a medida que la especie fue evolucionando, compone un dispositivo de caza en el que algunos dientes constituyen dardos de veneno. Estos dardos tienen forma de arpón, son huecos y se almacenan en un saco para pasarlos de a uno a la trompa. Otro saco dentro del diente sirve para inyectar el veneno, que actúa sobre el sistema nervioso de su víctima. Espera a su presa en los arrecifes coralinos donde habita y, luego la caza lanzándole un arpón venenoso. En instantes esta está paralizada y el caracol extiende su trompa para comerla.
En algunos casos su manipulación causa la muerte a los humanos ya que su veneno es tan letal que con una sola gota de éste es capaz de matar a 20 personas; lamentablemente los síntomas pueden presentarse un par de días más tarde después de suministrado el veneno y no existe antídoto.
Toison d'or
Conus textile, le Cône textile ou la Toison d'or, est une espèce de mollusque de la famille des Conidae. C'est une espèce commune.
C'est un coquillage venimeux[1]. Son poison extrêmement puissant peut tuer un humain en cinq minutes et il n'existe aucun antidote efficace, ce qui fait de cette espèce l'un des cônes les plus dangereux.
De l'océan Indien au Pacifique sud jusqu'à la Polynésie, dans le sable à faible profondeur. Il est présent notamment en Mer Rouge, à Mayotte, en Australie…
Selon World Register of Marine Species (24 mai 2010)[2] :
Comme tous les conidae, il utilise ses radulas pour harponner ses proies et leur injecter un venin mortel.
Toison d'or
Conus textile, le Cône textile ou la Toison d'or, est une espèce de mollusque de la famille des Conidae. C'est une espèce commune.
C'est un coquillage venimeux. Son poison extrêmement puissant peut tuer un humain en cinq minutes et il n'existe aucun antidote efficace, ce qui fait de cette espèce l'un des cônes les plus dangereux.
Conus textile Linnaeus, 1758 è un mollusco gasteropode marino della famiglia Conidae,[1]
Conchiglia con cuspide moderatamente alta e apice appuntito, fino a 10 cm. Motivo cromatico distintivo di segni triangolari bianchi intervallati da bande irregolari giallo-arancio e nere. Come tutti i Conidi è provvisto di un aculeo velenoso con cui caccia le prede e si difende dai predatori. Il veleno, contenente neurotossine appartenenti alla famiglia dei contrifani, è pericoloso e spesso mortale anche per l'uomo. Non esiste un antidoto per questo veleno.[1]
L'habitat è costituito dalla regione eulitorale inferiore, spesso sotto massi. Diffuso in tutto l'Indo-Pacifico compreso Mar Rosso e barriere coralline del Sud-Est Asiatico e dell'Australia.[1]
Esistono tre sottospecie riconosciute:[1]
Conus textile Linnaeus, 1758 è un mollusco gasteropode marino della famiglia Conidae,
Conus textile is een in zee levende slakkensoort uit de familie Conidae.
Conus textile is een carnivoor die leeft in ondiep warm water op zandgronden, rotsbodems en koraalriffen (sublitoraal). Deze soort komt voor van de oostkust van Afrika tot in Frans-Polynesië met uitzondering van Hawaï (Indopacifische provincie). De schelp kan tot 125 mm lang worden. Deze slak is in staat om een harpoentje af te schieten dat bijvoorbeeld verlammingsverschijnselen kan veroorzaken. Dit hebben reeds enkele verzamelaars met de dood moeten bekopen.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesStożek tekstylny (Conus textile L. 1758) - gatunek ślimaka należącego do rodziny Conidae, żyjący w tropikalnych wodach Indo-Pacyfiku, zasiedlając piaszczyste dno pod skałami. Jest jednym z najbardziej jadowitych ślimaków świata (wraz z np. stożkiem marmurowym), a przy tym jest jednym z pospolitszych stożków, zazwyczaj osiągając ok. 7-9 cm[1], chociaż niejednokrotnie znajdywane są okazy o wiele większe. Nazwa tego gatunku ślimaka wzięła się od szczególnej faktury przypominającej tkaninę, która dekoruje muszlę. Liczebność tego stożka jest bardzo wysoka. W obrębie poszczególnych populacji występuje duże zróżnicowanie ubarwienia.
Muszla jest gładka, jedynie u podstawy można dostrzec fałdy układające się w kształt spirali. Ściany boczne są proste, ewentualnie lekko wypukłe. Skrętka niska, jednak ostatnia z nich bywa silnie wypukła. Górna krawędź nieznacznie załamana, czasem zaokrąglona, a sam szczyt często skorodowany. Jest barwy białej z poprzecznymi pasami w odcieniach od żółtych po brązowe. Obficie upstrzona trójkątnymi, białymi plamami różnej wielkości, które się na siebie nakładają[1].
Stożek tekstylny (Conus textile L. 1758) - gatunek ślimaka należącego do rodziny Conidae, żyjący w tropikalnych wodach Indo-Pacyfiku, zasiedlając piaszczyste dno pod skałami. Jest jednym z najbardziej jadowitych ślimaków świata (wraz z np. stożkiem marmurowym), a przy tym jest jednym z pospolitszych stożków, zazwyczaj osiągając ok. 7-9 cm, chociaż niejednokrotnie znajdywane są okazy o wiele większe. Nazwa tego gatunku ślimaka wzięła się od szczególnej faktury przypominającej tkaninę, która dekoruje muszlę. Liczebność tego stożka jest bardzo wysoka. W obrębie poszczególnych populacji występuje duże zróżnicowanie ubarwienia.
Muszla jest gładka, jedynie u podstawy można dostrzec fałdy układające się w kształt spirali. Ściany boczne są proste, ewentualnie lekko wypukłe. Skrętka niska, jednak ostatnia z nich bywa silnie wypukła. Górna krawędź nieznacznie załamana, czasem zaokrąglona, a sam szczyt często skorodowany. Jest barwy białej z poprzecznymi pasami w odcieniach od żółtych po brązowe. Obficie upstrzona trójkątnymi, białymi plamami różnej wielkości, które się na siebie nakładają.
Conus textile (nomeada, em inglês, Textile Cone[2][6] ou Cloth of Gold;[7] na tradução para o português, "Conus têxtil" ou "tecido de ouro") é uma espécie de molusco gastrópode marinho predador do gênero Conus, pertencente à família Conidae.[1] Foi classificada por Carolus Linnaeus em 1758, descrita em sua obra Systema Naturae;[3] sendo uma espécie muito bela, variável e popular.[6] É nativa do Indo-Pacífico[2][6] e considerada uma das seis espécies de moluscos Conidae potencialmente perigosas ao homem, por apresentar uma glândula de veneno conectada a um mecanismo de disparo de sua rádula, em formato de arpão, dotada de neurotoxinas que podem levar ao óbito.[1][8][9]
Conus textile possui uma concha cônica, com uma espiral em ângulo suavemente côncavo, ou reto, e última volta com relevo exterior curvo, convexo, mais ou menos acentuado, dando-lhe um aspecto geral arredondado; com no máximo 15 centímetros de comprimento e dotada de coloração geral amarelo-alaranjada ou castanha, com marcações mais ou menos triangulares e grandes, por toda a sua superfície, em branco (espécimes em branco-azulado foram determinados como outra espécie, denominada Conus archiepiscopus Hwass in Bruguière, 1792), dotadas de delineamentos em tons quase negros, num zigue-zague mais ou menos suave. Abertura levemente arredondada, com lábio externo fino e interior branco.[2][6][10][11][12][13][14][15]
Fotografia de uma concha de C. archiepiscopus; espécie de coloração mais azulada que C. textile, e antes denominada C. textile archiepiscopus.[11][12]
Esta espécie é encontrada espalhada no Indo-Pacífico, do Havaí e Polinésia Francesa até a Austrália e Japão, em direção à África Oriental e Mar Vermelho, no oceano Índico, a pouca profundidade e em fundos arenosos e coralinos da zona nerítica. É uma espécie carnívora, que se alimenta de outros moluscos gastrópodes e peixes, imobilizando sua presa com sua rádula como um arpão; se abrigando durante o dia e saindo para caçar à noite. Em humanos, a morte pode ocorrer por parada respiratória.[1][2][5][6][7][11][13][14][16][17]
|coautor= (ajuda) |coautor= (ajuda) |coautor= (ajuda) Conus textile (nomeada, em inglês, Textile Cone ou Cloth of Gold; na tradução para o português, "Conus têxtil" ou "tecido de ouro") é uma espécie de molusco gastrópode marinho predador do gênero Conus, pertencente à família Conidae. Foi classificada por Carolus Linnaeus em 1758, descrita em sua obra Systema Naturae; sendo uma espécie muito bela, variável e popular. É nativa do Indo-Pacífico e considerada uma das seis espécies de moluscos Conidae potencialmente perigosas ao homem, por apresentar uma glândula de veneno conectada a um mecanismo de disparo de sua rádula, em formato de arpão, dotada de neurotoxinas que podem levar ao óbito.
Conus textile là một loài ốc biển trong họ Conidae. Đây là loài săn mồi và có nọc độc. Chúng có "chích" con người. Chất độc của nó cực kỳ nguy hiểm đối với con người.
C. textile sinh sống ở các vùng biển Biển Đỏ, Ấn Độ-Thái Bình Dương, Úc, New Zealand, Ấn Độ Dương từ Đông Phi đến Hawaii, và Polynesia thuộc Pháp.[3]
Các phân loài:
Conus textile là một loài ốc biển trong họ Conidae. Đây là loài săn mồi và có nọc độc. Chúng có "chích" con người. Chất độc của nó cực kỳ nguy hiểm đối với con người.
Конус текстильный[1][2] (лат. Conus textile) — вид брюхоногих моллюсков из семейства конусов (Conidae).
Раковина длиной 40—150 мм. Раковина средних размеров, яйцевидно-конической формы, толстостенная, вздутая, симметричная. Поверхность раковины гладкая. Устье раковины щелевидное, изнутри — белого цвета. Общая окраска белая с двумя рядами широких золотисто-жёлтых полос, напоминающих собой песчаные дорожки на мелководье, и тонким чешуевидным рисунком около этих полос. Вершина раковины уплощенная, без короны, окрашена чешуйчатым узором. Вершина раковины без короны, уплощённая, с окраской из чешуйчатого узора[1]. Узор раковины напоминает картины, порождаемые клеточным автоматом Правило 30[3].
Населяет тропический Индо-Тихоокеанский регион от восточных берегов Африки (Мозамбик) до Индии и Австралии[1].
Моллюски встречаются на мелководье до глубины 50 метров, на участках коралловых рифов. Предпочитают песчаный грунт. Активный хищник — охотится на рыб, червей и переднежаберных брюхоногих моллюсков. Заметив добычу при помощьи осфрадия, специального чувствительного органа, моллюск медленно приближается к ней. Добычу убивает при помощи яда, который впрыскивает в тело жертвы специальным органом. Токсин обладает нервно-паралитическим действием. Радула имеет зубы, видоизменённые под гарпун — заострённые концы снабжены острыми направленными назад шипами. Внутри гарпуна проходит полость, соединённая с ядовитой железой. Зубы сидят двумя рядами, по одному зубу с каждой стороны пластинки радулы. Также питается падалью головоногих моллюсков[1].
Яд этого вида конусов является опасным для человека[1][4]. Укол моллюска вызывает острую боль и онемение в месте поражения. Место укуса сначала бледнет, а затем развивается синюшность. Ощущение онемения часто распространяется на другие участки тела. В тяжелых случаях возможны обмороки, спастический паралич скелетной мускулатуры, сердечная недостаточность и др. Специфических препаратов для лечения последствий укуса нет[5].
Конус текстильный (лат. Conus textile) — вид брюхоногих моллюсков из семейства конусов (Conidae).
织锦芋螺（学名：Conus textile），是新腹足目芋螺科芋螺属的一种。主要分布于新加坡、马来西亚、印度尼西亚、中国大陆、台湾，常栖息在潮间带的岩礁、低潮线以下[1]。
