nomes no trilho de navegação
Jorunna parva és una espècie de cuc marí, un nudibranqui sense closca marí; un mol·lusc gastròpode de la família Discodorididae. L'espècie va ser descrita per primer cop per Kikutaro Baba[1] La semblança dels rinòfors del Jorunna parva amb orelles de conill, va generar una certa popularitat al twitter japonès l'any 2005.[2] Jorunna parva es troba al Japó, les Filipines, Tanzània, Papua Nova Guinea, Seychelles i l'Illa de la Reunió.
Jorunna parva és una espècie de cuc marí, un nudibranqui sense closca marí; un mol·lusc gastròpode de la família Discodorididae. L'espècie va ser descrita per primer cop per Kikutaro Baba La semblança dels rinòfors del Jorunna parva amb orelles de conill, va generar una certa popularitat al twitter japonès l'any 2005. Jorunna parva es troba al Japó, les Filipines, Tanzània, Papua Nova Guinea, Seychelles i l'Illa de la Reunió.
Jorunna parva je mořský plž ze skupiny nahožábrých (Nudibranchia). Je to jeden ze 16 známých druhů čeledi Discodorididae. Jeho vzhled mu vynesl přezdívku "mořský králík" (sea bunny).
Jorunna parva je drobný plž (délka do 21 mm[1]). Jako ostatní nahožábří nemá Jorunna parva vůbec vyvinutou skořápku. Základní barva je proměnlivá, obvykle bílá, žlutá či oranžová. Jsou rovněž doloženi jedinci zelené barvy, tato pozorování jsou však velmi vzácná. Tělo je řídce porostlé tmavými senzorickými výrůstky (caryophyllidia). Nepřehlédnutelná jsou výrazná tykadla připomínající králičí uši. Dýchání probíhá skrz peříčkovité žábry, které jsou prodloužením řitního otvoru.
Jedná se o hermafrodity, nejsou však schopni samooplození: vajíčka i spermie dospívají v různou dobu.
Živí se především mořskými houbami.
Druh byl popsán z provincie Kii v Japonsku. Od svého popisu byl pozorován rovněž na Filipínách, na Nové Guineji, v Tanzanii, na Seychelách a na Réunionu. Existují však určité pochybnosti, zda jde všude o stejný druh/druhový komplex.[2]
Žlutooranžově zbarvená Jorunna parva
V tomto článku byl použit překlad textu z článku Jorunna parva na anglické Wikipedii.
Obrázky, zvuky či videa k tématu Jorunna parva ve Wikimedia Commons
Jorunna parva je mořský plž ze skupiny nahožábrých (Nudibranchia). Je to jeden ze 16 známých druhů čeledi Discodorididae. Jeho vzhled mu vynesl přezdívku "mořský králík" (sea bunny).
Jorunna parva, commonly known as the sea bunny, is a species of dorid nudibranch, a shell-less marine gastropod mollusc in the family Discodorididae. The species was first described by Kikutaro Baba.[2] Its resemblance to a rabbit facilitated a surge in popularity on Twitter throughout Japan in 2015.[3]
The species is about 1 cm long on average. Its black-and-white rhinophores somewhat resemble a rabbit's ears. Its external gills are located near its rear. Its body is covered in papillae, fleshy protuberances used for sensory functions, giving it the appearance of a furry animal.[4] There are multiple colorations of Jorunna parva, including yellow, white, and green, though the latter is rarely photographed.[5] All of these variants have black papillae interspersed among papillae of their main color. There is controversy over whether or not the different colorations are divergent species.[5]
Like most other members of its genus, Jorunna parva's diet consists of sponges in the family Chalinidae. These sponges contain toxins that can be used for cancer treatments.[6]
Jorunna parva are hermaphrodites, meaning they produce both sperm and egg cells. They cannot fertilize the eggs themselves.[5]
This species was described from Kii Province, Japan. Jorunna parva has subsequently been reported from the Philippines, Tanzania, Papua New Guinea, Seychelles and Réunion but there are some doubts as to whether it is really a species complex.[7] The Jorunna parva are concentrated in areas where there is an abundance of food and where resources are easily acquired.[8] They often cling to submerged vegetation and spend majority of the time at the bottom of tropical waters.[9]
Jorunna parva Jorunna parva, commonly known as the sea bunny, is a species of dorid nudibranch, a shell-less marine gastropod mollusc in the family Discodorididae. The species was first described by Kikutaro Baba. Its resemblance to a rabbit facilitated a surge in popularity on Twitter throughout Japan in 2015.
Jorunna parva, conocido informalmente como conejo marino, conejo de mar o babosa conejo; es una especie de babosa de mar, un nudibranquio dorido, perteneciente al tipo molusco gasterópodo jorunna marinos sin cáscara ubicado en la familia de los Doridoidea. Fue descrito por primera vez por el malacólogo japonés Kikutarō Baba en 1938.[2]
Fue descubierto en 1938 por el malacólogo japonés Kikutarō Baba en el este del archipiélago japonés, miden 2,5 centímetros de largo, suelen ser de color amarillo o blanco, son hermafroditas; a pesar de esto si llegan a formar parejas para intercambiar esperma, suelen vivir aproximadamente hasta un año, no tienen depredadores porque contienen toxinas que salen de su "pelaje" que no es más que pequeñas espinas en forma de bastoncillos de color negro (de ahí el aspecto de machas que tiene) y las protuberancias que parecen orejas son en realidad antenas sensoriales que utilizan para cazar a sus presas que suelen ser pequeños organismos como crustáceos y esponjas del mar, también se caracterizan por ser una de las pocas especies que cazan y comen a la physalia physalis, conocida como carabela portuguesa, para luego utilizar sus aguijones en defensa propia.
El jorunna parva se registró por primera vez al sureste de Japón, específicamente en la provincia de Kii, posteriormente se registraron en las aguas de Filipinas y Papúa Nueva Guinea en el océano pacífico y en las aguas de Tanzania, Seychelles y Reunión en el océano Índico. Con mayores estudios se logró descubrir que la extensión de su distribución iba desde el este de África austral en el índico abarcando hasta la totalidad de la región de Polinesia en el pacífico.[3]
Las investigaciones descubrieron que las toxinas que se encuentra en el cuerpo del conejo marino pueden ser utilizados para combatir las células madres cancerosas en los seres humanos.
Debido al aspecto tierno y adorable del jorunna parva con un conejo común (oryctolagus cuniculus) se ganó varios apodos relacionados con la especie terrestre, el más expandido fue el de conejo marino, en 2015 el jorunna parva fue tendencia en Twitter gracias a usuarios japoneses.[4]
Jorunna parva, conocido informalmente como conejo marino, conejo de mar o babosa conejo; es una especie de babosa de mar, un nudibranquio dorido, perteneciente al tipo molusco gasterópodo jorunna marinos sin cáscara ubicado en la familia de los Doridoidea. Fue descrito por primera vez por el malacólogo japonés Kikutarō Baba en 1938.
Jorunna parva (Baba, 1938) è un mollusco nudibranchio della famiglia Discodorididae.[1]
La sua colorazione varia dal bianco al giallo. La forma dei rinofori, macchiati di nero, ricorda quella delle orecchie di un coniglio.
La specie ha un ampio areale Indo-Pacifico.[2]
Jorunna parva (Baba, 1938) è un mollusco nudibranchio della famiglia Discodorididae.
Jorunna parva is een slakkensoort uit de familie van de Discodorididae.[1] De wetenschappelijke naam van de soort is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1938 door Baba.
Bronnen, noten en/of referenties
Jorunna parva – gatunek morskiego ślimaka z rzędu nagoskrzelnych i rodziny Discodorididae. Zamieszkuje przybrzeżne wody zachodniego Oceanu Spokojnego oraz zachodniej części Oceanu Indyjskiego. Ze względu na przypominający królika wygląd zyskał w 2015 dużą popularność w mediach społecznościowych.
Gatunek ten został po raz pierwszy opisany przez malakologa Kikutarō Babę w 1938 roku pod nazwą Thordisa parva[1][2]. Jako miejsce typowe wskazał on Seto w dawnej prowincji Kii w Japonii. Do rodzaju Jorunna przenieśli go w 2008 roku Yolanda Ester Camacho-García i Terrence M. Gosliner, dokonując także jego redeskrypcji[3].
Ślimak ten spotykany jest w wodach południowej Japonii (z wyspami Riukiu włącznie)[3], Korei[4], Tajwanu[5], Filipin, Indonezji, Papui-Nowej Gwinei, Palau, zachodniopacyficznej części Australii, Seszeli, Tanzanii i Południowej Afryki[3][4]. Zwykle nie schodzi poniżej 20–25 m p.p.m.[6]
Część specjalistów uważa, że ze względu na porozrywany zasięg i znaczne różnice w ubarwieniu część populacji klasyfikowanych jako J. parva może w rzeczywistości należeć do innych gatunków[7].
Ślimak o wydłużonym, owalnym w zarysie ciele[3]. Osiąga długość od 10 do 27 mm i szerokość od 13 do 21 mm[4]. Część głowową ma słabo wyodrębnioną, zaopatrzoną w parę wydłużonych, palcowatych czułków gębowych oraz w parę rinoforów o niskich osłonkach i 14–15 blaszkach (lamellach). Wierzch ciała (notum) pokrywają liczne, wysokie, czułkowate brodawki (łac. caryophyllidia) o różnych kształtach i rozmiarach[3], długości około 80-210 μm[4]. Większe z nich są liściowate, rozmieszczone rzadko i jednorodnie, zaś mniejsze są wydłużone i rozmieszczone gęściej. Brodawki te mają stożkowate części nasadowe, a na wierzchołkach długie kolce (spikule), otaczające małe, zaokrąglone, orzęsione guzki. W tyle wierzchniej strony ciała leży otwór odbytowy otoczony wianuszkiem skrzeli wtórnych, zbudowanych z 6–7 dwupierzastych listków skrzelowych. Przedni brzeg nogi jest wcięty[3].
Opis najczęściej występującego ubarwienia podali Y.E. Camacho-García i T.M. Gosliner. Wierzch ciała ma barwę ciemnożółtą przez ciemnopomarańczową do ciemnobrązowej[3][4]. Wyższe z czułkowatych brodawek są ciemnobrązowe. Rinofory mają jasnożółte części osiowe i ciemne buławki lub buławki ciemnobrązowe, a części osiowe jasnożółte. Skrzela wtórne są jasnożółte u nasady i ciemnobrązowe u szczytu lub mają ciemnobrązowe części osiowe i jasnożółte listki. Barwa wargi górnej i czułków gębowych jest jasnożółta, przy czym ta pierwsza może mieć dwie pary brązowych kropek po bokach. Wokół brzegów płaszcza rozmieszczone są duże, białe gruczoły. Noga ma wierzch z ciemnobrązowymi: linią środkową i kropkami po bokach[3]. Istnieją także formy o środku grzbietowej strony ciała lub całej tej stronie opalizująco białej i czarnych lub ciemnych: listkach skrzelowych, wierzchołkach rinoforów oraz kropkach na brodawkach i bokach wierzchniej strony ciała[3][4][8]. Zabarwienie u niektórych osobników może nawet mieć odcień zielonkawy[9].
Warga górna ma gładki oskórek. Tarka zaopatrzona jest w 17–20 rzędów zębów. Ich wzór to 15.0.15 lub 18.0.18, co oznacza, że w każdym rzędzie brak zęba centralnego i obecnych jest 15 lub 18 zębów lateralnych w obu połowach rzędu (półrzędach). Najbardziej wewnętrznie położone z zębów są hakowate, wydłużone i nieząbkowane. Te położone w środkowych częściach półrzędów również są hakowate i pozbawione wyraźnych guzków. Najbardziej zewnętrzne zęby są mniejsze, słabiej hakowate niż poprzednie, a pięć spośród nich jest grzebieniastych. Narządy rozrodcze charakteryzuje długi i zakrzywiony gruczoł obojnaczy (ampulla) rozgałęziający się na krótki jajowód i przypłaszczoną, pośrodku zagiętą, podzieloną na dwie sekcje prostatę. Prostata łączy się z krótkim, zagiętym przewodem nasiennym, rozszerzającym się w krótką część wytryskową, uchodzącą do jednego przedsionka z krótką, nieuzbrojoną pochwą. Prącie pozbawione jest haków. Gruczoły dodatkowe są dużych rozmiarów, poskręcane, zaopatrzone w spiczasty kolec kopulacyjny o długości około 477 μm, połączone z przedsionkiem. Torebka kopulacyjna jest owalna, jednym przewodem połączona z długim przewodem macicy i gruszkowatym, mniejszym od niej zbiornikiem nasiennym, zaś drugim przewodem połączona z rozszerzoną, proksymalną częścią pochwy[3].
Jak inne nagoskrzelne J. parva są hermafrodytami, co oznacza, że produkują zarówno plemniki, jak i komórki jajowe. Nie mogą same zapładniać swoich jaj[9]. Jaskrawe, kontrastowe barwy tego ślimaka pełnią funkcję ostrzegawczą. Jego ciało jest silnie toksyczne. Zawarte w nim trucizny pochodzą z gąbek stanowiących jego pożywienie[8].
Ślimaki te doświadczyły gwałtownego wzrostu popularności na Twitterze w Japonii w 2015 roku[10], choć w akwarystyce wykorzystywane były już wcześniej[6]. Media anglojęzyczne ochrzciły je mianem „sea bunnies”[8][7], a polskojęzyczne „morskich króliczków”[6] lub „morskich królików”[11]. Nazwy te zawdzięczają licznym cechom przywodzącym na myśl królika, co tyczy się zwłaszcza ich okazów o białym ubarwieniu. Ich rinofory przypominają królicze uszy, a ich czułkowate brodawki – futro, choć wszystkie te narządy służą w rzeczywistości chemorecepcji (odpowiadają za zmysły węchu i smaku)[7][9]. Z kolei otaczające odbyt skrzela wtórne przywodzić mogą na myśl króliczy ogon (omyk)[6].
Jorunna parva – gatunek morskiego ślimaka z rzędu nagoskrzelnych i rodziny Discodorididae. Zamieszkuje przybrzeżne wody zachodniego Oceanu Spokojnego oraz zachodniej części Oceanu Indyjskiego. Ze względu na przypominający królika wygląd zyskał w 2015 dużą popularność w mediach społecznościowych.
Jorunna parva là một loài thỏ biển hay thực chất là một loài sên biển trong họ Discodorididae. Bề ngoài chúng có hình dáng như những con thỏ bông. Chúng có thể được tìm thấy từ Ấn Độ Dương sang vùng biển Philippines đến Nhật Bản.
Những đôi tai nhỏ giống tai nhỏ của loài thỏ biển nhỏ bé này thực ra là cơ quan cảm giác giúp chúng dò đường đi dưới đáy đại dương, đồng thời giúp chúng ngửi được hương vị, phát hiện các hóa chất trong nước, tìm mồi. Loài vật này thuộc nhóm động vật chân bụng, ăn thịt. Thức ăn của chúng bao gồm các loài sứa độc do chúng miễn dịch với chất độc từ sứa, đồng thời lợi dụng độc tố làm vũ khí tự vệ cho mình. Việc chúng có độc, khiến các động vật ăn thịt không săn bắt chúng.
Điều đặc biệt về chúng là màn giao phối hội đồng. Con thỏ biển đầu tiên chỉ đóng vai trò như con cái, nằm dưới con thỏ biển thứ hai, vốn thực hiện vai trò kép: vừa là con đực đối với cá thể thỏ biển đầu tiên, vừa làm con cái với cá thể thỏ biển thứ ba. Cứ như vậy, chuỗi giao phối cứ kéo dài tới tận con thỏ biển cuối cùng, cá thể chỉ đóng vai trò là con đực. Một con thỏ biển mang thai sẽ đẻ ra các dải giống như sợi mỳ, gồm hàng triệu quả trứng. Những dải trứng này sẽ neo bám an toàn vào các luống tảo bẹ dưới đáy biển.
Chúng được xem là loài vật đáng yêu vì trông giống những con thỏ bông. Con vật được cư dân mạng Nhật Bản đặt tên thỏ biển. Cư dân mạng Twitter ở Nhật Bản đã phát sốt khi nhìn thấy loài này. Từ đó hình ảnh của loài thỏ biển này lan truyền rất nhanh ở trên mạng xã hội.
Jorunna parva là một loài thỏ biển hay thực chất là một loài sên biển trong họ Discodorididae. Bề ngoài chúng có hình dáng như những con thỏ bông. Chúng có thể được tìm thấy từ Ấn Độ Dương sang vùng biển Philippines đến Nhật Bản.
