'''Myophonus caeruleus[2][3] ye una especie d'ave paseriforme de la familia Muscicapidae atopada a lo llargo del cordal del Himalaya, el subcontinente indiu y nel sudeste d'Asia. Ye conocida pol so cantar, un xiblíu similar a la voz humana, a l'amanecida y al anochecer. Les poblaciones amuesen variaciones nel tamañu y plumaxe na so amplia área de distribución, y delles d'elles son consideraes como subespecies. Al igual que los otros otros miembros del so xéneru, alimentar nel suelu, de cutiu a lo llargo de regueros y llugares húmedos, de cascoxos, cámbaros, frutos ya inseutos.
Mide ente 31 y 35 cm de llargor y el pesu puede bazcuyar dende 136 hasta 231 g. El plumaxe ye azul violeta escuru con llurdios brillosu nes puntes de les plumes del cuerpu, ausentes na área loreal, l'abdome y debaxo de la cola. Les coberteras alares son d'un tonu azul llixeramente distintu y les coberteras medianes tienen llurdios blancos nes puntes. El picu ye de color mariellu. Les bandes interiores de les plumes de vuelu y de la cola son de color negru. Dambos sexos son similares n'apariencia.[4][5][6][7]
Ente les midíes estándar, la cuerda de la nala puede midir 15,5-20 cm de llargu, el tarsu de 4,05 a 5,05 cm y el picu de 2,9 a 4,6 cm.[8] El tamañu varia en tola distribución, les más grandes atopaes nel norte y les más pequeñes escontra'l sur, lo que correspuende cola regla de Bergmann. Nel norte de China, machos y femes pesen en promediu 188 g y 171 g, ente que na India promedian de 167,5 g y 158,5 g.[8][9]
El estatus de subespecie de delles de poblaciones foi cuestionáu.[10][11] Na actualidá reconocen les siguientes:[12][4][13]
'''Myophonus caeruleus ye una especie d'ave paseriforme de la familia Muscicapidae atopada a lo llargo del cordal del Himalaya, el subcontinente indiu y nel sudeste d'Asia. Ye conocida pol so cantar, un xiblíu similar a la voz humana, a l'amanecida y al anochecer. Les poblaciones amuesen variaciones nel tamañu y plumaxe na so amplia área de distribución, y delles d'elles son consideraes como subespecies. Al igual que los otros otros miembros del so xéneru, alimentar nel suelu, de cutiu a lo llargo de regueros y llugares húmedos, de cascoxos, cámbaros, frutos ya inseutos.
Myophonus caeruleus[1] a zo ur spesad golvaneged eus ar c'herentiad Muscicapidae.
Anvet e voe Gracula caerulea (kentanv) da gentañ-penn (e 1786)[2] gant an naturour aostrian Giovanni Antonio Scopoli (1723-1788).
Bevañ a ra diwar amprevaned, buzhug, frouezh, krank ha melc'hwed-krogennek.
Ar spesad a gaver ar c'hwec'h isspesad[3] anezhañ en Azia :
a vo kavet e Wikimedia Commons.
Myophonus caeruleus a zo ur spesad golvaneged eus ar c'herentiad Muscicapidae.
Anvet e voe Gracula caerulea (kentanv) da gentañ-penn (e 1786) gant an naturour aostrian Giovanni Antonio Scopoli (1723-1788).
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Brych chwibanol glas (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: brychion chwibanol glas) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Myiophoneus caeruleus; yr enw Saesneg arno yw Himalayan (blue) whistling thrush. Mae'n perthyn i deulu'r Brychion (Lladin: Turdidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. caeruleus, sef enw'r rhywogaeth.[2]
Mae'r brych chwibanol glas yn perthyn i deulu'r Brychion (Lladin: Turdidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Brych crafog Psophocichla litsitsirupa Brych daear Siberia Geokichla sibirica Brych dulas y Dwyrain Turdus subalaris Brych llwyd Japan Turdus cardis Brych penllwyd Turdus rubrocanus Geokichla cinerea Geokichla cinereaAderyn a rhywogaeth o adar yw Brych chwibanol glas (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: brychion chwibanol glas) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Myiophoneus caeruleus; yr enw Saesneg arno yw Himalayan (blue) whistling thrush. Mae'n perthyn i deulu'r Brychion (Lladin: Turdidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn M. caeruleus, sef enw'r rhywogaeth.
Die Purpurpfeifdrossel (Myophonus caeruleus) ist eine Vogelart aus der Gattung Myophonus in der Familie der Fliegenschnäpper (Muscicapidae). Gelegentlich wird sie auch der Familie der Drosseln (Turdidae) zugeordnet.
Die Purpurpfeifdrossel ist mit einer Länge von etwa 33 Zentimetern und einem Gewicht von etwa 179 Gramm einer der größte Vertreter der Fliegenschnäpper. Sie besitzt einen schwarzen oder gelben Schnabel und ein blauschwarzes Gefieder, dessen Federspitzen von glänzendem Graublau sind.[1][2]
Das Verbreitungsgebiet der Purpurpfeifdrossel reicht von Zentralasien bis zu den indonesischen Inseln in Südostasien. Dort lebt sie in Bergwäldern bis zur Baumgrenze in einer Höhe von etwa 2400 bis 3000 Meter und brütet meist in der Nähe von Gebirgsbächen. Ihre Gelege besteht dabei aus zwei Eiern. Bedingt durch saisonale Wanderungen trifft man sie zwischenzeitlich auch in tropischen Wäldern und Mangroven an.[2]
Es werden sechs Unterarten unterschieden:[3]
Die Purpurpfeifdrossel (Myophonus caeruleus) ist eine Vogelart aus der Gattung Myophonus in der Familie der Fliegenschnäpper (Muscicapidae). Gelegentlich wird sie auch der Familie der Drosseln (Turdidae) zugeordnet.
Togʻ maynasi (Myophonus caeruleus) — chumchuqsimonlar turkumining shaqshaqlar oilasiga mansub qush. Kattaligi zogʻchadek, lekin qanotlari kaltaroq, dumi uzun, patlari koʻk yoki binafsha tusda. Tumshugʻi sariq. Tanasining uz. 350 mm, dumi — 150 mm ga yaqin. Ogʻirligi 170—200 g . Hindiston, Myanma, Xitoy, Oʻrta Osiyoda tarqalgan. Togʻlardagi suv havzalari boʻyida oʻtroq yashaydi. Uyasini toshlar orasiga va qoyalar yorigʻiga quradi. 4— 5 tatuxum qoʻyadi. ~ Togʻ maynasi suv qasharotlari, ularning lichinkalari, mollyuskalar, qoʻngʻizlar, chumolilar va xar xil mevalar bilan oziklanadi. Chiroyli, "baxt qushi" xisoblanadi.
ਪਹਾੜੀ ਨੀਲੀ ਕਸਤੂਰੀ{(en:blue whistling thrush:) (Myophonus caeruleus)} ਭਾਰਤੀ ਉਪ ਮਹਾਂਦੀਪ ਦੇ ਹਿਮਾਲਿਆ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਪੰਛੀ ਹੈ। ਇਹ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਰਗੀ ਸੀਟੀ ਵਰਗੀ ਆਵਾਜ਼ ਕੱਢਣ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ।
ਪਹਾੜੀ ਨੀਲੀ ਕਸਤੂਰੀ{(en:blue whistling thrush:) (Myophonus caeruleus)} ਭਾਰਤੀ ਉਪ ਮਹਾਂਦੀਪ ਦੇ ਹਿਮਾਲਿਆ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਪੰਛੀ ਹੈ। ਇਹ ਮਨੁੱਖਾਂ ਵਰਗੀ ਸੀਟੀ ਵਰਗੀ ਆਵਾਜ਼ ਕੱਢਣ ਲਈ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ।
ਤਸਵੀਰ:Blue whistling thrush, Kasauli, Himachal Prades, India.JPG ਕਸੌਲੀ, ਹਿਮਾਚਲ ਪ੍ਰਦੇਸ, ਭਾਰਤ)நீல சீகாரப் புங்குருவி (Blue Whistling Thrush; Myophonus caeruleus) என்பது இந்தியத் துணைக்கண்டத்தின் இமயமலையிலிருந்து தென்கிழக்கு ஆசியா வரை காணப்படும் ஓர் சீழ்க்கையொலி எழுப்பும் பறவையாகும். இது மனிதர் போன்று சத்தமாக சீழ்க்கையொலி மூலம் வைகறையிலும் அந்திப் பொழுதிலும் பாடுவதால் நன்கு அறியப்பட்டது. பரவியுள்ள இவை அளவிலும் இறகினாலும் துணை இனமாக கருதப்படுகின்றன. ஏனைய இனங்கள் போன்று இவை நிலத்தில், சிற்றோடை மற்றும் ஈரலிப்பான இடங்களில் காணப்படும் நத்தை, நண்டு, பழங்கள், பூச்சிகள் ஆகியவற்றை உண்கின்றன.
நீல சீகாரப் புங்குருவி (Blue Whistling Thrush; Myophonus caeruleus) என்பது இந்தியத் துணைக்கண்டத்தின் இமயமலையிலிருந்து தென்கிழக்கு ஆசியா வரை காணப்படும் ஓர் சீழ்க்கையொலி எழுப்பும் பறவையாகும். இது மனிதர் போன்று சத்தமாக சீழ்க்கையொலி மூலம் வைகறையிலும் அந்திப் பொழுதிலும் பாடுவதால் நன்கு அறியப்பட்டது. பரவியுள்ள இவை அளவிலும் இறகினாலும் துணை இனமாக கருதப்படுகின்றன. ஏனைய இனங்கள் போன்று இவை நிலத்தில், சிற்றோடை மற்றும் ஈரலிப்பான இடங்களில் காணப்படும் நத்தை, நண்டு, பழங்கள், பூச்சிகள் ஆகியவற்றை உண்கின்றன.
The blue whistling thrush (Myophonus caeruleus) is a whistling thrush that is found in the mountains of Central Asia, South Asia, China and Southeast Asia. It is known for its loud human-like whistling song at dawn and dusk. The widely distributed populations show variations in size and plumage with several of them considered as subspecies. Like others in the genus, they feed on the ground, often along streams and in damp places foraging for snails, crabs, fruits and insects.
This whistling thrush is dark violet blue with shiny spangling on the tips of the body feathers other than on the lores, abdomen and under the tail. The wing coverts are a slightly different shade of blue and the median coverts have white spots at their tips. The bill is yellow and stands in contrast. The inner webs of the flight and tail feathers is black. The sexes are similar in plumage.[2][3][4][5]
It measures 31–35 cm (12–14 in) in length. Weight across the subspecies can range from 136 to 231 g (4.8 to 8.1 oz). For comparison, the blue whistling thrush commonly weighs twice as much as an American robin, however the bird is not a true thrush and is found in the old-world flycatcher family. Among standard measurements, the wing chord can measure 15.5–20 cm (6.1–7.9 in) long, the tarsus is 4.5–5.5 cm (1.8–2.2 in) and the bill is 2.9–4.6 cm (1.1–1.8 in).[6] Size varies across the range with larger thrushes found to the north of the species range and slightly smaller ones to the south, corresponding with Bergmann's rule. In northern China, males and females average 188 g (6.6 oz) and 171 g (6.0 oz), whereas in India they average 167.5 g (5.91 oz) and 158.5 g (5.59 oz).[6][7]
Several populations are given subspecies status. The nominate form with a black bill is found in central and eastern China. The population in Afghanistan, turkestanicus, is often included in the widespread temminckii which has a smaller bill width at the base and is found along the Himalayas east to northern Burma. The population eugenei, which lacks white spots on the median coverts, is found south into Thailand. Cambodia and the Malay peninsula have crassirostris, while dichrorhynchus with smaller spangles occurs further south and in Sumatra. The Javan population, flavirostris, has the thickest bill.[2][8] The subspecies status of several populations has been questioned.[9][10]
It is found along the Tian Shan and Himalayas, in temperate forests and subtropical or tropical moist montane forests. The species ranges across Afghanistan, Bangladesh, Bhutan, Cambodia, China, Hong Kong, India, Indonesia, Kazakhstan, Laos, Macau, Malaysia, Myanmar, Nepal, Tajikistan, Thailand, Tibet, Turkmenistan, Pakistan and Vietnam.[8] They make altitudinal movements in the Himalayas, descending in winter.
The blue whistling thrush is usually found singly or in pairs. They hop on rocks and move about in quick spurts. They turn over leaves and small stones, cocking their head and checking for movements of prey.[11] When alarmed they spread and droop their tail. They are active well after dusk and during the breeding season (April to August) they tend to sing during the darkness of dawn and dusk when few other birds are calling. The call precedes sunrise the most during November.[12] The alarm call is a shrill kree. The nest is a cup of moss and roots placed in a ledge or hollow beside a stream. The usual clutch consists of 3 to 4 eggs, the pair sometimes raising a second brood. They feed on fruits, earthworms, insects, crabs and snails. Snails and crabs are typically battered on a rock before feeding. In captivity, they have been known to kill and eat mice and in the wild have been recorded preying on small birds.[4][13][14]
The blue whistling thrush (Myophonus caeruleus) is a whistling thrush that is found in the mountains of Central Asia, South Asia, China and Southeast Asia. It is known for its loud human-like whistling song at dawn and dusk. The widely distributed populations show variations in size and plumage with several of them considered as subspecies. Like others in the genus, they feed on the ground, often along streams and in damp places foraging for snails, crabs, fruits and insects.
El arrenga común (Myophonus caeruleus)[2][3] es una especie de ave paseriforme de la familia Muscicapidae propia del Himalaya, el subcontinente indio y el sudeste de Asia. Es conocida por su canto, un silbido similar a la voz humana, al amanecer y al anochecer. Las poblaciones muestran variaciones en el tamaño y plumaje en su amplia área de distribución, y varias de ellas son consideradas como subespecies. Al igual que los otros miembros de su género, se alimenta en el suelo, a menudo a lo largo de arroyos y lugares húmedos, de caracoles, cangrejos, frutos e insectos.
Mide entre 31 y 35 cm de longitud y el peso puede oscilar desde 136 hasta 231 g. El plumaje es azul violeta oscuro con manchas brillante en las puntas de las plumas del cuerpo, ausentes en el lorum, el abdomen y debajo de la cola. Las coberteras alares son de un tono azul ligeramente diferente y las coberteras medianas tienen manchas blancas en las puntas. El pico es de color amarillo. Las bandas interiores de las plumas de vuelo y de la cola son de color negro. Ambos sexos son similares en apariencia.[4][5][6][7]
Entre las medidas estándar, la cuerda del ala puede medir 15,5-20 cm de largo, el tarso de 4,05 a 5,05 cm y el pico de 2,9 a 4,6 cm.[8] El tamaño varía en toda la distribución, las más grandes encontradas en el norte y las más pequeñas hacia el sur, lo que corresponde con la regla de Bergmann. En el norte de China, machos y hembras pesan en promedio 188 g y 171 g, mientras que en la India promedian de 167,5 g y 158,5 g.[8][9]
El estatus de subespecie de varias de poblaciones ha sido cuestionado.[10][11] En la actualidad se reconocen las siguientes:[12][4][13]
El arrenga común (Myophonus caeruleus) es una especie de ave paseriforme de la familia Muscicapidae propia del Himalaya, el subcontinente indio y el sudeste de Asia. Es conocida por su canto, un silbido similar a la voz humana, al amanecer y al anochecer. Las poblaciones muestran variaciones en el tamaño y plumaje en su amplia área de distribución, y varias de ellas son consideradas como subespecies. Al igual que los otros miembros de su género, se alimenta en el suelo, a menudo a lo largo de arroyos y lugares húmedos, de caracoles, cangrejos, frutos e insectos.
Myophonus caeruleus Myophonus generoko animalia da. Hegaztien barruko Turdidae familian sailkatua dago.
Myophonus caeruleus Myophonus generoko animalia da. Hegaztien barruko Turdidae familian sailkatua dago.
Sinijokirastas (Myophonus caeruleus)[2] on sieppojen heimoon kuuluva varpuslintu.
Sinijokirastasta tavataan Keski-Aasian eteläosista Intian pohjoisosien kautta Kiinaan ja Kaakkois-Aasiaan. Laji on luokiteltu elinvoimaiseksi.[1]
Sinijokirastas (Myophonus caeruleus) on sieppojen heimoon kuuluva varpuslintu.
Myophonus caeruleus
L'Arrenga siffleur ou Myophone siffleur[1] (Myophonus caeruleus) est une espèce de passereaux appartenant à la famille des Muscicapidae.
Pouvant peser jusqu'à 180 gr et mesurer 33 cm de long, il est considéré comme la plus grande espèce de grive.
Son plumage est bleu violet.
On le trouve en Afghanistan, Bangladesh, Bhoutan, Birmanie, Cambodge, Chine, Inde, Indonésie, Kazakhstan, Laos, Malaisie, Népal, Pakistan, Tadjikistan, Thaïlande, Turkménistan et au Vietnam.
Ses habitats naturels sont les forêts tempérées et les forêts humides subtropicales ou tropicales de montagnes, le long des cours d'eau rapides.
Les couples restent sur leur territoire toute l'année. Son nid est une coupe de mousse.
Les travaux phylogéniques de Sangster et al. (2010) et Zuccon & Ericson (2010) montrent que son placement traditionnel dans la famille des Turdidae est erroné, et que cette espèce appartient en fait à la famille des Muscicapidae[2].
D'après le Congrès ornithologique international, cette espèce est constituée des sous-espèces suivantes (ordre phylogénique) :
Myophonus caeruleus
L'Arrenga siffleur ou Myophone siffleur (Myophonus caeruleus) est une espèce de passereaux appartenant à la famille des Muscicapidae.
Ciung-batu siul (bahasa Latin: Myophonus caeruleus) adalah spesies burung dari keluarga Turdidae, dari genus Myophonus. Burung ini merupakan jenis burung pemakan siput, kumbang besar, tempayak, serangga ai yang memiliki habitat di dekat sungai besar, retakan batu/gua di hutan lebat, tersebar sampai ketinggian 1.250 m dpl.
Ciung-batu siul memiliki tubuh berukuran besar (32 cm). Bulu warna hitam seluruhnya, dengan bintik putih pada penutup sayap. Sayap dan ekor tersapu keunguan bersinar. Bulu kepala dan leher berbintik-bintik kecil mengkilap di ujungnya.
Perbedaan dengan Ciung-batu kecil: paruh kuning. Iris coklat, paruh kuning, kaki hitam. Hidup dekat sungai besar, di antara bebatuan di hutan lebat. Keluar tempat terbuka untuk mencari makan di atas tanah. Jika terganggu masuk kembali ke kerimbunan dengan bersuara tanda bahaya.
Sarang berbentuk cawan besar, dari batang, akar, daun, pada celah tepi sungai. Telur berwarna keputih-putihan, jumlah 2-3 butir. Berbiak bulan Oktober-April.
Ciung-batu siul (bahasa Latin: Myophonus caeruleus) adalah spesies burung dari keluarga Turdidae, dari genus Myophonus. Burung ini merupakan jenis burung pemakan siput, kumbang besar, tempayak, serangga ai yang memiliki habitat di dekat sungai besar, retakan batu/gua di hutan lebat, tersebar sampai ketinggian 1.250 m dpl.
Burung Murai Batu Siul adalah salah satu daripada haiwan yang boleh didapati di Malaysia. Nama sainsnya ialah Myophonus caeruleus.[1]
Burung Murai Batu Siul (Myophonus caeruleus) merupakan spesies burung siul dalam keluarga Turdidae. Burung Murai Batu Siul memiliki berat 178 gram (6.3 oz) dan sepanjang 33 cm (13 inci), dan dipercayai spesies burung siul terbesar di dunia. Makanan utamanya adalah serangga.[2]
Burung Murai Batu Siul terdapat di Afghanistan, Bangladesh, Bhutan, Kemboja, China, India, Indonesia, Kazakhstan, Laos, Malaysia, Myanmar, Nepal, Pakistan, Tajikistan, Thailand, Turkmenistan, dan Vietnam. Habitat semulajadinya adalah hutan serdahana dan separa-tropika atau hutan montane tropika lembab.
Burung Murai Batu Siul ialah haiwan yang tergolong dalam golongan benda hidup, alam : haiwan, filum : kordata, sub-filum : bertulang belakang (vertebrata), kelas : burung. Burung Murai Batu Siul adalah haiwan berdarah panas, mempunyai sayap dan tubuh yang diselubungi bulu pelepah. Paruh Burung Murai Batu Siul tidak bergigi.
Burung Murai Batu Siul membiak dengan bertelur. Telur Burung Murai Batu Siul bercangkerang keras.
Burung Murai Batu Siul di Jayanti Taman Harimau Buxa di daerah Jalpaiguri Bengal Barat, India.
Burung Murai Batu Siul di Jayanti Taman Harimau Buxa di daerah Jalpaiguri Bengal Barat, India.
Burung Murai Batu Siul di Stesyen kereta api Simla di Himachal Pradesh, India.
Burung Murai Batu Siul di Stesyen kereta api Simla di Himachal Pradesh, India.
Burung Murai Batu Siul di daerah Kullu di Himachal Pradesh, India.
Burung Murai Batu Siul di Stesyen kereta api Simla di Himachal Pradesh, India.
Burung Murai Batu Siul di daerah Kullu di Himachal Pradesh, India.
Burung Murai Batu Siul adalah salah satu daripada haiwan yang boleh didapati di Malaysia. Nama sainsnya ialah Myophonus caeruleus.
Burung Murai Batu Siul (Myophonus caeruleus) merupakan spesies burung siul dalam keluarga Turdidae. Burung Murai Batu Siul memiliki berat 178 gram (6.3 oz) dan sepanjang 33 cm (13 inci), dan dipercayai spesies burung siul terbesar di dunia. Makanan utamanya adalah serangga.
Burung Murai Batu Siul terdapat di Afghanistan, Bangladesh, Bhutan, Kemboja, China, India, Indonesia, Kazakhstan, Laos, Malaysia, Myanmar, Nepal, Pakistan, Tajikistan, Thailand, Turkmenistan, dan Vietnam. Habitat semulajadinya adalah hutan serdahana dan separa-tropika atau hutan montane tropika lembab.
De Chinese fluitlijster (Myophonus caeruleus) is een zangvogel uit de familie Muscicapidae (vliegenvangers).
Deze soort telt 6 ondersoorten:
De Chinese fluitlijster (Myophonus caeruleus) is een zangvogel uit de familie Muscicapidae (vliegenvangers).
Myophonus caeruleus é uma espécie de ave da família Turdidae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Afeganistão, Bangladesh, Butão, Camboja, China, Índia, Indonésia, Cazaquistão, Laos, Malásia, Myanmar, Nepal, Paquistão, Tadjiquistão, Tailândia, Turquemenistão e Vietname.[1]
Os seus habitats naturais são: florestas temperadas e regiões subtropicais ou tropicais húmidas de alta altitude.[1]
Myophonus caeruleus é uma espécie de ave da família Turdidae.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Afeganistão, Bangladesh, Butão, Camboja, China, Índia, Indonésia, Cazaquistão, Laos, Malásia, Myanmar, Nepal, Paquistão, Tadjiquistão, Tailândia, Turquemenistão e Vietname.
Os seus habitats naturais são: florestas temperadas e regiões subtropicais ou tropicais húmidas de alta altitude.
Blå visseltrast[2] (Myophonus caeruleus) är en asiatisk fågel i familjen flugsnappare inom ordningen tättingar, störst i familjen och vida spridd i bergstrakter.[3]
Blå visseltrast delas in i sex underarter med följande utbredning:[3]
Vid ett tillfälle har arten påträffats i Iran, 28 november 1900.[4]
Blå visseltrast är med en kroppslängd på 31-35 cm och en vikt mellan 136 och 231 gram störst och kraftigast fågel i familjen flugsnappare.[5] Fjäderdräkten är mörkt violettblå med glänsande fjäderspetsar utom på tygeln, buken och under stjärten. Vingtäckarna har en något annan blå nyans och mellersta täckarna har små vita fläckar. Näbben är vanligtvis gul. Könen liknar varandra.[6][7][8][9]
Flera av underarterna har avvikande detaljer i fjäderdräkten. Kinesiska nominatformen har svart näbb, eugenei söderut in i Thailand saknar de vita fläckarna på vingen och dichrorhynchus ännu längre söderut samt på Sumatra har mindre glänsande fläckar. Underarten flavirostris på Java, som föreslagits utgöra en egen art,[10] har tjockast näbb.[6][11]
Arten förekommer i tempererade skogar samt subtropiska eller tropiska fuktiga bergsskogar. Den ses ensam eller i par när den vänder på löv eller småstenar på jakt efter föda.[12] Den är aktiv långt efter skymning och under häckningstid (april till augusti) kan den sjunga i mörker när få andra arter hörs. Fågeln bygger ett skålformat bo av mossa och rötter som placeras i en hålighet eller på en avsats intill ett vattendrag. Den lägger vanligtvis tre till fyra ägg, ibland i två kullar.
Blå visseltrast lever av frukt, mask, insekter, krabbor och sniglar. I fångenskap har den också setts döda och äta möss, och i det vilda har den noterats även ta småfåglar.[8][13][14]
Artens population har inte uppskattats, men utbredningsområdet är relativt stort. Internationella naturvårdsunionen IUCN anser inte att den är hotad och placerar den därför i kategorin livskraftig.[1] Världspopulationen har inte uppskattats men den beskrivs som vanlig men rätt glest utbredd.[5]
Blå visseltrast (Myophonus caeruleus) är en asiatisk fågel i familjen flugsnappare inom ordningen tättingar, störst i familjen och vida spridd i bergstrakter.
Chim hoét xanh (tên khoa học Myophonus caeruleus) là một loài chim trong họ Muscicapidae.[2]
Chim hoét xanh (tên khoa học Myophonus caeruleus) là một loài chim trong họ Muscicapidae.
Синяя птица[1], или лиловый дрозд (лат. Myophonus caeruleus) — вид птиц семейства дроздовых.
Область распространения вида охватывает территорию от Центральной Азии до Индонезийских островов в Юго-Восточной Азии. Там синяя птица живёт в горных лесах вплоть до границы леса на высоте примерно от 2400 до 3000 м над уровнем моря. Во время сезонных миграций данный вид можно встретить также в тропических и мангровах лесах.
Гнездится чаще вблизи горных ручьёв. В кладке обычно 2 яйца.
Гнездование отмечено на территории Афганистана, Бангладеш, Бутана, Вьетнама, Индии, Индонезии, Казахстана, Камбоджи, Киргизстана, Китая, Лаоса, Малайзии, Мьянмы, Непала, Пакистана, Таджикистана, Таиланда, Туркменистана и Узбекистана. Номинативный подвид — Myophonus caeruleus caeruleus залетает в Приморский край.[2]
Выделяют шесть подвидов:
В Западной Бенгалии (Индия).
В Западной Бенгалии (Индия).
В Шимле, Химачал-Прадеш (Индия).
В Куллу, штат Химачал-Прадеш (Индия).
В Куллу, штат Химачал-Прадеш (Индия).
В Шимле, Химачал-Прадеш (Индия).
В Куллу, штат Химачал-Прадеш (Индия).
紫啸鸫(学名:Myophonus caeruleus)为鶲科啸鸫属的鸟类,俗名乌精、鸣鸡、铁老鸦、山鸣鸡、萧声鸫。分布于中亚、阿富汗、巴基斯坦、印度以至东南亚、南达爪哇以及中国大陆的河北、山西、陕西、宁夏、甘肃等南部以南地区、西达西藏等地,主要栖息于多石的山溪或崎岖岩石间。该物种的模式产地在广州。[2]
紫啸鸫又称为蓝色紫啸鸫 (Blue Whistling Thrush),为一种能发出哨声的鸫科鸟类,最先生长于印度次大陆的喜马拉雅山一带,然后逐渐扩展到东南亚。生长在台湾的称为台湾紫啸鸫。牠之所以出名,是因为在黎明或黄昏时常会发出像人类口哨的巨大叫声。由于牠的分布地区广大,因而在体型和全身羽毛上产生了一些差异,其中有一些被分类为鸫科亚种。像同一类的其它鸟类一样,紫啸鸫在地上觅食,牠们经常沿着小溪流或在湿地中寻觅小蛇、螃蟹、水果和昆虫做为食物。
紫啸鸫全身为深紫蓝色,而在眼鼻间、腹部、尾巴下面以及身体羽毛的尖端则有闪耀的亮点。紫啸鸫之翅上覆羽的蓝色色度稍为不同于身体的其它部位,在中覆羽的尖端则有白亮点,而嘴部则为黄色,和身体形成明显的对比。牠的翼羽和尾羽的内部羽瓣为黑色;而无论是雄雌,其全身羽毛的颜色都类似。[3][4][5][6]
紫啸鸫的身长为31到35公分,体重136到231公克。相较于美国知更鸟,紫啸鸫的体重约为其两倍。在标准测量法中,紫啸鸫的翼弦长为15.5到20公分,跗跖骨长度为4.5到5.5公分,嘴部的长度为2.9到4.6公分。[7] 紫啸鸫的体型根据分布的地区而有一些不同,北方的种类体型较大,南方的体型较小,此种现象符合伯格曼法则。在中国北方,雄性和雌性的平均体重分别为188公克和171公克,然而在印度,其平均体重则分别为167.5公克和158.5公克。[7][8]
紫啸鸫因分布的族群而形成数个亚种。正式被命名的种类分布于中国中部和东部,嘴部为黑色;在阿富汗的土耳其斯坦 (turkestanicus)亚种嘴型底部较窄,分布于喜马拉雅山东部到缅甸的北部;称为黃嘴 (eugenei) 亚种的族群在中覆羽上没有白亮点,分布于南方直到泰国;在柬埔寨和马来半岛的族群称为粗喙 (crassirostris)亚种;另外还有帝克罗玲 (dichrorhynchus)亚种则有较小的闪烁亮点,分部于更南的苏门达腊;而分布于爪哇的族群,称为黄喙 (flavirostris)亚种,则有最厚的嘴部。[3][9]
紫啸鸫栖息于温度适当的丛林以及亚热带或热带潮湿的山区丛林中。分布于阿富汗、孟加拉国、不丹、柬埔寨、中国、印度、印度尼西亚、哈萨克、寮国、马来西亚、缅甸、尼泊尔、巴基斯坦、塔吉克、泰国、土库曼及越南。[9] 在冬天时,牠们从喜马拉雅山中移栖到高度较低的地区以避寒。
紫啸鸫通常单独行动或成对,牠们常在石头上跳耀并快速移动,并将树叶或小石头翻转,竖起头来检查是否有猎物在移动。[13] 当有危险时牠们会将尾巴展开并下垂。牠们在黄昏时活动非常频繁;当在繁殖时期﹙每年四月到八月﹚,牠们常常喜欢在黄昏或是黎明的黑暗中唱歌,而此时其它的鸟类通常都不叫。在十一月时,牠们在日出前叫得最频繁。[14]牠们的警告叫声为刺耳的克利 (kree)音。其巢穴则是以苔藓或根茎铺成杯状,放置于小溪流旁边的岩石突出部分或是洞穴中。牠们下蛋一窝通常为三到四颗,有时候一年会下两次蛋;牠们喂食的食物,有水果、蚯蚓、昆虫、螃蟹和小蛇;在喂食螃蟹和小蛇之前,牠们都会将其放在石头上猛烈捣碎。在被关于笼中的状态,牠们曾被观察到将老鼠杀死并进食;而在野外,曾有记录记载牠们猎食其它较小的鸟类。[5][15][16]
紫啸鸫(学名:Myophonus caeruleus)为鶲科啸鸫属的鸟类,俗名乌精、鸣鸡、铁老鸦、山鸣鸡、萧声鸫。分布于中亚、阿富汗、巴基斯坦、印度以至东南亚、南达爪哇以及中国大陆的河北、山西、陕西、宁夏、甘肃等南部以南地区、西达西藏等地,主要栖息于多石的山溪或崎岖岩石间。该物种的模式产地在广州。
紫啸鸫又称为蓝色紫啸鸫 (Blue Whistling Thrush),为一种能发出哨声的鸫科鸟类,最先生长于印度次大陆的喜马拉雅山一带,然后逐渐扩展到东南亚。生长在台湾的称为台湾紫啸鸫。牠之所以出名,是因为在黎明或黄昏时常会发出像人类口哨的巨大叫声。由于牠的分布地区广大,因而在体型和全身羽毛上产生了一些差异,其中有一些被分类为鸫科亚种。像同一类的其它鸟类一样,紫啸鸫在地上觅食,牠们经常沿着小溪流或在湿地中寻觅小蛇、螃蟹、水果和昆虫做为食物。