Todiramphus Lesson & R 1827

Todiramphus a zo ur genad e rummatadur an evned, ennañ dirediged, krouet e 1827 gant an naturour gall René Primevère Lesson (1794-1849).

Spesadoù hag an isspesadoù anezhe^[1]

Nav spesad warn-ugent a ya d'ober ar genad hiziv an deiz :

• Todiramphus albicilla
  • T. a. albicilla, T. a. orii ha T. a. owstoni,
• Todiramphus albonotatus,
• Todiramphus australasia
  • T. a. australasia, T. a. dammerianus ha T. a. odites,
• Todiramphus chloris
  • T. c. abyssinicus, T. c. armstrongi, T. c. azelus, T. c. chloropterus, T. c. chloris, T. c. collaris, T. c. davisoni, T. c. humii, T. c. kalbaensis, T. c. laubmannianus, T. c. occipitalis, T. c. palmeri, T. c. teraokai ha T. c. vidali,
• Todiramphus cinnamominus
  • T. c. cinnamominus ha T. c. miyakoensis (†),
• Todiramphus colonus,
• Todiramphus diops,
• Todiramphus enigma,
• Todiramphus farquhari,
• Todiramphus funebris,
• † Todiramphus gambieri (aet da get),
• Todiramphus gertrudae,
• Todiramphus godeffroyi,
• Todiramphus lazuli,
• Todiramphus leucopygius,
• Todiramphus macleayii
  • T. m. elisabeth, T. m. incinctus ha T. m. macleayii,
• Todiramphus nigrocyaneus
  • T. n. nigrocyaneus, T. n. quadricolor ha T. n. stictolaemus,
• Todiramphus pelewensis,
• Todiramphus pyrrhopygius,
• Todiramphus recurvirostris,
• Todiramphus reichenbachii,
• Todiramphus ruficollaris,
• Todiramphus sacer
  • T. s. amoenus, T. s. brachyurus, T. s. erromangae, T. s. eximius, T. s. juliae, T. s. mala, T. s. manuae, T. s. marinus, T. s. melanodera, T. s. ornatus, T. s. pavuvu, T. s. pealei, T. s. regina, T. s. sacer, T. s. santoensis, T. s. solomonis, T. s. sororum, T. s. tannensis, T. s. torresianus, T. s. utupuae, T. s. vicina ha T. s. vitiensis,
• Todiramphus sanctus
  • T. s. canacorum, T. s. norfolkiensis, T. s. sanctus ha T. s. vagans,
• Todiramphus saurophagus
  • T. s. admiralitatis, T. s. anachoreta ha T. s. saurophagus,
• Todiramphus sordidus
  • T. s. colcloughi, T. s. pilbara ha T. s. sordidus,
• Todiramphus tristrami
  • T. t. alberti, T. t. bennetti, T. t. matthiae, T. t. novaehiberniae, T. t. nusae, T. t. stresemanni ha T. t. tristrami,
• Todiramphus tutus
  • T. t. atiu, T. t. mauke ha T. t. tutus,
• Todiramphus veneratus
  • T. v. veneratus ha T. v. youngi,
• Todiramphus winchelli
  • T. w. alfredi, T. w. mindanensis, T. w. nesydrionetes, T. w. nigrorum ha T. w. winchelli.

Liammoù diavaez

Muioc'h a restroù diwar-benn

Todiramphus

a vo kavet e Wikimedia Commons.

Notennoù ha daveennoù

Todiramphus és un gènere d'ocells de la família dels alcedínids (Alcedinidae).

Llista d'espècies

En aquest moment, aquest gènere, es considera format per 25 espècies:^[1]

• alció blau-i-negre (Todiramphus nigrocyaneus).
• alció boscà (Todiramphus macleayii).
• alció coronat (Todiramphus australasia).
• alció de carpó vermell (Todiramphus pyrrhopygius).
• alció de collar (Todiramphus chloris).
• alció de coroneta turquesa (Todiramphus tutus).
• alció de Guam (Todiramphus cinnamominus).
• alció de les Marqueses (Todiramphus godeffroyi).
• alció de les Moluques (Todiramphus diops).
• alció de les Palau (Todiramphus pelewensis).
• alció de les Samoa (Todiramphus recurvirostris).
• alció de les Talaud (Todiramphus enigma).
• alció de les Vanuatu (Todiramphus farquhari).
• alció de Mangaia (Todiramphus ruficollaris).
• alció de Moorea (Todiramphus youngi).
• alció de Niau (Todiramphus gambieri).
• alció de Pohnpei (Todiramphus reichenbachii).
• alció de Winchell (Todiramphus winchelli).
• alció dorsiblanc (Todiramphus albonotatus).
• alció fúnebre (Todiramphus funebris).
• alció lapislàtzuli (Todiramphus lazuli).
• alció sagrat (Todiramphus sanctus).
• alció sargantaner (Todiramphus saurophagus).
• alció ultramar (Todiramphus leucopygius).
• alció venerat (Todiramphus veneratus).

Referències

Todiramphus is a genus of kingfishers in the subfamily Halcyoninae that are endemic to the Philippines, New Guinea, Australia, New Zealand and many islands in the South Pacific.

Taxonomy

The genus was introduced by the French surgeon and naturalist René Lesson in 1827.^[1] The name is often spelt Todirhamphus (with rh), but Todiramphus is the original valid spelling. The name literally means "tody-bill";^[2] tody is a relative of the kingfishers with a similar slender long bill, and the Greek rhamphos (ῥάµϕος) means "beak" or "bill".^[3]

In 1945 James Peters in his Check-list of Birds of the World placed these species in an enlarged genus Halcyon.^[4] Hilary Fry did the same in his 1992 monograph on kingfishers, but in 2001 Peter Woodall in the Handbook of the Birds of the World chose to place these Pacific flat-billed species in the resurrected genus Todiramphus.^[5] This decision was vindicated by a molecular study published in 2006 that found that the enlarged Halcyon was not monophyletic.^[6]

There are now around 30 extant species in the genus but the genus formerly contained fewer species.^[7] A molecular phylogenetic study published in 2015 found that some of the polytypic species were paraphyletic. To create monophyletic groups, some of the subspecies were promoted to species status. The most extreme case was that of the collared kingfisher (Todiramphus chloris) that was split into six species: the Pacific kingfisher, the Islet kingfisher, the Torresian kingfisher, the collared kingfisher, the Mariana kingfisher and the Melanesian kingfisher.^[7][8]

The range of the genus extends from the Philippines in the west to French Polynesia in the east, with the greatest diversity in Australasia.

Description

Members of Todiramphus are medium-sized kingfishers with flattened beaks. They are typically blue or blue-green above with pale underparts. They often have a pale collar and stripe over the eye. Many species are commonly found well away from water and feed largely on terrestrial animals such as insects and lizards. The nest is built in a cavity, most often in a tree.

Species

The genus contains 30 species:^[7]

• Blue-black kingfisher, Todiramphus nigrocyaneus
• Winchell's kingfisher, Todiramphus winchelli
• Blue-and-white kingfisher, Todiramphus diops
• Lazuli kingfisher, Todiramphus lazuli
• Forest kingfisher, Todiramphus macleayii
• White-mantled kingfisher, Todiramphus albonotatus
• Ultramarine kingfisher, Todiramphus leucopygius
• Vanuatu kingfisher, Todiramphus farquhari
• Sombre kingfisher, Todiramphus funebris
• Collared kingfisher, Todiramphus chloris
• Torresian kingfisher, Todiramphus sordidus – split from T. chloris
• Islet kingfisher, Todiramphus colonus – split from T. chloris
• Mariana kingfisher, Todiramphus albicilla – split from T. chloris
• Melanesian kingfisher, Todiramphus tristrami – split from T. chloris
• Pacific kingfisher, Todiramphus sacer – split from T. chloris
• Talaud kingfisher, Todiramphus enigma
• Guam kingfisher, Todiramphus cinnamominus – extinct in the wild
• Rusty-capped kingfisher, Todiramphus pelewensis – split from T. cinnamominus
• Pohnpei kingfisher, Todiramphus reichenbachii – split from T. cinnamominus
• Beach kingfisher, Todiramphus saurophagus
• Sacred kingfisher, Todiramphus sanctus
• Flat-billed kingfisher, Todiramphus recurvirostris – split from T. sanctus
• Cinnamon-banded kingfisher, Todiramphus australasia
• Chattering kingfisher, Todiramphus tutus
• Mewing kingfisher, Todiramphus ruficollaris – split from T. tutus
• Society kingfisher, Todiramphus veneratus
• † Mangareva kingfisher, Todiramphus gambieri
• Niau kingfisher, Todiramphus gertrudae – split from T. gambieri
• Marquesan kingfisher, Todiramphus godeffroyi
• Red-backed kingfisher, Todiramphus pyrrhopygius

References

• Pratt, H. Douglas; Bruner, Philip L.; Berrett, Delwyn G. (1987). A Field Guide to the Birds of Hawaii and the Tropical Pacific. Princeton University Press. ISBN 0-691-08402-5.

Todiramphus (también escrito Todirhamphus) es un género de aves coraciformes perteneciente a la familia Halcyonidae.^[1]​

Especies

El género contiene las siguientes especies:^[2]​^[3]​

• Todiramphus nigrocyaneus (Wallace, 1862) – alción oscuro;
• Todiramphus winchelli (Sharpe, 1877) – alción cuellirrojo;
• Todiramphus diops (Temminck, 1824) – alción moluqueño;
• Todiramphus lazuli (Temminck, 1830) – alción lapislázuli;
• Todiramphus macleayii (Jardine & Selby, 1830) – alción de Macleay;
• Todiramphus albonotatus (Ramsay, EP, 1884) – alción dorsiblanco;
• Todiramphus leucopygius (Verreaux, J, 1858) – alción ultramar;
• Todiramphus farquhari (Sharpe, 1899) – alción ventrirrufo;
• Todiramphus funebris Bonaparte, 1850 – alción sombrío;
• Todiramphus chloris (Boddaert, 1783) – alción acollarado;
• Todiramphus sordidus (Gould, 1842) – alción de Torres;
• Todiramphus colonus (Hartert, 1896) – alción de las Luisiadas;
• Todiramphus albicilla (Dumont, 1823) – alción de las Marianas;
• Todiramphus tristrami (Layard, EL, 1880) – alción de Melanesia;
• Todiramphus sacer (Gmelin, JF, 1788) – alción del Pacífico;
• Todiramphus enigma (Hartert, 1904) – alción de las Talaud;
• Todiramphus cinnamominus (Swainson, 1821) – alción micronesio;
• Todiramphus pelewensis (Wiglesworth, 1891) – alción de Palau;
• Todiramphus reichenbachii Hartlaub, 1852 – alción de Pohnpei;
• Todiramphus saurophagus (Gould, 1843) – alción lagartijero;
• Todiramphus sanctus (Vigors & Horsfield, 1827) – alción sagrado;
• Todiramphus recurvirostris Lafresnaye, 1842 – alción de pico grueso;
• Todiramphus australasia (Vieillot, 1818) – alción de la Sonda;
• Todiramphus tutus (Gmelin, JF, 1788) – alción respetado;
• Todiramphus ruficollaris (Holyoak, 1974) – alción de Mangaia;
• Todiramphus veneratus (Gmelin, JF, 1788) – alción venerado;
• Todiramphus gambieri (Oustalet, 1895) – alción de Tuamotu;
• Todiramphus gertrudae Murphy, 1924 – alción de la Niau;
• Todiramphus godeffroyi (Finsch, 1877) – alción de las Marquesas;
• Todiramphus pyrrhopygius (Gould, 1841) – alción culirrojo.

Referencias

Le genre Todiramphus (aussi orthographié Todirhamphus) comprend 30 espèces d'oiseaux, des martins-chasseurs, appartenant à la famille des Alcedinidae.

Liste des espèces

D'après la classification de référence (version 6.1, 2016) du Congrès ornithologique international (ordre phylogénique) :

• Todiramphus nigrocyaneus – Martin-chasseur bleu-noir
• Todiramphus winchelli – Martin-chasseur de Winchell
• Todiramphus diops – Martin-chasseur des Moluques
• Todiramphus lazuli – Martin-chasseur lazuli
• Todiramphus macleayii – Martin-chasseur forestier
• Todiramphus albonotatus – Martin-chasseur à dos blanc
• Todiramphus leucopygius – Martin-chasseur outremer
• Todiramphus farquhari – Martin-chasseur à ventre roux
• Todiramphus funebris – Martin-chasseur funèbre
• Todiramphus chloris – Martin-chasseur à collier blanc
• Todiramphus sordidus - ?
• Todiramphus colonus - ?
• Todiramphus albicilla - ?
• Todiramphus tristrami - ?
• Todiramphus sacer - ?
• Todiramphus enigma – Martin-chasseur des Talaud
• Todiramphus cinnamominus – Martin-chasseur cannelle
• Todiramphus pelewensis - ?
• Todiramphus reichenbachii - ?
• Todiramphus saurophagus – Martin-chasseur à tête blanche
• Todiramphus sanctus – Martin-chasseur sacré
• Todiramphus recurvirostris – Martin-chasseur des Samoa
• Todiramphus australasia – Martin-chasseur couronné
• Todiramphus tutus – Martin-chasseur respecté
• Todiramphus ruficollaris – Martin-chasseur de Mangaia
• Todiramphus veneratus – Martin-chasseur vénéré
• Todiramphus gambieri^[1] – Martin-chasseur des Gambier
• Todiramphus gertrudae - ?
• Todiramphus godeffroyi – Martin-chasseur des Marquises
• Todiramphus pyrrhopygius – Martin-chasseur à dos de feu

Voir aussi

Références externes

• (en) Référence Congrès ornithologique international : (consulté le 18 février 2016)
• (en) Référence Zoonomen Nomenclature Resource (Alan P. Peterson) : Todiramphus dans Coraciiformes
• (en) Référence Catalogue of Life : Todiramphus Lesson, 1827 (consulté le 11 décembre 2020)
• (fr+en) Référence ITIS : Todiramphus Lesson, 1827
• (fr+en) Référence ITIS : Todirhamphus Lesson, 1827 Non valide
• (en) Référence Animal Diversity Web : Todiramphus
• (en) Référence Animal Diversity Web : Todirhamphus
• (en) Référence NCBI : Todiramphus (taxons inclus)

Notes et références

Todiramphus (todi^[2] + Graece ῥάµϕος 'rostrum') est genus alcedinarum subfamiliae Halcyoninarum. Sunt in genere circa triginta species exstantes, sed classificatio nonnullarum specierum Pacificarum iam incerta est.^[3] Habitatio generis a Mari Rubro in occidente ad Polynesiam Francicam in oriente extenditur, maxima autem diversitate in Australasia inventa.

Species

• Todiramphus nigrocyaneus
• Todiramphus winchelli
• Todiramphus diops
• Todiramphus lazuli
• Todiramphus macleayii
• Todiramphus albonotatus
• Todiramphus leucopygius
• Todiramphus farquhari
• Todiramphus funebris
• Todiramphus chloris
• Todiramphus sordidus
• Todiramphus colonus
• Todiramphus albicilla
• Todiramphus tristrami
• Todiramphus sacer
• Todiramphus enigma
• Todiramphus cinnamominus
  • †Todiramphus (cinnamominus) miyakoensis - exstincta (saeculum 19 exeunte)
• Todiramphus pelewensis
• Todiramphus reichenbachii
• Todiramphus saurophagus
• Todiramphus sanctus
• Todiramphus recurvirostris - olim in T. sancto
• Todiramphus australasia
• Todiramphus tutus
• Todiramphus ruficollaris - olim in T. tuto
• Todiramphus veneratus
• Todiramphus gambieri
• Todiramphus gertrudae
• Todiramphus godeffroyi
• Todiramphus pyrrhopygius
• † Todiramphus cf. tutus (exstincta mediis annis 1980?)

Notae

Bibliographia

• Fry, C. Hilary, Kathie Fry, et Alan Harris. 1992. Kingfishers, Bee-eaters & Rollers. Londinii: Christopher Helm. ISBN 0-7136-8028-8.
• Pratt, H. Douglas, Philip L. Bruner, et Delwyn G. Berrett. 1987. A Field Guide to the Birds of Hawaii and the Tropical Pacific. Princeton University Press. ISBN 0-691-08402-5.

Nexus externi

• Todiramphus. Relatio ITIS.
• Zoonomen.

Todiramphus is een geslacht van vogels uit de familie van de ijsvogels (Alcedinidae).^[1] De wetenschappelijke naam van het geslacht is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1827 door Lesson. Op de IOC World Bird List staan 30 soorten die voorkomen in een groot gebied dat reikt van de Rode Zee tot oostelijk in Frans-Polynesië. De grootste soortendiversiteit wordt aangetroffen in Australazië.

Kenmerken

Het zijn middelgrote ijsvogels met een relatief platte snavel. De meeste zijn blauw of blauwgroen van boven en bleek gekleurd van onder. Vaak hebben ze een licht gekleurde hals.

Leefwijze

De meeste soorten verblijven ver uit de buurt van water en zijn meer gebonden aan land waar ze foerageren op landinsecten en hagedissen. Ze broeden in boomholten.

Soorten

De volgende soorten zijn bij het geslacht ingedeeld:^[1]

• Todiramphus albicilla (Dumont, 1823) – marianenijsvogel
• Todiramphus albonotatus (Ramsay, EP, 1884) – bismarckijsvogel
• Todiramphus australasia (Vieillot, 1818) – timorijsvogel
• Todiramphus chloris (Boddaert, 1783) – witkraagijsvogel
• Todiramphus cinnamominus (Swainson, 1821) – guamijsvogel
• Todiramphus colonus (Hartert, 1896) – louisiadenijsvogel
• Todiramphus diops (Temminck, 1824) – Noord-Molukse ijsvogel
• Todiramphus enigma (Hartert, 1904) – talaudijsvogel
• Todiramphus farquhari (Sharpe, 1899) – kastanjebuikijsvogel
• Todiramphus funebris Bonaparte, 1850 – halmahera-ijsvogel
• † Todiramphus gambieri (Oustalet, 1895) – mangarevaijsvogel
• Todiramphus gertrudae (Murphy, 1924) – niauijsvogel
• Todiramphus godeffroyi (Finsch, 1877) – markiezenijsvogel
• Todiramphus lazuli (Temminck, 1830) – Zuid-Molukse ijsvogel
• Todiramphus leucopygius (Verreaux, J, 1858) – ultramarijnijsvogel
• Todiramphus macleayii (Jardine & Selby, 1830) – Macleays ijsvogel
• Todiramphus nigrocyaneus (Wallace, 1862) – blauw-zwarte ijsvogel
• Todiramphus pelewensis (Wiglesworth, 1891) – palauijsvogel
• Todiramphus pyrrhopygius (Gould, 1841) – roodrugijsvogel
• Todiramphus recurvirostris Lafresnaye, 1842 – platsnavelijsvogel
• Todiramphus reichenbachii Hartlaub, 1852 – ponapéijsvogel
• Todiramphus ruficollaris (Holyoak, 1974) – mangaia-ijsvogel
• Todiramphus sacer (Gmelin, JF, 1788) – Pacifische ijsvogel
• Todiramphus sanctus (Vigors & Horsfield, 1827) – heilige ijsvogel
• Todiramphus saurophagus (Gould, 1843) – hagedisijsvogel
• Todiramphus sordidus (Gould, 1842) – torresijsvogel
• Todiramphus tristrami (Layard, EL, 1880) – Melanesische ijsvogel
• Todiramphus tutus (Gmelin, JF, 1788) – boraboraijsvogel
• Todiramphus veneratus (Gmelin, JF, 1788) – tahiti-ijsvogel
• Todiramphus winchelli (Sharpe, 1877) – Winchells ijsvogel

Todiramphus – rodzaj ptaków z podrodziny łowców (Halcyoninae) w rodzinie zimorodkowatych (Alcedinidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australazji, Azji Południowo-Wschodniej i na wyspach Pacyfiku^[12].

Morfologia

Długość ciała 16–30 cm; masa ciała 28–146 g^[13].

Systematyka

Etymologia

• Todiramphus: rodzaj Todus Brisson, 1760, płaskodziobek; gr. ῥαμφος rhamphos – dziób^[14].
• Coporhamphus: gr. κωπη kōpē – wiosło; ῥαμφος rhamphos – dziób^[15]. Gatunek typowy: Alcedo tuta J.F. Gmelin, 1788.
• Sauropatis (Saupopatis – błąd drukarski): gr. σαυρος sauros – jaszczurka; πατεομαι pateomai – jeść (por. πατεω pateō – deptać)^[16]. Gatunek typowy: Halcyon sanctus Vigors & Horsfield, 1827.
• Lazulena: średniowiecznołac. lazulus – lazur, modry; gr. ωλενη ōlenē – łokieć, przedramię^[17]. Gatunek typowy: Halcyon macleayii Jardine & Selby, 1830.
• Antisyma: gr. αντι anti – naprzeciwko, odpowiedni; rodzaj Syma Lesson, 1827, rdzawogłów^[18]. Gatunek typowy: Alcedo australasia Vieillot, 1818.
• Hyposyma: gr. ὑπο hupo – trochę jak, związany z; rodzaj Syma Lesson, 1827^[19]. Gatunek typowy: Halcyon cinnamomina Swainson, 1821.
• Dilazula: gr. δι- di- – podwójny, od δις dis – dwa razy, od δυο duo – dwa; średniowiecznołac. lazulus – lazur, modry^[20]. Gatunek typowy: Halcyon nigrocyanea Wallace, 1862.
• Dilazulena: gr. δι- di- – podwójny, od δις dis – dwa razy, od δυο duo – dwa; rodzaj Lazulena Mathews, 1918^[21]. Gatunek typowy: Halcyon winchelli Sharpe, 1877.
• Leucalcyon: gr. λευκος leukos – biały; rodzaj Alcyone Swainson, 1837, zimorodek^[22]. Gatunek typowy: Halcyon saurophaga Gould, 1843.
• Melanalcyon: gr. μελας melas, μελανος melanos – czarny, ciemny, ciemnolicy; rodzaj Alcyone Swainson, 1837^[23]. Gatunek typowy: Todiramphus funebris Bonaparte, 1850.
• Todalcyon: rodzaj Todiramphus Lesson, 1827; rodzaj Alcyone Swainson, 1837^[24]. Gatunek typowy: Todiramphus recurvirostris Lafresnaye, 1842.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki^[25]:

• Todiramphus nigrocyaneus – łowczyk niebiesko-czarny
• Todiramphus winchelli – łowczyk złotobrewy
• Todiramphus funebris – łowczyk żałobny
• Todiramphus pyrrhopygius – łowczyk rdzaworzytny
• Todiramphus albonotatus – łowczyk białogrzbiety
• Todiramphus lazuli – łowczyk lazurowy
• Todiramphus leucopygius – łowczyk różoworzytny
• Todiramphus diops – łowczyk molucki
• Todiramphus macleayii – łowczyk leśny
• Todiramphus australasia – łowczyk rudawy
• Todiramphus farquhari – łowczyk białoszyi
• Todiramphus pelewensis – łowczyk rdzawogłowy – takson wyodrębniony ostatnio z T. cinnamominus^[26]
• Todiramphus godeffroyi – łowczyk maskowy
• Todiramphus ruficollaris – łowczyk rdzawoszyi – takson wyodrębniony ostatnio z T. tutus^[26]
• Todiramphus veneratus – łowczyk polinezyjski
• Todiramphus tutus – łowczyk białobrewy
• Todiramphus gambieri – łowczyk rudobrewy
• Todiramphus miyakoensis – łowczyk północny – takson wymarły
• Todiramphus cinnamominus – łowczyk cynamonowy
• Todiramphus recurvirostris – łowczyk płaskodzioby – takson wyodrębniony ostatnio z T. sanctus^[26]
• Todiramphus reichenbachii – łowczyk białobrzuchy – takson wyodrębniony ostatnio z T. cinnamominus^[26]
• Todiramphus enigma – łowczyk ciemny
• Todiramphus chloris – łowczyk obrożny
• Todiramphus saurophagus – łowczyk białogłowy
• Todiramphus sanctus – łowczyk czczony

Przypisy

Bibliografia

1. G.M. Mathews: The birds of Australia. Cz. 7. H.F. & G. Witherby: London, 1918, s. 1–499. (ang.)
2. J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie, E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2017. [dostęp 2017-01-25]. (ang.)

Todirhamphus é um gênero de ave da família Alcedinidae.

Espécies

Vinte e duas espécies são reconhecidas para o gênero Todiramphus:^[1]

• Todiramphus nigrocyaneus
• Todiramphus winchelli
• Todiramphus diops
• Todiramphus lazuli
• Todiramphus macleayii
• Todiramphus albonotatus
• Todiramphus leucopygius
• Todiramphus farquhari
• Todiramphus funebris
• Todiramphus chloris
• Todiramphus sordidus
• Todiramphus colonus
• Todiramphus albicilla
• Todiramphus tristrami
• Todiramphus sacer
• Todiramphus enigma
• Todiramphus cinnamominus
  • †Todiramphus cinnamominus miyakoensis - extinto (final do século XIX)
• Todiramphus reichenbachii
• Todiramphus saurophagus
• Todiramphus sanctus
• Todiramphus recurvirostris - anteriormente em T. sanctus
• Todiramphus australasia
• Todiramphus tutus
• Todiramphus ruficollaris - anteriormente em T. tutus
• Todiramphus veneratus
• Todiramphus gambieri
• Todiramphus gertrudae
• Todiramphus godeffroyi
• Todiramphus pyrrhopygius
• †Todiramphus cf. tutus - extinto (meados da década de 1980?)

Referências

Todiramphus är ett artrikt fågelsläkte i familjen kungsfiskare inom ordningen praktfåglar.^[1] Släktet har expanderats kraftigt nyligen sedan halsbandskungsfiskare (T. chloris) delats upp i ett antal arter. Numera omfattar det ett 30-tal arter som förekommer från Röda havet österut till Marquesasöarna i Stilla havet och söderut till Australien:^[1][2][3]

• Blåsvart kungsfiskare (T. nigrocyaneus)
• Rostpannad kungsfiskare (T. winchelli)
• Blåvit kungsfiskare (T. diops)
• Lazulikungsfiskare (T. lazuli)
• Skogskungsfiskare (T. macleayii)
• Vitryggig kungsfiskare (T. albonotatus)
• Salomonkungsfiskare (T. leucopygius)
• Vanuatukungsfiskare (T. farquhari)
• Halmaherakungsfiskare (T. funebris)
• Halsbandskungsfiskare (T. chloris)
• Torreskungsfiskare (T. sordidus)
• Louisiadkungsfiskare (T. colonus)
• Marianerkungsfiskare (T. albicilla)
• Melanesisk kungsfiskare (T. tristrami)
• Stillahavskungsfiskare (T. sacer)
• Talaudkungsfiskare (T. enigma)
• Guamkungsfiskare (T. cinnamominus)
  • "Ryukyukungsfiskare" (Todiramphus [c.] miyakoensis) – utdöd, urskiljs ibland som egen art^[4]
• Palaukungsfiskare (T. pelewensis)
• Pohnpeikungsfiskare (T. reichenbachii)
• Krabbkungsfiskare (T. saurophagus)
• Helig kungsfiskare (T. sanctus)
• Samoakungsfiskare (T. recurvirostris)
• Timorkungsfiskare (T. australasia)
• Vitbrynad kungsfiskare (T. tutus)
• Mangaiakungsfiskare (T. ruficollaris)
• Tahitikungsfiskare (T. veneratus)
  • "Mooreakungsfiskare" (Todiramphus [v.] youngi) – urskiljs som egen art av Birdlife International
• Mangarevakungsfiskare (T. gambieri) – utdöd
• Niaukungsfiskare (T. gertrudae)
• Marquesaskungsfiskare (T. godeffroyi)
• Rostgumpad kungsfiskare (T. pyrrhopygius)

Referenser

1. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2014) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.9 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2015-02-01
2. ^ Gill, F & D Donsker (Eds). 2015. IOC World Bird List (v 5.4) doi : 10.14344/IOC.ML.5.4.
3. ^ Sveriges ornitologiska förening (2015) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter Arkiverad 18 oktober 2014 hämtat från the Wayback Machine., läst 2015-12-01
4. ^ Dickinson, E.C., J.V. Remsen Jr. & L. Christidis (Eds). 2013-2014. The Howard & Moore Complete Checklist of the Birds of the World. 4th. Edition, Vol. 1, 2, Aves Press, Eastbourne, U.K.

Externa länkar

• Wikimedia Commons har media som rör Todiramphus.
  Bilder & media

• 1 Опис
• 2 Класифікація
• 3 Примітки
• 4 Посилання

1. ↑ Фесенко Г. В. Вітчизняна номенклатура птахів світу. — Кривий Ріг : ДІОНАТ, 2018. — 580 с. — ISBN 978-617-7553-34-1.

Todiramphus là một chi chim trong họ Alcedinidae.^[1]

Các loài

Chú thích

Tham khảo

Bài viết liên quan đến Bộ Sả này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.

• x
• t
• s

Todiramphus (Lesson, 1827)

Тихоокеа́нские зиморо́дки^[1] (лат. Todiramphus) — род птиц семейства зимородковых, виды которого ранее включались в род зимородки-альционы (Halcyon).

Виды

Род Todiramphus содержит 30 видов^[2][3]:

• Todiramphus albicilla
• Todiramphus albonotatus — Новобританская альциона
• Todiramphus australasia — Тиморская альциона, или Тиморский ошейниковый зимородок^[4]
• Todiramphus chloris — Белошейная альциона
• Todiramphus cinnamominus — Микронезийская альциона, или Микронезийский зимородок^[1]
• Todiramphus colonus
• Todiramphus diops — Лазурная альциона
• Todiramphus enigma
• Todiramphus farquhari — Каштановобрюхая альциона
• Todiramphus funebris — Молуккская альциона
• † Todiramphus gambieri — Туамотская альциона, или Туамотский зимородок^[1]
• Todiramphus gertrudae
• Todiramphus godeffroyi — Маркизская альциона, или Маркизский ошейниковый зимородок^[4]
• Todiramphus lazuli
• Todiramphus leucopygius — Ультрамариновая альциона
• Todiramphus macleayii — Лесная альциона
• Todiramphus miyakoensis — Рюкюйский зимородок^[1]
• Todiramphus nigrocyaneus — Тёмная альциона
• Todiramphus pelewensis
• Todiramphus pyrrhopygius — Краснопоясная альциона
• Todiramphus recurvirostris
• Todiramphus reichenbachii
• Todiramphus ruficollaris — Мангаианский ошейниковый зимородок^[4]
• Todiramphus sanctus — Священная альциона
• Todiramphus saurophagus — Белоголовая альциона
• Todiramphus sacer
• Todiramphus sordidus
• Todiramphus tristrami
• Todiramphus tutus — Бораборская альциона
• Todiramphus veneratus — Таитянская альциона
• Todiramphus winchelli — Красношейная альциона

Иллюстрации

• Белошейная альциона распространена на юге Азии от Аравийского полуострова до Индонезии, в Австралии, на островах Океании

• Микронезийская альциона обитает на островах Микронезии, а также в Японии

• Лесная альциона обитает в Австралии, Индонезии, Новой Гвинее

• Краснопоясная альциона — эндемик Австралии

Примечания