Ptilinopus zo ur genad e rummatadur an evned, krouet e 1825 gant an evnoniour saoz William Swainson (1789-1855).
Pevar spesad ha hanter-kant, bev c'hoazh, a ya d'ober ar genad hiziv an deiz :
Ptilinopus zo ur genad e rummatadur an evned, krouet e 1825 gant an evnoniour saoz William Swainson (1789-1855).
Els ptilinops (Ptilinopus) són un gènere d'ocells de la família dels colúmbids (Columbidae). Aquests coloms frugívors i acolorits, es troben als boscos i selves del sud-est asiàtic i Oceania.
Alguns autors consideren aquest gènere format per unes 55 espècies.[1] Altres però les separen en fins a quatre gèneres diferents: Ptilinopus (sensu stricto), Ramphiculus, Megaloprepia i Chrysoena, d'aquesta manera, segons el HBW Alive (2017),[2] la classificació d'aquest grup d'ocells és:
Els ptilinops (Ptilinopus) són un gènere d'ocells de la família dels colúmbids (Columbidae). Aquests coloms frugívors i acolorits, es troben als boscos i selves del sud-est asiàtic i Oceania.
Die Flaumfußtauben (Ptilinopus) sind eine artenreiche Gattung der Taubenvögel. Sie zählen zu den Fruchttauben.
Flaumfußtauben sind kompakt gebaute Tauben. Im Körperbau ähneln sie den Grüntauben. Die meisten Arten haben eine Körpergröße, die der der Lachtaube entspricht. Die kleinste Art ist die Zwergfruchttaube, die mit einer Körperlänge von 13 bis 15 Zentimetern Sperlingsgröße hat.[1] Die Prachtfruchttaube dagegen erreicht mit einer Körperlänge von bis zu 28 Zentimetern die Länge einer Ringeltaube. Viele Arten sind ausgesprochen farbenprächtig. So weist das Männchen der Prachtfruchttaube ein breites orangenfarbenes Band auf, das scharf gegen das graugrüne Kopfgefieder abgesetzt ist. Viele Arten tragen rote Kappen. Das ist neben der Prachtfruchttaube beispielsweise bei der Rotkappen-Fruchttaube, der Lilakappen-Fruchttaube sowie der Rotbauch-Fruchttaube der Fall.
Flaumfußtauben kommen in Polynesien, auf den Molukken, den Salomonen-Inseln, Sulawesi, Neuguinea, Sumatra, Java, Kalimantan und den Philippinen sowie im Osten und Nordosten des australischen Kontinents vor. Einige Arten haben ein nur sehr kleines Verbreitungsgebiet. Die Makateafruchttaube kommt beispielsweise ausschließlich auf der 24 Quadratkilometer großen Insel Makatea vor.[2]
Die Nahrung besteht überwiegend aus Früchten und Beeren. Einige Arten verzehren zusätzlich Knospen, junge grüne Pflanzenteile und kleine Wirbellose. Das Nest wird in Bäumen oder Sträuchern und nicht auf dem Boden errichtet. Vermutlich bei allen Arten besteht das Gelege nur aus einem Ei.[3]
Die Gattung der Flaumfußtauben umfasst fünfzig Arten:
Die Flaumfußtauben (Ptilinopus) sind eine artenreiche Gattung der Taubenvögel. Sie zählen zu den Fruchttauben.
The fruit doves, also known as fruit pigeons, are a genus (Ptilinopus) of birds in the pigeon and dove family (Columbidae). These colourful, frugivorous doves are found in forests and woodlands in Southeast Asia and Oceania. It is a large genus with over 50 species, some threatened or already extinct.
The genus Ptilinopus was introduced in 1825 by the English naturalist William John Swainson with the rose-crowned fruit dove (Ptilinopus regina) as the type species.[1][2] The genus name combines the Ancient Greek ptilon meaning "feather" with pous meaning "foot".[3]
The many species of this genus can be further grouped by geography and by certain shared characteristics. The fruit doves of the Sunda Islands and northern Australia, such as the pink-headed fruit dove and banded fruit dove, have comparatively longer tails than other species, and are notable for their solid colouration on the head, neck and breast, with a black band across the belly. Another grouping can be made of certain fruit doves endemic to New Guinea, the Moluccas, and the Bismarck Archipelago, including the carunculated fruit dove, knob-billed fruit dove, and others; these are notable for their grey colouration on the head or shoulder and/or enlarged cere (part of the bill). This group is uncharacteristically not sexually dimorphic, meaning males and females look alike. The orange dove, golden dove, and whistling dove, all endemic to Fiji and sometimes placed in their own genus Chrysoena, have in common their small size, compact shape, yellow or orange colouration in the males, and hair-like body feathers. They also are known for their rather un-pigeon-like vocalizations, which sound like snapping, barking, or whistling, respectively.[4] Finally, the Pacific Islands provide homes to a number of species that share generally green colouration with crimson caps or crowns, ventriloquial cooing or hooting, and a distinct texture of the breast feathers.[5] Recent evidence suggests Ptilinopus as presently defined is paraphyletic as Alectroenas and Drepanoptila are embedded within it.[6]
The genus contains 59 species:[7]
These small- to medium-sized doves generally have short, fan-shaped tails,[5] and are remarkable for their colourful and often glossy plumage, as evidenced in the aptly named orange fruit dove, flame-breasted fruit dove, and pink-headed fruit dove.[4] Males and females of many fruit dove species look very different. For example, the female many-colored fruit dove shares the male's crimson crown and deep pink undertail feathers, but is otherwise green, whereas the male has a crimson on the upper back and has areas of yellow, olive, cinnamon, and grey.[4][5]
This is a large genus, most diverse in and around the island of New Guinea, in the Philippines, and in the biogeographical region of Wallacea. Some species have ranges as far west as the Sunda Islands, others north to Taiwan, south to Australia, and east into Polynesia.
Fruit doves, as their name implies, eat fruit. Ficus is especially important.[5] They live in various kinds of forest or woodland. Some species are restricted to primary forest, such as lowland rainforest, montane forest, or monsoon forest, while others prefer secondary forest or disturbed areas. Some species specialize in particular habitats, from lowland coastal forest to the cloud forest or moss forest of high altitudes. Some species of fruit doves are only found in habitats dominated by particular plants, such as mangrove, eucalyptus, or pandanus. Only a few species can commonly be seen around human habitation, these include the knob-billed fruit dove, Makatea fruit dove, and black-naped fruit dove, which are known to visit gardens and such.[4]
Much is still to be learned about fruit doves. Many species are shy and difficult to observe in their natural habitat. For example, there are several species in the Philippines, and for most of them, little or nothing is known of their breeding or nesting behavior.[9]
The fruit doves, also known as fruit pigeons, are a genus (Ptilinopus) of birds in the pigeon and dove family (Columbidae). These colourful, frugivorous doves are found in forests and woodlands in Southeast Asia and Oceania. It is a large genus with over 50 species, some threatened or already extinct.
La Fruktokolomboj aŭ Ptilinopoj estas genro Ptilinopus de birdoj, nome de la familio Kolombedoj de kolomboj kaj turtoj. Ili vivas el Sudorienta Azio tra Indonezio kaj Filipinoj ĝis Aŭstralio kaj la Pacifiko. Temas pri granda genro kun 50 specioj, kiuj inkludas kelkajn formortintajn taksonojn:
La Fruktokolomboj aŭ Ptilinopoj estas genro Ptilinopus de birdoj, nome de la familio Kolombedoj de kolomboj kaj turtoj. Ili vivas el Sudorienta Azio tra Indonezio kaj Filipinoj ĝis Aŭstralio kaj la Pacifiko. Temas pri granda genro kun 50 specioj, kiuj inkludas kelkajn formortintajn taksonojn:
Nigradorsa fruktokolombo, Ptilinopus cinctus Nigrastria fruktokolombo, Ptilinopus alligator Ruĝnuka fruktokolombo, Ptilinopus dohertyi Rozkapa fruktokolombo, Ptilinopus porphyreus Fajrbrusta fruktokolombo, Ptilinopus marchei Kremventra fruktokolombo, Ptilinopus merrilli Flavbrusta fruktokolombo, Ptilinopus occipitalis Ruĝorela fruktokolombo, Ptilinopus fischeri Jambua fruktokolombo, Ptilinopus jambu Grenatmentona fruktokolombo, Ptilinopus subgularis Nigramentona fruktokolombo, Ptilinopus leclancheri Skarlatbrusta fruktokolombo, Ptilinopus bernsteinii Purpurbrusta fruktokolombo, Ptilinopus magnificus Rozperlata fruktokolombo, Ptilinopus perlatus Ornata fruktokolombo, Ptilinopus ornatus Tanna fruktokolombo, Ptilinopus tannensis Oranĝfronta fruktokolombo, Ptilinopus aurantiifrons Ŭalasa fruktokolombo, Ptilinopus wallacii Superba fruktokolombo, Ptilinopus superbus Multkolora fruktokolombo, Ptilinopus perousii Purpurtufa fruktokolombo, Ptilinopus porphyraceus Palaŭa fruktokolombo, Ptilinopus pelewensis Rarotonga fruktokolombo, Ptilinopus rarotongensis Tubuaia fruktokolombo, Ptilinopus sp. - prahistoria birdo Mariana fruktokolombo, Ptilinopus roseicapilla Rozkrona fruktokolombo, Ptilinopus regina Arĝenttufa fruktokolombo, Ptilinopus richardsii Grizverda fruktokolombo, Ptilinopus purpuratus Makatea fruktokolombo, Ptilinopus chalcurus Korala fruktokolombo, Ptilinopus coralensis Ruĝventra fruktokolombo, Ptilinopus greyii Rapa fruktokolombo, Ptilinopus huttoni Blanktufa fruktokolombo, Ptilinopus dupetithouarsiiPtilinopus es un género de aves columbiformes perteneciente a la familia Columbidae. Sus miembros son palomas tropicales frugívoras, denominadas comúnmente tilopos, que habitan en el sudeste asiático, la Wallacea y Oceanía.
Se reconocen 55 especies de Ptilinopus:[1][2]
Ptilinopus es un género de aves columbiformes perteneciente a la familia Columbidae. Sus miembros son palomas tropicales frugívoras, denominadas comúnmente tilopos, que habitan en el sudeste asiático, la Wallacea y Oceanía.
Ptilinopus est un genre comprenant 53 espèces de ptilopes, oiseaux de la famille des Columbidae.
Ce groupe rassemble les anciens genres Leucotreron et Megalopreria. Comportant un grand nombre d'espèces (certaines regroupées en super-espèces), il est subdivisé en sous-genres.
L'aire de distribution de ce genre diversifié se situe dans et autour de l'île de la Nouvelle-Guinée, aux Philippines et dans la région biogéographique de Wallacea. Quelques espèces ont migré aussi loin à l'ouest que les îles de la Sonde, d'autres au nord à Taïwan, au sud en Australie et à l'est en Polynésie.
Selon la classification de référence du Congrès ornithologique international (version 5.1, 2015)[1] :
Parmi celles-ci, une espèce éteinte :
Ptilinopus est un genre comprenant 53 espèces de ptilopes, oiseaux de la famille des Columbidae.
Ptilinopus Swainson, 1825 è un genere di uccelli della famiglia dei Columbidi[1], che comprende circa 50 specie note comunemente come colombe frugivore o tortore beccafrutta. Queste colorate colombe sono diffuse nelle foreste e nei boschi del Sud-Est asiatico e dell'Oceania.[2]
Il nome generico Ptilinopus deriva dal greco antico ptilon "piuma" e pous, "piede".[2]
Sono colombe di piccole-medie dimensioni dai 13-15 cm della colomba frugivora nana fino ai 35-45 cm della colomba frugivora magnifica. Hanno generalmente corte code a ventaglio, il loro piumaggio è coloratissimo. Il colore più comune è il verde spesso lucido. Molte specie presentano dicromatismo sessuale cioè variazione cromatica tra i due sessi. Il maschio di solito presenta colori più accesi della femmina.[2]
Questo genere è diffuso in Indonesia, in Nuova Guinea, nelle Filippine, in Australia e nella Polinesia.[2]
Le specie vivono in vari tipi di foreste. Alcune specie sono limitate alle foreste primarie, come ad esempio la foresta pluviale di pianura, le foreste montane, o le foreste monsoniche, mentre altri preferiscono le foreste secondarie. Alcune specie si sono specializzate a vivere in particolari habitat, come le foreste pianeggianti costiere, le foreste di muschio di alta quota o le mangrovie. Alcune specie di colombe frugivore si trovano solo in habitat dominati da particolari piante, come gli Eucaliptus o le specie del genere Pandanus.
Le colombe frugivore si nutrono, come suggerisce il nome, di frutta. I frutti più importanti sono i fichi. Ci sono sia specie solitarie sia specie gregarie, sono delle ottime volatrici. Il nido è costruito su alberi o arbusti. Probabilmente tutte le specie depongono solo un uovo per covata.[2]
Il genere Ptilinopus è affine al genere Ducula, da cui si differenzia per le dimensioni più piccole e il piumaggio più brillante e colorato. Prove recenti suggeriscono che il genere Ptilinopus sia parafiletico ad Alectroenas e Drepanoptila.[2]
Il genere Ptilinopus comprende le seguenti specie:[1]
Le numerose specie di questo genere possono essere ulteriormente raggruppate per distribuzione geografica e per alcune caratteristiche comuni. Le colombe frugivore delle Isole della Sonda e dell'Australia settentrionale, come ad esempio la colomba frugivora collorosa e la colomba frugivora dorsonero hanno la coda relativamente più lunga rispetto alle altre specie, e hanno una colorazione uniforme della testa, del collo e del petto, con una striscia nera che attraversa il ventre. Un altro gruppo è composto da alcune colombe endemiche della Nuova Guinea, delle Molucche e dell'Arcipelago di Bismarck come ad esempio la colomba frugivora caruncolata e la colomba frugivora bernoccoluta, hanno una colorazione grigia della testa o della spalla. In questo gruppo non è presente dimorfismo sessuale. La colomba frugivora dorata, la colomba frugivora di Layard e la colomba frugivora arancio tutte endemiche delle isole Figi e talvolta classificate in un genere proprio(Chrysoenas), hanno in comune le loro piccole dimensioni, la forma compatta, la colorazione gialla o arancione nei maschi e le piume del corpo simili a capelli. Infine le isole del Pacifico ospitano delle specie che condividono un piumaggio principalmente verde con una corona color cremisi e le piume del petto fitte.
Ptilinopus Swainson, 1825 è un genere di uccelli della famiglia dei Columbidi, che comprende circa 50 specie note comunemente come colombe frugivore o tortore beccafrutta. Queste colorate colombe sono diffuse nelle foreste e nei boschi del Sud-Est asiatico e dell'Oceania.
Ptilinopus est genus avium familiae Columbidarum. Quae aves, frugivora clare colorata, in silvis et nemoribus in Asia Meridiorientali et Oceania inveniuntur. Genus est magnum quinquaginta fere species continens, quarum nonnullae in periculo vel iam exstinctae sunt.[1]
Genus est magnus, diversissimum, praecipue in et circa Novam Guineam insulam, in Philippinis, et in Wallacea, maiore regione biogeographica. Nonnullae species usque ad Insulas Sundenses extenduntur, aliaeque ad septentriones Taivaniam, ad meridiem Australiam, et ad orientem Polynesiam attingunt.
Agnoscuntur quinquaginta quinque species:[2][3]
Ptilinopus est genus avium familiae Columbidarum. Quae aves, frugivora clare colorata, in silvis et nemoribus in Asia Meridiorientali et Oceania inveniuntur. Genus est magnum quinquaginta fere species continens, quarum nonnullae in periculo vel iam exstinctae sunt.
Punai Buah adalah satu genus burung (Ptilinopus) dalam keluarga Columbidae. Spesies genus ini memiliki bulu yang berwarna-warni dan mencari buah-buahan sebagai sumber makanan di dalam hutan di Asia Tenggara dan Oceania. Ia merupakan salah satu genus yang besar dengan sekitar 50 spesies, ada antaranya dalam kategori Terancam ataupun telah pupus.[1]
Punai Buah adalah satu genus burung (Ptilinopus) dalam keluarga Columbidae. Spesies genus ini memiliki bulu yang berwarna-warni dan mencari buah-buahan sebagai sumber makanan di dalam hutan di Asia Tenggara dan Oceania. Ia merupakan salah satu genus yang besar dengan sekitar 50 spesies, ada antaranya dalam kategori Terancam ataupun telah pupus.
SpesiesPtilinopus is een geslacht van vogels uit de familie van de duiven (Columbidae). De wetenschappelijke naam van het geslacht is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1825 door Swainson.
De volgende soorten zijn bij het geslacht ingedeeld:[1]
Ptilinopus is een geslacht van vogels uit de familie van de duiven (Columbidae). De wetenschappelijke naam van het geslacht is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1825 door Swainson.
Fruktduer er ei biologisk slekt Ptilinopus i duefamilien. Desse fargerike, fruktetande duene lever i skog og skogsområde i Søraust-Asia og Oseania. Dette er ei stor slekt med over 50 artar, nokre er truga eller allereie utrydda i seinare tid.[1]
Desse små til mellomstore duene har generelt korte, vifteforma halar,[2] med praktfulle, fargerike og ofte iriserande fjørdrakter, noko som vert spegla i treffande namn som appelsindue, flammefruktdue, og rosenfruktdue.[1] Mange artar i slekta Ptilinopus syner stor kjønnsdimorfisme. Til dømes har hoa av paradisfruktdue nett som hannen ei djupraud krone og raude halefjører, men er elles grøn, medan hannen er blodraud på oversida og har område med gult, oliven, kanel og grått.[1][2]
Dette er ei stor slekt, mest varierte i og rundt øyane Ny-Guinea, på Filippinane, og i den biogeografiske regionen Wallacea. Nokre artar har område så langt vest som Sundaøyane, andre nord til Taiwan, sør til Australia og aust til Polynesia.
Som namnet ymtar om, et desse duene frukt og fikenslekta er spesielt viktig.[2] Nokre artar er avgrensa til urskog, til dømes låglandsregnskog, alpin skog, eller monsunskog, medan andre føretrekker sekundærskog eller menneskepåverka område. Nokre artar har spesialisert seg på bestemde habitat, frå låglandskystskog til tåkeskog eller mosekledd skog i store høgder. Nokre fruktdueartar lever berre i habitat dominert av spesielle planter, til dømes mangrove, eukalyptus eller Pandanus. Berre få artar er talrike ved menneskeleg busetjingar, desse inkluderer karbunkelfruktdue, makateafruktdue og svartnakkefruktdue, alle kjente i hagar og parkar.[1]
Framleis manglar ein mykje kunnskap om fruktduer. Mange artar er skjerre og vanskelege å observere i naturlege habitat. Til dømes har Filippinane mange artar, men for dei fleste av desse har ein lite eller ingen informasjon om hekkevanar.[3]
Raudskjeggfruktdue, Ptilinopus mercierii , Des Murs & Prévost, 1849, er ein art som er erklært utdøydd. Arten hadde utbreiing på Marquesasøyane i Fransk Polynesia.[4]
Negrosfruktdue, Ptilinopus arcanus, er ein art som er kjent frå berre eitt prøveeksemplar av ein hofugl frå 1953. Om han ikkje er utdøydd, er arten er trudd å leve i et lite avgrensa område på ein aktiv vulkan Kanlaon på øya Negros i Filippinane. Arten har status CR, kritisk truga, hos IUCN.[5]
Marianefruktdue, Ptilinopus roseicapilla, lever på Nord-Marianane, vest i Stillehavet. Populasjonen er estimert til å ligge mellom 1500 og 7000, og er minkande grunna mogleg etablering av ein ny slangeart, jakt og øydelegging av habitat. Arten har status EN, sterkt truga.[6]
Antatte nolevande artar i Ptilinopus i rekkjefølgje etter EBird/Clements Checklist v2018[7] med norske namn etter Norske navn på verdens fugler:[8]
Slekt Ptilinopus
Fruktduer er ei biologisk slekt Ptilinopus i duefamilien. Desse fargerike, fruktetande duene lever i skog og skogsområde i Søraust-Asia og Oseania. Dette er ei stor slekt med over 50 artar, nokre er truga eller allereie utrydda i seinare tid.
Ptilinopus – rodzaj ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji i na kontynencie australijskim[6].
Długość ciała 13–40 cm; masa ciała 49–500 g [7].
Greckie πτιλον ptilon – pióro; πους pous, ποδος podos – stopa[8].
Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:
Ptilinopus – rodzaj ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae).
Ptilinopus é um gênero de aves da família Columbidae.
As seguintes espécies são reconhecidas:[1]
Ptilinopus é um gênero de aves da família Columbidae.
As seguintes espécies são reconhecidas:
Ptilinopus cinctus (Temminck, 1809) Ptilinopus alligator Collett, 1898 Ptilinopus dohertyi Rothschild, 1896 Ptilinopus porphyreus (Temminck, 1822) Ptilinopus marchei Oustalet, 1880 Ptilinopus merrilli (McGregor, 1916) Ptilinopus occipitalis Gray, GR, 1844 Ptilinopus fischeri Brüggemann, 1876 Ptilinopus jambu (Gmelin, JF, 1789) Ptilinopus subgularis Meyer, AB & Wiglesworth, 1896 Ptilinopus epius (Oberholser, 1918) Ptilinopus mangoliensis Rothschild, 1898 Ptilinopus leclancheri (Bonaparte, 1855) Ptilinopus bernsteinii Schlegel, 1863 Ptilinopus magnificus (Temminck, 1821) Ptilinopus perlatus (Temminck, 1835) Ptilinopus ornatus Schlegel, 1871 Ptilinopus tannensis (Latham, 1790) Ptilinopus aurantiifrons Gray, GR, 1858 Ptilinopus wallacii Gray, GR, 1858 Ptilinopus superbus (Temminck, 1809) Ptilinopus perousii Peale, 1848 Ptilinopus porphyraceus (Temminck, 1821) Ptilinopus pelewensis Hartlaub & Finsch, 1868 Ptilinopus rarotongensis Hartlaub & Finsch, 1871] Ptilinopus roseicapilla (Lesson, 1831) Ptilinopus regina Swainson, 1825 Ptilinopus richardsii Ramsay, EP, 1882 Ptilinopus purpuratus (Gmelin, JF, 1789) Ptilinopus chalcurus Gray, GR, 1860 Ptilinopus coralensis Peale, 1848 Ptilinopus greyi Bonaparte, 1857 Ptilinopus huttoni Finsch, 1874 Ptilinopus dupetithouarsii (Néboux, 1840) †Ptilinopus mercierii (Des Murs & Prévost, 1849) Ptilinopus insularis North, 1908 Ptilinopus coronulatus Gray, GR, 1858 Ptilinopus pulchellus (Temminck, 1835) Ptilinopus monacha (Temminck, 1824) Ptilinopus rivoli (Prévost, 1843) Ptilinopus solomonensis Gray, GR, 1870 Ptilinopus viridis (Linnaeus, 1766) Ptilinopus eugeniae (Gould, 1856) Ptilinopus iozonus Gray, GR, 1858 Ptilinopus insolitus Schlegel, 1863 Ptilinopus hyogastrus (Temminck, 1824) Ptilinopus granulifrons Hartert, 1898 Ptilinopus melanospilus (Salvadori, 1875) Ptilinopus nanus (Temminck, 1835) Ptilinopus arcanus Ripley & Rabor, 1955 Ptilinopus victor (Gould, 1872) Ptilinopus luteovirens (Hombron & Jacquinot, 1841) Ptilinopus layardi Elliot, 1878Fruktduvor (Ptilinopus) är ett släkte med duvor i familjen Columbidae.[1] De är färgstarka och till största delen fruktätande fåglar som förekommer i skogsbiotoper i Sydostasien och Oceanien. Flera är hotade eller redan utdöda. Släktet omfattar normalt ett 50-tal arter, medan Birdlife International urskiljer ytterligare sex:[1][2][3]
Studier visar att arterna i släktet inte är varandras närmaste släktingar.[5] Enligt studiernas resultat bör blåduvorna i Alectroenas samt tofsbent fruktduva (Drepanoptila holosericea) inkluderas i släktet eller, alternativt, så bör Ptilinopus delas upp i flera mindre släkten. Detta har dock ännu inte lett till några taxonomiska förändringar.
Fruktduvor (Ptilinopus) är ett släkte med duvor i familjen Columbidae. De är färgstarka och till största delen fruktätande fåglar som förekommer i skogsbiotoper i Sydostasien och Oceanien. Flera är hotade eller redan utdöda. Släktet omfattar normalt ett 50-tal arter, medan Birdlife International urskiljer ytterligare sex:
Svartryggig fruktduva (P. cinctus) Svartbandad fruktduva (P. alligator) Rödnackad fruktduva (P. dohertyi) Sundafruktduva (P. porphyreus) Luzonfruktduva (P. marchei) Gräddbukig fruktduva (P. merrilli) Ockrabröstad fruktduva (P. occipitalis) Fischerfruktduva (P. fischeri) "Lompobattangfruktduva" (P. f. meridionalis) Jambufruktduva (P. jambu) Banggaifruktduva (P. subgularis) Kastanjestrupig fruktduva (P. epius) Sulafruktduva (P. mangoliensis) Svartstrupig fruktduva (P. leclancheri) Rödbröstad fruktduva (P. bernsteinii) Wompoofruktduva (P. magnificus) Rosafläckig fruktduva (P. perlatus) Praktfruktduva (P. ornatus) P. o. gestroi Vanuatufruktduva (P. tannensis) Orangepannad fruktduva (P. aurantiifrons) Wallacefruktduva (P. wallacii) Purpurkronad fruktduva (P. superbus) P. s. temminckii Pastellfruktduva (P. perousii) Tongafruktduva (P. porphyraceus) "Samoafruktduva" (P. p. fasciatus) Pohnpeifruktduva (P. ponapensis) Kosraefruktduva (P. hemshiemi) Palaufruktduva (P. pelewensis) Rarotongafruktduva (P. rarotongensis) Marianerfruktduva (P. roseicapilla) Rosenkronad fruktduva (P. regina) Silverhättad fruktduva (P. richardsii) Tahitifruktduva (P. purpuratus) "Raiateafruktduva" (P. p. chrysogaster) Makateafruktduva (P. chalcurus) Atollfruktduva (P. coralensis) Rödbukig fruktduva (P. greyi) Rapafruktduva (P. huttoni) Vitkronad fruktduva (P. dupetithouarsii) Marquesasfruktduva (P. mercierii) – utdöd Hendersonfruktduva (P. insularis) Diademfruktduva (P. coronulatus) Karmosinkronad fruktduva (P. pulchellus) Blåkronad fruktduva (P. monacha) Vitbandad fruktduva (P. rivoli) Gulbandad fruktduva (P. solomonensis) "Geelvinkfruktduva" (P. s. speciosus) Rödstrupig fruktduva (P. viridis) Vithuvad fruktduva (P. eugeniae) Orangebukig fruktduva (P. iozonus) Knölnäbbad fruktduva (P. insolitus) Gråhuvad fruktduva (P. hyogastrus) Vårtfruktduva (P. granulifrons) Svartnackad fruktduva (P. melanospilus) Dvärgfruktduva (P. nainus) Negrosfruktduva (P. arcanus) Orange fruktduva (P. victor) Gyllenfruktduva (P. luteovirens) Kadavufruktduva (P. layardi)Studier visar att arterna i släktet inte är varandras närmaste släktingar. Enligt studiernas resultat bör blåduvorna i Alectroenas samt tofsbent fruktduva (Drepanoptila holosericea) inkluderas i släktet eller, alternativt, så bör Ptilinopus delas upp i flera mindre släkten. Detta har dock ännu inte lett till några taxonomiska förändringar.
Ці барвисті, плодоїдні голуби зустрічаються у лісах і рідколіссях Південно-Східної Азії й Океанії. Деякі види обмежені первинними лісами, такими як низинні тропічні ліси, гірські ліси, мусонні ліси, у той час як інші воліють вторинний ліс або порушені території.
Це малі або середніх розмірів птахи. Мають, як правило, короткі, віялоподібні хвости. Самці і самиці багатьох видів виглядають зовсім по різному. Найменший вид Ptilinopus naina, має довжину тіла від 13 до 15 сантиметрів. Ptilinopus superbus досягає довжини тіла до 28 сантиметрів.
Раціон складається головним чином з фруктів і ягід. Деякі види також їдять бруньки, молоді зелені частини рослин і дрібних безхребетних. Гніздо будують на деревах або чагарниках. Напевно, у всіх видів, кладка складається тільки з одного яйця.
Ptilinopus là một chi chim trong họ Columbidae.[1] Đây là một chi lớn với khoảng 50 loài, một vài loài trong đó đã tuyệt chủng hoặc bị đe dọa tuyệt chủng.[2]
Ptilinopus là một chi chim trong họ Columbidae. Đây là một chi lớn với khoảng 50 loài, một vài loài trong đó đã tuyệt chủng hoặc bị đe dọa tuyệt chủng.
Пёстрые голуби[1], или фруктовые горлицы[2] (лат. Ptilinopus) — род птиц семейства голубиных.
Небольшие голуби с яркой окраской. Населяют тропические леса, гнездятся на деревьях.
Распространены в Юго-Восточной Азии, на Новой Гвинее, севере Австралии и островах Океании до Туамоту на востоке.
Золотистолобый пёстрый голубь обитает на Новой Гвинеи и в Индонезии
Атолловый пёстрый голубь — эндемик островов Туамоту
Сиреневошапочный пёстрый голубь обитает на Новой Гвинеи и в Индонезии
Оранжевобрюхий пёстрый голубь обитает на Новой Гвинеи и в Индонезии
Золотой пёстрый голубь — эндемик Фиджи
Длиннохвостый пёстрый голубь обитает в Австралии, Индонезии, Новой Гвинее
Чернозатылочный пёстрый голубь обитает в Малайзии, Индонезии, на Филиппинах
Украшенный пёстрый голубь обитает на Новой Гвинеи и в Индонезии
Жемчужнокрылый пёстрый голубь обитает на Новой Гвинеи и в Индонезии
Многоцветный пёстрый голубь обитает на Самоа, Фиджи, Тонга
Красношейный пёстрый голубь из Индонезии
Малиновошапочный пёстрый голубь обитает на Новой Гвинеи и в Индонезии
Розовошапочный пёстрый голубь обитает в Австралии, Индонезии, Восточном Тиморе
Марианский пёстрый голубь — эндемик Марианских островов
Оранжевый пёстрый голубь — эндемик Фиджи
Пёстрые голуби, или фруктовые горлицы (лат. Ptilinopus) — род птиц семейства голубиных.
Небольшие голуби с яркой окраской. Населяют тропические леса, гнездятся на деревьях.
Распространены в Юго-Восточной Азии, на Новой Гвинее, севере Австралии и островах Океании до Туамоту на востоке.