nomes no trilho de navegação
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.
El carboneru mexicanu o paru mexicano (Poecile sclateri), [2] [3] ye una especie d'ave paseriforme de la familia de los páridos (Paridae), endémica d'América del Norte.
La especie distribúise pol suroeste d'Estaos Xuníos y Méxicu. Ye residente permanente nes tierres altes montiegues nel oeste, centru y nordés de Méxicu, el rangu estender al norte nel estremu sudeste d'Arizona y el suroeste de Nuevu Méxicu. El so hábitat son les viesques húmedes y carbes
Reconocense dos subespecies d'esta ave:[4]
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO. El carboneru mexicanu o paru mexicano (Poecile sclateri), ye una especie d'ave paseriforme de la familia de los páridos (Paridae), endémica d'América del Norte.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Tsicadî Mecsico (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: tsicadîod Mecsico) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Parus sclateri; yr enw Saesneg arno yw Mexican chickadee. Mae'n perthyn i deulu'r Titw (Lladin: Paridae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. sclateri, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yng Ngogledd America.
Mae'r tsicadî Mecsico yn perthyn i deulu'r Titw (Lladin: Paridae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Cyanistes semilarvatus Cyanistes semilarvatus Titw asur Cyanistes cyanus
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Tsicadî Mecsico (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: tsicadîod Mecsico) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Parus sclateri; yr enw Saesneg arno yw Mexican chickadee. Mae'n perthyn i deulu'r Titw (Lladin: Paridae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn P. sclateri, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yng Ngogledd America.
The Mexican chickadee (Poecile sclateri) is a small songbird, a passerine bird in the tit family Paridae. It is still often placed in the genus Parus with most other tits, but mtDNA cytochrome b sequence data and morphology suggest that separating Poecile more adequately expresses these birds' relationships (Gill et al., 2005). The American Ornithologists' Union had been treating Poecile as distinct genus for some time already.
Adults are 12.5–13.5 cm long with a wingspan of 18–21 cm and a weight of 7.5–11 g. Both sexes have a black cap, white cheeks, and a short black bill. Their backs and flanks are gray and they have paler grayish underparts. Similar in appearance to the black-capped chickadee and mountain chickadee, the Mexican chickadee can be distinguished by its longer black bib, which extends from its chin down onto its upper breast. A whitish band below the bib extends down the center of the belly.
It is a permanent resident of wooded highlands in western, central and northeastern Mexico, the range extends north into extreme southeastern Arizona and southwestern New Mexico. Although primarily nonmigratory, Mexican chickadees sometimes fly to lower elevations during the cold of winter.
The Mexican chickadee's song is distinct from other chickadees; it is a complex burry trilled whistle of chischu-wur and a rich cheelee. They travel in pairs or small groups, and may join multi-species feeding flocks.
The nest is constructed by the female in a snag or tree cavity up to 18 m above the ground, and consists of grasses, moss, strips of bark, and is lined with animal fur. She lays between five and eight ovate white eggs, marked with fine reddish brown spots. Their breeding biology is not well known, but it is estimated that eggs are incubated for 11–14 days by the female, and the altricial young fledge in 18–21 days.
The Mexican chickadee (Poecile sclateri) is a small songbird, a passerine bird in the tit family Paridae. It is still often placed in the genus Parus with most other tits, but mtDNA cytochrome b sequence data and morphology suggest that separating Poecile more adequately expresses these birds' relationships (Gill et al., 2005). The American Ornithologists' Union had been treating Poecile as distinct genus for some time already.
Adults are 12.5–13.5 cm long with a wingspan of 18–21 cm and a weight of 7.5–11 g. Both sexes have a black cap, white cheeks, and a short black bill. Their backs and flanks are gray and they have paler grayish underparts. Similar in appearance to the black-capped chickadee and mountain chickadee, the Mexican chickadee can be distinguished by its longer black bib, which extends from its chin down onto its upper breast. A whitish band below the bib extends down the center of the belly.
It is a permanent resident of wooded highlands in western, central and northeastern Mexico, the range extends north into extreme southeastern Arizona and southwestern New Mexico. Although primarily nonmigratory, Mexican chickadees sometimes fly to lower elevations during the cold of winter.
The Mexican chickadee's song is distinct from other chickadees; it is a complex burry trilled whistle of chischu-wur and a rich cheelee. They travel in pairs or small groups, and may join multi-species feeding flocks.
The nest is constructed by the female in a snag or tree cavity up to 18 m above the ground, and consists of grasses, moss, strips of bark, and is lined with animal fur. She lays between five and eight ovate white eggs, marked with fine reddish brown spots. Their breeding biology is not well known, but it is estimated that eggs are incubated for 11–14 days by the female, and the altricial young fledge in 18–21 days.
La Meksika paruo aŭ Sklatera paruo (Poecile sclateri, iam Parus sclateri) estas eta paseroforma birdo de la familio Paruedoj. Ofte ĝi estas ankoraŭ lokita en la genro Parus kun plej parto de aliaj paruoj, sed analizoj de DNA kaj de morfologio sugestas, ke separi Poecile taŭgas pri la rilatoj inter tiuj birdoj (Gill et al., 2005). La American Ornithologists' Union konsideras Poecile kiel distinga genro de longete.
Plenkreskulo estas 12.5–13.5 cm longa kun enverguro de 18–21 cm kaj pezo de 7.5–11 g. Ambaŭ seksoj havas nigran kronon, blankajn vangojn kaj mallongan nigran bekon. La dorso kaj flankoj estas grizaj kaj ili havas palgrizajn subajn partojn. Simila laŭ aspekto al la Nigrakrona paruo kaj al la Montoparuo, la Meksika paruo povas esti distingita pro sia pli longa nigra gorĝo, kiu etendas el mentono suben ĝis la supra brusto. Blankeca strio sub la gorĝo etendas suben laŭ la centro de la ventro.
Tiu nearktisa birdo estas disvastigata kiel konstanta loĝanto de arbaraj altaj teroj en okcidenta, centra kaj nordorienta Meksiko, kie ĝia teritorio etendas norden al malproksima sudorienta Arizono kaj sudokcidenta Nov-Meksiko. Kvankam precipe nemigrantaj, Meksikaj paruoj foje flugas al pli malaltaj teroj dum malvarmaj vintroj.
La kanto de la Meksika paruo estas distinga el tiuj de aliaj apruoj; ĝi estas komplika akra fajfo kia ĉisĉu-guA kaj forta ĉiilii. Ili flugas laŭ paroj aŭ etaj grupoj, kaj povas kuniĝi al multaspecia manĝantaro.
La neston konstruas la ino en fendo aŭ arbokavaĵo ĝis 18 m supergrunde, kaj konsistas el herberoj, musko, arboŝeleroj ktp, kaj estas kovrita de animala ledo. Ŝi demetas 5 al 8 blankajn ovojn kun ruĝecbrunaj punktoj. Ties reproduktan biologion oni ne bone konas, sed oni supozas ke ovojn kovas dum 11–14 tagoj la ino kaj ke la idoj elnestiĝas post 18–21 tagoj.
La Meksika paruo aŭ Sklatera paruo (Poecile sclateri, iam Parus sclateri) estas eta paseroforma birdo de la familio Paruedoj. Ofte ĝi estas ankoraŭ lokita en la genro Parus kun plej parto de aliaj paruoj, sed analizoj de DNA kaj de morfologio sugestas, ke separi Poecile taŭgas pri la rilatoj inter tiuj birdoj (Gill et al., 2005). La American Ornithologists' Union konsideras Poecile kiel distinga genro de longete.
Plenkreskulo estas 12.5–13.5 cm longa kun enverguro de 18–21 cm kaj pezo de 7.5–11 g. Ambaŭ seksoj havas nigran kronon, blankajn vangojn kaj mallongan nigran bekon. La dorso kaj flankoj estas grizaj kaj ili havas palgrizajn subajn partojn. Simila laŭ aspekto al la Nigrakrona paruo kaj al la Montoparuo, la Meksika paruo povas esti distingita pro sia pli longa nigra gorĝo, kiu etendas el mentono suben ĝis la supra brusto. Blankeca strio sub la gorĝo etendas suben laŭ la centro de la ventro.
Tiu nearktisa birdo estas disvastigata kiel konstanta loĝanto de arbaraj altaj teroj en okcidenta, centra kaj nordorienta Meksiko, kie ĝia teritorio etendas norden al malproksima sudorienta Arizono kaj sudokcidenta Nov-Meksiko. Kvankam precipe nemigrantaj, Meksikaj paruoj foje flugas al pli malaltaj teroj dum malvarmaj vintroj.
La kanto de la Meksika paruo estas distinga el tiuj de aliaj apruoj; ĝi estas komplika akra fajfo kia ĉisĉu-guA kaj forta ĉiilii. Ili flugas laŭ paroj aŭ etaj grupoj, kaj povas kuniĝi al multaspecia manĝantaro.
La neston konstruas la ino en fendo aŭ arbokavaĵo ĝis 18 m supergrunde, kaj konsistas el herberoj, musko, arboŝeleroj ktp, kaj estas kovrita de animala ledo. Ŝi demetas 5 al 8 blankajn ovojn kun ruĝecbrunaj punktoj. Ties reproduktan biologion oni ne bone konas, sed oni supozas ke ovojn kovas dum 11–14 tagoj la ino kaj ke la idoj elnestiĝas post 18–21 tagoj.
El carbonero mexicano o paro mexicano (Poecile sclateri),[2][3] es una especie de ave paseriforme de la familia Paridae propia de América del Norte.
La especie se distribuye por el suroeste de Estados Unidos y México. Es residente permanente en las tierras altas boscosas en el oeste, centro y noreste de México, el rango se extiende al norte en el extremo sudeste de Arizona y el suroeste de Nuevo México. Su hábitat son los bosques húmedos y matorrales.
Se reconocen dos subespecies de esta ave:[4]
El carbonero mexicano o paro mexicano (Poecile sclateri), es una especie de ave paseriforme de la familia Paridae propia de América del Norte.
Poecile sclateri
La mésange grise (Poecile sclateri) est une espèce de passereaux de la famille des paridés et qui se rencontre dans le sud-ouest des États-Unis et au Mexique.
D'après le Congrès ornithologique international, cette espèce est constituée des quatre sous-espèces suivantes (ordre phylogénique) :
Poecile sclateri
La mésange grise (Poecile sclateri) est une espèce de passereaux de la famille des paridés et qui se rencontre dans le sud-ouest des États-Unis et au Mexique.
De grijsflankmees (Poecile sclateri; synoniem: Parus sclateri) is een zangvogel uit de familie van de Paridae (mezen).
Deze soort telt 4 ondersoorten:
De grijsflankmees (Poecile sclateri; synoniem: Parus sclateri) is een zangvogel uit de familie van de Paridae (mezen).
Multimedia w Wikimedia Commons Sikora meksykańska (Poecile sclateri) – gatunek ptaka z rodziny sikor (Paridae) występujący w Ameryce Północnej. Tak jak inne gatunki sikor z rodzaju Poecile czasem jest umieszczana w ogólnym rodzaju Parus, ale wyniki szerokich badań morfologiczno-genetycznych wyraźnie pokazują, że razem z innymi spokrewnionymi gatunkami sikor z północnej półkuli sikora meksykańska tworzy osobny rodzaj Poecile. Jest ptakiem osiadłym zamieszkującym wyżynne lasy i zarośla Meksyku i południowego krańca Stanów Zjednoczonych. Najczęściej jest spotykana na wysokich elewacjach w lasach iglastych albo sosnowo-dębowych, w srogie zimy migruje na niższe elewacje w poszukiwaniu pożywienia. Na ogół widziana w parach albo małych grupach, ale czasem szczególnie zimą wraz z innymi małymi ptakami tworzy duże stada.
Wyróżniono kilka podgatunków P. sclateri[4][2]:
Tak jak większość sikor z rodzaju Poecile owady i ich larwy wiosną, latem i jesienią; nasiona i owoce drzew i innych roślin przez cały rok. Prawdopodobnie robi zapasy żywności na zimę tak jak inne z rodzaju Poecile.
Sikora meksykańska (Poecile sclateri) – gatunek ptaka z rodziny sikor (Paridae) występujący w Ameryce Północnej. Tak jak inne gatunki sikor z rodzaju Poecile czasem jest umieszczana w ogólnym rodzaju Parus, ale wyniki szerokich badań morfologiczno-genetycznych wyraźnie pokazują, że razem z innymi spokrewnionymi gatunkami sikor z północnej półkuli sikora meksykańska tworzy osobny rodzaj Poecile. Jest ptakiem osiadłym zamieszkującym wyżynne lasy i zarośla Meksyku i południowego krańca Stanów Zjednoczonych. Najczęściej jest spotykana na wysokich elewacjach w lasach iglastych albo sosnowo-dębowych, w srogie zimy migruje na niższe elewacje w poszukiwaniu pożywienia. Na ogół widziana w parach albo małych grupach, ale czasem szczególnie zimą wraz z innymi małymi ptakami tworzy duże stada.
Mexikansk tita[2] (Poecile sclateri) är en fågel i familjen mesar inom ordningen tättingar.[3]
Mexikansk tita är en 12,5-13,5 centimeter lång fågel. Båda könen har svart hätta, vita kinder och en kort svart näbb. Rygg och flanker är grå medan resten av undersidan är blekare. Den liknar amerikansk talltita, men skiljer sig genom den större svarta haklappen som sträcker sig ända ner till övre delen av bröstet. Vidare syns ett vitaktigt band från haklappen ner över bukens mitt.
Lätet skiljer sig tydligt från dess släktingar, en komplex drillande vissling och ett tjockt tji-li.
Mexikansk tita delas upp i fyra underarter med följande utbredning:[3]
Arten placerade tidigare i det stora messläktet Parus. Data från jämförande studier av DNA och morfologi visade att en uppdelning av släktet bättre beskriver mesfåglarnas släktskap[4][5] varför de flesta auktoriteter idag behandlar Poecile som ett distinkt släkte.[3]
Mexikansk tita är stannfågel i bergsskogar men kan röra sig mot lägre nivåer vintertid. Boet byggs av honan och placeras upp till 18 meter ovan mark. Hon lägger fem till åtta fint rödfläckigt vita ägg. Häckningsbiologin är dåligt känd, men det uppskattas att honan ruvar äggen 11-14 dagar och att ungarna är flygga 18-21 dagar efter kläckning.
Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population, men tros minska i antal, dock inte tillräckligt kraftigt för att den ska betraktas som hotad.[1] Internationella naturvårdsunionen IUCN kategoriserar därför arten som livskraftig (LC).[1]
Fågelns vetenskapliga artnamn hedrar Philip Lutley Sclater (1829-1913), engelsk ornitolog och samlare av specimen.[6]
Wikimedia Commons har media som rör mexikansk tita.
Wikispecies har information om Poecile sclateri.
Poecile sclateri là một loài chim trong họ Paridae.[1]
