Turdus grayi Bonaparte 1838

Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como ^NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.

'''Turdus grayi^[2] ye una especie d'ave paseriforme de la familia Turdidae,^[3] común en América Central, anque s'atopa dende'l sur de Texas y Méxicu hasta Colombia.^[1] Ye l'ave nacional de Costa Rica. Tien un cantar de delles tonalidaes que ye similar al del ave llira, por cuenta de que toma soníos qu'escucha pa componelo.

Descripción

De normal mide de 23 a 27 cm de llargor y tien un pesu de 74 a 76 g. El plumaxe ye de color marrón, y más escuru percima que per debaxo (los especímenes de rexones más húmedes son más escuros que los demás). Tien rayes nel gargüelu. Los güeyos son coloraos y les pates son rosadas. Los individuos xuveniles son enllordiaos.

Ver tamién

• Símbolos patrios de Costa Rica

Referencies

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Turdus grayi.

Qrey qaratoyuğu (lat. Turdus grayi) - qaratoyuq cinsinə aid quş növü.

1977-ci ildən Kosta-Rikanın milli quşudur^[1].

Təsviri

Qrey qaratoyuğunun uzunluğu 23–27 sm-dir. Bədənin yuxarı hissəsinin tükləri qumsal, dimdiyi sarı, qüzehi qişası qırmızımtıl qəhvəyi rəngindədir.

Yayılması

Bu növ əsasən Kosta-Rikada, Meksikada və Kolumbiyanın şimal hissəsində, dəniz səviyyəsindən 2450 m yüksəkliklərdə açıq ərazilərdə, işıqlı meşələrdə yaşayır.

Qidalanması

Qrey qaratoyuğu əsasən meyvələrlə, cücülərlə və onixoforlarla, bəzən də kiçik kərtənkələlərlə qidalanır.

Çoxalması

Dişiləri 2–4 yumurta qoyur və 2 həftə kürt düşür.

Mənbə

• Einhard Bezzel, Christopher M. Perrins (Hrsg.): Die BLV Enzyklopädie Vögel der Welt, BLV Buchverlag, 2004, ISBN 3-405-16682-9

(ing.)

İstinadlar

Turdus grayi^[1] a zo ur spesad golvaneged eus ar c'herentiad Turdidae.
Dibabet e voe da evn broadel^[2] — ent-ofisiel d'an 3 a viz Genver 1977 — gant Costa Rica ma vez graet "yigüirro" anezhañ.

Doareoù pennañ

Boued

Bevañ a ra diwar amprevaned, buzhug, melc'hwed, ha glazarded gwech an amzer ; kemer a ra frouezh a bep seurt ivez^[3].

Annez hag isspesadoù

Ar spesad a gaver an nav isspesad^[4] anezhañ e Kreiz ha Suamerika, en un takad hag a ya eus Mec'hiko da gKolombia :

• Turdus grayi casius, eus Costa Rica da walarn Kolombia,
• T. g. grayi, e kreisteiz-pellañ Mec'hiko ha kornôg Guatemala,
• T. g. incomptus, e hanternoz Kolombia,
• T. g. lanyoni, e kreisteiz Mec'hiko, hanternoz Guatemala ha kreisteiz Belize,
• T. g. linnaei, e kreisteiz Mec'hiko,
• T. g. megas, eus kornôg Guatemala da Nicaragua,
• T. g. microrhynchus, e kreiz Mec'hiko,
• T. g. tamaulipensis, e kreisteiz Texas (kreisteiz Stadoù-Unanet Amerika), biz ha reter Mec'hiko,
• T. g. yucatanensis, e gevred Mec'hiko ha hanternoz Belize.

Liammoù diavaez

• (en) Turdus grayi el lec'hienn BirdLife International.
• (en) Turdus grayi e lec'hienn an International Union for Conservation of Nature (IUCN).

Notennoù ha daveennoù

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Brych llwydfelyn (sy'n enw gwrywaidd; enw lluosog: brychion llwydfelyn) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Turdus grayi; yr enw Saesneg arno yw Clay-coloured thrush. Mae'n perthyn i deulu'r Brychion (Lladin: Turdidae) sydd yn urdd y Passeriformes.^[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn T. grayi, sef enw'r rhywogaeth.^[2]

Teulu

Mae'r brych llwydfelyn yn perthyn i deulu'r Brychion (Lladin: Turdidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

Gweler hefyd

• Rhestr Goch yr IUCN

Cyfeiriadau

Die Gilbdrossel (Turdus grayi) oder Schlichtdrossel ist ein Singvogel aus der Familie der Drosseln (Turdidae). Seit 1977 ist die Gilbdrossel der Nationalvogel von Costa Rica.^[1] In Costa Rica wird sie "yiguirro" genannt.

Beschreibung

Der lehmfarbene Vogel hat einen gelben Schnabel und rotbraune Irisringe. Die Gilbdrossel erreicht eine Körperlänge von 23 bis zu 27 Zentimetern und ein Gewicht von 65 bis 86 Gramm.^[2]

Lebensraum

Die Art kommt hauptsächlich in Costa Rica, Mexiko und im nördlichen Kolumbien vor. Sie lebt in offenem Gelände und lichten Wäldern bis in Höhenlagen von 2.450 Meter.

Ernährung

Die Gilbdrossel ernährt sich hauptsächlich von Früchten, Insekten und Stummelfüßern, verschmäht aber auch kleinere Echsen nicht.

Fortpflanzung

Das Weibchen legt zwei bis vier Eier, welche etwa zwei Wochen bebrütet werden, bis die Jungvögel schlüpfen.

Unterarten

Es sind neun Unterarten anerkannt:^[3]

• Turdus grayi tamaulipensis (Nelson, 1897)^[4] kommt im südlichen Texas und dem nordöstlichen und östlichen Mexiko vor
• Turdus grayi microrhynchus Lowery & Newman, RJ, 1949^[5] ist in Zentralmexiko verbreitet.
• Turdus grayi lanyoni Dickerman, 1981^[6] kommt im südlichen Mexiko, im nördlichen Guatemala und südlichen Belize vor.
• Turdus grayi yucatanensis Phillips, AR, 1991^[7] ist im südöstlichen Mexiko und nördlichen Belize verbreitet.
• Turdus grayi linnaei Phillips, AR, 1966^[8] kommt am Pazifik im südlichen Mexiko vor.
• Turdus grayi grayi Bonaparte, 1838^[9] ist im extremen Süden Mexikos und westlichen Guatemala verbreitet.
• Turdus grayi megas Miller, W & Griscom, 1925^[10] ist vom westlichen Guatemala bis Nicaragua verbreitet.
• Turdus grayi casius (Bonaparte, 1855)^[11] kommt in Costa Rica bis in den Nordwesten Kolumbiens vor.
• Turdus grayi incomptus (Bangs, 1898)^[12] ist im Norden Kolumbiens verbreitet.

Literatur

• Christopher M. Perrins (Hrsg.): Die BLV-Enzyklopädie Vögel der Welt. Aus dem Englischen von Einhard Bezzel. BLV, München/Wien/Zürich 2004, ISBN 978-3-405-16682-3 (Titel der englischen Originalausgabe: The New Encyclopedia Of Birds. Oxford University Press, Oxford 2003).
• Outram Bangs: On some birds from the Sierra Nevada de Santa Marta, Colombia. In: Proceedings of the Biological Society of Washington. Band 12, 1898, S. 131–144 (biodiversitylibrary.org).
• Charles Lucien Jules Laurent Bonaparte: The Prince of Musignano laid before the Meeting the following communication, containing notices and descriptions of new or interesting birds from Mexiko and South America. In: Proceedings of the Zoological Society of London. Band 5, Nr. 159, 1838, S. 108–122 (englisch, biodiversitylibrary.org – 1837).
• Charles Lucien Jules Laurent Bonaparte: Mrgr- le Prince Bonaparte, a l'honneur d'offrir à l'Academie un petit livre aussi modeste, dit-il, que son savant auteur. In: Comptes rendus hebdomadaires des séances de l’Académie des sciences. Band 41, 1855, S. 649–661 (biodiversitylibrary.org).
• Robert William Dickerman: Preliminary review of the Clay-colored Robin Turdus grayi with redesignation of the type locality of the nominate form and description of a new subspecies. In: Bulletin of the British Ornithologists' Club. Band 101, Nr. 2, 1981, S. 285–289 (biodiversitylibrary.org).
• George Hines Lowery, Jr., Robert James Newman: New birds from the state of San Luis Potosi and the Tuxtla mountains of Veracruz, Mexico. In: Occasional Papers of the Museum of Zoology of the Louisiana State University. Nr. 22, 5. Februar 1949, S. 1–10 (sites01.lsu.edu [PDF; 474 kB]).
• Waldron DeWitt Miller, Ludlow Griscom: Notes on Central American birds, with descriptions of new forms. In: American Museum Novitates. Nr. 183, 18. Juli 1925, S. 1–14 (englisch, digitallibrary.amnh.org [PDF; 1,4 MB]).
• Edward William Nelson: Preliminary Descriptions of New Birds From Mexico and Guatemala In the Collection of the United States Department of Agriculture. In: The Auk. Band 14, Nr. 1, 1897, S. 42–76 (englisch, sora.unm.edu [PDF; 1,5 MB]).
• Allan Robert Phillips: Further systematic notes on Mexican birds. In: Bulletin of the British Ornithologists’ Club. Band 86, Nr. 7, 1966, S. 125–131 (biodiversitylibrary.org).
• Allan Robert Phillips: The known birds of North and Middle America. Distributions and Variation, Migrations, Changes, Hybrids, etc. 2: Bombycillidae; Sylviidae to Sturnidae; Vireoni.. Selbstverlag, Denver 1991, ISBN 0-9617402-1-3.

Einzelnachweise

1. ↑ Instituto Nacional de Biodiversidad - Turdus grayi (span.) (Memento des Originals vom 17. Dezember 2013 im Internet Archive) Info: Der Archivlink wurde automatisch eingesetzt und noch nicht geprüft. Bitte prüfe Original- und Archivlink gemäß Anleitung und entferne dann diesen Hinweis.@1@2Vorlage:Webachiv/IABot/darnis.inbio.ac.cr abgerufen am 12. Dezember 2013
2. ↑ Carrol L. Henderson: Birds of Costa Rica, A Field Guide, S. 273, Turdus grayi
3. ↑ IOC World Bird List Thrushes
4. ↑ Edward William Nelson (1897), S. 75f.
5. ↑ George Hines Lowery Jr. u. a. (1949), S. 5.
6. ↑ Robert William Dickerman (1855), S. 287.
7. ↑ Allan Robert Phillips (1991), S. 68.
8. ↑ Allan Robert Phillips (1966), S. 127f.
9. ↑ Charles Lucien Jules Laurent Bonaparte (1838), S. 118.
10. ↑ Waldron DeWitt Miller u. a. (1925), S. 3.
11. ↑ Charles Lucien Jules Laurent Bonaparte (1855), S. 657.
12. ↑ Outram Bangs (1898), S. 144.

The clay-colored thrush (Turdus grayi) is a common Middle American bird of the thrush family (Turdidae). It is the national bird of Costa Rica, where it is well known as the yigüirro (Spanish: [ʝi'ɣwiro]). Other common names include clay-colored robin.^[1]

Distribution and habitat

It ranges from South Texas (where it is rapidly expanding its range) to northern Colombia. West and north of the Isthmus of Tehuantepec, it is limited to the Atlantic slope, except for a population around Oaxaca City, Mexico that probably originates from escaped cage birds. In much of its range it is familiar in yards and gardens, similar to some other thrushes such as the American robin, the Eurasian blackbird, and the song thrush.

Description

Santo Domingo, Costa Rica

In general appearance and habits it resembles other Turdus thrushes such as the American robin. It is about the same length or slightly smaller: 23–27 cm (9.1–10.6 in), and weighs 74–76 g (2.6–2.7 oz) on average. The plumage is brownish, somewhat lighter below than above, lightest on the flanks. Birds from humid regions are darker than those from dry regions. The throat is faintly streaked. Immature birds have faint mottling on the back and underparts. The bill is greenish-yellow with a dark base, the legs are pinkish or flesh-colored, and the irises are reddish—all useful identification points.

• 

  adult T. g. megas, Guatemala

• 

  juvenile T. g. megas, Honduras

Call

The song, rather low-pitched and with a slow steady tempo, consists of many slurred musical phrases which are often repeated irregularly. The tock flight call is like the American robin's but harsher. T. grayi's dry season mating call is quite region-specific, with noticeable differences in calls just a few hundred miles apart.

Diet

The clay-colored thrush usually forages for fruit^[2] or invertebrates on the ground or near it, singly or in pairs, but flocks may feed high in fruiting trees. It will follow army ants to feed on small prey disturbed by the ant columns.

Breeding

It builds a heavy cup nest of grass, moss, feathers, leaves and mud on a firm support above the ground, which may include human constructions such as windowsills. It lays 2 to 4 pale blue eggs with red-brown and gray markings between March and July and may double-brood. It is aggressive in defense of its nest, having been known to mob raptors as large as golden eagles, but is not otherwise particularly territorial. Aggressive defense against brood parasites may explain why it has not evolved complete recognition of brood parasite eggs; it is one of only very few species of birds that are partial ejectors, with only about 25% of individuals ejecting parasitic eggs of the bronzed cowbird.^[3]

Culture

In 1977, Costa Ricans chose the yigüirro as a national symbol (over many much more colorful birds that inhabit the country) due to its strong and melodious song that always comes during the start of the rainy season. In addition, unlike many of the forest songsters of Costa Rica, the present bird has been familiar to the general population since the country's early history, thanks to the species' tendency to live near houses and settlements.^[4]

References

La Argilkolora turdo, Kotokolora turdo aŭ yigüirro [jiguIRo] (Turdus grayi) estas komuna birdospecio membro de la familio de Turdedoj en Mezameriko. Ĝi estas la nacia birdo de Kostariko, kie ĝi estas kutime konata laŭ la nomo de yigüirro.

La teritorio estas el Suda Teksaso (kie ĝi rapide etendiĝas) al norda Kolombio; okcidente kaj norde de la Terkolo de Tehuantepeko. Ĝi limiĝas je la atlantikaj deklivoj, escepte populacio de ĉirkaŭ urbo Oaxaca kiu probable devenas el eskapitaj kaĝobirdoj.

Aspekto

Ĝia ĝenerala aspekto kaj kutimaro similas al aliaj turdoj de la genro Turdus kiaj la Migra turdo. Ĝi estas ĉirkaŭ samlonga aŭ iomete pli malgranda: 23—27 cm kaj pezas 74—76 g mezaveraĝe. La plumaro estas bruneca, iom pli hela sube ol supre, pli hela ĉe flankoj. Ĝenerala bruno estas sufiĉe hela, kvazaŭ de seka koto, kio pravigas ĝian nomon en Esperanto. Birdoj el humidaj regionoj estas pli malhelaj ol tiuj de la sekaj regionoj. La gorĝo estas iom stria. Nematuruloj havas nuancan makuladon en dorso kaj subaj partoj. La beko estas verdecflava kun malhela bazo, la gamboj estas rozeckoloraj aŭ karnokoloraj, kaj la irisoj estas ruĝecaj: ĉiuj utilaj identigiloj.

La kanto, sufiĉe bastonaj kaj kun malrapida frekvenco, konsistas el multaj lantaj muzikaj frazoj kiuj estas ofte ripetitaj malregule. La fulgalvoko tok estas kiel tiu de la Migra turdo, sed pli akra.

Ekologio

En multe de ĝia teritorio ĝi estas kutima en kortoj kaj ĝardenoj, simile al kelkaj aliaj turdoj kial la Migra turdo, la Merlo kaj la Kantoturdo. En 1977, la kostarikanoj elektis la birdon yigüirro kiel nacia simbolo (super multaj pli koloraj birdoj kiuj loĝas tiun landon) pro ĝia forta kaj melodia kanto kiu ĉiam aŭdeblas komence de la pluvsezono. Krome, malkiel multaj de la arbaraj kantobirdoj de Kosta-Riko, tiu birdo estis ĉiam familiara al la ĝenerala populacio ekde la frua historio de la lando, danke al la tendenco de la specio loĝi ĉe domoj kaj homaj setlejoj.^[1]

La Argilkolora turdo kutime manĝas frukton^[2] kaj senvertebrulojn sur grundo aŭ ĉe ĝi, sole aŭ en paroj, sed aroj povas manĝi alte en fruktarboj. Ili sekvas armeformikojn por manĝi etajn predojn ĝenitajn de la formikokolonoj.

Ili konstruas grandan tasforman neston de herbo, musko kaj koto sur firma subtenilo supergrunde, kio povas inkludi homajn konstruaĵojn kiel ĉe fenestroj. La ino demetas 2 al 4 palbluajn ovojn kun ruĝbrunaj kaj grizaj markoj inter marto kaj julio kaj multaj faras duan ovodemetadon. Ili estas agresemaj en defendo de sia nesto, sed krome ili ne estas specife teritoriaj.

Notoj

1. ↑ Museos de Costa Rica: Simbolos Patrios: El Yigüirro [en hispana]. Elŝutita la 15an de septembro 2007
2. ↑ Ekz. de Trophis racemosa (Moraceae) kaj foje de Gumbo-limbo (Bursera simaruba): Foster (2007).

Referencoj

• BirdLife International, 2004, 51632, Turdus grayi, 12a Majo 2006. Malplej zorgiga
• Foster, Mercedes S. (2007): The potential of fruiting trees to enhance converted habitats for migrating birds in southern Mexico. Bird Conservation International 17(1): 45-61. COI:10.1017/S0959270906000554 PDF plena teksto
• Howell, Steven N. G. & Webb, Sophie (1995): A Guide to the Birds of Mexico and Northern Central America. Oxford University Press, Oxford & New York. ISBN 0-19-854012-4
• David Allen Sibley (2000): The Sibley Guide to Birds. Alfred A. Knopf, New York. ISBN 0-679-45122-6

El zorzal pardo, yigüirro, mirlo pardo, Cenzontle de agua, canchana, mirlo " choroteca" huertero o Zanata (Turdus grayi)^[2]​ es una especie de ave paseriforme de la familia Turdidae,^[3]​ común en América Central, aunque se encuentra desde el sur de Texas y México hasta Panamá y Colombia.^[1]​ Es el ave nacional de Costa Rica. Posee un canto de varias tonalidades que es similar al del ave lira, debido a que toma sonidos que escucha para componerlo.

Descripción

Normalmente mide de 23 a 27 cm de longitud y tiene un peso de 74 a 76 g. El plumaje es de color marrón, y más oscuro por encima que por debajo (los especímenes de regiones más húmedas son más oscuros que los demás). Tiene rayas en la garganta. Los ojos son rojos. Los individuos juveniles son manchados.

Véase también

• Símbolos patrios de Costa Rica

Referencias

Turdus grayi Turdus generoko animalia da. Hegaztien barruko Turdidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

• World Bird Names

Ikus, gainera

• Turdus
• Turdidae

Tarharastas (Turdus grayi)^[2] on rastaiden heimoon kuuluva varpuslintu.

Levinneisyys

Tarharastasta tavataan Väli-Amerikassa ja Etelä-Amerikan luoteisosissa. Laji on luokiteltu elinvoimaiseksi.^[1]

Lähteet

Turdus grayi

Le Merle fauve (Turdus grayi) ou merle tropical, est une espèce de passereaux appartenant à la famille des Turdidae.

Répartition

Un merle fauve, lors de la saison des pluies au Costa Rica.

Son aire s'étend du nord-est du Mexique au nord de la Colombie. C'est l'oiseau national du Costa Rica, où il est appelé "Yigüirro".

Références

• Steve N. G. Howell and Sophie Webb : "Guide to the Birds of Mexico and Northern Central America", Oxford University Press, 1994 (ISBN 0-19-854012-4)
• David Allen Sibley : "The Sibley Guide to Birds", Knopf, 2000 (ISBN 9780679451228)

De Grays lijster (Turdus grayi) is een zangvogel uit de familie lijsters (Turdidae).

Verspreiding en leefgebied

Deze soort telt 8 ondersoorten:

• T. g. tamaulipensis: zuidelijk Texas en noordoostelijk en oostelijk Mexico.
• T. g. microrhynchus: centraal Mexico.
• T. g. lanyoni: zuidelijk Mexico, noordelijk Guatemala en zuidelijk Belize.
• T. g. yucatanensis: zuidoostelijk Mexico en noordelijk Belize.
• T. g. linnaei: pacifisch zuidelijk Mexico.
• T. g. grayi: uiterst zuidelijk Mexico en westelijk Guatemala.
• T. g. megas: van westelijk Guatemala tot Nicaragua.
• T. g. casius: van Costa Rica tot noordwestelijk Colombia.

Externe link

• Avibase

Leirtrast (Turdus grayi) er ein fugl i trastefamilien.

Utbreiinga er frå Nord-Colombia, gjennom Mellom-Amerika inkludert austlege Mexico og litt inn i den absolutt sørlegaste delen av staten Texas i USA. Dette er nasjonalfuglen i Costa Rica, der han er godt kjend som yigüirro.

Skildring

Generell er dette ein nokså einsfarga brun trast som liknar andre i slekta som til dømes hofuglar av svarttrast i Eurasia, men med bleikare nebb. Han har omtrent same kroppslengd eller litt mindre: 23-27 centimeter, og veg 74-76 gram i gjennomsnitt. Nebbet er svakt farga gulgrønt med mørk base mot nebbrota. Beina er rosa eller hudfarga, og iris er raudbrun. Fjørdrakta er litt lysare under enn over, lysast på flankane. Strupen er svakt stripa. Ungfuglar har svak marmorering på undergumpen.

Songen er sett saman av mange ulike, utydelege, men musikalske uttrykk som ofte blir tatt opp att uregelmessig.

I store delar av utbreiingsområdet sitt er han kjend i gardsrom og hagar, i likskap med andre trastar som vandretrast, svarttrast og måltrast. I 1977 valde Costa Rica yigüirro som eit nasjonalt symbol, trass i at mange andre artar i landet er mykje meir fargerike fuglar. Han blei valt på grunn av den sterke og melodiøse songen som alltid tar til i byrjinga av regntida. I tillegg, i motsetnad til mange av songfuglar i Costa Rica, har han vore kjend blant folkesetnaden sidan den tidlege historia i landet, takka vera tendensen til å leve i nærleiken av hus og busetjingar.^[1]

Leirtrasten sin vanlegaste føde er frukt^[2] eller virvellause dyr på eller nær bakken, einskildvis eller i par, men flokkar kan beite høgt i frukttre. Dei kan følgje vandremaur for å beita på små byttedyr som blir forstyrra av maurkolonnar.

Han byggjer ei kraftige, koppforma reir av gras, mose, fjører, blad og gjørme på eit fast fundament over bakken, som til dømes kan vere menneskelege konstruksjonar som glaskarmar. Mellom mars og juli legg hoa to til fire lyseblå egg med raudbrune og grå markeringar, og paret kan få to kull. Dei er aggressive når dei vernar reiret, og dei har vore kjende for å mobbe rovfuglar så store som kongeørn, men elles er dei ikkje særleg territoriale. Aggressiv åtferd mot eggparasittar kan forklare kvifor dei ikkje har utvikla fullkomen evne til å kjenne att framande parasittiske egg. Leirtrasten er ein av berre svært få fugleartar som delvis kastar ut egg, berre ca. 25 % av individa oppdagar og kastar ut parasittiske egg lagt av bronsetrupialar.^[3]

Storleiken på populasjonen er ikkje kjend og er trudd å vere aukande. Arten er klassifisert som livskraftig.^[4]

Kjelder

Referansar

Bakgrunnsstoff

Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Leirtrast

Leirtrost (Turdus grayi) er en fugl i trostefamilien.

Leirtrosten er Costa Ricas nasjonalfugl. Den er der kjent under navnet yigüirro.

Eksterne lenker

• (en) leirtrost i Encyclopedia of Life
• (en) leirtrost i Global Biodiversity Information Facility
• (en) leirtrost hos NCBI
• (en) leirtrost hos ITIS
• (en) Kategori:Turdus grayi – bilder, video eller lyd på Wikimedia Commons
• (en) Turdus grayi – galleri av bilder, video eller lyd på Wikimedia Commons
• Turdus grayi – detaljert informasjon på Wikispecies

Denne ornitologirelaterte artikkelen er foreløpig kort eller mangelfull, og du kan hjelpe Wikipedia ved å utvide den.
Det finnes mer utfyllende artikkel/artikler på .

Lerfärgad trast^[2] (Turdus grayi) är en vanlig centralamerikansk fågel tillhörande familjen trastar.^[3]

Utbredning och systematik

Lerfärgad trast delas in i sex underarter med följande utbredning:^[3]

• Turdus grayi tamaulipensis – tropiska östra Mexiko (södra Tamaulipas till Yucatánhalvön och norra Chiapas)
• Turdus grayi microrhynchus – östra Mexiko (regionen Santa María del Río i San Luis Potosí)
• Turdus grayi grayi – östra Mexiko (Sierra Madre Oriental) till Guatemala
• Turdus grayi megas – västra Guatemala till Nicaragua
• Turdus grayi casius – Costa Rica till nordvästra Colombia (nordvästra Chocó)
• Turdus grayi incomptus – kustnära norra ColombiaC (Barranquilla till Santa Marta-halvön)

Status och hot

Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population, och tros öka i antal.^[1] Utifrån dessa kriterier kategoriserar IUCN arten som livskraftig (LC).^[1]

Namn

Fågelns vetenskapliga artnamn hedrar den engelske ornitologen George Robert Gray (1808-1872).^[4]

I kulturen

Fågeln är Costa Ricas nationalfågel, där den är känd under namnet yigüirro.

Källor

1. ^ [a b c] BirdLife International 2012 Turdus grayi Från: IUCN 2013. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2013.1 www.iucnredlist.org. Läst 7 januari 2014.
2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2017) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2017-02-14
3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2017) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2017 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2017-08-11
4. ^ Jobling, J. A. (2016). Key to Scientific Names in Ornithology. Ur del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.) (2016). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. Hämtad från www.hbw.com.

Turdus grayi là một loài chim trong họ Turdidae.^[1]

Chú thích

Tham khảo

• Dữ liệu liên quan tới Turdus grayi tại Wikispecies

Bài viết Bộ Sẻ này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.

• x
• t
• s

• 1 Описание
• 2 Распространение
• 3 Питание
• 4 Размножение
• 5 Примечания
• 6 Литература