nomes no trilho de navegação
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO.
'''Corvus nasicus ye un ave de Cuba y les Islles Caicos. Pertenez a la familia Corvidae del orde Passeriformes.
Corvus en llatín significa “cuervu”, nasicus significa “narizón”, pel so picu relativamente grande. Cao ye'l nome indiu cubanu de los cuervos y monteru por abondar en zones montiegues. N'inglés ye llamáu Cuban crow. Llámase de cutiu Totí por dellos cubanos que viven na isla.
Ye común en Cuba y la Islla de la Mocedá y nos cayos mayores del norte del país. Abonden principalmente en sitios montiegos con escamplaes esvalixaes, en palmares y cantos de barraqueres.
Miden unos 46 cm de llargu. Son dafechu negros con llixeru rellumu. Los inmaduros son más opacos. Suelen apaecer solos o en pareyes. Nes perchas comunales axuntar en grupos mayores. En bien poques ocasiones baxen al suelu. Son ruidosos, como les cotorres. La so alimentación ye omnívora (frutos de palma real, inseutos, reptiles, güevos, moluscos, granos, otres frutes, etc.). Son aves bien intelixentes, pueden n'ocasiones llegar a asonsañar la voz humana.
Añeren de marzu a xunetu, prefiriendo faelo sobre les fueyes de palmes o sobre epífitas avolumaes. El nial ye fechu con ramillas, payes y plumes. La puesta ye d'hasta 4 güevos que son verdosos con llurdios pardos y violacees.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu o de la SEO. '''Corvus nasicus ye un ave de Cuba y les Islles Caicos. Pertenez a la familia Corvidae del orde Passeriformes.
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Brân Ciwba (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: brain Ciwba) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Corvus nasicus; yr enw Saesneg arno yw Cuban crow. Mae'n perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae) sydd yn urdd y Passeriformes.[1]
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. nasicus, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yng Ngogledd America.
Mae'r brân Ciwba yn perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:
Rhestr Wicidata:
rhywogaeth enw tacson delwedd Aderyn rhisgl Falcunculus frontatus Aradrbig Eulacestoma nigropectus
.JPG)
Aderyn a rhywogaeth o adar yw Brân Ciwba (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: brain Ciwba) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Corvus nasicus; yr enw Saesneg arno yw Cuban crow. Mae'n perthyn i deulu'r Brain (Lladin: Corvidae) sydd yn urdd y Passeriformes.
Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn C. nasicus, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yng Ngogledd America.
Куба козгыны (лат. Corvus nasicu) — карга кошлар семьялыгыннан каргалар ыругының кошы. Куба һәм Хувентуд утравында таралган.
Гәүдә озынлыгы 40—42 см. Каурыйлары кара, шәмәхә төсмерле. Томшыгы озын, җиңелчә бөгелгән. Орлыклар, бөҗәкләр, җимешләр белән туклана.
↑ Integrated Taxonomic Information System — 1996. ↑ таксономическая база данных Национального центра биотехнологической информации США / National Center for Biotechnology Information ↑ Энциклопедия жизни — 2008.
The Cuban crow (Corvus nasicus) is one of four species of crow that occur on islands in the Caribbean. It is closely related to the white-necked crow (C. leucognaphalus) and Jamaican crow (C. jamaicensis), with which it shares similar features. The fourth Caribbean crow, the palm crow (C. palmarum), is a later arrival in evolutionary terms, and shows characteristics more akin to North American species, such as the fish crow (C. ossifragus), which it is probably closely related to.
It can be found quite commonly over most of the large island of Cuba and on the nearby Isla de la Juventud (as well as the Turks and Caicos islands) in woodland and areas that have been cleared for agriculture. It is frequently found around farms and villages where it seems to have adapted quite well to living in relatively close contact with human settlements.
A stocky, medium-sized (40–42 centimetres or 16–17 inches in length) forest crow, the bill of this species is long and deep with a gentle curve towards the tip giving a large headed profile. The nasal bristles sweep forward then upward and frequently reveal the nostrils which are hidden in almost all other members of the genus Corvus. There is a patch of dark grey bare skin behind the browinsh-red eye and at the base of the lower mandible. The black plumage has a bluish-purple gloss in good light. The bill, legs and feet are black.
Food consists of fruit and insects though it does appear to take human food readily and will scavenge for scraps where the opportunity arises. Large noisy flocks can be seen feeding in trees and it will also readily feed on the ground especially where grain and other seeds have been spilt or left unprotected on the surface of a field.
The voice is quite remarkable and is rather un-crow like, with strange liquid bubbling notes and high ringing sounds produced in various combinations. It also produces a thin screeched "aaaaauh" that rises in inflection.
The nest is built in tall trees, though little further information about breeding is recorded as yet.
The Cuban crow (Corvus nasicus) is one of four species of crow that occur on islands in the Caribbean. It is closely related to the white-necked crow (C. leucognaphalus) and Jamaican crow (C. jamaicensis), with which it shares similar features. The fourth Caribbean crow, the palm crow (C. palmarum), is a later arrival in evolutionary terms, and shows characteristics more akin to North American species, such as the fish crow (C. ossifragus), which it is probably closely related to.
La Kuba korvo, aŭ Nazkorvo laŭ la scienca nomo Corvus nasicus, estas birdospecio de la familio de korvedoj kaj el ĝia tipa genro Corvus ene de la ordo de paserinoj. Temas pri unu el la kvar specioj de korvoj kiuj loĝas en kelkaj insuloj de Karibio. Du el tiuj specioj (la Blankgorĝa korvo, Corvus leucognaphalis kaj la Jamajka korvo, Corvus jamaicensis) kunhavas similajn trajtojn kun la Kuba korvo kaj estas evidente tre proksimaj parencoj dum la tria specio nome la Palmokorvo diferenciĝas en kelkaj gravaj trajtoj kaj estas malfrua alveninto laŭ evoluaj termioj kaj montras karkcterojn pli similajn al la nordamerikaj specioj kiel la Fiŝkorvo (kun kiu ĝi estas probable proksima parenco).
Tiu socia birdo tre komune ĉe plej parto de la granda insulo de Kubo kaj en la proksima Insulo de Pinos aŭ Insulo de Juventud en arbaroj (kio kialas pro la surloka hispanlingva nomo “kao montero” kie “kao” estas indiĝena nomo por korvoj kaj “montero signifas “monta”) kaj areoj kiuj estis klarigitaj por agrikulturo, palmejoj kaj bordoj de marĉoj. Ĝi troviĝas ofte ĉe farmoj kaj vilaĝoj kie ŝajne adaptiĝis bone al vivo en relative proksima kontakto kun homoj.
Ĝi estas fortika kaj mezgranda (40–46 cm longa) arbarkorvo. La beko de tiu specio estas longa kaj forta (kio kialas pro la scienca nomo nasicus kio signifas en la latina “nazeca”) kun milda kurbo pinte kiu havigas grandkapan profilon. La naza bridaĵo ampleksas antaŭen kaj poste supren kaj ofte montras la naztruojn kiuj estas kaŝitaj en preskaŭ ĉiuj la aliaj membroj de la genro Corvus. Estas makulo de malhelgriza nuda haŭtaĵo malantaŭ la brunecruĝa okulo kaj baze de la suba makzelo. La nigra plumaro havas bluecpurpuran brilo sub bona lumo. La beko, gambojn kaj piedojn estas nigraj. Junuloj estas iom pli senbrilaj.
Ties manĝo konsistas el frukto kaj insektoj kvankam ili ŝajne pretas preni restaĵon de homa manĝo kaj rubopurigas erojn kiam estas oportuno. Ili estas kutime ĉu solaj ĉu laŭ paroj. Grandaj bruaj aroj povas esti vidataj en ripozejoj aŭ kiam ili manĝas en arboj ĉefe fruktoj, sed ili ankaŭ pretas manĝi surgrunde ĉefe kie estas greno kaj aliaj semoj dise aŭ lasitaj senprotekte surface de kampo. Ili estas ĉiomanĝantaj ĉar povas preni palmofruktojn, reptiliojn, ovojn, moluskojn ktp.
La voĉo estas tre rimarkinda kaj tre nekorveca, kun strangaj likvidecaj bobelaj notoj kaj alttonaj ringing sonoj produktitaj en diversaj kombinaĵoj. Ili produktas ankaŭ fajnan ĉirpadon "aaaaaŭh" kiu leviĝas prononce. Oni diras, ke ili estas tre inteligentaj kaj ke ili povas foje eĉ imiti la homan voĉon.
La nesto estas konstruita en altaj arboj, ĉefe palmoj, kvankam oni konas ankoraŭ malmulte da informo pri la reproduktado. Ĉio okazas de marto al julio, prefere en nesto konstruita el bastonetoj, pajloj kaj plumoj. Ovodemetado estas de ĝis 4 ovoj verdecaj kun brunaj kaj violecaj makuloj.
La Kuba korvo, aŭ Nazkorvo laŭ la scienca nomo Corvus nasicus, estas birdospecio de la familio de korvedoj kaj el ĝia tipa genro Corvus ene de la ordo de paserinoj. Temas pri unu el la kvar specioj de korvoj kiuj loĝas en kelkaj insuloj de Karibio. Du el tiuj specioj (la Blankgorĝa korvo, Corvus leucognaphalis kaj la Jamajka korvo, Corvus jamaicensis) kunhavas similajn trajtojn kun la Kuba korvo kaj estas evidente tre proksimaj parencoj dum la tria specio nome la Palmokorvo diferenciĝas en kelkaj gravaj trajtoj kaj estas malfrua alveninto laŭ evoluaj termioj kaj montras karkcterojn pli similajn al la nordamerikaj specioj kiel la Fiŝkorvo (kun kiu ĝi estas probable proksima parenco).
El cao montero (Corvus nasicus) es un ave de Cuba y las Islas Caicos. Pertenece a la familia Corvidae del orden Passeriformes.
Corvus en latín significa “cuervo”, nasicus significa “narizón”, por su pico relativamente grande. Cao es el nombre indio cubano de los cuervos y montero por abundar en zonas boscosas. En inglés es llamado Cuban crow. Se le confunde a menudo con el Totí, otra ave de plumaje negro, endémica de Cuba.
Es común en Cuba y la Isla de la Juventud y en los cayos mayores del norte del país. Abundan principalmente en sitios boscosos con claros dispersos, en palmares y bordes de ciénagas.
Miden unos 46 cm de largo. Son completamente negros con ligero brillo. Los inmaduros son más opacos. Suelen aparecer solos o en parejas. En las perchas comunales se reúnen en grupos mayores. En muy pocas ocasiones bajan al suelo. Son ruidosos, como las cotorras. Su alimentación es omnívora (frutos de palma real, insectos, reptiles, huevos, moluscos, granos, otras frutas, etc.). Son aves muy inteligentes, pueden en ocasiones llegar a imitar la voz humana.
Anidan de marzo a julio, prefiriendo hacerlo sobre las hojas de palmas o sobre epífitas voluminosas. El nido es hecho con ramillas, pajas y plumas. La puesta es de hasta 4 huevos que son verdosos con manchas pardas y violáceas.
Datos: Q1584566
Multimedia:
Especies: Corvus nasicus
El cao montero (Corvus nasicus) es un ave de Cuba y las Islas Caicos. Pertenece a la familia Corvidae del orden Passeriformes.
Corvus nasicus Corvus generoko animalia da. Hegaztien barruko Corvidae familian sailkatua dago.
Kuubanvaris (Corvus nasicus) on varisten heimoon kuuluva länsi-intialainen varpuslintu. Se elää Kuubassa, Isla de la Juventudilla sekä Bahaman eteläisillä saarilla. Coenraad Jacob Temminck kuvaili lajin holotyypin Kuubasta vuonna 1826.[2]
Kuubanvaris (Corvus nasicus) on varisten heimoon kuuluva länsi-intialainen varpuslintu. Se elää Kuubassa, Isla de la Juventudilla sekä Bahaman eteläisillä saarilla. Coenraad Jacob Temminck kuvaili lajin holotyypin Kuubasta vuonna 1826.
Corvus nasicus
La Corneille de Cuba (Corvus nasicus) est une espèce d'oiseaux de la famille des Corvidae.
C'est l'une des quatre espèces de corneilles que l’on trouve sur quelques îles des Caraïbes. Elle est très proche de la Corneille de Jamaïque (Corvus jamaicensis) et de la Corneille d'Hispaniola (Corvus leucognaphalus) avec lesquelles elle partage quelques caractéristiques. La Corneille palmiste (Corvus palmarum) est elle arrivée plus tard en termes d’évolution, et semble plus proche de certaines espèces nord-américaines comme la Corneille de rivage (Corvus ossifragus).
C’est un oiseau, de taille moyenne (40-42 cm de long). Il peut être rencontré communément sur l’ensemble de l’île de Cuba, ainsi que sur l’île de la Jeunesse avoisinante, dans des aires boisées et des terrains agricoles. Il est fréquent aux abords des fermes et villages où il semble s’être adapté à vivre proche des humains.
Son bec est long et légèrement incurvé à son extrémité. Des poils recouvrent les narines, mais tout en les laissant par moments apparentes, alors qu’elles sont toujours cachées chez les autres membres du genre Corvus. Une partie de peau nue de couleur gris foncé est visible derrière son œil brun-rouge et à la base de sa mâchoire inférieure. Son plumage noir a des reflets bleu-violacé à la lumière. Son bec et ses pattes sont noirs.
Il se nourrit de fruits et d’insectes bien qu’il s’adapte facilement à la nourriture humaine et s’intéresse aux poubelles lorsqu’il en a l’occasion. Les corneilles de Cuba se réunissent en groupe parfois important et souvent bruyant dans les arbres dans lesquels ils se nourrissent. Ils se nourrissent régulièrement sur le sol quand des graines y ont été semées sans protection.
Le nid est construit dans un grand arbre, mais la reproduction de cet oiseau reste mal connue.
Corvus nasicus
La Corneille de Cuba (Corvus nasicus) est une espèce d'oiseaux de la famille des Corvidae.
C'est l'une des quatre espèces de corneilles que l’on trouve sur quelques îles des Caraïbes. Elle est très proche de la Corneille de Jamaïque (Corvus jamaicensis) et de la Corneille d'Hispaniola (Corvus leucognaphalus) avec lesquelles elle partage quelques caractéristiques. La Corneille palmiste (Corvus palmarum) est elle arrivée plus tard en termes d’évolution, et semble plus proche de certaines espèces nord-américaines comme la Corneille de rivage (Corvus ossifragus).
C’est un oiseau, de taille moyenne (40-42 cm de long). Il peut être rencontré communément sur l’ensemble de l’île de Cuba, ainsi que sur l’île de la Jeunesse avoisinante, dans des aires boisées et des terrains agricoles. Il est fréquent aux abords des fermes et villages où il semble s’être adapté à vivre proche des humains.
Son bec est long et légèrement incurvé à son extrémité. Des poils recouvrent les narines, mais tout en les laissant par moments apparentes, alors qu’elles sont toujours cachées chez les autres membres du genre Corvus. Une partie de peau nue de couleur gris foncé est visible derrière son œil brun-rouge et à la base de sa mâchoire inférieure. Son plumage noir a des reflets bleu-violacé à la lumière. Son bec et ses pattes sont noirs.
Il se nourrit de fruits et d’insectes bien qu’il s’adapte facilement à la nourriture humaine et s’intéresse aux poubelles lorsqu’il en a l’occasion. Les corneilles de Cuba se réunissent en groupe parfois important et souvent bruyant dans les arbres dans lesquels ils se nourrissent. Ils se nourrissent régulièrement sur le sol quand des graines y ont été semées sans protection.
Le nid est construit dans un grand arbre, mais la reproduction de cet oiseau reste mal connue.
Il corvo di Cuba o cornacchia di Cuba (Corvus nasicus Temminck, 1826) è un uccello passeriforme della famiglia Corvidae[2].
Il nome scientifico della specie, nasicus, deriva dal latino e significa "dal naso lungo e sottile", in riferimento alla conformazione del becco.
Misura 40–42 cm di lunghezza, per 330–510 g di peso[3].
Si tratta di uccelli dall'aspetto robusto e slanciato, muniti di testa ovale e allungata, becco lungo, conico e lievemente ricurvo verso il basso, munito di narici visibili (nella maggior parte delle altre specie di corvo sono nascoste dalle vibrisse, presenti anche nella presente specie sebbene piuttosto rade) collo robusto, ali larghe e digitate, zampe lunghe e forti e coda di media lunghezza e dall'estremità squadrata.
Il piumaggio si presenta interamente di colore nero lucido, con presenza di sfumature metalliche bluastre su testa, petto, ventre, ali e coda.
I due sessi sono del tutto simili nella colorazione.
Il becco e le zampe sono di colore nero: gli occhi sono invece di colore bruno scuro.
Si tratta di uccelli dalle abitudini di vita diurne e moderatamente sociali, che passano la maggior parte della giornata alla ricerca di cibo al suolo da soli, in coppie o in gruppetti, salvo poi ritirarsi fra i rami degli alberi nel tardo pomeriggio, per poter passare la notte al riparo dalle intemperie e da eventuali predatori.
Il richiamo della cornacchia di Cuba è acuto e musicale, piuttosto diverso dagli aspri gracchi tipici dei corvi propriamente detti: questi uccelli sono molto vocali e si tengono in contatto sonoro quasi continuo, emettendo i richiami vocali a gruppi di quattro, oltre ad altri versi cicaleggianti simili a quelli dell'affine corvo giamaicano.
La cornacchia di Cuba è un uccello onnivoro, che si ciba in maniera opportunistica un po' di tutto ciò che riesce a reperire durante la ricerca del cibo: questi uccelli si nutrono principalmente al suolo, nutrendosi di bacche, frutta caduta, semi, granaglie, insetti, invertebrati, larve e piccoli vertebrati.
Si tratta di uccelli monogami, la cui stagione riproduttiva si estende da marzo a luglio[3]: le coppie collaborano nella costruzione del nido (una struttura allargata a coppa costruita su un albero o una palma intrecciando rametti e fibre vegetali, foderando l'interno con materiale più soffice) e nell'allevamento della prole, mentre la cova viene portata avanti esclusivamente dalla femmina (che viene però frattanto imbeccata e protetta dal maschio, il quale non sia llontana mai dal nido per molto tempo).
Come intuibile dal nome comune, la cornacchia di Cuba è endemica di Cuba, della quale la specie popola con areale disgiunto la costa meridionale del nord-ovest, la costa meridionale, la punta sud-orientale e il centro-nord: questi uccelli sono inoltre diffusi sull'isola della Gioventù e su alcune altre isole minori circonvicine (come ad esempio Cayo Coco), oltre che alle Turks e Caicos.
L'habitat della cornacchia di Cuba è costituito dalle aree boschive e di foresta con presenza di radure o aree aperte più o meno estese: questi uccelli colonizzano anche le aree antropizzate, pur non abbandonando il loro legame con la vegetazione arborea ed essendo osservabili solo in corrispondenza di piantagioni, viali alberati, parchi e giardini[3].
Il corvo di Cuba o cornacchia di Cuba (Corvus nasicus Temminck, 1826) è un uccello passeriforme della famiglia Corvidae.
De Cubaanse kraai (Corvus nasicus) behoort tot de familie van de kraaiachtigen.
Deze soort is endemisch in Cuba.
De Cubaanse kraai (Corvus nasicus) behoort tot de familie van de kraaiachtigen.
Multimedia w Wikimedia Commons Wrona kubańska (Corvus nasicus) – gatunek ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae).
To jeden z 4 krukowatych zamieszkujących największe wyspy Karaibów. Jest blisko spokrewniona z wroną antylską (C. leucognaphalis) i jamajską (C. jamaicensis) z którymi dzieli podobne cechy. Czwarta wrona – wrona palmowa (C. palmarum), w porównaniu z poprzednimi jest późniejszym przybyszem, co odbiło się na tok ewolucji i większe pokrewieństwo z północnoamerykańskimi gatunkami takimi jak wrona rybożerna (C. ossifragus), która genetycznie jest jej prawdopodobnie bliższa.
To przysadzisty, średniej wielkości (długości 40-42 cm) leśny krukowaty spotykany dość powszechnie na większości dużych wysp kubańskich i na sąsiedniej Isla de la Juventud. Zasiedla obszary leśne i tereny wykarczowanych na użytek rolnictwa. Często widuje się wronę kubańską w pobliżu farm i wsi, gdzie w miarę dobrze przystosowuje się do panujących tam warunków i względnie bliskiej obecności człowieka.
Ptak posiada długi i głęboki dziób z delikatnym zakrzywieniem w kierunku jego końcówki, co nadaje głowie z profilu wrażenie większej wielkości.
Nosowe szczeciniaste pióra przewiane do przodu i w górę odsłaniają często nozdrza, które są ukryte u prawie wszystkich przedstawicieli rodzaju Corvus. Za brązowo-rudym okiem i u podstawy dolnej żuchwy dostrzec można niewielkie pole ciemnoszarej nagiej skóry. Czarne upierzenie ma niebieskawo-fioletowy połysk w dobrym świetle. Dziób, nogi i łapy są czarne.
W diecie wrony kubańskiej znajdują się owoce i owady, choć widywano jak podkradała chętnie ludzki pokarm i wygrzebywała odpadki, gdy nadarzała się ku temu okazja. Duże, hałaśliwe stada żerują zarówno na drzewach, jak i na ziemi - zwłaszcza, gdy na powierzchni pola znajdują rozsypane lub pozostawione bez nadzoru zboże i nasiona innych roślin
Odgłosy są dość niezwykłe i nie przypominają typowego dla tej rodziny krakania - usłyszeć można dziwne dźwięki bulgotania płynu i wysokie tony wydawane w różnych kombinacjach. Odzywają się też cienkim, piszczącym "aaaaauh", które modulują rosnąco.
Gniazda wron kubańskich znajdują się na wysokich drzewach, choć jak dotąd nie ma wielu informacji o wyprowadzaniu na świat potomstwa przez ten gatunek.
Wrona kubańska (Corvus nasicus) – gatunek ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae).
To jeden z 4 krukowatych zamieszkujących największe wyspy Karaibów. Jest blisko spokrewniona z wroną antylską (C. leucognaphalis) i jamajską (C. jamaicensis) z którymi dzieli podobne cechy. Czwarta wrona – wrona palmowa (C. palmarum), w porównaniu z poprzednimi jest późniejszym przybyszem, co odbiło się na tok ewolucji i większe pokrewieństwo z północnoamerykańskimi gatunkami takimi jak wrona rybożerna (C. ossifragus), która genetycznie jest jej prawdopodobnie bliższa.
Kubakråka[2] (Corvus nasicus) är en fågel i familjen kråkfåglar inom ordningen tättingar.[3] Fågeln förekommer på Kuba, Isla de la Juventud och på Caicosöarna i södra Bahamas.[3] IUCN kategoriserar arten som livskraftig.[1]
Wikimedia Commons har media som rör kubakråka.
Wikispecies har information om Corvus nasicus.
Kubakråka (Corvus nasicus) är en fågel i familjen kråkfåglar inom ordningen tättingar. Fågeln förekommer på Kuba, Isla de la Juventud och på Caicosöarna i södra Bahamas. IUCN kategoriserar arten som livskraftig.
Кремезний, середнього розміру (40-46 см в довжину) птах. Дзьоб цього виду довгий і глибокий з м'яким вигином в бік кінчика й дає великоголовий профіль. Ніздрі не приховані, як це у більшості членів роду. Є клапті темно-сірої голої шкіри за коричнювато-червоними очима і біля основи нижньої щелепи. Чорне оперення має голубувато-фіолетовий блиск в хорошому світлі. Дзьоб, ноги і ступні чорні.
Цей вид проживає на о. Куба і Ісла-де-ла-Хувентуд, а також на островах Теркс і Кайкос (Велика Британія). Мешкає в лісах і рідколіссях, але, здається, дивно терпимий до деградації середовища існування, часто зустрічається в напів-очищених лісах і убого-лісистих територіях, а також селах і селищах з численними деревами.
Птахи можуть збираються у великі галасливі зграї. Поділяється на пари в сезон розмноження. Вид всеїдний, їсть безліч фруктів, насіння, зернових культур, рептилій, жаб, може збирати людські недоїдки, коли виникає можливість. Голос вельми примітний і вельми не-воронячий, з високими дзвінкими звуками, виробленими в різних комбінаціях. Іноді можуть зімітувати людський голос.
Гніздо будують високо серед пальмового листя, і розмноження відбувається, насамперед, у квітні й травні. Гніздо зроблене з прутів, соломи і пір'я. Відкладає до 4 зеленуватих яєць з коричневими і фіолетовими плямами.
Це незавершена стаття з орнітології.Corvus nasicus là một loài chim trong họ Corvidae.[2]
Corvus nasicus (Temminck, 1826)
Ареал
Кубинский ворон[1] (лат. Corvus nasicus) — вид птиц из рода во́ронов.
Ворон среднего размера (40—42 см). Клюв у него длинный, глубоко посаженный, с небольшой кривизной к концу, из-за чего его голова кажется довольно крупной. Носовые щетинистые перья развернуты вперед и вверх, что открывает ноздри, которые обычно скрыты у большинства представителей рода Corvus.[2] Радужка глаза красно-коричневая. За глазом и у основания нижней челюсти есть участок голой серой кожи. Оперение полностью черное с тускло-фиолетовым блеском. Перья на голове, шее и теле серые у основания. Клюв и ноги черные.
Эти птицы очень социальные, чаще всего встречаются стаями.
Кубинский ворон — один из четырёх видов воронов, населяющих ключевые острова Карибского бассейна. Его близкими родственниками являются антильский ворон (C. leucognaphalis), ямайский ворон (C. jamaicensis), на которого он так же похож и внешне, пальмовый ворон (C. palmarum), который появился позже в эволюционном плане и более похож на представителей северо-американских видов, например рыбного ворона (C. ossifragus), родственником которого, предположительно, является.
Кубинский ворон обитает в лесах и лесистой местности, терпим к уменьшениям и изменениям среды обитания, встречается в районах, очищенных под сельское хозяйство, часто встречается вокруг ферм и деревень, где неплохо адаптируется к жизни в относительно близком контакте с человеком.
Представителей этого вида можно встретить на Кубе и острове Хувентуд, а также на островах Теркс и Кайкос (Великобритания).
Питается фруктами и насекомыми, но при возможности может потреблять человеческую пищу и отходы. Кормятся на деревьях, собираясь в большие шумные стаи, хотя также легко могут брать корм с земли, в случае если это зёрна или семена, оставленные без присмотра на поле.
О повадках кубинских воронов пока немного информации, достоверно известно только то, что период гнездования начинается в апреле-мае, а свои гнезда они строят на высоких пальмовых деревьях.
Голос кубинского ворона достаточно уникален и даже не похож на вороний. Начинается с булькающих звуков и доходит до довольно высоких звенящих звуков в разных сочетаниях. Также способен воспроизводить тонкий визжащий «aaaaaух».
古巴鸦（学名：Corvus nasicus），是鸦科鸦属的一种，分布于古巴和特克斯和凯科斯群岛。全球活动范围约为28,300平方千米。该物种的保护状况被评为无危。
古巴鸦的平均体重约为406.2克。栖息地包括城市、耕地、亚热带或热带的湿润山地林、亚热带或热带严重退化的前森林、乡村花园和亚热带或热带的湿润低地林。
古巴鸦（学名：Corvus nasicus），是鸦科鸦属的一种，分布于古巴和特克斯和凯科斯群岛。全球活动范围约为28,300平方千米。该物种的保护状况被评为无危。
古巴鸦的平均体重约为406.2克。栖息地包括城市、耕地、亚热带或热带的湿润山地林、亚热带或热带严重退化的前森林、乡村花园和亚热带或热带的湿润低地林。
