nomes no trilho de navegação
Thalasseus is 'n genus van voëls in die familie van meeue (Laridae). Die genus omvat 7 spesies.[1]
Thalasseus a zo ur genad e rummatadur an evned, ennañ 7 spesad skraved, dezho ur guchenn. Betek 2005 e vezent renket er genad Sterna.
Thalasseus a zo ur genad e rummatadur an evned, ennañ 7 spesad skraved, dezho ur guchenn. Betek 2005 e vezent renket er genad Sterna.
Thalasseus és un gènere d'ocells de la família dels làrids (Laridae).
S'ha considerat classificat el 6 espècies:[1]
Thalasseus er en slægt af fugle i familien mågefugle. Slægtens 7 arter blev tidligere regnet til Sterna, men på grund af ny viden om ternernes afstamning er de flyttet til Thalasseus. Arterne er udbredt over alle kontinenter på nær Antarktis.[1]
De 7 arter i slægten Thalasseus:[2]
Thalasseus er en slægt af fugle i familien mågefugle. Slægtens 7 arter blev tidligere regnet til Sterna, men på grund af ny viden om ternernes afstamning er de flyttet til Thalasseus. Arterne er udbredt over alle kontinenter på nær Antarktis.
Thalasseus ist eine Gattung aus der Familie der Seeschwalben (Sternidae). Thalasseus bedeutet wörtlich „Geschöpf des Meeres“ und umfasst insgesamt sechs rezente Arten die weltweit verbreitet und bekannt sind. Die Gattung Thalasseus wurde bereits 1822 von Friedrich Boie beschrieben, in der Folge wurden die Arten der Gattung aber meist der Gattung Sterna zugerechnet. 2005 veröffentlichte molekularbiologischen Untersuchungen unterstützten allerdings die Betrachtung als eigenständige Gattung.[1]
Thalasseus ist eine Gattung mittelgroßer bis großer Seeschwalben. Ein besonderes Kennzeichen ist der dünne und spitze Schnabel, der oft eine gelbliche oder orange Farbe aufweist. Alle Arten haben einen zottigen Kamm, weshalb sie im Englischen auch als „crested terns“ bezeichnet werden.[2]
Thalasseus ist eine Gattung aus der Familie der Seeschwalben (Sternidae). Thalasseus bedeutet wörtlich „Geschöpf des Meeres“ und umfasst insgesamt sechs rezente Arten die weltweit verbreitet und bekannt sind. Die Gattung Thalasseus wurde bereits 1822 von Friedrich Boie beschrieben, in der Folge wurden die Arten der Gattung aber meist der Gattung Sterna zugerechnet. 2005 veröffentlichte molekularbiologischen Untersuchungen unterstützten allerdings die Betrachtung als eigenständige Gattung.
Thalasseus, the crested terns, is a genus of eight species of terns in the family Laridae.
It has a worldwide distribution, and many of its species are abundant and well-known birds in their ranges. This genus had originally been created by Friedrich Boie in 1822, but had been abandoned until a 2005 study confirmed the need for a separate genus for the crested terns.[1]
These large terns breed in very dense colonies on coasts and islands, and exceptionally inland on suitable large freshwater lakes close to the coast. They nest in a ground scrape.
Thalasseus terns feed by plunge-diving for fish, almost invariably from the sea. They usually dive directly, and not from the "stepped-hover" favoured by, for example, the Arctic tern. The offering of fish by the male to the female is part of the courtship display.
These species have long thin sharp bills, usually a shade of yellow or orange except in the Sandwich tern and Cabot's tern where the bills are black with yellow tips in most subspecies. All species have a shaggy crest. In winter, the Thalasseus terns' foreheads become white.
The genus Thalasseus was erected by the German zoologist Friedrich Boie in 1822.[2] The type species was subsequently designated as the sandwich tern (Thalasseus sandvicensis).[3] The generic name is derived from the Ancient Greek Thalassa meaning "sea".[4]
The genus contains eight species:[5]
An early Pliocene fossil bone fragment from the northeastern United States closely resembles a modern royal tern. It may be an unexpectedly early (3.7–4.8 million years before present) specimen of that species, or an ancestral member of the crested tern group.[6]
Thalasseus, the crested terns, is a genus of eight species of terns in the family Laridae.
It has a worldwide distribution, and many of its species are abundant and well-known birds in their ranges. This genus had originally been created by Friedrich Boie in 1822, but had been abandoned until a 2005 study confirmed the need for a separate genus for the crested terns.
These large terns breed in very dense colonies on coasts and islands, and exceptionally inland on suitable large freshwater lakes close to the coast. They nest in a ground scrape.
Thalasseus terns feed by plunge-diving for fish, almost invariably from the sea. They usually dive directly, and not from the "stepped-hover" favoured by, for example, the Arctic tern. The offering of fish by the male to the female is part of the courtship display.
These species have long thin sharp bills, usually a shade of yellow or orange except in the Sandwich tern and Cabot's tern where the bills are black with yellow tips in most subspecies. All species have a shaggy crest. In winter, the Thalasseus terns' foreheads become white.
Thalasseus estas la genro de birdoj de la familio de Ŝternedoj kiuj povas esti nomataj ankaŭ kiel krestoŝternoj, pro la evidenta kialo ke ili montras pli grandan aŭ ne tiom grandan kreston. Ĝi estas genro de ses specioj de marbirdoj. Ili havas tutmondan disvastiĝon kaj multaj el tiuj specioj estas abundaj kaj tre konataj en siaj teritorioj.
Tiuj grandaj ŝternoj reproduktiĝas en tre densaj kolonioj en marbordoj kaj insuloj, kaj kiel escepto interne en taŭgaj grandaj nesalaj lagoj proksime de marbordo. Ili nestas en engrundaj truoj.
Ŝternoj de la genro Thalasseus manĝas fiŝojn per plonĝado, preskaŭ ĉiam el maro. Ili kutime plonĝas rekte kaj ne laŭŝtupe kiel la Arkta ŝterno. Propono de fiŝo farata de la masklo al la ino estas parto de la ceremonia pariĝo.
Tiuj specioj havas longajn maldikajn akrajn bekojn, kun nuancoj ĉu flavaj ĉu oranĝaj escepte ĉe la Sandviĉa ŝterno kie la beko estas nigra kun flava pinto en plej granda parto de subspecioj. Ĉiuj specioj havas malkombitajn krestojn inter krono kaj nuko malantaŭen direktitajn.
Vintre la fruntoj de la ŝternoj de la genro Thalasseus iĝas blankaj.
Thalasseus estas la genro de birdoj de la familio de Ŝternedoj kiuj povas esti nomataj ankaŭ kiel krestoŝternoj, pro la evidenta kialo ke ili montras pli grandan aŭ ne tiom grandan kreston. Ĝi estas genro de ses specioj de marbirdoj. Ili havas tutmondan disvastiĝon kaj multaj el tiuj specioj estas abundaj kaj tre konataj en siaj teritorioj.
Tiuj grandaj ŝternoj reproduktiĝas en tre densaj kolonioj en marbordoj kaj insuloj, kaj kiel escepto interne en taŭgaj grandaj nesalaj lagoj proksime de marbordo. Ili nestas en engrundaj truoj.
Ŝternoj de la genro Thalasseus manĝas fiŝojn per plonĝado, preskaŭ ĉiam el maro. Ili kutime plonĝas rekte kaj ne laŭŝtupe kiel la Arkta ŝterno. Propono de fiŝo farata de la masklo al la ino estas parto de la ceremonia pariĝo.
Tiuj specioj havas longajn maldikajn akrajn bekojn, kun nuancoj ĉu flavaj ĉu oranĝaj escepte ĉe la Sandviĉa ŝterno kie la beko estas nigra kun flava pinto en plej granda parto de subspecioj. Ĉiuj specioj havas malkombitajn krestojn inter krono kaj nuko malantaŭen direktitajn.
Vintre la fruntoj de la ŝternoj de la genro Thalasseus iĝas blankaj.
Thalasseus, es un género de aves marinas Charadriiformes de la familia de los estérnidos, tiene 6 especies reconocidas científicamente. La característica principal de este género de aves, es que todas sus especies tienen crestas de plumas.[1]
Thalasseus, es un género de aves marinas Charadriiformes de la familia de los estérnidos, tiene 6 especies reconocidas científicamente. La característica principal de este género de aves, es que todas sus especies tienen crestas de plumas.
Le genre Thalasseus regroupe des espèces d'oiseaux appartenant à la famille des Laridae.
Il s'agit de sternes de taille moyenne à grande.
Il a été classé jusqu'en 2005 dans le genre Sterna
D'après la classification du la classification de référence du Congrès ornithologique international (version 2.5, 2010)[1]
Le genre Thalasseus regroupe des espèces d'oiseaux appartenant à la famille des Laridae.
Il s'agit de sternes de taille moyenne à grande.
Il a été classé jusqu'en 2005 dans le genre Sterna
Thalasseus (Boie, 1822) è un genere di uccelli caradriformi della famiglia Laridae e della sottofamiglia Sterninae.
Le specie appartenenti a Thalasseus sono sterne di medio-grandi dimensioni dalla caratteristica cresta sul capo. Hanno becchi lunghi e sottili, giallo-arancio in tutte le specie tranne una (Thalasseus sandvicensis) in cui è nero con la punta gialla; il piumaggio è prevalentemente bianco e grigio chiaro sul dorso e il capo scuro tipico di tutte le sterne; in inverno le fronti diventano bianche. Sono uccelli che vivono in tutto il mondo, nidificano in numerose colonie sulle coste o in grandi laghi non distanti da esse.
Thalasseus era fino a poco tempo fa compreso nel genere Sterna. Le specie che lo compongono sono 7[1]:
Thalasseus (Boie, 1822) è un genere di uccelli caradriformi della famiglia Laridae e della sottofamiglia Sterninae.
Thalasseus is een geslacht van vogels uit de familie meeuwen (Laridae). Het geslacht telt 7 soorten.[1]
Thalasseus is een geslacht van vogels uit de familie meeuwen (Laridae). Het geslacht telt 7 soorten.
Thalasseus er ei biologisk slekt av seks store terneartar i måsefamilien. Det noverande slektsnamnet er avleidd frå gresk thalassa, "sjø".[1] Denne gruppa vart tatt i bruk etter år 2005, då det kom framlegg om å skilje ut desse artane frå Sterna-slekta.[2]
Dette er av dei største ternene med kroppslengd varierande frå 35 centimeter for bengalterne og opp til 53 cm for hinduterne.[3]
Thalasseus-ternene har lange tynne kvasse nebb, vanlegvis i ein nyanse av gult eller oransje unntatt i splitterne der nebb er svart med gul tupp hos dei fleste underartane. Alle er lyse terner med svart panne og krone i hekkedrakt og med raggete fjørkam på hovudet. I vinterdrakta blir det meste av hovudet kvitt, med svart på bakhovud og nakke.
Fuglane i slekta har samla sett ei nær verdsomspennande utbreiing, og mange av artane er vanlege og velkjende fuglar i områda sine. Hekkinga går føre seg i svært tette koloniar på kysten og på øyar, og unntaksvis i innlandet ved eigna store innsjøar nær kysten. Hannfuglar gjev småfisk til hoene som ein del av frieriet ved pardanninga.
Thalasseus-terner beitar ved stupdukking etter fisk, nesten utan unntak i hav. Dei dukkar vanlegvis direkte, og ikkje etter først å 'stille' i lufta slik som raudnebbterna ofte gjer.
Thalasseus i rekkjefølgje etter EBird/Clements Checklist v2016[4] med norske namn etter Norske navn på verdens fugler:[5]
IOC World Bird List, versjon 6.3, deler opp arten splitterne slik at fuglane i Amerika reknas som ein sjøvstendig art:
Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Thalasseus Thalasseus er ei biologisk slekt av seks store terneartar i måsefamilien. Det noverande slektsnamnet er avleidd frå gresk thalassa, "sjø". Denne gruppa vart tatt i bruk etter år 2005, då det kom framlegg om å skilje ut desse artane frå Sterna-slekta.
Multimedia w Wikimedia Commons Thalasseus – rodzaj ptaka z podrodziny rybitwy (Sterninae) w rodzinie mewowatych (Laridae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące na całym świecie oprócz obszarów antarktycznych[5].
Długość ciała 35–51 cm; masa ciała 185–500 g; rozpiętość skrzydeł 76–135 cm[6].
Do rodzaju należą następujące gatunki[10]:
Thalasseus – rodzaj ptaka z podrodziny rybitwy (Sterninae) w rodzinie mewowatych (Laridae).
Thalasseus é um gênero de aves da família Laridae. Em 2005 um estudo molecular demonstrou que os trinta-réis de crista representavam um grupo distinto do Sterna, sendo então incluídos no gênero Thalasseus.[1]
Espécies reconhecidas:[2]
Thalasseus é um gênero de aves da família Laridae. Em 2005 um estudo molecular demonstrou que os trinta-réis de crista representavam um grupo distinto do Sterna, sendo então incluídos no gênero Thalasseus.
Espécies reconhecidas:
Thalasseus maximus (Boddaert, 1783) Thalasseus bergii (Lichtenstein, 1823) Thalasseus elegans (Gambel, 1849) Thalasseus bengalensis (Lesson, 1831) Thalasseus bernsteini (Schlegel, 1863) Thalasseus sandvicensis (Latham, 1787) Thalasseus acuflavidus (Cabot, 1847)Thalasseus är ett släkte med tärnor som omfattar sex arter. Släktet förekommer över stora delar av världen och flera arter är talrika. Släktet beskrevs först 1822 av Friedrich Boie, men arterna fördes länge till det stora tärnsläktet Sterna. 2005 visade en studie av Bridge et al. att de svarttofsade tärnorna bäst beskrivs som ett eget släkte.[1] Vissa auktoriteter placerar dock fortfarande dessa tärnor i det stora släktet Sterna, som exempelvis IUCN.[2]
Dessa stora tärnor häckar i täta kolonier utmed kuster och på öar, men även sällsynt i inlandet vid stora sjöar i närheten av kusten. Boet består av en uppskrapad grop direkt på marken.
Tärnorna inom släktet födosöker genom att störtdyka efter fisk. De dyker ofta direkt och inte gradvis som hos exempelvis fisktärnan. I början av häckningsperioden uppvaktar hanen honan genom att överräcka fisk till honan.
Arterna har lång vass näbb, som oftast har en gul eller orange ton, förutom hos flertalet underarter av kentsk tärna som istället har svart näbb med gul spets. De har en yvig tofs i nacken. I häckningsdräkt har de helsvart hätta men under vinter bli pannan vit.
Listan följer IOC:s från 2019:[3]
Ett fossil från tidig pliocen funnet i nordöstra USA påminner mycket om dagens kungstärna. Det kan utgöra ett oväntat tidigt specimen av arten (3.7–4.8 miljoner år gammalt) eller också härstamma från en förfader till gruppen.[5]
Thalasseus är ett släkte med tärnor som omfattar sex arter. Släktet förekommer över stora delar av världen och flera arter är talrika. Släktet beskrevs först 1822 av Friedrich Boie, men arterna fördes länge till det stora tärnsläktet Sterna. 2005 visade en studie av Bridge et al. att de svarttofsade tärnorna bäst beskrivs som ett eget släkte. Vissa auktoriteter placerar dock fortfarande dessa tärnor i det stora släktet Sterna, som exempelvis IUCN.
Dessa stora tärnor häckar i täta kolonier utmed kuster och på öar, men även sällsynt i inlandet vid stora sjöar i närheten av kusten. Boet består av en uppskrapad grop direkt på marken.
Tärnorna inom släktet födosöker genom att störtdyka efter fisk. De dyker ofta direkt och inte gradvis som hos exempelvis fisktärnan. I början av häckningsperioden uppvaktar hanen honan genom att överräcka fisk till honan.
Arterna har lång vass näbb, som oftast har en gul eller orange ton, förutom hos flertalet underarter av kentsk tärna som istället har svart näbb med gul spets. De har en yvig tofs i nacken. I häckningsdräkt har de helsvart hätta men under vinter bli pannan vit.
Thalasseus là một chi chim trong họ Laridae.[1]
Bài viết Bộ Choi choi này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. 
