Aechmophorus (lat. Aechmophorus) - maygülülər fəsiləsinə aid quş cinsi.
Aechmophorus a zo ur genad e rummatadur an evned. Bez' ez eo unan eus ar 6 genad plomered a ya d'ober ar c'herentiad Podicipedidae. Bevañ a ra ar plomered-se e Norzhamerika.
Daou spesad plomered a zo er genad-mañ:
Ur spesad karrekaet a zo bet kavet:
Aechmophorus a zo ur genad e rummatadur an evned. Bez' ez eo unan eus ar 6 genad plomered a ya d'ober ar c'herentiad Podicipedidae. Bevañ a ra ar plomered-se e Norzhamerika.
Aechmophorus és un gènere d'ocells de la família dels podicipèdids que habita en Amèrica del Nord.
Les dues espècies viuen a l'oest dels Estats Units i Mèxic, a zones d'aigua dolça amb vegetació palustre. Les aus septentrionals, en hivern, volen de nit cap a badies i estuaris de la costa del Pacífic.
Fan el niu en general en pantans d'aigües poc profundes. Els dos sexes ajuden a construir una plataforma flotant de la vegetació. Les parades nupcials són extremadament complexes i ritualitzades. Ponen 2 – 4 ous.
Aquestes espècies, com la major part dels cabussons s'alimenten principalment de peixos. També mengen crustacis, insectes, cucs i amfibis.
S'han descrit dues espècies:
Aechmophorus és un gènere d'ocells de la família dels podicipèdids que habita en Amèrica del Nord.
Aechmophorus ist eine Vogelgattung aus der Familie der Lappentaucher. Die Gattung besteht aus nur zwei Arten, dem Renntaucher (Aechmophorus occidentalis) und dem Clarktaucher (Aechmophorus clarkii). Fossil ist auch noch Aechmophorus elasson, eine ausgestorbene Art aus dem späten Pliozän bekannt.
Die beiden rezenten Arten wurden 1858 von George Newbold Lawrence als Podiceps occidentalis und Podiceps clarkii im selben Werk getrennt beschrieben, er wies jedoch auf die große Ähnlichkeit der beiden neuen Arten hin. Unterschiede sah er vor allem in der Form des Schnabels, in der Färbung bestimmter Teile des Gefieders und im Verbreitungsgebiet.
Der Renntaucher ist an der nordamerikanischen Pazifikküste der USA weiter nördlich beheimatet als der Clarktaucher. Er kommt in Kanada und in den USA vom Bundesstaat Washington bis nach Kalifornien vor, der Clarktaucher ist im südlichen Kalifornien und in New Mexico verbreitet, sein Verbreitungsgebiet reicht bis Mexiko.
1862 stellte Elliott Coues die beiden nahe verwandten Arten Renntaucher und Clarktaucher in eine eigene Gattung mit dem Namen Aechmophorus. Der Name ist aus ursprünglich griechischen Wörtern zusammengesetzt und bedeutet Speerträger. Coues wollte damit auf den spitzen Schnabel der beiden Lappentaucher hinweisen. Die Diskussion über eindeutige Unterscheidungsmerkmale für die beiden Arten dauert noch an. Sie wurde durch Skelettanalysen[1] und Beschreibungen des Verhaltens der beiden Arten erweitert.[2]
Aechmophorus ist eine Vogelgattung aus der Familie der Lappentaucher. Die Gattung besteht aus nur zwei Arten, dem Renntaucher (Aechmophorus occidentalis) und dem Clarktaucher (Aechmophorus clarkii). Fossil ist auch noch Aechmophorus elasson, eine ausgestorbene Art aus dem späten Pliozän bekannt.
Aechmophorus[1] is a genus of birds in the grebe family.
It has two living representatives breeding in western North America.
One prehistoric species has been described from fossil remains:
Although the two living species look very similar, bill shape and coloration, as well as feathering around the scarlet eye of the bird can be used to determine the precise species.
The western grebe has a straight bill with a dull green-yellow color as opposed to the Clark's grebe, which has a slightly upturned, bright orange-yellow bill. In both species the male has a longer and deeper bill than that of the female, making it a distinguishing feature.[2] All species of grebes display the pattern of lobed feet. A tough skin surrounds each toe separately, providing more surface area for effective swimming. This form increases the power of propulsion per stroke and reduces drag when the bird is recovering.[3] Skeletal measurements taken from both species, when averaged together, revealed that for the most part the western grebe is larger than the Clark's grebe.[4] The two species also differ in their advertising calls. The western grebe gives a call that includes two distinct “cree-cree” notes, while the Clark's grebe consists of a single “creeet” note, more drawn out.[5]
Western North America is home for nearly all individuals of both species of grebes. When migration occurs, the birds in the northern range will travel west in flocks, at night to the Pacific coast. Both western and Clark's grebes winter in sheltered bays or estuaries on the Pacific coast and summer in freshwater lakes with marshy vegetation as well as large open areas of water. The site of nesting is usually in a shallow water marsh. Both males and females help to build a floating platform nest of vegetation (Kaufman 1996). Because of the colonial nature of these birds nests must be continually guarded during the breeding season. If left unattended other pairs of birds seeking nest sites will seize the platform.[6]
These two species, like most grebes, eat a diet consisting mostly of fish. They are also known to forage on crustaceans, insects, worms and salamanders.[7] Foraging techniques are composed of a number of foot-propelled dives. Current research is associating the use of springing dives by the Clark's grebe, in which the bird essentially leaps from the water before submerging, allowing it to reach deeper below the surface, with possibly proving niche separation between the two species.[2]
Western and Clark's grebes take part in a courtship display known as mate feeding. This occurs regularly between a mated pair during the period prior to hatching of nestlings. In both species mate feeding appears to peak shortly before egg laying and involves the male providing large quantities of food to the begging female.[6] Pairs will also engage in a spectacular display, by rearing up and "rushing" across the surface of the water side by side, making a loud pattering sound with their feet. This display is not only done by mated pairs, but can also be done by two males competing for a female as well as the female along with the two males. Therefore, it has been suggested that the "rushing" ceremony is done for more than one purpose.
The typical clutch size for both Western and Clark's grebes is between 2 and 4 eggs per season. They are usually a pale bluish white and become stained by the nest to a speckled brown.[7][6] Downy young of the western grebe display a uniform gray along the back, a white belly along with a dark patch on the forehead. This differs in Clark's grebe where the young are almost entirely white. Both species of nestlings have an area of skin on the crown that changes color from orange to scarlet if the chick needs feeding or is in distress.[8] Males tend to hunt and provide chicks with food more often than females, however only one fish can be caught during each dive.[4] Fledging occurs just hours after the last nestling emerges from its shell. The semialtricial nestlings travel on the backs of their parents for several weeks, this is referred to as back brooding and both parents participate in the activity. For the first two weeks after hatching chicks are completely camouflaged by their parents back feathers and will progressively become more visible. Chicks will stay close to their parents when predators are spotted or during feedings.[9]
Aechmophorus[1] estas genro de birdoj de la familio de Podicipedoj aŭ greboj.
Ĝi havas du vivantajn reprezentantojn kiuj reproduktiĝas en okcidenta Nordameriko.
Oni priskribis prahistorian specion el restoj de fosilioj:
Kvankam la du vivantaj specioj aspektas tre similaj, la beko-formo kaj koloraro, same kiel la plumoj ĉe la skarlatruĝa okulo povas esti uzataj por determini la precizan specion.
La Okcidenta grebo havas rektan bekon kun verdecflava koloro male al la Klarka grebo, kiu havas iom suprenturnan, brile oranĝecflavan bekon. Ĉe ambaŭ specioj la masklo havas pli longan kaj akran bekon ol tiu de la ino, kio iĝas distinga karaktero.[2] Ĉiuj specioj de greboj montras la modelon de lobecaj kruroj. Aspra haŭtaĵo ĉirkaŭas ĉiun fingron separate, havigante pli da areo por efika naĝado. Tiu formo pliigas la povon peliĝi per frapo kaj malpliigas bremsadon kiam la birdo rekuperiĝas.[3] Skeletaj mezuroj el ambaŭ specioj, kunaveraĝe, montris je ĝenerale la Okcidenta grebo estas pli granda ol la Klarka grebo.[4] Ambaŭ specioj diferencas ankaŭ pro siaj avertaj alvokoj. La Okcidenta grebo elsendas alvokon kiu inkludas du distingajn notojn “krii-krii”, dum tiu de la la Klarka grebo konsistas el ununura noto “kriiit”, pli trenita.[5]
Okcidenta Nordameriko estas hejmo por preskaŭ ĉiuj individuoj de ambaŭ grebospecioj. Kiam okazas migrado, la birdoj de nordaj teritorioj veturas okcidente en aroj, nokte al la marbordo de la Pacifiko. Kaj la Okcidenta grebo kaj la Klarka grebo vintrumas en ŝirmaj golfetoj aŭ estuaroj de la marbordo de Pacifiko kaj somerumas en nesalakvaj lagoj kun marĉa vegetaĵaro same kiel grandaj malfermaj akvareoj. La nestolokoj estas kutime en neprofundakvaj marĉoj. Kaj maskloj kaj inoj helpas konstrui flosantan platforman neston el vegetaĵaro (Kaufman 1996). Pro la kolonia naturo de tiuj birdoj la nestoj devas esti konstante zorgataj dum la reprodukta sezono. Kaze de malzorgo aliaj birdoparoj serĉantaj nestolokojn povas konkeri la platformon.[6]
Tiuj du specioj, kiel ĉe plej greboj, manĝas dieton konsistan ĉefe el fiŝoj. Ili manĝas ankaŭ krustulojn, insektojn, vermojn kaj salamandrojn.[7] Manĝoteknikoj komponiĝas el nombro de piedelpelitaj plonĝoj. Nuna studaro asociigas la uzadon de saltaj plonĝoj fare de la Klarka grebo, per kiuj tiu birdospecio esence saltas el akvo antaŭ submerĝi, kio permesas atingi pli profunde sub la surfaco, kio eble havigas niĉoseparadon inter ambaŭ specioj.[2]
La Okcidenta grebo kaj la Klarka grebo partoprenas en pariĝada memmontrado konata kiel partnernutrado. Tio okazas regule inter pariĝinta paro dum la periodo antaŭ eloviĝo. Ĉe ambaŭ specioj partnernutrado ŝajne oftiĝas antaŭ la ovodemetado kaj rezultas en masklo havigante grandajn kvantojn de manĝo al la petanta ino.[6] Paroj ankaŭ engaĝiĝas en spektakla memmontrado, reciproke frapante pugon kaj "kurante" sur la akvosurfaco kun flanko flanke, farante laŭtan plaŭdadan sonon per siaj piedoj. Tiu memmontrado estas farata ne nur de pariĝintaj paroj, sed povas esti farata ankaŭ de du maskloj konkurence por ino same kiel ino kun du maskloj. Tamen oni sugestis, ke la "kurada" ceremonio estas farata por pli ol ununura celo.
La tipa ovokvanto por kaj la Okcidenta grebo kaj la Klarka grebo estas inter 2 kaj 4 ovoj por sezono. Ili estas kutime palbluecblankaj kaj makuliĝas ĉeneste al makulecbruna.[6][7] La lanugaj idoj de la Okcidenta grebo montras uniforme grizan dorson, blankan ventron kun malhela makulo en frunto. Tio diferencas en la Klarka grebo kies junuloj estas preskaŭ tute blankaj. Idoj de ambaŭ specioj havas areon de haŭto en la krono kiu ŝanĝas koloron el oranĝa al skarlata se la ido bezonas manĝon aŭ estas stresa.[8] Maskloj tendencas ĉasi kaj nutri la idojn pli ofte ol la inoj, tamen ili kaptas nur unu fiŝon dum ĉiu plonĝo.[4] Elnestiĝo okazas tuj horojn post la lasta ido eloviĝas. La duonfrumaturaj idoj veturas sur la dorso de unu el la gepatroj dum kelkaj semajnoj, kio nomiĝas dorsozorgado kaj ambaŭ gepatroj partoprenas en la agado. Dum la unuaj du semajnoj post eloviĝo la idoj estas komplete kamuflaj ĉe la patraj dorsoplumoj kaj progrese iĝos pli videblaj. La idoj restos ĉe siaj gepatroj kiam videblas predantoj aŭ dum manĝado.[9]
Aechmophorus estas genro de birdoj de la familio de Podicipedoj aŭ greboj.
Ĝi havas du vivantajn reprezentantojn kiuj reproduktiĝas en okcidenta Nordameriko.
Okcidenta grebo, Aechmophorus occidentalis Klarka grebo, Aechmophorus clarkiiOni priskribis prahistorian specion el restoj de fosilioj:
Aechmophorus elasson (fina Plioceno de Okcidenta Usono)Kvankam la du vivantaj specioj aspektas tre similaj, la beko-formo kaj koloraro, same kiel la plumoj ĉe la skarlatruĝa okulo povas esti uzataj por determini la precizan specion.
Aechmophorus es un género de aves podicipediforme perteneciente a la familia Podicipedidae que habita en Norteamérica.
El género contiene dos especies:[1]
Son dos pájaros esbeltos con cuellos largos, mide casi 56-74 cm de longitud. Aunque las dos especies se asemejan mucho, la forma y el color del pico, así como las plumas alrededor de los ojos escarlata se pueden utilizar para diferenciar ambas especies.
Las dos especies viven al oeste de los Estados Unidos y México, en zonas de agua dulce con vegetación palustre. Las aves septentrionales, en invierno, quieren por la noche hacia bahías y estuarios de la costa del Pacífico.
Hacen el nido en general en pantanos de aguas poco profundas. Los dos sexos ayudan a construir una plataforma flotante de la vegetación. Las paradas nupciales son extremadamente complejas y ritualidades. Se ponen más de 2 – 4 huevos.
Aechmophorus es un género de aves podicipediforme perteneciente a la familia Podicipedidae que habita en Norteamérica.
Suurpütt (Aechmophorus) on Põhja-Ameerika mandril levinud ühe või kahe liigiga perekond pütlaste sugukonnas.
Suurpütt (Aechmophorus) on Põhja-Ameerika mandril levinud ühe või kahe liigiga perekond pütlaste sugukonnas.
Pitkäkaulauikut (Aechmophorus) on uikkujen heimoon kuuluva lintusuku.
Pitkäkaulauikut (Aechmophorus) on uikkujen heimoon kuuluva lintusuku.
Le genre Aechmophorus comprend deux oiseaux aquatiques appartenant à la famille des Podicipedidae.
D'après la classification de référence (version 2.2, 2009) du Congrès ornithologique international (ordre phylogénique) :
Le genre Aechmophorus comprend deux oiseaux aquatiques appartenant à la famille des Podicipedidae.
Aechmophorus Coues, 1862 è un genere di uccelli acquatici della famiglia dei Podicipedidi.[1]
Il genere comprende le seguenti specie:[1]
Aechmophorus Coues, 1862 è un genere di uccelli acquatici della famiglia dei Podicipedidi.
Aechmophorus is een geslacht van vogels uit de familie van de futen (Podicipedidae).[1] De wetenschappelijke naam van het geslacht is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1862 door Coues.
De volgende soorten zijn bij het geslacht ingedeeld:[1]
Aechmophorus is een geslacht van vogels uit de familie van de futen (Podicipedidae). De wetenschappelijke naam van het geslacht is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1862 door Coues.
Aechmophorus er ei biologisk slekt av vassfuglar og medlem av dukkarfamilien, Podicipedidae. Dette er to dukkarartar med leveområde i det vestlege Nord-Amerika. Dei er mykje like i utsjånad, men form og farge på nebbet, og dessutan fjørene rundt dei skarlakenfarga auga på fuglane kan brukast til å avgjere arten i feltet.
Svanedukkar har rettpeikande nebb med matt grøngul farge, i motsetnad til gulnebbdukkar, som har eit svakt oppbøygd, lyst oransjegult nebb. Hos begge artar har hannen lengre og djupare nebb enn hoa, noko som gjer det eit særtrekk for kjønnet.[1] Alle dukkarartar viser mønstret av flikete symjehud. Ei laus hudfald omgjev kvar tå separat, noko som gjev meir areal for effektiv symjing. Denne forma aukar effekten av framdrift per symjetak.[2]
Svanedukkarar har litt større gjennomsnittslengd enn gulnebbdukkarar.[3] Dei to artane skil seg òg i læte. Svanedukkarar gjev eit rop som inkluderer to ulike «kri-kri» tonar, medan gulnebbdukkarar læt ein einskild «kriit» tone, meir trekt ut.[4]
Aechmophorus i rekkjefølgje etter Clementslista versjon 6.7 frå september 2012[5] med norske namn etter Norske navn på verdens fugler.[6]
Aechmophorus er ei biologisk slekt av vassfuglar og medlem av dukkarfamilien, Podicipedidae. Dette er to dukkarartar med leveområde i det vestlege Nord-Amerika. Dei er mykje like i utsjånad, men form og farge på nebbet, og dessutan fjørene rundt dei skarlakenfarga auga på fuglane kan brukast til å avgjere arten i feltet.
Svanedukkar har rettpeikande nebb med matt grøngul farge, i motsetnad til gulnebbdukkar, som har eit svakt oppbøygd, lyst oransjegult nebb. Hos begge artar har hannen lengre og djupare nebb enn hoa, noko som gjer det eit særtrekk for kjønnet. Alle dukkarartar viser mønstret av flikete symjehud. Ei laus hudfald omgjev kvar tå separat, noko som gjev meir areal for effektiv symjing. Denne forma aukar effekten av framdrift per symjetak.
Svanedukkarar har litt større gjennomsnittslengd enn gulnebbdukkarar. Dei to artane skil seg òg i læte. Svanedukkarar gjev eit rop som inkluderer to ulike «kri-kri» tonar, medan gulnebbdukkarar læt ein einskild «kriit» tone, meir trekt ut.
Aechmophorus er en limnisk slekt i dykkerfamilien (Podicipedidae) som består av to nålevende arter, som begge overlever i kraft av to underarter (fire taxa). Artene er relativt storvokste (51–74 cm og 550–1 800 g) og endemiske for det vestlige og sentrale Nord-Amerika. Begge særpreges av et relativt langt nebb og en lang hals, og begge mangler definert krone.
Inndelingen følger HBW Alive og er i henhold til Llimona et al. (2017).[1] Norske navn på artene følger Norsk navnekomité for fugl og er i henhold til Syvertsen et al. (2008).[2] Norske navn i parentes er ikke offisielle navn, men kun en midlertid beskrivelse (i påvente av et offisielt navn).
Aechmophorus er en limnisk slekt i dykkerfamilien (Podicipedidae) som består av to nålevende arter, som begge overlever i kraft av to underarter (fire taxa). Artene er relativt storvokste (51–74 cm og 550–1 800 g) og endemiske for det vestlige og sentrale Nord-Amerika. Begge særpreges av et relativt langt nebb og en lang hals, og begge mangler definert krone.
Aechmophorus – rodzaj ptaka z rodziny perkozów (Podicipedidae).
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej[4].
Długość ciała 51–74 cm; masa ciała 550–1800 g[5].
Aechmophorus (Aichmophorus): gr. αιχμοφορος aikhmophoros „oszczepnik”, od αιχμη aikhmē „włócznia”; φερω pherō „nosić”; aluzja do kości skoku która jest wąska i w kształcie ostrza[6].
Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:
Aechmophorus, po slovensky potápka, je rod z čeľade potápkovité.
Aechmophorus, po slovensky potápka, je rod z čeľade potápkovité.
Svandoppingar (Aechmophorus) är ett litet fågelsläkte i familjen doppingar inom ordningen doppingfåglar med två arter som båda förekommer i västra Nordamerika:[1]
Svandoppingar (Aechmophorus) är ett litet fågelsläkte i familjen doppingar inom ordningen doppingfåglar med två arter som båda förekommer i västra Nordamerika:
Ljus svandopping (A. clarkii) Mörk svandopping (A. occidentalis)
Aechmophorus là một chi chim trong họ Podicipedidae.[1]
Aechmophorus là một chi chim trong họ Podicipedidae.
Aechmophorus
Coues, 1862
Западноамериканские поганки[1] (лат. Aechmophorus) — род водоплавающих птиц из семейства Поганковые (Podicipedidae).
Кроме этих двух существующих сегодня видов, в семейство входил известный по ископаемым останкам доисторический вид Aechmophorus elasson.
Западноамериканские поганки (лат. Aechmophorus) — род водоплавающих птиц из семейства Поганковые (Podicipedidae).