Manilkara is 'n plant genus wat hoort tot die familie Sapotaceae. Hierdie genus staan ook bekend as die Melkbessies.
Manilkara is 'n plant genus wat hoort tot die familie Sapotaceae. Hierdie genus staan ook bekend as die Melkbessies.
Manilkara és un gènere de plantes amb flor de la família Sapotaceae.
Totes les espècies són arbres que sovint tenen importància en llurs propis ecosistemes. Les fruites són una font d'aliment per a moltes espècies d'ocells i de certs rats penats, com el Stenoderma rufum.
Algunes espècies són apreciades per el fruit, com la sapodella (M. zapota), d'altres per el làtex, com M. chicle, molt important en la fabricació del xiclet i, en general, totes per la fusta.
M. hexandra és la flor oficial de la província de Prachuap Khiri Khan a Tailàndia. Moltes espècies es troben en perill d'extinció a causa de la sobreexplotació i destrucció de l'hàbitat, com M. gonavensis a Haití i M. spectabilis a Costa Rica.
Manilkara és un gènere de plantes amb flor de la família Sapotaceae.
Manilkara ist eine Pflanzengattung in der Familie der Sapotengewächse (Sapotaceae). Sie ist in den Tropen weitverbreitet. Von einigen Arten wird das Holz, der Milchsaft und/oder die Früchte als Obst genutzt. Einige Arten wie beispielsweise Manilkara gonavensis in Haiti und Manilkara spectabilis in Costa Rica sind vom Aussterben gefährdet, auch andere Arten sind bedroht und stehen auf der Roten Liste der gefährdeten Arten der IUCN[1].
Manilkara-Arten wachsen als Bäume und Sträucher. Sie enthalten Milchsaft. Die Rinde ist wollig behaart oder kahl.
Die wechselständig oft in rosettenartigen Büscheln an den Enden der Zweige stehenden Laubblätter sind in Blattstiel und Blattspreite gegliedert. Die ledrigen Blattspreiten sind einfach mit gerundeter bis keilförmiger Basis und stumpfem bis zugespitztem oberen Ende. Die Blattflächen sind behaart oder kahl. Es sind meist zahlreiche parallele, wenig auffällige Seitennerven vorhanden. Es sind entweder keine Nebenblätter vorhanden oder sie fallen früh ab.
Die langgestielten Blüten sitzen in Faszikeln oder seltener einzeln in Blattachseln oder an kahlen Knoten. Die meist zwittrigen Blüten sind radiärsymmetrisch und meist dreizählig. Es sind zwei ungleiche Kreise je meist drei, seltener zwei (nur bei einer Art) oder vier Kelchblättern vorhanden; sie sind außen oft dicht behaart. Die meist sechs Kronblätter sind an ihrer Basis röhrig verwachsen und jedes Kronblatt endet scheinbar tief dreilappig besitzt aber zwei Anhängsel. Die sechs fertilen Staubblätter sind relativ kurz und setzen am oberen Ende der Kronröhre an. Die Staubbeutel sind mit einer Länge von etwa 1,5 mm relativ kurz. Die fertilen Staubblätter wechseln sich mit den sechs kahlen, kronblattähnlichen, aufrechten oder eingekrümmten Staminodien oder seltener weiteren fertilen Staubblättern ab. Sechs bis 14 Fruchtblätter sind zu einem kahlen oder häufig flaumig behaarten, oberständigen, sechs- bis 14-kammerigen Fruchtknoten verwachsen.
Die kahlen, ellipsoiden bis mehr oder weniger kugeligen, fleischigen Beeren enthalten ein oder mehrere (bis zu zehn) Samen. Die seitlich abgeflachten (braunen) Samen enthalten reichlich Endosperm. Das Hilum ist lineal.
Die Gattung Manilkara ist in den Tropen weitverbreitet. Sie kommen von Florida über Mexiko, über Zentralamerika und die Karibischen Inseln bis Südamerika, sowie in Asien, Afrika und Madagaskar, sowie auf Pazifischen Inseln vor. Etwa 15 Arten kommen in Afrika vor. In Nordamerika kommen nur zwei Arten, beide nur in Florida vor.
Die Gattung Manilkara wurde 1763 durch Michel Adanson in Familles des Plantes (Adanson), 2, S. 166, 574[2] aufgestellt. Typusart ist Manilkara kauki (L.) Dubard.[3] Synonyme für Manilkara Adans. sind: Achras L., Chiclea Lundell, Eichleria Hartog, Mahea Pierre, Manilkariopsis (Gilly) Lundell, Mopania Lundell, Murianthe (Baill.) Aubrév., Muriea Hartog, Murieanthe (Baill.) Aubrév., Nispero Aubrév., Northiopsis Kaneh., Sapota Mill., Shaferodendron Gilly, Stisseria Scop., Synarrhena Fisch. & C.A.Mey. Die Gattung Manilkara gehört zur Tribus Sapoteae in der Unterfamilie Sapotoideae innerhalb der Familie Sapotaceae.[4]
Die Gattung Manilkara umfasst (je nach Autor etwa 50 bis) etwa 80 Arten[5]:
Beispielsweise Manilkara celebica, Manilkara fasciculata, Manilkara hexandra, Manilkara kanosensis liefern Holz, das unter den Namen sawo (ID), sawah (MY), duyok-duyok (PH), sner (PG), khayah rgn (MM) gehandelt wird. Es ist nicht durch CITES-Bestimmungen geschützt.[10] Das dichte und harte Holz wird zu Brückenpfählen, Radspeichen, Pfosten, Bahnschwellen etc. verarbeitet[11].
Aus dem Milchsaft einiger Manilkara-Arten wird nicht-elastischer Gummi gewonnen. Der Extrakt aus den Samen wurde als Anthelminthikum und Augenheilmittel verwendet.[11]
Manilkara ist eine Pflanzengattung in der Familie der Sapotengewächse (Sapotaceae). Sie ist in den Tropen weitverbreitet. Von einigen Arten wird das Holz, der Milchsaft und/oder die Früchte als Obst genutzt. Einige Arten wie beispielsweise Manilkara gonavensis in Haiti und Manilkara spectabilis in Costa Rica sind vom Aussterben gefährdet, auch andere Arten sind bedroht und stehen auf der Roten Liste der gefährdeten Arten der IUCN.
మనిల్కరా (Manilkara) పుష్పించే మొక్కలలో సపోటేసి కుటుంబానికి చెందిన ప్రజాతి.
Manilkara adolfo-friederici (Engl. & K.Krause) H.J.Lam
Manilkara altissima (Engl.) H.J.Lam
Manilkara amazonica (Huber) Standl.
Manilkara angolensis Lecomte ex Pellegr.
Manilkara argentea Pierre ex Dubard
Manilkara aubrevillei Sillans
Manilkara balata (Aubl.) Dubard
Manilkara bella Monach.
Manilkara bequaertii (De Wild.) H.J.Lam
Manilkara bidentata (A.DC.) A.Chev. – Balatá, Ausubo, Bulletwood, Massaranduba, Cow-tree or Purple-heart
Manilkara boivinii Aubrév.
Manilkara bojeri (A.DC.) H.J.Lam
Manilkara bolivarensis T.D.Penn.
Manilkara breviloba Gilly
Manilkara butugi Chiov.
Manilkara calcicola (Pittier) Gilly
Manilkara calderonii Gilly
Manilkara calophylloides H.J.Lam
Manilkara capuronii Aubrév.
Manilkara casteelsii (De Wild.) H.J.Lam
Manilkara cavalcantei Pires & Rodrigues ex T.D.Penn.
Manilkara chicle (Pittier) Gilly – Chicle
Manilkara concolor (Harv. ex C.H.Wr.) Gerstn.
Manilkara celebica H.J.Lam
Manilkara conzattii Gilly
Manilkara cordifolia P.Royen
Manilkara costata Dubard
Manilkara cuneifolia Dubard
Manilkara dardanoi Ducke
Manilkara darienensis (Pittier) Standl.
Manilkara dawei (Stapf) Chiov.
Manilkara decrescens T.D.Penn
Manilkara discolor (Sond.) J.H.Hemsl.
Manilkara dissecta Dubard
Manilkara doeringii (Engl. & K.Krause) H.J.Lam
Manilkara duckei Monach.
Manilkara dukensis (Engl. & K.Krause) H.J.Lam
Manilkara duplicata (Sessé & Moc.) Dubard
Manilkara eickii (Engl.) H.J.Lam
Manilkara elata (Allemão ex Miq.) Monach.
Manilkara excelsa (Ducke) Standl.
Manilkara excisa (Urb.) H.J.Lam
Manilkara fasciculata (Warb.) H.J.Lam & Maas Geester.
Manilkara fischeri (Engl.) H.J.Lam
Manilkara floribunda (Mart.) Dubard
Manilkara fouilloyana Aubrév. & Pellegr.
Manilkara frondosa (Hiern) H.J.Lam
Manilkara gaumeri Gilly
Manilkara gonavensis (Urb. & Ekman) Gilly ex Cronquist
Manilkara grisebachii (Pierre) Dubard
Manilkara guillotii (Hochr.) H.J.Lam
మనిల్కరా హెక్సాండ్ర (Roxb.) Dubard – పాలపండ్లు
Manilkara hoshinoi (Kaneh.) P.Royen
Manilkara howardii Gilly
Manilkara huberi (Ducke) A.Chev.
Manilkara ilendensis (Engl.) H.J.Lam
Manilkara inundata (Ducke) Ducke ex Monach.
Manilkara jaimiqui (C.Wright) Dubard – Wild Dilly
Manilkara kanosiensis H.J.Lam & B.Meeuse – Torem or Sawai
Manilkara kauki (L.) Dubard – Caqui or Wongi
Manilkara koechlinii Aubrév. & Pellegr.
Manilkara kribensis (Engl.) H.J.Lam
Manilkara kurziana H.J.Lam & B.Meeuse
Manilkara lacera Dubard
Manilkara laciniata (Lecomte) P.Royen
Manilkara letestui Aubrév. & Pellegr.
Manilkara letouzei Aubrév.
Manilkara littoralis Dubard
Manilkara longiciliata Ducke
Manilkara longifolia (A.DC.) Dubard
Manilkara longistyla (De Wild.) C.M.Evrard
Manilkara lososiana Kenfack & Ewango
Manilkara mabokeensis Aubrév.
Manilkara macaulayae (Hutch. & Corbishly) H.J.Lam
Manilkara maclaudii Pierre ex Lecomte
Manilkara matanou Aubrév. & Pellegr.
Manilkara maxima T.D.Penn
Manilkara mayarensis (Ekman ex Urb.) Cronquist
Manilkara menyhartii (Engl.) H.J.Lam
Manilkara meridionalis Gilly
Manilkara microphylla Aubrév. & Pellegr.
Manilkara mochisia (Bak.) Dubard
Manilkara multifida T.D.Penn
Manilkara multinervis Dubard
Manilkara napali P.Royen
Manilkara natalensis Dubard
Manilkara nato-lahyensis P.Royen
Manilkara nicholsonii A.E.van Wyk
Manilkara nitida (Sessé & Moc.) Dubard
Manilkara obovata (Sabine & G.Don) J.H.Hemsl. – African pear
Manilkara pancheri Dubard
Manilkara paraensis (Huber) Standl.
Manilkara pleeana (Pierre ex Baill.) Cronquist
Manilkara pellegriniana Tisserant & Sillans
Manilkara perrieri Aubrév.
Manilkara pobeguinii Pierre ex Dubard
Manilkara propinqua (S.Moore) H.J.Lam
Manilkara pubicarpa Monach.
Manilkara remotifolia Pierre ex Dubard
Manilkara rojasii Gilly
Manilkara roxburghiana (Wight) Dubard
Manilkara rufula (Miq.) H.J.Lam
Manilkara sahafarensis Aubrév.
Manilkara salzmannii (A.DC.) H.J.Lam
Manilkara samoensis H.J.Lam & B.Meeuse
Manilkara schweinfurthii Dubard
Manilkara seretii (De Wild.) H.J.Lam
Manilkara sideroxylon (Hook.) Dubard
Manilkara siqueiraei Ducke
Manilkara smithiana H.J.Lam & Maas Geester.
Manilkara sohihy Aubrév.
Manilkara spectabilis (Pittier) Standl.
Manilkara spiculosa (Hutch. & Corbishly) H.J.Lam
Manilkara staminodella Gilly
Manilkara striata Gilly
Manilkara suarezensis Aubrév.
Manilkara subsericea (Mart.) Dubard
Manilkara sulcata Dubard
Manilkara surinamensis (Miq.) Dubard
Manilkara sylvestris Aubrév. & Pellegr.
Manilkara tabogaensis Gilly
Manilkara tampoloensis Aubrév.
Manilkara teysmanni Dubard
Manilkara thouvenotii (Lecomte) P.Royen
Manilkara triflora (Allemão) Monach.
Manilkara udoido Kaneh.
Manilkara umbraculigera (Hutch. & Corbishly) H.J.Lam
Manilkara valenzuelana (A.Rich.) T.D.Penn.
Manilkara vitiensis (H.J.Lam & v.Olden) B.Meeuse
Manilkara welwitschii Dubard
Manilkara williamsii Standl.
Manilkara wrightiana (Pierre) Dubard
Manilkara zanzibarensis Dubard
మనిల్కరా జపోటా (L.) P.Royen – సపోటా
Manilkara zenkeri Lecomte ex Aubrév. & Pellegr.
మనిల్కరా (Manilkara) పుష్పించే మొక్కలలో సపోటేసి కుటుంబానికి చెందిన ప్రజాతి.
Manilkara zapota plant in తమిళనాడు, India.
Manilkara is a genus of trees in the family Sapotaceae. They are widespread in tropical and semitropical locations, in Africa, Madagascar, Asia, Australia, and Latin America, as well as various islands in the Pacific and in the Caribbean.[4] A close relative is the genus Pouteria.
Trees of this genus yield edible fruit, useful wood, and latex. The best-known species are M. bidentata (balatá), M. chicle (chicle) and M. zapota (sapodilla). M. hexandra is the floral emblem of Prachuap Khiri Khan Province in Thailand, where it is known as rayan. M. obovata shares the vernacular name of African pear with another completely different species, Dacryodes edulis, and neither should be confused with Baillonella toxisperma, known by the very similar name, African pearwood.
The generic name, Manilkara, is derived from manil-kara, a vernacular name for M. kauki in Malayalam.[5]
Manilkara trees are often significant, or even dominant species in their native ecosystems, such as East Deccan dry evergreen forests, Central American premontane tropical wet forests, or together with Cynometra, in the Arabuko Sokoke National Park.
Manilkara fruit are an important food item for various frugivores, in particular birds. The red fruit bat (Stenoderma rufum) is the primary – and possibly the only – seed disperser of M. bidentata in parts of the Caribbean. Tuckerella xiamenensis, a species of peacock mite, was described from a sapodilla tree.
Several species are endangered due to overexploitation and habitat destruction. M. gonavensis of Haiti and M. spectabilis of Costa Rica are almost extinct.
Species accepted by the Plants of the World Online as of December 2022:[6]
Manilkara is a genus of trees in the family Sapotaceae. They are widespread in tropical and semitropical locations, in Africa, Madagascar, Asia, Australia, and Latin America, as well as various islands in the Pacific and in the Caribbean. A close relative is the genus Pouteria.
Trees of this genus yield edible fruit, useful wood, and latex. The best-known species are M. bidentata (balatá), M. chicle (chicle) and M. zapota (sapodilla). M. hexandra is the floral emblem of Prachuap Khiri Khan Province in Thailand, where it is known as rayan. M. obovata shares the vernacular name of African pear with another completely different species, Dacryodes edulis, and neither should be confused with Baillonella toxisperma, known by the very similar name, African pearwood.
The generic name, Manilkara, is derived from manil-kara, a vernacular name for M. kauki in Malayalam.
Manilkara trees are often significant, or even dominant species in their native ecosystems, such as East Deccan dry evergreen forests, Central American premontane tropical wet forests, or together with Cynometra, in the Arabuko Sokoke National Park.
Manilkara fruit are an important food item for various frugivores, in particular birds. The red fruit bat (Stenoderma rufum) is the primary – and possibly the only – seed disperser of M. bidentata in parts of the Caribbean. Tuckerella xiamenensis, a species of peacock mite, was described from a sapodilla tree.
Several species are endangered due to overexploitation and habitat destruction. M. gonavensis of Haiti and M. spectabilis of Costa Rica are almost extinct.
Manilkara es un género de árboles de los trópicos. Las especies más conocidas son Manilkara zapota (ácana), Manilkara chicle (chicle) y Manilkara bidentata (balatá).
Sus especies dan frutos comestibles, madera y látex.
Son arbustos o árboles, de 3-12 m de altura. Corteza gris. Ramas glabras. Hojas alternas, frecuentemente en grupos cerrados al final de las ramas, con cicatrices conspicuas; peciolo de 0,8-2 cm; vaina de hojas obovadas a obovada-elípticas, de 5-10 x 3-7 cm, ambas superficies glabras, ancha base cuneada a obtusa, apex retuso. Flores axilares, fasciculadas. Pedicelo grueso, de 1-1,8 cm; sépalos ovado-triangular, 3-4 mm, por fuera amarillento gris tomentoso. Corola blanca o amarillo brillante, ca. 4 mm; lóbulos oblongos, ca. 3 mm; estambres ca. 5 mm; estaminodes 2-partido, lóbulos lineales, ca. 3 mm. Ovario ovoide, ca. 2 mm, 6-locular, tomentoso. Drupa obovoide-oblongo a elipsoide, de 1-1,5 cm, 1- o 2-semillas. Semillas ca. 8-10 mm; florece en otoño.
Se lo encuentra a bajas altitudes en el sudeste asiático Camboya, India, Sri Lanka, Tailandia, Vietnam.
Las semillas contienen 25 % aceite comestible y tienen valor medicinal. Se hierve y se ingiere. Y, fritas o tostadas, su sabor recuerda a las nueces, pero contiene un alcaloide, por lo que debe consumirse frugalmente.
Cerca de 70-90 especies incluyendo:
Manilkara es un género de árboles de los trópicos. Las especies más conocidas son Manilkara zapota (ácana), Manilkara chicle (chicle) y Manilkara bidentata (balatá).
Sus especies dan frutos comestibles, madera y látex.
Manilkara est un genre d'arbres de la famille Sapotaceae et vivant sous les tropiques. Son proche parent est le genre Pouteria.
Ces arbres produisent des fruits comestibles, du bois et de latex. Les espèces les plus connues sont les suivantes : Manilkara bidentata, Manilkara chicle et Manilkara zapota (sapotillier). Manilkara hexandra est l'emblème floral de la province de Prachuap Khiri Khan en Thaïlande, où il est appelé Rayan.
Ces arbres sont souvent des espèces dominantes dans leur écosystème natif, tels que la forêt tropophile du Deccan oriental, la forêt tropicale humide prémontane de l'Amérique centrale, ou (avec le cynometra) dans le Parc national d'Arabuko Sokoke (Tanzanie). Les fruits du manilkara constituent une alimentation importante pour les espèces frugivores, en particulier les oiseaux. La chauve-souris Stenoderma rufum est la seule à disperser des semences de Manilkara bidentata dans certains endroits des Caraïbes.
Plusieurs espèces sont menacées par la surexploitation et la destruction de l'habitat. Manilkara gonavensis d'Haïti et Manilkara spectabilis du Costa Rica ont quasiment disparu.
Manilkara est un genre d'arbres de la famille Sapotaceae et vivant sous les tropiques. Son proche parent est le genre Pouteria.
Ces arbres produisent des fruits comestibles, du bois et de latex. Les espèces les plus connues sont les suivantes : Manilkara bidentata, Manilkara chicle et Manilkara zapota (sapotillier). Manilkara hexandra est l'emblème floral de la province de Prachuap Khiri Khan en Thaïlande, où il est appelé Rayan.
Ces arbres sont souvent des espèces dominantes dans leur écosystème natif, tels que la forêt tropophile du Deccan oriental, la forêt tropicale humide prémontane de l'Amérique centrale, ou (avec le cynometra) dans le Parc national d'Arabuko Sokoke (Tanzanie). Les fruits du manilkara constituent une alimentation importante pour les espèces frugivores, en particulier les oiseaux. La chauve-souris Stenoderma rufum est la seule à disperser des semences de Manilkara bidentata dans certains endroits des Caraïbes.
Plusieurs espèces sont menacées par la surexploitation et la destruction de l'habitat. Manilkara gonavensis d'Haïti et Manilkara spectabilis du Costa Rica ont quasiment disparu.
Manilkara è un genere di piante della famiglia delle Sapotacee, diffuso nei paesi della zona tropicale.
Comprende 70-90 specie tra cui:
Manilkara è un genere di piante della famiglia delle Sapotacee, diffuso nei paesi della zona tropicale.
Comprende 70-90 specie tra cui:
Manilkara bahamensis (Baker) Lam and Meeuse Manilkara bidentata (A. DC.) Chev. Manilkara chicle (Pittier) Gilly Manilkara dissecta Manilkara hexandra (Roxburgh) Manilkara huberi (Ducke) A.Chev. Manilkara jaimiqui (C. Wright) Dubard Manilkara kauki (L.) Dubard Manilkara littoralis Manilkara pleeana (Pierre ex Baill.) Cronq. Manilkara valenzuela (A. Rich.) T.D. Pennington Manilkara zapota (L.) P.RoyenKulkmedis[1] (lot. Manilkara; arba gumenis[2]) – sapotinių (Sapotaceae) šeimos medžių rūšis. Paplitusi pasaulio tropikuose: Afrikoje, Australijoje, Lotynų Amerikoje, Karibuose, Azijoje, Okeanijoje.
Veda valgomus vaisius, naudojami dėl vertingos, kietos medienos, latekso.
Žinoma ~80 kulkmedžio rūšių. Svarbesnės:
Kulkmedis (lot. Manilkara; arba gumenis) – sapotinių (Sapotaceae) šeimos medžių rūšis. Paplitusi pasaulio tropikuose: Afrikoje, Australijoje, Lotynų Amerikoje, Karibuose, Azijoje, Okeanijoje.
Veda valgomus vaisius, naudojami dėl vertingos, kietos medienos, latekso.
Manilkara is een geslacht van bomen uit de familie Sapotaceae. Ze komen voor in de tropen.
Een aantal soorten hebben eetbare vruchten, waaronder de sapodilla (Manilkara sapota).
Manilkara adolfo-friederici (Engl. & K.Krause) H.J.Lam
Manilkara altissima (Engl.) H.J.Lam
Manilkara amazonica (Huber) Standl.
Manilkara angolensis Lecomte ex Pellegr.
Manilkara argentea Pierre ex Dubard
Manilkara aubrevillei Sillans
Manilkara balata (Aubl.) Dubard
Manilkara bella Monach.
Manilkara bequaertii (De Wild.) H.J.Lam
Manilkara bidentata (A.DC.) A.Chev. Massaranduba (hout)
Manilkara boivinii Aubrév.
Manilkara bojeri (A.DC.) H.J.Lam
Manilkara bolivarensis T.D.Penn.
Manilkara breviloba Gilly
Manilkara butugi Chiov.
Manilkara calcicola (Pittier) Gilly
Manilkara calderonii Gilly
Manilkara calophylloides H.J.Lam
Manilkara capuronii Aubrév.
Manilkara casteelsii (De Wild.) H.J.Lam
Manilkara cavalcantei Pires & Rodrigues ex T.D.Penn.
Manilkara chicle (Pittier) Gilly – Chicle
Manilkara concolor (Harv. ex C.H.Wr.) Gerstn.
Manilkara celebica H.J.Lam
Manilkara conzattii Gilly
Manilkara cordifolia P.Royen
Manilkara costata Dubard
Manilkara cuneifolia Dubard
Manilkara dardanoi Ducke
Manilkara darienensis (Pittier) Standl.
Manilkara dawei (Stapf) Chiov.
Manilkara decrescens T.D.Penn
Manilkara discolor (Sond.) J.H.Hemsl.
Manilkara dissecta Dubard
Manilkara doeringii (Engl. & K.Krause) H.J.Lam
Manilkara duckei Monach.
Manilkara dukensis (Engl. & K.Krause) H.J.Lam
Manilkara duplicata (Sessé & Moc.) Dubard
Manilkara eickii (Engl.) H.J.Lam
Manilkara elata (Allemão ex Miq.) Monach.
Manilkara excelsa (Ducke) Standl.
Manilkara excisa (Urb.) H.J.Lam
Manilkara fasciculata (Warb.) H.J.Lam & Maas Geester.
Manilkara fischeri (Engl.) H.J.Lam
Manilkara floribunda (Mart.) Dubard
Manilkara fouilloyana Aubrév. & Pellegr.
Manilkara frondosa (Hiern) H.J.Lam
Manilkara gaumeri Gilly
Manilkara gonavensis (Urb. & Ekman) Gilly ex Cronquist
Manilkara grisebachii (Pierre) Dubard
Manilkara guillotii (Hochr.) H.J.Lam
Manilkara hexandra (Roxb.) Dubard – Palai, Palu or Rayan
Manilkara hoshinoi (Kaneh.) P.Royen
Manilkara howardii Gilly
Manilkara huberi (Ducke) A.Chev.
Manilkara ilendensis (Engl.) H.J.Lam
Manilkara inundata (Ducke) Ducke ex Monach.
Manilkara jaimiqui (C.Wright) Dubard – Wild Dilly
Manilkara kanosiensis H.J.Lam & B.Meeuse – Torem or Sawai
Manilkara kauki (L.) Dubard – Caqui or Wongi
Manilkara koechlinii Aubrév. & Pellegr.
Manilkara kribensis (Engl.) H.J.Lam
Manilkara kurziana H.J.Lam & B.Meeuse
Manilkara lacera Dubard
Manilkara laciniata (Lecomte) P.Royen
Manilkara letestui Aubrév. & Pellegr.
Manilkara letouzei Aubrév.
Manilkara littoralis Dubard
Manilkara longiciliata Ducke
Manilkara longifolia (A.DC.) Dubard
Manilkara longistyla (De Wild.) C.M.Evrard
Manilkara lososiana Kenfack & Ewango
Manilkara mabokeensis Aubrév.
Manilkara macaulayae (Hutch. & Corbishly) H.J.Lam
Manilkara maclaudii Pierre ex Lecomte
Manilkara matanou Aubrév. & Pellegr.
Manilkara maxima T.D.Penn
Manilkara mayarensis (Ekman ex Urb.) Cronquist
Manilkara menyhartii (Engl.) H.J.Lam
Manilkara meridionalis Gilly
Manilkara microphylla Aubrév. & Pellegr.
Manilkara mochisia (Bak.) Dubard
Manilkara multifida T.D.Penn
Manilkara multinervis Dubard
Manilkara napali P.Royen
Manilkara natalensis Dubard
Manilkara nato-lahyensis P.Royen
Manilkara nicholsonii A.E.van Wyk
Manilkara nitida (Sessé & Moc.) Dubard
Manilkara obovata (Sabine & G.Don) J.H.Hemsl.
Manilkara pancheri Dubard
Manilkara paraensis (Huber) Standl.
Manilkara pleeana (Pierre ex Baill.) Cronquist
Manilkara pellegriniana Tisserant & Sillans
Manilkara perrieri Aubrév.
Manilkara pobeguinii Pierre ex Dubard
Manilkara propinqua (S.Moore) H.J.Lam
Manilkara pubicarpa Monach.
Manilkara remotifolia Pierre ex Dubard
Manilkara rojasii Gilly
Manilkara roxburghiana (Wight) Dubard
Manilkara rufula (Miq.) H.J.Lam
Manilkara sahafarensis Aubrév.
Manilkara salzmannii (A.DC.) H.J.Lam
Manilkara samoensis H.J.Lam & B.Meeuse
Manilkara schweinfurthii Dubard
Manilkara seretii (De Wild.) H.J.Lam
Manilkara sideroxylon (Hook.) Dubard
Manilkara siqueiraei Ducke
Manilkara smithiana H.J.Lam & Maas Geester.
Manilkara sohihy Aubrév.
Manilkara spectabilis (Pittier) Standl.
Manilkara spiculosa (Hutch. & Corbishly) H.J.Lam
Manilkara staminodella Gilly
Manilkara striata Gilly
Manilkara suarezensis Aubrév.
Manilkara subsericea (Mart.) Dubard
Manilkara sulcata Dubard
Manilkara surinamensis (Miq.) Dubard
Manilkara sylvestris Aubrév. & Pellegr.
Manilkara tabogaensis Gilly
Manilkara tampoloensis Aubrév.
Manilkara teysmanni Dubard
Manilkara thouvenotii (Lecomte) P.Royen
Manilkara triflora (Allemão) Monach.
Manilkara udoido Kaneh.
Manilkara umbraculigera (Hutch. & Corbishly) H.J.Lam
Manilkara valenzuelana (A.Rich.) T.D.Penn.
Manilkara vitiensis (H.J.Lam & v.Olden) B.Meeuse
Manilkara welwitschii Dubard
Manilkara williamsii Standl.
Manilkara wrightiana (Pierre) Dubard
Manilkara zanzibarensis Dubard
Manilkara zapota (L.) P.Royen Sapodilla
Manilkara zenkeri Lecomte ex Aubrév. & Pellegr.
Manilkara is een geslacht van bomen uit de familie Sapotaceae. Ze komen voor in de tropen.
Een aantal soorten hebben eetbare vruchten, waaronder de sapodilla (Manilkara sapota).
Manilkara é um género botânico pertencente à família Sapotaceae, também conhecida como maçaranduba. Muito utilizada em construção civil por sua madeira rosada e resistente, inclui também o sapoti, a árvore usada para se extrair matéria-prima para o fabrico de chiclete.
Esta madeira é de uma qualidade inegável, sendo extremamente dura e resistente. Dependendo da espessura da peça de madeira, pregos comuns não conseguem penetrá-la, sendo necessários pregos especiais. A maçaranduba é utilizada em casas feitas de madeira como viga de sustentação.
O gênero Manilkara possui 81 espécies reconhecidas atualmente.[2]
Manilkara é um género botânico pertencente à família Sapotaceae, também conhecida como maçaranduba. Muito utilizada em construção civil por sua madeira rosada e resistente, inclui também o sapoti, a árvore usada para se extrair matéria-prima para o fabrico de chiclete.
Esta madeira é de uma qualidade inegável, sendo extremamente dura e resistente. Dependendo da espessura da peça de madeira, pregos comuns não conseguem penetrá-la, sendo necessários pregos especiais. A maçaranduba é utilizada em casas feitas de madeira como viga de sustentação.
Манилка́ра (лат. Manilkara) — род растений семейства Сапотовые (Sapotaceae), произрастающих в тропиках. Некоторые виды дают ценную древесину, млечный сок и съедобные плоды.
Деревья и кустарники. Содержат млечный сок. Кора войлочноопушённая или голая.
Листья разделены на листовую пластинку и черешок, очерёдные, собраны в розетковидные мутовки на концах ветвей. Кожистые листовые пластинки с клиновидным основанием и тупым концом. Поверхность листа опушённая или голая. Как правило, имеется множество параллельных незаметных боковых жилок. Прилистники имеются или отсутствуют, в первом случае они опадают рано.
Цветки на длинных цветоножках, располагаются одиночно или собраны в грозди в листовых пазухах или на безлистых узлах. Двуполые цветки чаще всего имеют радиальную симметрию, как правило, трёхчленные. Имеется два неравных круга обычно трёх, реже двух или четырёх чашелистиков, внешняя поверхность которых нередко опушена. Как правило 6 лепестков срастаются у основания, каждый лепесток у конца разделяется на 2. 6 фертильных тычинок короткие, сидят на верху трубки венчика. Пыльцевые мешочки короткие, около 1,5 мм длиной. Тычинки прямостоячие, голые, иногда имеются стаминодии. 6—14 плодолистиков сливаются с образованием голой или, часто, опушённой верхней завязи с 6—14 гнёздами.
Плод — голая эллипсовидная или более или менее сферическая сочная ягода, содержит 1 или более (до 10) семян. Плоские коричневые семена богаты эндосперм. Рубчик семени линейный.
Род широко распространён в тропиках: от Флориды, Мексики, Центральной Америки, Карибских островов и Южной Америки до Азии, Африки, Мадагаскара и островов Тихого океана. Около 15 видов произрастают в Африке. В Северной Америке обнаружено 2 вида, оба — во Флориде.
Из Manilkara kanosensis, Manilkara celebica, Manilkara fasciculata, Manilkara hexandra получают древесину[4]. Она имеет плотную и крепкую структуру, используется для мостовых свай, спиц колёс, столбов, рельсовых шпал и др.
Из млечного сока некоторых видов манилкары получают неэластичную резину.
Экстракт из семян применяют как глистогонное средство и против глазных болезней[5].
Плоды некоторых видов употребляют в пищу.
Некоторые виды, такие как Manilkara gonavensis на Гаити и Manilkara spectabilis в Коста-Рике находятся на грани исчезновения, другие виды находятся под угрозой и включены в Красную книгу МСОП[6].
Манилкара шеститычинковая (Manilkara hexandra) является флористической эмблемой провинции Прачуапкхирикхан в Таиланде, где она известна под названием райян.
По информации базы данных The Plant List, род включает 81 вид[7]:
Манилка́ра (лат. Manilkara) — род растений семейства Сапотовые (Sapotaceae), произрастающих в тропиках. Некоторые виды дают ценную древесину, млечный сок и съедобные плоды.