nomes no trilho de navegação
Die Zwergmeerkatzen (Miopithecus) sind eine afrikanische Primatengattung aus der Familie der Meerkatzenverwandten (Cercopithecidae).
Mit einer Kopf-Rumpf-Länge von 32 bis 45 Zentimetern – wozu noch ein 36 bis 53 Zentimeter langer Schwanz kommt – sind Zwergmeerkatzen die kleinsten Altweltaffen. Die Männchen werden rund 1,3 Kilogramm, die Weibchen 0,8 Kilogramm schwer. Wie bei vielen Primaten ist das Männchen größer als das Weibchen. Ihr Fell ist an der Oberseite graugrün und an der Unterseite weißlich gefärbt, der Kopf rund und kurzschnäuzig, das Gesicht haarlos.
Zwergmeerkatzen leben im zentralen Afrika; ihr Verbreitungsgebiet erstreckt sich von Kamerun über die Demokratische Republik Kongo bis Angola. Ihr Lebensraum sind die tropische Regen- oder Mangrovenwälder in Wassernähe.
Zwergmeerkatzen sind tagaktive Baumbewohner, ähnlich den Sumpfmeerkatzen können sie aber auch gut schwimmen und suchen im Wasser auch nach Nahrung.
Diese Tiere leben in großen Gruppen von 60 bis 100 Tieren. Zur Nachtruhe versammeln sie sich auf Bäumen nahe dem Wasser, tagsüber teilen sie sich in kleinere Untergruppen auf, um zur Nahrungssuche auszuschwärmen. Gruppen setzen sich aus einigen geschlechtsreifen Männchen, zahlreichen Weibchen und deren Nachwuchs zusammen. Im Gegensatz zu den eigentlichen Meerkatzen kennen Zwergmeerkatzen keinerlei Territorialverhalten. Auch ihr lautliches Repertoire ist gegenüber den eigentlichen Meerkatzen eingeschränkt.
Zwergmeerkatzen sind Allesfresser, ihre Nahrung besteht aus Früchten, Samen, Wasserpflanzen, Insekten, Muscheln, Vogeleiern und kleinen Wirbeltieren.
Nach rund 160-tägiger Tragzeit bringt das Weibchen meist zwischen November und März ein einzelnes Jungtier zur Welt. Junge Zwergmeerkatzen werden relativ groß und gut entwickelt geboren (Neugeborene wiegen über 200 Gramm und erreichen damit ein Viertel des Gewichts der Mutter) und entwickeln sich rasch. Mit sechs Wochen nehmen sie bereits feste Nahrung zu sich und sind mit drei Monaten unabhängig. Das höchste bekannte Lebensalter eines Tieres in Menschenobhut betrug 28 Jahre, die Lebenserwartung in freier Wildbahn ist nicht bekannt.
Zwergmeerkatzen haben zahlreiche natürliche Feinde wie Leoparden, Ginsterkatzen, Goldkatzen, Greifvögel, Schlangen oder Warane. Weil sie Plantagen verwüsten, werden sie auch oft von Menschen gejagt, allerdings zählen Zwergmeerkatzen nicht zu den bedrohten Arten.
Zwergmeerkatzen sind relativ urtümliche Vertreter der Meerkatzenartigen, in dieser Gattungsgruppe nimmt nur die Sumpfmeerkatze eine noch basalere Stellung ein. Wurden alle Tiere früher zu einer Art zusammengefasst, so unterscheiden jüngere Systematiken zwei Arten:
Die Grenze zwischen den beiden Arten bildet der Kongo-Fluss.
Die Zwergmeerkatzen (Miopithecus) sind eine afrikanische Primatengattung aus der Familie der Meerkatzenverwandten (Cercopithecidae).
Talapoins (/ˈtæləpɔɪnz/) are the two species of Old World monkeys classified in genus Miopithecus. They live in central Africa, with their range extending from Cameroon and the Democratic Republic of the Congo to Angola.
With a typical length of 32 to 45 cm and a weight of approximately 1.3 kg (males) and 0.8 kg (females), the talapoins are the smallest Old World monkeys. Their fur is grey green on top and whitish on their underside, much like the vervet monkeys. The head is round and short-snouted with a hairless face.
Talapoins are diurnal and arboreal, preferring rain forest or mangroves near water. They are usually not found in open fields, nor do they seem to be disrupted by humans. Like Allen's swamp monkey, they can swim well and look in the water for food.
These monkeys live in groups of 60 to 100 individuals. They congregate at night in trees close to the water, dividing into smaller subgroups during the day to spread out to find food. Groups are composed of several fully mature males, numerous females and their offspring. Unlike the closely related guenons, they do not have any territorial behaviors. Their vocal repertoire is smaller, as well.
Talapoins are omnivores; their diet consists mainly of fruits, seeds, aquatic plants, insects, shellfish, bird eggs and small vertebrates.
Their 160-day gestation period (typically from November to March) results in the birth of a single young. Offspring are considerably large and well developed (newborns weigh over 200 g and are about a quarter of the weight of the mother) and develop rapidly. Within six weeks, they eat solid food, and at three months of age, they are independent. The highest recorded age of an animal in captivity was 28 years, while the life expectancy in the wild is not well known.
Talapoin is a 16th-century French word for a Buddhist monk, from Portuguese talapão, from Mon tala pōi "our lord"; originally jocular, from the appearance of the monkey.[2]
Talapoins (/ˈtæləpɔɪnz/) are the two species of Old World monkeys classified in genus Miopithecus. They live in central Africa, with their range extending from Cameroon and the Democratic Republic of the Congo to Angola.
With a typical length of 32 to 45 cm and a weight of approximately 1.3 kg (males) and 0.8 kg (females), the talapoins are the smallest Old World monkeys. Their fur is grey green on top and whitish on their underside, much like the vervet monkeys. The head is round and short-snouted with a hairless face.
Talapoins are diurnal and arboreal, preferring rain forest or mangroves near water. They are usually not found in open fields, nor do they seem to be disrupted by humans. Like Allen's swamp monkey, they can swim well and look in the water for food.
These monkeys live in groups of 60 to 100 individuals. They congregate at night in trees close to the water, dividing into smaller subgroups during the day to spread out to find food. Groups are composed of several fully mature males, numerous females and their offspring. Unlike the closely related guenons, they do not have any territorial behaviors. Their vocal repertoire is smaller, as well.
Talapoins are omnivores; their diet consists mainly of fruits, seeds, aquatic plants, insects, shellfish, bird eggs and small vertebrates.
Their 160-day gestation period (typically from November to March) results in the birth of a single young. Offspring are considerably large and well developed (newborns weigh over 200 g and are about a quarter of the weight of the mother) and develop rapidly. Within six weeks, they eat solid food, and at three months of age, they are independent. The highest recorded age of an animal in captivity was 28 years, while the life expectancy in the wild is not well known.
Los talapoines (Miopithecus) son un género de primates catarrinos pertenecientes a la familia Cercopithecidae.[1] El género está constituido por dos especies que habitan en África central desde Camerún y la República Democrática del Congo hasta Angola.
Con una longitud que oscila entre los 32 y 45 cm y un peso de aproximadamente 1,3 kg en los machos y 0,8 kg en las hembras, son los cercopitécidos más pequeños.
Estos animales viven en grupos grandes de 60 a 100 animales. Se congregan en la noche en árboles cerca del agua, dividiéndose en subgrupos más pequeños durante el día para encontrar alimento. Los grupos se componen de varios machos completamente maduros,hembras numerosas y su descendencia. A diferencia de sus parientes cercanos, los cercopitecos , no tienen ningún comportamiento territorial. También tienen un repertorio vocal más pequeño.
Los talapoines son diurnos y arborícolas , prefiriendo los bosques tropicales y manglares cerca del agua. Como el mono del pantano de Allen , pueden nadar bien y buscan alimento en el agua.
Los talapoines son omnívoros , su dieta consiste principalmente en frutas, semillas, plantas acuáticas, insectos, crustáceos, huevos de aves y pequeños vertebrados.
Su periodo de gestación de 160 días (normalmente de noviembre a marzo) resulta en el nacimiento de una sola cría. Las crías son bastante grandes y bien desarrolladas (recién nacidas pesan más de 200 gramos, aproximadamente una cuarta parte del peso de la madre) y se desarrollan rápidamente. Al cabo de seis semanas ya comen alimentos sólidos, ya a los tres meses de edad son independientes. La edad más alta registrada por un animal en cautiverio fue de 28 años, mientras que la esperanza de vida en la naturaleza es desconocida.
Los talapoines (Miopithecus) son un género de primates catarrinos pertenecientes a la familia Cercopithecidae. El género está constituido por dos especies que habitan en África central desde Camerún y la República Democrática del Congo hasta Angola.
Con una longitud que oscila entre los 32 y 45 cm y un peso de aproximadamente 1,3 kg en los machos y 0,8 kg en las hembras, son los cercopitécidos más pequeños.
Estos animales viven en grupos grandes de 60 a 100 animales. Se congregan en la noche en árboles cerca del agua, dividiéndose en subgrupos más pequeños durante el día para encontrar alimento. Los grupos se componen de varios machos completamente maduros,hembras numerosas y su descendencia. A diferencia de sus parientes cercanos, los cercopitecos , no tienen ningún comportamiento territorial. También tienen un repertorio vocal más pequeño.
Los talapoines son diurnos y arborícolas , prefiriendo los bosques tropicales y manglares cerca del agua. Como el mono del pantano de Allen , pueden nadar bien y buscan alimento en el agua.
Los talapoines son omnívoros , su dieta consiste principalmente en frutas, semillas, plantas acuáticas, insectos, crustáceos, huevos de aves y pequeños vertebrados.
Su periodo de gestación de 160 días (normalmente de noviembre a marzo) resulta en el nacimiento de una sola cría. Las crías son bastante grandes y bien desarrolladas (recién nacidas pesan más de 200 gramos, aproximadamente una cuarta parte del peso de la madre) y se desarrollan rápidamente. Al cabo de seis semanas ya comen alimentos sólidos, ya a los tres meses de edad son independientes. La edad más alta registrada por un animal en cautiverio fue de 28 años, mientras que la esperanza de vida en la naturaleza es desconocida.
Miopithèque, Talapoin
Miopithecus, le Miopithèque[1] ou Talapoin[2], est un genre de primates africains de la famille des Cercopithecidae.
Les talapoins mesurent en général de 32 à 45 cm et pèsent 1,3 kg pour les mâles et 0,8 kg pour les femelles et sont considérés comme étant les plus petits singes de l'Ancien Monde. Leur fourrure est gris verdâtre sur le dos et devient plus blanche sur le ventre, de manière similaire aux singes vervets. Leur tête est ronde, avec un petit museau et un faciès glabre.
Les talapoins vivent en Afrique centrale, dans une zone s'étendant du sud du Cameroun au nord de l'Angola, et comprenant la République démocratique du Congo, le Congo Brazzaville, le Gabon et la Guinée équatoriale. Les talapoins sont des singes arboricoles, préférant les forêts équatoriales humides et les mangroves, à proximité de l'eau. Comme le Cercopithèque de Allen, ils sont bons nageurs et peuvent chercher de la nourriture dans l'eau.
Diurnes, ils vivent en petites bandes pour chercher de la nourriture pendant la journée et se regroupent la nuit en nombre (groupes de 60 à 100 animaux) dans des arbres à proximité d'une source d'eau. Les groupes sont composés de quelques mâles adultes et de nombreuses femelles et leurs petits. Contrairement à d'autres singes, ils n'ont pas un comportement territorial et possèdent un répertoire vocal assez limité. Les talapoins sont omnivores et se nourrissent principalement de fruits, de graines, de plantes aquatiques ainsi que d'insectes, de coquillages, d'œufs et de petits vertébrés.
La période de gestation dure 160 jours (en général de novembre à mars) et donne lieu à une naissance unique. Les nouveau-nés sont gros (près de 200 g à la naissance soit un quart du poids de la mère) et bien développés. Ils grandissent rapidement : après six semaines, ils peuvent se nourrir de nourriture solide et à trois mois ils deviennent indépendants.
Leur espérance de vie dans la nature est inconnue mais en captivité, l'âge record est de 28 ans.
Selon ITIS[3] et la troisième édition de Mammal Species of the World de 2005[4]:
Miopithèque, Talapoin
Miopithecus, le Miopithèque ou Talapoin, est un genre de primates africains de la famille des Cercopithecidae.
Il cercopiteco nano (Miopithecus, Geoffroy Saint-Hilaire, 1862) è un genere di primati della famiglia Cercopithecidae.
Il genere comprende due specie:
È la più piccola scimmia del Vecchio Mondo: Presenta un notevole dimorfismo sessuale. La lunghezza del corpo è tra 32 e 45 cm. Il peso medio è 1,3 kg per il maschio e 0,8 kg per la femmina.
Sul dorso il mantello è grigio-verde, sul lato ventrale bianco-grigio. La testa è rotonda, il muso corto e la faccia glabra.
È un animale diurno e arboricolo. Il cercopiteco nano è onnivoro. Buon nuotatore, cerca il cibo anche nell'acqua: la sua dieta è costituita da frutta, semi, piante acquatiche, insetti, uova, piccoli vertebrati e molluschi.
Costituiscono gruppi numerosi, formati da 60 a 100 individui, che durante l'attività diurna alla ricerca del cibo si dividono in gruppi più piccoli. Al contrario dei veri cercopitechi, il cercopiteco nano non è un animale territoriale. Il periodo di gravidanza è stato stimato in 160 giorni e usualmente nasce un solo piccolo, che diviene indipendente in tre mesi. La longevità osservata in cattività può raggiungere 28 anni.
L'areale è nell'Africa centro-occidentale e comprende il Camerun, il Gabon, la Repubblica del Congo e parte della Repubblica Democratica del Congo e dell'Angola. L'habitat è la foresta pluviale in vicinanza (a non più di 1 km) di corsi d'acqua.
Il cercopiteco nano (Miopithecus, Geoffroy Saint-Hilaire, 1862) è un genere di primati della famiglia Cercopithecidae.
De dwergmeerkatten (Miopithecus) zijn een geslacht van de familie apen van de Oude Wereld (Cercopithecidae). Er worden twee soorten toe gerekend en ze leven in Afrika (Kameroen, Congo-Kinshasa en Angola).
De dieren worden ongeveer 32 tot 45 cm lang en wegen tussen de 1,3 kg (mannetjes) en 0,8 kg (vrouwtjes). Het zijn de kleinste apen van de Oude Wereld. Ze zijn overdag actief en leven hoofdzakelijk in bomen, meer bepaald in regenwouden en mangroves. In open vlaktes laten de dieren zich zelden zien. Dwergmeerkatten zijn in staat om te zwemmen, en in het water naar voedsel te zoeken. Ze leven in doorgaans in groepen van 60 tot 100 individuen, al vormen ze intern eerder kleinere groepjes. Het zijn omnivoren die leven van fruit, watervegetatie, insecten, eieren, kleine gewervelden en schaaldieren.
De dwergmeerkatten (Miopithecus) zijn een geslacht van de familie apen van de Oude Wereld (Cercopithecidae). Er worden twee soorten toe gerekend en ze leven in Afrika (Kameroen, Congo-Kinshasa en Angola).
Miopithecus é um gênero de primata da família Cercopithecidae.
Miopithecus é um gênero de primata da família Cercopithecidae.
탈라포인 또는 탈라포인원숭이는 2종의 구세계원숭이로 탈라포인속(Miopithecus)으로 분류된다.[1] 이들은 중앙 아프리카와, 카메룬과 콩고민주공화국에서 앙골라에 이르기까지 분포한다.
일반적으로 키는 32 ~ 45 cm정도이고 몸무게는 숫컷이 약 1.3 kg, 암컷이 약 0.8 kg으로 신세계원숭이들 중에서 가장 작다. 이들의 털은 몸 윗 부분은 잿빛의 녹색이고, 아랫 부분은 버빗원숭이들처럼 희끄무레한 색을 띈다. 머리는 둥글고 털이 없는 얼굴에 짧은 주둥이 코가 있다.
탈라포인은 주행성 동물이며, 물 근처의 우림이나 맹그로브를 좋아하는 나무 위에서 사는 수목형 동물이다. 이들은 보통 트인 평야에서는 발견되지도 않고, 인간에게 방해받지 않는 것처럼 보인다. 알렌원숭이처럼 이들은 헤엄을 잘 치며, 먹이를 찾아 물 속에 들어 가기도 한다.
탈라포인은 60 ~ 100마리씩 큰 집단능 형성하여 생활한다. 이들은 밤에 물 근처의 나무에 모여서, 낮 동안에 먹이를 찾아 흩어지기 위하야 더 작은 집단으로 나눈다. 집단은 여러 마리의 성숙한 수컷과 수많은 암컷 그리고 이들의 새끼들로 구성된다. 밀접한 관련이 있는 게논과는 달리, 이들은 어떤 영역 과시형 행동도 하지 않는다. 게다가 이들이 밖으로 내는 소리들도 또한 더 적다.
탈라포인은 잡식성 동물로, 이들의 먹이는 주로 과일과 식물의 씨, 수생 식물, 곤충, 조개류, 새 알 그리고 작은 척추 동물로 구성되어 있다.
이들의 임신 기간은 약 160일(전형적으로 11월부터 3월)이며, 한 마리의 새끼를 낳는다. 새끼는 상당히 크고, 많이 자란 상태(태어났을 때 200g 이상 되며, 어미 몸무게의 1/4에 달한다.)로 태어나며, 매우 빨리 성장한다. 6주 이내에 딱딱한 음식을 먹으며, 3 개월이면 독립한다. 사육 상태에서 가장 오래 생존한 기록은 28년인 반면에, 야생에서의 수명은 잘 알려져 있지 않다.
긴꼬리원숭이족의 계통 분류는 다음과 같다.[2]
긴꼬리원숭이족탈라포인 또는 탈라포인원숭이는 2종의 구세계원숭이로 탈라포인속(Miopithecus)으로 분류된다. 이들은 중앙 아프리카와, 카메룬과 콩고민주공화국에서 앙골라에 이르기까지 분포한다.
일반적으로 키는 32 ~ 45 cm정도이고 몸무게는 숫컷이 약 1.3 kg, 암컷이 약 0.8 kg으로 신세계원숭이들 중에서 가장 작다. 이들의 털은 몸 윗 부분은 잿빛의 녹색이고, 아랫 부분은 버빗원숭이들처럼 희끄무레한 색을 띈다. 머리는 둥글고 털이 없는 얼굴에 짧은 주둥이 코가 있다.
탈라포인은 주행성 동물이며, 물 근처의 우림이나 맹그로브를 좋아하는 나무 위에서 사는 수목형 동물이다. 이들은 보통 트인 평야에서는 발견되지도 않고, 인간에게 방해받지 않는 것처럼 보인다. 알렌원숭이처럼 이들은 헤엄을 잘 치며, 먹이를 찾아 물 속에 들어 가기도 한다.
탈라포인은 60 ~ 100마리씩 큰 집단능 형성하여 생활한다. 이들은 밤에 물 근처의 나무에 모여서, 낮 동안에 먹이를 찾아 흩어지기 위하야 더 작은 집단으로 나눈다. 집단은 여러 마리의 성숙한 수컷과 수많은 암컷 그리고 이들의 새끼들로 구성된다. 밀접한 관련이 있는 게논과는 달리, 이들은 어떤 영역 과시형 행동도 하지 않는다. 게다가 이들이 밖으로 내는 소리들도 또한 더 적다.
탈라포인은 잡식성 동물로, 이들의 먹이는 주로 과일과 식물의 씨, 수생 식물, 곤충, 조개류, 새 알 그리고 작은 척추 동물로 구성되어 있다.
이들의 임신 기간은 약 160일(전형적으로 11월부터 3월)이며, 한 마리의 새끼를 낳는다. 새끼는 상당히 크고, 많이 자란 상태(태어났을 때 200g 이상 되며, 어미 몸무게의 1/4에 달한다.)로 태어나며, 매우 빨리 성장한다. 6주 이내에 딱딱한 음식을 먹으며, 3 개월이면 독립한다. 사육 상태에서 가장 오래 생존한 기록은 28년인 반면에, 야생에서의 수명은 잘 알려져 있지 않다.
