El ratpenat de Shantung (Myotis pequinius) és una espècie de ratpenat de la família dels vespertiliònids. És endèmic de la Xina, on viu a les províncies d'Anhui, Pequín, Henan, Jiangsu, Shanxi i Sichuan. El seu hàbitat natural són els boscos, on nia dins de coves. Es desconeix si hi ha alguna amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie.[1]
El ratpenat de Shantung (Myotis pequinius) és una espècie de ratpenat de la família dels vespertiliònids. És endèmic de la Xina, on viu a les províncies d'Anhui, Pequín, Henan, Jiangsu, Shanxi i Sichuan. El seu hàbitat natural són els boscos, on nia dins de coves. Es desconeix si hi ha alguna amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie.
Das Peking-Mausohr (Myotis pequinius) ist eine Art der Mausohren (Myotis) innerhalb der Fledermäuse (Chiroptera). Sie ist in Teilen des östlichen Chinas verbreitet.
Das Peking-Mausohr erreicht eine Kopf-Rumpf-Länge von etwa 62 Millimetern und eine Schwanzlänge von 42 Millimetern. Der Unterarm hat eine Länge von 48 bis 50 Millimetern, die Hinterfüße messen etwa 12 Millimeter.[1] Es handelt sich entsprechend um eine vergleichsweise große Art der Gattung. Das Rückenfell ist kurz und seidig sowie grau-braun gefärbt, die Bauchseite ist weißlich. Die Flughaut setzt am Knöchel der Füße an. Der Außenrand der Schwanzflughaut (Uropatagium) ist haarlos oder nur sehr spärlich behaart, der Schwanz ist etwas kürzer als die Kopf-Rumpf-Länge. Die Ohren sind lang, reichen nach vorn gelegt allerdings nicht über die Schnauzenspitze hinaus. Der Tragus ist vergleichsweise kurz und etwa halb so lang wie das Ohr. Die Hinterfußlänge ist länger als die halbe Tibialänge.[1]
Die Zahnreihe hat eine Länge von 14,5 Millimeter, die Breite des Schädels beträgt etwa 12,2 Millimeter. Das Rostrum ist kurz und nach oben gebogen, die Stirn ist niedrig und flach. Die Zähne weisen einige artspezifische Merkmale auf, die kleinen Prämolaren des Oberkiefers sind sehr klein ausgebildet und liegen in der Zahnreihe, sie können auch fehlen.[1]
Das Peking-Mausohr kommt in Teilen der östlichen Volksrepublik China in Hebei, Beijing, Shandong, Sichuan, Henan und Jiangsu vor.[1] Zudem soll sie auch in Shaanxi und Anhui vorkommen.[2]
Die Art ist nur durch wenige Exemplare bekannt und über die Lebensweise liegen nur wenige Informationen vor. Der Typus und eine weitere Fledermaus wurden in Höhlen gefangen, wo sie gemeinsam mit der Langflügelfledermaus (Miniopterus schreibersi) lebten,[1] die Art wird entsprechend als höhlenlebend eingestuft. Darüber hinaus wurden Ruheplätze in Gebäuden nachgewiesen.[3][2] Abgeleitet von der Flügelform und den Rufen geht man davon aus, dass die Art in strukturreichen Habitaten jagt, wahrscheinlich vor allem in Wäldern.[2] Die Nahrungszusammensetzung besteht laut Kotproben zu 80 % aus Käfern, hinzu kommen andere Insekten wie Wanzen, Schmetterlinge und Dipteren.[3][2]
Das Peking-Mausohr wird als eigenständige Art den Mausohren (Gattung Myotis) zugeordnet, zu der mehr als 100 Arten gehören. Die wissenschaftliche Erstbeschreibung stammt von dem britischen Zoologen Oldfield Thomas aus dem Jahr 1908, der sie anhand von Exemplaren aus Hebei etwa 50 Kilometer westlich von Peking beschrieb.[4] Sie wird innerhalb der Mausohren der Untergattung Myotis zugeordnet, teilweise wurde sie auch in die Leuconoe eingeordnet oder in die nähere Verwandtschaft der Fransenfledermaus (Myotis nattereri) gestellt.[1]
Innerhalb der Art werden keine Unterarten unterschieden.[4]
Die Art wird von der International Union for Conservation of Nature and Natural Resources (IUCN) als nicht gefährdet („least concern“) eingestuft. Begründet wird diese Zuordnung durch das große Verbreitungsgebiet von mehr als 20,000 km² sowie die angenommen großen Bestände. Bestandsgefährdende Bedrohungen für die Art sind nicht bekannt. Wahrscheinlich ist die Art zu einem gewissen Grad anpassungsfähig an veränderte und gestörte Habitate, da sie auch in Gebäuden ruht.[2]
Das Peking-Mausohr (Myotis pequinius) ist eine Art der Mausohren (Myotis) innerhalb der Fledermäuse (Chiroptera). Sie ist in Teilen des östlichen Chinas verbreitet.
The Beijing mouse-eared bat, or Peking myotis (Myotis pequinius) is a species of vesper bat. It is found only in China.
It was described as a new species in 1908 by British zoologist Oldfield Thomas. The holotype had been collected by Malcolm Playfair Anderson in 1907. Anderson encountered the species in a cave 30 mi (48 km) west of Beijing.[2]
It is a relatively large mouse-eared bat with a forearm length of 48–50 mm (1.9–2.0 in). Its fur is short and velvety, with the fur on its back a gray, reddish-brown. In contrast, its belly fur is off-white.[3]
It is insectivorous, consuming mostly beetles.[4] During the day, individuals roost in caves, though they may also roost in human structures.[1]
The Beijing mouse-eared bat is endemic to China, where it is found in the provinces of Anhui, Beijing, Henan, Jiangsu, Shanxi, and Sichuan.[1]
As of 2019, it is evaluated as a least-concern species by the IUCN. It meets the criteria for this classification because its extent of occurrence exceeds 20,000 km2 (7,700 sq mi); its population is presumably large; and it is unlikely to be experiencing rapid population decline.[1]
The Beijing mouse-eared bat, or Peking myotis (Myotis pequinius) is a species of vesper bat. It is found only in China.
Myotis pequinius es una especie de murciélago de la familia Vespertilionidae.
Se encuentra en China.
Myotis pequinius es una especie de murciélago de la familia Vespertilionidae.
Myotis pequinius Myotis generoko animalia da. Chiropteraren barruko Myotinae azpifamilia eta Vespertilionidae familian sailkatuta dago
Myotis pequinius Myotis generoko animalia da. Chiropteraren barruko Myotinae azpifamilia eta Vespertilionidae familian sailkatuta dago
Myotis pequinius (Thomas, 1908) è un pipistrello della famiglia dei Vespertilionidi endemico della Cina.[1][2]
Pipistrello di medie dimensioni, con la lunghezza della testa e del corpo di 62 mm, la lunghezza dell'avambraccio tra 48 e 50,7 mm, la lunghezza della coda di 42 mm, la lunghezza del piede tra 10,9 e 12 mm, la lunghezza delle orecchie tra 14,94 e 18 mm e un peso fino a 14,05 g.[3]
La pelliccia è corta e vellutata. Le parti dorsali sono bruno-rossastre, con dei riflessi grigi, mentre le parti ventrali sono bianche. Le orecchie sono abbastanza lunghe, con un incavo nella parte centrale del margine posteriore. Il trago è lungo meno della metà del padiglione auricolare. Le ali sono attaccate posteriormente sulle caviglie. I piedi sono lunghi più della metà della tibia. La lunga coda è inclusa completamente nell'ampio uropatagio il cui margine libero è frangiato. Il cranio ha un rostro corto e rivolto all'insù, mentre la fronte è bassa e appiattita.
Emette ultrasuoni a ciclo di lavoro alto sotto forma di impulsi di breve durata a frequenza modulata iniziale di 84,18±10,06 kHz, finale di 16,86±1,71 kHz e massima energia a 32,80±5,82 kHz. Questa configurazione è adatta alla predazione nella densa vegetazione.
Si rifugia in colonie numerose fino a qualche migliaio di individui all'interno di grotte e talvolta anche in edifici e templi. Entra in ibernazione durante i periodi più freddi.
Si nutre di coleotteri e anche di emitteri, lepidotteri e ditteri catturati nelle densa vegetazione.
Questa specie è diffusa nelle province cinesi di Pechino, Sichuan, Henan, Jiangsu e Anhui.
Individui catturati nello Shaanxi sono geneticamente divergenti e morfologicamente più piccoli e probabilmente potrebbero appartenere ad una specie criptica.
La IUCN Red List, considerato il vasto areale e la popolazione presumibilmente numerosa, classifica M.pequinius come specie a rischio minimo (LC).[1]
Myotis pequinius (Thomas, 1908) è un pipistrello della famiglia dei Vespertilionidi endemico della Cina.
Myotis pequinius is een vleermuis uit het geslacht Myotis die voorkomt in China, waar hij gevonden is in de provincies Shandong, Jiangsu, Henan en Sichuan en in de gemeente Peking. Deze soort behoort tot dezelfde groep binnen Myotis als de franjestaart (M. nattereri) en is het nauwst verwant aan M. bombinus. Een Myotis uit de provincie Shaanxi vertegenwoordigt mogelijk een aparte, verwante soort.
M. pequinius lijkt op een grotere versie van de franjestaart met een relatief kleinere tragus en grotere voeten. De voorarmlengte bedraagt 49,60 tot 52,70 mm, de vleugelspanwijdte 340,0 tot 346,0 mm, de achtervoetlengte 10,9 tot 11,80 mm, de oorlengte 14,94 tot 15,98 mm en het gewicht 9,80 tot 11,50 g. Voor het exemplaar uit Shaanxi bedraagt de voorarmlengte 43,8 mm, de oorlengte 19,9 mm en de achtervoetlengte 8,4 mm. Voor de echolocatie gebruikt M. pequinius een frequentie van rond de 33 kHz. Deze soort eet voornamelijk kevers. Waarschijnlijk komt M. pequinius net als de franjestaart aan zijn eten door de kevers van de bodem of van vegetatie af te pakken.
Bronnen, noten en/of referentiesMyotis pequinius é uma espécie de morcego da família Vespertilionidae.
Apenas pode ser encontrada na China.
Myotis pequinius é uma espécie de morcego da família Vespertilionidae.
Apenas pode ser encontrada na China.
Myotis pequinius[2][3] är en fladdermusart som beskrevs av Thomas 1908. Myotis pequinius ingår i släktet Myotis och familjen läderlappar.[4][5] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[4]
Denna fladdermus förekommer i östra Kina. Det antas att den lever i skogar och i liknande habitat. Individerna vilar i grottor samt i byggnader.[1]
Arten är i genomsnitt 62 mm lång (huvud och bål), har en cirka 42 mm lång svans och 48 till 50 mm långa underarmar. Bakfötterna är ungefär 12 mm långa och öronen är cirka 18 mm stora. Den broskiga fliken i örat (tragus) är ungefär av halva örats längd. Den korta och släta pälsen på ovansidan har en rödgrå färg och undersidan är täckt av nästan vit päls. Den tredje premolaren på varje sida i över- och underkäken finns bara rudimentär eller den saknas helt.[6]
Myotis pequinius hittas ibland vilande tillsammans med arter av släktet Miniopterus.[6] Den jagar olika flygande insekter.[1]
Myotis pequinius är en fladdermusart som beskrevs av Thomas 1908. Myotis pequinius ingår i släktet Myotis och familjen läderlappar. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.
Denna fladdermus förekommer i östra Kina. Det antas att den lever i skogar och i liknande habitat. Individerna vilar i grottor samt i byggnader.
Arten är i genomsnitt 62 mm lång (huvud och bål), har en cirka 42 mm lång svans och 48 till 50 mm långa underarmar. Bakfötterna är ungefär 12 mm långa och öronen är cirka 18 mm stora. Den broskiga fliken i örat (tragus) är ungefär av halva örats längd. Den korta och släta pälsen på ovansidan har en rödgrå färg och undersidan är täckt av nästan vit päls. Den tredje premolaren på varje sida i över- och underkäken finns bara rudimentär eller den saknas helt.
Myotis pequinius hittas ibland vilande tillsammans med arter av släktet Miniopterus. Den jagar olika flygande insekter.
Myotis pequinius — вид рукокрилих роду Нічниця (Myotis).
Проживання: Китай. Це печерний вид.
Myotis pequinius — вид рукокрилих роду Нічниця (Myotis).
Myotis pequinius là một loài động vật có vú trong họ Dơi muỗi, bộ Dơi. Loài này được Thomas mô tả năm 1908.[1]
Phương tiện liên quan tới Myotis pequinius tại Wikimedia Commons
Myotis pequinius là một loài động vật có vú trong họ Dơi muỗi, bộ Dơi. Loài này được Thomas mô tả năm 1908.
北京鼠耳蝠(学名:Myotis pequinius)为蝙蝠科鼠耳蝠属的动物,是中国的特有种。分布于江苏、河南、北京、河北、安徽等地,多栖息于洞穴。该物种的模式产地在北京。[2]
베이징생쥐귀박쥐(Myotis pequinius)는 애기박쥐과 윗수염박쥐속에 속하는 박쥐이다. 중국에서만 발견된다.[1]