dcsimg

Anoxia (beetle) ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Anoxia (beetle): Brief Summary ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Anoxia is a genus of dung beetle in the family Scarabaeidae.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Anoxia (insecto) ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

Anoxia es un género de coleópteros escarabeidos.[1]

Especies

Súgénero:Anoxia Laporte de Castelnau, 1832

Súgénero:Mesanoxia Medvedev, 1951

Súgénero:Protanoxia Medvedev, 1951

Referencias

  1. «Anoxia (animal)». Bio Lib. Consultado el 1 de octubre de 2014.

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Anoxia (insecto): Brief Summary ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

Anoxia es un género de coleópteros escarabeidos.​

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Anoxia ( Italiano )

fornecido por wikipedia IT

Anoxia (Laporte, 1832) è un genere di coleotteri appartenenti alla sottofamiglia Melolonthinae che comprende 34 specie in tre sottogeneri.

Descrizione

Adulto

Gli adulti delle specie appartenenti al genere Anoxia, possono raggiungere una lunghezza variabile a seconda della specie. Non presentano colori sgargianti ma possono riportare delle striature sulle elitre come nel caso di Anoxia orientalis e Anoxia matutinalis. Le zampe sono relativamente lunghe ma non consentono all'insetto di correre veloce. La testa presenta due occhi composti di media grandezza e due antenne molto corte; è proprio dalle antenne che si possono riconoscere maschi e femmine delle specie: i maschi presentano dei ciuffi all'estremità delle antenne, mentre le femmine ne sono sprovviste. Le specie del genere Anoxia, non presentano corna.

Larva

Le larve, sono della tipica forma a "C", e presentano la testa e le tre paia di zampe sclerificate. Ovviamente sono sprovviste di ali e, lungo i fianchi, presentano dei forellini chitinosi utilizzati dall'insetto per respirare. La testa presenta due poderose mandibole mentre le antenne sono quasi del tutto scomparse.

Biologia

Adulto

Gli adulti delle specie del genere Anoxia, sfarfallano a primavera inoltrata e, durante i pochi mesi di vita adulta non si nutrono me consumano tutte le energie accumulate nello stadio larvale per la ricerca di un partner. Sono di abitudini notturne e sono molto facilmente attratte dalle luci artificiali. Questi insetti non sono volatori molto abili e faticano a decollare in spazi ristretti. Sono visibili soprattutto vicino alle coste. Se minacciati gli adulti emettono, sfregando le ali con l'estremità delle elitre, un suono stridente, ma non sono in alcun modo insetti offensivi e li si può prendere in mano con tranquillità

Larva

Le larve si nutrono delle radici di piante erbacee. Schiudono le uova dopo, circa 15 giorni dalla deposizione. Lo stadio larvale dura 2 anni e si può dividere in tre fasi: L1, L2 ed L3 in ordine di dimensioni. Dopo lo stadio larvale L3 la larva si trasforma in pupa. In questa fase la larva forma i tratti anatomici propri dell'adulto come zampe ed ali. La fase di pupa avviene in un bozzolo scavato in precedenza dalla larva stessa.

Distribuzione e habitat

Questi scarabei si trovano soprattutto nella regione paleartica.

Prediligono ambienti sabbiosi, come le spiagge.

Tassonomia

Il genere Anoxia contiene le seguenti specie:

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori e redattori di Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia IT

Anoxia: Brief Summary ( Italiano )

fornecido por wikipedia IT

Anoxia (Laporte, 1832) è un genere di coleotteri appartenenti alla sottofamiglia Melolonthinae che comprende 34 specie in tre sottogeneri.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autori e redattori di Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia IT

Anoxia ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

Insecten

Anoxia is een geslacht van kevers uit de familie bladsprietkevers (Scarabaeidae). De wetenschappelijke naam van het geslacht is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1832 door Francis de Laporte de Castelnau.[1]

Het zijn bladeters die zich als plaaginsect kunnen manifesteren. Volwassen dieren van Anoxia matutinalis eten de naalden van dennenbomen, met name parasolden en aleppoden, en hebben aanzienlijke ontbladering veroorzaakt in dennenbossen van het zuiden van Italië. De wijfjes leggen hun eitjes in de bodem en de larven voeden zich met de wortels van de bomen.[2] Anoxia orientalis vreet bladeren van diverse loofbomen en is een plaag voor verschillende teelten in Zuidoost-Europa, klein-Azië en de Levant.

Bronnen, noten en/of referenties
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Anoxia ( Norueguês )

fornecido por wikipedia NO

Anoxia er en slekt av biller som har larver som eter planterøtter. De hører til undergruppen oldenborrer (Melolonthinae) i den store gruppen skarabider (Scarabaeoidea).

Utseende

Middelsstore til ganske store (de fleste mellom 20-30 millimeter), rødbrune biller med avlang kroppsform. Hodet er mer eller mindre firkantet med fint randet forkant, antennene ender i noen lange blader (lameller), disse er særlig påfallende hos hannene. Pronotum er forholdsvis flatt, uten påfallende utvekster. sidekanten har en stump vinkel i midten. Dekkvingene er forholdsvis tynne, har et par lave lengdelister, og dekker ikke de bakerste bakkroppsleddene. Undersiden er kledt med lange hår, på sidene er det tette duker av korte, hvite hår. Beina er nokså kraftige, leggene (tibiae) med noen tenner på yttersiden. Hos hunnene finnes det er uttrukket eggleggingsrør på bakkroppen. Larvene er C-formede (scarabaeiforme), vanligvis med tynn og delvis gjennomsiktig hud. De har kraftige kjever og korte bein.

Levevis

Larvene lever i ofte to år, og lever av røttene på mange ulike planter. Eggene legges i flere omganger i jorden. For de artene som lever i kaldt klima overvintrer larvene ved å trekke seg ned i jorden under frostlaget. Neste vår kommer de opp og eter videre eller klekker til voksne biller. De voksne billene er oftest skumrings- eller nattaktive og kommer gjerne til lys. De er planteetere, mange eter blader men det er også en del som lever av pollen.

Utbredelse

Slekten er utbredt i Palearktis. I Europa forekommer slekten over det meste bortsett fra Storbritannia, Norden og Baltikum.

Systematisk inndeling

 src=
Anoxia villosa
Treliste

Kilder

Eksterne lenker

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia forfattere og redaktører
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NO

Anoxia: Brief Summary ( Norueguês )

fornecido por wikipedia NO

Anoxia er en slekt av biller som har larver som eter planterøtter. De hører til undergruppen oldenborrer (Melolonthinae) i den store gruppen skarabider (Scarabaeoidea).

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia forfattere og redaktører
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NO

Волосистые хрущи ( Russo )

fornecido por wikipedia русскую Википедию
У этого термина существуют и другие значения, см. Аноксия (значения).
 src=
Anoxia villosa

Все виды приурочены к песчаной или супесчаной почве, лишь некоторые могут жить на более плотной суглинистой почве. Засоленность почв является для них благоприятным фактором, и морские побережья обильно заселяются многочисленными видами Anoxia, а некоторые почти исключительно приурочены к последним. Насколько известно, имаго всех видов Anoxia не принимают пищи, в дневное время зарываются в почву, причем у некоторых видов отдельные экземпляры остаются на поверхности и сидят на растениях. Лёт жуков происходит в сумерки, одни из них начинают активную деятельность еще до захода солнца, других — значительно раньше захода солнца, у третьих — после его захода. Летают преимущественно самцы, самки большой частью и это время сидят на растениях. Время лёта видов, обитающих в нашей природной зоне, приходится на июнь—июль, до начала августа.

Яйцекладка происходит в почву, где развиваются личинки, питающиеся корнями травянистых и деревянистых растений. Генерация 3-летняя. Зимовка (трехкратная) происходит лишь в личиночной фазе. Фаза куколки непродолжительна, длится около 30 дней.

Систематика

Род включает 34 вида[1] в составе 3 подродов — Anoxia (Laporte, 1832) 17 видов, Mesanoxia (Medvedev, 1551) 9 видов, Protanoxia (Medvedev, 1951) 8 видов.

Литература

  • Медведев С. И. Семейство Scarabaeidae (Subfam. Melolonthinae, часть 1). Фауна СССР. Насекомые жесткокрылые. Том 10, вып. 1. 1951. 514 с.

Примечания

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Авторы и редакторы Википедии

Волосистые хрущи: Brief Summary ( Russo )

fornecido por wikipedia русскую Википедию
У этого термина существуют и другие значения, см. Аноксия (значения).  src= Anoxia villosa

Все виды приурочены к песчаной или супесчаной почве, лишь некоторые могут жить на более плотной суглинистой почве. Засоленность почв является для них благоприятным фактором, и морские побережья обильно заселяются многочисленными видами Anoxia, а некоторые почти исключительно приурочены к последним. Насколько известно, имаго всех видов Anoxia не принимают пищи, в дневное время зарываются в почву, причем у некоторых видов отдельные экземпляры остаются на поверхности и сидят на растениях. Лёт жуков происходит в сумерки, одни из них начинают активную деятельность еще до захода солнца, других — значительно раньше захода солнца, у третьих — после его захода. Летают преимущественно самцы, самки большой частью и это время сидят на растениях. Время лёта видов, обитающих в нашей природной зоне, приходится на июнь—июль, до начала августа.

Яйцекладка происходит в почву, где развиваются личинки, питающиеся корнями травянистых и деревянистых растений. Генерация 3-летняя. Зимовка (трехкратная) происходит лишь в личиночной фазе. Фаза куколки непродолжительна, длится около 30 дней.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Авторы и редакторы Википедии