El ratolí marsupial de Gilbert (Sminthopsis gilberti) és un ratolí marsupial recentment descobert, descrit el 1984. Fa 155-180 mm del musell a la cua, dels quals 80-90 mm del musell a l'anus i 75-90 mm de la cua. Les potes posteriors mesuren 18 mm, les orelles 21 mm i l'animal en general pesa 14-25 grams.
A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Ratolí marsupial de Gilbert
Gilberts Schmalfuß-Beutelmaus (Sminthopsis gilberti) ist eine Beutelsäugerart aus der Gattung der Schmalfuß-Beutelmäuse, die im Westaustralischen Weizengürtel und in einer kleinen Küstenregion südlich der Nullarbor-Ebene vorkommt.
Die Kopfrumpflänge dieser Art beträgt 81 bis 92 mm, dazu kommt ein 75 bis 92 mm langer Schwanz. Das Gewicht variiert zwischen 14 und 25 g. Äußerlich ähnelt sie der Kleinen Langschwänzige Schmalfuß-Beutelmaus (Sminthopsis dolichura) und der Graubäuchigen Schmalfuß-Beutelmaus (Sminthopsis griseoventer), deren Verbreitungsgebiete nördlich und südlich des Verbreitungsgebietes von Gilberts Schmalfuß-Beutelmaus liegen. Sie ist jedoch meist ein wenig größer, hat in der Regel einen Schwanz der kürzer ist als die Kopfrumpflänge, längere Hinterfüße und einen helleren Bauch. Hinter den Ohren hat sie einen auffälligen weißen Fleck.[1]
Gilberts Schmalfuß-Beutelmaus kommt im Westen des Verbreitungsgebietes in Kasuarinenwäldern mit sandigen Lehmböden, im Osten in offenen Wäldern mit Beständen von Eucalyptus oleosa und Eucalyptus salmonophloia und im Buschland vor. Sie ist wahrscheinlich nachtaktiv. Über die Ernährung der Art ist bisher nichts genaueres bekannt. Wie andere Schmalfuß-Beutelmäuse ernährt sie sich wahrscheinlich vor allem von Insekten. Gilberts Schmalfuß-Beutelmäuse bekommen ihre Jungen vor allem im Frühling und Frühsommer. Weibchen mit Jungtieren im Beutel wurden vor allem in den Monaten Oktober und November gefangen.[1]
Die IUCN schätzt den Bestand von Gilberts Schmalfuß-Beutelmaus wegen der Häufigkeit der Tiere als ungefährdet (Least Concern) ein.[2] Im westaustralischen Weizengürtel gehört sie zu den häufigsten Tierarten.[1]
Gilberts Schmalfuß-Beutelmaus (Sminthopsis gilberti) ist eine Beutelsäugerart aus der Gattung der Schmalfuß-Beutelmäuse, die im Westaustralischen Weizengürtel und in einer kleinen Küstenregion südlich der Nullarbor-Ebene vorkommt.
Gilbert's dunnart (Sminthopsis gilberti) is a recently discovered dunnart, described in 1984. The length from snout to tail being 15.5–18 cm (6.1–7.1 in) of which the head and body are 8–9 cm (3.1–3.5 in) and the tail 7.5–9 cm (3.0–3.5 in). The hind foot size is 18 mm (0.71 in), the ear length is 21 mm (0.83 in) and with the weight is 14–25 g (0.49–0.88 oz).
Gilbert's dunnart is found in the southern wheat belt of Western Australia close to Perth and the Swan River, as well as the Roe plain near the South Australian border. The habitat it inhabits consists of heath and heathy forest and is abundant on coastal rangers, dry sclerophyll forest, semi-arid woodlands, and mallee scrub.
This nocturnal species nests in hollows above ground or dense bush. Gilbert's dunnart breeds from September until December and young are weaned in January or February.
Gilbert's dunnart primarily eats insects.
Gilbert's dunnart (Sminthopsis gilberti) is a recently discovered dunnart, described in 1984. The length from snout to tail being 15.5–18 cm (6.1–7.1 in) of which the head and body are 8–9 cm (3.1–3.5 in) and the tail 7.5–9 cm (3.0–3.5 in). The hind foot size is 18 mm (0.71 in), the ear length is 21 mm (0.83 in) and with the weight is 14–25 g (0.49–0.88 oz).
El ratón marsupial de Gilbert o dunnart de Gilbert (Sminthopsis gilberti) es una especie de marsupial dasiuromorfo de la familia Dasyuridae endémica de Australia.
Mide de 155 a 180 mm del hocico a la cola: de 80 a 90 del hocico al ano, más una cola 75 a 90. Las patas posteriores miden 18 mm; las orejas, 21. El peso es de 14 a 25 gramos.
El ratón marsupial de Gilbert se encuentra al sur del cinturón de trigo de Australia Occidental, cerca de Perth y el río Swan, así como en la llanura de Roe, cerca del límite con Australia Meridional.
Vive en zonas de matorrales, y abunda en bosques costeros, secos y semiáridos.
Es una especie nocturna que construye nidos en agujeros en el suelo, bajo arbustos frondosos. Su período de reproducción va de septiembre a diciembre, y las crías son destetadas de enero a febrero.
|coautores=
(ayuda)
El ratón marsupial de Gilbert o dunnart de Gilbert (Sminthopsis gilberti) es una especie de marsupial dasiuromorfo de la familia Dasyuridae endémica de Australia.
Sminthopsis gilberti Sminthopsis generoko animalia da. Dasyuromorphia ordenaren barruko ugaztuna da. Sminthopsinae azpifamilia eta Dasyuridae familian sailkatuta dago.
Sminthopsis gilberti Sminthopsis generoko animalia da. Dasyuromorphia ordenaren barruko ugaztuna da. Sminthopsinae azpifamilia eta Dasyuridae familian sailkatuta dago.
Sminthopsis gilberti
Le Dunnart de Gilbert (Sminthopsis gilberti) est une espèce de souris marsupiales qui a été décrite pour la première fois en 1984.
Sa longueur totale est de 155 à 180 mm, dont 80 à 90 mm pour la tête et le corps et 75 à 90 mm pour la queue. La longueur du pied est de 18 mm, de l'oreille de 21 mm et son poids va de 14 à 25 g.
On le trouve au Sud-Ouest de la Wheatbelt près de Perth et de la rivière Swan en Australie-Occidentale ainsi que dans la plaine de Roe près de la frontière avec l'Australie-Méridionale.
Elle apprécie les landes et les forêts avec sous-bois. Elle est abondante en bordure du littoral dans les forêts sclérophylles sèches, les terres boisées semi-arides et les mallees.
Cette espèce nocturne niche dans les trous ou les buissons denses. Elle se reproduit de septembre à décembre et les jeunes sont sevrés en janvier-février.
Sminthopsis gilberti se nourrit essentiellement d'insectes.
Son nom spécifique, gilberti, lui a été donné en l'honneur de John Gilbert (1812-1845), qui, en Australie-Occidentale et dans les années 1843-44, a collecté de très nombreux spécimens[2], notamment pour les futures publications de Gould.
Sminthopsis gilberti
Le Dunnart de Gilbert (Sminthopsis gilberti) est une espèce de souris marsupiales qui a été décrite pour la première fois en 1984.
Sminthopsis gilberti is een buidelmuis uit het geslacht Sminthopsis die voorkomt in West-Australië achter de kust in het zuidwesten en op Roe Plain bij de grens met Zuid-Australië.
De bovenkant is grijs, de onderkant wit, met een uitloper bij de oren. De dunne staart is even langs als of iets korter dan de kop-romp. De kop-romplengte bedraagt 80 tot 90 mm, de staartlengte 75 tot 90 mm, de achtervoetlengte 18 mm, de oorlengte 21 mm en het gewicht 14 tot 25 g.
Deze soort is 's nachts actief, leeft op de grond en eet insecten. Mogelijk vindt het dier beschutting in holen of dichte vegetatie. Van september tot december wordt er gepaard; de jongen worden in januari of februari gespeend.
Sminthopsis gilberti is een buidelmuis uit het geslacht Sminthopsis die voorkomt in West-Australië achter de kust in het zuidwesten en op Roe Plain bij de grens met Zuid-Australië.
De bovenkant is grijs, de onderkant wit, met een uitloper bij de oren. De dunne staart is even langs als of iets korter dan de kop-romp. De kop-romplengte bedraagt 80 tot 90 mm, de staartlengte 75 tot 90 mm, de achtervoetlengte 18 mm, de oorlengte 21 mm en het gewicht 14 tot 25 g.
Deze soort is 's nachts actief, leeft op de grond en eet insecten. Mogelijk vindt het dier beschutting in holen of dichte vegetatie. Van september tot december wordt er gepaard; de jongen worden in januari of februari gespeend.
Sminthopsis gilberti[2][3][4][5] är en pungdjursart som beskrevs av Kitchener, Stoddart och Henry 1984. Sminthopsis gilberti ingår i släktet Sminthopsis och familjen rovpungdjur.[6][7] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1] Inga underarter finns listade.[6]
Pungdjuret förekommer i sydvästra och södra Australien. Arten vistas där i hed, buskmark och öppna skogar. En hona med sju ungar hittades.[1]
Sminthopsis gilberti är en pungdjursart som beskrevs av Kitchener, Stoddart och Henry 1984. Sminthopsis gilberti ingår i släktet Sminthopsis och familjen rovpungdjur. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade.
Pungdjuret förekommer i sydvästra och södra Australien. Arten vistas där i hed, buskmark och öppna skogar. En hona med sju ungar hittades.
Sminthopsis gilberti là một loài động vật có vú trong họ Dasyuridae, bộ Dasyuromorphia. Loài này được Kitchener, Stoddart, & Henry mô tả năm 1984.[2]
Sminthopsis gilberti là một loài động vật có vú trong họ Dasyuridae, bộ Dasyuromorphia. Loài này được Kitchener, Stoddart, & Henry mô tả năm 1984.
Sminthopsis gilberti (Kitcher, Stoddart & Henry, 1984)
Ареал Охранный статусСумчатая мышь Гилберта[1] (лат. Sminthopsis gilberti) — вид из рода узконогих сумчатых мышей семейства хищные сумчатые. Видовое название дано в честь английского натуралиста Джона Гилберта (1812—1845)[2]. Эндемик Австралии.
Обитает в юго-западной части австралийского штата Западная Австралия, встречаясь от горного хребта Дарлинг недалеко от Перта и далее до центральной и южной части пшеничного пояса. Кроме того, имеется изолированная территория на равнине Ро[3]. Естественная среда обитания - вересковые пустоши, местности, покрытые низкорослыми кустарниками и эвкалиптами, открытые редколесья[3].
Длина тела с головой колеблется от 81 до 92 мм, хвоста — от 75 до 92 мм. Вес взрослой особи — от 14 до 25 г[4]. Волосяной покров короткий, густой и мягкий. Спина светло-серого цвета. Брюхо окрашено в белый цвет. Морда вытянутая, заострённая. Уши большие. Третий премоляр почти такой же большой, как и второй[4]. Как и у ряда других представителей рода у сумчатой мыши Гилберта в хвосте присутствуют жировые отложения[5].
Ведут наземный, одиночный образ жизни. Активность приходится на ночь. Питаются преимущественно насекомыми, а также мелкими беспозвоночными[4][5].
В потомстве до семи детёнышей[3].
Сумчатая мышь Гилберта (лат. Sminthopsis gilberti) — вид из рода узконогих сумчатых мышей семейства хищные сумчатые. Видовое название дано в честь английского натуралиста Джона Гилберта (1812—1845). Эндемик Австралии.
길버트두나트(Sminthopsis gilberti)는 주머니고양이목 주머니고양이과에 속하는 유대류의 일종이다. 최근에 발견된 두나트로 1984년에 기술되었다. 주둥이부터 꼬리까지 몸길이가 155~180mm이고 머리부터 항문까지 몸길이는 80~90mm, 꼬리 길이는 75~90mm이다. 뒷발 크기는 18mm, 귀 길이는 21mm 그리고 몸무게는 14~25g 정도이다.[3]
길버트두나트는 웨스턴오스트레일리아 주 남부 퍼스와 스완 강 인근의 밀 지대, 사우스오스트레일리아 주 국경 근처의 로우 평원에서 발견된다. 좋아하는 서식지는 히스 황야와 히스 숲, 해안가, 건조 경엽수림, 반건조 산림, 말리 관목 지대로 이루어져 있다.
야행성 동물로 땅 위 구멍 속 또는 무성한 덤불 속에 둥지를 만든다. 길버트두나트는 9월부터 12월 사이에 번식을 하며, 새끼는 1월과 2월 사이에 젖을 뗀다.
주로 곤충을 먹는다.
길버트두나트(Sminthopsis gilberti)는 주머니고양이목 주머니고양이과에 속하는 유대류의 일종이다. 최근에 발견된 두나트로 1984년에 기술되었다. 주둥이부터 꼬리까지 몸길이가 155~180mm이고 머리부터 항문까지 몸길이는 80~90mm, 꼬리 길이는 75~90mm이다. 뒷발 크기는 18mm, 귀 길이는 21mm 그리고 몸무게는 14~25g 정도이다.