nomes no trilho de navegação
Qaramtıl qızılböcək (lat. Capnodis tenebrionis L.) - Buğumayaqlılar tipinin Sərtqanadlılar dəstəsinin Qızılböcəklər fəsiləsinə aid olan növ.
Abşeron yarımadasında, Qaramtıl qızılböcəyin sürfəsi, bəzək ağaclarının çürümüş köklərinə və gövdəsinə (iyun ayında) daha çox zərər verir (18-22 %). Böcəklərə, ilin yay fəslində daha çox rast gəlinir. May ayında ağacın kök hissəsinə yaxın gövdə yarıqlarına yumurta qoyurlar, 18-24 gündən sonra yumurtalardan sürfələr çıxır və torpağın alt hissəsinə yaxın köklərlə qidalanırlar. Qidalandıqdan bir müddət sonra sürfələr qabığın altında və ya yarıqlarda barama içərisində puplaşırlar. 10-14 gündən sonra puplardan çıxan böcəklər (mayın axırı, iyulun əvvəli) ağacların yarpaqları ilə qidalanırlar. Müşahidələrə əsasən böcəklər həm sürfə mərhələsində, həm də imaqo mərhələsində qışlayır. 3 ildə bir nəsil verir.
Rusiya, Qafqaz, Qazaxıstan, Türkmənistan, Orata və Cənubi Avropa, Afrika,Türkiyə, Suriya, İsrail, İrak, İran, Azərbaycan.
Qaramtıl qızılböcək (lat. Capnodis tenebrionis L.) - Buğumayaqlılar tipinin Sərtqanadlılar dəstəsinin Qızılböcəklər fəsiləsinə aid olan növ.
Η Capnodis (Καπνοδίς) είναι γένος εντόμων της τάξης των κολεοπτέρων και της οικογένειας των Buprestidae. Το γένος Capnodis περιλαμβάνει έξι είδη στην Ευρώπη[1] και παγκοσμίως έχουν περιγραφεί 13 είδη[2]. Και τα έξι ευρωπαϊκά είδη τα συναντάμε και στην Ελλάδα. Αυτά είναι τα εξής:
Τα διάφορα είδη του γένους μοιάζουν πολύ μεταξύ τους.[3] Το σώμα περιβάλλεται από ασυνήθως σκληρό εξωσκελετό. Τα πόδια είναι ισχυρά. Το πρόνωτο πολλές φορές από μια απέκκριση φαίνεται άσπρο. Δεν λάμπει με εξαίρεση μερικούς πολύ γυαλιστερούς μαύρους λεκέδες. Οι ακμές του προνώτου είναι στρογγυλές εμπρός και γίνονται πιο στενές προς τα πίσω. Μπροστά από το θυρεός το πρόνωτο έχει μια εμβάθυνση σε σχήμα πετάλου (Εικ. 1). Τα έλυτρα στο τελευταίο τρίτο γίνονται ευθύγραμμα στενότερα.
Για τη ωρίμανση του γεννητικού συστήματος τα ακμαία πρέπει να καταναλώνουν φυτική τροφή (Reifungsfraß ή maturation feeding). Μερικά είδη τρέφονται από το φλοιό και κλαδάκια από ροδακινιά, βερικοκιά, αμυγδαλιά, φιστικιά (Pistacia vera), κερασιά, δαμασκηνιά και άλλα είδη της οικογένειας των Rosaceae, που γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης από τον άνθρωπο, ως πηγή τροφής. Οι προκαλούμενες ζημιές είναι όμως πολύ μικρές σχετικά με τις ζημιές που προκαλούν οι προνύμφες. Τα αυγά δεν τοποθετούνται σε σχισμές του φλοιού ή του ξύλου, αλλά στο χώμα ή κάτω από πέτρες κοντά στους ξενιστές. Οι προνύμφες προσβάλλουν το φλοιό των ριζών των δέντρων και μπορούν να "σκοτώσουν" ολόκληρο το δένδρο, εάν η άρδευση δεν είναι αρκετή. Είναι γενικά δεκτό πως η Capnodis εκλέγει τα δέντρα στη βάση ερεθισμάτων που προέρχονται από τον ξενιστή. Προτιμούν ασθενείς ξενιστές.[4]
C. tenebrionis και C. tenebricosa είναι ολομεσογειακού τύπου C. carbonaria, C. cariosa και C. miliaris έχουν ποντομεσογειακή διανομή. Η C. porosa έχει το κέντρο διαμονής ανατολικά από την Ελλάδα.
Μόνο η C.tenebricosa ζει σε φρύγανα. Τα άλλα ευρωπαϊκά είδη έχουν ως ξενιστές δέντρα, μερικές φορές οπωροφόρα δέντρα. Γι´αυτό σε φυτείες μπορεί να προκαλούν ζημιές.
Την C. tenebricosa τη συναντάμε σε όλη την Ελλάδα. Στην Ελλάδα είναι το πιο κοινό είδος του γένους. Το ακμαίο γίνεται ορατό κατά την περίοδο Φεβρουαρίου μέχρι Οκτωβρίου στον ξενιστή του, που είναι το λάπαθο (Rumex) και μερικοί συγγενείς του. Το είδος δεν πειράζει τις ρίζες οπωροφόρων δέντρων. Επεκτείνεται γύρω από ολόκληρη τη Μεσόγειο και μακριά στην Ασία.[5]
Εικ. 2: C. tenebricosa
Εικ. 3: C. tenebricosa
Εικ. 4: C. tenebricosa
Εικ. 5: C. tenebricosa
σε φυκικό περιβάλλον
Και την C. tenebrionis τη συναντούμε σε όλη την Ελλάδα κατά την περίοδο Μαρτίου μέχρι Οκτωβρίου στους ξενιστές ή κοντά τους. Ως ξενιστές είναι γνωστοί πολλά είδη από την οικογένεια των Ροδοειδών (Rosaceae). Έχει μήκος 14 έως 28 χιλιοστόμετρα. Προνύμφη και ακμαίο προκαλούν ζημιές σε καλλιέργειες διάφορων οπωροφόρων δέντρων. Συμπληρώνει τον βιολογικό του κύκλο σε δυο χρόνια, σε κρύες περιοχές σε τρία χρόνια. Η υπόλευκη προνύμφη δείχνει στο πρόνωτο το σχήμα Λ. Σε χώρες με ήπιο χειμώνα μπορεί και να διαχειμάζει ως ακμαίο.[6] Εκτός της Ελλάδας το είδος συναντάται στη Βόρεια Αφρική, στη Μέση και τη Νότια Ευρώπη, στην Τουρκία, στη Μέση Ανατολή και στο Ιράν και σε κάμποσες χώρες της πρώην ΕΣΣΔ.[7]
Εικ. 6: C. tenebrionis
Εικ. 7: C. tenebrionis
Εικ. 8: C. tenebrionis
Εικ. 9: C. tenebrionis
σε φυκικό περιβάλλον
Το είδος αυτό το συναντούμε κατά την περίοδο Απριλίου μέχρι Οκτωβρίου σε όλη την Ελλάδα στα δέντρα που είναι ξενιστές του. Γνωστοί ξενιστές είναι οι Pistacia, Rhus και Schinus. Το έντομο έχει μήκος 26 έως 34 χιλιοστόμετρα. Η περιοχή διανομής δεν εξαπλώνεται μέχρι τη δυτική Μεσόγειο και την Αφρική. [8]
Εικ. 10: C. cariosa
Εικ. 11: C. cariosa
Εικ. 12: C. cariosa
Εικ. 13: C. cariosa
σε φυκικό περιβάλλον
Η Capnodis (Καπνοδίς) είναι γένος εντόμων της τάξης των κολεοπτέρων και της οικογένειας των Buprestidae. Το γένος Capnodis περιλαμβάνει έξι είδη στην Ευρώπη και παγκοσμίως έχουν περιγραφεί 13 είδη. Και τα έξι ευρωπαϊκά είδη τα συναντάμε και στην Ελλάδα. Αυτά είναι τα εξής:
Capnodis carbonaria (Klug 1829) Capnodis cariosa (Pallas 1776) Capnodis miliaris (Klug 1829) Capnodis porosa (Klug 1829) Capnodis tenebricosa (Olivier 1790) Capnodis tenebrionis (Linnaeus 1758)
Capnodis is a genus of beetles in the family Buprestidae, containing the following species:[1][2]
Capnodis is a genus of beetles in the family Buprestidae, containing the following species:
Capnodis anthracina (Fischer von Waldheim, 1830) Capnodis antiqua Heer, 1847 Capnodis carbonaria (Klug, 1829) Capnodis cariosa (Pallas, 1776) Capnodis excisa Menetries, 1849 Capnodis henningii (Faldermann, 1835) Capnodis indica Thomson, 1879 Capnodis jacobsoni Richter, 1952 Capnodis marquardti Reitter, 1913 Capnodis miliaris (Klug, 1829) Capnodis parumstriata Ballion, 1871 Capnodis porosa (Klug, 1829) Capnodis puncticollis Heer, 1847 Capnodis semisuturalis Marseul, 1865 Capnodis sexmaculata Ballion, 1871 Capnodis spectabilis Heer, 1862 Capnodis tenebricosa (Olivier, 1790) Capnodis tenebrionis (Linnaeus, 1761)Capnodis es un género de escarabajos de la familia Buprestidae.[1]
Capnodis es un género de escarabajos de la familia Buprestidae.
Capnodis è un genere di coleotteri della famiglia Buprestidae.
Capnodis è un genere di coleotteri della famiglia Buprestidae.
Capnodis er en slekt av biller som hører til familien praktbiller (Buprestidae).
Ganske store (10-40 millimeter), brede praktbiller. Disse artene har et uvanlig tykt og hardt hudpanser. På farge er de askeaktig grå eller brune og helt matte, gjerne med svarte flekker.
I motsetning til de fleste andre praktbiller utvikler larvene seg i levende, ikke døde trær, og disse billene er regnet som alvorlige skadedyr særlig på frukttrær i rosefamilien (blant andre mandler, aprikoser, plommer). De voksne billene gnager på løvverket av de samme trærne og kan også gjøre betydelig skade. Eggene legges i jorda, og de nyklekte larvene graver seg ned til og borer seg inn i røttene på vertstreet. Derfra gnager de lange ganger gjennom røtter og stamme. Én enkelt larve kan drepe flere unge frukttrær. Larveutviklingen tar 6-18 måneder, dette er raskt til såpass store praktbiller å være [1].
Slekten er utbredt i Palearktis.
Inndelingen følger [2]. Dicercini blir noen ganger plassert i underfamilien Chrysochroinae.
Capnodis er en slekt av biller som hører til familien praktbiller (Buprestidae).
Capnodis Eschscholtz, 1829
Синонимы
Чернозлатки[1], или капнодисы[2] (лат. Capnodis), — род жуков-златок из подсемейства Chrysochroinae.
Крупные жуки. Анальный стернит на вершине закруглен или срезан. Переднеспинка всегда без продольных ребер и гладких полос, с характерными гладкими рельефными пятнами, расположенными, как правило, перед углами и в середине. Переднеспинка с несколькими крупными и многочисленными мелкими тёмными блестящими рельефными пятнами. Вершины надкрылий широкие, слегка оттянутые[3].
Чернозлатки, или капнодисы (лат. Capnodis), — род жуков-златок из подсемейства Chrysochroinae.
.jpg)
