dcsimg
Imagem de Hypericum patulum C. P. Thunberg ex A. Murray
Life » » Archaeplastida » » Angiosperms » » Hypericaceae »

Hypericum patulum C. P. Thunberg ex A. Murray

Associations ( Inglês )

fornecido por BioImages, the virtual fieldguide, UK
In Great Britain and/or Ireland:
Foodplant / parasite
hypophyllous, caeomoid aecium of Melampsora hypericorum parasitises live leaf of Hypericum patulum
Remarks: season: 5-10

licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
BioImages
projeto
BioImages

Comments ( Inglês )

fornecido por eFloras
Several gatherings from Yunnan approach Hypericum patulum in form, but they all have 4-lined or 4-angled stems and are therefore better placed in H. henryi subsp. henryi.
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
citação bibliográfica
Flora of China Vol. 13: 3, 13, 14 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
fonte
Flora of China @ eFloras.org
editor
Wu Zhengyi, Peter H. Raven & Hong Deyuan
projeto
eFloras.org
original
visite a fonte
site do parceiro
eFloras

Description ( Inglês )

fornecido por eFloras
Shrubs, 0.3-1.5(-3) m tall, bushy; branches spreading, sometimes weakly frondose. Stems 4-lined or 4-angled when young, soon 2-lined, sometimes eventually terete; internodes 0.8-4 cm, usually shorter than leaves. Leaves with petiole 0.5-2 mm; blade lanceolate or oblong-lanceolate to ovate or oblong-ovate, 1.5-6 × 0.5-3 cm, thickly papery, abaxially rather glaucous; laminar glands short streaks and dots; abaxial glands ± dense; main lateral veins 3-paired, tertiary reticulation scarcely visible; base narrowly or broadly cuneate to short angustate, apex obtuse-apiculate to rounded-apiculate. Inflorescence 1-15-flowered, from 1 or 2 nodes, flat-topped, sometimes with short terminal internode and/or with 1-3-flowered branches from middle of stem; bracts deciduous, narrowly elliptic to narrowly oblong. Pedicels 2-4(-7) mm. Flowers 2.5-4 cm in diam., ± deeply cupped; buds broadly ovoid, apex obtuse. Sepals erect, subequal to unequal, often reddish, broadly ovate or broadly elliptic or subcircular to oblong-elliptic or obovate-spatulate, 5-10 × 3.5-7 mm; laminar glands lines; margin eroded-denticulate to ciliolate with markedly hyaline margin, apex obtuse to rounded or retuse and usually apiculate. Petals golden yellow, not tinged red, oblong-obovate to broadly obovate, 1.2-1.8 × 1-1.4 cm, 1.5-2 × as long as sepals; margin entire or slightly eroded-denticulate with row of intramarginal gland-dots; apiculus rounded to obsolete. Stamen fascicles each with 50-70 stamens, longest 7-12 mm, 0.4-0.5 × as long as petals. Ovary ± broadly ovoid, 5-6 × 3.5-4 mm; styles 4-5.5 mm, 0.75-0.95 × as long as ovary, free, ± erect, outcurved toward apex. Capsule broadly ovoid, 0.9-1.1 cm × 8-10 mm. Seeds dark brown, 1-1.2 mm, not or scarcely carinate; testa linear-foveolate. Fl. May-Sep, fr. Jul-Oct. 2n = 20 (2n = 36 was based on a misidentification).
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
citação bibliográfica
Flora of China Vol. 13: 3, 13, 14 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
fonte
Flora of China @ eFloras.org
editor
Wu Zhengyi, Peter H. Raven & Hong Deyuan
projeto
eFloras.org
original
visite a fonte
site do parceiro
eFloras

Distribution ( Inglês )

fornecido por eFloras
Native in N Guizhou, Sichuan; probably originally introduced into Anhui, Fujian, Guangxi, Hubei, Hunan, Jiangsu, Jiangxi, Shaanxi, Taiwan, Zhejiang [cultivated widely in gardens and naturalized in Japan, India, South Africa, and elsewhere].
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
citação bibliográfica
Flora of China Vol. 13: 3, 13, 14 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
fonte
Flora of China @ eFloras.org
editor
Wu Zhengyi, Peter H. Raven & Hong Deyuan
projeto
eFloras.org
original
visite a fonte
site do parceiro
eFloras

Habitat ( Inglês )

fornecido por eFloras
Open forests and thickets, cliffs, roadsides; (300-)450-2400 m.
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
citação bibliográfica
Flora of China Vol. 13: 3, 13, 14 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
fonte
Flora of China @ eFloras.org
editor
Wu Zhengyi, Peter H. Raven & Hong Deyuan
projeto
eFloras.org
original
visite a fonte
site do parceiro
eFloras

Synonym ( Inglês )

fornecido por eFloras
Hypericum argyi H. Leveille & Vaniot; Komana patula (Thunberg) Y. Kimura ex Honda; Norysca patula (Thunberg) J. Voigt.
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
Missouri Botanical Garden, 4344 Shaw Boulevard, St. Louis, MO, 63110 USA
citação bibliográfica
Flora of China Vol. 13: 3, 13, 14 in eFloras.org, Missouri Botanical Garden. Accessed Nov 12, 2008.
fonte
Flora of China @ eFloras.org
editor
Wu Zhengyi, Peter H. Raven & Hong Deyuan
projeto
eFloras.org
original
visite a fonte
site do parceiro
eFloras

Distribution ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por IABIN
Chile Central
licença
cc-by-nc-sa-3.0
direitos autorais
Universidad de Santiago de Chile
autor
Pablo Gutierrez
site do parceiro
IABIN

Großblumiges Johanniskraut ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE
 src=
Blüte des Großblumigen Johanniskrauts

Das Großblumige Johanniskraut (Hypericum patulum) ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Johanniskräuter (Hypericum) in der Familie der Johanniskrautgewächse (Hypericaceae).

Beschreibung

Vegetative Merkmale

Das Großblumige Johanniskraut ist ein Strauch, der Wuchshöhen von 0,3 bis 1,5 (selten bis 3) m erreicht mit abstehenden Ästen und gelegentlich schwacher Beblätterung. Die Zweige weisen in der Jugend vier Linien auf oder sind viereckig, sie sind jedoch bald nur noch mit zwei Linien gekennzeichneten und wachsen schließlich als drehrunde Zweige. Die Internodien haben eine Länge von 0,8 bis 4 cm und sind damit meist kürzer als die Laubblätter.

Die Laubblätter bestehen aus einem 0,5 bis 2 mm langen Blattstiel und einer lanzettlichen, langgestreckt lanzettlichen bis eiförmigen oder langgestreckt eiförmigen Blattspreite, die dick papierartig und auf der Rückseite blaugrün gefärbt ist. Die Blattbasis ist schmal oder breit keilförmig bis kurz schmal zulaufend. Die Blattspitze ist abgestumpft zugespitzt bis abgerundet zugespitzt. Die Drüsen auf der Blattfläche sind kurz streifig und gepunktet, auf der Blattrückseite stehen sie mehr oder weniger dicht. Von der Mittelrippe gehen drei Paar Seitenadern aus, die Aderung zwischen diesen Adern ist kaum auszumachen. Die Länge der Blätter liegt zwischen 1,5 und 6 cm, die Breite zwischen 0,5 und 3 cm.

Blütenstände und Blüten

Die Blütenstände bestehen aus einer bis 15 Blüten, die aus einem oder zwei Knoten entspringen. Gelegentlich wird ein kurzes endständiges Internodium gebildet und/oder es entstehen ein- bis dreiblütige Zweige aus der Mitte der Blütenstandsachse. Die Tragblätter sind abfallend, schmal elliptisch bis schmal langgestreckt. Die Blütenstiele sind 2 bis 4 (selten bis 7) mm lang.

Die Blüten messen 2,5 bis 4 cm im Durchmesser und sind mehr oder weniger stark becherförmig. Die Knospen sind breit eiförmig mit abgestumpfter Spitze. Die Kelchblätter stehen aufrecht, sind nahezu gleich geformt bis ungleich geformt, oftmals rötlich gefärbt. Ihre Form reicht von breit eiförmig oder breit elliptisch über nahezu kreisförmig bis langgestreckt eiförmig oder umgekehrt eiförmig-spatelförmig. Die Ränder sind ausgezackt-zahnförmig bis bewimpert mit einem auffällig durchscheinendem Rand. Die Spitzen sind abgestumpft bis abgerundet oder eingebuchtet. Die Kelchblätter sind zwischen 5 und 10 mm lang und 3,5 bis 7 mm breit. Die Kronblätter sind gold-gelb, langgestreckt bis breit umgekehrt eiförmig mit einer Breite von 1,2 bis 1,8 cm und einer Breite von 1 bis 1,4 cm. Der Rand ist ganzrandig oder leicht ausgezackt-zahnförmig und mit einer Reihe drüsiger Punkte besetzt, die Spitze ist abgerundet bis kaum ausgeprägt.

Die Staubblätter stehen in Büscheln aus 50 bis 70 Stück, wovon die Längsten 7 bis 12 mm erreichen. Der Fruchtknoten ist mehr oder weniger breit eiförmig, 5 bis 6 mm hoch und 3,5 bis 4 mm. Die freien und aufrechten Griffel sind 4 bis 5,5 mm lang und sind zur Spitze hin nach außen gebogen.

Früchte und Samen

Die breit eiförmige Kapselfrucht weist eine Länge von 0,9 bis 1,1 cm und eine Breite von 8 bis 10 mm auf. Die dunkel braunen Samen sind 1 bis 1,2 mm lang. Sie können leicht gekielt sein und die Oberfläche ist linealisch-grubig.

Chromosomenzahl

Die Chromosomenzahl beträgt 2n = 18 oder 36.[1]

Verbreitung und Standorte

Diese Art ist in China im Norden Guizhous und in Sichuan beheimatet; Vorkommen in Anhui, Fujian, Guangxi, Hubei, Hunan, Jiangsu, Jiangxi, Shaanxi, Taiwan und Zhejiang sind wahrscheinlich eingeführt. Unter anderem in Japan, Indien und Südafrika wird die Art oft kultiviert und kommt dort gelegentlich auch verwildert vor.

Die Pflanzen wachsen in offenen Wäldern und Dickichten, an Klippen und Straßenrändern in Höhenlagen zwischen 450 und 2400 m; gelegentlich sind sie auch bis in Lagen um 300 m zu finden.

Literatur

  • Xi-wen Li, Jie Li, Norman K. B. Robson und Peter Stevens: Clusiaceae. In: Flora of China, Band 13, Science Press, Peking und Missouri Botanical Garden Press, St. Louis. 2007. Seiten 13–14. Online.

Einzelnachweise

  1. Hypericum patulum bei Tropicos.org. In: IPCN Chromosome Reports. Missouri Botanical Garden, St. Louis.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Großblumiges Johanniskraut: Brief Summary ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE
 src= Blüte des Großblumigen Johanniskrauts

Das Großblumige Johanniskraut (Hypericum patulum) ist eine Pflanzenart aus der Gattung der Johanniskräuter (Hypericum) in der Familie der Johanniskrautgewächse (Hypericaceae).

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Hypericum patulum ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Hypericum patulum, known as goldencup St. John's wort or yellow mosqueta, is a species of flowering plant in Hypericum sect. Ascyreia.

Taxonomy

Hypericum patulum was originally described by Carl Peter Thunberg in 1784. It was first published in Systema Vegetabilium later that year by Johan Andreas Murray.[3]

The species has a sporophytic and gametopythic chromosome count of 18 each.[4][5]

Subordinate taxa

Hypericum patulum has 5 accepted variants as subordinate taxa:[6]

  • H. patulum var. attenuatum Choisy 1824
  • H. patulum var. forrestii Chitt. 1923
  • H. patulum var. henryi Bean 1905
  • H. patulum var. hookerianum (Wight & Arn.) Kuntze 1891
  • H. patulum var. uralum (Buch.-Ham. ex D. Don) Koehne 1893

Cultivars

Hypericum patulum is cultivated as a garden plant under the name Hypericum 'Hidcote' or Hypericum x hidcoteense 'Hidcote'. It is grown for its large, bright flowers and its attractiveness to pollinators such as bees and small birds.[7]

Distribution and habitat

The species is native only to the Guizhou and Sichuan provinces of China, but it has been naturalized in Japan, Taiwan, and India, as well as in Australia and South Africa. The species is also widely cultivated for garden use in temperate regions.[8][2]

The species is found at elevations of 1200-3600 meters[9] in dry and open habitats, especially in thickets, on scrubby slopes, and on cliffs.[10]

Description

Plants of the species are shrubs that grow from 0.3 to 1.5 meters tall. They grow in a bushy fashion, with spreading branches that are sometimes weakly frondose. The stems are 4-lined or 4-angled when the plant is young but later become 2-lined, and sometimes become terete. The leaves are thick and paper-like and are rather glaucous, with short laminar glands, streaks, and dots. Its inflorescence is 1-15-flowered that blossom from 1 or 2 nodes. The flowers are flat-topped, and sometimes have a short terminal internode and branches that come from the middle of the stem. The petals are a golden yellow color, without any tinge of red. The stamen fascicles, each with 50-70 stamens, grow to be up to 7-12 mm, and are about half as long as the petals. The seeds are dark brown and grow from 1-1.2 millimeters long.[11]

Gallery

References

  1. ^ "Hypericum patulum Thunb". www.theplantlist.org. Retrieved 2018-11-15.
  2. ^ a b "Hypericum patulum Thunb". Plants of the World Online. Retrieved 2018-11-16.
  3. ^ "IPNI Plant Name Details". www.ipni.org. Retrieved 2018-11-15.
  4. ^ Williams, Margot; Dudley, T. R. (1984). "Chromosome Count for Hippeastrum iguazuanum". Taxon. 33 (2): 271. doi:10.2307/1221167. ISSN 0040-0262. JSTOR 1221167.
  5. ^ Sanger, Ruth (1965). "Genes on the X Chromosome". Canadian Journal of Genetics and Cytology. 7 (2): 179–188. doi:10.1139/g65-027. ISSN 0008-4093. PMID 14324862.
  6. ^ "Hypericum patulum Thunb". www.tropicos.org. Retrieved 2018-11-15.
  7. ^ "Hypericum x hicoteense". Royal Horticultural Society. Retrieved 2018-11-16.
  8. ^ "Taxonomy - GRIN-Global Web v 1.10.3.6". npgsweb.ars-grin.gov. Retrieved 2018-11-15.
  9. ^ "Hypericum patulum | Goldencup St. John's Wort". Encyclopedia of Life. Retrieved 2018-11-16.
  10. ^ "Hypericum patulum Thunb. Nomenclature". hypericum.myspecies.info. Retrieved 2018-11-16.
  11. ^ "Hypericum patulum in Flora of China @ efloras.org". www.efloras.org. Retrieved 2018-11-16.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Hypericum patulum: Brief Summary ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

Hypericum patulum, known as goldencup St. John's wort or yellow mosqueta, is a species of flowering plant in Hypericum sect. Ascyreia.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Hypericum patulum ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Hypericum patulum, ou millepertuis doré est un arbuste de la famille des Hypericaceae, originaire d'Asie. Il est cultivé pour sa valeur ornementale, nectarifère et mellifère.

Systématique

Hypericum est l'un des neuf genres de la famille des Hypericaceae Juss.; APG III, 2009). Le genre Hypericum contient 484 espèces, et notamment Hypericum perforatum, le millepertuis officinal, est utilissé en médecine et reconnu pour ses vertus anti-dépressives[1].

Synonymes

  • Eremanthe patula;
  • Hypericum argyi; Hypericum gumbletoni; Hypericum nepalense; Hypericum oblongifolium; Hypericum pseudopatulum; Hypericum ramosissimum
  • Norysca patula;
  • Komana patula;

Description

Il prend la forme d'un arbuste d'une hauteur inférieure à 1,5 m à branches souples et au feuillage persistant. Les jeunes rameaux sont quadrangulaires, puis s’arrondissent à maturité.

Les feuilles sont lancéolées, épaisses et vert foncé. Sa forme naturelle est en dôme régulier, dense et arrondi.

Les fleurs se composent de 5 pétales jaune vif et présentent 50 à 70 étamines.

Distribution

Cette espèce est native des provinces de Sichuan et Guizhou en Chine mais a été naturalisé en Birmanie, à Taiwan, en Corée, en Inde, au Japon, à Java, en Australie, en Afrique du Sud, en Équateur et en Colombie[2]. Il est cultivé dans de nombreuses régions tempérées.

Culture

Hypericum patulum est tolérant à différents type de sols, tant que celui-ci n’est ni trop acide ou calcaire et qu’il ne se dessèche pas trop. Il se portera bien à l’ombre, ou en plein soleil. Il est rustique jusqu’à -20 °C, mais peut perdre ses feuilles. Hypericum patulum grandit d'à peu près 40 cm par an. Il peut être taillé car il se régénère sans problèmes.

Pharmacopée

Propriété anti tumorale et cytotoxicité :

Les extraits d'Hypericum patulum ont été testés pour l'activité antitumorale et la cytotoxicité in vitro en utilisant des lignées cellulaires humaine dans cette étude[3].

Les extraits Hypericum patulum (feuilles) ont montré une cytotoxicité modérée et l'extrait d'Hypericum patulum (parties aériennes) n'a montré aucune cytotoxicité jusqu'à une concentration de 1000 µg / mL.

La viabilité cellulaire et les changements morphologiques ont été évalués. Parmi ces extraits, l'extrait d'Hypericum patulum (tige) a montré une forte cytotoxicité contre toutes les lignées cellulaires utilisées.

Propriété anti bactérienne :

Dans cette étude[4], deux nouveaux méroterpènes prénylés apparentés à la benzophénone, les hypatulines A (le 1er) et B (le 2ème), ont été isolés des feuilles d'Hypericum patulum.

L'hypatuline A a présenté une activité antimicrobactérienne contre Bacillus subtilis.

Régulation du métabolisme :

Neuf nouveaux dérivés acylphloroglucinol spirocycliques, les hyperpatulols A - I (1–9), ont été caractérisés à partir des fleurs d'Hypericum patulum. D'autres études pharmacologiques ont révélé que 4 pourrait réguler l'expression des protéines Vimentine et E-cadhérine[5].

Activité anti-oxydante / anti-radicalaire.

Le but de cette étude[1] était d'évaluer la composition chimique, ainsi que l'activité antioxydante et phototoxique, de 11 espèces d'Hypericum cultivées en Sicile (H.perforatum L., H.aegypticum L., H. androsaemum L., H. calycinum L ., H. hircinum L., H. hirsutum L., H. montanum L., H. patulum Thunb., H. perfoliatum L., H. pubescens Boiss., H. tetrapterum Fr.).

L'analyse phytochimique a permis d'identifier et de quantifier 20 métabolites possédant chacun une activité biologique bien connue. De plus, toutes les espèces examinées ont montré une bonne activité cytotoxique et anti-oxydante / anti-radicalaire.

Phototoxicité

Ces résultats indiquent qu'en plus du bien connu H.perforatum, d'autres espèces représentent des sources potentielles de composés biologiquement actifs, et au moins deux autres espèces (H . perfoliatum et H. tetrapterum), en raison de leur phototoxicité, sont des candidats pour une application en thérapie photodynamique.[1]

Références

  1. a b et c (en) Edoardo Napolia Laura Siracusaa Giuseppe Rubertoa Alessandra Carrubbab Silvia Lazzarac Antonio Specialed Francesco Ciminod Antonella Saijad Mariateresa Cristanid, « Phytochemical profiles, phototoxic and antioxidant properties of eleven Hypericum species – A comparative study », sur https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0031942218301353?casa_token=XzGfbA9uIDUAAAAA:aURSJU_rp_ibCQfYTu8jj5xK9pvLEQtg8mfEr57vdB4H_EyGmS8d5xxauLjcUil9CKYwjmy50g, août 2018 (consulté en janvier 2021)
  2. (en) catalogue of life, « Hypericum patulum Thunb. », sur https://www.catalogueoflife.org/data/taxon/3NPYM, 2020 (consulté en 2021)
  3. (en) P Vijayan S. Vinod Kumar S. A. Dhanaraj P. K. Mukherjee B. Suresh, « In vitro cytotoxicity and antitumour properties of Hypericum mysorense and Hypericum patulum », sur https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/ptr.1271, 17 septembre 2003 (consulté le 19 janvier 2021)
  4. (en) Naonobu Tanaka, Yuki Yano, Yutaka Tatano, et Yoshiki Kashiwada, « Hypatulins A and B, Meroterpenes from Hypericum patulum », sur https://pubs.acs.org/doi/abs/10.1021/acs.orglett.6b02725?casa_token=lThDwCo1z4UAAAAA:umnlObdl9iwCmvipX1q_kTkRyDoAIaE_lry7TQHxERS21QrmGZ_MSsK82W7ZdY5cHaNyUUexHEjCcLU, 28 septembre 2016 (consulté en janvier 2021)
  5. (en) Yang-Yang Liu Zhen Ao Qi Qi Xu Dong-Rong Zhu Chen Chen Xiao-Bing Wang Jian-Guang Luo Ling-Yi Kong, « Hyperpatulols A–I, spirocyclic acylphloroglucinol derivatives with anti-migration activities from the flowers of Hypericum patulum », sur https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0045206819302147?casa_token=gLdi65rW3mgAAAAA:cIx0QWUiGtDr7PAGl1k5dA2q40v-Ltb6L7n-P0SCqkx6KF0YmXfYBR0AXswdil9KI9Mp6w_PvQ, novembre 2020 (consulté en janvier 2021)
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Hypericum patulum: Brief Summary ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Hypericum patulum, ou millepertuis doré est un arbuste de la famille des Hypericaceae, originaire d'Asie. Il est cultivé pour sa valeur ornementale, nectarifère et mellifère.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Šěroki zahrodny křižomnik ( Sorábio superior )

fornecido por wikipedia HSB

Šěroki zahrodny křižomnik (Hypericum patulum) je rostlina ze swójby křižomnikowych rostlinow (Hypericaceae).

Wopis

Stejnišćo

Rozšěrjenje

Wužiwanje

Nóžki

  1. W internetowym słowniku: Johanniskraut

Žórła

  • Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia HSB

Šěroki zahrodny křižomnik: Brief Summary ( Sorábio superior )

fornecido por wikipedia HSB

Šěroki zahrodny křižomnik (Hypericum patulum) je rostlina ze swójby křižomnikowych rostlinow (Hypericaceae).

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia HSB

金丝梅 ( Chinês )

fornecido por wikipedia 中文维基百科
二名法 Hypericum patulum
Thunb. ex Murray

金丝梅学名Hypericum patulum)为藤黄科金丝桃属下的一个种。

参考文献

扩展阅读

小作品圖示这是一篇與植物相關的小作品。你可以通过编辑或修订扩充其内容。
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
维基百科作者和编辑
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia 中文维基百科

金丝梅: Brief Summary ( Chinês )

fornecido por wikipedia 中文维基百科

金丝梅(学名:Hypericum patulum)为藤黄科金丝桃属下的一个种。

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
维基百科作者和编辑
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia 中文维基百科

キンシバイ ( Japonês )

fornecido por wikipedia 日本語
キンシバイ W kinsibai7061.jpg
キンシバイ
分類 : 植物界 Plantae 階級なし : 被子植物 Angiosperms 階級なし : 真正双子葉類 Eudicots 階級なし : バラ類 Rosids : キントラノオ目 Malpighiales : オトギリソウ科 Clusiaceae : オトギリソウ属 Hypericum : キンシバイ H. patulum 学名 Hypericum patulum
Thunb. 和名 キンシバイ(金糸梅)

キンシバイ(金糸梅、学名:Hypericum patulum)はオトギリソウ科オトギリソウ属の半落葉小低木。

本種のことをヒペリカム(Hypericum)ということも多いが、ヒペリカムは、オトギリソウ属のラテン名であり、必ずしも本種とは限らない。

特徴[編集]

中国原産で、江戸時代宝暦10年(1760年)に渡来したといわれる。花の形が良く梅に似ており、色が黄色であることが名前の由来である。

庭木や地覆い用植え込みとして、北海道をのぞく日本各地に植えられている。

株立ち上に枝が出て、ゆるやかに枝垂れる。葉は対生で長い楕円形。暖かい地方では落葉しないことが多い。初夏、枝先に濃い黄色で、五弁の花を次から次に咲かせる。ビヨウヤナギのようにオシベは長くない。近縁種にセイヨウキンシバイ(西洋キンシバイ)がある。

日向でも半日陰でも丈夫に育つ。株分けですぐ増やせる。移植後地上部が枯れ込むことがあるが、あまり心配する必要はない。あまり剪定の必要はないが、小さくしたいときは強く剪定しても耐える。冬が適期。

類似品種との花の違い[編集]

Text document with red question mark.svg
この節の出典は、Wikipedia:信頼できる情報源に合致していないおそれがあります。そのガイドラインに合致しているか確認し、必要であれば改善して下さい。2007年7月

キンシバイ(Hypericum patulum)は下垂性で、花弁はオシベと長さがあまり変わらず、あまり大きく開かない。園芸品種であるヒペリカム・ヒドコート(大輪金糸梅)では、大輪の名にふさわしく花弁が大きく、全開する。また同じオトギリソウ属のヒペリカム・カリシナムやビヨウヤナギはオシベが長い。

  •  src=

    ヒペリカム モゼリアナム Hypericum x moserianum

  •  src=

    キンシバイの園芸品種、ヒペリカム・ヒドコート(大輪キンシバイ)Hypericum patulum cv. Hidcote

  •  src=

    ヒペリカム・カリシナム(西洋キンシバイ、ヒメキンシバイHypericum calycinum

  •  src=

    ビヨウヤナギ Hypericum monogynum

  •  src=

    Hypericum lanceolatum

  •  src=

    セイヨウオトギリHypericum perforatum

  •  src=

    Hypericum pulchrum

  •  src=

    コボウズオトギリHypericum androsaemum

効能[編集]

葉や花、茎を乾燥させた物を煎じて飲むと強い利尿効果がある。

関連項目[編集]

 src= ウィキメディア・コモンズには、キンシバイに関連するメディアがあります。 執筆の途中です この項目は、植物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めていますプロジェクト:植物Portal:植物)。
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
ウィキペディアの著者と編集者
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia 日本語

キンシバイ: Brief Summary ( Japonês )

fornecido por wikipedia 日本語

キンシバイ(金糸梅、学名:Hypericum patulum)はオトギリソウ科オトギリソウ属の半落葉小低木。

本種のことをヒペリカム(Hypericum)ということも多いが、ヒペリカムは、オトギリソウ属のラテン名であり、必ずしも本種とは限らない。

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
ウィキペディアの著者と編集者
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia 日本語