nomes no trilho de navegação
Lysurus mokusin, im deutschen Sprachraum bisweilen Orangeroter oder Eckigstieliger Fingerpilz genannt[1], ist eine Pilzart aus der Familie der Stinkmorchelverwandten (Phallaceae).
Wie bei allen Vertretern der Phallaceae erscheinen die Fruchtkörper zunächst in Form eines sog. „Hexeneis“. Bei Reife öffnet sich dieses am Scheitel und gibt das Receptaculum frei. Das Receptaculum ist 6–16 cm hoch und besteht aus einem Stiel, welcher sich oben in 4–6 Arme aufteilt. Diese Arme bleiben normalerweise an ihren Spitzen verbunden, sind 0,8–3 cm lang, dick, rosa bis rötlich-orange gefärbt und gekrümmt, um eine laternenförmige Struktur zu bilden. Der Stiel ist 0,5–2 cm breit, im Querschnitt aus mehreren Röhren zusammengesetzt, eckig und besitzt senkrechte Rippen, welche der Anzahl der Arme entsprechen. Der Stiel ist oben rosa bis rosarot gefärbt und entspringt unten aus einer weißen Volva als Rest des „Hexeneis“. Selten kommen auch Exemplare mit komplett weiß gefärbtem Receptaculum vor.[2]
Das Fleisch ist zerbrechlich, besitzt kleine Kammern und hat eine weiße bis rosa Farbe.
Die Sporenmasse (Gleba) bedeckt die senkrechten Einbuchtungen zwischen den Armen. Sie ist schleimig, hellbraun bis olivbraun, wird beim Trocknen dunkler und besitzt den typischen, unangenehmen Stinkmorchelgeruch.
Exemplar mit getrennten Armen
Stiel im Querschnitt
Die Sporen sind 3,5–4,5 × 1,5–2 µ groß, länglich, glatt und fast hyalin.
Lysurus mokusin stammt vermutlich aus China (Fujian),[3] Korea,[4] Japan[5] (einschl. Ogasawara-guntō)[6] und Australasien[7]. Auf den Kanarischen Inseln,[8] in Europa (Italien)[9] und den Vereinigten Staaten (Gebiet der Chesapeake Bay, Kansas, Kalifornien, Texas und Washington, D.C.) wurde die Art wahrscheinlich eingeführt.
Lysurus mokusin ist ein Saprobiont der einzeln oder in kleinen Gruppen auf Rasenflächen, in Gärten und auf festgetretenen Böden erscheint. In Australien kommt er in der Laubschicht von Wäldern, auf Holzspänen und Kompost vor.[10] Auch aus Gewächshäusern ist die Art bekannt.
Lysurus cruciatus ist ähnlich, hat aber einen runden, nicht eckigen Stiel. Auch die Arme trennen sich meistens voneinander.
Lysurus mokusin gilt als ungenießbar.
Lysurus mokusin, im deutschen Sprachraum bisweilen Orangeroter oder Eckigstieliger Fingerpilz genannt, ist eine Pilzart aus der Familie der Stinkmorchelverwandten (Phallaceae).
Lysurus mokusin, commonly known as the lantern stinkhorn, the small lizard's claw, or the ribbed lizard claw, is a saprobic species of fungus in the family Phallaceae. The fruit body consists of a reddish, cylindrical fluted stipe that is capped with several "arms". The arms can approach or even close in on each other to form a spire. The gleba—an olive-green slimy spore mass—is carried on the outer surface of the arms. The fruit body, which has an odor comparable to "fresh dog feces", "rotting flesh", or "sewage" when mature, is edible in its immature "egg" stage. The fungus is native to Asia, and is also found in Australia, Europe and North America, where it is probably an introduced species. It has been used medicinally in China as an ulcer remedy.
The species was first described by the Catholic Priest and missionary Pierre-Martial Cibot in the publication Novi Commentarii Academiae Scientiarum Imperialis Petropolitanae (New memoirs of the Imperial Academy of Sciences in St. Petersburg) (1775), where he reported finding it near Peking (now Beijing).[2] This finding represents the earliest published scientific record of a fungus from China.[3] Cibot's original name for the lantern stinkhorn, Phallus mokusin, was sanctioned by Christian Hendrik Persoon in his 1801 Synopsis Methodica Fungorum.[4] In 1823, Elias Magnus Fries transferred it to the genus Lysurus in his Systema Mycologicum.[5] L. mokusin is the type species of the genus Lysurus.[6]
In 1938, Y. Kobayasi reported the form L. mokusin f. sinensis, which he said differed from the main species in having a head that was more angular and conical at the top;[7] the form sinensis was also reported in Korea in 1995.[8] Some authors have attempted to define forms of L. mokusin as new species based on the degree of separation of the apical arms. For example, to contrast with his concept of Lysurus in which the arms were either free or slightly fused, the genus Lloydia was created by Chow in 1935 to contain species in which the tips of the arms were fused. As a result of various differing interpretations of the limits of L. mokusin, and the desire of some authors to define new species based on perceived differences, the fungus has acquired a lengthy list of synonyms over the years.[1]
L. mokusin is commonly known as the "lantern stinkhorn", the "small lizard's claw",[9] or the "ribbed lizard claw".[10]
Lysuris mokusin has been included in a large-scale phylogenetic analysis of Gomphoid and Phalloid fungi published in 2006, and was shown to form a clade with Simblum sphaerocephalum, Lysurus borealis, and Protubera clathroidea.[11]
Immature fruit bodies of L. mokusin are white, gelatinous "eggs" measuring 1–3 cm (0.4–1.2 in) in diameter, and are attached to the ground by thickened strands of mycelium called rhizomorphs. As the fungus matures, the egg ruptures as the fruit body rapidly expands, leaving volval remnants behind at the base. The stipe of the hollow, spongy mature fruiting body has dimensions of 10–15 cm (3.9–5.9 in) by 1.5–2.5 cm (0.6–1.0 in), and ranges in color from white to pink to red, with 4–6 distinct deeply grooved sides divided lengthwise by ribs. The basis of distinction between L. mokusin and other species of Lysurus is the angular form of its stipe.[12] The sides branch out into 4–6 arms that are fused together at the tip to form a pointed apex, resembling a spire. As the mushroom matures, the arms may spread apart. The outer surface of the arms is coated by a brownish, slimy, foul-smelling spore mass called the gleba; its fetid odor helps it attract flies and other insects to assist in spore dispersal. The odor has been compared to "fresh dog feces",[13] "rotting flesh"[14] or sewage.[15]
The spores are cylindrical in shape, smooth, thin-walled, and hyaline (translucent), with dimensions of 4–6 by 2–2.5 µm.[15] Scanning electron microscopy reveals that one end of the spores has a hilar scar—an indentation in the spore wall that results during its separation from the sterigma of the basidium.[16] The basidia (spore-bearing cells) are usually eight-spored, and the gleba composed of chains of roughly spherical, fusiform, ellipsoid to broadly club-shaped cells that are either 6.5–7.4 by 2.8–5.6 µm or 37.1–46.3 by 18–28 µm and also mixed with filamentous cells 2.3–4.5 µm wide. The hyphae of L. mokusin have clamp connections.[8]
Lysurus cruciatus is similar is appearance to L. mokusin, but has a cylindrical stem without any flutings at the tip. Lysurus borealis is also similar, but its stipe is not fluted, and without the angles present in L. mokusin.[17]
This species is considered to be edible when still in the immature "egg" stage, and is thought to be a delicacy in China.[18] When mature, its foul odor would deter most individuals from attempting consumption. The fungus has been used medicinally in China as a remedy for ulcers.[19][20]
Lysurus mokusin is saprobic, and grows solitarily or in small groups in forest litter, and wood chip mulch used in landscaping, and compost.[15] Documented sightings of L. mokusin include Australasia,[21] the Canary Islands,[12] Korea,[8] Japan,[22] China (Fujian Province),[23] and the Bonin Islands.[24] The species was unknown in Europe until it was reported in Italy in 1979;[25] it is considered an alien species in that continent.[26] In the United States, it has been collected from the states of California,[27] Texas, Northeast Oklahoma and Washington, D.C.[18] It was photographed in Frederick, Maryland on Sept 12, 2022.[1]
Lysurus mokusin, commonly known as the lantern stinkhorn, the small lizard's claw, or the ribbed lizard claw, is a saprobic species of fungus in the family Phallaceae. The fruit body consists of a reddish, cylindrical fluted stipe that is capped with several "arms". The arms can approach or even close in on each other to form a spire. The gleba—an olive-green slimy spore mass—is carried on the outer surface of the arms. The fruit body, which has an odor comparable to "fresh dog feces", "rotting flesh", or "sewage" when mature, is edible in its immature "egg" stage. The fungus is native to Asia, and is also found in Australia, Europe and North America, where it is probably an introduced species. It has been used medicinally in China as an ulcer remedy.
Lysurus mokusin, le satyre de Mokusin est une espèce de champignons basidiomycètes de la famille des Phallaceae ou Clathraceae. Il est nommé localement Lanterne pékinoise, Satyre (Phallus) de Mokusin, ou Champignon-pinces (ツマミタケ).
L'espèce a été publiée pour la première fois en 1775 sous le binôme de Phallus mokusin par le missionnaire jésuite en Chine Pierre-Martial Cibot[7], qui l'a récoltée aux environs de Pékin. Cette description, sanctionnée par Persoon, constitue la plus ancienne publication valide d'un taxon de la fonge chinoise.
Lysurus mokusin, le satyre de Mokusin est une espèce de champignons basidiomycètes de la famille des Phallaceae ou Clathraceae. Il est nommé localement Lanterne pékinoise, Satyre (Phallus) de Mokusin, ou Champignon-pinces (ツマミタケ).
Lysurus mokusin (L.) Fr. – gatunek grzybów z rodziny sromotnikowatych (Phallaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lysurus, Phallaceae, Phallales, Phallomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1753 r. Karol Linneusz nadając mu nazwę Phallus mokusin. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1823 r. Elias Fries, przenosząc go do rodzaju Lysurus[1].
Niedojrzałe owocniki są białe, jajowate, o gąbczastej konsystencji, średnicy 1-3 cm. Są przytwierdzone do podłoża pasmami grzybni określanymi jako ryzomorfy. Dojrzewający owocnik pęka i bardzo szybko się rozrasta, a pozostałości osłony owocnika w postaci pochwy pozostają przy podstawie korzenia. Trzon grzyba jest pusty w środku, gąbczasty, o wymiarach 10–15 cm x 1,5–2,5 cm, o barwie od białej, różowej lub czerwonej. W przekroju ma 4-6 ścian porozdzielanych wydatnymi żebrami. Wielokątny przekrój korzenia jest cechą odróżniającą L. mokusin od innych gatunków rodzaju. Ściany korzenia ku górze rozdzielają się na 4–6 ramion, połączonych na szczycie owocnika tworząc szpic, przypominający nieco hełm wieży. U dojrzałego owocnika ramiona mogą się rozewrzeć. Wewnętrzna powierzchnia ramion jest pokryta brązowawą, lepką masą zarodnikową o odstręczającym zapachu. Woń grzyba zwabia owady, które następnie roznoszą zarodniki grzyba.
Zarodniki są cylindryczne, gładkie, cienkościenne, szkliste. Mają wymiary 4–6 × 2–2,5 µm. Podobny gatunek L. cruciatus ma również cylindryczne i gładkie zarodniki.
Gatunek opisywano z Australazji[2], Wysp Kanaryjskich[3], Korei[4], Japonii[5], Chin[6], Włoch[7], japońskich wysp Oceanii[8], i Stanów Zjednoczonych: Kalifornii[9], Teksasu, Waszyngtonu.
Owocniki L. mokusin zwykle rosną w małych grupkach, zazwyczaj w ściółce leśnej, odpadkach drzewnych, kompoście[10].
Stosowany jest w tradycyjnej chińskiej medycynie jako składnik preparatów stosowanych w leczeniu owrzodzeń[11][12]. Niedojrzałe owocniki uważane są za jadalne, i w Chinach są bardzo cenione jako smakołyk[13]. W przypadku dojrzałych owocników odrażający zapach uniemożliwia spożycie grzyba.
Dojrzałe owocniki L. mokusin charakteryzują się odrażającym zapachem, porównywanym do świeżych psich odchodów[14], padliny[15] lub ścieków[10]; niedojrzałe są jednak jadalne.
Lysurus mokusin (L.) Fr. – gatunek grzybów z rodziny sromotnikowatych (Phallaceae).
| fotkaraktär = bar | sporavtrycksfärg = }}
Lysurus mokusin je grzib[3], co go nojprzōd ôpisoł L., a terŏźnõ nazwã doł mu Elias Fries 1823. Lysurus mokusin nŏleży do zorty Lysurus i familije Phallaceae.[4][5] Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.[4]
| fotkaraktär = bar | sporavtrycksfärg = }}
Lysurus mokusin je grzib, co go nojprzōd ôpisoł L., a terŏźnõ nazwã doł mu Elias Fries 1823. Lysurus mokusin nŏleży do zorty Lysurus i familije Phallaceae. Żŏdne podgatōnki niy sōm wymianowane we Catalogue of Life.
