nomes no trilho de navegação
Carcharhiniformes is 'n vis-orde wat hoort tot die klas Elasmobranchii.
Die volgende families is deel van die orde Carcharhiniformes:
Carcharhiniformes is 'n vis-orde wat hoort tot die klas Elasmobranchii.
Die volgende families is deel van die orde Carcharhiniformes:
Carcharhinidae Hemigaleidae Leptochariidae Proscylliidae Pseudotriakidae Scyliorhinidae Sphyrnidae TriakidaeKarxarinkimilər və yaxud Mişardişlikimilər (lat. Carcharhiniformes) — Akulalar dəstəüstünə aid dəstə. Karxarinkimilərə 48 cinsə aid 150 növ daxildir.
Akulanın ən irisi olan balina-akula (uzunluğu 20 m-ə qədər) və nəhəng akula (12-15m) da bu dəstədəndir. Balina akula tək-tək, nəhəng akula qrupla (29-30-u bir yerdə) yaşayır. İri olmalarına baxmayaraq hər iki akula plankton xərçəngkimilər, molyuskalar və xırda balıqlarla qidalanır. Balina akulanın uzunluğu 67 sm, diametri 40 sm olan bir yumurtası olur. Nəhəng akulanın yumurtadiridoğan olması güman edilir. Bu dəstəyə aid növlər əsasən tropik və mülayim iqlimi olan dənizlərin sahilə yaxın ərazilərdə yaşayırlar. Zolaqlı pələng akula (Proscylliidae) nümayəndəsi dərin sularda yaşayan heyvandır. Karxarinkimilərinbəzi növlərinə, o cümlədən öküz akulaya hətta şirin sularda da rast gəlinir.
Dəstənin mavi akulalar fəsiləsinin 60 növü var. Bunlardan tropik sularda yaşayan kütburun akulanı, Hindistan mavi akulasını, uzunüzgəc akulanı, göy akulanı və s. göstərmək olar.
Həmin dəstənin çəkic akulalar fəsiləsinin 7 növü məlumdur. Bunların uzunluğu 3-6 m-ə çatır. Tropik suların hər yerində rast gəlirlər, çox cəld manevr edən balıqlardır.
Mişardişlikimilərin hamısında arxa üzgəclər, 5 qəlsəmə yarığı, 2 kürək üzgəci, gözün üstündə üçüncü göz qapağı var.
Mişardişlikimilərin bəzisi yumurtlamaqla (məsələn, xallı pələng akula (Schroederichthys maculatus)), digərləri isə diribaladoğmaqla çoxalırlar. Dəstənin nümayəndələri arasında yumurta qoyan, yumurtadiridoğan və diridoğanlar var. Pişik akulanın yumurtalarının sayı 20-yə qədər, diridoğan akulanın balalarının sayı 40-a qədər çatır. Bu akulaların bəzi yerlərdə vətəgə əhəmiyyəti var, bəzən də idman ovu obyekti hesab edilirlər.
Qığırdaqlı və Sümüklü Balıqlar mövzusu
Karxarinkimilər və yaxud Mişardişlikimilər (lat. Carcharhiniformes) — Akulalar dəstəüstünə aid dəstə. Karxarinkimilərə 48 cinsə aid 150 növ daxildir.
Akulanın ən irisi olan balina-akula (uzunluğu 20 m-ə qədər) və nəhəng akula (12-15m) da bu dəstədəndir. Balina akula tək-tək, nəhəng akula qrupla (29-30-u bir yerdə) yaşayır. İri olmalarına baxmayaraq hər iki akula plankton xərçəngkimilər, molyuskalar və xırda balıqlarla qidalanır. Balina akulanın uzunluğu 67 sm, diametri 40 sm olan bir yumurtası olur. Nəhəng akulanın yumurtadiridoğan olması güman edilir. Bu dəstəyə aid növlər əsasən tropik və mülayim iqlimi olan dənizlərin sahilə yaxın ərazilərdə yaşayırlar. Zolaqlı pələng akula (Proscylliidae) nümayəndəsi dərin sularda yaşayan heyvandır. Karxarinkimilərinbəzi növlərinə, o cümlədən öküz akulaya hətta şirin sularda da rast gəlinir.
Dəstənin mavi akulalar fəsiləsinin 60 növü var. Bunlardan tropik sularda yaşayan kütburun akulanı, Hindistan mavi akulasını, uzunüzgəc akulanı, göy akulanı və s. göstərmək olar.
Həmin dəstənin çəkic akulalar fəsiləsinin 7 növü məlumdur. Bunların uzunluğu 3-6 m-ə çatır. Tropik suların hər yerində rast gəlirlər, çox cəld manevr edən balıqlardır.
Mişardişlikimilərin hamısında arxa üzgəclər, 5 qəlsəmə yarığı, 2 kürək üzgəci, gözün üstündə üçüncü göz qapağı var.
Mişardişlikimilərin bəzisi yumurtlamaqla (məsələn, xallı pələng akula (Schroederichthys maculatus)), digərləri isə diribaladoğmaqla çoxalırlar. Dəstənin nümayəndələri arasında yumurta qoyan, yumurtadiridoğan və diridoğanlar var. Pişik akulanın yumurtalarının sayı 20-yə qədər, diridoğan akulanın balalarının sayı 40-a qədər çatır. Bu akulaların bəzi yerlərdə vətəgə əhəmiyyəti var, bəzən də idman ovu obyekti hesab edilirlər.
Els carcariniformes (Carcharhiniformes) són l'ordre de taurons més abundant, amb 270 espècies, algunes de les quals perilloses per als humans.
Tant poden ésser espècies pelàgiques (com la tintorera) o bentòniques (com el gató).
Són molt abundants a aigües tropicals, però també són molt freqüents a mars temperats.
Els carcariniformes (Carcharhiniformes) són l'ordre de taurons més abundant, amb 270 espècies, algunes de les quals perilloses per als humans.
Žralouni (Carcharhiniformes) jsou nejpočetnější řád. Obsahuje přes 270 druhů žraloků. Jsou pro ně charakteristické dvě hřbetní ploutve, řitní ploutev, pět žaber a oční ochranná blána.
Obrázky, zvuky či videa k tématu žralouni ve Wikimedia Commons
Žralouni (Carcharhiniformes) jsou nejpočetnější řád. Obsahuje přes 270 druhů žraloků. Jsou pro ně charakteristické dvě hřbetní ploutve, řitní ploutev, pět žaber a oční ochranná blána.
Die Grundhaie (Carcharhiniformes) sind eine der acht Ordnungen der Haie, die sich ihrerseits in elf Familien mit 51 Gattungen und etwa 300 Arten unterteilen lässt. Viele der typischen Haiarten wie der Große Hammerhai (Sphyrna mokarran), der Seidenhai (Carcharhinus falciformis), Tigerhai (Galeacerdo cuiver) oder der Bullenhai (Carcharhinus leucas) gehören zu dieser Ordnung.
Das Verbreitungsgebiet der Grundhaie sind hauptsächlich die küstennahen Regionen der tropischen bis gemäßigten Meere. Allerdings handelt es sich bei den Mitgliedern der Familie der Falschen Katzenhaie um Tiefwasserformen. Auch gibt es Arten wie den Bullenhai, der im Brackwasser lebt und teilweise sogar im Süßwasser (beispielsweise im Nicaraguasee) zu finden ist. Seit dem Massenaussterben an der Kreide-Paläogen-Grenze, bei dem die zuvor dominierende Ordnung der Makrelenhaiartigen (Lamniformes) stark dezimiert wurde, sind die Grundhaie die dominierende Haigruppe in den Ozeanen.[1]
Alle Grundhaie besitzen zwei, stachellose Rückenflossen (nur eine bei Pentachus profundicolus), eine Afterflosse, fünf Kiemenspalten, von denen sich die letzten drei oberhalb des Brustflossenansatz befinden und eine Nickhaut über dem Auge. Kiemenrechen fehlen. Ein Spritzloch kann vorhanden sein oder fehlen. Das Darminnere kann blättrig sein oder spiralig. Es gibt Grundhaie, die Eier legen wie den Schmalschwanz-Katzenhai (Schroederichthys maculatus), und lebendgebärende Haie wie den Flügelkopf-Hammerhai (Eusphyra blochii).
Innere Systematik der Grundhaie nach Naylor u. a. (2012)[2] mit Ergänzungen nach Iglésias et al.[3] und Soares et al..[4] CarcharhiniformesProscyllium (Proscylliidae)
Requiemhaie (Carcharhinidae)
Hammerhaie (Sphyrnidae)
Tigerhai (Galeocerdonidae)
Wieselhaie (Hemigaleidae)
Bartel-Hundshaie (Leptochariidae)
Glatthaie (Triakidae)
Iago (Triakidae)
Eridacnis (Proscylliidae)
Katzenhaie (Scyliorhinidae)
Wie das nebenstehende Kladogramm zeigt sind die Falschen Katzenhaie wahrscheinlich paraphyletisch.
Die Grundhaie (Carcharhiniformes) sind eine der acht Ordnungen der Haie, die sich ihrerseits in elf Familien mit 51 Gattungen und etwa 300 Arten unterteilen lässt. Viele der typischen Haiarten wie der Große Hammerhai (Sphyrna mokarran), der Seidenhai (Carcharhinus falciformis), Tigerhai (Galeacerdo cuiver) oder der Bullenhai (Carcharhinus leucas) gehören zu dieser Ordnung.
Das Verbreitungsgebiet der Grundhaie sind hauptsächlich die küstennahen Regionen der tropischen bis gemäßigten Meere. Allerdings handelt es sich bei den Mitgliedern der Familie der Falschen Katzenhaie um Tiefwasserformen. Auch gibt es Arten wie den Bullenhai, der im Brackwasser lebt und teilweise sogar im Süßwasser (beispielsweise im Nicaraguasee) zu finden ist. Seit dem Massenaussterben an der Kreide-Paläogen-Grenze, bei dem die zuvor dominierende Ordnung der Makrelenhaiartigen (Lamniformes) stark dezimiert wurde, sind die Grundhaie die dominierende Haigruppe in den Ozeanen.
Carcharhiniformes /kɑːrkəˈraɪnɪfɔːrmiːz/, the ground sharks, are the largest order of sharks, with over 270 species. They include a number of common types, such as catsharks, swellsharks, and the sandbar shark.
Members of this order are characterized by the presence of a nictitating membrane over the eye, two dorsal fins, an anal fin, and five gill slits.
The families in the order Carcharhiniformes are expected to be revised; recent DNA studies show that some of the conventional groups are not monophyletic.
The oldest members of the order appeared during the Middle-Late Jurassic, which have teeth and body forms that are morphologically similar to living catsharks.[1] Carchariniformes first underwent major diversification during the Late Cretaceous, initially as small-sized forms, before radiating into medium and large body sizes during the Cenozoic.[2]
According to FishBase, the nine families of ground sharks are:[3]
Groundsharks, like this blacknose shark, have a nictitating membrane which can be drawn over the eye to protect it. Carcharhiniformes /kɑːrkəˈraɪnɪfɔːrmiːz/, the ground sharks, are the largest order of sharks, with over 270 species. They include a number of common types, such as catsharks, swellsharks, and the sandbar shark.
Members of this order are characterized by the presence of a nictitating membrane over the eye, two dorsal fins, an anal fin, and five gill slits.
The families in the order Carcharhiniformes are expected to be revised; recent DNA studies show that some of the conventional groups are not monophyletic.
The oldest members of the order appeared during the Middle-Late Jurassic, which have teeth and body forms that are morphologically similar to living catsharks. Carchariniformes first underwent major diversification during the Late Cretaceous, initially as small-sized forms, before radiating into medium and large body sizes during the Cenozoic.
Los carcarriniformes (Carcharhiniformes) son un orden de elasmobranquios selacimorfos, el dominante en la fauna mundial de tiburones, con alrededor de 197 especies conocidas. Son muy comunes en aguas tropicales, también se encuentran en aguas templadas, y algunas especies, en aguas profundas.
El carcarriniforme típico tiene el hocico alargado, la boca grande que sobrepasa el ojo, aleta anal y dos aletas dorsales sin espinas. El párpado inferior constituye una membrana nictitante accionada por músculos especiales. Los dientes varían de pequeños y puntiagudos o aplanados, hasta grandes y en forma de cuchilla. Carecen de dientes trituradores inferiores.
Los carcarhiniformes incluyen ocho familias:[1]
Los carcarriniformes (Carcharhiniformes) son un orden de elasmobranquios selacimorfos, el dominante en la fauna mundial de tiburones, con alrededor de 197 especies conocidas. Son muy comunes en aguas tropicales, también se encuentran en aguas templadas, y algunas especies, en aguas profundas.
El carcarriniforme típico tiene el hocico alargado, la boca grande que sobrepasa el ojo, aleta anal y dos aletas dorsales sin espinas. El párpado inferior constituye una membrana nictitante accionada por músculos especiales. Los dientes varían de pequeños y puntiagudos o aplanados, hasta grandes y en forma de cuchilla. Carecen de dientes trituradores inferiores.
Carcharhiniformes elasmobrankio azpiklaseko marrazo ordena da. Ozeano guztietako ur epel eta beroetan bizi dira. Barnean 270 espezie ditu, tartean tigre-marrazoa.
Carcharhiniformes elasmobrankio azpiklaseko marrazo ordena da. Ozeano guztietako ur epel eta beroetan bizi dira. Barnean 270 espezie ditu, tartean tigre-marrazoa.
Luomihaikalat (Carcharhiniformes) on haiden suurin lahko. Niitä on kutsuttu myös ihmishaiksi. Lahkoon kuuluu yli 270 lajia. Niille on tyypillistä silmän päälle tuleva liikkuva vilkkuluomi, kaksi piikitöntä selkäevää, peräevä ja viisi kidusaukkoa.[1]
Tähän lahkoon kuuluu tunnettuja hailajeja kuten härkähai, sumuhai ja muut tiikerihait.
Luomihaikalojen heimojakoa ollaan uudistamassa, sillä DNA-tutkimukset ovat osoittaneet, etteivät ne kaikki ole ole monofyleettisiä.[1]
Luomihaikalat (Carcharhiniformes) on haiden suurin lahko. Niitä on kutsuttu myös ihmishaiksi. Lahkoon kuuluu yli 270 lajia. Niille on tyypillistä silmän päälle tuleva liikkuva vilkkuluomi, kaksi piikitöntä selkäevää, peräevä ja viisi kidusaukkoa.
Tähän lahkoon kuuluu tunnettuja hailajeja kuten härkähai, sumuhai ja muut tiikerihait.
Luomihaikalojen heimojakoa ollaan uudistamassa, sillä DNA-tutkimukset ovat osoittaneet, etteivät ne kaikki ole ole monofyleettisiä.
Les Carcharhiniformes forment un ordre qui regroupe plus de 270 espèces de requins.
Ils se caractérisent par la présence d'une membrane nictitante sur l'œil, deux nageoires dorsales (sans épine), une nageoire anale, et cinq fentes branchiales dépourvues de peignes branchiaux[2].
Les Carcharhinidae et les Sphyrnidae (requin marteau) sont principalement de type vivipare placentaire (ou vivipare gestant), c'est-à-dire qu'ils possèdent un placenta vitellin comme celui des mammifères évolués.
Les familles qui le composent, au vu des analyses d'ADN récente, devraient être révisées. Le groupe traditionnel ne semble pas être monophylétique.
Selon FishBase (6 janvier 2014)[3], World Register of Marine Species (1er février 2016)[2], NCBI (6 janvier 2014)[4], ITIS (6 janvier 2014)[5] et Paleobiology Database (6 janvier 2014)[6] :
Selon World Register of Marine Species (1er février 2016)[2] :
Os carcarriniformes (Carcharhiniformes) son unha orde de elasmobranquios selaquimorfos, o dominante na fauna mundial de tiburóns, con ao redor de 270 especies descritas, entre as que se encontran algunhas tan coñecidas como a quenlla, o melgacho, os cazóns, a zapata ou o peixe martelo.
A orde dos carcarriniformes comprende oito familias:[2]
Os carcarriniformes (Carcharhiniformes) son unha orde de elasmobranquios selaquimorfos, o dominante na fauna mundial de tiburóns, con ao redor de 270 especies descritas, entre as que se encontran algunhas tan coñecidas como a quenlla, o melgacho, os cazóns, a zapata ou o peixe martelo.
Kučkovi (Carcharhiniformes), red riba (morskih pasa) razreda Elasmobranchii ili prečnoustih, koljeno Chordata, koji obuhvaća 8 porodica sa preko 270 vrsta.
Kučkovi (Carcharhiniformes), red riba (morskih pasa) razreda Elasmobranchii ili prečnoustih, koljeno Chordata, koji obuhvaća 8 porodica sa preko 270 vrsta.
Hiu tanah, atau Carcharhiniformes, merupakan ordo terbesar dari hiu. Dengan lebih dari 270 spesies, carcharhiniformes mencakup sejumlah jenis umum hiu, seperti catshark, swellshark, dan hiu pasir.
Anggota dari ordo ini dicirikan oleh adanya membran pengelip di atas mata, dua sirip punggung, sirip anal, dan lima celah insang.
Keluarga dalam rangka Carcharhiniformes diharapkan akan direvisi; recent DNA studi menunjukkan bahwa beberapa kelompok konvensional tidak monophyletic.
Menurut FishBase, delapan famili dari ordo Carcharhiniformes adalah:[1]
Hiu requiem 12 62 Hiu requiem adalah jenis hiu yang hidup berpindah-pindah dan tinggal di laut yang hangat (terkadang juga di air payau atau air tawar) such as the hiu harimau, hiu biru, hiu banteng, dan milk shark. Karakteristik ordo carcharhiniform yang biasa terdapat pada jenis hiu ini meliputi mata bulat dan sirip pektoral yang berada tepat di belakang lima celah insangnya. Kebanyakan spesies ini vivipar, individu baru akan dikeluarkan dalam keadaan seluruh tubuhnya telah berkembang penuh. Kelompok hiu requiem mempunyai ukuran yang bermacam-macam, mulai dari 69 cm panjang hiu hiu sharpnose Australia dewasa, hingga 55 m panjang hiu harimau dewasa.[2] Hiu requiem lah yang bertanggungjawab atas banyak serangan hiu pada manusia. Hemigaleidae 
Weasel sharks 4 8 Weasel sharks are found from the eastern Atlantic Ocean to the continental Indo-Pacific in shallow coastal waters to a depth of 100 m (330 ft).[3] Most species are small, reaching no more than 1.4 m long (4.6 ft), though the snaggletooth shark (Hemipristis elongatus) may reach 2.4 m (7.9 ft). They have horizontally oval eyes, small spiracles, and precaudal pits. Two dorsal fins occur, with the base of the first placed well forward of the pelvic fins. The caudal fin has a strong ventral lobe and undulations on the dorsal lobe margin. They feed on a variety of small bony fishes and invertebrates; at least two species specialize on cephalopods. They are not known to have attacked people.[4] Leptochariidae 
Barbeled houndsharks 1 1 The only species of barbeled houndshark is Leptocharias smithii. It is a demersal species found in the coastal waters of the eastern Atlantic Ocean from Mauritania to Angola, at depths of 10–75 m (33–246 ft). It favours muddy habitats, particularly around river mouths. The barbeled houndshark is characterized by a very slender body, nasal barbels, long furrows at the corners of the mouth, and sexually dimorphic teeth. Its maximum known length is 82 cm (32 in). Likely strong-swimming and opportunistic, the barbeled houndshark has been known to ingest bony fishes, invertebrates, fish eggs, and even inedible objects. It is viviparous, with females bearing litters of seven young; the developing embryos are sustained by a unique globular placental structure. The IUCN has assessed the barbeled houndshark as near threatened, as heavy fishing pressure occurs throughout its range and it is used for meat and leather. Proscylliidae Finback catsharks 3 7 Pseudotriakidae 
False catsharks 3 4 False catsharks are a small family containing false catsharks and gollumsharks. It contains the only ground shark species to exhibit intrauterine oophagy, in which developing fetuses are nourished by eggs produced by their mother.[5] Scyliorhinidae 
Catsharks 17 >150 Catsharks are distinguished by their elongated, cat-like eyes and two small dorsal fins set far back. They usually have a patterned appearance, ranging from stripes to patches to spots. Most are fairly small, growing no longer than 80 cm (31 in); a few, such as the nursehound, can reach 1,6 m (5,2 ft) in length. They are found in temperate and tropical seas worldwide, ranging from shallow intertidal waters to depths of 2000 m (6600 ft) or more, depending on species.[6] They feed on invertebrates and smaller fish. Some species are aplacental viviparous, but most lay eggs in tough egg cases with curly tendrils at each end, known as mermaid's purses. The swell sharks of the genus Cephaloscyllium fill their stomachs with water or air when threatened, increasing their girth by a factor of two to three. Some catsharks are called dogfish. Sphyrnidae 
Hiu martil 2 8 Hammerhead sharks are named for the unusual and distinctive structure of their heads, which are flattened and laterally extended into a "hammer" shape called a cephalofoil. Many, not necessarily mutually exclusive, functions have been proposed for the cephalofoil, including sensory reception, manoeuvring, and prey manipulation. Hammerheads are found worldwide in warmer waters along coastlines and continental shelves. Unlike most sharks, hammerheads usually swim in schools during the day, becoming solitary hunters at night. Triakidae 
Houndsharks 9 40 Houndsharks are distinguished by large spineless dorsal fins, an anal fin, and oval eyes with nictitating eyelids. They are small to medium in size, ranging from 37 hingga 220 cm (1,21 hingga 7,22 ft) in adult length. They are found throughout the world in warm and temperate waters, where they feed on fish and invertebrates on the sea bed and in midwater.[7] 
Hiu tanah, atau Carcharhiniformes, merupakan ordo terbesar dari hiu. Dengan lebih dari 270 spesies, carcharhiniformes mencakup sejumlah jenis umum hiu, seperti catshark, swellshark, dan hiu pasir.
Anggota dari ordo ini dicirikan oleh adanya membran pengelip di atas mata, dua sirip punggung, sirip anal, dan lima celah insang.
Keluarga dalam rangka Carcharhiniformes diharapkan akan direvisi; recent DNA studi menunjukkan bahwa beberapa kelompok konvensional tidak monophyletic.
L'ordine dei Carcharhiniformes è il più grande tra quello degli squali e comprende oltre 270 specie.
I Carcharhiniformes comprende il maggior numero di specie di squali, diffusi in tutto il mondo. Sono caratterizzati dalla presenza di una membrana nittitante sopra l'occhio, due pinne dorsali, una pinna anale e cinque fessure branchiali.
Le famiglie di quest'ordine subiranno nei prossimi anni alcune revisioni, poiché studi genetici hanno destato numerose perplessità tra i biologi.
L'ordine dei Carcharhiniformes è il più grande tra quello degli squali e comprende oltre 270 specie.
Carcharhiniformes sunt maximus squalorum ordo, plus quam 270 species comprehendens. Nomen deducitur a nomine generis Carcharhini.
Squalis carcharhiniformibus sunt membranae nictitantes, duo pinnae dorsales, pinna analis, et quinque branchiae.
Carcharhiniformes sunt maximus squalorum ordo, plus quam 270 species comprehendens. Nomen deducitur a nomine generis Carcharhini.
Squalis carcharhiniformibus sunt membranae nictitantes, duo pinnae dorsales, pinna analis, et quinque branchiae.
Katrykliai (lot. Carcharhiniformes, angl. Ground sharks, vok. Grundhaie) – ryklių (Selachomorpha) būrys. Būdingiausi požymiai: turi du nugarinius (dorsalinius) ir vieną analinį pelekus, 5 žiaunų plyšius ir akis su mirksimąja membrana.
Būryje yra apie 270 rūšių, priklausančių šioms šeimoms:
Rekviēmhaizivjveidīgās (Carcharhiniformes) ir skrimšļzivju klases (Chondrichthyes) haizivju kārta. Šajā kārtā ir vairāk kā 270 mūsdienās dzīvojošas sugas,[1] kas iedalītas 51 ģintī un 8 dzimtās. Šīs kārtas sugas sastopamas gandrīz visās pasaules jūrās: gan aukstās, gan siltās, gan sāļās, gan mazāk sāļās, gan dziļās, gan seklās, kā arī tās dzīvo piekrastes jūrās un atklātos okeānos. Sugas ir ļoti plastiskas un viegli piemērojas dažādiem apstākļiem.[1] Lielākā daļa sugu dzīvo sālsūdenī, bet dažas sugas piemērojušās dzīvei saldūdens tilpnēs.[1]
Pēdējo gadu DNS pētījumi liecina, ka ne visas rekviēmhaizivjveidīgo dzimtas ir monofilētiskas un tuvākajā nākotnē to sistemātika var mainīties.[1]
Rekviēmhaizivjveidīgajām sugām raksturīga gara purna daļa, kā arī visām šīs kārtas haizivīm ir trešais plakstiņš — mirkšķināmā plēve, kura nepieciešamības gadījumā pārklāj aci, lai to aizsargātu. Tām ir piecas žaunu spraugas gatrā galvas pusē, divas muguras spuras (bez dzelkšņiem) un anālā spura.[1][2] Visām mutes kaktiņi atrodas aiz acu līnijas.[2]
Pazīstamākās ir zilā haizivs, vēršhaizivs, tīģerhaizivs, baltspuru rifu haizivs, okeāna baltspuru haizivs, melnspuru rifu haizivs, Karību rifu haizivs un pelekā rifu haizivs, kā arī suņhaizivs, kaķhaizivs un āmurzivs. Šīs grupas haizivis ir vienas no bīstamākajām un plēsīgākajām, vienlaikus intriģējošākajām haizivīm pasaulē.[1]
Atkarībā no sugas tām var būt dažāda rakstura vairošanās: laižot ikrus, kas paslēpti ikru somā, vai dzemdējot dzīvus, labi attīstītus mazuļus. Tomēr visām sugām ir raksturīga iekšējā ikru apaugļošanās mātītes ķermenī. Sugas, kas laiž ikrus, izvēlas pēc iespējas nomaļākas vietas, lai ikri būtu pasargāti no plēsējiem. Mātītes nerūpējas nedz par ikriem, nedz dzīvajiem mazuļiem.[1]
Rekviēmhaizivjveidīgo kārta (Carcharhiniformes)[3]
Rekviēmhaizivjveidīgās (Carcharhiniformes) ir skrimšļzivju klases (Chondrichthyes) haizivju kārta. Šajā kārtā ir vairāk kā 270 mūsdienās dzīvojošas sugas, kas iedalītas 51 ģintī un 8 dzimtās. Šīs kārtas sugas sastopamas gandrīz visās pasaules jūrās: gan aukstās, gan siltās, gan sāļās, gan mazāk sāļās, gan dziļās, gan seklās, kā arī tās dzīvo piekrastes jūrās un atklātos okeānos. Sugas ir ļoti plastiskas un viegli piemērojas dažādiem apstākļiem. Lielākā daļa sugu dzīvo sālsūdenī, bet dažas sugas piemērojušās dzīvei saldūdens tilpnēs.
Pēdējo gadu DNS pētījumi liecina, ka ne visas rekviēmhaizivjveidīgo dzimtas ir monofilētiskas un tuvākajā nākotnē to sistemātika var mainīties.
Grondhaaien (Carcharhiniformes) of roofhaai(achtig)en zijn de grootste orde van haaien. Tot de 270 verschillende soorten behoren onder andere de blauwe haai, de hamerhaai en de grijze rifhaai. Zij hebben allen een knipvlies, twee rugvinnen, een aarsvin en vijf kieuwspleten.
De orde van grondhaaien wordt onderverdeeld in de volgende families:[1]
Grondhaaien (Carcharhiniformes) of roofhaai(achtig)en zijn de grootste orde van haaien. Tot de 270 verschillende soorten behoren onder andere de blauwe haai, de hamerhaai en de grijze rifhaai. Zij hebben allen een knipvlies, twee rugvinnen, een aarsvin en vijf kieuwspleten.
Multimedia w Wikimedia Commons Żarłaczokształtne[2] (Carcharhiniformes) – rząd drapieżnych ryb chrzęstnoszkieletowych (Chondrichthyes), znacznie zróżnicowanych morfologicznie. Zamieszkują ciepłe wody morskie i oceaniczne. Do żarłaczokształtnych zalicza się ponad 260 gatunków opisanych naukowo. Niektóre gatunki są niebezpieczne dla człowieka. W zapisie kopalnym są znane od późnej jury[3].
Ciało wrzecionowate, tułów cylindryczny. Przesłona migawkowa na oczach. Pięć par szczelin skrzelowych, przy czym 1–3 ostatnich zachodzi nad nasadę płetwy piersiowej. Ostre, mocne zęby. Dwie płetwy grzbietowe bez kolców (tylko u Pentanchus profundicolus jedna). Występuje płetwa odbytowa. Górny płat płetwy ogonowej większy od dolnego. Jajorodne, jajożyworodne lub żyworodne[4].
Do żarłaczokształtnych zaliczane są rodziny[5]:
Galeomorphi: rogatkokształtne (Heterodontiformes) • dywanokształtne (Orectolobiformes) • lamnokształtne (Lamniformes) • żarłaczokształtne (Carcharhiniformes)
Żarłaczokształtne (Carcharhiniformes) – rząd drapieżnych ryb chrzęstnoszkieletowych (Chondrichthyes), znacznie zróżnicowanych morfologicznie. Zamieszkują ciepłe wody morskie i oceaniczne. Do żarłaczokształtnych zalicza się ponad 260 gatunków opisanych naukowo. Niektóre gatunki są niebezpieczne dla człowieka. W zapisie kopalnym są znane od późnej jury.
Os Carcharhiniformes formam a maior ordem de tubarões. Tem cerca de 270 espécies.
Têm membrana nictitante sobre os olhos, duas barbatanas dorsais, uma anal e possuem cinco fendas branquiais.
As famílias desta ordem estão em fase de reestruturação; recentes estudos de DNA mostram que alguns grupos não são monofiléticos.
Este artigo faz a listagem das famílias, géneros e espécies da ordem Carcharhiniformes, com ligações à base de dados FishBase.
Os Carcharhiniformes formam a maior ordem de tubarões. Tem cerca de 270 espécies.
Têm membrana nictitante sobre os olhos, duas barbatanas dorsais, uma anal e possuem cinco fendas branquiais.
As famílias desta ordem estão em fase de reestruturação; recentes estudos de DNA mostram que alguns grupos não são monofiléticos.
Este artigo faz a listagem das famílias, géneros e espécies da ordem Carcharhiniformes, com ligações à base de dados FishBase.
Žralokotvaré (lat. Carcharhiniformes) je rad žralokovidných drsnokožcov. Hlavnými znakmi sú: žmurka (tretie viečko), špirálová črevná riasa, ústa za očami, plutvy bez ostňov, 5 žiabrových štrbín a 2 chrbtové plutvy. Zahŕňa 8 čeľadí.
Commons ponúka multimediálne súbory na tému Žralokotvaré
Wikidruhy ponúkajú informácie na tému Žralokotvaré
Žralokotvaré (lat. Carcharhiniformes) je rad žralokovidných drsnokožcov. Hlavnými znakmi sú: žmurka (tretie viečko), špirálová črevná riasa, ústa za očami, plutvy bez ostňov, 5 žiabrových štrbín a 2 chrbtové plutvy. Zahŕňa 8 čeľadí.
Gråhajartade hajar eller Ögonlockhajar (Carcharhiniformes) är den största ordningen av hajar med över 270 arter. Arterna i ordningen kännetecknas av två ryggfenor, en stjärtfena, ett membran som täcker ögongloben samt fem gälöppningar.
Gråhajartade hajar eller Ögonlockhajar (Carcharhiniformes) är den största ordningen av hajar med över 270 arter. Arterna i ordningen kännetecknas av två ryggfenor, en stjärtfena, ett membran som täcker ögongloben samt fem gälöppningar.
Bộ Cá mập mắt trắng, danh pháp khoa học Carcharhiniformes, là bộ bao gồm nhiều loài cá mập nhất. Với hơn 270 loài, bộ này bao gồm một số loài phổ biến như cá mập xanh, cá mập mèo, cá mập đầu búa, và cá mập cát.
Các thành viên trong bộ này đặc trưng bởi sự hiện diện của một màng mắt trên mắt, có hai vây lưng, vây hậu môn, và năm khe mang.
Các họ trong bộ này dự kiến sẽ được sửa đổi, các nghiên cứu ADN gần đây cho thấy một số nhóm truyền thống trong bộ này không đơn ngành.
Bộ Cá mập được chia thành 8 họ bao gồm:
.jpg)
Bài viết về Cá sụn này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
Bộ Cá mập mắt trắng, danh pháp khoa học Carcharhiniformes, là bộ bao gồm nhiều loài cá mập nhất. Với hơn 270 loài, bộ này bao gồm một số loài phổ biến như cá mập xanh, cá mập mèo, cá mập đầu búa, và cá mập cát.
Các thành viên trong bộ này đặc trưng bởi sự hiện diện của một màng mắt trên mắt, có hai vây lưng, vây hậu môn, và năm khe mang.
Các họ trong bộ này dự kiến sẽ được sửa đổi, các nghiên cứu ADN gần đây cho thấy một số nhóm truyền thống trong bộ này không đơn ngành.
Carcharhiniformes Compagno, 1977
Дочерние таксоны
Кархаринообра́зные[1], или серые акулы[2], или кархаридные акулы[2] (лат. Carcharhiniformes) — самый большой из восьми отрядов акул, в котором объединены 48 родов и около 260 видов. Многие типичные акулы, такие как гигантская акула-молот (Sphyrna mokarran), шёлковая акула (Carcharhinus falciformis), тигровая акула (Galeocerdo cuvier) или акула-бык (Carcharhinus leucas) относятся к отряду кархаринообразных.
Местами обитания кархаринообразных являются главным образом прибрежные регионы морей, расположенных в тропических и умеренных широтах. Виды из семейства полосатых кошачьих акул (Proscylliidae) относятся к глубоководным животным. Некоторые виды, в том числе бычья акула, встречаются даже в пресной воде.
У всех кархаринообразных имеются:
Некоторые кархаринообразные откладывают яйца (например пятнистая кошачья акула (Schroederichthys maculatus)), у других же распространено живорождение (например у большеголовой молот-рыбы (Eusphyra blochii)).
Кархаринообра́зные, или серые акулы, или кархаридные акулы (лат. Carcharhiniformes) — самый большой из восьми отрядов акул, в котором объединены 48 родов и около 260 видов. Многие типичные акулы, такие как гигантская акула-молот (Sphyrna mokarran), шёлковая акула (Carcharhinus falciformis), тигровая акула (Galeocerdo cuvier) или акула-бык (Carcharhinus leucas) относятся к отряду кархаринообразных.
Местами обитания кархаринообразных являются главным образом прибрежные регионы морей, расположенных в тропических и умеренных широтах. Виды из семейства полосатых кошачьих акул (Proscylliidae) относятся к глубоководным животным. Некоторые виды, в том числе бычья акула, встречаются даже в пресной воде.
У всех кархаринообразных имеются:
два спинных плавника анальный плавник пять жаберных щелей мигательная перепонка на глазахНекоторые кархаринообразные откладывают яйца (например пятнистая кошачья акула (Schroederichthys maculatus)), у других же распространено живорождение (например у большеголовой молот-рыбы (Eusphyra blochii)).
真鯊目（學名：Carcharhiniformes）又稱白眼鮫目，是鯊魚中族群最複雜、種類最多的，超過 270 種，包括鼬鯊、雙髻鯊和黑邊鰭真鯊等等。
メジロザメ目 Carcharhiniformes は、サメの分類群の一つ。サメ類の中では最大の目である。
8科51属に約300種の現生種を含む[1]。
分子系統解析により次のような系統樹が得られている。トラザメ科は単系統群とならず、3つの系統に分かれる。タイワンザメ科についてはさらなる検討が必要である[2]。
メジロザメ目トラザメ科の一部
トラザメ科の一部
トラザメ科の一部
흉상어목은 상어의 가장 큰 생물 목이다. 흉상어목은 청새리상어와 두툽상어, 복상어, 흉상어, 귀상어 등과 같은 다양한 상어류를 포함한다. 270여 종 이상이 있다. 흉상어 목에 속하는 상어는 눈에 일종의 순막(瞬膜)이 있으며, 2개의 등지느러미, 1개의 뒷지느러미 그리고 5줄의 아가미 새열을 지니고 있다.
흉상어목에 포함되는 과 목록은 개정이 필요하다. 최근의 DNA 연구는 이들의 전통적인 분류군이 단계통군이 아님을 보여주고 있다.
