Wrona wielkodzioba[3] (Corvus macrorhynchos) – gatunek ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae). Występuje we wschodniej i południowo-wschodniej Azji. Gatunek synantropijny. Tworzy liczne stada.
Gatunek opisany przez Johanna Georga Waglera dzięki holotypowi pozyskanemu z Jawy[4]. Wyróżniono następujące podgatunki C. macrorhynchos[5][6][3]:
Wielkość ciała (46-59 cm długości) i jego proporcje uzależnione są od regionu, w którym występują. W północno-wschodniej części zasięgu, w Japonii, na Kurylach i półwyspie Sachalin, są one większe niż czarnowrony, podczas gdy odmiana indyjska występująca na południowym zachodzie zasięgu ich występowania jest mniejsza od czarnowronów. Wszystkie odmiany mają relatywnie długie dzioby z dość grubymi nasadami, co powoduje, że wyglądają solidnie, upodabniając wrony wielkodziobe do kruków. Wszystkie odmiany mają ciemnoszare upierzenie poniżej tyłu głowy, na szyi, powyżej skrzydeł oraz na dolnych częściach ciała. Ich skrzydła, ogon, głowa i podgardle mają czarny połyskujący kolor. Tonacja kolorystyczna jest uzależniona od regionu występowania, przy czym odmiany najciemniejsze występują przy formie indyjskiej.
Ich zasięg występowania jest duży i rozciąga się od północno-wschodniej Azji do Afganistanu i wschodniego Iranu na zachodzie, a na południu do Indii oraz do Półwyspu Malajskiego i Filipin na południowym wschodzie.
Zasiedlają one głównie lasy, parki i ogrody, zadrzewione regiony uprawne.
Bardzo zróżnicowana, pożywienie pobierają zarówno z ziemi jak i z drzew. Są wszystkożerne - żywią się zarówno żywymi, jak i martwymi roślinami oraz zwierzętami. Gatunek synantropijny - zasiedlający również przestrzeń miejską. W Japonii uważane za szkodniki, gdyż żerując na wysypiskach i śmietnikach przenoszą odpadki do innych części miast.
W Indiach, okres rozrodczy trwa od marca do maja, ale na południu rozpoczyna się już w połowie grudnia. Gniazda budowane są z gałęzi, zwykle wysoko na drzewach, przy czym preferowane są drzewa iglaste, np. jodła lub sosna. Budowane są z drobnych gałązek, korzeni, włókien roślinnych, wełny, jak również z odpadków (głównie fragmentów ubrań). Niekiedy gniazda budowane są częściowo lub w całości z drutów[7].
W jednym lęgu składają cztery lub pięć jaj, rzadziej sześć lub siedem. Jaja są owalne, z widocznym zwężeniem na jednym końcu. Faktura jest twarda i delikatna, połyskująca. Ma odcień niebiesko-zielony, jest nakrapiana i pokryta czerwono-brązowymi, szarymi oraz brunatnymi plamami. Rozmiar jaja wynosi średnio około 3,7 na 2,7 cm[7]. Okres inkubacji jaj wynosi 17-19 dni. Pisklęta po ok. 35 dniach są w pełni upierzone.
Wrony wielkodziobe mają podobny głos do wron, ale głębszy i zwykle bardziej rezonujący. Zwykle jest on opisywany jako dźwięk "kaaa-kaaa-kaaa". Jednakże są one w stanie porozumiewać się przy pomocy znacznie bogatszej gamy dźwięków, które mogą być również opisane jako "kau kau" oraz inne, które łatwo jest pomylić z odgłosami wydawanymi przez dzięcioły.
Wrona wielkodzioba (Corvus macrorhynchos) – gatunek ptaka z rodziny krukowatych (Corvidae). Występuje we wschodniej i południowo-wschodniej Azji. Gatunek synantropijny. Tworzy liczne stada.