nomes no trilho de navegação
The spider attaches a line of silk to the tree branch she is standing on, by the side of a river, and bungee-jumps into space...
read more.Female Caerostris darwini erect their giant webs across streams, rivers, and lakes, suspending the orb directly above the water on anchor threads attached to vegetation on each side of the river. These anchor lines can span up to 25 meters (M. Gregoric pers. comm., cited in Kuntner and Agnarsson 2010). Bridgelines are reinforced daily and the orb is apparently renewed for many days. Web size ranges from 900 to 28,000 cm2, with the largest reported web measuring about 2.8 m2, apparently the largest orb ever measured. With anchor lines capable of bridging over 25 m, Darwin's Bark Spider also builds the longest webs among all spiders. How the spiders establish lines across the river, allowing the building of the web, remains uncertain but is being investigated (M. Gregoric pers. comm., cited in Kuntner and Agnarsson 2010). Agnarsson et al. (2010) report that bridgeline length reflects the habitat: across a mid-sized river in Ranamofana National Park, most webs had bridgelines between 10 and 14 meters long; across smaller rivers in Perinet, bridgelines were much shorter (averaging 3.5 meters), whereas bridgelines across a lake in Perinet reached 25 meters (Agnarsson et al. 2010; M. Gregoric pers. comm., cited in Agnarsson et al. 2010 2010). Silk from C. darwini is extremely tough: it is able to absorb about ten times more kinetic energy before fracturing than does Kevlar (Agnarsson et al. 2010).
Although Kuntner and Agnarsson (2010) observed numerous Caerostris darwini webs over a long period of time, prey items were rarely observed. They did report a mass capture of ephemeropteran (mayfly) prey in these webs. Webs contained up to 32 mayflies that were subsequently wrapped en masse, with the spider wrapping together several prey items before feeding on them. Most wrapped prey packages were heavily kleptoparasitized by flies (apparently undescribed and representing several species and at least two families). Up to 10 flies were observed on a single package being consumed by the host spider, and numerous flies were constantly hovering around the spider and its prey. Flies were also found on prey items that had not been wrapped by the spider. (Kuntner and Agnarsson 2010)
Caerostris darwini exhibit extreme sexual size dimorphism, with large females and small males (Kuntner and Agnarsson 2010).
Caerostris darwini is a newly described orb-weaving spider from Madagascar. It produces the largest orb web known. The silk is extremely tough, tougher than any previously analyzed silk and more than 10 times tougher than Kevlar. (Agnarsson et al. 2010; Kuntner and Agnarsson 2010)
Caerostris spiders (Araneidae) are striking orbweavers known in Africa as "bark spiders". They are widespread throughout the Old World tropics. The large females are highly conspicuous when sitting in the center of their webs, but their name stems from the fact that at least some African species (and possibly some Asian ones) appear to mimic dead bark, twigs, or thorns. Caerostris darwini, however, and some other species in Madagascar, live permanently in the web, which is typically spun over flowing bodies of water. (Kuntner and Agnarsson 2010)
Caerostris darwini is found in eastern Madagascar, where it is currently known from Ranomafana National Park and Andasibe-Mantadia National Park (Kuntner and Agnarsson 2010).
Caerostris darwini inhabits montane rainforests and their edges in eastern Madagascar, constructing large webs over water (small streams to medium sized rivers, and even lakes) (Kuntner and Agnarsson 2010).
Kuntner and Agnarsson (2010) provide a technical diagnosis of the genus Caerostris, distinguishing it from other araneids, and of the new species C. darwini, distinguishing it from the similar C. vicina, C. sexcuspidata, C. extrusa, and other Afrotropical Caerostris species. Caerostris darwini exhibit extreme sexual size dimorphism, with large females and small males (Kuntner and Agnarsson 2010).
Caerostris darwini, im Englischen als Darwin’s bark spider („Darwins Rindenspinne“) bezeichnet, ist eine Webspinne aus der Familie der Echten Radnetzspinnen (Araneidae). Sie produziert eines der größten bekannten Radnetze, dessen Ankerfäden Längen bis zu 25 Metern erreichen können. Die Spinne wurde in Madagaskar im Andasibe-Mantadia-Nationalpark entdeckt[1] und erhielt zu Ehren des Naturforschers Charles Darwin das Artepitheton darwini; die Artbeschreibung erschien exakt 150 Jahre nach der Veröffentlichung von Darwins Werk The Origin of Species am 24. November 2009.[2]
Die Arten der Gattung werden wegen ihrer Färbung, Musterung und Morphologie als Rindenspinnen bezeichnet. Sie ahmen Rindenstücke, Zweige, Dornen und ähnliches Pflanzenmaterial nach (Mimese). Wie andere Arten der Gattung Caerostris zeigt Caerostris darwini einen extremen Sexualdimorphismus: Weibchen erreichen eine Körperlänge von 17,9 bis 22 mm, Männchen bleiben mit 5,7 bis 6,1 mm deutlich kleiner.
Die Gattung wurde taxonomisch bisher nur sehr dürftig behandelt. Von vielen Arten sind nur Weibchen bekannt, da die Männchen sehr versteckt leben. Im Zuge der Expeditionen zur Erforschung von C. darwini wurden anscheinend noch einige weitere Arten entdeckt. Daher wurden in der Erstbeschreibung zur Definition der Art sowohl taxonomische Methoden[3] als auch genetische Methoden zur Absicherung verwendet. Die Männchen sind wegen ihrer versteckten Lebensweise schwer zu finden, jedoch für die Absicherung des Artstatus und für die Phylogenie unverzichtbar.[2]
Die Gattung unterscheidet sich von allen anderen Gattungen der Familie dadurch, dass sowohl Prosoma als auch Opisthosoma breiter als lang sind. Beim weiblichen Paratypus von C. darwini sind es für das Prosoma 6,2 mm Länge und 8,6 mm Breite, für das Opisthosoma 12,8 mm Länge und 14,8 mm Breite, beim männlichen Paratypus sind es für das Prosoma 3,0 mm Länge bei 3,1 mm Breite und für das Opisthosoma 3,3 mm Länge und 4,3 mm Breite. Der Kopfbereich des Prosoma ist deutlich höher als die Thoraxregion. Der Carapax hat bei C. darwini je zwei seitliche, spitze Verbreiterungen (andere Arten haben nur ein Paar Spitzen), die Augen sind gattungstypisch auf zwei „Augenhügel“ aufgeteilt und es gibt als weiteren „Auswuchs“, ebenfalls gattungstypisch, ein Rostrum. Der Hinterleib ist abgeflacht und hat ebenfalls spitze Auswüchse, die bei C. darwini im Gegensatz zu einigen anderen Arten der Gattung nur schwach ausgebildet sind. Die Tibae sind, außer am dritten Beinpaar, ebenfalls abgeflacht. Die Beinbehaarung ist stark ausgeprägt, die Femora des vierten Beinpaares besitzen spatelförmig abgeflachte Haare.[2]
Die Epigyne ist stark sklerotisiert und besitzt ein Paar hakenförmiger Strukturen, deren Lage eine genitalmorphologische Unterscheidung von den anderen Arten der Gattung erlaubt. Die Kopulationskammern sind deutlich abgetrennt und unterscheiden dadurch ebenfalls C. darwini von allen anderen Arten der Gattung. Die Bulbi sind groß, das Subtegulum[4] riesig, ein Paracymbium[4] fehlt und der Embolus[4] ist von einem Sklerit völlig umschlossen. Der Konduktor (eine Struktur an der Spitze des Bulbus)[5] ist stärker ausgeprägt als bei den anderen Arten der Gattung, hat eine gerade Spitze, die Pars Pendula sind kürzer als bei anderen Arten, der Embolus länger und spatelförmig.[2]
Die Grundfärbung der Weibchen ist schwarz mit weißer Behaarung, die der Männchen rot und hellbraun mit weißen Haaren auf Prosoma, Opisthosoma und den distalen Teilen der Beine, Palpen und Cheliceren.[2]
Die Spinnenart wurde zusammen mit zwei bisher unbestimmten Fliegen aufgefunden, die offensichtlich in einem kleptoparasitischen Verhältnis mit ihr stehen. Diese Fliegen fressen oft von den Fängen der Spinnen und auch von der Beute, bevor die Spinnen diese einwickeln. Einige Male wurden die Spinnen dabei beobachtet, wie sie die Fliegen verjagten, wenn diese auf der Beute der Spinne landeten.[2]
Die Spinnseide dieser Art ist nach heutigem Wissensstand das zäheste je untersuchte Biomaterial. Es ist mehr als zehnmal stärker als ein vergleichbarer Strang aus Kevlar. Die durchschnittliche Zähigkeit der Fasern beträgt 350 MJ/m3, einige erreichen bis zu 520 MJ/m3. Damit ist die Spinnseide von Caerostris darwini doppelt so stark wie jede andere bekannte Spinnseide.[6]
Die Netze dieser Spinne sind nicht nur wegen ihrer großen Spannweiten (bis zu 25 m) bemerkenswert, es sind auch die größten bekannten Radnetze überhaupt; sie erreichen Größen bis zu 2,8 m2.[2] Nephila komaci, die 2009 entdeckt wurde, und einige andere Arten der Gattung Nephila bauen Netze, die etwa einen Quadratmeter groß werden.[1]
Nach Ingi Agnarsson, dem Direktor des Zoologischen Museums der Universität von Puerto Rico, besetzen die Netze dieser Spinnen eine einzigartige ökologische Nische: „Sie bauen ihre Netze so, dass das Rad direkt über dem Wasser eines Flusses oder Sees hängt, ein Lebensraum, den keine andere Spinne nutzen kann.“[1] Diese Position des Netzes erlaubt es den Spinnen, über dem Wasser fliegende Beute zu fangen; in einigen Netzen wurden bis zu 32 Eintagsfliegen gleichzeitig gefunden.[2] Die starken Fäden und das große Netz haben sich vermutlich mit dem Einzug der Art in den ungewöhnlichen Lebensraum entwickelt.[6] Wissenschaftler haben untersucht, wie die Spinnen so große Netze über Gewässern aufspannen können, dabei müssen sie nämlich Ankerfäden vom einen zum anderen Ufer spannen.[1] Dieses Rätsel scheint gelöst. Die Tiere agieren wie Bungee-Jumper. Sie befestigen den Startfaden an Ästen oder Blättern und lassen sich in die Tiefe fallen. Hängend sondern die Spinnen dann die bis zu 25 Meter langen Fäden ab, die durch Wind verweht werden und oft auf der anderen Seite des Flusses festkleben. Die erfolgreich den Fluss überquerenden Fäden werden verspannt und anschließend das Netz aufgebaut.[7]
Caerostris darwini, im Englischen als Darwin’s bark spider („Darwins Rindenspinne“) bezeichnet, ist eine Webspinne aus der Familie der Echten Radnetzspinnen (Araneidae). Sie produziert eines der größten bekannten Radnetze, dessen Ankerfäden Längen bis zu 25 Metern erreichen können. Die Spinne wurde in Madagaskar im Andasibe-Mantadia-Nationalpark entdeckt und erhielt zu Ehren des Naturforschers Charles Darwin das Artepitheton darwini; die Artbeschreibung erschien exakt 150 Jahre nach der Veröffentlichung von Darwins Werk The Origin of Species am 24. November 2009.
இடார்வினின் மரப்பட்டைச் சிலந்தி (ஆங்கிலம்: Darwin's bark spider ; இலத்தின்: Caerostris darwini) வட்டமான சுருள் வடிவ வலைக் கூட்டை உருவாக்கும் ஒரு சிலந்தி இனமாகும். இவற்றின் வலை ஏனைய சிலந்திவலைகளை விட மிகப்பெரிதாக இருப்பதுடன் மிக்க வலிமையுடனும் உள்ளது. வலையின் நீளம் ஏறத்தாழ 25 மீட்டர் (82 அடி). சிலந்தி இனங்களுள் வலிமை மிக்க வலையைப் பின்னும் சிலந்தி இனமும் இதுவே ஆகும். குண்டு துளைக்காத கவசம் தயாரிக்கப்பயன்படும் கெவ்லார் எனப்படும் செயற்கை இழையை விட பத்து மடங்கு வலிமை கொண்ட இழை உள்ள வலையை இச்சிலந்தி இனம் உருவாக்குகிறது. உயிரினங்களில் இருந்து தருவிக்கப்படும் பொருட்களுக்குள் மிக்க வலிமையானதும் இதுவேயாகும்.
இவை மரத்தின் கொப்பு, முள், காய்ந்த மரப்பட்டை போன்றவற்றைப் போல உருமறைந்து காணப்படுவதால், மரப்பட்டைச் சிலந்தி என்று அழைக்கப்படுகின்றன.[1] ஆறு, அருவி, ஏரி உள்ள இடங்களில் இவை தமது இருப்பிடத்தைக் கொண்டுள்ளன. ஆற்றின் மேலே வலைகளைப் பின்னுவதன் மூலம் அங்கு பறக்கும் ஈ இனங்களைப் பிடித்து உணவுக்குப் பயன்படுத்துகின்றன. இவை எவ்வாறு மிகப்பெரிய வலையை ஆற்றின் மேலே அமைக்கின்றன, ஒரு கரையில் இருந்து மறு கரைக்கு எவ்வாறு தொடுக்கின்றன என்பவற்றை அறிவியல் நிபுணர்கள் ஆராய்கின்றனர்.
பெண் சிலந்தி இனங்கள் இரண்டு சென்டிமீட்டருக்கும் குறைவான அளவும் (ஏறத்தாழ 18 மில்லிமீட்டர்) ஆண்கள் பெண்களின் அளவிலும் 3 - 5 மடங்கு குறைவானதும் (ஏறத்தாழ 6 மில்லிமீட்டர்) ஆகும்.
மடகாஸ்கரில் ரனோமஃபானா தேசிய வனப்பூங்காவில் ஓடும் நமோரோனா ஆற்றில் (21°15’S, 47°25’E. ) மற்றும் அண்டாசிப்-மண்டாடிடா தேசிய வனப்பூங்காவில் முதன்முறையாக அறியப்பட்டது. பேராசிரியர் அக்னார்சன் (Agnarsson) மற்றும் அவரது சகா மட்ஜாஸ் குன்ட்னேர் ( Matjaz Kuntner) ஆகியோர் இதனைக் கண்டுபிடித்தனர்.[2]
இவ்வினத்தைப் பற்றிய விவர அறிக்கை 24 நவம்பர் 2009இல் டார்வினின் “இனங்களின் தோற்றம்” எனும் நூலின் 150வது தினத்தைக் கொண்டாடும் வண்ணம் வெளியிடப்பட்டது, டார்வினின் 200வது பிறந்ததினத்தை முன்னிட்டு கௌரவப்படுத்தும் நோக்கில் அவரது பெயரில் இச்சிலந்தியின் இனப்பெயர் இடப்பட்டது.[1]
இடார்வினின் மரப்பட்டைச் சிலந்தி (ஆங்கிலம்: Darwin's bark spider ; இலத்தின்: Caerostris darwini) வட்டமான சுருள் வடிவ வலைக் கூட்டை உருவாக்கும் ஒரு சிலந்தி இனமாகும். இவற்றின் வலை ஏனைய சிலந்திவலைகளை விட மிகப்பெரிதாக இருப்பதுடன் மிக்க வலிமையுடனும் உள்ளது. வலையின் நீளம் ஏறத்தாழ 25 மீட்டர் (82 அடி). சிலந்தி இனங்களுள் வலிமை மிக்க வலையைப் பின்னும் சிலந்தி இனமும் இதுவே ஆகும். குண்டு துளைக்காத கவசம் தயாரிக்கப்பயன்படும் கெவ்லார் எனப்படும் செயற்கை இழையை விட பத்து மடங்கு வலிமை கொண்ட இழை உள்ள வலையை இச்சிலந்தி இனம் உருவாக்குகிறது. உயிரினங்களில் இருந்து தருவிக்கப்படும் பொருட்களுக்குள் மிக்க வலிமையானதும் இதுவேயாகும்.
இவை மரத்தின் கொப்பு, முள், காய்ந்த மரப்பட்டை போன்றவற்றைப் போல உருமறைந்து காணப்படுவதால், மரப்பட்டைச் சிலந்தி என்று அழைக்கப்படுகின்றன. ஆறு, அருவி, ஏரி உள்ள இடங்களில் இவை தமது இருப்பிடத்தைக் கொண்டுள்ளன. ஆற்றின் மேலே வலைகளைப் பின்னுவதன் மூலம் அங்கு பறக்கும் ஈ இனங்களைப் பிடித்து உணவுக்குப் பயன்படுத்துகின்றன. இவை எவ்வாறு மிகப்பெரிய வலையை ஆற்றின் மேலே அமைக்கின்றன, ஒரு கரையில் இருந்து மறு கரைக்கு எவ்வாறு தொடுக்கின்றன என்பவற்றை அறிவியல் நிபுணர்கள் ஆராய்கின்றனர்.
பெண் சிலந்தி இனங்கள் இரண்டு சென்டிமீட்டருக்கும் குறைவான அளவும் (ஏறத்தாழ 18 மில்லிமீட்டர்) ஆண்கள் பெண்களின் அளவிலும் 3 - 5 மடங்கு குறைவானதும் (ஏறத்தாழ 6 மில்லிமீட்டர்) ஆகும்.
மடகாஸ்கரில் ரனோமஃபானா தேசிய வனப்பூங்காவில் ஓடும் நமோரோனா ஆற்றில் (21°15’S, 47°25’E. ) மற்றும் அண்டாசிப்-மண்டாடிடா தேசிய வனப்பூங்காவில் முதன்முறையாக அறியப்பட்டது. பேராசிரியர் அக்னார்சன் (Agnarsson) மற்றும் அவரது சகா மட்ஜாஸ் குன்ட்னேர் ( Matjaz Kuntner) ஆகியோர் இதனைக் கண்டுபிடித்தனர்.
இவ்வினத்தைப் பற்றிய விவர அறிக்கை 24 நவம்பர் 2009இல் டார்வினின் “இனங்களின் தோற்றம்” எனும் நூலின் 150வது தினத்தைக் கொண்டாடும் வண்ணம் வெளியிடப்பட்டது, டார்வினின் 200வது பிறந்ததினத்தை முன்னிட்டு கௌரவப்படுத்தும் நோக்கில் அவரது பெயரில் இச்சிலந்தியின் இனப்பெயர் இடப்பட்டது.
Darwin's bark spider (Caerostris darwini) is an orb-weaver spider that produces the largest known orb webs, ranging from 900 to 28,000 square centimetres (140 to 4,340 sq in),[2][3] with bridge lines spanning up to 25 metres (82 ft). The spider was discovered in Madagascar in the Andasibe-Mantadia National Park in 2009.[4] Its silk is the toughest biological material ever studied. Its tensile strength is 1.6 GPa.[5] The species was named in honour of the naturalist Charles Darwin on November 24, 2009—precisely 150 years after the publication of The Origin of Species.[2]
Darwin's bark spider (Caerostris darwini) is an orb-weaver spider – a member of the family Araneidae. Like other spiders of the genus, they display extreme sexual dimorphism, with large females and small males. Females vary in total body length from about 18 to 22 mm (0.7 to 0.9 in), males being around one third or less of this length, at about 6 mm (0.2 in).[2] In a captive bred population, females were 14 (1.3–195) times heavier and 2.3 (1–4) times larger than males.[6]
Females are largely black in colour, with white hairs on the cephalothorax (prosoma), abdomen and appendages. The upper surface of the cephalothorax has two sets of "humps", one at the sides and one towards the back. The first leg is about 35 mm (1.4 in) long. Unlike other Caerostris species from the region, C. darwini has clearly separated epigynal chambers with a pair of hooks on the posterior (rather than anterior or medial) part of the epigynal plate. The spermathecae and the ducts leading to them are strongly sclerotized (hardened). Males are redder and lighter brown in colour, again with white hairs on the cephalothorax, abdomen and parts of the appendages further from the body. The femora of the legs are red and hairless. The first leg is about 15 mm (0.6 in) long. The palpal bulb has a large conductor with a straight tip, and a longer embolus with a spoon-shaped end than other species from the region.[2]
Caerostris darwini was first described by Matjaž Kuntner and Ingi Agnarsson in a 2010 publication.[1] Prior to the description of C. darwini, only 11 species of Caerostris were recognized; Kuntner and Agnarsson regarded this as a serious underestimate, with perhaps up to seven species cohabiting in the region of Madagascar where C. darwini was found.[2] Six more species, four of these from Madagascar, were described in 2015. A molecular phylogenetic study of 12 of the species of Caerostris, including C. darwini, produced the phylogenetic tree shown below.[7]
C. darwini
The spider's silk is the toughest biological material ever studied, over ten times tougher than a similarly sized piece of Kevlar.[5] The average toughness of the fibres is 350 MJ/m3, and some are up to 520 MJ/m3, making the silk twice as tough as any other spider silk known.[8]
The web of Darwin's bark spider is remarkable in that it is not only the longest spanning web ever observed, but is the largest orb web ever seen, at an area of up to 2.8 square metres (30 sq ft).[2] Nephila komaci, discovered in 2009, and some other Nephila species also make webs that can exceed 1 m (3 ft 3 in) across.[4]
The spider's web occupies a unique biological niche: "They build their web with the orb suspended directly above a river or the water body of a lake, a habitat that no other spider can use".[4] This position allows the spiders to catch prey flying over the water, with webs observed containing up to 32 mayflies at a time.[2]
The strong silk and large web are thought to have coevolved at the same time, as the spider adapted to the habitat.[8] Caerostris darwini uses a unique set of behaviors, some unknown in other spiders, to construct its enormous webs. First, the spiders release unusually large amounts of bridging silk into the air, which is then carried downwind, across the water body, establishing bridge lines. Second, the spiders perform almost no web site exploration. Third, they construct the orb capture area below the initial bridge line. In contrast to all known orb-weavers, the web hub is therefore not part of the initial bridge line but is instead built de novo ("from the beginning"). Fourth, the orb contains two types of radial threads, with those in the upper half of the web doubled. These unique behaviors result in a giant, yet rather simplified web. There is building evidence for the coevolution of behavioral (web building), ecological (web microhabitat) and biomaterial (silk biomechanics) traits that combined allow C. darwini to occupy a unique niche among spiders."[4][9]
The Darwin's bark spider exhibits a rich repertoire of sexual behaviors, most attributed to other spider taxa with extreme sexual dimorphism in size. These behaviors include sexual cannibalism, male preference for teneral females, binding the mate with silk, genital mutilation, plugging of female genitalia by the male, and self-emasculation. Non-typically, C. darwini males engage in oral sexual encounters, rarely reported outside mammals. Irrespective of female's age or mating status males salivate onto female genitalia pre-, during, and post-copulation. While the adaptive significance of sexual oral contact in spiders is elusive, it is hypothesized to signal male quality or reduce sperm competition.[6]
The spider was described along with a previously undescribed species of fly, which appeared to have a kleptoparasitic relationship with it. The flies often feed on the spider's catches before the spider wraps them. Occasionally, spiders have been observed to chase away the flies when they land on something that the spider is eating.[2]
Darwin's bark spider (Caerostris darwini) is an orb-weaver spider that produces the largest known orb webs, ranging from 900 to 28,000 square centimetres (140 to 4,340 sq in), with bridge lines spanning up to 25 metres (82 ft). The spider was discovered in Madagascar in the Andasibe-Mantadia National Park in 2009. Its silk is the toughest biological material ever studied. Its tensile strength is 1.6 GPa. The species was named in honour of the naturalist Charles Darwin on November 24, 2009—precisely 150 years after the publication of The Origin of Species.
La araña de corteza de Darwin (Caerostris darwini) es una araña de la familia Araneidae que produce una de las telarañas de orbes más grandes, de un tamaño que ronda entre 900-28.000 cm²,[1] con unos puntos de anclaje que alcanzan los 25 metros. La araña fue descubierta en Madagascar en el Parque Nacional Andasibe-Mantadia en el 2009.[2] La especie fue nombrada en honor al naturalista Charles Darwin, ya que su descripción coincidió con el 150 aniversario de la publicación de El origen de las especies, el 24 de noviembre de 2009.[1]
Su seda es el material biológico más tenaz jamás estudiado, siendo unas diez veces más tenaz que un fragmento de tamaño similar de kevlar. La tenacidad media de las fibras es de 350 MJ/m³, y algunas llegan a 520 MJ/m³, haciendo su seda dos veces más tenaz que la de cualquier otra araña conocida.[3]
La telaraña de la araña de corteza de Darwin es notable no solo porque es la telaraña más grande jamás observada, sino porque figura entre las telarañas de orbe más grandes jamás vistas, con un área de 2,8 m².[1]Nephila komaci, descubierta en 2009, y otras especies Nephila también hacen telarañas que pueden exceder 1 metro de ancho.[2]
De acuerdo con el profesor Ingi Agnarsson, director del Museo de Zoología de la Universidad de Puerto Rico, la telaraña de la araña ocupa un nicho biológico único: "Construyen sus telarañas con los orbes suspendidos directamente sobre un río o un lago, un hábitat que ninguna otra araña puede usar".[2] Esta posición permite a la araña capturar moscas sobre el agua, con telarañas que pueden contener hasta 32 efímeras simultáneamente.[1] Se cree que la fuerte seda y el gran tamaño de la telaraña han coevolucionado al mismo tiempo que la araña se adaptaba a su hábitat.[3] Los científicos están actualmente investigando cómo es capaz la araña de tejer una telaraña de ese tamaño sobre el agua además de anclar las telarañas a ambos lados del río.[2]
Como otras arañas del mismo género, la araña ladradora de Darwin muestra un dimorfismo sexual extremo, con grandes hembras (18 mm) y pequeños machos (6 mm).[1]
La araña fue descrita junto a una especie de mosca no descrita anteriormente, que parece tener una relación de cleptoparasitismo con ella. Las moscas algunas veces se alimentan de las capturas de la araña antes de que esta las envuelva. Ocasionalmente, se ha observado que las arañas ahuyentan a las moscas cuando las primeras están comiendo.[1]
El nombre común en español, "araña ladradora de Darwin", es una mala traducción del nombre común en inglés, "Darwin's bark spider", donde "bark" no significa ladrido sino corteza, por el aspecto de corteza del lomo de la araña.[cita requerida]
La araña de corteza de Darwin (Caerostris darwini) es una araña de la familia Araneidae que produce una de las telarañas de orbes más grandes, de un tamaño que ronda entre 900-28.000 cm², con unos puntos de anclaje que alcanzan los 25 metros. La araña fue descubierta en Madagascar en el Parque Nacional Andasibe-Mantadia en el 2009. La especie fue nombrada en honor al naturalista Charles Darwin, ya que su descripción coincidió con el 150 aniversario de la publicación de El origen de las especies, el 24 de noviembre de 2009.
Su seda es el material biológico más tenaz jamás estudiado, siendo unas diez veces más tenaz que un fragmento de tamaño similar de kevlar. La tenacidad media de las fibras es de 350 MJ/m³, y algunas llegan a 520 MJ/m³, haciendo su seda dos veces más tenaz que la de cualquier otra araña conocida.
La telaraña de la araña de corteza de Darwin es notable no solo porque es la telaraña más grande jamás observada, sino porque figura entre las telarañas de orbe más grandes jamás vistas, con un área de 2,8 m².Nephila komaci, descubierta en 2009, y otras especies Nephila también hacen telarañas que pueden exceder 1 metro de ancho.
De acuerdo con el profesor Ingi Agnarsson, director del Museo de Zoología de la Universidad de Puerto Rico, la telaraña de la araña ocupa un nicho biológico único: "Construyen sus telarañas con los orbes suspendidos directamente sobre un río o un lago, un hábitat que ninguna otra araña puede usar". Esta posición permite a la araña capturar moscas sobre el agua, con telarañas que pueden contener hasta 32 efímeras simultáneamente. Se cree que la fuerte seda y el gran tamaño de la telaraña han coevolucionado al mismo tiempo que la araña se adaptaba a su hábitat. Los científicos están actualmente investigando cómo es capaz la araña de tejer una telaraña de ese tamaño sobre el agua además de anclar las telarañas a ambos lados del río.
Como otras arañas del mismo género, la araña ladradora de Darwin muestra un dimorfismo sexual extremo, con grandes hembras (18 mm) y pequeños machos (6 mm).
La araña fue descrita junto a una especie de mosca no descrita anteriormente, que parece tener una relación de cleptoparasitismo con ella. Las moscas algunas veces se alimentan de las capturas de la araña antes de que esta las envuelva. Ocasionalmente, se ha observado que las arañas ahuyentan a las moscas cuando las primeras están comiendo.
El nombre común en español, "araña ladradora de Darwin", es una mala traducción del nombre común en inglés, "Darwin's bark spider", donde "bark" no significa ladrido sino corteza, por el aspecto de corteza del lomo de la araña.[cita requerida]
Caerostris darwini est une espèce d'araignées aranéomorphes de la famille des Araneidae[1].
Cette espèce est endémique de Madagascar[1]. Elle a été découverte en 2009 dans le parc national d'Andasibe-Mantadia et observée dans le parc national de Ranomafana[2].
Les mâles sont beaucoup plus petits que les femelles. Les mâles mesurent de 5,7 à 6,1 mm et les femelles de 17,9 à 22 mm[2].
Sa toile est la plus résistante des toiles d'araignées connues à ce jour, jusqu'à 2 fois plus qu'aucune autre toile et jusqu'à dix fois plus résistante qu'une fibre de kevlar de même proportions[3].
Cette araignée tisse sa toile au dessus de cours d'eau[4].
Elle a été nommée en hommage à Charles Darwin car sa description a été faite précisément 150 ans après la première publication de The Origin of Species le 24 novembre 2009[2].
Caerostris darwini est une espèce d'araignées aranéomorphes de la famille des Araneidae.
Caerostris darwini Kuntner & Agnarsson, 2010 è un ragno appartenente alla famiglia Araneidae.
Il nome della specie è in onore del naturalista e geologo britannico Charles Darwin (1809-1882).
Una particolarità di questa specie è il fatto che può tessere ragnatele talmente grandi da avere come punti d'appoggio due estremità distanti di un piccolo lago o di un fiume.[1]
È stato in seguito scoperto che la sua ragnatela è tanto resistente da essere stata immediatamente classificata come tessuto biologico non artificiale più resistente del mondo (si stima che, a parità di spessore e lunghezza, un filo di tale ragnatela è dieci volte più resistente di un filo di Kevlar)[1][2].
Matjaž Gregorič, un ricercatore della Slovenian Academy of Sciences and Arts, ha studiato i comportamenti sessuali di questa specie per diverso tempo, nell'Andasibe-Mantadia National Park (Madagascar). I maschi, molto più piccoli delle femmine, prima del rapporto sessuale, eseguono un particolare cerimoniale in cui bagnano con liquidi secreti dalla bocca l'area copulatoria delle femmine. Si è ipotizzato che potrebbe servire a comunicare alla femmina la qualità del maschio, oppure a diminuire l'efficacia dello sperma dei rivali.
Gli esemplari raccolti mostrano uno spiccato dimorfismo sessuale:
Le tele esaminate sono per la maggior parte ad orientamento verticale, solo alcune mostravano inclinazioni dalla verticale di 50, 70 o 80 gradi. Sono state misurate 18 tele singole di grandezza variabile fra i 31,5 ed i 105 centimetri e fili di collegamento in tensione fra due rive fra i 180 ed i 700 centimetri[3].
La specie è stata rinvenuta nel Madagascar meridionale[4]: l'olotipo maschile ed i paratipi maschili e femminili sono stati rinvenuti in diversi punti lungo il fiume Namorona, nel territorio del Parco nazionale di Ranomafana, nella provincia di Fianarantsoa[3].
Al 2014 non sono note sottospecie e dal 2010 non sono stati esaminati nuovi esemplari[4].
Caerostris darwini is een spinnensoort uit de familie der wielwebspinnen. De soort is genoemd naar Charles Darwin.
De spin werd ontdekt door onderzoekers van het Smithsonian Institution uit Washington D.C.. Hij komt voor in het regenwoud bij de rivier Namorona in het nationaal park Ranomafana en de voormalige provincie Fianarantsoa in het oosten van Madagaskar.
Het vrouwtje van C. darwini maakt de grootste bekende spinnenwebben. Ze overspannenen hele rivieren of meren. Het web kan een oppervlakte tot 2,8 m² bestrijken en draden tot 25 meter lang hebben. Hierdoor kunnen meer dan 30 prooien in 1 keer gevangen worden in een habitat waar C. darwini geen concurrentie krijgt van andere spinnensoorten. Het rag van de spin is dan ook erg stevig, het is zelfs het stevigste biomateriaal dat anno 2010 bekend is. Het is twee keer elastischer dan dat van alle bekende spinnensoorten en het behoort eveneens tot de soorten rag die het meeste gewicht kunnen dragen. Het materiaal kan 3 keer meer energie opvangen zonder stuk te gaan dan Kevlar, gebruikt in kogelvrije vesten. De webben hangen ongeveer verticaal boven het water, sommige webben staan echter in een andere hoek, met een maximum van 50°. Het web wordt waarschijnlijk enkele dagen onderhouden, hoewel de meeste spinnen hun web elke dag afbreken en heropbouwen. De spin zit dag en nacht in het midden van haar web.
Het vrouwtje van C. darwini is een stuk groter dan het mannetje: tussen 17,9 en 22 millimeter tegenover 5,7 tot 6,1 millimeter. De mannetjes komen voor op het web of in de vegetatie waarin het web vast hangt. Het vrouwtje is voornamelijk zwart met witte tekening die haar een goede camouflage biedt wanneer zij op een boomstam rust. Het mannetje is rood tot lichtbruin.
Caerostris darwini is een spinnensoort uit de familie der wielwebspinnen. De soort is genoemd naar Charles Darwin.
De spin werd ontdekt door onderzoekers van het Smithsonian Institution uit Washington D.C.. Hij komt voor in het regenwoud bij de rivier Namorona in het nationaal park Ranomafana en de voormalige provincie Fianarantsoa in het oosten van Madagaskar.
Darwins barkedderkopp (Caerostris darwini) er en art av edderkopper i gruppen hjulspinnere. Den spinner et av de største kjente nettene, med et areal på opptil 2,8 kvadratmeter og med fortøyningstråder som spenner opptil 25 meter. Edderkoppsilken som denne arten produserer, er over dobbelt så sterk som annen edderkoppsilke og ti ganger sterkere enn kevlar[1].
Arten har fått navn etter Charles Darwin, og artsbeskrivelsen ble forberedt 24. november 2009, nøyaktig 150 år etter Darwins utgivelse av Artenes opprinnelse.
Hannene blir opptil 6 mm i størrelse, mens hunnene kan bli opptil 18 mm.
Darwins barkedderkopp (Caerostris darwini) er en art av edderkopper i gruppen hjulspinnere. Den spinner et av de største kjente nettene, med et areal på opptil 2,8 kvadratmeter og med fortøyningstråder som spenner opptil 25 meter. Edderkoppsilken som denne arten produserer, er over dobbelt så sterk som annen edderkoppsilke og ti ganger sterkere enn kevlar.
Arten har fått navn etter Charles Darwin, og artsbeskrivelsen ble forberedt 24. november 2009, nøyaktig 150 år etter Darwins utgivelse av Artenes opprinnelse.
Hannene blir opptil 6 mm i størrelse, mens hunnene kan bli opptil 18 mm.
Multimedia w Wikimedia Commons Caerostris darwini – gatunek pająka z rodziny krzyżakowatych (Araneidae) występującego na Madagaskarze. Przędzie bardzo wytrzymałe nici, z których buduje duże sieci.
Ogólną budową C. darwini przypomina niektóre inne gatunki z rodzaju Caerostris: C. vicina, C. sexcuspidata i C. extrusa. Samice różnią się od samic innych Caerostris z tropikalnej Afryki budową płytki płciowej, a samce – budową narządów kopulacyjnych. Samice są znacznie większe od samców: osiągają długość do 22 mm, podczas gdy samce mierzą ok. 6 mm. Spodnia strona ciała jest czarna u samic i czerwona lub brązowa u samców, u obu płci głowotułów, odwłok i odnóża (u samców tylko ich dystalne części) białawe ze względu na zabarwienie szczecinek. Uda samców jaskrawo czerwone i nagie[1].
Według analizy filogenetycznej przeprowadzonej przez Gregoriča i współpracowników (2015) C. darwini znajduje się w trychotomii z C. mitrana oraz kladem obejmującym wszystkie pozostałe Caerostris z wyjątkiem C. sumatrana[2].
Pająki z rodzaju Caerostris najczęściej spędzają dzień na gałęziach drzew, a tylko nocą schodzą i czają na sieci,natomiast C. darwini całą dobę spędzają w sieci, którą budują nad wodą. Żywią się przeważnie stosunkowo niewielkimi owadami, takimi jak chrząszcze, pszczoły i ważki. Obserwowano też kilkadziesiąt jętek schwytanych w sieć, krępowanych nicią po kilka osobników, a następnie zjadanych[1][3]. Nie zaobserwowano schwytanych w sieć kręgowców; Gregorič i współpracownicy (2011) spekulują, że masowe pojawy owadów wodnych mogą być dla pająków analogiczne do pojedynczego schwytania dużej zdobyczy[3]. Wiele zdobyczy pająków stanowiło obiekt kleptopasożytnictwa ze strony różnych gatunków muchówek, a niekiedy również niektórych pająków z grupy Argyrodinae należącej do omatnikowatych[1]. C. darwini najpierw kąsa swoją ofiarę, a następnie owija ją nićmi[3].
Prawdopodobnie koewolucja cech behawioralnych, ekologicznych i biomateriałowych umożliwiła C. darwini zajęcie wyjątkowej wśród pająków niszy ekologicznej[4].
Samica kopuluje z dużą ilością samców dla uzyskania genetycznie zróżnicowanego potomstwa[5]. Budowa kokonu C. darwini różni się od występującej u innych krzyżakowatych – kształtem przypomina on hantle. Jest przymocowywany do liści z dala od wody, jednak w pobliżu miejsca przyczepu nici do podłoża[1].
Sieć C. darwini nie różni się kształtem od sieci budowanych przez inne krzyżakowate. Jest od nich jednak znacznie większa – ich powierzchnia waha się od 1900 do 28 000 cm2, co czyni z C. darwini pająka budującego największe sieci na świecie. Pomosty z nici, rozpinane nad rzekami lub jeziorami, mogą osiągać nawet 25 m długości[1]. Zerwaniu sieci zapobiega bardzo duża wytrzymałość nici – nie ulegają one zerwaniu przy energii 350 MJ/m3, a niektóre próbki wytrzymują nawet 520 MJ/m3. Nici C. darwini cechują się dwukrotnie większą wytrzymałością niż którakolwiek z pozostałych znanych nici przędnych i dziesięciokrotnie większą niż Kevlar, są też najwytrzymalszym znanym biomateriałem. Umożliwiają C. darwini dostęp do siedlisk i pożywienia, z którego inne pająki nie mogą korzystać. Prawdopodobnie zdolność do przędzenia tak wytrzymałych nici wyewoluowała u Caerostris, gdy zaczęły one zasiedlać nadwodne siedliska[6]. Nici C. darwini cechują się także dużą zdolnością do tłumienia drgań, szczególnie widoczną podczas wielokrotnych naciągnięć[7].
Sekwencja zachowań występujących u C. darwini przy tworzeniu sieci jest unikatowa, niektóre z nich występują tylko u tego gatunku. Pająki wypuszczają z kądziołków przędnych duże ilości przędzy, która, zwiewana przez wiatr, przyczepia się po drugiej stronie zbiornika wodnego, tworząc pomost. Obszar łowny sieci budują poniżej pomostu, co odróżnia je od innych pająków sieciowych, u których pomost wchodzi w skład obszaru łownego. Promienie w dolnej części sieci są pojedyncze, a w górnej podwojone – występowanie dwóch rodzajów promieni w jednej sieci także odróżnia C. darwini od innych pająków[4].
Caerostris darwini został opisany w 2010 roku przez Matjaža Kuntnera i Ingiego Agnarssona. Wstępny opis gatunku przygotowano 24 listopada 2009 roku, w sto pięćdziesiątą rocznicę wydania książki O powstawaniu gatunków Karola Darwina, którego honoruje epitet gatunkowy (na 2009 rok przypadała także dwusetna rocznica jego narodzin)[1].
Holotypem jest samiec, a paratypami samiec i samica przechowywane w Muzeum Historii Naturalnej w Waszyngtonie[1].
Matjaž Kuntner, Ingi Agnarsson. Web gigantism in Darwin's bark spider, a new species from Madagascar (Araneidae: Caerostris). „Journal of Arachnology”. 38 (2), s. 346–356, 2010. DOI: 10.1636/B09-113.1 (ang.). Matjaž Gregorič, Todd A. Blackledge, Ingi Agnarsson, Matjaž Kuntner. A molecular phylogeny of bark spiders reveals new species from Africa and Madagascar (Araneae: Araneidae: Caerostris). „Journal of Arachnology”. 43 (3), s. 293–312, 2015. DOI: 10.1636/0161-8202-43.3.293 (ang.). Matjaž Gregorič, Ingi Agnarsson, Todd A. Blackledge, Matjaž Kuntner. Darwin's bark spider: giant prey in giant orb webs (Caerostris darwini, Araneae: Araneidae)?. „Journal of Arachnology”. 39 (2), s. 287–295, 2011. DOI: 10.1636/CB10-95.1 (ang.). Matjaž Gregorič, Ingi Agnarsson, Todd A. Blackledge, Matjaž Kuntner. How did the spider cross the river? Behavioral adaptations for river-bridging webs in Caerostris darwini (Araneae: Araneidae). „PLoS ONE”. 6 (10): e26847, 2011. DOI: 10.1371/journal.pone.0026847 (ang.). Ingi Agnarsson, Matjaž Kuntner, Todd A. Blackledge. Bioprospecting finds the toughest biological material: extraordinary silk from a giant riverine orb spider. „PLoS ONE”. 5 (9): e11234, 2010. DOI: 10.1371/journal.pone.0011234 (ang.). Caerostris darwini – gatunek pająka z rodziny krzyżakowatych (Araneidae) występującego na Madagaskarze. Przędzie bardzo wytrzymałe nici, z których buduje duże sieci.
Caerostris darwini é uma espécie de aranha descoberta em 2010. Produz grande e resistente teia.[1] Endêmica de Madagascar. C. darwini produz uma das mais duráveis sedas.
Cientistas descobriram que as glândulas ampola maior produtoras de fio de reboque da C. darwini expressam altamente um transcrito de gene da seda que codifica uma proteína que diverge marcadamente de proteínas intimamente relacionadas e contém prolina abundante, conhecida por conferir extensibilidade à seda. Na linha de reboque das aranhas de casca de C.darwin, encontram se as principais proteínas da seda das aranhha, MaSp1 e MaSp2 e outra chamada MaSp4a.[2]
Caerostris darwini é uma espécie de aranha descoberta em 2010. Produz grande e resistente teia. Endêmica de Madagascar. C. darwini produz uma das mais duráveis sedas.
Nhện vỏ cây Darwin (Caerostris darwini) là một loài nhện trong họ Araneidae. Loài nhện này được phát hiện ở Madagascar trong Vườn quốc gia Andasibe-Mantadia trong năm 2009. Tên loài được đặt theo nhà tự nhiên học Charles Darwin. Một số sợi tơ nhện loài nhện C. darwini bắc qua một dòng sông, đặc biệt thể hiện chiều dài của sợi tơ. Loài nhện này có bề ngoài trông giống như vỏ cây. Tơ loài nhện này là vật liệu sinh học dai nhất từng được nghiên cứu, dai gấp mười lần sợi Kevlar có kích thước tương tự - loại sợi sử dụng cho áo giáp chống đạn. Độ bền trung bình của các sợi là 350 MJ/m3, và một số lên đến 520 MJ/m3, làm cho tơ loài này dai gấp hai lần so với bất kỳ tơ các loài nhện khác được biết đến. Tơ loài nhện này không chỉ sợi tơ dài nhất đã từng được quan sát, mà con có nhưng là trong số các tổ tơ cầu lớn nhất từng thấy, diện tích lên đến 2,8 mét vuông.
Nhện vỏ cây Darwin (Caerostris darwini) là một loài nhện trong họ Araneidae. Loài nhện này được phát hiện ở Madagascar trong Vườn quốc gia Andasibe-Mantadia trong năm 2009. Tên loài được đặt theo nhà tự nhiên học Charles Darwin. Một số sợi tơ nhện loài nhện C. darwini bắc qua một dòng sông, đặc biệt thể hiện chiều dài của sợi tơ. Loài nhện này có bề ngoài trông giống như vỏ cây. Tơ loài nhện này là vật liệu sinh học dai nhất từng được nghiên cứu, dai gấp mười lần sợi Kevlar có kích thước tương tự - loại sợi sử dụng cho áo giáp chống đạn. Độ bền trung bình của các sợi là 350 MJ/m3, và một số lên đến 520 MJ/m3, làm cho tơ loài này dai gấp hai lần so với bất kỳ tơ các loài nhện khác được biết đến. Tơ loài nhện này không chỉ sợi tơ dài nhất đã từng được quan sát, mà con có nhưng là trong số các tổ tơ cầu lớn nhất từng thấy, diện tích lên đến 2,8 mét vuông.
Caerostris darwini Kuntner et Agnarsson, 2010[1]
Caerostris darwini — вид аранеоморфных пауков из семейства кругопрядов (Araneidae). Представители вида знамениты своей способностью плести гигантские и очень прочные ловчие сети, площадь которых варьирует от 900 до 28 000 см²[2], а длина «тросов» паутины достигает 25 метров. Паук был обнаружен на острове Мадагаскар в Национальном парке Андасибе-Мантадиа в 2001, однако подробное описание вида сделали лишь спустя 8 лет, приурочив это событие к 150-летию первого издания работы «Происхождение видов» и назвав вид в честь Дарвина[2][3][4]. Для Caerostris darwini, а также других пауков рода, характерен существенный половой диморфизм — общая длина самки достигает размеров 18 мм (при длине туловища 6мм), тогда как длина самцов не более 6мм (при размере туловища 3 мм)[2].
Основываясь на гигантских размерах паутины, было решено проверить паутину Caerostris darwini на прочность. Опытным путём была сделана оценка таких характеристик волокна, как разрушающая деформация, ударная вязкость, предел прочности и модуль Юнга. По последним двум параметрам паутина C. darwini вполне соответствует волокнам, взятым у других пауков, но показатели ударной вязкости её делают уникальным биоматериалом — в среднем они составляют 350 МДж/м3, а у отдельных образцов поднимаются вплоть до 520 МДж/м3, что по крайней мере вдвое превышает ударную вязкость ранее известных паутин и в 10 раз выше показателей кевлара[5].
Несколько сетей пауков Дарвина протянутых над рекой демонстрируют свою необычайную длину
Caerostris darwini — вид аранеоморфных пауков из семейства кругопрядов (Araneidae). Представители вида знамениты своей способностью плести гигантские и очень прочные ловчие сети, площадь которых варьирует от 900 до 28 000 см², а длина «тросов» паутины достигает 25 метров. Паук был обнаружен на острове Мадагаскар в Национальном парке Андасибе-Мантадиа в 2001, однако подробное описание вида сделали лишь спустя 8 лет, приурочив это событие к 150-летию первого издания работы «Происхождение видов» и назвав вид в честь Дарвина. Для Caerostris darwini, а также других пауков рода, характерен существенный половой диморфизм — общая длина самки достигает размеров 18 мм (при длине туловища 6мм), тогда как длина самцов не более 6мм (при размере туловища 3 мм).
達爾文樹皮蛛（英语：Darwin's bark spider；學名：Caerostris darwini；有些華文媒體譯作「達爾文吠蛛」但應為誤譯）是目前已知可建構最大圓網（orb web）的圓網蜘蛛（orb-weaving spider），其網結構的總橫幅可達25公尺。該物種被發現於馬達加斯加的Andasibe-Mantadia國家公園[1]，並於2009年被命名為自然學者達爾文的姓名以紀念其著作《物種原始》出版150週年[2]。
達爾文樹皮蛛所分泌的蜘蛛絲之硬度是所有生物材料中已知最大者，平均為350 MJ/m3，有些絲甚至達520 MJ/m3，是其它種類蜘蛛的絲之兩倍[3]；與同樣粗細的人造纖維克維拉相較，其硬度為克維拉纖維的十倍。
除了極大的網橫幅，達爾文樹皮蛛的蜘蛛網面積也是已知圓網蜘蛛中最大者，可達2.8平方公尺[2]。某些人面屬的圓網蜘蛛，如2009年發現的Nephila komaci，也可以建構直徑超過1公尺的圓網[1]。
達爾文樹皮蛛所佔有的生態區位非常特別。發現者Ingi Agnarsson教授表示：「牠們將網結在溪流或湖池的上方，而這個空間是其它蜘蛛無法利用的[1]。」達爾文樹皮蛛可以捕捉在水面上方飛行的昆蟲，並且有些蜘蛛網攔截了達32隻的蜉蝣[2]。達爾文樹皮蛛同時具有極大的蜘蛛網與極強的蜘蛛絲，可能是牠們佔有如此特別的生態區位所產生的共演化結果[3]。目前科學家正在研究牠們如何在水面的兩端固定蜘蛛絲以建結這麼大的蜘蛛網[1]。
與其同屬的物種相同，達爾文樹皮蛛也存在非常顯著的雌雄二型性：雌蛛體型大而雄蛛體型小[2]。
達爾文樹皮蛛的蜘蛛網附近發現一種尚未命名的蒼蠅，可能與達爾文樹皮蛛具有偷竊寄生（kleptoparasitic）的關聯。這種蒼蠅時常食用蜘蛛網上尚未被達爾文樹皮蛛攝食的獵物。當這些蒼蠅停佇在蜘蛛正在攝食的獵物上時，達爾文樹皮蛛有時會驅趕這些蒼蠅[2]。
達爾文樹皮蛛（英语：Darwin's bark spider；學名：Caerostris darwini；有些華文媒體譯作「達爾文吠蛛」但應為誤譯）是目前已知可建構最大圓網（orb web）的圓網蜘蛛（orb-weaving spider），其網結構的總橫幅可達25公尺。該物種被發現於馬達加斯加的Andasibe-Mantadia國家公園，並於2009年被命名為自然學者達爾文的姓名以紀念其著作《物種原始》出版150週年。
達爾文樹皮蛛所分泌的蜘蛛絲之硬度是所有生物材料中已知最大者，平均為350 MJ/m3，有些絲甚至達520 MJ/m3，是其它種類蜘蛛的絲之兩倍；與同樣粗細的人造纖維克維拉相較，其硬度為克維拉纖維的十倍。
除了極大的網橫幅，達爾文樹皮蛛的蜘蛛網面積也是已知圓網蜘蛛中最大者，可達2.8平方公尺。某些人面屬的圓網蜘蛛，如2009年發現的Nephila komaci，也可以建構直徑超過1公尺的圓網。
達爾文樹皮蛛所佔有的生態區位非常特別。發現者Ingi Agnarsson教授表示：「牠們將網結在溪流或湖池的上方，而這個空間是其它蜘蛛無法利用的。」達爾文樹皮蛛可以捕捉在水面上方飛行的昆蟲，並且有些蜘蛛網攔截了達32隻的蜉蝣。達爾文樹皮蛛同時具有極大的蜘蛛網與極強的蜘蛛絲，可能是牠們佔有如此特別的生態區位所產生的共演化結果。目前科學家正在研究牠們如何在水面的兩端固定蜘蛛絲以建結這麼大的蜘蛛網。
與其同屬的物種相同，達爾文樹皮蛛也存在非常顯著的雌雄二型性：雌蛛體型大而雄蛛體型小。
達爾文樹皮蛛的蜘蛛網附近發現一種尚未命名的蒼蠅，可能與達爾文樹皮蛛具有偷竊寄生（kleptoparasitic）的關聯。這種蒼蠅時常食用蜘蛛網上尚未被達爾文樹皮蛛攝食的獵物。當這些蒼蠅停佇在蜘蛛正在攝食的獵物上時，達爾文樹皮蛛有時會驅趕這些蒼蠅。
分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 節足動物門 Arthropoda 亜門 : 鋏角亜門 Chelicerata 綱 : クモ綱 Arachnida 目 : クモ目 Araneae 科 : コガネグモ科 Araneidae 属 : Caerostris 種 : ダーウィンズ・バーク・スパイダーダーウィンズ・バーク・スパイダー（英語:Darwin's bark spider、学名:Caerostris darwini）とは、コガネグモ科に分類されるクモである[1]。イギリスの自然科学者チャールズ・ダーウィンの著書、『種の起源』出版から150周年目に発見されたことに因んでこの名がつけられた[2]。
2010年にマダガスカル東部のトアマシナにあるアンダシベ・マンタディア国立公園（英語版）で発見された[1]。それ以前からも公園のパークレンジャーたちには存在が知られていたが、この発見まで科学的研究の対象とはならなかった[3]。
ダーウィンズ・バーク・スパイダーは性別によって極端に大きさが異なる（性的二形）。メスがおよそ18ミリ程度であるのに対してオスは6ミリ程度である[2]。体はまだらで不均一な模様をしていて、まわりの木に同化して天敵の目を欺くという[4]。
巣を造るのに用いられる糸は、これまでに知られている生物が生成する物質の中では最も頑丈で、同じサイズのケブラーの約10倍の強度である。その強度は1立方メートル当たりおよそ350メガジュールから520メガジュールにまで達し、これは通常のクモの巣の2倍の強度である[1]。強度だけでなくその大きさも特徴的で、網の幅はおよそ25メートル、面積は2.8平方メートルにおよぶ[2][3]。これはクモ一匹が造る網としては世界最大である[3]。プエルトリコ大学（英語版）の動物学者インギ・アグナルソンによると、川や池を横切るような形で巣を造り、他のクモでは到達できないような環境で生活し獲物を捕獲することも可能であるという[5]。32匹のカゲロウを同時に捕獲した巣も確認されている[2]。巣の大きさと網の強度は、このような生活のために同時に進化したと考えられている[1]。現在どのようにして川などを越えてこれほど広範囲に巣を張っているのか調査が進められている[5]。網を張るのはほとんどがメスで、若い頃はオスも糸を引く習性があるが、成長すると生殖活動に注力する[4]。一部のハエなどは、ダーウィンズ・バーク・スパイダーと寄生的略奪（英語版）（他の動物から餌を奪い取ること）の関係にあると考えられていて、餌を糸で包む前に餌にハエが寄り付くとそれを追い払っている様子も確認されている[2]。
この項目は、動物に関連した書きかけの項目です。この項目を加筆・訂正などしてくださる協力者を求めています（Portal:生き物と自然／プロジェクト:生物）。 ダーウィンズ・バーク・スパイダー（英語:Darwin's bark spider、学名:Caerostris darwini）とは、コガネグモ科に分類されるクモである。イギリスの自然科学者チャールズ・ダーウィンの著書、『種の起源』出版から150周年目に発見されたことに因んでこの名がつけられた。
