nomes no trilho de navegação
Bovista paludosa is a species of fungus belonging to the family Lycoperdaceae.[1]
It is native to Eurasia.[2]
Bovista paludosa is a species of fungus belonging to the family Lycoperdaceae.
It is native to Eurasia.
Soo-maamuna (Bovista paludosa) on seeneliik.
Ta on Eestis arvatud II kaitsekategooriasse (seisuga 2012).
Eestis võib teda leida madalsoodest[1].
(vaadatud 24.08.2012)
Soo-maamuna (Bovista paludosa) on seeneliik.
Ta on Eestis arvatud II kaitsekategooriasse (seisuga 2012).
Eestis võib teda leida madalsoodest.
Multimedia w Wikimedia Commons Kurzawka bagienna (Bovista paludosa Lév) – gatunek grzybów z rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae)[2].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Agaricaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[2].
Nazwę polską podała W. Rudnicka-Jezierska w 1991 r.[4]
Młody kulistawy, z wiekiem nabiera gruszkowatego kształtu, o średnicy 1-4 (do 6) cm i wysokości do 3,5 cm, zwężona część dołeczkowata lub pomarszczona. Osłona zewnętrzna początkowo biała, z czasem szarzeje i staje się włóknista, żyłkowata, w końcu odpada – dłużej zachowuje się w zagłębieniach i dołeczkach powierzchni endoperydium. Osłona wewnętrzna pergaminowata, żółtobrązowa, czerwonobrązowa do czarnobrązowej, z wiekiem z metalicznym, szarosrebrnym połyskiem. Pęka na szczycie, tworząc nieregularny otwór z płatowatym brzegiem. Wnętrze (gleba) w miarę dojrzewania oliwkowe, oliwkowobrązowe, dojrzałe brązowooliwkowe[5][6]. Podglebie komorowate, tej samej barwy co gleba. Wypełnia cała trzonowatą część owocnika i stopniowo przechodzi w glebę. Kolumelli brak[7]
Zarodniki kuliste lub kulistawe, punktowane do słabobrodawkowatych, żółtawe[1], 4-5 µm średnicy, z długą prostą, hialinową, łagodnie zwężoną na końcu sterygmą 6.5-15 µm długości[6] i żółtą kroplą w środku. Włośnia o barwie od oliwkowobrązowej do brązowej, elastyczna, dichonomicznie rozgałęziona, przy czym boczne odgałęzienia są pętelkowato wygięte, a ich końce zwężające się i ostro zakończone. Główny pień włośni ma grubość 6-12 µm, jest krótki i tworzy oddzielną komórkę o małym świetle i grubych ścianach. Nie posiada ona jamek, ma natomiast rzekome przegrody. Brak nibywłośni[7].
Opisano występowanie tego gatunku tylko w Europie[8]. W Polsce gatunek rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status V – gatunek narażony, który w najbliższej przyszłości zapewne przesunie się do kategorii wymierających, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[9]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Szwajcarii, Niemczech, Anglii, Estonii, Norwegii, Szwecji, Finlandii, Czechach i Słowacji[4]. W Polsce jest objęty częściową ochroną na podstawie rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej grzybów[1].
Saprotrof. Występuje na torfowiskach oraz miejscach podmokłych z dużą zawartością wapnia, wśród mchów, na niżu i w górach[1]. Wyrasta późnym latem i jesienią[5].
Kurzawka bagienna (Bovista paludosa Lév) – gatunek grzybów z rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae).
Напівкулясті грушоподібні плодові тіла 1,5–6 см заввишки та 1–3 см у діаметрі. Мають складчасту, коротку і слабку несправжню ніжку. Екзоперидій сніжно-білий гладкий у молодому віці, згодом кремовий, після дозрівання зникає. Тонкий папероподібний матовий або блискучий жовтувато-коричневий ендоперидій інколи має павутину жилок. Компактна оливкова чи коричнева глеба має добре помітну чашоподібну вигнуту стерильну основу того ж кольору. При дозріванні глеба стає порошистою. Кулясті гладенькі жовті спори мають довгу (11–13×1 мкм) безбарвну, на кінцях загострену, стеригму. Має слабко розгалужений нитчастий оливково-коричневий капіліцій із загостреними розгалуженнями на кінцях.
Утворює плодові тіла наприкінці літа або восени.
Поширена в Європі, Азії (Гімалаї) та Північній Америці. Росте на гірських вологих луках або болотах. В Україні була виявлена в горах Закарпаття та гірського Крима.
Включена до третього видання Червоної книги України (2009 р.).
