nomes no trilho de navegação
Die Puppenräuber (Calosoma) sind eine Gattung aus der Familie der Laufkäfer (Carabidae). Es handelt sich bei ihnen um sehr auffällige Käfer mit einer Körpergröße von 16 bis 30 Millimetern. Je nach Quelle werden etwa 130 bis 170 Arten der Gattung in mehreren Untergattungen angegeben.[1] In Mitteleuropa leben fünf Arten dieser Gattung, drei davon sind auch in Deutschland zu finden.
Das auffälligste Merkmal der Puppenräuber ist der Halsschild, der deutlich breiter als lang ist. Am Übergang zu den Flügeldecken ist er jedoch enger als bei den Echten Laufkäfern, so entsteht eine angedeutete Taille. Die Färbung der Tiere variiert, ist jedoch häufig metallisch grün, violett oder blau, der Goldpunkt-Puppenräuber ist schwarz und hat goldene Flecken auf den Flügeldecken (Elytren). Die Mandibeln der Käfer sind lang und kräftig sowie mit Zähnen bewehrt, eine Tastborste auf der Mandibel existiert nicht. Weitere Bestimmungsmerkmale sind die vier kahlen Antennengrundglieder, die Überaugenborste und die Lage des Enddorns der vorderen Schiene (Tibia) an deren Ende.
Puppenräuber sind, wie der Name bereits andeutet, räuberische Laufkäfer, die sich primär von Schmetterlingslarven ernähren. Dabei sind sie bekannt und geschätzt als Vertilger schädlicher Raupen wie der Gammaeule (Autographa gamma), der Kieferneule (Panolis flammea), des Schwammspinners (Lymantria dispar) und der Nonne (Lymantria monacha). Dabei leben der Große Puppenräuber (Calosoma sycophanta) und der Kleine Puppenräuber (C. inquisitor) sowie ihre Larven in Bäumen, die anderen Arten jagen überwiegend am Boden. Alle Puppenräuber gelten als gute Flieger.
Die Lebensdauer der Käfer kann drei bis vier Jahre betragen, die Larvenzeit dauert allerdings nur zwei bis drei Wochen. Die Eier werden in den Boden abgelegt. Besonders bei Massenauftreten von Schmetterlingsraupen treten auch die Käfer lokal sehr häufig auf. Die Überwinterung erfolgt als Imago.
In Mitteleuropa leben fünf Arten der Gattung Calosoma, drei davon sind auch in Deutschland zu finden. Im Allgemeinen werden die Puppenräuber gemeinsam mit den Echten Laufkäfern (Carabus) und der Gattung Procerus in eine Unterfamilie Carabinae vereint. Alle Arten der Puppenräuber in Deutschland sind durch die Bundesartenschutzverordnung geschützt.
Die Hauptgefährdung der Puppenräuber geht vom Einsatz von Insektenvertilgungsmitteln sowie vom Rückgang der natürlichen Habitate der Tiere aus, vor allem der Trockenrasen. In Deutschland und anderen mitteleuropäischen Staaten stehen entsprechend alle Puppenräuber-Arten unter Naturschutz.
Die Puppenräuber (Calosoma) sind eine Gattung aus der Familie der Laufkäfer (Carabidae). Es handelt sich bei ihnen um sehr auffällige Käfer mit einer Körpergröße von 16 bis 30 Millimetern. Je nach Quelle werden etwa 130 bis 170 Arten der Gattung in mehreren Untergattungen angegeben. In Mitteleuropa leben fünf Arten dieser Gattung, drei davon sind auch in Deutschland zu finden.
Сыйдалар (лат. Calosoma) сыйда дуулдак коңуздардын бир уруусу, булардын кыйла түрү бар: колосымак сыйда (лат. C. inquisitor), жыттуу сыйда (C. sycophanta), боздоң сыйдасы (C. denticolle).
Сыйдалар (лат. Calosoma) сыйда дуулдак коңуздардын бир уруусу, булардын кыйла түрү бар: колосымак сыйда (лат. C. inquisitor), жыттуу сыйда (C. sycophanta), боздоң сыйдасы (C. denticolle).
Calosoma is a genus of large ground beetles that occur primarily throughout the Northern Hemisphere, and are referred to as caterpillar hunters or caterpillar searchers. Many of the 167 species are largely or entirely black, but some have bright metallic coloration. They produce a foul-smelling spray from glands near the tip of the abdomen. They are recognizable due to their large thorax, which is almost the size of their abdomen and much wider than their head.[1]
Calosoma has about 20 subgenera, including some former genera such as Callisthenes.[2][3]
In 1905, Calosoma sycophanta was imported to New England for control of the spongy moth. The species is a voracious consumer of caterpillars during both its larval stage and as an adult, as are other species in the genus. For this reason, they are generally considered beneficial insects. Several species of this beetle, most notably the black calosoma (Calosoma semilaeve) are especially common in the California area.
_(2).jpg)
Calosoma planicolle .jpg)
Calosoma senegalense 
Calosoma scrutator by Alejandro Santillana "Insects Unlocked" Project, University of Texas at Austin Calosoma is a genus of large ground beetles that occur primarily throughout the Northern Hemisphere, and are referred to as caterpillar hunters or caterpillar searchers. Many of the 167 species are largely or entirely black, but some have bright metallic coloration. They produce a foul-smelling spray from glands near the tip of the abdomen. They are recognizable due to their large thorax, which is almost the size of their abdomen and much wider than their head.
Calosoma has about 20 subgenera, including some former genera such as Callisthenes.
Calosoma es un género de coleópteros adéfagos de la familia Carabidae. Hay alrededor de 50 especies. Es el único miembro de la subtribu Calosomatina.
Son unos escarabajos grandes de color negro con brillos metálicos. Tienen glándulas que producen una secreción maloliente que usan como defensa.
Se alimentan de orugas, se los usa como control biológico y han sido introducidos en algunos lugares para combatir ciertas plagas, como la polilla gitana. También se ha comprobado que Calosoma granulatum participa en dispersión forética de nematodos entomopatógenos como Heterorhabditis amazonensis.[1] Por eso son considerados como insectos beneficiosos.
Calosoma es un género de coleópteros adéfagos de la familia Carabidae. Hay alrededor de 50 especies. Es el único miembro de la subtribu Calosomatina.
Son unos escarabajos grandes de color negro con brillos metálicos. Tienen glándulas que producen una secreción maloliente que usan como defensa.
Se alimentan de orugas, se los usa como control biológico y han sido introducidos en algunos lugares para combatir ciertas plagas, como la polilla gitana. También se ha comprobado que Calosoma granulatum participa en dispersión forética de nematodos entomopatógenos como Heterorhabditis amazonensis. Por eso son considerados como insectos beneficiosos.
Calosoma est un genre d'insectes de l'ordre des coléoptères, de la famille des carabidés.
Calosoma est un genre d'insectes de l'ordre des coléoptères, de la famille des carabidés.
Calosoma Weber, 1801, è un genere di insetti della famiglia dei Carabidae.
Puikiažygiai (lot. Calosoma, vok. Puppenräuber) – žygių (Carabidae) šeimos vabalų gentis, kuriai priklauso stambūs, ryškiai žali arba melsvi vabalai su beveik keturkampiais antsparniais, o antenų antrasis ir trečiasis nareliai suploti. Suaugėliai ir lervos minta verpikų, bangasparnių, žiemsprindžių ir kitų drugių, žalingų lapuočiams medžiams, vikšrais ir lėliukėmis. Todėl yra labai naudingi, ypač miškuose. Dieną juos galima pastebėti ropojančius medžių kamienias ir šakomis.
Lietuvoje gyvena 3-4 labai retos rūšys, iš jų dvi įrašytos į Lietuvos raudonąją knygą:
De poppenrovers (Calosoma) vormen een geslacht van kevers uit de familie van de loopkevers (Carabidae).[1] De wetenschappelijke naam van het geslacht is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1801 door Friedrich Weber.[2]
Het geslacht van de poppenrovers kent de volgende onderverdeling:
De poppenrovers (Calosoma) vormen een geslacht van kevers uit de familie van de loopkevers (Carabidae). De wetenschappelijke naam van het geslacht is voor het eerst geldig gepubliceerd in 1801 door Friedrich Weber.
Larverøvere (Calosoma), er en slekt av billene i delgruppen (underfamilien) jordløpere (Carabinae) i familiegruppen løpebiller.
To arter er registret fra Norge, begge er sjeldne og lever bare i sør, men minst én av dem finnes nord til Sognefjorden.
Larverøvere er store, metalliske, litt flattrykte arter. Brystskjoldet er hjerteformet og smalere enn dekkvingene. De skiller seg fra slekten Carabus på den mer firkantede formen på dekkvingene. Hver av dekkvingene har 16 lengdestrimler. Flygevingene som ligger under dekkvingene er ofte lite utviklet. Overleppen har flere rynker. Antennens tredje og fjerde ledd med en lang børste/børster i spissen, mens leddene ellers er bare (nakne) og helt uten fine korte hår. (Krever forstørrelse for å se).
Larverøvere klatrer i trær og regnes som viktige nyttedyr i skog. De lever som predatore, da de spiser særlig larver av sommerfugler. De norske artene forekommer oftest knyttet til eik.
De tilhører gruppen av insekter med fullstendig forvandling (holometabole insekter), som gjennomgår en metamorfose i løpet av utviklingen. Larvene er ofte radikalt forskjellige fra de voksne, både i levevis og i kroppsbygning. Mellom larvestadiet og det voksne stadiet er et puppestadie, en hvileperiode, der billens indre og ytre organer endres.
Denne listen er mangelfull, men har med de ti europeiske artene. Systematikken følger Carabidae of the World[2]
Larverøvere (Calosoma), er en slekt av billene i delgruppen (underfamilien) jordløpere (Carabinae) i familiegruppen løpebiller.
Multimedia w Wikimedia Commons Calosoma – rodzaj chrząszczy z rodziny biegaczowatych i plemienia Carabini. Zwyczajowo określany jako liszkarz[1] lub tęcznik. Wszystkie gatunki z tego rodzaju podlegają w Polsce ochronie gatunkowej[2].
Duże chrząszcze. Przedstawiciele tego rodzaju posiadają żuwaczki silnie poprzecznie pomarszczone, przedplecze silnie poprzeczne oraz trzeci człon czułków długi z wyraźnym kilem po zewnętrznej stronie, którymi to cechami wyróżniają się spośród innych Carabini. Ponadto posiadają szerokie pokrywy i w pełni rozwinięte tylne skrzydła[3].
Stadium larwalne trwa bardzo krótko, bo zaledwie 2 do 3 tygodni. Dorosłe żyją za to 2 do 3 lat. Zarówno larwy, jak i osobniki dorosłe są aktywnymi drapieżnikami, polującymi na owady[3].
W Europie występuje 6 gatunków[3], z czego w Polsce 5 gatunków[4]:
Do rodzaju tego należy 135 gatunków. Podział na podrodzaje stosowany jest różnie. Katalog „Carabidae of the World” podaje następujące podrodzaje[5]:
Z kolei katalog „Calosoma of the World” Burschiego przyjmuje następujący podział[6]:
Calosoma – rodzaj chrząszczy z rodziny biegaczowatych i plemienia Carabini. Zwyczajowo określany jako liszkarz lub tęcznik. Wszystkie gatunki z tego rodzaju podlegają w Polsce ochronie gatunkowej.
Larvmördare (Calosoma) är ett till familjen jordlöpare bland skalbaggarna hörande släkte.
Från släktet Carabus skiljer det sig genom den nästan fyrkantiga omkretsen av täckvingarna, som är ansenligt bredare än mellankroppen. Hithörande arter vistas jämte sina larver i träd, där de klättra förträffligt, i samband med vilket levnadssätt de bibehållit i välutvecklad skick de annars inom familjen ofta förkrympta flygvingarna. De lever av fjärillarver och kan därför vid massförökning av för skogen skadliga fjärilar göra stor nytta. Släktet har cirka 50 arter. I Sverige finns 4 arter.
Den här artikeln är helt eller delvis baserad på material från Nordisk familjebok, Larvmördare, 1904–1926.Larvmördare (Calosoma) är ett till familjen jordlöpare bland skalbaggarna hörande släkte.
Från släktet Carabus skiljer det sig genom den nästan fyrkantiga omkretsen av täckvingarna, som är ansenligt bredare än mellankroppen. Hithörande arter vistas jämte sina larver i träd, där de klättra förträffligt, i samband med vilket levnadssätt de bibehållit i välutvecklad skick de annars inom familjen ofta förkrympta flygvingarna. De lever av fjärillarver och kan därför vid massförökning av för skogen skadliga fjärilar göra stor nytta. Släktet har cirka 50 arter. I Sverige finns 4 arter.
Calosoma là một chi bọ đất sống ở bắc Bán cầu. Nhiều trong số 50 loài có màu đen và kích thước lớn nhưng một vài loài có màu ánh kim sáng.
_(2).jpg)
Bài viết liên quan đến Bọ cánh cứng mặt đất (Carabidae) này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn. Calosoma là một chi bọ đất sống ở bắc Bán cầu. Nhiều trong số 50 loài có màu đen và kích thước lớn nhưng một vài loài có màu ánh kim sáng.
Красотелы (лат. Calosoma) — род насекомых из отряда жесткокрылых.
Распространены в Северном полушарии.
Крупные красивые наземные жуки. Длина 15—35 мм. Как правило с чёрной и зеленоватой блестящей окраской. Бока надкрылий более или менее прямолинейные. Мандибулы сверху с косыми морщинками. Предпоследний сегмент губных щупиков с многочисленными щетинками. Усики с очень коротким вторым и очень длинным третьим сегментом; оба сплющены с боков, с ребровидным краем. Скульптура надкрылий часто ячеистая. Пенис с крупной лигулой, расположенной снаружи.[1]
Энтомофаги. Полезны в лесном хозяйстве, так как истребляют гусениц вредных видов бабочек.
Более 160 видов из 23 подродов. Для фауны СССР Крыжановский (1983) приводил 14 видов из 4 подродов.[2]
Некоторые виды рода, например Красотел Максимовича, Красотел пахучий, Красотел сетчатый, занесены в Красную книгу России.
Красотелы (лат. Calosoma) — род насекомых из отряда жесткокрылых.
_(2).jpg)
.jpg)
.jpg)
