nomes no trilho de navegação
Pryfyn bychan yn nheulu'r deulu'r Aeshnidae' yw gwas neidr asur (ll. gweision neidr asur; Lladin: Aeshna caerulea; Saesneg: Azure Hawker) sy'n perthyn i Urdd yr Odonata (sef Urdd y Gweision neidr a't nod). Mae'n un o'r gweision neidr lleiaf ac yn hedfan rhwng diwedd Mai ac Awst. Mae'n 62 mm o hyd.
Mae gan y gwryw a'r fenyw sbotiau glas o liw asur (Arabeg: al lazuwar drwy'r Ffrangeg: azure) ar eu habdomen a'u thoracs. Marciau hyn yn fwy ar y gwryw na'r fenyw, sy'n fwy brown ei lliw.[2] Yn yr haul y daw allan i hedfan ac fe'i gwelir yn gorwedd yn yr haul ar risgl coeden neu graig yn aml. Mae'n cysgodi rhag y glaw a'r gwynt o dan y grug neu lwynni isel, tebyg. Yr hyn sy'n unigryw i'r gwas neidr asur yw fod y lliw asur yn fwy llachar, yn gryfach lliw pan fo'r haul yn danbaid, ond yn dylu wrth i'r tymheredd ostwng.[3]
Ewrasia a rhannau deheuol o Begwn y Gogledd yw ei diriogaeth.[1] Yng ngwledydd Prydain fe'i ceir yn yr Alban yn unig.[2]
Pryfyn bychan yn nheulu'r deulu'r Aeshnidae' yw gwas neidr asur (ll. gweision neidr asur; Lladin: Aeshna caerulea; Saesneg: Azure Hawker) sy'n perthyn i Urdd yr Odonata (sef Urdd y Gweision neidr a't nod). Mae'n un o'r gweision neidr lleiaf ac yn hedfan rhwng diwedd Mai ac Awst. Mae'n 62 mm o hyd.
Mae gan y gwryw a'r fenyw sbotiau glas o liw asur (Arabeg: al lazuwar drwy'r Ffrangeg: azure) ar eu habdomen a'u thoracs. Marciau hyn yn fwy ar y gwryw na'r fenyw, sy'n fwy brown ei lliw. Yn yr haul y daw allan i hedfan ac fe'i gwelir yn gorwedd yn yr haul ar risgl coeden neu graig yn aml. Mae'n cysgodi rhag y glaw a'r gwynt o dan y grug neu lwynni isel, tebyg. Yr hyn sy'n unigryw i'r gwas neidr asur yw fod y lliw asur yn fwy llachar, yn gryfach lliw pan fo'r haul yn danbaid, ond yn dylu wrth i'r tymheredd ostwng.
Die Alpen-Mosaikjungfer (Aeshna caerulea) ist eine Libellenart aus der Familie der Edellibellen (Aeshnidae), welche der Unterordnung der Großlibellen (Anisoptera) angehören. Es handelt sich bei der Alpen-Mosaikjungfer um eine große Libelle mit einer Flügelspannweite von maximal 9 Zentimetern, die in Mitteleuropa ausschließlich in den Moorgebieten der Alpen und des Schwarzwaldes zu finden ist.
Die Alpen-Mosaikjungfer erreicht Flügelspannweiten von 8 bis 9 Zentimetern. Der Brustabschnitt (Thorax) der Tiere ist schwarz gefärbt und besitzt blaue Seiten- und Dorsalstreifen. Auch der Hinterleib (Abdomen) ist schwarz mit blauer Zeichnung.
Die Alpen-Mosaikjungfer ist in den Monaten Juli bis August aktiv und ausschließlich an Hochmoorgewässern der Alpen und des Schwarzwaldes in Höhen über 1000 Metern über dem Meeresspiegel zu finden. Dabei entwickeln die Tiere vor allem vormittags und nachmittags eine besondere Aktivität, über die Mittagszeit findet man sie ruhend und sonnend auf Baumstämmen und Felsen.
Die Männchen fliegen auf der Suche nach Weibchen über die Wasserfläche. Die Paarung beginnt über dem Wasser und endet meistens in der Vegetation. Die Eier werden in den Torfboden eingestochen.
Über die Entwicklung der Larven ist beinahe überhaupt nichts bekannt. Es wird vermutet, dass sie im Benthos auf dem Gewässergrund leben und nur nachts hervorkommen.
Vor allem durch die zunehmende Zerstörung der Moorgewässer, insbesondere die Trockenlegung derselben, verliert diese Libelle wie viele andere Moorarten ihren Lebensraum. Vor allem ihr sehr begrenzter Lebensraum macht eine Nutzung anderer Habitate unmöglich. Obwohl große Teile ihres Lebensraumes besonders im Schwarzwald unter Naturschutz stehen und sich die Lebensbedingungen nicht erkennbar verändert haben, ist sie dort ebenfalls vielerorts verschwunden. Die Art wird etwa in Deutschlands Roter Liste in die höchste Gefährdungskategorie „vom Aussterben bedroht“ eingeordnet.[1]
Die Alpen-Mosaikjungfer (Aeshna caerulea) ist eine Libellenart aus der Familie der Edellibellen (Aeshnidae), welche der Unterordnung der Großlibellen (Anisoptera) angehören. Es handelt sich bei der Alpen-Mosaikjungfer um eine große Libelle mit einer Flügelspannweite von maximal 9 Zentimetern, die in Mitteleuropa ausschließlich in den Moorgebieten der Alpen und des Schwarzwaldes zu finden ist.
The azure hawker (Aeshna caerulea) is one of the smaller species of hawker dragonflies, (family Aeshnidae). The flight period is from late May to August
It is about 62 mm long. Both sexes have azure blue spots on each abdominal segment and the thorax also has azure markings. The markings on the male are brighter and more conspicuous than in the female. The female also has a brown colour form.[2]
This species flies in sunshine, and will also bask on stones or tree trunks. It shelters in heather or similar low vegetation in dull weather. Unique to this species is that the blue of the male pales to a more grey colour at lower temperatures.[3]
The species is widespread in the Eurasian polar region.[1] In Great Britain, the azure hawker occurs only in Scotland.[2]
The azure hawker (Aeshna caerulea) is one of the smaller species of hawker dragonflies, (family Aeshnidae). The flight period is from late May to August
It is about 62 mm long. Both sexes have azure blue spots on each abdominal segment and the thorax also has azure markings. The markings on the male are brighter and more conspicuous than in the female. The female also has a brown colour form.
This species flies in sunshine, and will also bask on stones or tree trunks. It shelters in heather or similar low vegetation in dull weather. Unique to this species is that the blue of the male pales to a more grey colour at lower temperatures.
The species is widespread in the Eurasian polar region. In Great Britain, the azure hawker occurs only in Scotland.
Pohjanukonkorento (Aeshna caerulea) on ukonkorentoihin kuuluva sudenkorento, jonka takaruumiissa on kirkkaan sinisiä kirjailuja.
Pohjanukonkorennon keskiruumiissa on kapeat sivujuovat, joista etummainen tekee miltei suorakulmaisen mutkan. Aikuisella koiraalla sivujuovat ja takaruumis ovat erityisen heleän siniset, mikä on lajin merkittävä tuntomerkki. Naaraalla puolestaan on kellertävä tai koirasmaisen sininen kuviointi. Korennon takaruumiissa ei ole keltaista tai vihreää väriä kuten muilla ukonkorennoilla. Muutoin pohjanukonkorennon ulkonäkö on paljolti muiden ukonkorentojen kaltainen.[2]
Lajin koiraan väritys vaihtelee lämpötilan mukaan. Alle 16 °C:n lämpötilassa sininen väri takaruumiissa ja silmissä muuttuu ruskeanharmaaksi. Korento sinistyy uudelleen, kun lämpötila nousee. Värin vaihtaminen johtuu siitä, että harmaa on parempi suojaväri saalistajia vastaan ja todennäköisesti myös siitä, että se imee paremmin lämpöä.[3]
Pohjanukonkorennon takaruumis on 40–49 mm pitkä ja takasiipi 34–43 mm pitkä.[2]
Lajin lentoaika ajoittuu kesäkuun puolivälistä elokuun loppuun. Päälentoaika on heinäkuun alkupuolelta elokuun puoliväliin.[2]
Pohjanukonkorento on muihin ukonkorentolajeihin nähden huono lentäjä. Korennon lento on katkonaista, ja se laskeutuu toistuvasti puunrungoille, kiville tai maahan lepäämään. Se saattaa laskeutua myös kelluvan vesikasvin päälle, mitä muut ukonkorennot eivät tee.[2]
Lajia tavataan lähinnä Euraasian pohjoisissa osissa Skandinaviasta Tyynellemerelle. Laji elää jääkauden jälkeisenä reliktinä myös Skotlannissa, Kaukasuksella, Alpeilla ja muilla Keski-Euroopan vuoristoilla.[1][2] Suomessa pohjanukonkorento on hyvin harvinainen, mutta pohjoisessa yleisempi ja Lapin yleisin sudenkorentolaji. Laji on Suomessa taantunut ja nykyisin monessa paikassa hävinnyt soiden ojituksen takia.[2]
Pohjanukonkorennon elinympäristöä ovat erilaiset suot ja pohjoisessa myös metsäjärvet, tundra-alueet ja muut ympäristöt. Lajia esiintyy etenkin rimpisillä ja pienilampisilla soilla.[1][2]
Pohjanukonkorento (Aeshna caerulea) on ukonkorentoihin kuuluva sudenkorento, jonka takaruumiissa on kirkkaan sinisiä kirjailuja.
L'æschne azurée (Aeshna caerulea) est une espèce de libellules du sous-ordre des anisoptères et de la famille des Aeshnidae.
Taille totale comprise entre 54 et 64 mm.
Femelle de couleur jaune et brun et mâle de couleur noire et bleue.
De répartition arctico-alpine, elle est très rare en France (actuellement connue uniquement en Haute-Savoie).
L'æschne azurée (Aeshna caerulea) est une espèce de libellules du sous-ordre des anisoptères et de la famille des Aeshnidae.
De azuurglazenmaker (Aeshna caerulea) is een libellensoort uit de familie van de glazenmakers (Aeshnidae), onderorde echte libellen (Anisoptera).[2]
De soort staat op de Rode Lijst van de IUCN als niet bedreigd, beoordelingsjaar 2009. De soort komt voor in het uiterste noorden van het Palearctisch gebied, inclusief Schotland, de gebergten van Centraal-Europa en de Kaukasus.[1]
Aeshna caerulea is in 1783 voor het eerst wetenschappelijk beschreven door Ström.
Bronnen, noten en/of referentiesFjelløyenstikker [syn. A. coerulea og A. borealis] er en øyenstikker som tilhører familiegruppen mosaikkøyestikkere, (Aeshnidae).
Fjelløyenstikker er utbredt i Nord-Europa, nordlige Asia, samt enkelte steder, i fjellet, lengre sør i Asia. Finnes i det meste av Sverige og i hele Finland. Mangler i Danmark og lengre sør i Europa. I hele Norge på egnede lokaliteter, men mangler lengst nordøst i Finnmark.
Mosaikkøyenstikkere er en gruppe der det er vanskelig å skille artene fra hverandre. Det er bare små forskjeller i det ytre utseende.
Kjønnene hos fjelløyenstikkeren er noe ulike. Hunnen er brunere enn hannen. Hannen synes litt mer lysblå i flukt, enn de andre hannene i gruppen mosaikkøyenstikkere.
Vingene holdes i en rett vinkel ut fra kroppen i hvile. Vingespennet er mellom 76 og 85 millimeter.
Nymfene lever i myrtjern og små dammer under alpin sone, i fjellet. Er funnet opp til omtrent 1 000 moh. Men arten kan også påtreffes i lavlandet, på egnede lokaliteter. Arten foretrekker flytende torvmose langs bredden, men stiller ikke så store krav. Den finnes ganske vanlig i myrområder, men mangler i kulturlandskapet. De voksne (imago) øyenstikkerne finnes vanligvis ikke langt fra stedet der de levde som nymfe, men kan også fly ganske langt. Ofte patruljerer de langs vann, myrer eller finnes sittende på lyse steiner i terrenget.
Flygetiden er fra slutten av juni til midten av september.
Fjelløyenstikker har ufullstendig forvandling, overgang fra nymfe til det voksne kjønnsmodne insektet går gradvis gjennom flere hudskift (nymfestadier). Nymfene lever i vann og ligner derfor lite på de voksne (imago), bortsett fra størrelsen. Når nymfen kommer til det siste hudskiftet finner den et strå eller noe, der den kan klatre opp over vannflaten. Her blir den hengende, mens huden revner på ryggsiden. Den nyklekte øyenstikkeren blir hengende på den gamle huden, eller like ved siden av, helt til den nye huden er noe herdet, og vingene har fått sin endelige form.
Fjelløyenstikker [syn. A. coerulea og A. borealis] er en øyenstikker som tilhører familiegruppen mosaikkøyestikkere, (Aeshnidae).
Żagnica północna (Aeshna caerulea) – gatunek ważki z rodziny żagnicowatych (Aeshnidae). Jest szeroko rozprzestrzeniona w chłodnej strefie Europy i Azji. W całym zasięgu swojego występowania nie jest zagrożona. W Polsce występuje jedynie na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego i jest uznawana za gatunek zagrożony objęty ścisłą ochroną gatunkową[2]. Zakres ochrony dotyczy również wykonywania czynności związanych z prowadzeniem racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej lub rybackiej (w odniesieniu do tego gatunku nie stosuje się § 8. rozporządzenia).
Długość ciała 65 mm, rozpiętość skrzydeł 90 mm[3].
Żagnica północna (Aeshna caerulea) – gatunek ważki z rodziny żagnicowatych (Aeshnidae). Jest szeroko rozprzestrzeniona w chłodnej strefie Europy i Azji. W całym zasięgu swojego występowania nie jest zagrożona. W Polsce występuje jedynie na terenie Karkonoskiego Parku Narodowego i jest uznawana za gatunek zagrożony objęty ścisłą ochroną gatunkową. Zakres ochrony dotyczy również wykonywania czynności związanych z prowadzeniem racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej lub rybackiej (w odniesieniu do tego gatunku nie stosuje się § 8. rozporządzenia).
Długość ciała 65 mm, rozpiętość skrzydeł 90 mm.
Šotna deva (znanstveno ime Aeshna caerulea) je vrsta raznokrilih kačjih pastirjev iz družine dev, razširjena v polarnih območjih Evrazije.[2]
Je razmeroma majhna deva, odrasli dosežejo 54 do 64 mm v dolžino. Zreli samci imajo črno-moder vzorec: oprsje je temnorjavo z ozkimi modrimi progami, na zadku pa modra prevladuje. Samice in mladi samci imajo rumena znamenja namesto modrih.[3]
Višek aktivnosti je julija in v začetku avgusta.[2]
Je ena najseverneje razširjenih vrst kačjih pastirjev sploh, saj živi na skrajnem severu Evrope od Škotske in Skandinavije vključno s Severnim rtom in preko vse Sibirije do obal Arktičnega oceana na severu, območja Bajkalskega jezera na jugu ter Beringovega preliva na vzhodu. Poleg tega obstaja še nekaj populacij v Srednji Evropi, ki živijo v Alpah, Sudetih in Šumavi, verjetno ostanek (relikt) mnogo večje razširjenosti med zadnjo ledeno dobo. Zaradi prilagojenosti na mraz nima konkurence med kačjimi pastirji in se razmnožuje v raznovrstnih stoječih ali počasi tekočih vodah. V Srednji Evropi je razširjenost omejena na nadmorske višine nad 1.000 m.[2]
Za Slovenijo je znan en sam podatek iz leta 1992, ko je odonatolog Boštjan Kiauta opazil enega samca na Jelovici.[4] Na Rdeči seznam kačjih pastirjev iz Pravilnika o uvrstitvi ogroženih rastlinskih in živalskih vrst v rdeči seznam je zato šotna deva uvrščena kot kritično ogrožena vrsta,[5] vendar zaradi dejstva, da ni nobenih podatkov o razmnoževanju na ozemlju Slovenije, niti ni novejših najdb, ta status v praksi nima pomena.[4]
Šotna deva (znanstveno ime Aeshna caerulea) je vrsta raznokrilih kačjih pastirjev iz družine dev, razširjena v polarnih območjih Evrazije.
Fjällmosaikslända (Aeshna caerulea) är en art i insektsordningen trollsländor som tillhör familjen mosaiktrollsländor.
Fjällmosaiksländan är en av de minsta arterna i sitt släkte. Hanen har brun kropp med blå och svart teckning. Honan är mer dämpat färgad, men är också blå och svart i teckningen. Vingarna är genomskinliga med brunt vingmärke. Vingbredden är omkring 90 millimeter och bakkroppens längd är 40 till 48 millimeter.
Fjällmosaiksländan finns i Skandinavien och i norra Asien. Den finns också i vissa för arten lämpliga områden längre söderut i Europa, som Skottland och Alperna, samt i ett litet område i bergstrakterna på gränsen mellan Polen och Tjeckien.
Ett kännetecken för fjällmosaiksländan är att det är en av de få arter av trollsländor som kan utvecklas ovanför skogsgränsen. Dess habitat är framför allt våtmarker som myrar och kärr, särskilt sådana där det finns vitmossa. Detta eftersom honan helst lägger sina ägg i växtlighet på grunt vatten. Hon lägger äggen ensam, efter parningen som ofta sker i luften. Utvecklingstiden från ägg till imago är tre till fem år, längre i norr än i de södra delarna av utbredningsområdet. Flygtiden är från mitten av juni till augusti.
Wikimedia Commons har media som rör Fjällmosaikslända.
Fjällmosaikslända (Aeshna caerulea) är en art i insektsordningen trollsländor som tillhör familjen mosaiktrollsländor.
(Aeshna caerulea là một loài chuồn chuồn ngô nhỏ trong họ Aeshnidae. Chúng bay vào cuối tháng 5 đến tháng 8.
Nó có cơ thể màu nâu, dài 62 mm. Cả hai giới có các đốm màu xanh ở bụng và ngực cũng có các vết màu xanh. Vết trên con đực sáng hơn và dễ thấy hơn so với con cái.
Phương tiện liên quan tới Aeshna caerulea tại Wikimedia Commons
Bài viết về họ chuồn chuồn ngô Aeshnidae này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
(Aeshna caerulea là một loài chuồn chuồn ngô nhỏ trong họ Aeshnidae. Chúng bay vào cuối tháng 5 đến tháng 8.
Nó có cơ thể màu nâu, dài 62 mm. Cả hai giới có các đốm màu xanh ở bụng và ngực cũng có các vết màu xanh. Vết trên con đực sáng hơn và dễ thấy hơn so với con cái.
Aeshna caerulea
(Ström, 1783)
Коромысло чешуйчатое[1] (лат. Aeshna caerulea) — вид стрекоз семейства коромысловых (Aeshnidae).
Длина 54—64 мм, брюшко 42—48 мм, заднее крыло 37—41 мм[1]. Глаза соприкасаются друг с другом вдоль короткой линии. Оба пола имеют голубые пятна на каждом брюшном сегменте, а на груди также есть лазурная маркировка. Пятна на брюшке самце ярче и заметнее, чем у самки. Самка также имеет коричневую цветовую форму[2]. Тело пестрое, на лбу имеется полный Т-образный чёрный рисунок. Жилкование крыльев чёрного цвета[1]. Уникальным для этого вида является то, что синий цвет самца бледнеет до более серого цвета при более низких температурах[3].
Период лёта с конца мая по начало сентября[1].
Активен в солнечную погоду, а также греется на камнях или стволах деревьев. В пасмурную погоду они укрываются в низкой растительности. Встречается около болота, озёр, заводей рек[1]. Сидящие стрекозы принимают вертикальную позу со свисающим вниз брюшком.
Этот вид широко распространен на севере Евразии[4]. В Великобритании Aeshna caerulea встречается только в Шотландии[2]. Встречается в арктических и альпийских регионах, где размножается в тундровых водоёмах, озёрах, болотах и заводях рек.
|access-date= требует |url= (справка) Коромысло чешуйчатое (лат. Aeshna caerulea) — вид стрекоз семейства коромысловых (Aeshnidae).
