Lorentzimys nouhuysi ye una especie de royedor de la familia Muridae.
Alcuéntrase en Nueva Guinea.
Lorentzimys nouhuysi és una espècie de rosegador de la família dels múrids. Viu a altituds d'entre 80 i 2.700 msnm a Indonèsia i Papua Nova Guinea. El seu hàbitat natural són els boscos tropicals. Es creu que no hi ha cap amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie.[1] Aquest tàxon fou anomenat en honor del capità neerlandès Jan Willem van Nouhuys.[2]
Lorentzimys nouhuysi és una espècie de rosegador de la família dels múrids. Viu a altituds d'entre 80 i 2.700 msnm a Indonèsia i Papua Nova Guinea. El seu hàbitat natural són els boscos tropicals. Es creu que no hi ha cap amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie. Aquest tàxon fou anomenat en honor del capità neerlandès Jan Willem van Nouhuys.
Die Neuguinea-Springmaus (Lorentzimys nouhuysi) ist eine Nagetierart aus der Gruppe der Altweltmäuse (Murinae).
Neuguinea-Springmäuse erreichen eine Kopfrumpflänge von 6 bis 9 Zentimetern, hinzu kommt ein 11 bis 13 Zentimeter langer Schwanz. Ihr Gewicht beträgt 10 bis 23 Gramm. Ihr Fell ist an der Oberseite rotbraun bis grau gefärbt, die Unterseite ist weißlich-grau, die Füße sind weißlich. Bei der im Tiefland lebenden Nominatform L. n. nouhuysi ist das Fell kurz, bei der im Bergland lebenden Unterart L. n. alticola ist es lang, weich und dicht. Der Kopf ist kurz und breit, die Füße sind schlank.
Diese Nagetiere leben auf Neuguinea, wo sie in Wäldern auf der gesamten Insel vorkommen. Sie leben bis in 2700 Meter Seehöhe.
Neuguinea-Springmäuse sind ausschließliche Baumbewohner und halten sich bevorzugt in Wäldern mit dichtem Unterholz auf. Sie legen Nester in den Bäumen an, in den Nestern leben mehrere Tiere gemeinsam. In den Bäumen bewegen sie sich laufend und springend, aber weniger kletternd fort. Die Nahrung dieser Tiere besteht aus Insekten, grünen Pflanzenteilen und Pilzen.
Neuguinea-Springmäuse sind häufig und weit verbreitet, sie zählen laut IUCN nicht zu den bedrohten Arten.
Laut Wilson & Reeder (2005) nimmt die Neuguinea-Springmaus innerhalb der Altweltmäuse eine isolierte Position ein und wird darum in einer eigenen Gattungsgruppe, der Lorentzimys-Gruppe eingeordnet. Nach Lecompte et al. (2008) ist sie Teil einer vorwiegend in Neuguinea und Australien lebenden Radiation der Altweltmäuse, den Hydromyini.
Die Neuguinea-Springmaus (Lorentzimys nouhuysi) ist eine Nagetierart aus der Gruppe der Altweltmäuse (Murinae).
The New Guinean jumping mouse (Lorentzimys nouhuysi) is a species of rodent in the family Muridae. It is found in West Papua, Indonesia and Papua New Guinea.
The New Guinean jumping mouse (Lorentzimys nouhuysi) is a species of rodent in the family Muridae. It is found in West Papua, Indonesia and Papua New Guinea.
Lorentzimys nouhuysi es una especie de roedor de la familia Muridae.
Se encuentra en Nueva Guinea.
Lorentzimys nouhuysi Lorentzimys generoko animalia da. Karraskarien barruko Murinae azpifamilia eta Muridae familian sailkatuta dago.
Lorentzimys nouhuysi Lorentzimys generoko animalia da. Karraskarien barruko Murinae azpifamilia eta Muridae familian sailkatuta dago.
Lorentzimys nouhuysi est une espèce de rongeur localisée en Nouvelle-Guinée. C'est la seule espèce du genre Lorentzimys, appartenant à la sous-famille des Murinés.
Lorentzimys nouhuysi (Jentink, 1911) è un roditore della famiglia dei Muridi, unica specie del genere Lorentzimys (Jentink, 1911), endemica della Nuova Guinea .[1][2]
L'epiteto generico è dedicato a Hendrikus Albertus Lorentz, esploratore olandese a capo della spedizione sui Monti Maoke nella Nuova Guinea occidentale, durante la quale fu catturato l'olotipo, mentre il termine specifico è dedicato a Jan Willem van Nouhuys, altro membro della spedizione.
Roditore di piccole dimensioni, con lunghezza della testa e del corpo tra 55 e 90 mm, la lunghezza della coda tra 110 e 125 mm, la lunghezza del piede tra 18,8 e 22,2 mm, la lunghezza delle orecchie tra 14,2 e 18,9 mm e un peso fino a 22,5 g.[3]
Il cranio presenta un profilo arcuato, una scatola cranica tondeggiante, il rostro compresso lateralmente e con le ossa nasali che si estendono leggermente oltre la linea degli incisivi. Il palato è allungato e si estende posteriormente ben oltre le linee dentarie, i due fori palatali anteriori sono brevi ma larghi, le bolle timpaniche sono relativamente grandi. Gli incisivi superiori sono lisci e proodonti, ovvero con le punte rivolte in avanti, i molari sono molto ridotti e presentano delle cuspidi ben sviluppate.
Sono caratterizzati dalla seguente formula dentaria:
3 0 0 2 2 0 0 3 3 0 0 2 2 0 0 3 Totale: 20 1.Incisivi; 2.Canini; 3.Premolari; 4.Molari;La pelliccia è lunga e soffice in L.n.alticola, mentre è più corta e ruvida in L.n.nouhuysi. Le parti dorsali sono bruno-rossicce, mentre quelle inferiori sono giallastre, con dei riflessi marroni. La gola è biancastra. La testa è corta e larga, il muso è bianco oppure grigio nella sottospecie L.n.alticola. Le vibrisse sono lunghe fino a 66 mm. Le orecchie sono insolitamente strette, affusolate e con l'estremità arrotondata. I piedi sono sottili, allungati e biancastri. La coda è più lunga della testa e del corpo, è uniformemente brunastra, termina con un piccolo ciuffo di peli ed è rivestita di circa 18 anelli di scaglie per centimetro. Le femmine hanno un paio di mammelle pettorali e due paia inguinali. Il Cariotipo è 2n=46 FN=52.
È una specie arboricola con andatura saltatoria, attiva frequentemente di giorno. Preferisce nidificare in alberi di Pandanus, dove più adulti possono condividere il rifugio.
Si nutre di insetti, funghi e parti di piante.
Femmine con 2-4 embrioni sono state osservate nel mese di luglio.
Questa specie è endemica della Nuova Guinea.
Vive nelle foreste tropicali tra gli 80 e 2.700 metri di altitudine.
Sono state riconosciute due sottospecie:
La IUCN Red List, considerato il vasto areale e la popolazione numerosa, classifica L.nouhuysi come specie a rischio minimo (LC).[1]
Lorentzimys nouhuysi (Jentink, 1911) è un roditore della famiglia dei Muridi, unica specie del genere Lorentzimys (Jentink, 1911), endemica della Nuova Guinea .
Lorentzimys nouhuysi is een knaagdier uit de onderfamilie muizen en ratten van de Oude Wereld (Murinae) dat voorkomt op Nieuw-Guinea. Het is de enige soort van het geslacht Lorentzimys. Het is zeer onduidelijk waar dit dier aan verwant is. Zowel een verwantschap met Leggadina als met Leptomys is gesuggereerd, maar genetische gegevens suggereren dat L. nouhuysi een aparte groep vormt binnen de Nieuw-Guinese knaagdieren. Het dier komt algemeen voor in allerlei habitats in het grootste deel van Nieuw-Guinea, tot op 2700 m hoogte. Door de Telefol (Sandaun Province) wordt hij "ifum" genoemd, door de Olo (Sandaun Province) "narongo". Het enige synoniem, Lorentzimys nouhuysi alticola Tate & Archbold, 1941, is mogelijk een aparte soort.
L. nouhuysi is een klein knaagdier (een van de kleinsten van Nieuw-Guinea; alleen Microhydromys richardsoni is kleiner) met lange, smalle achtervoeten, lange oren en een borstel van fijne haren aan de staartpunt. Mogelijk wordt die gebruikt om te springen. De kop-romplengte bedraagt 55 tot 90 mm, de staartlengte 110 tot 125 mm, de achtervoetlengte 18.8 tot 22.2 mm, de oorlengte 14.2 tot 18.9 mm en het gewicht 10 tot 22.5 gram. Vrouwtjes hebben 1+2=6 mammae.
Lorentzimys nouhuysi is een knaagdier uit de onderfamilie muizen en ratten van de Oude Wereld (Murinae) dat voorkomt op Nieuw-Guinea. Het is de enige soort van het geslacht Lorentzimys. Het is zeer onduidelijk waar dit dier aan verwant is. Zowel een verwantschap met Leggadina als met Leptomys is gesuggereerd, maar genetische gegevens suggereren dat L. nouhuysi een aparte groep vormt binnen de Nieuw-Guinese knaagdieren. Het dier komt algemeen voor in allerlei habitats in het grootste deel van Nieuw-Guinea, tot op 2700 m hoogte. Door de Telefol (Sandaun Province) wordt hij "ifum" genoemd, door de Olo (Sandaun Province) "narongo". Het enige synoniem, Lorentzimys nouhuysi alticola Tate & Archbold, 1941, is mogelijk een aparte soort.
L. nouhuysi is een klein knaagdier (een van de kleinsten van Nieuw-Guinea; alleen Microhydromys richardsoni is kleiner) met lange, smalle achtervoeten, lange oren en een borstel van fijne haren aan de staartpunt. Mogelijk wordt die gebruikt om te springen. De kop-romplengte bedraagt 55 tot 90 mm, de staartlengte 110 tot 125 mm, de achtervoetlengte 18.8 tot 22.2 mm, de oorlengte 14.2 tot 18.9 mm en het gewicht 10 tot 22.5 gram. Vrouwtjes hebben 1+2=6 mammae.
Długonóg papuaski[3] (Lorentzimys nouhuysi) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, występujący endemicznie na Nowej Gwinei[2][4].
Gatunek został opisany naukowo w 1911 roku przez F.A. Jentinka[4][5]. Miejsce typowe znajduje się na wysokości 400 m n.p.m., nad rzeką Lorentz w indonezyjskiej prowincji Papua[4]. Obecnie rodzaj długonóg jest uznawany za takson monotypowy, ale jego status wymaga dalszych badań; może on obejmować grupę pokrewnych gatunków[2]. Tate i Archbold w 1941 wyróżnili górski podgatunek L. n. alticola, który wykazuje szereg różnic w stosunku do typowych przedstawicieli gatunku[4][6], jednak jego pozycja systematyczna nie jest pewna; część autorów uznawała go za osobny gatunek[4].
Długonóg papuaski jest szeroko rozpowszechniony w prowincji Papua i w Papui-Nowej Gwinei, wzdłuż łańcucha Gór Centralnych od jeziora Habbema na zachodzie do Gór Owena Stanleya na zachodzie. Żyje na wysokościach od 80 do 2700 m n.p.m. Zamieszkuje lasy tropikalne[2].
Głowa i ciało gryzonia mają długość 211 mm, z ogonem o długości 128 mm; długość tylnej stopy to 26 mm. Typowe osobniki gatunku mają krótkie, cynamonowobrązowe futro z włosami o długości nie przekraczającej 6 mm; te zaliczone do podgatunku alticola mają dłuższą i ciemniejszą sierść. Spód ciała jest szarobiały, policzki białawe (szare u formy alticola). Rzadkie włosy na łuskowatym ogonie są czarne u typowych długonogów, a białe u przedstawicieli L. n. alticola. Samica ma trzy pary sutków[6].
To leśne zwierzę buduje gniazda w koronach paproci drzewiastych lub w mchu pośród skał. Samica prawdopodobnie rodzi od dwóch do czterech młodych[2].
Długonóg papuaski zajmuje duży obszar i bywa częsty w niektórych częściach zasięgu. Nie są znane większe zagrożenia dla tego gatunku, a populacja jest uznawana za stabilną. Długonóg papuaski jest przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody uznawany za gatunek najmniejszej troski[2].
Długonóg papuaski (Lorentzimys nouhuysi) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych, występujący endemicznie na Nowej Gwinei.
Lorentzimys nouhuysi é uma espécie de roedor da família Muridae. É a única espécie do género Lorentzimys.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Indonésia (Nova Guiné Ocidental) e Papua-Nova Guiné.
Lorentzimys nouhuysi é uma espécie de roedor da família Muridae. É a única espécie do género Lorentzimys.
Pode ser encontrada nos seguintes países: Indonésia (Nova Guiné Ocidental) e Papua-Nova Guiné.
Lorentzimys nouhuysi[2] är en däggdjursart som beskrevs av Fredericus Anna Jentink 1911. Lorentzimys nouhuysi är ensam i släktet Lorentzimys som ingår i familjen råttdjur.[3][4] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.[3]
Denna gnagare förekommer på Nya Guinea. Den vistas i kulliga områden och i bergstrakter upp till 2700 meter över havet. Habitatet utgörs främst av tropiska regnskogar.[1]
Arten blir 5,5 till 9 cm lång (huvud och bål), har en 11 till 13 cm lång svans och väger 10 till 23 g. Pälsen hos populationer i bergstrakter är längre, mjukare och tätare en hos individer i låglandet. Den är rödbrun till gråaktig på ovansidan och blekare till vitaktig på undersidan. Hos Lorentzimys nouhuysi finns en form med vit svans och en form med svart svans. Båda har en hårtofs vid svansens spets. Vid framtassarna är fyra fingrar utrustade med klor och den minsta med en nagel.[5]
Individerna är aktiva på dagen och på natten. De klättrar i växtligheten och går sällan på marken.[5] I skogar bygger Lorentzimys nouhuysi bon av ormbunkar som placeras i träd, i klippiga områden byggs boet av mossa.[1] 1990 fångades en grupp av 6 individer som troligen var en familj. En upphittad hona var dräktig med två eller fyra ungar. Födan utgörs av växtdelar, insekter och svampar.[5]
Lorentzimys nouhuysi är en däggdjursart som beskrevs av Fredericus Anna Jentink 1911. Lorentzimys nouhuysi är ensam i släktet Lorentzimys som ingår i familjen råttdjur. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig. Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.
Denna gnagare förekommer på Nya Guinea. Den vistas i kulliga områden och i bergstrakter upp till 2700 meter över havet. Habitatet utgörs främst av tropiska regnskogar.
Arten blir 5,5 till 9 cm lång (huvud och bål), har en 11 till 13 cm lång svans och väger 10 till 23 g. Pälsen hos populationer i bergstrakter är längre, mjukare och tätare en hos individer i låglandet. Den är rödbrun till gråaktig på ovansidan och blekare till vitaktig på undersidan. Hos Lorentzimys nouhuysi finns en form med vit svans och en form med svart svans. Båda har en hårtofs vid svansens spets. Vid framtassarna är fyra fingrar utrustade med klor och den minsta med en nagel.
Individerna är aktiva på dagen och på natten. De klättrar i växtligheten och går sällan på marken. I skogar bygger Lorentzimys nouhuysi bon av ormbunkar som placeras i träd, i klippiga områden byggs boet av mossa. 1990 fångades en grupp av 6 individer som troligen var en familj. En upphittad hona var dräktig med två eller fyra ungar. Födan utgörs av växtdelar, insekter och svampar.
Lorentzimys nouhuysi là một loài động vật có vú trong họ Chuột, bộ Gặm nhấm. Loài này được Jentink mô tả năm 1911.[1]
Lorentzimys nouhuysi là một loài động vật có vú trong họ Chuột, bộ Gặm nhấm. Loài này được Jentink mô tả năm 1911.
新幾內亞跳鼠屬(Lorentzimys nouhuysi),哺乳綱、囓齒目、鼠科的一屬,而與新幾內亞跳鼠屬(新幾內亞跳鼠)同科的動物尚有小齒鼠屬、非洲潭鼠屬(潭鼠)、剛毛鼠屬(黃腹剛毛鼠)、塘鼠屬(塘鼠)等之數種哺乳動物。
뉴기니뛰는쥐(Lorentzimys nouhuysi)는 쥐과에 속하는 설치류의 일종이다.[2] 뉴기니뛰는쥐속(Lorentzimys)의 유일종이다. 인도네시아 서뉴기니(서파푸아)와 파푸아뉴기니에서 발견된다.[1]
다음은 2008년 레콤프테 등(Lecompte et al.)[3]의 연구에 기초한 계통 분류이다.
물쥐족 필리핀 계통 사훌 계통