nomes no trilho de navegação
El mussolet de Sri Lanka (Glaucidium castanonotum) és un ocell de la família dels estrígids (Strigidae) que habita els boscos de Sri Lanka.
Der Kastanienmantel-Zwergkauz (Glaucidium castanotum, Syn.: Glaucidium castanonotum, Fehlschreibung[1], Taenioglaux castanotum), auch Sri Lanka-Sperlingskauz genannt,[2] ist eine Vogelart aus der Familie der Eigentlichen Eulen (Strigidae).[3]
Diese Art wird von einigen Autoren zusammen mit weiteren der Gattung Taenioglaux zugerechnet.[4][5]
Der Kastanienmantel-Zwergkauz ist möglicherweise eng verwandt mit dem Dschungel-Sperlingskauz. Er wurde früher als dessen Unterart oder des Kuckucks-Sperlingskauzes angesehen.[6]
Die Art ist endemisch in Sri Lanka.
Ihr Verbreitungsgebiet umfasst feuchte Waldgebiete vom Tiefland bis in etwa 1950 m Höhe.[6]
Der Kastanienmantel-Zwergkauz ist 17 bis 19 cm groß, wiegt um die 100 g, die Flügelspannweite beträgt 122 bis 137 mm, der Schwanz ist 56 bis 70 mm lang. Das Weibchen ist größer und schwerer als das Männchen. Dieser kleine Kauz ist charakterisiert durch eine dunkelgraue Brust mit schmalen weißen Bändern und heller kastanienbrauner Oberseite mit rotbrauner bis schwarzer Bänderung. Das Gesicht ist wenig strukturiert, die Augen sind hellgelb, die Wachshaut ist grau bis grünlich-weiß, der Schnabel ist gelb- oder grünlich. Der dunkelbraune Kopf hat schmale rotbraune bis ockerfarbene Bänder. Der Nacken ist flächig weiß, auf der Brustseite schließt sich ein Brustband an. Die Unterseite ist hell mit schwärzlichen Streifen. Die Zehen sind gelblich-olive mit einzelnen Borsten.[6][7]
Der Ruf des Männchens wird als kurze Reihe von leise beginnenden, dann lauter werdenden, 4–9 weittragenden Tönen „krrraw“ und als melodisch schnurrendes Vibrato „kwurrkwurrkwurrkwurr“ beschrieben.[6][7]
Die Nahrung besteht hauptsächlich aus Insekten, auch Mäusen, Eidechsen und kleinen Vögeln. Der Vogel ist tagaktiv und hält sich meistens in den Kronen hoher Bäume auf.
Die Brutzeit liegt zwischen März und Mai, die Nester werden in natürlichen oder von Spechten oder Bartvögeln angelegten Baumhöhlen angelegt. Meist werden zwei ovale Eier von etwa 35 x 28 mm Größe gelegt.[6][7]
Die Kastanienmantel-Zwergkauz gilt als gering gefährdet (near threatened) aufgrund von Habitatverlust.[8]
Der Kastanienmantel-Zwergkauz (Glaucidium castanotum, Syn.: Glaucidium castanonotum, Fehlschreibung, Taenioglaux castanotum), auch Sri Lanka-Sperlingskauz genannt, ist eine Vogelart aus der Familie der Eigentlichen Eulen (Strigidae).
Diese Art wird von einigen Autoren zusammen mit weiteren der Gattung Taenioglaux zugerechnet.
Der Kastanienmantel-Zwergkauz ist möglicherweise eng verwandt mit dem Dschungel-Sperlingskauz. Er wurde früher als dessen Unterart oder des Kuckucks-Sperlingskauzes angesehen.
Die Art ist endemisch in Sri Lanka.
Ihr Verbreitungsgebiet umfasst feuchte Waldgebiete vom Tiefland bis in etwa 1950 m Höhe.
පිටතඹල උපබස්සා (Glaucidium castanotum) (බොහෝ අවස්ථාවල Glaucidium castanonotum ලෙස වැරදියට සඳහන් කෙරේ)[1] යනුවෙන් හැඳින්වෙන්නේ ශ්‍රී ලංකාවට ආවේණික බස්සන් විශේෂයකි. මෙම විශේෂය දර්ශීය බකමූණන් අයත්වන Strigidae කුලයට අයත් සාමාජිකයෙකි. මෙම කුලයට බොහෝ කුඩා බස්සන් විශේෂ ඇතුළත් කෙරේ. අතීතයේ මෙම විශේෂය වන උපබස්සාගේ උපවිශේෂයක් යැයි විශ්වාස කෙරිණි.
පිටතඹල උපබස්සා ප්‍රමාණයෙන් කුඩා, කෙටි බස්සන් විශේෂයක් වන අතර දිගින් 19 cm (7.5 in) පමණ වේ. හැඩය, ප්‍රමාණ සහ පෙනුම අතින් වන උපබස්සාට සමානත්වයක් පෙන්වුවද, මෙම පක්ෂියාගේ ඉහළ පෙදෙස, උරය සහ පියාපත් ප්‍රධාන වශයෙන්ම අඳුරු දාර සහිත තඹලවන් දුඹුරු පැහැයක් ගනියි. ඉහළ පෙදෙස් සුදු පැහැයට හුරු අතර, කළු පැහැ දිගටි වයිරම් දැකගත හැක.[2] මුහුණු මඬල ප්‍රධාන වශයෙන් දුඹුරු පැහැ අතර, ඇස් කහ පැහැති ය. සුදු පැහැ ගෙලපටියක් ඇත. ලිංග සමාන ය. ලිංගික ද්වීරූපිකතාවක් නැත.
පිටතඹල උපබස්සා ශ්‍රී ලංකාවේ තෙත් කලාපයේ පොදු නේවාසික පක්ෂියෙකි. මෙම විශේෂය කිතුල්ගල සහ සිංහරාජය වැනි ස්ථානවල දී පහසුවෙන් නිරීක්ෂණය කළ හැක. මෙම විශේෂයේ ව්‍යාප්තිය පිළිබඳ ලෙග්ගේ ඓතිහාසික වාර්තා අනුව, මෙම විශේෂය ශ්‍රී ලංකාවේ දකුණු අර්ධය, විශේෂයෙන්ම කොළඹ අවට පහතරට තෙත් කලාපීය කඳුකර ප්‍රදේශවල ද හමුවන බව සඳහන් වේ. මෑතක දී මෙම විශේෂයේ ගහනය ශීඝ්‍රයෙන් හායනය වී ඇති අතර, වර්තමානයේ හමුවන්නේ තෙත් කලාපයේ සහ මුහුදු මට්ටමෙන් අඩි 6500ට ඉහළ කඳුකර ප්‍රදේශවල පමණි.[2]
මෙම විශේෂය දෛනික විශේෂයක් වන අතර, දිවා කාල, විශේෂයෙන්ම සන්ධ්‍යාවෙහි නිතර දැකගත හැක. පියාසැරිය ගැඹුරු තරංගීය ස්වභාවයක් ගනියි. මෙම විශේෂය ගසක ලැගි කුඩා පක්ෂීන් සහිත රැළවල් තුළ ද දැකගත හැක . සාමාන්‍යයෙන් බෑවුම් සහිත කඳුකර ප්‍රදේශවල උස් ගස්වල මුදුන්වල මෙම පක්ෂීන් හැසිරෙන බැවින් නිරීක්ෂණය කිරීම දුෂ්කර විය හැක.[2] ප්‍රධාන වශයෙන්ම කුරුමිණියන් වැනි කෘමීන් මත යැපෙන අතර, මීයන්, කුඩා කටුස්සන් සහ කුඩා පක්ෂීන් ද, විශේෂයෙන්ම පැටවුන්ට ආහාර දෙන අවධියේ ආහාරයට ගනියි.[2] නාදය මන්දගාමී ය.එය ක්‍රාව්-ක්‍රාව් ආකාරයේ හඬකි. දිගු දුරක් පුරා පැතිර යයි.[2] මොවුන් ගසක බෙණයක් තුළ බිත්තර දෙකක් දමයි.
ශ්‍රී ලංකාව තුළ මෙම පක්ෂියා සිංහල බසින් පිටතඹල වන බස්සා, මූකලන් බස්සා වැනි නම්වලින් ද ඉංග්‍රීසි බසින් Chestnut-backed owlet යනුවෙන් ද හඳුන්වයි.
පිටතඹල උපබස්සා (Glaucidium castanotum) (බොහෝ අවස්ථාවල Glaucidium castanonotum ලෙස වැරදියට සඳහන් කෙරේ) යනුවෙන් හැඳින්වෙන්නේ ශ්‍රී ලංකාවට ආවේණික බස්සන් විශේෂයකි. මෙම විශේෂය දර්ශීය බකමූණන් අයත්වන Strigidae කුලයට අයත් සාමාජිකයෙකි. මෙම කුලයට බොහෝ කුඩා බස්සන් විශේෂ ඇතුළත් කෙරේ. අතීතයේ මෙම විශේෂය වන උපබස්සාගේ උපවිශේෂයක් යැයි විශ්වාස කෙරිණි.
The chestnut-backed owlet (Glaucidium castanotum) (often misspelled Glaucidium castanonotum),[3] is an owl which is endemic to Sri Lanka. This species is a part of the larger grouping of owls known as typical owls, Strigidae, which contains most of the smaller owl species. This species was formerly considered to be a subspecies of the jungle owlet.
The chestnut-backed owlet is small and stocky, measuring 19 cm (7.5 in) in length. It resembles the jungle owlet in shape, size and appearance but the upperparts, scapulars and wing coverts are mainly chestnut brown, with darker barring. The underparts are white with blackish shaft-streaks.[4] The facial disc is mainly brown and the eyes are yellow. There is a white neckband. Sexes are similar in appearance, with no sexual dimorphism.
The chestnut-backed owlet is a common resident bird in the wet zone forests of Sri Lanka, and can be seen easily at sites such as Kitulgala and Sinharaja. Historical reports of its distribution by Legge include many parts of the southern half of Sri Lanka, especially the hills and the wet-zone low country extending to the outskirts of Colombo. In recent times, its range has shrunk greatly, and it is now found sparingly in the remaining forests of the wet zone and the adjoining hills at altitudes of up to 6,500 ft (2,000 m) above sea level.[4]
This species is diurnal and is frequently seen in the day, especially in the evening. The flight is deeply undulating. It can often be located by the small birds that mob it while it is perched in a tree. It frequents tops of tall trees, usually on steep hill-sides and hence is often missed.[4] It feeds mainly on insects, such as beetles, but also captures mice, small lizards, and small birds mostly when the young are being fed.[4] The call is a slow kraw-kraw and carries for a long distance.[4] It nests in a hole in a tree, laying two eggs.
In Sri Lanka, this bird is known as Pitathabala Vana-Bassa (පිටතඔල වන බස්සා in Sinhala).
The chestnut-backed owlet (Glaucidium castanotum) (often misspelled Glaucidium castanonotum), is an owl which is endemic to Sri Lanka. This species is a part of the larger grouping of owls known as typical owls, Strigidae, which contains most of the smaller owl species. This species was formerly considered to be a subspecies of the jungle owlet.
El mochuelo de Ceilán (Glaucidium castanotum )[2] es una especie de ave estrigiforme de la familia Strigidae endémica de Sri Lanka, donde habita los bosques húmedos tropicales.[1] No tiene subespecies reconocidas.[3]
El mochuelo de Ceilán (Glaucidium castanotum ) es una especie de ave estrigiforme de la familia Strigidae endémica de Sri Lanka, donde habita los bosques húmedos tropicales. No tiene subespecies reconocidas.
Glaucidium castanotum Glaucidium generoko animalia da. Hegaztien barruko Strigidae familian sailkatua dago.
Glaucidium castanotum Glaucidium generoko animalia da. Hegaztien barruko Strigidae familian sailkatua dago.
Srilankanvarpuspöllö (Glaucidium castanotum) on pöllöihin kuuluva lintu. Se on kotoperäinen laji Sri Lankassa, jossa sitä saattaa olla tiedettyä enemmän. Sen esiintymisalue on kuitenkin supistunut huomattavasti 1800-luvulta alkaen, jolloin se oli hyvin yleinen alavilla seuduilla Colombon laitamille saakka. Vähenemisen oletetaan jatkuvan edelleen.[1]
Srilankanvarpuspöllö on pieni, 19 cm, ja tanakka. Se muistuttaa muodoltaan, kooltaan ja ulkonäöltään intianvarpuspöllöä, mutta sen yläpuoli, lavat ja siipien peitinhöyhenet ovat pääosin pähkinänruskeat tummemmin poikkeuksin. Alapuolelta se on valkoinen joukossa mustahkoja nuolimaisia viiruja.[2] Naama on pääasiassa ruskea, silmät ovat keltaiset. Kaulassa on valkoinen kaulus. Sukupuolet ovat samanlaiset, sukupuolten välistä kaksimuotoisuutta ei esiinny.
Srilankanvarpuspöllö on yleinen paikkalintu Sri Lankan sademetsävyöhykkeellä, ja sen voi helposti nähdä esimerkiksi Kitulgalassa ja Sinharajassa. Leggen historiallisissa kuvauksissa sen levinneisyysalueeseen kuuluvat monet Sri Lankan eteläpuoliskon osat, etenkin kukkulat ja sateisen alueen alanko Colombon laitamille saakka. Sen määrä on viime aikoina supistunut huomattavasti, ja nyttemmin sitä tavataan vain vähän jäljellä olevalla sademetsävyöhykkeellä ja sen viereisillä kukkuloilla kahden kilometrin korkeuteen saakka.[2]
Srilankanvarpuspöllö on päivälintu ja sen voi nähdä usein päiväsaikaan, etenkin illalla. Sen lento on syvään aaltoilevaa. Sen voi huomata sitä kiusaavista pikkulinnuista sen istuessa puunoksalla. Se on usein suurten puiden latvassa, tavallisesti jyrkillä mäenrinteillä, ja siten sitä ei välttämättä näe.[2] Sen ravintoa ovat pääasiassa hyönteiset, kuten kovakuoriaiset, mutta se saalistaa myös hiiriä, pieniä sisiliskoja ja pieniä lintuja, kun se ruokkii poikasiaan.[2]
Srilankanvarpuspöllön ääni on hidas kroo-kroo, ja se kuuluu kauas.[2] Sen pesä on puun kolossa, johon se munii kaksi munaa.
Srilankanvarpuspöllö (Glaucidium castanotum) on pöllöihin kuuluva lintu. Se on kotoperäinen laji Sri Lankassa, jossa sitä saattaa olla tiedettyä enemmän. Sen esiintymisalue on kuitenkin supistunut huomattavasti 1800-luvulta alkaen, jolloin se oli hyvin yleinen alavilla seuduilla Colombon laitamille saakka. Vähenemisen oletetaan jatkuvan edelleen.
Glaucidium castanotum
La Chevêchette à dos marron (Glaucidium castanotum) est une espèce d'oiseaux de la famille des Strigidae.
Cette espèce est endémique du Sri Lanka.
Glaucidium castanotum
La Chevêchette à dos marron (Glaucidium castanotum) est une espèce d'oiseaux de la famille des Strigidae.
De Ceylonese dwerguil (Glaucidium castanotum) is een vogel uit de familie van de uilen. Het is een gevoelige, endemische vogelsoort in Sri Lanka.
De uil is 19 cm lang. Het is een kleine uil, vergelijkbaar in uiterlijk en formaat met de jungledwerguil (G. radiatum) maar is wat donkerder dan deze soort. De uil is op de borst dwars, donkerbruin gebandeerd en lichter op de buik met olijfkleurige bruine lengtestrepen.[2]
Deze soort komt voor in dicht regenwoud tot op 1950 m boven zeeniveau op het eiland Sri-Lanka. Deze uil wordt ook wel aangetroffen in uitgekapt bos, rubberplantages, agrarisch gebied met bomen en struikgewas, maar deze vogel is schuw en leeft erg teruggetrokken en wordt daardoor mogelijk in aantal onderschat.[1]
De Ceylonese dwerguil heeft een beperkt verspreidingsgebied en daardoor is de kans op uitsterven aanwezig. De grootte van de populatie werd in 2015 door BirdLife International geschat op 15 tot 30 duizend individuen en de populatie-aantallen nemen af door ontbossing waarbij natuurlijk bos wordt omgezet in gebied voor agrarisch gebruik, houtwinning en menselijke bewoning. Om deze redenen staat deze soort als gevoelig op de Rode Lijst van de IUCN.[1]
Bronnen, noten en/of referentiesDe Ceylonese dwerguil (Glaucidium castanotum) is een vogel uit de familie van de uilen. Het is een gevoelige, endemische vogelsoort in Sri Lanka.
Glaucidium castanonotum é uma espécie de ave da família Strigidae. Endêmica do Sri Lanka.[1]
Kuvičok hnedochrbtý[2] (Glaucidium castanotum syn. Glaucidium castanonotum, Taenioglaux castanota[2]) je malý druh lesnej sovy z Ázie, endemit žijúci na Srí Lanke ako stály vták. V minulosti bol považovaný za poddruh kuvička džungľového[3]. Podľa Medzinárodnej únie na ochranu prírody a prírodných zdrojov kuvičok hnedochrbtý patrí medzi takmer ohrozené druhy, trend celkovej populácie je klesajúci kvôli ničeniu biotopov. Rýchlosť poklesu nie je taká rýchla, pretože druh sa dokáže prispôsobiť aj prostrediu zmenenému človekom.[1]
Meria iba 17 - 19 cm[3][4]. Krídlo 122 - 137 cm[3]. Hmotnosť 100 g.[3]
Základná farba chrbtovej časti tela je gaštanovo hnedá s tmavohnedým priečnym vlnkovaním. Na tmavohnedej hlave má husté úzke žltkavé priečne čiary. Má bielu bradu a bielu škvrnu na hrudi. Hruď je priečne vlnkovaná. Spodná časť tela je biela a škvrnitá. Pazúry tmavohnedé.[3].
Oči sú výrazne žlté, zobák zelenkavo-žltý.[3].
Samec kuvička hnedochrbtého sa ozýva dlhým trilkom "kwurrkwurrkwurrkwurr.."[3] Spev začína ticho a postupne zosilňuje a náhle skončí. Jedna fráza pozostáva z 4 - 9 slabík. Frázy opakuje v niekoľko sekundových intervaloch.[3]
Obýva vlhké lesy Srí Lanky na západných svahoch hôr približne do 1 950 m n. m.[3]
Kuvičok hnedochrbtý je aktívny najmä cez deň. Loví aj volá cez deň, je plachý, často sedí na vrcholkoch vysokých stromoch na strmých svahoch.[3]
Kuvičok hnedochrbtý hniezdi v mesiacoch marec až máj v stromových dutinách alebo v dutiných kokosovníkov vysekaných ďatlovitými, napríklad barbetovité (Megalaimidae). Vletový otvor býva v 3 - 8 m výške. Zvyčajne znáša 2 biele oválne vajíčka (35 x 28 mm).[3]
Živý najmä veľkým hmyzom ako sú chrobáky. Okrem toho uloví aj drobné hlodavce, vtáky a jašterice. Väčšie stavovce loví v období kŕmenia mláďat.
Commons ponúka multimediálne súbory na tému Kuvičok hnedochrbtý
Wikidruhy ponúkajú informácie na tému Kuvičok hnedochrbtý
Kuvičok hnedochrbtý (Glaucidium castanotum syn. Glaucidium castanonotum, Taenioglaux castanota) je malý druh lesnej sovy z Ázie, endemit žijúci na Srí Lanke ako stály vták. V minulosti bol považovaný za poddruh kuvička džungľového. Podľa Medzinárodnej únie na ochranu prírody a prírodných zdrojov kuvičok hnedochrbtý patrí medzi takmer ohrozené druhy, trend celkovej populácie je klesajúci kvôli ničeniu biotopov. Rýchlosť poklesu nie je taká rýchla, pretože druh sa dokáže prispôsobiť aj prostrediu zmenenému človekom.
Ceylonsparvuggla[2] (Glaucidium castanonotum) är en fågel i familjen ugglor inom ordningen ugglefåglar.[3] Fågeln förekommer i skogar i Sri Lankas våtzon.[3]
Denna uggla lever i fuktiga skogar i låglandet och i kulliga områden. Ibland når den 1950 meter över havet. Ceylonsparvugglan besöker ibland buskskogar och odlade områden. Oftast söker den skydd i trädkronorna. Arten jagar främst insekter. Ibland äter den ödlor, småfåglar eller mindre däggdjur. Mellan mars och maj lägger honor sina ägg.[1]
Beståndet hotas av skogsavverkningar. Träden används för vedeldning eller skogen omvandlas till jordbruksmark samt samhällen. Enligt en uppskattning från 2016 ingår 10000 till 20000 adulta exemplar i beståndet. IUCN kategoriserar arten som nära hotad.[1]
Wikimedia Commons har media som rör ceylonsparvuggla.
Wikispecies har information om Glaucidium castanonotum.
Ceylonsparvuggla (Glaucidium castanonotum) är en fågel i familjen ugglor inom ordningen ugglefåglar. Fågeln förekommer i skogar i Sri Lankas våtzon.
Denna uggla lever i fuktiga skogar i låglandet och i kulliga områden. Ibland når den 1950 meter över havet. Ceylonsparvugglan besöker ibland buskskogar och odlade områden. Oftast söker den skydd i trädkronorna. Arten jagar främst insekter. Ibland äter den ödlor, småfåglar eller mindre däggdjur. Mellan mars och maj lägger honor sina ägg.
Beståndet hotas av skogsavverkningar. Träden används för vedeldning eller skogen omvandlas till jordbruksmark samt samhällen. Enligt en uppskattning från 2016 ingår 10000 till 20000 adulta exemplar i beståndet. IUCN kategoriserar arten som nära hotad.
Glaucidium castanonotum là một loài chim trong họ Strigidae.[1]
Glaucidium castanotum
(Blyth, 1846)
Буроспинный сычик[1] (лат. Glaucidium castanotum) — птица из семейства совиные. Эндемик Шри-Ланки[2].
Южная Азия. Обитает во влажных тропических лесах острова Шри-Ланка на высотах до 6500 м[3].
Небольшого размера сова каштанового-коричневого цвета с пёстрыми отметинами в оперении (длина около 19 см). Самки и самцы сходны (половой диморфизм отсутствует). Дневной вид, питается в основном насекомыми, такими как жуки, но также ловит мышей, маленьких ящериц и мелких птиц в основном, в период выкармливания потомства. Гнездятся в дуплах деревьев, откладывают весной 2 яйца. Иногда рассматривается подвидом в составе таксона джунглевый воробьиный сыч[3].
.png){kind=small}
