dcsimg

Witkoluil ( Africâner )

fornecido por wikipedia AF

Die witkoluil (Glaucidium perlatum) is 'n algemene standvoël en nomade in doringboomsavanne en droë boomveld. Die voël is dikwels bedags aktief. Die voël is 17–21 cm lank en 60–100 g groot. In Engels staan die voël bekend as die Pearl-spotted Owlet.

Fotogalery

Sien ook

Verwysings

Bron

Eksterne skakels

Wiki letter w.svg Hierdie artikel is ’n saadjie. Voel vry om Wikipedia te help deur dit uit te brei.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia skrywers en redakteurs
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia AF

Witkoluil: Brief Summary ( Africâner )

fornecido por wikipedia AF

Die witkoluil (Glaucidium perlatum) is 'n algemene standvoël en nomade in doringboomsavanne en droë boomveld. Die voël is dikwels bedags aktief. Die voël is 17–21 cm lank en 60–100 g groot. In Engels staan die voël bekend as die Pearl-spotted Owlet.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia skrywers en redakteurs
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia AF

Glaucidium perlatum ( Asturiano )

fornecido por wikipedia AST

El miagón perlado (Glaucidium perlatum) ye una ave estrixiforme que vive n'África.

Mide alredor de 19 cm.

Referencies

Enllaces esternos

Protonotaria-citrea-002 edit.jpg Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia AST

Glaucidium perlatum: Brief Summary ( Asturiano )

fornecido por wikipedia AST
Glaucidium perlatum

El miagón perlado (Glaucidium perlatum) ye una ave estrixiforme que vive n'África.

Mide alredor de 19 cm.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia AST

Mussolet perlat ( Catalão; Valenciano )

fornecido por wikipedia CA

El mussolet perlat[1] (Glaucidium perlatum) és un ocell de la família dels estrígids (Strigidae) que habita boscos poc espessos i sabanes de la major part de l'Àfrica Subsahariana, estant absent de les zones de selva humida de l'Àfrica Central i Occidental.

Referències

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Mussolet perlat Modifica l'enllaç a Wikidata
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autors i editors de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CA

Mussolet perlat: Brief Summary ( Catalão; Valenciano )

fornecido por wikipedia CA

El mussolet perlat (Glaucidium perlatum) és un ocell de la família dels estrígids (Strigidae) que habita boscos poc espessos i sabanes de la major part de l'Àfrica Subsahariana, estant absent de les zones de selva humida de l'Àfrica Central i Occidental.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autors i editors de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CA

Cordylluan fannog ( Galês )

fornecido por wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Cordylluan fannog (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: cordylluan mannog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Glaucidium perlatum; yr enw Saesneg arno yw Pearl-spotted owlet. Mae'n perthyn i deulu'r Tylluanod (Lladin: Strigidae) sydd yn urdd y Strigiformes.[1]

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn G. perlatum, sef enw'r rhywogaeth.[2] Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Affrica.

Teulu

Mae'r cordylluan fannog yn perthyn i deulu'r Tylluanod (Lladin: Strigidae). Dyma rai o aelodau eraill y teulu:

Rhestr Wicidata:

rhywogaeth enw tacson delwedd Cordylluan Glaucidium passerinum Cordylluan Bolifia Glaucidium bolivianum
YungasPygmyOwl.jpg
Cordylluan Brasil Glaucidium brasilianum
Cactus Ferruginous Pygmy-owl.jpg
Cordylluan Ciwba Glaucidium siju
Cuban Pygmy-owl (Glaucidium siju).jpg
Cordylluan dorchog Glaucidium brodiei
Collared Owlet.jpg
Cordylluan fannog Glaucidium perlatum
Glaucidium perlatum (Etosha).jpg
Cordylluan frongoch Glaucidium tephronotum
GlaucidiumKeulemans.jpg
Cordylluan Hardy Glaucidium hardyi
Amazonian Pygmy-owl (Glaucidium hardyi) in tree.jpg
Cordylluan resog Asia Glaucidium cuculoides
Glaucidium cuculoides - Mae Wong.jpg
Cordylluan y goedwig Glaucidium radiatum
BarredJungleOwlet-2.jpg
Cordylluan y Gogledd Glaucidium gnoma
Mountain Pygmy Owl Glaucidium gnoma Arizona.jpg
Cordylluan yr Andes Glaucidium jardinii
Andean Pygmy-owl (Glaucidium jardinii) in tree.jpg
Diwedd y rhestr a gynhyrchwyd yn otomatig o Wicidata.

Gweler hefyd

Cyfeiriadau

  1. Gwefan Cymdeithas Edward Llwyd; adalwyd 30 Medi 2016.
  2. Gwefan Avibase; adalwyd 3 Hydref 2016.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Awduron a golygyddion Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CY

Cordylluan fannog: Brief Summary ( Galês )

fornecido por wikipedia CY

Aderyn a rhywogaeth o adar yw Cordylluan fannog (sy'n enw benywaidd; enw lluosog: cordylluan mannog) a adnabyddir hefyd gyda'i enw gwyddonol Glaucidium perlatum; yr enw Saesneg arno yw Pearl-spotted owlet. Mae'n perthyn i deulu'r Tylluanod (Lladin: Strigidae) sydd yn urdd y Strigiformes.

Talfyrir yr enw Lladin yn aml yn G. perlatum, sef enw'r rhywogaeth. Mae'r rhywogaeth hon i'w chanfod yn Affrica.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Awduron a golygyddion Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CY

Kulíšek perlový ( Checo )

fornecido por wikipedia CZ

Kulíšek perlový (Glaucidium perlatum) je malá africká sova z čeledi puštíkovitých (Strigidae). Dorůstá 19 cm, je zavalitý, s dlouhým ocasem. Svrchu je hnědý, světle skvrnitý, spodinu těla má bílou, hnědě pruhovanou. Pohlaví jsou si velmi podobná, mladí ptáci jsou světlejší a mají kratší ocas. Létá vlnovitě. Vyskytuje se v otevřených lesích a savanách na rozsáhlém území subsaharské Afriky. Často loví přes den, jeho kořistí se přitom může stát celá řada malých živočichů, včetně ještěrek, hlodavců, hmyzu a netopýrů. Hnízdí od srpna do listopadu v dutinách stromů, kam klade 2-4 vejce. Jejich inkubace, na které se podílí pouze samice, pak trvá zhruba 29 dní.[2][3]

Reference

  1. Červený seznam IUCN 2018.1. 5. července 2018. Dostupné online. [cit. 2018-08-10]
  2. Barlow, Wacher & Disley: Birds of The Gambia. ISBN 1-873403-32-1
  3. Pearl-spotted owlet (Glaucidium perlatum) [online]. ARKive [cit. 2010-09-17]. Dostupné online. (anglicky)

Externí odkazy

Pahýl
Tento článek je příliš stručný nebo postrádá důležité informace.
Pomozte Wikipedii tím, že jej vhodně rozšíříte. Nevkládejte však bez oprávnění cizí texty.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia autoři a editory
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CZ

Kulíšek perlový: Brief Summary ( Checo )

fornecido por wikipedia CZ

Kulíšek perlový (Glaucidium perlatum) je malá africká sova z čeledi puštíkovitých (Strigidae). Dorůstá 19 cm, je zavalitý, s dlouhým ocasem. Svrchu je hnědý, světle skvrnitý, spodinu těla má bílou, hnědě pruhovanou. Pohlaví jsou si velmi podobná, mladí ptáci jsou světlejší a mají kratší ocas. Létá vlnovitě. Vyskytuje se v otevřených lesích a savanách na rozsáhlém území subsaharské Afriky. Často loví přes den, jeho kořistí se přitom může stát celá řada malých živočichů, včetně ještěrek, hlodavců, hmyzu a netopýrů. Hnízdí od srpna do listopadu v dutinách stromů, kam klade 2-4 vejce. Jejich inkubace, na které se podílí pouze samice, pak trvá zhruba 29 dní.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia autoři a editory
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia CZ

Perl-Sperlingskauz ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE

Der Perl-Sperlingskauz (Glaucidium perlatum), auch Perlkauz genannt, ist eine kleine Eulenart der Sperlingskäuze. Er ist eine in Afrika weit verbreitete Art und kommt südlich der Sahara in zwei Unterarten vor.

Erscheinungsbild und Stimme

Der Perl-Sperlingskauz erreicht eine Körpergröße von 17 bis 20 Zentimetern.[1] Der Kopf ist rundlich und Federohren fehlen. Er ist etwas größer und schwerer als der eurasische Sperlingskauz.

Die Körperoberseite ist braun mit kleinen weißen Flecken, die zum Namen Perlkauz geführt haben. Im Nacken findet sich ein Occipitalgesicht. Der Schwanz ist dunkelbraun mit mehreren Reihen weißlicher Flecken. Die Körperunterseite ist weißlich mit braunen Längsflecken. Die Läufe sind befiedert. Die Augen sind blassgelb. Das Rufrepertoire ist sehr groß. Das Männchen singt melodisch flötend feu-feu-feu-feu oder füh-füh-füh.... Nach einer kurzen Pause folgen dann in der Tonhöhe abfallende péeeoh péeeoh.... Das Weibchen singt ähnlich, allerdings etwas höher. Männchen und Weibchen rufen häufig wechselseitig.

Verbreitungsgebiet und Lebensraum

Das Verbreitungsgebiet des Perl-Sperlingskauzes ist Afrika südlich der Sahara. Es erstreckt sich vom Senegal und Gambia in östlicher Richtung bis nach Äthiopien, Westsomalia und Westsudan. In südlicher Ausbreitungsrichtung erstreckt es sich bis zur Kapprovinz. Die Art fehlt in den Wüsten und dichten Regenwäldern West- und Zentralafrikas.

Der Lebensraum des Perl-Sperlingskauzes sind offene Savannen mit kurzer Vegetation oder wenig Bewuchs, einigen vereinzelten Bäumen sowie dornigem Gebüsch. Er meidet Gebiete, die mit hohem Gras bestanden sind. Auch Regionen, in denen es keinen Baumbestand gibt, werden von ihm gemieden.

Lebensweise

Der Perl-Sperlingskauz ist überwiegend dämmerungsaktiv. Gelegentlich kann man ihn auch während des Tages beobachten, und in mondhellen Nächten jagt er auch während der Nacht. Auf Grund seiner kräftigen Läufe ist er in der Lage, verhältnismäßig große Beute zu schlagen. Er greift auch Insekten oder Fledermäuse im Flug. Seine Nahrung sind jedoch überwiegend Arthropoden, Schnecken, Reptilien sowie etwas nachgeordnet kleine Säuger.[2] Regional können auch Kleinvögel eine größere Rolle in der Ernährung spielen.[3]

Perlkäuze sind nur schwach territorial und verteidigen nur die unmittelbare Umgebung der Nisthöhle. Sie sind Höhlenbrüter und nutzen gewöhnlich Baumhöhlen. Das Gelege besteht aus zwei bis vier Eiern, die direkt auf den Boden der Nisthöhle gelegt werden. Der Legeabstand beträgt zwei Tage. Das Weibchen beginnt mit der Brut vor der Ablage des letzten Eies. Es brütet allein das Weibchen. Das Männchen trägt Beute heran und übergibt diese anders als der Sperlingskauz in der Höhle. Die Brutdauer beträgt etwa 29 Tage. Die Nestlinge sind anfangs blind. Ihre Augen öffnen sich etwa mit dem 12. Lebenstag. Sie werden von beiden Elternvögeln gefüttert. Die Jungvögel verlassen die Höhle in einem Alter von 31 Tagen. Sie sind dann bereits in der Lage, kurze Strecken zu fliegen. Sie halten sich gewöhnlich in der Nähe der Nisthöhle auf und werden noch über einige Zeit von den Elternvögeln gefüttert. Ihre Geschlechtsreife erreichen sie vor Vollendung des ersten Lebensjahres.

Belege

Einzelbelege

  1. König et al., S. 391
  2. König et al., S. 392
  3. König et al., S. 393

Literatur

Weblinks

 src=
– Sammlung von Bildern, Videos und Audiodateien
 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Perl-Sperlingskauz: Brief Summary ( Alemão )

fornecido por wikipedia DE

Der Perl-Sperlingskauz (Glaucidium perlatum), auch Perlkauz genannt, ist eine kleine Eulenart der Sperlingskäuze. Er ist eine in Afrika weit verbreitete Art und kommt südlich der Sahara in zwei Unterarten vor.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autoren und Herausgeber von Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia DE

Pearl-spotted owlet ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

The pearl-spotted owlet (Glaucidium perlatum) is a small bird of prey found in sub-Saharan Africa. They belong to the Strigidae family, otherwise known as the typical owls or the true owls, which contains most species of owl. As part of the genus Glaucidium, or pygmy owls, they are commonly referred to as 'owlets' due to their diminutive size. Pearl-spotted owlets are brownish and heavily spotted white, with two distinct black false 'eyes' at the back of their head. They are often confused with an African barred owlet.

Description

The pearl-spotted owlet is one of the smallest owls in Africa with a length of 17 to 21 cm. The females are slightly larger and heavier (100g) than the males (65g). Both males and females have similar plumage colouration. The facial disc is off-white and the eyes are yellow. At the back of the head there are two striking false black 'eyes' with a white outline. The upper parts are cinnamon-brown with white spots. The tail and flight feathers are brown, with large white spots forming bars in flight. The bill and cere are pale greenish yellow, the legs are feathered white and feet are yellow. Juveniles are similar to adults but the head and back spots may be lacking or much reduced and the false 'face' is very obvious.[3]

Pearl-spotted owlets are often confused with African barred owlets, which have finely barred (not spotted) head and back, a blotched (not streaked) breast, barring across the upper breast, lack the false 'eyes', and have a proportionally large head.[3]

Vocalisation

Pearl-spotted owlets call by day and night, especially before breeding, but are quiet when nesting.[4] They have a distinct call: a loud series of shrill, short whistles that accelerate in tempo and rise in volume to a crescendo of long, loud whistles that descend in pitch and volume, peu peu peu-peu-peu peeuu peeeuu. A breeding pair may call in duet, whereby the female is higher pitched.[5][6] In alarm, pair members give soft whistles and peeps.[7]

Distribution and subspecies

The pearl-spotted owlet occurs in sub-Saharan Africa, particularly widespread across savanna,[6] in southern Africa, across north and central Namibia, south to southern limit of arid bushveld and woodland in south Namibia. Their occurrence continues further north through Botswana and Zimbabwe up to Sudan and west to Senegal.[8]

They occur in a wide range of woodland and bushveld habitats, especially mopane and open thorn savanna with areas of sparse ground cover. They avoid dense woodland and forest, and open grassland and shrubland.[5][6]

Currently, there are three recognised subspecies throughout Africa:

  • Glaucidium perlatum perlatum — Senegal and Gambia to western Sudan
  • Glaucidium perlatum licua (Lichtenstein, 1842) — Eastern Sudan and Ethiopia to northern South Africa, Angola and Namibia
  • Glaucidium perlatum diurnum (Clancey, 1968) — Namibia, Botswana, Zimbabwe, and Mozambique

The pearl-spotted owlet has an extremely large range, and hence does not approach the thresholds for Vulnerable under the range size criterion of the IUCN. The population trend appears to be stable, and although the population size has not been quantified, it is not believed to be of concern. For these reasons the pearl-spotted owlet is evaluated as Least Concern on the IUCN Red List.[9]

Behaviour

The pearl-spotted owlet is often active by day,[5] but hunts and calls mostly at night.[7] They roost in relatively open sites below canopies of small bushes or shrubs, staring intently at intruders and readily changing perches if disturbed.[5] When alarmed they will often flick or wag their tail feathers.[7] They are seen bathing regularly by day when open water is available.[5][6] Their flight is fast and undulating with whirring wings.[6]

Foraging and food

They hunt mostly at night from a low perch, taking prey from the ground below, but sometimes swooping to snatch it from foliage, off nests or in flight.[7] They hunt opportunistically by day, often being mobbed by small birds.[5] They flick their tail feathers when excited while hunting, or bob the head up and down.[5] Pearl-spotted owlets predominantly eat arthropods — especially grasshoppers, crickets, and solifuges — but are capable of hunting small vertebrates such as rodents, bats, lizards, snakes and small birds.

Although the pearl-spotted owlet is not a threat to larger vertebrates, the capture and killing of pearl-spotted owlets by Red colobus in western Uganda as an anti-predator behaviour has been observed.[10]

Breeding

Pearl-spotted owlets are monogamous, solitary nesters, and highly territorial.[5][11][12] The density of nesting in lightly wooded habitat is limited by nest-hole availability. The male takes food to the female as a courtship display and the female spends long periods calling softly from within the nest before laying.[5][4] Their nests are usually old holes excavated by large barbets or woodpeckers. A single female has been observed to use the same nest site for at least 4 years. Females usually have from 2 to 4 eggs with an incubation period around 29 days.[5]

References

  1. ^ BirdLife International (2016). "Glaucidium perlatum". IUCN Red List of Threatened Species. 2016: e.T22689203A93222668. doi:10.2305/IUCN.UK.2016-3.RLTS.T22689203A93222668.en. Retrieved 19 November 2021.
  2. ^ "Appendices | CITES". cites.org. Retrieved 2022-01-14.
  3. ^ a b Roberts, Austin (2005). Robertsʼ birds of southern Africa. P. A. R. Hockey, W. Richard J. Dean, Peter Ryan (7th ed.). Cape Town: Trustees of the J. Voelcker Bird Book Fund. ISBN 0-620-34053-3. OCLC 65978899.
  4. ^ a b Tarboton, W. R. (1998). Sasol owls & owling in Southern Africa. Rudy Erasmus. Cape Town: Struik Publishers. ISBN 1-86872-104-3. OCLC 41017236.
  5. ^ a b c d e f g h i j Steyn, Peter (1983). Birds of prey of southern Africa: their identification & life histories. Dover, N.H.: Tanager Books. ISBN 0-88072-025-5. OCLC 9131910.
  6. ^ a b c d e Brown, Leslie (1982–1997). The birds of Africa. Emil K. Urban, Kenneth Newman. London: Academic Press. ISBN 0-12-137301-0. OCLC 8982298.
  7. ^ a b c d Kemp, A. C. (1987). The owls of southern Africa. Simon Calburn. Cape Town: Struik Winchester. ISBN 0-947430-01-6. OCLC 17648187.
  8. ^ The atlas of southern African birds. J. A. Harrison, BirdLife South Africa. Johannesburg: BirdLife South Africa. 1997. ISBN 0-620-20729-9. OCLC 39282070.{{cite book}}: CS1 maint: others (link)
  9. ^ International), BirdLife International (BirdLife (2016-10-01). "IUCN Red List of Threatened Species: Glaucidium perlatum". IUCN Red List of Threatened Species. Retrieved 2021-07-12.
  10. ^ Goldberg, Tony L.; Gillespie, Thomas R.; Rwego, Innocent B.; Kaganzi, Clovis (2006). "Killing of a pearl-spotted owlet (Glaucidium perlatum) by male red colobus monkeys (Procolobus tephrosceles) in a forest fragment near Kibale National Park, Uganda". American Journal of Primatology. 68 (10): 1007–1011. doi:10.1002/ajp.20289. ISSN 1098-2345. PMID 16892411. S2CID 8796625.
  11. ^ Erasmus, RPB (1992). "NOTES ON THE CALL OF THE GRASS OWL TYTO-CAPENSIS". Ostrich – via Taylor & Francis Online.
  12. ^ Steyn, Peter (1984). A delight of owls : African owls observed. Dover, N.H.: Tanager Books. ISBN 0-88072-063-8. OCLC 11468225.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Pearl-spotted owlet: Brief Summary ( Inglês )

fornecido por wikipedia EN

The pearl-spotted owlet (Glaucidium perlatum) is a small bird of prey found in sub-Saharan Africa. They belong to the Strigidae family, otherwise known as the typical owls or the true owls, which contains most species of owl. As part of the genus Glaucidium, or pygmy owls, they are commonly referred to as 'owlets' due to their diminutive size. Pearl-spotted owlets are brownish and heavily spotted white, with two distinct black false 'eyes' at the back of their head. They are often confused with an African barred owlet.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia authors and editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EN

Perlostrigo ( Esperanto )

fornecido por wikipedia EO

La Perlostrigo (Glaucidium perlatum) estas malgranda strigo, tio estas birdospecio parto de pli granda grupo de noktaj rabobirdoj konataj kiel Strigedoj, kiuj enhavas plej parton de la specioj nomataj strigoj. La alia grupo estas la turstrigoj, nome Titonedoj.

Ĝi reproduktiĝas en Afriko sude de Saharo.

La Perlostrigo estas komuna kaj facile videbla birdo en malferma arbaro kaj savano. Ĝi nestumas en arba truo aŭ en neuzita nesto de libiedo, kie la ino demetas 2-4 ovojn.

La Perlostrigo estas eta (19 cm) kaj fortika, kun longa vosto. La supraj partoj estas tre brunaj, kaj rimarkinde punkitaj je blanko, de kie devenas la specifa nomo en la scienca latinlingva nomo kaj en kelkaj lingvoj, kiel esperanto, portugala aŭ la angla. La subaj partoj estas blankaj, striitaj je bruno. La vizaĝa disko estas blanka kaj la okuloj estas flavaj. Estas du makuloj en la nuko kiuj similaspektas kiel okuloj.

Ambaŭ seksoj estas similaj, sed junuloj estas pli palaj kun pli mallonga vosto. La flugo estas tre ondeca.

Tiu ĉi specio ofte ĉasas dumtage, kaj povas esti facile lokigita pro la etaj birdoj kiuj ĝenas ĝin kiam ĝi ripozas surarbe. Ĝi ĉasas varion de etaj predoj. La alvoko estas fajfa tu-tu-tu-tu-tu-tu-tu.

Referencoj

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EO

Perlostrigo: Brief Summary ( Esperanto )

fornecido por wikipedia EO

La Perlostrigo (Glaucidium perlatum) estas malgranda strigo, tio estas birdospecio parto de pli granda grupo de noktaj rabobirdoj konataj kiel Strigedoj, kiuj enhavas plej parton de la specioj nomataj strigoj. La alia grupo estas la turstrigoj, nome Titonedoj.

Ĝi reproduktiĝas en Afriko sude de Saharo.

La Perlostrigo estas komuna kaj facile videbla birdo en malferma arbaro kaj savano. Ĝi nestumas en arba truo aŭ en neuzita nesto de libiedo, kie la ino demetas 2-4 ovojn.

La Perlostrigo estas eta (19 cm) kaj fortika, kun longa vosto. La supraj partoj estas tre brunaj, kaj rimarkinde punkitaj je blanko, de kie devenas la specifa nomo en la scienca latinlingva nomo kaj en kelkaj lingvoj, kiel esperanto, portugala aŭ la angla. La subaj partoj estas blankaj, striitaj je bruno. La vizaĝa disko estas blanka kaj la okuloj estas flavaj. Estas du makuloj en la nuko kiuj similaspektas kiel okuloj.

Ambaŭ seksoj estas similaj, sed junuloj estas pli palaj kun pli mallonga vosto. La flugo estas tre ondeca.

Tiu ĉi specio ofte ĉasas dumtage, kaj povas esti facile lokigita pro la etaj birdoj kiuj ĝenas ĝin kiam ĝi ripozas surarbe. Ĝi ĉasas varion de etaj predoj. La alvoko estas fajfa tu-tu-tu-tu-tu-tu-tu.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EO

Glaucidium perlatum ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

El mochuelo perlado (Glaucidium perlatum) es un ave estrigiforme que vive en África.

Mide alrededor de 19 cm.

Referencias

 title=
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Glaucidium perlatum: Brief Summary ( Espanhol; Castelhano )

fornecido por wikipedia ES

El mochuelo perlado (Glaucidium perlatum) es un ave estrigiforme que vive en África.

Mide alrededor de 19 cm.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores y editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia ES

Glaucidium perlatum ( Basco )

fornecido por wikipedia EU

Glaucidium perlatum Glaucidium generoko animalia da. Hegaztien barruko Strigidae familian sailkatua dago.

Erreferentziak

  1. (Ingelesez)BirdLife International (2012) Species factsheet. www.birdlife.org webgunetitik jaitsia 2012/05/07an
  2. (Ingelesez) IOC Master List

Ikus, gainera

(RLQ=window.RLQ||[]).push(function(){mw.log.warn("Gadget "ErrefAurrebista" was not loaded. Please migrate it to use ResourceLoader. See u003Chttps://eu.wikipedia.org/wiki/Berezi:Gadgetaku003E.");});
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EU

Glaucidium perlatum: Brief Summary ( Basco )

fornecido por wikipedia EU

Glaucidium perlatum Glaucidium generoko animalia da. Hegaztien barruko Strigidae familian sailkatua dago.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipediako egileak eta editoreak
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia EU

Savannivarpuspöllö ( Finlandês )

fornecido por wikipedia FI

Savannivarpuspöllö (Glaucidium perlatum) on pöllöihin kuuluva lintu.

Sitä tavataan Saharan eteläpuolisessa Afrikassa seuraavissa maissa: Angola, Benin, Botswana, Burkina Faso, Burundi, Etelä-Afrikka, Eritrea, Etiopia, Gambia, Ghana, Guinea, Guinea-Bissau, Kamerun, Kenia, Keski-Afrikan tasavalta, Kongon demokraattinen tasavalta, Liberia, Malawi, Mali, Mauritania, Mosambik, Namibia, Niger, Nigeria, Norsunluurannikko, Ruanda, Sambia, Senegal, Somalia, Sudan, Swazimaa, Tansania, Togo, Tšad, Uganda ja Zimbabwe.[1]

Savannivarpuspöllön kanta on vakaa[1], ja se on elinalueellaan yleinen lintu, jota näkee helposti avoimissa metsissä ja savannilla. Sen pesä on puunkolossa, ja se munii 2–4 munaa.

Savannivarpuspöllö on pieni (19 cm) ja tukeva lintu, ja sillä on pitkähkö pyrstö. Sillä on voimakkaan ruskea selkäpuoli, jossa on valkoisia täpliä. Alapuolelta se on valkoinen, mutta siitä on ruskeita juovia. Sen naama on valkoinen, silmät keltaiset. Niskassa sillä on kaksi silmätäplää.

Sukupuolet ovat samanlaiset, mutta nuoret linnut ovat vaaleampia ja niiden pyrstö on lyhyempi. Se lentää hyvin aaltoilevasti.

Laji metsästää usein päiväsaikaan, ja pienet linnut voivat nähdä sen helposti ja kiusaavat sitä, kun se istuu puussa. Se saalistaa erilaisia pieniä saaliseläimiä. Sen ääntely on vihellys tu-tu-tu-tu-tu-tu-tu.

Sen elinpiiriä ovat subtrooppiset ja trooppiset kuivat ja kosteat alavat metsät, kuivat savannit subtrooppiset ja trooppiset pensastot ja ruohoarot.[1]

Alalajit

Sillä on kaksi alalajia:[2]

  • Glaucidium perlatum licua (Lichtenstein, 1842)
  • Glaucidium perlatum perlatum (Vieillot, 1817)

Lähteet

  1. a b c d BirdLife International: Glaucidium perlatum IUCN Red List of Threatened Species. Version 2013.2. 2012. International Union for Conservation of Nature, IUCN, Iucnredlist.org. Viitattu 20.5.2014. (englanniksi)
  2. a b Integrated Taxonomic Information System (ITIS): Glaucidium perlatum (TSN 555447) itis.gov. Viitattu 4.7.2012. (englanniksi)

Aiheesta muualla

Tämä lintuihin liittyvä artikkeli on tynkä. Voit auttaa Wikipediaa laajentamalla artikkelia.
Käännös suomeksi
Tämä artikkeli tai sen osa on käännetty tai siihen on haettu tietoja muunkielisen Wikipedian artikkelista.
Alkuperäinen artikkeli: en:Pearl-spotted Owlet
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FI

Savannivarpuspöllö: Brief Summary ( Finlandês )

fornecido por wikipedia FI

Savannivarpuspöllö (Glaucidium perlatum) on pöllöihin kuuluva lintu.

Sitä tavataan Saharan eteläpuolisessa Afrikassa seuraavissa maissa: Angola, Benin, Botswana, Burkina Faso, Burundi, Etelä-Afrikka, Eritrea, Etiopia, Gambia, Ghana, Guinea, Guinea-Bissau, Kamerun, Kenia, Keski-Afrikan tasavalta, Kongon demokraattinen tasavalta, Liberia, Malawi, Mali, Mauritania, Mosambik, Namibia, Niger, Nigeria, Norsunluurannikko, Ruanda, Sambia, Senegal, Somalia, Sudan, Swazimaa, Tansania, Togo, Tšad, Uganda ja Zimbabwe.

Savannivarpuspöllön kanta on vakaa, ja se on elinalueellaan yleinen lintu, jota näkee helposti avoimissa metsissä ja savannilla. Sen pesä on puunkolossa, ja se munii 2–4 munaa.

Savannivarpuspöllö on pieni (19 cm) ja tukeva lintu, ja sillä on pitkähkö pyrstö. Sillä on voimakkaan ruskea selkäpuoli, jossa on valkoisia täpliä. Alapuolelta se on valkoinen, mutta siitä on ruskeita juovia. Sen naama on valkoinen, silmät keltaiset. Niskassa sillä on kaksi silmätäplää.

Sukupuolet ovat samanlaiset, mutta nuoret linnut ovat vaaleampia ja niiden pyrstö on lyhyempi. Se lentää hyvin aaltoilevasti.

Laji metsästää usein päiväsaikaan, ja pienet linnut voivat nähdä sen helposti ja kiusaavat sitä, kun se istuu puussa. Se saalistaa erilaisia pieniä saaliseläimiä. Sen ääntely on vihellys tu-tu-tu-tu-tu-tu-tu.

Sen elinpiiriä ovat subtrooppiset ja trooppiset kuivat ja kosteat alavat metsät, kuivat savannit subtrooppiset ja trooppiset pensastot ja ruohoarot.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FI

Chevêchette perlée ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Glaucidium perlatum

La Chevêchette perlée (Glaucidium perlatum) est une espèce d'oiseaux de la famille des Strigidae.

Répartition

Cet oiseau vit en Afrique subsaharienne.

Annexes

Références taxinomiques

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Chevêchette perlée: Brief Summary ( Francês )

fornecido por wikipedia FR

Glaucidium perlatum

La Chevêchette perlée (Glaucidium perlatum) est une espèce d'oiseaux de la famille des Strigidae.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia FR

Geparelde dwerguil ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

Vogels

De geparelde dwerguil (Glaucidium perlatum) is een lid van de familie van de uilen. In het Afrikaans heet deze vogel Witkoluil.

Kenmerken

Dit kleine, gedrongen uiltje heeft een vrij lange staart. De klauwen zijn relatief groot. De bovendelen zijn rijk bruin, sterk gevlekt met wit. De onderdelen zijn wit, gestreept met bruin. Het aangezicht is wit en de ogen zijn geel. Er zijn twee zwarte, witomrande oogvlekken op de nek. Geslachten zijn vergelijkbaar. De lichaamslengte bedraagt 17 tot 20 cm en het gewicht 50 tot 150 gram.

Leefwijze

Deze soort jaagt vaak overdag op een groot aantal kleine prooien zoals knaagdieren en zangvogels. Hij vangt ook vaak prooien, die groter zijn dan hijzelf.

Verspreiding en leefgebied

Er zijn twee ondersoorten:[2]

Deze uil is een van de meest waargenomen uilen in Afrika, met name in savannes met verspreide boomgroepen, maar ook in grasland en in dichter bos.

Status

De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd, maar de vogel is wijd verspreid over een groot gebied en plaatselijk algemeen (Senegal, Zuid-Afrika), hoewel in andere gebieden zoals Ghana en Liberia weer schaars. Om deze redenen staat de geparelde dwerguil als niet bedreigd op de Rode Lijst van de IUCN.[1][3]

Bronnen, noten en/of referenties
  1. a b (en) Geparelde dwerguil op de IUCN Red List of Threatened Species.
  2. Gill, F. & D. Donsker (Eds). (2013). IOC World Bird List (v 3.5).
  3. (en) Barlow, C. et al., 1999. A field guide to the birds of The Gambia and Senegal. Christopher Helm, London. ISBN 1 873403 32 1
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Geparelde dwerguil: Brief Summary ( Neerlandês; Flamengo )

fornecido por wikipedia NL

De geparelde dwerguil (Glaucidium perlatum) is een lid van de familie van de uilen. In het Afrikaans heet deze vogel Witkoluil.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia NL

Mocho-perlado ( Português )

fornecido por wikipedia PT
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

Mocho-perlado: Brief Summary ( Português )

fornecido por wikipedia PT
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Autores e editores de Wikipedia
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia PT

Pärlsparvuggla ( Sueco )

fornecido por wikipedia SV

Pärlsparvuggla[2] (Glaucidium perlatum) är en afrikansk fågel i familjen ugglor inom ordningen ugglefåglar.[3]

Utseende

Pärlsparvugglan är en liten, långstjärtad och kompakt uggla med en kroppsstorlek på 19 centimeter. Ovansidan är djupt brun och kraftigt vitfläckad med ett vitt band på axeln. Undersidan är brunstrimmigt vit. Ögonen är gula. Liksom hos många av dess släktingar syns två ögonliknande fläckar i nacken. Könen är lika, men ungfåglarna är blekare med kortare stjärt. Flykten är kraftigt bågformad.[4]

Utbredning och systematik

Pärlsparvuggla delas in i två underarter:[3]

Vissa urskiljer även underarten diurnum med utbredning från östra Sudan, Eritrea, Etiopien, nordvästra Somalia och Uganda söderut till Angola, Namibia, norra Botswana, Zimbabwe och Moçambique.[5] Utbredningen för licua begränsad då till södra Namibia, södra Botswana samt norra och östra Sydafrika.[5]

Ekologi

Pärlsparvugglan är en vanlig och lättsedd fågel i öppet skogslandskap och savann. Den häckar i ett hål i ett träd, till exempel ett tidigare barbetthål, där den lägger två till fyra ägg. Hanen spelar från hålets ingång innan häckning inleds och fortsätter sedan inifrån bohålet, en räcka ylande noter.[6]

Arten jagar ofta dagtid efter små bytesdjur, bland annat små ryggradsdjur[7] och leddjur som gräshoppor, syrsor, skalbaggar, spindlar och tusenfotingar.

Status och hot

Arten har ett stort utbredningsområde och en stor population med stabil utveckling som inte tros vara utsatt för något substantiellt hot.[1] Utifrån dessa kriterier kategoriserar internationella naturvårdsunionen IUCN arten som livskraftig (LC).[1] Världspopulationen har inte uppskattats men den beskrivs som vida spridd och allt från lokalt vanlig till sällsynt.[1]

Noter

  1. ^ [a b c d] Birdlife International 2012 Glaucidium perlatum Från: IUCN 2015. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.4 www.iucnredlist.org. Läst 2016-02-01.
  2. ^ Sveriges ornitologiska förening (2017) Officiella listan över svenska namn på världens fågelarter, läst 2017-08-14
  3. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2015) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 2015 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2016-02-11
  4. ^ Kemp, Alan; Kemp, Meg (1998). SASOL Birds of Prey of Africa and its Islands. New Holland. sid. 298–299. ISBN 1 85974 100 2
  5. ^ [a b] Holt, D.W., Berkley, R., Deppe, C., Enríquez Rocha, P., Petersen, J.L., Rangel Salazar, J.L., Segars, K.P., Wood, K.L. & Marks, J.S. (2017). Pearl-spotted Owlet (Glaucidium perlatum). I: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive. Lynx Edicions, Barcelona. (hämtad från http://www.hbw.com/node/55059 31 oktober 2017).
  6. ^ König, Claus; Weick, Friedhelm; Becking, Jan-Hendrick (1999). Owls A Guide to the Owls of the World. Pica Press. sid. 351–352. ISBN 1-873403-74-7
  7. ^ Denker, Anja (25 juli 2013). ”Its a bird eat bird world”. Birds. Africa Geographic. http://blog.africageographic.com/africa-geographic-blog/birds/bird-eat-bird-world/. Läst 5 september 2013.

Externa länkar

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia författare och redaktörer
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia SV

Pärlsparvuggla: Brief Summary ( Sueco )

fornecido por wikipedia SV

Pärlsparvuggla (Glaucidium perlatum) är en afrikansk fågel i familjen ugglor inom ordningen ugglefåglar.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia författare och redaktörer
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia SV

Glaucidium perlatum ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Glaucidium perlatum là một loài chim trong họ Strigidae.[2]

Chú thích

  1. ^ BirdLife International (2012). Glaucidium perlatum. Sách Đỏ IUCN các loài bị đe dọa. Phiên bản 2013.2. Liên minh Bảo tồn Thiên nhiên Quốc tế. Truy cập ngày 26 tháng 11 năm 2013.
  2. ^ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson (2012). “The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.7.”. Truy cập ngày 19 tháng 12 năm 2012.

Tham khảo

Hình tượng sơ khai Bài viết liên quan tới Bộ Cú này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

Glaucidium perlatum: Brief Summary ( Vietnamita )

fornecido por wikipedia VI

Glaucidium perlatum là một loài chim trong họ Strigidae.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visite a fonte
site do parceiro
wikipedia VI

Жемчужный воробьиный сыч ( Russo )

fornecido por wikipedia русскую Википедию
Царство: Животные
Подцарство: Эуметазои
Без ранга: Вторичноротые
Подтип: Позвоночные
Инфратип: Челюстноротые
Надкласс: Четвероногие
Класс: Птицы
Подкласс: Настоящие птицы
Инфракласс: Новонёбные
Семейство: Совиные
Подсемейство: Surniinae
Вид: Жемчужный воробьиный сыч
Международное научное название

Glaucidium perlatum
Vieillot, 1818

Охранный статус Wikispecies-logo.svg
Систематика
на Викивидах
Commons-logo.svg
Изображения
на Викискладе
ITIS 555447NCBI 69937EOL 1178265

Жемчужный воробьиный сыч[1] (лат. Glaucidium perlatum) — маленькая птичка из семейства совиных. Раньше этот вид считали подвидом воробьиного сыча (G. passerinum), но анализ ДНК выявил отличия, позволяющие отнести подвид к самостоятельному виду.

Внешний вид

Размеры взрослой птицы 17—20 см, вес 68-147 г. Окраска верхней части насыщенного коричневого цвета с многочисленными "жемчужными" пятнами того же тона, но светлого оттенка. Окрас нижней части белый с коричневыми полосами. Голова бурая, а лицевой диск выделен белым. На затылке два чёрных в белом контуре пятна, напоминающие глаза, которые служат для отпугивания и обманывания противников. Радужка глаз желтая. Клюв жёлтый, длиной около 12 мм, когти чёрные. Внешних различий между представителями разных полов нет. Молодые особи имеют более бледную окраску и более короткий хвост.

Образ жизни

Охота и питание

Добыча жемчужного сыча - это разнообразные насекомые: сверчки, саранча, кузнечики, жуки, термиты, а также пауки, птицы, летучие мыши, мелкие грызуны, ящерицы, змеи, лягушки, улитки, падаль. Может похитить добычу другой птицы. Охотится он как днём, так и ночью. Он высматривает свою добычу, устроившись на ветке невысоко над землей, а затем стремглав бросается на неё сверху. Когда сыч увлечён охотой, он виляет хвостом или качает головой вверх-вниз.

Крик

Видовой крик жемчужного сыщика состоит из серии нот, похожих на свист, повышающихся к концу трели тоном и громкостью. Можно описать как свистящее ту-ту-ту-ту.

Места обитания

Населяет открытые равнины, саванны, кустарниковые заросли и акациевый велд, не встречается в районах тропических лесов, саванн с высокой травой и пустынь. Сычи живут по-одиночке, стай не создают.

Размножение

Случный сезон с августа по ноябрь. Жемчужные сычи - моногамные птицы, и ищут нового партнёра, только если старый погибнет. Яйца откладываются в дупла деревьев, часто в старые гнезда дятлов. Сычам нередко приходится соперничать с пчёлами, скворцами, турманами, удодами и птицами - носорогами за право поселится в дупле. В кладке 2-4 белых яйца. Насиживание продолжается 27-31 дня, насиживает самка, а самец лишь иногда её заменяет. Птенцы оперяются в возрасте 31 день, а в возрасте 27-32 дней покидают родительское гнездо, но остаются жить в где-то поблизости, и ещё в течение 2 недель их кормят родители.

Географическое распространение

Обитает в Африке на территории от Сенегала, Гамбии и Южной Мавритании на восток через юг Мали, юг Нигера, юг Чада, центр и юг Судана до Эфиопии, Эритреи и юга Сомали, а также на юг до севера и востока Южной Африки. В лесах Западной и Центральной Африки отсутствует. Замечен в областях, прилегающих к Сахаре, за исключением Сьерра-Леоне, Джибути, экваториальной Гвинеи, Габона и Конго.

Угроза существованию

Угрозы нет, в местах своего обитания птица встречается довольно часто.

Подвиды

Примечания

  1. Бёме Р. Л., Флинт В. Е. Пятиязычный словарь названий животных. Птицы. Латинский, русский, английский, немецкий, французский / Под общ. ред. акад. В. Е. Соколова. — М.: Рус. яз., «РУССО», 1994. — С. 140. — 2030 экз.ISBN 5-200-00643-0.
licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Авторы и редакторы Википедии

Жемчужный воробьиный сыч: Brief Summary ( Russo )

fornecido por wikipedia русскую Википедию

Жемчужный воробьиный сыч (лат. Glaucidium perlatum) — маленькая птичка из семейства совиных. Раньше этот вид считали подвидом воробьиного сыча (G. passerinum), но анализ ДНК выявил отличия, позволяющие отнести подвид к самостоятельному виду.

licença
cc-by-sa-3.0
direitos autorais
Авторы и редакторы Википедии