Przytulia północna (Galium boreale L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny marzanowatych (Rubiaceae). W Polsce jest pospolity[2]. Najłatwiejsza do rozpoznania spośród występujących w Polsce przytulii[3].
Morfologia
- Łodyga
- Kanciasta, rozgałęziona, osiągająca wysokość do 60 cm. Jest naga, lub z krótkimi włoskami. Pod ziemią występuje pełzające kłącze[2].
- Liście
-
Ulistnienie okółkowe (po 4 liście w okółku). Pojedynczy liść ma długość do 4 cm i szerokość do 8 mm. Liście skórzaste, podługowate lub lancetowate, o zwężonych końcach i nasadach, ale bez kończyka. Są ciemnozielone, 3-nerwowe, lekko podwinięte na brzegach, nagie, lub z szorstkimi szczecinkami[2][3].
- Kwiaty
- Drobne, białe, pachnące, zebrane w zbity szczytowe kwiatostany. Korona biała o zaostrzonych łatkach[2].
- Owoce
- Wyrastające na szypułkach i porośnięte włoskami (rzadziej nagie) rozłupki. Szypułki są dwukrotnie dłuższe od rozłupek[2].
Biologia
Bylina, kwitnie od czerwca do sierpnia[3]. Roślina pospolita na niżu, rzadko w górach. Rośnie w miejscach trawiastych, w zaroślach, lasach, na łąkach[3]. Tworzy mieszańce z przytulią właściwą (Galium verum) i przytulią pospolitą (Galium mollugo)[2].
Przypisy
-
↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2009-05-27].
-
↑ a b c d e f Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
-
↑ a b c d Sobkowiak M., Szwedler I., Spotkania z przyrodą ROŚLINY, Wyd.1, Warszawa, MULTICO Oficyna Wydawnicza, 1998, Rośliny kwiatowe, s. 96
.jpg)
