nomes no trilho de navegação
La esguil gris del Pacíficu (Sciurus colliaei) ye una especie de royedor de la familia Sciuridae.
L'esquirol de Collie (Sciurus colliaei) és una espècie de rosegador de la família dels esciúrids. És endèmic de la costa del centre-oest de Mèxic, on viu a altituds que van entre 0 i 2.190 msnm. Es tracta d'un animal frugívor i herbívor que s'alimenta de figues i de les núcules de la palmera de Xile. El seu hàbitat natural són els boscos tropicals o subtropicals. Es creu que no hi ha cap amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie, tot i que està afectada per la caça i la desforestació.[1]
Aquest tàxon fou anomenat en honor del metge i naturalista britànic Alexander Collie.[2]
L'esquirol de Collie (Sciurus colliaei) és una espècie de rosegador de la família dels esciúrids. És endèmic de la costa del centre-oest de Mèxic, on viu a altituds que van entre 0 i 2.190 msnm. Es tracta d'un animal frugívor i herbívor que s'alimenta de figues i de les núcules de la palmera de Xile. El seu hàbitat natural són els boscos tropicals o subtropicals. Es creu que no hi ha cap amenaça significativa per a la supervivència d'aquesta espècie, tot i que està afectada per la caça i la desforestació.
Aquest tàxon fou anomenat en honor del metge i naturalista britànic Alexander Collie.
Das Collie-Hörnchen (Sciurus colliaei) ist eine Hörnchenart aus der Gattung der Eichhörnchen (Sciurus). Es kommt im westlichen Mexiko vor.
Das Collie-Hörnchen erreicht eine Kopf-Rumpf-Länge von etwa 24,3 bis 26,6 Zentimetern, hinzu kommt ein etwa 24,7 bis 27,4 Zentimeter langer Schwanz. Das Gewicht der Tiere reicht von etwa 330 bis 440 Gramm. Das Rückenfell der Tiere ist in der Regel dunkelgrau meliert mit gelblichen Einwaschungen gefärbt, die sich bis zum Schwanzansatz ziehen. Die Körperseiten sind heller grau, der Bauch ist weiß bis hell orange. Die Oberseite des Schwanzes ist schwarz mit weißen Einwaschungen, manchmal auch grau mit gelb und weißen Rändern.[1][2]
Die Tiere besitzen zwei obere Prämolaren, nur die im nördlichen Teil des Verbreitungsgebietes besitzen manchmal nur einen.[1] Aufgrund verschiedener Merkmale des Penisknochens, des Schädels sowie der Fellfarbe und Ökologie wurde das Collie-Hörnchen mit dem Rotbauchhörnchen (S. aureogaster), dem Bunthörnchen (S. variegatoides) und dem Yucatan-Hörnchen (S. yucatanensis) zu einem Artenkomplex zusammengefasst.[1]
Das Collie-Hörnchen kommt in einem schmalen Streifen nahe der Küste im westlichen Mexiko von den Bundesstaaten Sonora und Chihuahua bis Sinaloa, Durango, Nayarit, Jalisco und Colima vor.[1] Die Höhenverbreitung reicht von etwa 1290 m bis 2190 Meter.[3]
Das Collie-Hörnchen lebt in der dichten tropischen und subtropischen Vegetation der Küstenregionen der Pazifikküste Mexikos, wo verschiedene Waldtypen besiedelt werden. Häufig handelt es sich um Hochland-Eichenwälder sowie tropische Trockenwälder (Arroyo), im Norden lebt die Art auch in den subtropisch geprägten Canyons. Häufig kommen Feigen (Gattung Ficus) und Palmen der Gattung Attalea, vor allem Attalea cohune, im Lebensraum vor. Die Art ist tagaktiv und weist am Morgen und spät am Nachmittag die größte Aktivität auf. Die Hörnchen sind vor allem baumlebend, kommen jedoch gelegentlich auch auf den Boden. Sie ernähren sich vor allem von den Früchten und Samen von Palmen, Feigen und Eichen in ihrem Lebensraum.[1]
Die Nester (Kobel) werden im äußeren Geäst der Bäume angelegt; die Hörnchen bauen jedoch auch Nester in Baumhöhlen oder verlassenen Termitenbauten. Über die Fortpflanzung liegen nur unzureichende Daten vor. Es wird angenommen, dass die Jungtiere im März bis April geworfen werden, jedoch wurde auch im späten Mai und im Juni jeweils ein Weibchen mit einem sich entwickelnden Embryo gefangen.[1]
Drei Arten von Tierläusen wurden als Parasiten am Collie-Hörnchen gefunden: Enderleinellus mexicanus, Enderleinellus pratti und Neohaematopinus sciurinus.[1] Es kommt im Norden seines Verbreitungsgebietes sympatrisch mit dem Aberthörnchen (S. aberti) und dem Mexikanischen Fuchshörnchen (S. nayaritensis) vor, im Süden mit dem Mexikanischen Fuchshörnchen und dem Rotbauchhörnchen.[1]
Das Collie-Hörnchen wird als eigenständige Art innerhalb der Gattung der Eichhörnchen (Sciurus) eingeordnet, die aus fast 30 Arten besteht.[4] Die wissenschaftliche Erstbeschreibung stammt von John Richardson aus dem Jahr 1839, der die Art anhand von Individuen aus San Blas und Tepic im mexikanischen Bundesstaat Nayarit beschrieb.[2][4]
Innerhalb der Art werden einschließlich der Nominatform vier Unterarten unterschieden:[1]
Das Collie-Hörnchen wird von der International Union for Conservation of Nature and Natural Resources (IUCN) als „nicht gefährdet“ (least concern) eingeordnet.[3] Begründet wird dies mit dem relativ großen Verbreitungsgebiet und den angenommenen hohen Bestandszahlen, die nicht so schnell abnehmen, dass eine Aufnahme in eine Gefährdungskategorie gerechtfertigt ist.[3]
Die Tiere werden als Fleischlieferant lokal bejagt. Potenzielle Gefährdungsursachen liegen zudem in der Entwaldung der Lebensräume der Tiere und man nimmt an, dass die Bestände in den letzten 15 Jahren um 6 bis 8 % zurückgegangen sind.[3] Der Rückgang der Bestände und die Verkleinerung der Lebensräume sind vor allem auf die Fragmentierung der Waldgebiete zurückzuführen, da sich die Tiere eher in geschlossener Vegetation aufhalten. Dies konnte anhand der Fraßspuren an Früchten von Ceiba aesculifolia nachgewiesen werden, die in geschlossener Vegetation an 100 % der Bäume nachgewiesen wurden, in fragmentierten Gebieten jedoch nur an 34 %.[1]
Das Collie-Hörnchen (Sciurus colliaei) ist eine Hörnchenart aus der Gattung der Eichhörnchen (Sciurus). Es kommt im westlichen Mexiko vor.
Collie's squirrel (Sciurus colliaei) is a tree squirrel in the genus Sciurus endemic to Mexico.
The Collie's squirrel is native to the western coast of Mexico, including the states of Sonora, Chihuahua, Sinaloa, Durango, Nayarit, Jalisco, and Colima.[3] The species inhabits areas of thick tropical and subtropical vegetation, especially in Jalisco. It is also known to occupy subtropical canyons in the northern part of its range.[4]
Sometimes referred to as a "gray squirrel" in Mexico, the Collie's squirrel is a medium-sized squirrel with a gray coat. The back (dorsum) is usually a darker gray with a yellowish wash down to the tail's base. The species sides are usually a light gray and the underside is typically white, although it can sometimes be a light orange color. The top of the tail, with the exception of the base, is black with a white wash. The underside of the tail is gray and the sides white.[5]
Recorded measurements of the Collie's squirrel average female specimens as measuring 243.4mm from head to base of tail and 260.4mm on the length of the tail. Males were recorded as measuring 248.6mm head to base of tail and 243.2mm on the length of the tail. Females were recorded as weighing 440.8g and males 335.2g.[6]
The Collie's squirrel lives chiefly in trees and is diurnal, most active just after sunrise and before sunset. They have been reported to nest on outer tree branches and within tree trunks' cavities, as well as abandoned termite nests.[7] It is believed that the species breed in March and April.[8]
Collie's squirrels have a specialized diet of the fruits and nuts of palms, figs, and possibly oaks.[9]
{{cite book}}: CS1 maint: others (link) {{cite book}}: CS1 maint: others (link) {{cite book}}: CS1 maint: others (link) {{cite book}}: CS1 maint: others (link) {{cite book}}: CS1 maint: others (link) {{cite book}}: CS1 maint: others (link) {{cite book}}: CS1 maint: others (link) Collie's squirrel (Sciurus colliaei) is a tree squirrel in the genus Sciurus endemic to Mexico.
La ardilla gris del Pacífico (Sciurus colliaei) es una especie de roedor de la familia Sciuridae.
Datos: Q1769125
Multimedia:
Especies: Sciurus colliaei
Sciurus colliaei Sciurus generoko animalia da. Karraskarien barruko Sciurinae azpifamilia eta Sciuridae familian sailkatuta dago.
Sciurus colliaei Sciurus generoko animalia da. Karraskarien barruko Sciurinae azpifamilia eta Sciuridae familian sailkatuta dago.
Lo scoiattolo di Collie (Sciurus colliaei Richardson, 1839) è una specie di scoiattolo arboricolo del genere Sciurus endemica del Messico.
Attualmente, gli studiosi riconoscono quattro sottospecie di scoiattolo di Collie[1]:
Lo scoiattolo di Collie è uno scoiattolo di grandi dimensioni, con un peso che si aggira sui 500 g. Come molte altre specie del genere Sciurus, è dotato di una folta coda, lunga più del corpo. La colorazione è grigia sulla regione superiore e bianca su quella inferiore.
Lo scoiattolo di Collie vive lungo le coste centro-occidentali del Messico, negli stati di Sonora, Chihuahua, Sinaloa, Durango, Nayarit, Jalisco e Colima, tra i 1290 e i 2190 m di quota.
Vive nelle fitte foreste tropicali e subtropicali situate lungo la costa pacifica del Paese. Si può incontrare nelle foreste di palme coquito (Arecaceae) miste ad alberi di fico (Ficus) e ad altre latifoglie tropicali proprie della regione, specialmente nei pressi di lagune e fiumi, nonché nelle foreste decidue tropicali delle pendici dei monti, al di sotto delle foreste di querce e pini.
Lo scoiattolo di Collie è frugivoro ed erbivoro e si nutre prevalentemente delle noci di palme coquito e di fichi. Costruisce nidi fatti di rametti e foglie nelle cavità degli alberi o al termine di un ramo, tra i ciuffi di foglie. Nelle regioni sud-occidentali dello stato di Chihuahua una femmina con tre embrioni venne catturata nel mese di maggio; nel Durango, nel mese di giugno, è stata catturata una femmina gravida con tre embrioni e ne è stata trovata un'altra che stava allattando; nel Jalisco, la stagione degli accoppiamenti va da marzo ad aprile e dei piccoli sono stati visti già al termine di quest'ultimo mese.
Malgrado la deforestazione e la caccia a scopo alimentare, lo scoiattolo di Collie è ancora molto numeroso e la sua popolazione sembra essere al sicuro; per questo motivo la IUCN lo inserisce tra le specie a rischio minimo.
Lo scoiattolo di Collie (Sciurus colliaei Richardson, 1839) è una specie di scoiattolo arboricolo del genere Sciurus endemica del Messico.
Sciurus colliaei is een zoogdier uit de familie van de eekhoorns (Sciuridae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Richardson in 1839.
De soort komt voor in Mexico.
Bronnen, noten en/of referentiesSciurus colliaei is een zoogdier uit de familie van de eekhoorns (Sciuridae). De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Richardson in 1839.
Sciurus colliaei[2][3] är en däggdjursart som beskrevs av Richardson 1839. Sciurus colliaei ingår i släktet trädekorrar, och familjen ekorrar.[4][5] IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.[1]
Catalogue of Life och Wilson & Reeder (2005) skiljer mellan 4 underarter:[4][2]
Arten är en stor men slank ekorre med stora ögon och en lång svans.[6] Framfötterna har fyra tår och bakfötterna fem, alla försedda med klor. Honan har fyra par spenar, ett par på bröstet, två par på buken, och ett par i ljumskarna. Pälsen är spräcklig i gulgrått, grått och svart på ovansidan inklusive svansroten med ljusare sidor och vitaktig buk. De yttre delarna av svansen är nästan svarta på ovansidan, och spräcklig i gult, grått och svart på undersidan.[7] Från hjässan till svansroten löper ett svart band. Kroppslängden varierar mellan 44 och 58 cm, inklusive den 20 till 30 cm långa svansen.[6]
Denna ekorre förekommer längs med västra Mexikos kust och en bit in i landet.[1]
Arten vistas från havsytans nivå till bergstrakter mer än 2 130 meter över havet, även om den vanligen håller sig under 1 000 meter[6]. Habitatet utgörs av tropiska till subtropiska städsegröna och lövfällande skogar, gärna med palmer och fikonträd.[1] Den förekommer också i molnskogar med pinje, tall, ek, valnöt, alar och lindar[7].
Individerna bygger bon av löv och kvistar som placeras i trädens håligheter eller på lövtäckta grenar. De äter frukter och nötter som fikon och honungspalmnötter samt örter.[7] Parningen börjar i mars och de första ungarna föds i april. Honan föder upp till tre ungar per kull.[1]
Wikimedia Commons har media som rör Sciurus colliaei.
Wikispecies har information om Sciurus colliaei.
Sciurus colliaei är en däggdjursart som beskrevs av Richardson 1839. Sciurus colliaei ingår i släktet trädekorrar, och familjen ekorrar. IUCN kategoriserar arten globalt som livskraftig.
Країни поширення: Мексика. Висота проживання: від рівня моря до 1290 м і до 2190 м. Цей вид широко розповсюджений, але з низькою щільністю. Цей вид може бути знайдений в густих лісах уздовж Тихоокеанського узбережжя в тропічних або субтропічних лісах.
S. c. colliaei (Richardson, 1839)
S. c. nuchalis (Nelson, 1899)
S. c. sinaloensis (Nelson, 1899)
S. c. truei (Nelson, 1899)
Верх тіла жовтувато-сірий, боки блідіші ніж спина, низ білий (дуже рідко біло-помаранчевий чи помаранчевий). Основа хвоста такого ж кольору що й спина, решта зверху чорна, посипана білим, а знизу сиво-сіра чи чорнувато-жовта, обрамлена білим. Випадки меланізму не відомі. Зубна формула: I 1/1, C 0/0, P 1-2/1, M 3/3 = 22-24.
Це плодоядна і травоїдна тварина, що харчується горіхами й інжиром. Гнізда з гілок і листя можуть бути в дуплах дерев або в густому гіллі дерев. Розмноження відбувається в березні і квітні.
Хоча це не розглядають як серйозні загрози, однак вид потерпає від вирубки лісу і полювання на їжу. Ніяких конкретних заходів по збереженню цього виду не проводиться. Є природоохоронні території в межах розповсюдження виду.
Sóc Collie, tên khoa học Sciurus colliaei, là một loài động vật có vú trong họ Sóc, bộ Gặm nhấm. Loài này được Richardson mô tả năm 1839. Chúng sinh sống chủ yếu ở México.
Sóc Collie, tên khoa học Sciurus colliaei, là một loài động vật có vú trong họ Sóc, bộ Gặm nhấm. Loài này được Richardson mô tả năm 1839. Chúng sinh sống chủ yếu ở México.
Sciurus colliaei Richardson, 1839
Ареал
Белка Коллье[1] (лат. Sciurus colliaei) — вид грызунов рода белки. Видовое название дано в честь британского натуралиста Александра Коллье[en] (1793—1835)[2].
Высота проживания: от уровня моря до 1290 м и до 2190 м. Этот вид широко распространен, но с низкой плотностью. Этот вид может быть найден в густых тропических или субтропических лесах вдоль Тихоокеанского побережья.
Верх тела желтовато-серый, стороны бледнее чем спина, низ белый (очень редко бело-оранжевый или оранжевый). Основание хвоста такого же цвета, что и спина, остальная его часть сверху черная, усыпанная белым, а снизу сизо-серая или черновато-желтая, обрамленная белым. Случаи меланизма неизвестны. Зубная формула: I 1/1, C 0/0, P 1-2/1, M 3/3 = 22-24.
Гнезда из веток и листьев могут быть в дуплах деревьев или в густых ветвях.
Это плодоядное и травоядное животное, питается орехами и инжиром.
Размножение происходит в марте и апреле.
Хотя это не рассматривается как серьезная угроза, однако вид страдает от вырубки леса и охоты. Никаких конкретных мер по сохранению этого вида не производится. Есть природоохранные территории в пределах распространения вида.
Выделяется 4 подвида:
Белка Коллье (лат. Sciurus colliaei) — вид грызунов рода белки. Видовое название дано в честь британского натуралиста Александра Коллье[en] (1793—1835).
콜리청서(Sciurus colliaei)는 다람쥐과 청서속에 속하는 설치류의 일종이다.[2] 멕시코의 토착종이다.[1]
4종의 아종이 알려져 있다.[2]
