Guidance for identification (German text)
Outkovka chlupatá (Trametes hirsuta) je houba z čeledi chorošovité (Polyporaceae), řádu chorošotvaré (Polyporales ). Plodnice je nejedlá, lze ji nalézt na stanovišti po požáru.[1] Plodnice lze spatřit během celého roku.
POLPHI[2]
Podle EPPO je pro patogena s označením outkovka chlupatá (Trametes hirsuta) používáno více rozdílných názvů, například Coriolus hirsutus nebo Polyporus hirsutus.[2]
Austrálie, Severní Ammerika, Asie, Evropa.[3]
Běžný druh.
Plodnice jednoletá vějířkovitá až růžicovitá polokruhovitá, na horní části klobouku pásovaná a hrubě srstnatá,dorůstá až do 12 cm. Rourky jsou krátké a mají póry okrouhlé, bílé až krémové, ve stáří šedé. Výtrusný prach bílý. Dužnina má na řezu dvě vrstvy.[4] Plodnice bývá často zeleně zbarvena řasami.[L 1]
Odumřelé části dřevin, ranový parazit. Plodnice lze najít na živých i odumřelých kmenech a větvích buků, habrů, dubů, vrb, třešní a dalších listnáčů, vzácněji dokonce i na kmenech jehličnanů.[4][1] Oblíbeným hostitelem je dub cer (Quercus cerris).[1][5]
Plodnice na větvích nebo kmeni.[L 1]
Jiné druhy tohoto rodu.
Saprofyt, příležitostný parazit, způsobuje bílou hnilobu dřeva.[L 1] Vytváří větší množství některých enzymů, což je předmětem výzkumu.[6]
Obsahuje imunostimulační polysacharidy.[7]
Jednoleté, vějířkovité až růžicovité plodnice se vytvářejí v květnu až červnu a poté v září až říjnu.[5]
V lesích na listnatých stromech, kmenech, pařezech.[8]
Outkovka chlupatá (Trametes hirsuta) je houba z čeledi chorošovité (Polyporaceae), řádu chorošotvaré (Polyporales ). Plodnice je nejedlá, lze ji nalézt na stanovišti po požáru. Plodnice lze spatřit během celého roku.
Die Striegelige Tramete (Trametes hirsuta) ist eine holzbewohnende Pilzart aus der Gattung der Echten Trameten.
Die Striegelige Tramete bildet ziemlich flach bleibende, am Substrat dachziegelartig übereinanderstehende, 3 bis 8 cm, in Ausnahmefällen bis 15 cm breite Fruchtkörper aus. Die Fruchtkörper sind rein weiß bis grau- oder cremeweißlich, teilweise mit bräunlicher Zuwachszone, die wellig gezonte, grob striegelig behaarte Oberfläche kann durch Algen grünlich gefärbt sein. Die Unterseite der Fruchtkörper ist mit rundlichen, relativ groben (ca. 0,5 mm breiten) Poren bedeckt. Die Röhren sind relativ kurz und weißlich cremefarben, manchmal ist ein leichter Grauschimmer vorhanden. Das Fleisch ist dünn, trocken und zäh. Es besteht aus einer oberen dünnen grauen und einer unteren, dickeren, weißen Schicht, die durch eine schwarze Linie voneinander getrennt sind, Geruch und Geschmack sind unauffällig.
Die Striegelige Tramete ist ein saprobiontischer Holzbewohner, der im Substrat durch Abbau von Lignin eine Weißfäule erzeugt. Die Art besiedelt liegende und stehende Äste und Baumstände und Stümpfe an luft- und bodentrockenen, lichtexponierten Standorten. Sie kommt am Rande von Laubwäldern, in Pflanzungen und Baumplantagen, in Hecken- und Waldrandgesellschaften, auf Kahlschlägen, in Gärten, Parks und entlang von Straßen vor. Ihr Hauptsubstrat ist die Rotbuche, daneben wird ein breites Spektrum weiterer Laubhölzer besiedelt, an Nadelholz kommt sie nur selten vor. Die Fruchtkörper sind einjährig und das ganze Jahr über zu finden, die Sporen werden bei Temperaturen zwischen 0 und 15 °C gebildet, die Sporenbildung beginnt im Herbst bei ausreichend niedrigen Temperaturen und hält für etwa 9 Monate an, wenn frostfreies Wetter herrscht. Die Hauptmenge der Sporen wird im Frühjahr gebildet.
Das Verbreitungsgebiet der Art umfasst Europa (außer Griechenland, Albanien, den Balearen, Portugal, Irland und Island) und Asien (Südsibirien, Iran, Türkei) und Nordamerika. In Deutschland ist die Art weit verbreitet, kommt aber nicht überall in gleicher Dichte vor.
Die Striegelige Tramete ist kein Speisepilz, als Holzschädling und an lebenden Bäumen tritt sie kaum in Erscheinung.
Die Striegelige Tramete (Trametes hirsuta) ist eine holzbewohnende Pilzart aus der Gattung der Echten Trameten.
Trametes hirsuta, commonly known as hairy bracket, is a fungal plant pathogen. It is found on dead wood of deciduous trees, especially beechwood. It is found all year round and persists due to its leathery nature.[1]
The cap is whitish gray, with short hairs, sometimes yellowish and tomentose at the edge, and with subtle zoning. The flesh is tough with a soft gray upper layer and a whitish lower layer, separated by a black plane.[2]
Similar species include T. pubescens, which is unzoned, buff in colour, and without layered flesh. T. versicolor is more distinctively zoned.[2]
Lyophilized cell cultures of Trametes hirsuta yield aldehydes from alkenes, representing a biotransformation alternative to ozonolysis.[3]
Trametes hirsuta, commonly known as hairy bracket, is a fungal plant pathogen. It is found on dead wood of deciduous trees, especially beechwood. It is found all year round and persists due to its leathery nature.
The cap is whitish gray, with short hairs, sometimes yellowish and tomentose at the edge, and with subtle zoning. The flesh is tough with a soft gray upper layer and a whitish lower layer, separated by a black plane.
Similar species include T. pubescens, which is unzoned, buff in colour, and without layered flesh. T. versicolor is more distinctively zoned.
Karvavyökääpä (Trametes hirsuta) on yksivuotinen pienehkö kääpä. Se on yleinen koko maassa kasvaen kuolleella lehtipuulla. Itiöemä on ohut ja hyllymäinen. Vyöhykkeinen yläpinta on karvainen ja vaihtelee väriltään kermanvalkoisesta harmaaseen ja vihreään. Karvavyökäävän kermanvaalea pillistö muuttuu iän myötä harmaaksi. Lohkopinnasta erottuvat ylinnä karvakerros, jonka alapuolella on korkkimainen malto. Sienen tuoksu muistuttaa lievästi kalan tai kloorin hajua. Karvavyökäävän lisäksi Suomessa kasvaa vain kolme muuta karvaista kääpää: koivunhelttakääpä (Lenzites betulinus), pörrökääpä (Cerrena unicolor) ja harjaskääpä (Funalia trogii). Karvavyökääpä aiheuttaa valkolahoa. [2]
Karvavyökääpä (Trametes hirsuta) on yksivuotinen pienehkö kääpä. Se on yleinen koko maassa kasvaen kuolleella lehtipuulla. Itiöemä on ohut ja hyllymäinen. Vyöhykkeinen yläpinta on karvainen ja vaihtelee väriltään kermanvalkoisesta harmaaseen ja vihreään. Karvavyökäävän kermanvaalea pillistö muuttuu iän myötä harmaaksi. Lohkopinnasta erottuvat ylinnä karvakerros, jonka alapuolella on korkkimainen malto. Sienen tuoksu muistuttaa lievästi kalan tai kloorin hajua. Karvavyökäävän lisäksi Suomessa kasvaa vain kolme muuta karvaista kääpää: koivunhelttakääpä (Lenzites betulinus), pörrökääpä (Cerrena unicolor) ja harjaskääpä (Funalia trogii). Karvavyökääpä aiheuttaa valkolahoa.
Trametes hirsuta est une espèce de champignons de la famille des Polyporaceae.
Trametes hirsuta est une espèce de champignons de la famille des Polyporaceae.
Il Trametes hirsuta (Wulfen Pilát) è un fungo legnoso appartenente alla famiglia delle Polyporaceae.
Solitario o a gruppi di mensole sovrapposte; solcato e zonato concentricamente; tomentoso, coperto di villosità o irsuto di peli; biancastro, giallognolo o fulvo, con l'età grigio-nerastro.
Da bianchi a giallastri.
Tondi, bianchi, poi color crema, tendenti al grigio-bruno.
Dura e coriacea, gommosa da giovane, bianca.
Lisce, ellissoidali, subcilindriche, un po' arcuate, color bianco-paglierino in massa, ialine, non amiloidi, senza guttule, 6-7,5 × 1,5-2,5 µm.
Fruttifica tutto l'anno, su legno di latifoglie.
Non commestibile, legnoso.
Dal latino hirsutus = irsuto, per l'aspetto villoso del suo cappello.
Il Trametes hirsuta (Wulfen Pilát) è un fungo legnoso appartenente alla famiglia delle Polyporaceae.
Šiurkščioji kempė (lot. Trametes hirsuta) - priklauso kempininių (Polyporaceae) šeimos grybų genčiai.
Vaisiakūniai vienmečiai, pusiau apskritų kepurėlių pavidalo, pavienių, rečiau suaugusių po kelias, čerpiškai viena virš kitos, kraštu priaugusių prie medžio žievės, 3-10 cm skersmens, iki 1 cm storio. Paviršius apaugęs tankiais plaukeliais, rievėtas, balkšvas, gelsvas, gelsvai rusvas. Himenoforas lygus, baltas, gelsvas, pilkas, poros apskritos. Cistidžių nėra, hifų sistema trimitinė. Sporos 6-8 x 2-2,5 μm.
Auga tik ant negyvos lapuočių, labai retai spygliuočių medienos. Auga ant beržų, lazdynų, liepų, drebulių, gluosnių, slyvų, obelų, vyšnių ir kt., pasitaiko ir ant pušų, eglių išvartų, stuobrių, šakų, kelmų, sukelia baltąjį medienos puvinį. Labai dažna. Gana dažna ir soduose ant negyvų ir nudžiūvusių slyvų, rečiau obelų, kriaušių.
Lietuvos grybų atlasas, Vincentas Urbonas, Kaunas, LUTUTĖ, 2007, ISBN 978-9955-692-59-1, p. 428
Šiurkščioji kempė (lot. Trametes hirsuta) - priklauso kempininių (Polyporaceae) šeimos grybų genčiai.
Vaisiakūniai vienmečiai, pusiau apskritų kepurėlių pavidalo, pavienių, rečiau suaugusių po kelias, čerpiškai viena virš kitos, kraštu priaugusių prie medžio žievės, 3-10 cm skersmens, iki 1 cm storio. Paviršius apaugęs tankiais plaukeliais, rievėtas, balkšvas, gelsvas, gelsvai rusvas. Himenoforas lygus, baltas, gelsvas, pilkas, poros apskritos. Cistidžių nėra, hifų sistema trimitinė. Sporos 6-8 x 2-2,5 μm.
Auga tik ant negyvos lapuočių, labai retai spygliuočių medienos. Auga ant beržų, lazdynų, liepų, drebulių, gluosnių, slyvų, obelų, vyšnių ir kt., pasitaiko ir ant pušų, eglių išvartų, stuobrių, šakų, kelmų, sukelia baltąjį medienos puvinį. Labai dažna. Gana dažna ir soduose ant negyvų ir nudžiūvusių slyvų, rečiau obelų, kriaušių.
Cost capìtol a l'é mach në sbòss. Da finì.
A chërs an dzora a bòsch ëd latifeuje, da rair ëd conìfere.
A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
As peul nen mangesse.
Trametes hirsuta (Wulfen) Pilát
Cost capìtol a l'é mach në sbòss. Da finì.
AmbientA chërs an dzora a bòsch ëd latifeuje, da rair ëd conìfere.
Comestibilità A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
As peul nen mangesse.
Wrośniak szorstki (Trametes hirsuta (Wulfen) Lloyd) – gatunek grzybów z rodziny żagwiowatych (Polyporaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Trametes, Polyporaceae, Polyporales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1]. Synonimów naukowych ma około 80[2].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1791 r. Wulfen nadając mu nazwę Boletus hirsutus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1924 r. Lloyd, przenosząc go do rodzaju Trametes[1].
Polską nazwę po raz pierwszy podano w pracy Stanisława Domańskiego i in. w 1967 r[3]. W polskim piśmiennictwie mykologicznym ma też inne nazwy: huba aksamitna, huba kosmata, huba szorstka, hubka kosmata, hubczak szorstki, żagiew kosmata[4].
Osiąga szerokość do 10 cm i grubość do 1 cm. Jest płaski, przyrasta do drzewa bokiem i ma kształt półkolisty, wachlarzowaty lub muszlowaty. Górna powierzchnia ma kolor od białawego poprzez szarożóltawy i rdzawy do orzechowego oraz charakterystyczne koncentryczne rowkowanie. Jest pokryta kosmkami nadającymi jej kosmaty lub filcowaty wygląd. Brzeg jest zazwyczaj ciemniejszy (brązowawy) i falisty lub karbowany[5]. Często owocnik porasta glonami, wskutek czego staje się zielony[6]. Nigdy nie występują odcienie niebieskawe lub szaroczarne. Owocniki często występują gromadnie, w szeregach. Są bardzo zmienne morfologicznie i w różnych warunkach środowiska grzyb ten tworzy wiele form znacznie różniących się morfologią owocników[7].
Rurkowaty, na młodych okazach biały, potem kremowy, na koniec szarawy lub rdzawy. Rurki tworzą jedną tylko warstwę. Mają długość 1-3 (wyjątkowo do 5) mm, pory okrągłe lub wieloboczne, białe, na starszych owocnikach kremowe, o średnicy 0,2-0,4 mm[7].
Białawy, elastyczny, o grubości 2-6 mm. Ma lekki zapach anyżu[6].
Biały lub słomkowożółty. Zarodniki gładkie, cylindryczne, o zaostrzonej podstawie i końcach prostych lub wygiętych, nieamyloidalne. Rozmiary 6-7,5 x 1,5-2,5 μm[7].
Gatunek kosmopolityczny. Poza Antarktydą występuje na wszystkich kontynentach, a także na wielu wyspach[8]. W Europie Środkowej jest jednym z najbardziej pospolitych wrośniaków[6].
Zazwyczaj występuje w skupiskach, często bardzo licznych. Rośnie na drewnie, głównie drzew liściastych, rzadko iglastych. Charakterystyczną cechą tego gatunku jest występowanie na drewnie suchym i w dobrze oświetlonych miejscach. Rośnie w lesie, w zaroślach, parkach i ogrodach na pniakach, obumarłych drzewach i ich gałęziach, ale także w wielu innych miejscach, gdzie znajduje się świeże martwe drzewo, np. na drewnianych płotach, żerdziach, w składach drzewa, itd.[6]. Owocniki wyrastają przez cały rok, również poza lasami na drewnie użytkowym[7].
Grzyb jednoroczny. W Europie i w Polsce uważany jest za grzyb niejadalny[5]. Jednak na opracowanej dla FAO liście grzybów jest wymieniony jako jadalny w Hongkongu i w Nepalu[9]. Saprotrof i pasożyt wnikający do żywych drzew przez rany. Wywołuje białą zgniliznę drewna. Ochrona polega na unikaniu zranień drzew oraz zabezpieczanie ich ran i drewna konstrukcyjnego środkami grzybobójczymi[7].
Wrośniak szorstki (Trametes hirsuta (Wulfen) Lloyd) – gatunek grzybów z rodziny żagwiowatych (Polyporaceae).
Trametes hirsuta, comumente chamado de suporte peludo, é um fungo patógeno de plantas. É comumente encontrado na madeira de árvores decíduas, especialmente faias. É encontrado o ano todo.[1]
As culturas celulares liofilizadas de Trametes hirsuta produzem aldeídos a partir de alcenos, representando uma alternativa de biotransformação à ozonólise . [2]
Trametes hirsuta, comumente chamado de suporte peludo, é um fungo patógeno de plantas. É comumente encontrado na madeira de árvores decíduas, especialmente faias. É encontrado o ano todo.
Trametes hirsuta là một tác nhân gây bệnh cây trồng. Nó được tìm thấy trên thân cây đã chết cây rụng lá, đặc biệt là Beechwood. Nó được tìm thấy tất cả quanh năm và vẫn còn tồn tại do tính chất da của nó.[1]
Trametes hirsuta là một tác nhân gây bệnh cây trồng. Nó được tìm thấy trên thân cây đã chết cây rụng lá, đặc biệt là Beechwood. Nó được tìm thấy tất cả quanh năm và vẫn còn tồn tại do tính chất da của nó.
Trametes hirsuta (Wulfen) Lloyd, 1924
Трутови́к жёстковолоси́стый, или траме́тес жёстковолосистый (лат. Tramétes hirsúta), — вид грибов-базидиомицетов, входящий в род Траметес семейства Полипоровые (Polyporaceae).
Плодовые тела в виде боковых, довольно тонких шляпок, с верхней стороны серого цвета, с жёстким опушением, с нижней — с сероватым трубчатым гименофором.
Плодовые тела однолетние, в виде сидячих, широко приросших половинчатых шляпок, редко распростёртые. Шляпки кожистые, плоские или довольно толстые, верхняя поверхность покрыта жёстким опушением, серая, с концентрическими зонами, часто отделёнными бороздками; край шляпки нередко желтовато-коричневый, опушённый.
Гименофор трубчатый, беловатый, бежевато-коричневый или сероватый, поры по 1—4 на миллиметр, перегородки между порами сначала толстые, затем тонкие.
Мякоть двухслойная, верхний слой сероватый, волокнистый и мягкий, нижний — беловатый, пробковый.
Гифальная система тримитическая, генеративные гифы мякоти тонкостенные, с пряжками, 2,5—9 мкм толщиной, скелетные гифы мякоти толстостенные, асептированные, 3—9 мкм толщиной, связывающие гифы мякоти толстостенные, 2—4 мкм толщиной. Цистиды отсутствуют. Базидии четырёхспоровые, булавовидные, 15—22×5—7 мкм. Споры бесцветные, цилиндрические, 6—9×2—2,5 мкм.
Сапротроф древесины лиственных деревьев, в виде исключения встречающийся и на хвойных породах.
Широко распространён в умеренной зоне Северного полушария.
и другие.
Трутови́к жёстковолоси́стый, или траме́тес жёстковолосистый (лат. Tramétes hirsúta), — вид грибов-базидиомицетов, входящий в род Траметес семейства Полипоровые (Polyporaceae).
Плодовые тела в виде боковых, довольно тонких шляпок, с верхней стороны серого цвета, с жёстким опушением, с нижней — с сероватым трубчатым гименофором.