Helvella macropus (Pers.) P. Karst. 1871

Helvella macropus is a species of fungus in the family Helvellaceae of the order Pezizales. Ascocarps are found in summer and autumn in woodland, usually (though not exclusively) associated with broad-leaved trees. The slender stem, up to 5 centimeters high, supports a cup shaped cap, the whole fruiting body being pale grey or brown, the inner (hymenial) surface of the cup usually being darker.^[1][2] It is inedible.^[3]

Distribution

This species has a wide distribution in the northern hemisphere, having been recorded in Europe, North and Central America and also in China,^[4] and Japan.^[5]

References

Helvella macropus es una especie de hongo de la familia Helvellaceae del orden Pezizales. Los ascocarpos se encuentran en verano y otoño en bosques, normalmente (aunque no exclusivamente) asociados con árboles de hoja ancha. El estípite es delgado y mide hasta 5 centímetros de alto, sostiene una píleo en forma de copa. Todo el cuerpo fructífero es de color gris pálido o marrón, el interior (himenio) normalmente es más oscuro.^[1]​^[2]​ Es incomestible.^[3]​

Distribución

Esta especie tiene una amplia distribución en el hemisferio norte, siendo registrado en Europa, América del Norte y Central y también en China, y Japón.^[4]​^[5]​

Referencias

Pikkjalg-helvell (Helvella macropus) on kottseente hulka kuuluv seeneliik.

Seent on leitud ka Eestist.

Seen on mittesöödav.^[1]

Viited

Välislingid

• Pikkjalg-helvell andmebaasis eElurikkus

Vos an lenga piemontèisa Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Aut fin a 7 cm.. Gamba silìndrica, slongà, grisa, feltrà. capel a cupola, fin a 3 cm., gris, biancastr da fòra.

Ambient

A chërs ant ij bòsch, soens isolà.

Comestibilità

A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
Sensa antëresse alimentar.

Arferiment bibliogràfich për chi a veul fé dj'arserche pì ancreuse

• Helvella macropus (Pers. : Fr.) P. Karsten
• [= Macropodia macropus (Pers. : Fr.) Fuckel]

Aiuto per
la lettura Ayuda para
la lectura Help for
Reading Rintré ant
la Piòla Contaté
j'Aministrator Lìber për
Amprende Coression
ortogràfica Tastadura
piemontèisa Portaj
e Proget Agiut pr'ij
Contributor Travajòt
sempi

Piestrzyca popielata (Helvella macropus (Pers.) P. Karst. ) – gatunek grzybów z rodziny piestrzycowatych (Helvellaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Po raz pierwszy gatunek ten zdiagnozowany został w 1796 r. przez Christiaana Hendrika Persoona jako Peziza macropus, do rodzaju Helvella przeniósł go P. Karst. w 1871 r.

Ma kilkadziesiąt synonimów naukowych. Niektóre z nich^[2]:

Polska nazwa według Krytycznej listy wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski^[3]. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był także jako długotrzonka popielata^[4].

Morfologia

Kapelusz

Początkowo niemal kulisty, później coraz bardziej rozpostarty, w postaci okrągłej miseczki o średnicy 2-4 cm. Zarodniki wytwarzane są na górnej, wklęsłej powierzchni tej miseczki. Jest ona gładka, o barwie popielatej, szarobrązowej, szaroczarnej. Dolna powierzchnia jest szarobiała i filcowato owłosiona (tak samo jak trzon)^[5][4].

Trzon

Wysokość 3-5 cm, średnica 0,2-0,4 cm, białoszary^[4]. Jest krótko filcowato owłosiony (tak samo jak kapelusz)

Miąższ

Cienki, białawy o niewyraźnym zapachu i smaku^[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki eliptyczne, gładkie lub szorstkie, z jedną dużą kroplą oleju i kilkoma mniejszymi na końcach. Mają rozmiar 18-25 × 10-12,5 μm. Wstawki bezbarwne lub ochrowe, o rozmiarach 5-10 μm^[6].

Występowanie i siedlisko

Piestrzyca popielata jest szeroko rozprzestrzeniona w Ameryce Północnej^[6], występuje także w Europie. W Polsce jest dość częsta^[4].

Rośnie na ziemi w lasach liściastych oraz w zaroślach. Owocniki pojawiają się od lata do późnej jesieni^[4].

Znaczenie

Prawdopodobnie jest grzybem mikoryzowym^[6]. Jest grzybem jadalnym^[4].

Przypisy