Cortinarius sodagnitus Rob. Henry – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Średnica 4–8 cm, za młodu wypukły, potem łukowaty. Powierzchnia w stanie suchym jedwabista, w stanie wilgotnym śliska, lepka i błyszcząca. Barwa początkowo fioletowa, potem fioletoworóżowa, w końcu rdzawa[3].
Dość gęste, długie fioletowe lub fioletowo różowe, później rdzewiejące[3].
Wysokość 4–9 cm, grubość 1–1,5 cm, walcowaty, w podstawie z bulwą o średnicy do 3 cm. Drobnowłóknisty, początkowo fioletowy, potem liliowy, w końcu rdzawy[3].
O barwie od białawej do niebieskawej. Zapach słaby, smak gorzki (zwłaszcza pod skórką kapelusza). Pod wpływem KOH barwi się na czerwonawo[3].
Elipsoidalne lub migdałowate, umiarkowanie brodawkowane, o rozmiarach 9–11 × 5–6 μm[3].
Znane są nieliczne jego stanowiska tylko w niektórych krajach Europy i dwa w Ameryce Północnej[4]. W Polsce gatunek nowy. Po raz pierwszy jego stanowiska podali Ławrynowicz i inni w 2009 r[5].
Rzadko spotykany w ciepłych lasach liściastych na glebach wapiennych. Od sierpnia do października[3].
Cortinarius sodagnitus Rob. Henry – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae).