Cortinarius sodagnitus Rob. Henry 1935

Vos an lenga piemontèisa Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Capel fin a 7 cm, d'un bel violet lila, dëscolorant a giàun òcra. Lamele lila. Gamba àuta fin a 7 cm e larga fin a 1,5 o 2 cm, da lila violet a biancastra. Carn amèra.

Ambient

A chërs sota le latifeuje.

Comestibilità

A venta mai mangé un bolè trovà se un a l'é nen un bon conossidor dij bolè!
As peul nen mangesse.

Arferiment bibliogràfich për chi a veul fé dj'arserche pì ancreuse

Cortinarius sodagnitus Henry

Aiuto per
la lettura Ayuda para
la lectura Help for
Reading Rintré ant
la Piòla Contaté
j'Aministrator Lìber për
Amprende Coression
ortogràfica Tastadura
piemontèisa Portaj
e Proget Agiut pr'ij
Contributor Travajòt
sempi

Cortinarius sodagnitus Rob. Henry – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Synonimy^[2]:

• Cortinarius sodagnitus var. mediocris Bidaud & Reumaux 1993
• Cortinarius sodagnitus Rob. Henry 1935 var. sodagnitus
• Phlegmacium sodagnitum (Rob. Henry) M.M. Moser 1960
• Phlegmacium sodagnitum (Rob. Henry) M.M. Moser 1953

Morfologia

Kapelusz

Średnica 4–8 cm, za młodu wypukły, potem łukowaty. Powierzchnia w stanie suchym jedwabista, w stanie wilgotnym śliska, lepka i błyszcząca. Barwa początkowo fioletowa, potem fioletoworóżowa, w końcu rdzawa^[3].

Blaszki

Dość gęste, długie fioletowe lub fioletowo różowe, później rdzewiejące^[3].

Trzon

Wysokość 4–9 cm, grubość 1–1,5 cm, walcowaty, w podstawie z bulwą o średnicy do 3 cm. Drobnowłóknisty, początkowo fioletowy, potem liliowy, w końcu rdzawy^[3].

Miąższ

O barwie od białawej do niebieskawej. Zapach słaby, smak gorzki (zwłaszcza pod skórką kapelusza). Pod wpływem KOH barwi się na czerwonawo^[3].

Zarodniki

Elipsoidalne lub migdałowate, umiarkowanie brodawkowane, o rozmiarach 9–11 × 5–6 μm^[3].

Występowanie i siedlisko

Znane są nieliczne jego stanowiska tylko w niektórych krajach Europy i dwa w Ameryce Północnej^[4]. W Polsce gatunek nowy. Po raz pierwszy jego stanowiska podali Ławrynowicz i inni w 2009 r^[5].

Rzadko spotykany w ciepłych lasach liściastych na glebach wapiennych. Od sierpnia do października^[3].

Przypisy

Ametistspindling (Cortinarius sodagnitus) är en svampart^[3] som beskrevs av Rob. Henry 1935. Ametistspindling ingår i släktet Cortinarius och familjen spindlingar.^[4][5][6] Arten är reproducerande i Sverige.^[6] Inga underarter finns listade i Catalogue of Life.^[4]

Källor

1. ^ M.M. Moser (1960) , In: Die Gatt. Phlegm.:213
2. ^ Gams (1953) , In: Kl. Krypt.-Fl. Mitteleuropa – Die Blätter- und Baupilze (Agaricales und Gastromycetes) (Stuttgart) 2:174
3. ^ Rob. Henry (1935) , In: Bull. trimest. Soc. mycol. Fr. 51:22
4. ^ [a b] Bisby F.A., Roskov Y.R., Orrell T.M., Nicolson D., Paglinawan L.E., Bailly N., Kirk P.M., Bourgoin T., Baillargeon G., Ouvrard D. (red.) (27 april 2011). ”Species 2000 & ITIS Catalogue of Life: 2011 Annual Checklist.”. Species 2000: Reading, UK. http://www.catalogueoflife.org/annual-checklist/2011/search/all/key/cortinarius+sodagnitus/match/1. Läst 24 september 2012.
5. ^ Species Fungorum. Kirk P.M., 2010-11-23
6. ^ [a b] Dyntaxa Ametistspindling