Vinca minor, (brusela) ye una especie botánica de llanta con flor, nativa del centru y sur d'Europa, dende Portugal, Francia, norte d'Holanda y los países bálticos, esti del Cáucasu, y tamién sudoeste d'Asia en Turquía.
Ye un subarbusto, cubriendo'l terrén, y enraigonando polos tarmu, formando grandes colonies clonales y dacuando engatando a más de 4 dm, pero non más nin enroscándose. Fueyes siempreverdes, opuestes, 2-4,5 cm x 1-2,5 cm, verde escures brilloses, con una testura correosa, marxes enteros. Flores solitaries nes axiles foliares. Floria dende tempranu en primavera a mediaos del branu, y poques flores entá na seronda; son de color bígaru (azul-violeta maciu o blancu en delles seleiciones cultivaes), 2-3 cm de diámetru, con corola pentalobulada. Frutu ye un par de folículos de 25 mm de llargu, conteniendo numberoses granes.
La bien rellacionada especie Vinca major ye similar pero más grande en toes los sos partes, y fueyes relativamente más anches con fueyes de marxes pilosos.
La especie crez comúnmente como cultivu de cobertoria en xardinos templaos pol so xamasca siempreverde, floriamientu primaveral y veraniegu, facilidá de cultivu, y mestu qu'afuega les maleces. Tien poques pestes o enfermedaes, y ta llargamente naturalizáu y entá clasificáu como especie invasora en partes de Norteamérica [1]. Hai numberosos cultivares, con distintos colores de flores y de xamasca variegado, incluyendo a 'Argenteovariegata' (cantos de fueyes blancos), 'Aureovariegata' (cantos mariellos), 'Gertrude Jekyll' (flores blanques), y 'Plena' (flores dobles).
Otros nomes vernáculos usaos en cultivu inclúi Periwinkle pequeñu, Periwinkle común [2]).
Etnomedicinalmente, les fueyes seques, partes aérees, y dacuando tola planta de Vinca, usar p'ameyorar la circulación sanguínea, incluyendo lo cerebral, por meyora del metabolismu nel celebru, y tratar desordes cardiovasculares.
La vincamina ye'l alcaloide con efeutu farmacolóxicu nootrópico responsable de l'actividá de la Vinca. La vinpocetina ye un fármacu nootrópico sintéticu deriváu de la vincamina.
Vinca minor describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 209. 1753.[1]
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Botánica, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Vinca minor, (brusela) ye una especie botánica de llanta con flor, nativa del centru y sur d'Europa, dende Portugal, Francia, norte d'Holanda y los países bálticos, esti del Cáucasu, y tamién sudoeste d'Asia en Turquía.
