dcsimg

Psarocolius ( Breton )

fornì da wikipedia BR
lang="br" dir="ltr">

Psarocolius a zo ur genad e rummatadur an evned, krouet e 1827 gant al loenoniour alaman Johann Georg Wagler (1800-1832).

Spesadoù hag an isspesadoù anezhe[1]

Nav spesad golvaneged a ya d'ober ar genad :

O c'havout a reer holl en Amerika latin.

Liammoù diavaez

Notennoù ha daveennoù

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Skrivagnerien ha kempennerien Wikipedia |
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia BR

Psarocolius: Brief Summary ( Breton )

fornì da wikipedia BR
lang="br" dir="ltr">

Psarocolius a zo ur genad e rummatadur an evned, krouet e 1827 gant al loenoniour alaman Johann Georg Wagler (1800-1832).

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Skrivagnerien ha kempennerien Wikipedia |
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia BR

Psarocolius ( Catalan; Valensian )

fornì da wikipedia CA

Psarocolius és un dels gèneres d'ocells, de la família dels ictèrids (Icteridae).

Llistat d'espècies

Segons la classificació del Congrés Ornitològic Internacional (versió 2.6, 2010), aquest gènere conté 9 espècies:

 src= A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Psarocolius Modifica l'enllaç a Wikidata
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autors i editors de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia CA

Psarocolius: Brief Summary ( Catalan; Valensian )

fornì da wikipedia CA

Psarocolius és un dels gèneres d'ocells, de la família dels ictèrids (Icteridae).

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autors i editors de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia CA

Pawkar ( quechua )

fornì da wikipedia emerging languages

Pawkar,[1] Manku[2][3] icha Mukutulun[3] (Mukutulum)[4] (genus Psarocolius) nisqaqa huk takiq pisqukunam, Awya Yalapi kawsaq.

Rikch'aqkuna

Kaymi huk rikch'aqninkuna:

Hawa t'inkikuna

Pukyukuna

  1. Qheswa simi hamut'ana kuraq suntur: Simi Taqe Qheswa - Español - Qheswa. Qusqu, Piruw 2006. p. 390. pawkar (Psarocolius decumanus).
  2. Rubén Cueva: Diagnóstico de los recursos naturales en el territorio de seis comunidades kichwas asentadas en la zona noroccidental del Parque Nacional Yasuní, río Napo, Orellana, Ecuador. Wildlife Conservation Society (WCS), USAID Ecuador, Quito 2005. p. 55. Huatamangu: Psarocolius angustifrons, Yanamangu: Psarocolius decumanus.
  3. 3,0 3,1 Rubén Cueva, Aída Ortiz, Jeffrey P. Jorgenson: Cacería de fauna silvestre en el área de amortiguamiento del Parque Nacional Yasuní, Amazonía Ecuatoriana. MEMORIAS: Manejo de Fauna silvestre en Amazonia y Latinoamérica, pp. 524-539. Comfauna, Quito 2012. p. 538. Psarocolius decumanus: Yanamangu, mucutulun.
  4. Daniela Manya, Jhon Cuji, Marcelo Mukushigua, Igor Manya, Gabriel Manya, Elvia Gualinga, Otoniel Santi, Ana Cadena (Equipo Técnico Comunitario de la NAPE), Alexandra Proaño (Presidenta de NAPE): “Andwa ishiji nujuanó awkenó”, Andua Sumak Kawsana Ñambi 2010 – 2020. Nacionalidad Andoa de Pastaza Ecuador (NAPE), Puka Yaku 2010. p. 25 [20]. Mucutulum: Psarocolius angustifrons.
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia authors and editors

Pawkar: Brief Summary ( quechua )

fornì da wikipedia emerging languages

Pawkar, Manku icha Mukutulun (Mukutulum) (genus Psarocolius) nisqaqa huk takiq pisqukunam, Awya Yalapi kawsaq.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia authors and editors

Oropendola ( Anglèis )

fornì da wikipedia EN

Oropendolas are a genus of passerine birds, Psarocolius, in the New World blackbird family Icteridae. They were formerly split among two or three different genera and are found in Central and South America.

All the oropendolas are large birds with pointed bills, and long tails which are always at least partially bright yellow. Males are usually larger than females.

The plumage is typically chestnut, dark brown or black, although the Green oropendola and olive oropendola have, as their names imply, an olive coloration to the head, breast and upper back. The legs are dark, but the bill is usually a strikingly contrasting feature, either pale yellow, or red-tipped with a green or black base. In several species there is also a blue or pink bare cheek patch.

Oropendolas are birds associated with forests or, for a few species, more open woodland. They are colonial breeders, with several long woven basket nests in a tree, each hanging from the end of a branch.

These gregarious birds eat large insects and fruit. They are very vocal, producing a wide range of songs and calls, sometimes including mimicry.

Systematics

Oropendola nests in Limon, Costa Rica

The following species are recognised in the genus Psarocolius:

Former species

Four species of oropendola were formerly classified within the genus Gymnostinops; alternatively, the crested oropendola (and possibly others) would have also been placed here (Price & Lanyon 2002):

Price & Lanyon (2002) used mtDNA cytochrome b and NADH dehydrogenase subunit 2 sequence data to research oropendola phylogeny. As can be observed from morphology, the band-tailed (Ocyalus latirostris) and the casqued oropendolas (Psarocolius oseryi) are the most distinct species. Genetically, they appear to be more closely related to the caciques, and both species would be classified in the genus Ocyalus. Furthermore, the casqued oropendola could be separated into Clypicterus, forming what would then become a monotypic genus (like Ocyalus).

References

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia authors and editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia EN

Oropendola: Brief Summary ( Anglèis )

fornì da wikipedia EN

Oropendolas are a genus of passerine birds, Psarocolius, in the New World blackbird family Icteridae. They were formerly split among two or three different genera and are found in Central and South America.

All the oropendolas are large birds with pointed bills, and long tails which are always at least partially bright yellow. Males are usually larger than females.

The plumage is typically chestnut, dark brown or black, although the Green oropendola and olive oropendola have, as their names imply, an olive coloration to the head, breast and upper back. The legs are dark, but the bill is usually a strikingly contrasting feature, either pale yellow, or red-tipped with a green or black base. In several species there is also a blue or pink bare cheek patch.

Oropendolas are birds associated with forests or, for a few species, more open woodland. They are colonial breeders, with several long woven basket nests in a tree, each hanging from the end of a branch.

These gregarious birds eat large insects and fruit. They are very vocal, producing a wide range of songs and calls, sometimes including mimicry.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia authors and editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia EN

Psarokolioj ( Esperant )

fornì da wikipedia EO

La Psarokolioj enhavas du aŭ tri genroj de sudaj kaj centramerikaj paserinaj birdoj de la familio de Ikteredoj. Tamen plej ofte oni konsideras psarokoliojn la membroj de la genro Psarocolius.

Ĉiuj Psarokolioj estas grandaj birdoj kun pintakraj bekoj, kaj longaj vostoj kiuj estas ĉiam almenaŭ parte brilflavaj. Maskloj estas kutime pli grandaj ol inoj.

La plumaro estas tipe bruna, malhelbruna aŭ nigra, kvankam la Verda kaj la Oliveca psarokolioj havas, kiel ties nomoj implicas, olivecan koloron en kapo, bruston kaj supran dorson. Kruroj estas malhelaj, sed la beko estas kutime rimarkinda kontrasta karaktero, ĉu palflava aŭ ruĝpinta kun verda aŭ nigra bazo. Ĉe kelkaj specioj estas ankaŭ blua aŭ roza nuda vangomakulo.

Psarokolioj estas birdoj asociaj kun arbaroj aŭ, ĉe malmultaj specioj, pli malferma arbaro. Ili estas koloniaj reproduktantoj, kun kelkaj longaj teksitaj kestaj nestoj en arbo, ĉiu pendanta el fino de branĉo.

Tiuj gregemaj birdoj manĝas grandajn insektojn kaj fruktojn. Ili estas tre voĉemaj, kaj elsendas ampleksan gamon de kantoj, foje inklude imitadon.

Sistematiko

6 el la specioj de la genro Psarocolius certe apartenas tie:

Kvar iome diferencaj specioj estis iam separataj en la genro Gymnostinops. Alternative, ankaŭ la Kresta psarokolio (kaj eble aliaj) apartenus ĉi tien (Price & Lanyon 2002):

Price & Lanyon (2002) uzis analizojn de DNA por serĉi la filogenion de la psarokolioj. Kiel evidentas el la morfologio, la Ocialo, Ocyalus latirostris kaj la Klipiktero, Psarocolius oseryiClypicterus oseryi, estas plej distingaj specioj de Psarokolioj. Fakte ili ŝajne estas pli proksime rilataj al la kacikoj kaj ambaŭ specioj irus al Ocyalus. Alternative la Klipiktero povus esti separata en Clypicterus, kiu kiel Ocyalus estus monotipa genro.

Referencoj

  • ffrench, Richard; O'Neill, John Patton & Eckelberry, Don R. (1991): A guide to the birds of Trinidad and Tobago (2a eldono). Comstock Publishing, Ithaca, N.Y.. ISBN 0-8014-9792-2
  • Price, J. Jordan & Lanyon, Scott M. (2002): A robust phylogeny of the oropendolas: Polyphyly revealed by mitochondrial sequence data. Auk 119(2): 335–348. DOI: 10.1642/0004-8038(2002)119[0335:ARPOTO]2.0.CO;2 PDF plena teksto
  • Stiles, F. Gary & Skutch, Alexander Frank (1989): A guide to the birds of Costa Rica. Comistock, Ithaca. ISBN 0-8014-9600-4

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia EO

Psarokolioj: Brief Summary ( Esperant )

fornì da wikipedia EO

La Psarokolioj enhavas du aŭ tri genroj de sudaj kaj centramerikaj paserinaj birdoj de la familio de Ikteredoj. Tamen plej ofte oni konsideras psarokoliojn la membroj de la genro Psarocolius.

Ĉiuj Psarokolioj estas grandaj birdoj kun pintakraj bekoj, kaj longaj vostoj kiuj estas ĉiam almenaŭ parte brilflavaj. Maskloj estas kutime pli grandaj ol inoj.

La plumaro estas tipe bruna, malhelbruna aŭ nigra, kvankam la Verda kaj la Oliveca psarokolioj havas, kiel ties nomoj implicas, olivecan koloron en kapo, bruston kaj supran dorson. Kruroj estas malhelaj, sed la beko estas kutime rimarkinda kontrasta karaktero, ĉu palflava aŭ ruĝpinta kun verda aŭ nigra bazo. Ĉe kelkaj specioj estas ankaŭ blua aŭ roza nuda vangomakulo.

Psarokolioj estas birdoj asociaj kun arbaroj aŭ, ĉe malmultaj specioj, pli malferma arbaro. Ili estas koloniaj reproduktantoj, kun kelkaj longaj teksitaj kestaj nestoj en arbo, ĉiu pendanta el fino de branĉo.

Tiuj gregemaj birdoj manĝas grandajn insektojn kaj fruktojn. Ili estas tre voĉemaj, kaj elsendas ampleksan gamon de kantoj, foje inklude imitadon.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Vikipedio aŭtoroj kaj redaktantoj
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia EO

Psarocolius ( Spagneul; Castilian )

fornì da wikipedia ES

Psarocolius es un género de aves, de la familia de los ictéridos.

Son aves de tamaño relativamente grande, con picos puntudos y colas largas que siempre son, al menos parcialmente, de color amarillo brillante. Los machos son más grandes que las hembras.

Lista de especies

Según la clasificación del Congreso Ornitológico Internacional (versión 2.10, 2011), este género está conformado por 9 especies:

Referencias

 title=
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autores y editores de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia ES

Psarocolius: Brief Summary ( Spagneul; Castilian )

fornì da wikipedia ES

Psarocolius es un género de aves, de la familia de los ictéridos.

Son aves de tamaño relativamente grande, con picos puntudos y colas largas que siempre son, al menos parcialmente, de color amarillo brillante. Los machos son más grandes que las hembras.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autores y editores de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia ES

Kultapyrstöt ( Finlandèis )

fornì da wikipedia FI

Kultapyrstöt (Psarocolius) on turpiaalien heimoon kuuluva varpuslintusuku. Kultapyrstöjen sukuun kuuluu BirdLife Suomen mukaan 9 lajia.[2]

Kultapyrstöihin kuuluvia lajeja

Lähteet

  1. Integrated Taxonomic Information System (ITIS): Psarocolius (TSN 558115) itis.gov. Viitattu 2.7.2012. (englanniksi)
  2. Maailman lintujen suomenkieliset nimet BirdLife Suomi. Viitattu 27.3.2018.
Tämä lintuihin liittyvä artikkeli on tynkä. Voit auttaa Wikipediaa laajentamalla artikkelia.
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia FI

Kultapyrstöt: Brief Summary ( Finlandèis )

fornì da wikipedia FI

Kultapyrstöt (Psarocolius) on turpiaalien heimoon kuuluva varpuslintusuku. Kultapyrstöjen sukuun kuuluu BirdLife Suomen mukaan 9 lajia.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedian tekijät ja toimittajat
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia FI

Psarocolius ( Fransèis )

fornì da wikipedia FR

Psarocolius est un genre d'oiseaux de la famille des Icteridae.

Liste des espèces

Selon la classification de référence du Congrès ornithologique international (version 6.4, 2016)[1] :

  • Psarocolius angustifrons (von Spix, 1824) - Cassique roussâtre
    • Psarocolius angustifrons alfredi (Des Murs, 1856)
    • Psarocolius angustifrons angustifrons (von Spix, 1824)
    • Psarocolius angustifrons atrocastaneus (Cabanis, 1873)
    • Psarocolius angustifrons neglectus (Chapman, 1914)
    • Psarocolius angustifrons oleagineus (Sclater, PL, 1883)
    • Psarocolius angustifrons salmoni (Sclater, PL, 1883)
    • Psarocolius angustifrons sincipitalis (Cabanis, 1873)
  • Psarocolius atrovirens (d'Orbigny & Lafresnaye, 1838) - Cassique olivâtre
  • Psarocolius bifasciatus (von Spix, 1824) - Cassique du Para
    • Psarocolius bifasciatus bifasciatus (von Spix, 1824)
    • Psarocolius bifasciatus neivae (Snethlage, E, 1925)
    • Psarocolius bifasciatus yuracares (d'Orbigny & Lafresnaye, 1838)
  • Psarocolius cassini (Richmond, 1898) - Cassique de Cassin
  • Psarocolius decumanus (Pallas, 1769) - Cassique huppé
    • Psarocolius decumanus decumanus (Pallas, 1769)
    • Psarocolius decumanus insularis (Dalmas, 1900)
    • Psarocolius decumanus maculosus (Chapman, 1920)
    • Psarocolius decumanus melanterus (Todd, 1917)
  • Psarocolius guatimozinus (Bonaparte, 1853) - Cassique noir
  • Psarocolius montezuma (Lesson, R, 1830) - Cassique de Montezuma
  • Psarocolius viridis (Statius Müller, PL, 1776) - Cassique vert
  • Psarocolius wagleri (Gray, GR, 1844) - Cassique à tête brune
    • Psarocolius wagleri ridgwayi (van Rossem, 1934)
    • Psarocolius wagleri wagleri (Gray, GR, 1844)

Notes et références

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia FR

Psarocolius: Brief Summary ( Fransèis )

fornì da wikipedia FR

Psarocolius est un genre d'oiseaux de la famille des Icteridae.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Auteurs et éditeurs de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia FR

Oropendolos ( lituan )

fornì da wikipedia LT

Oropendolos (lot. Psarocolius) – trupialinių (Icteridae) šeimos paukščių gentis. Tai dideli paukščiai, su nusmailėjusiu snapu ir ilga uodega. Patinai stambesni už pateles.

Paplitę Centrinėje ir Pietų Amerikoje.

Rūšys

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia LT

Oropendolos: Brief Summary ( lituan )

fornì da wikipedia LT

Oropendolos (lot. Psarocolius) – trupialinių (Icteridae) šeimos paukščių gentis. Tai dideli paukščiai, su nusmailėjusiu snapu ir ilga uodega. Patinai stambesni už pateles.

Paplitę Centrinėje ir Pietų Amerikoje.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Vikipedijos autoriai ir redaktoriai
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia LT

Oropendolas ( léton )

fornì da wikipedia LV

Oropendolas (Psarocolius) ir viena no Amerikas vālodžu dzimtas (Icteridae) ģintīm, kas apvieno 9 dziedātājputnu sugas.[1] Izplatītas Centrālamerikā un Dienvidamerikā, tās pieder Jaunās pasaules putnu grupai. Tās parasti dzīvo biezos mežos, lai gan dažas sugas izvēlas atklātākas vietas ar skrajiem mežiem.[2]

Izskats un īpašības

 src=
Cekulainā oropendola (Psarocolius decumanus)

Visas oropendolas ir liela auguma putni. To knābji ir smaili, astes garas, turklāt vismaz daļa no astes spalvām ir dzeltenas. Tēviņi parasti ir lielāki par mātītēm.

Oropendolu apspalvojums visbiežāk ir kastaņbrūns, tumši brūns vai melns, lai gan tas var būt arī zaļš un olīvzaļš. Kājas ir tumšas, bet knābis spilgti kontrastē ar kopējo apspalvojuma krāsu. Tas var būt gaiši dzeltens ar sarkanu knābja galu, vai zaļš ar melnu. Dažām sugām ir koši zili vai rozā vaigi.[3] Tie ir vokāli putni, un to dziesmas ir ļoti dažādas, kā arī oropendolas spēj atdarināt citus putnus.[4]

Uzvedība

 src=
Oropendolu ligzdas

Oropendolas mājo mežos, parasti uzturoties kokos. Galvenokārt barojas ar lieliem kukaiņiem, bet barojas arī ar augļiem un ziedu nektāru. Oropendolas veido ligzdošanas kolonijas, un vienā kokā ir vairākas ligzdas. Tās atgādina pītus, garus grozus jeb maisus, kas nokarājas lejup no zariem.[3]

Klasifikācija

Atsauces

  1. 1,0 1,1 World Bird Names: Oropendolas, orioles, blackbirds, 2018
  2. Jaramillo, Alvaro & Burke, Peter (1999): New World Blackbirds. Christopher Helm, London. ISBN 0-7136-4333-1
  3. 3,0 3,1 Oiseaux-birds: Family Icteridae
  4. Hilty, Steven L. (2003): Birds of Venezuela. Christopher Helm, London. ISBN 0-7136-6418-5

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia autori un redaktori
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia LV

Oropendolas: Brief Summary ( léton )

fornì da wikipedia LV

Oropendolas (Psarocolius) ir viena no Amerikas vālodžu dzimtas (Icteridae) ģintīm, kas apvieno 9 dziedātājputnu sugas. Izplatītas Centrālamerikā un Dienvidamerikā, tās pieder Jaunās pasaules putnu grupai. Tās parasti dzīvo biezos mežos, lai gan dažas sugas izvēlas atklātākas vietas ar skrajiem mežiem.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia autori un redaktori
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia LV

Psarocolius ( olandèis; flamand )

fornì da wikipedia NL
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia NL

Psarocolius: Brief Summary ( olandèis; flamand )

fornì da wikipedia NL

Psarocolius is een geslacht van zangvogels uit de familie troepialen (Icteridae).

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia-auteurs en -editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia NL

Oropendola ( norvegèis )

fornì da wikipedia NN

Oropendola (Psarocolius) er fellesnemninga på ni til elleve store sporvefuglar i trupialfamilien som lever i Mellom-Amerika og i Sør-Amerika aust for Andes og nord for Argentina og Uruguay. For tida er det vanleg å klassifisere alle oropendolaartar samla som eit takson, den biologiske slekta Psarocolius.

Alle oropendolaene er store fuglar med kraftige, kileforma og rettpeikande nebb og lange halar som alltid er minst delvis lyse gule. Hannar er større enn hoer.

Skildring

 src=
Oropendolareir

Artane i Psarocolius har likskap i morfologi og storleik, typisk er hannar rundt 47 centimeter i total kroppslengd, hofuglar ca. 9-11 centimeter kortare. Hannar av amazonoropendola kan bli 53 centimeter, hos underarten i austre Brasil har hannar meir enn dobbel kroppsmasse av hofuglar. Kastanjeoropendola i Mellom-Amerika skil seg ut som ein liten oropendola, 35 og 28 centimeter for hannar og hoer høvesvis.

Fjørdrakta er vanlegvis dominert av kastanjebrun, mørkebrun eller svart, sjølv om nokre artar, som grønoropendola, kan syne olivenfarge på hovudet, brystet og overkroppen. Beina er mørke, men nebba er enten einsfarga svart, einsfarga lys, nær elfenbeinfarga, eller har slåande tofarga kontrastfarger, enten bleikgult eller raud tupp med ein grøn eller svart base. Dei ytre halefjørene er lys gule, men sentrale halefjører er mørke i varierande grad. Fire artar har eit nakent parti i kinnet, farga i blått eller rosa, montezumaoropendola har òg ein raud hudflik ned frå nebbrota. Svartoropendola som liknar, har litt mindre hudflik.

Oropendolaer er fuglar knytt til skogshabitat, eller for nokon artar, til meir open skog. Dei hekkar i koloniar, der dei bygger lange, vovne pungforma reir i tre, kvart hengt opp frå enden av ei tregrein og kan svinge fritt.

Desse selskapelege fuglane et store insekt og frukt. Det er kjent at kastanjeoropendola òg har ryggstrengdyr som froskar og øgler på menyen. Dei er veldig vokale, produserer eit breitt spekter av songar og kall, nokre gonger inkludert herming.

Artslista

Psarocolius i rekkjefølgje etter EBird/Clements Checklist v2018[1] med norske namn etter Norske navn på verdens fugler:[2]

  • Brunoropendola, Psarocolius angustifrons, Russet-backed oropendola, von Spix, 1824, (LC)
  • Inkaoropendola, Psarocolius atrovirens, Dusky-green oropendola, d'Orbigny & Lafresnaye, 1838, (LC)
  • Grønoropendola, Psarocolius viridis, Green oropendola, Statius Müller, PL, 1776, (LC)
  • Soldatoropendola, Psarocolius decumanus, Crested oropendola, Pallas, 1769, (LC)
  • Kastanjeoropendola, Psarocolius wagleri, Chestnut-headed oropendola, Gray, GR, 1844, (LC)
  • Montezumaoropendola, Psarocolius montezuma, Montezuma oropendola, Lesson, R, 1830, (LC)
  • Svartoropendola, Psarocolius guatimozinus, Black oropendola, Bonaparte, 1853, (LC)
  • Chocooropendola, Psarocolius cassini, Baudo oropendola, Richmond, 1898, (EN)
  • Amazonoropendola, Psarocolius bifasciatus, Olive oropendola, von Spix, 1824, (LC)

Handbook of the Birds of the World Alive listar to takson som er klassifiserte som underartar i Clementslista:

  • Psarocolius oleagineus, eng: Green-billed oropendola, splitt frå brunoropendola, Psarocolius angustifrons
  • Psarocolius yuracares, eng: Amazonian oropendola, splitt frå amazonoropendola, Psarocolius bifasciatus

Kjelder

Referansar
  1. Schulenberg T. S., M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, T. A. Fredericks, og D. Roberson (august 2018), eBird/Clements Checklist v2018 (CSV), Cornell Lab of Ornithology, henta 18. august 2018 CS1 maint: Multiple names: authors list (link)
  2. Syvertsen, P. O., Ree, V., Hansen, O. B., Syvertsen, Ø., Bergan, M., Kvam, H., Viker, M. & Axelsen, T. 2008. Virksomheten til Norsk navnekomité for fugl (NNKF) 1990-2008. Norske navn på verdens fugler. med oppdateringar i 2017. Norsk Ornitologisk Forening sin nettstad (publisert 21.12.2017)

Bakgrunnsstoff

Commons-logo.svg Wikimedia Commons har multimedia som gjeld: Oropendola
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia authors and editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia NN

Oropendola: Brief Summary ( norvegèis )

fornì da wikipedia NN

Oropendola (Psarocolius) er fellesnemninga på ni til elleve store sporvefuglar i trupialfamilien som lever i Mellom-Amerika og i Sør-Amerika aust for Andes og nord for Argentina og Uruguay. For tida er det vanleg å klassifisere alle oropendolaartar samla som eit takson, den biologiske slekta Psarocolius.

Alle oropendolaene er store fuglar med kraftige, kileforma og rettpeikande nebb og lange halar som alltid er minst delvis lyse gule. Hannar er større enn hoer.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia authors and editors
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia NN

Psarocolius ( polonèis )

fornì da wikipedia POL
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Psarocolius – rodzaj ptaka z podrodziny kacykowców (Cacicinae) w rodzinie kacykowatych (Icteridae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Środkowej i Południowej[3].

Morfologia

Długość ciała samców 35–53 cm, masa ciała samców 214–562 g, długość ciała samic 28–42 cm, masa ciała samic 113–259,2 g[4].

Systematyka

Etymologia

Psarocolius: gr. ψαρ psar, ψαρος psaros – szpak; κολοιος koloios – kawka[5].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:

Przypisy

  1. Psarocolius, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J.G. Wagler: Systema Avium. Stuttgartiae et Tubingae: Sumtibus J.G. Cottae, 1827, s. syg. 22. (łac.)
  3. F. Gill & D. Donsker: New World warblers & oropendolas, Bananaquit (ang.). IOC World Bird List: Version 7.3. [dostęp 2017-08-10].
  4. R. Fraga: Family Icteridae (New World Blackbirds). W: J. del Hoyo, A. Elliott & D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 16: Tanagers to New World Blackbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 753-756. ISBN 978-84-96553-78-1. (ang.)
  5. Jobling 2017 ↓, s. Psarocolius.
  6. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Cacicinae Bonaparte, 1853 - kacykowce (wersja: 2017-07-09). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 017-08-10].

Bibliografia

  1. J.A. Jobling: Key to Scientific Names in Ornithology. W: J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana (red.): Handbook of the Birds of the World Alive. Barcelona: Lynx Edicions, 2017. [dostęp 2017-08-10]. (ang.)
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia POL

Psarocolius: Brief Summary ( polonèis )

fornì da wikipedia POL

Psarocolius – rodzaj ptaka z podrodziny kacykowców (Cacicinae) w rodzinie kacykowatych (Icteridae).

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autorzy i redaktorzy Wikipedii
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia POL

Japu ( portughèis )

fornì da wikipedia PT

O termo japu é a designação comum às aves passeriformes de grande porte da família Icteridae, classificadas no gênero Psarocolius. Tais aves possuem caudas alongadas com as laterais amarelas. Também são conhecidas pelos nomes de sapu e rubixá, joão congo, japão, etc.Habitam a mata e voam pesadamente. Um dos espetáculos mais belos das florestas sul americanas é a visão de uma árvore altaneira ocupada por colônia de japús. Os ninhos, longas bolsas pendentes de às vezes 1 metro de comprimento, ficam balouçantes ao sabor do vento. Às vezes encontram-se árvores com 50-60 ninhos, mas na região sudeste do Brasil as colônias tendem a ser menores, mais frequentemente 20-30 ninhos.Esses ninhos podem ser confeccionados com vários materiais, mas predomina a "barba de velho", uma planta trepadeira da família bromeliaceae, comum no continente americano. O Japú é ave muito gregária, sendo comum encontra-lo em bandos nas florestas, principalmente nas copas. Nessas excursões, produzem muito barulho na mata, com sua vocalização e cerimonial singular: a ave se inclina para a frente em um movimento gracioso que termina com a vocalização. Também emite um chamado áspero para a reunião do grupo. O grupo vasculha as copas da mata em busca de alimento, produzindo tanto estrago quanto um bando de macacos! Existem várias espécies de japus, sendo a espécie Psarocolius bifasciatus o joão-congo do norte, a maior delas, com os machos alcançando 50 cm de comprimento. A espécie mais comum, que chega até o sul do Brasil, no Estado de Santa Catarina, é a Psarocolius decumanus cujos machos chegam a cerca de 45 cm de comprimento. Preferem matas altas, escasseando em florestas baixas ou muito alteradas pelo homem. Na Amazônia, chega a ser "ave urbana" em algumas cidades como em Manaus. Outro belissimo espetáculo proporcionado por essas aves, ocorre ao entardecer,quando o bando numeroso, obedecendo ao chamado de um guia, voa disciplinadamente e em ordem para o local de dormida. O Japú nunca foi caçado ou procurado pelo mercado de aves de gaiola. Os perigos que enfrenta são decorrentes do desmatamento e alteração das florestas. Sendo dependente de matas altas, a derrubada de matas pode compromete-lo. Porém, como acontece com muitas de nossas aves, sua biologia ainda não é muito conhecida e por vezes é encontrado em regiões bastante alteradas pelo homem, indicando a necessidade de ser melhor estudado e apreciado.

Espécies

 title=
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autores e editores de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia PT

Japu: Brief Summary ( portughèis )

fornì da wikipedia PT

O termo japu é a designação comum às aves passeriformes de grande porte da família Icteridae, classificadas no gênero Psarocolius. Tais aves possuem caudas alongadas com as laterais amarelas. Também são conhecidas pelos nomes de sapu e rubixá, joão congo, japão, etc.Habitam a mata e voam pesadamente. Um dos espetáculos mais belos das florestas sul americanas é a visão de uma árvore altaneira ocupada por colônia de japús. Os ninhos, longas bolsas pendentes de às vezes 1 metro de comprimento, ficam balouçantes ao sabor do vento. Às vezes encontram-se árvores com 50-60 ninhos, mas na região sudeste do Brasil as colônias tendem a ser menores, mais frequentemente 20-30 ninhos.Esses ninhos podem ser confeccionados com vários materiais, mas predomina a "barba de velho", uma planta trepadeira da família bromeliaceae, comum no continente americano. O Japú é ave muito gregária, sendo comum encontra-lo em bandos nas florestas, principalmente nas copas. Nessas excursões, produzem muito barulho na mata, com sua vocalização e cerimonial singular: a ave se inclina para a frente em um movimento gracioso que termina com a vocalização. Também emite um chamado áspero para a reunião do grupo. O grupo vasculha as copas da mata em busca de alimento, produzindo tanto estrago quanto um bando de macacos! Existem várias espécies de japus, sendo a espécie Psarocolius bifasciatus o joão-congo do norte, a maior delas, com os machos alcançando 50 cm de comprimento. A espécie mais comum, que chega até o sul do Brasil, no Estado de Santa Catarina, é a Psarocolius decumanus cujos machos chegam a cerca de 45 cm de comprimento. Preferem matas altas, escasseando em florestas baixas ou muito alteradas pelo homem. Na Amazônia, chega a ser "ave urbana" em algumas cidades como em Manaus. Outro belissimo espetáculo proporcionado por essas aves, ocorre ao entardecer,quando o bando numeroso, obedecendo ao chamado de um guia, voa disciplinadamente e em ordem para o local de dormida. O Japú nunca foi caçado ou procurado pelo mercado de aves de gaiola. Os perigos que enfrenta são decorrentes do desmatamento e alteração das florestas. Sendo dependente de matas altas, a derrubada de matas pode compromete-lo. Porém, como acontece com muitas de nossas aves, sua biologia ainda não é muito conhecida e por vezes é encontrado em regiões bastante alteradas pelo homem, indicando a necessidade de ser melhor estudado e apreciado.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Autores e editores de Wikipedia
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia PT

Oropendolor ( svedèis )

fornì da wikipedia SV

Oropendolor (Psarocolius) är ett släkte i familjen trupialer inom ordningen tättingar.[1] Släktet omfattar nio arter som förekommer i Central- och Sydamerika från Mexiko till norra Argentina:[1]

Referenser

  1. ^ [a b] Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, D. Roberson, T. A. Fredericks, B. L. Sullivan, and C. L. Wood (2014) The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.9 http://www.birds.cornell.edu/clementschecklist/download, läst 2015-02-01

Externa länkar

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia författare och redaktörer
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia SV

Oropendolor: Brief Summary ( svedèis )

fornì da wikipedia SV

Oropendolor (Psarocolius) är ett släkte i familjen trupialer inom ordningen tättingar. Släktet omfattar nio arter som förekommer i Central- och Sydamerika från Mexiko till norra Argentina:

Rostryggig oropendola (P. angustifrons) Inkaoropendola (P. atrovirens) Grön oropendola (P. viridis) Tofsoropendola (P. decumanus) Brunhuvad oropendola (P. wagleri) Montezumaoropendola (P. montezuma) Svart oropendola (P. guatimozinus) Baudóoropendola (P. cassini) Olivoropendola (P. bifasciatus)
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia författare och redaktörer
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia SV

Psarocolius ( vietnamèis )

fornì da wikipedia VI

Psarocolius là một chi chim trong họ Icteridae.[1]

Các loài

Chú thích

  1. ^ Clements, J. F., T. S. Schulenberg, M. J. Iliff, B.L. Sullivan, C. L. Wood, and D. Roberson (2012). “The eBird/Clements checklist of birds of the world: Version 6.7.”. Truy cập ngày 19 tháng 12 năm 2012.

Tham khảo

 src= Wikispecies có thông tin sinh học về Psarocolius  src= Wikimedia Commons có thư viện hình ảnh và phương tiện truyền tải về Psarocolius


Hình tượng sơ khai Bài viết Bộ Sẻ này vẫn còn sơ khai. Bạn có thể giúp Wikipedia bằng cách mở rộng nội dung để bài được hoàn chỉnh hơn.
licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia VI

Psarocolius: Brief Summary ( vietnamèis )

fornì da wikipedia VI

Psarocolius là một chi chim trong họ Icteridae.

licensa
cc-by-sa-3.0
drit d'autor
Wikipedia tác giả và biên tập viên
original
visité la sorgiss
sit compagn
wikipedia VI