Bozalaq (lat. Lepidium)[1] - kələmçiçəyikimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.[2]
Cardaria draba (L.) Desv. (Lepidium draba L.) – Bozalaq
Кардария крупковидная (Клоповник крупковидный) - Critlike cardaria[3]
Hündürlüyü 10-52 sm olan qısa tüklü, çoxillik bitkidir. Gövdəsi düz, dar kantlı, yuxarısı qalxanvari budaqlıdır. Daralaraq saplaq əmələ gətirən kökyanı və aşağı gövdə yarpaqları lirayabənzərlələkvari bölünmüşdür, yuxarı yarpaqları oturaq, oturacaqdan oxvaridir. Çiçəkqrupu sıx qalxanvaridir, kasayarpağı çılpaq, ləçəkləri 3 mm, ağdır. Buynuzcuq meyvələri uzun, üfüqi aralanmış ayaqcıqlar üstündə, uzunluğu 2.5-3.5 mm, eni 3.5–5 mm, enli, yumurtavari, oturacaqdan ürəkvari, tayları bir qədər köpmüş açılmayandır. Aprel mayda çiçəkləyir, may-iyunda (iyulda) meyvə verir.[3]
Bozalaq kserofil coğrafi tipinin aralıq dənizi sinfinin aralıq dənizi qrupuna aiddir. Aralıq dənizi, Balkan-Kiçik Asiya ölkələrində, Suriya, Fələstin, İran, Rusiya, Ukrayna, Orta Asiya və Qafqazda yayılmışdır. Bozalaq Azərbaycanın bütün rayonlarında arandan orta dağ qurşağına kimi (dəniz səviyyəsindən 1800 m qədər) bitir.[3]
Halomezokserofitdir, dağ-çəmən, psammofit-litoral və alaq bitkilik tiplərində rast gəlir. Əsasən əkinlər, bağlar, çəmənlər, dənizkənarı qumsallıqlar, baxımsız olan yerlər, torpaq töküntüləri, yol və su kənarlarında zolaqlar əmələ gətirir.
Kimyəvi tərkibi - Alkaloid, flavonoid, kumarin, karotin, C və E vitaminləri ilə zəngindir.[3]
Hind və xalq təbabətində tətbiq edilir. Azərbaycanın orta əsrlər təbabətində istifadə olunmuşdur. Dəri, qadın xəstəliklərində, köp, qızdırma və şişlər zamanı istifadə olunur. Ödqovucu, həzm prosesini yaxşılaşdıran, sinqaya qarşı, funqisid və bakterisid təsirə malikdir. İstifadə olunan hissələri. Müalıcə məqsədi ilə bitkinin yerüstü hissəsi, yarpaqları və meyvələri istifadə edilir.
İstifadə formaları - Dəmləmə, cövhər və şirələr.[3]
Toxumları acıdır, istiot kimi qıdalarda istifadə olunur.[3]
Bozalaq (lat. Lepidium) - kələmçiçəyikimilər fəsiləsinə aid bitki cinsi.
Cardaria draba (L.) Desv. (Lepidium draba L.) – Bozalaq
Кардария крупковидная (Клоповник крупковидный) - Critlike cardaria
Els lepidis o morritorts (Lepidium) formen un gènere de plantes amb flors dins la família brassicàcia. Consta d'unes 175 espècies de distribució subcosmopolita. Algunes espècies formen barrelles (esferes portades pel vent).[1]
A la vegetació dels Països Catalans són autòctones les espècies següents:[2]
Els lepidis o morritorts (Lepidium) formen un gènere de plantes amb flors dins la família brassicàcia. Consta d'unes 175 espècies de distribució subcosmopolita. Algunes espècies formen barrelles (esferes portades pel vent).
Řeřicha (Lepidium) je obsáhlý rod rostlin z čeledě brukvovitých. Po celém světě bylo objeveno kolem 175 druhů.[1]
Některé druhy vytvářejí tzv. stepní běžce.[1]
Jako kulturní rostlina se kvůli léčivým účinkům již od starověku využívala řeřicha setá.
Řeřicha se vyskytuje zejména v povodí řek, můžeme ji nalézt i na polích nebo v lesích, kde byl původně potok, bažina nebo jiné místo s vlhkou půdou. Je také možné ji nalézt pod vodní hladinou, není to ale typické pro tuto rostlinu. Vyskytuje se téměř po celém světě (kromě pouští a polopouští). V jiných zemích má příbuzná rostlina jiný název.
Řeřicha (Lepidium) je obsáhlý rod rostlin z čeledě brukvovitých. Po celém světě bylo objeveno kolem 175 druhů.
Některé druhy vytvářejí tzv. stepní běžce.
Jako kulturní rostlina se kvůli léčivým účinkům již od starověku využívala řeřicha setá.
Karse (Lepidium) er en slægt med ca. 180 arter, der er udbredt på alle kontinenter undtagen Antarktis. Det er en-, to- eller flerårige urter, i visse tilfælde halvbuske eller – mere sjældent – buske eller lianer. Stænglerne er oprette eller opstigende, til tider krybende. Bladene er hele med hel eller finnet rand (bladrosetten), eller også er de hele med hel, tandet eller indskåret rand (stængelblade). Blomsterne er samlet i endestillede stande. Blomsterne er 4-tallige og regelmæssige med hvide, gule eller lyserøde kronblade. Frugterne er runde til ægformede skulper med få frø.
Beskrevne arter
Kressen (Lepidium) sind eine Pflanzengattung aus der Familie der Kreuzblütengewächse (Brassicaceae). In der Küche werden zwei Arten verwendet: die Gartenkresse (Lepidium sativum) und das Pfefferkraut (Lepidium latifolium).
Lepidium-Arten sind ein- oder zweijährige bis ausdauernde krautige Pflanzen, seltener Halbsträucher oder gar Sträucher; wenige Arten sind Kletterpflanzen. Die Pflanzenteile sind je nach Art nicht oder unterschiedlich behaart. Die verzweigten oder unverzweigten Stängel sind meist aufrecht oder aufsteigend, manchmal liegend, niederliegend oder kriechend.
Die wechselständig, grundständig und am Stängel verteilt angeordneten (bei Lepidium fremontii sind keine grundständigen Blätter vorhanden) Laubblätter sind gestielt oder ungestielt. Der Blattstiel ist nicht deutlich von der Blattspreite abgegrenzt. Die Blattspreite ist einfach oder fiederteilig. Die Blattränder sind ganz, gelappt, gekerbt, gezähnt oder gesägt.
Die anfangs schirmtraubigen Blütenstände werden bei manchen Arten bis zur Fruchtreife durch Streckung der Blütenstandsachsen traubig. Es sind keine Hochblätter vorhanden.
Die gestielten, zwittrigen Blüten sind radiärsymmetrisch und vierzählig mit doppelter Blütenhülle. Die vier Kelchblätter sind meist eiförmig oder rechteckig, selten fast kreisförmig. Es sind meist vier aufrechte oder ausgebreitete, weiße bis gelbe oder rosafarbene Kronblätter vorhanden, selten sind sie nur rudimentär oder fehlen. Die Kronblätter können genagelt sein. Oft sind nur zwei Staubblätter vorhanden; es können auch vier oder sechs sein. Es sind vier oder sechs Nektardrüsen ausgebildet. Zwei Fruchtblätter sind zu einem oberständigen Fruchtknoten verwachsen und haben je drei Samenanlagen je Fruchtknotenkammer. Die Griffel können nicht erkennbar bis die Krone überragend sein mit einer meist kopfigen oder selten zweilappigen Narbe.
Ihre Früchte sind behaarte oder unbehaarte, sehr unterschiedlich geformte Schötchen mit nur zwei Samen. Die Samen können geflügelt sein.
Der Gattungsname Lepidium wurde 1753 durch Carl von Linné in Species Plantarum erstveröffentlicht.[1] Als Lektotypusart wurde Lepidium latifolium festgelegt.[2] Der Gattungsname Lepidium ist vom griechischen Wort lepidion oder lepidos für Schuppe abgeleitet und bezieht sich auf das Aussehen der Frucht.
Von Al-Shehbaz et al. (2002) wurden die Arten der ehemaligen Gattungen Cardaria, Coronopus und Stroganowia in die Gattung Lepidium gestellt. Synonyme für Lepidium L. sind: Carara Medikus, Cardaria Desvaux, Coronopus Zinn, Neolepia W.A.Weber, Physolepidion Schrenk, Senebiera DC., Sprengeria Greene, Stroganowia Karelin & Kirilow. Die Gattung Lepidium gehört zur Tribus Lepidieae innerhalb der Familie der Brassicaceae.
Die Gattung Lepidium ist weit verbreitet in Nordamerika (42 Arten), Mexiko, Zentralamerika, Südamerika, Europa, Asien, Australien und im nördlichen sowie südlichen Afrika.
Zur Gattung Lepidium gehören 140 bis 220 Arten (hier eine Auswahl):[3]
Von vielen Arten werden die Blätter roh als Salat, manchmal auch gegart gegessen oder als Gewürz verwendet. Von der Feld-Kresse (Lepidium campestre) und der Virginischen Kresse (Lepidium virginicum) werden die Samen als Pfefferersatz verwendet. Aus den Samen der Dichtblütigen Kresse (Lepidium densiflorum) kann man eine Art Senf herstellen. Die Samen von Lepidium fremontii, Lepidium intermedium, Lepidium latifolium und Lepidium nitidum kann man als Gewürz verwenden. Die Wurzeln von Lepidium meyenii besitzen gegart einen süßen, guten Geschmack. Aus den Samen der Gartenkresse (Lepidium sativum) kann man Speiseöl herstellen und die ausgekeimten Samen als Sprossen verwenden. Die medizinischen Wirkungen von vielen Arten wurden untersucht.[9]
Kressen (Lepidium) sind eine Pflanzengattung aus der Familie der Kreuzblütengewächse (Brassicaceae). In der Küche werden zwei Arten verwendet: die Gartenkresse (Lepidium sativum) und das Pfefferkraut (Lepidium latifolium).
Chichira (genus Lepidium) nisqaqa huk yurakunap rikch'anam, 175-chá rikch'aqniyuq.
Kaymi huk chichira rikch'aqkuna:
Chichira (genus Lepidium) nisqaqa huk yurakunap rikch'anam, 175-chá rikch'aqniyuq.
Krjasa[1] (Lepidium) jo rod ze swójźby kśicnokwětarjowych rostlinow (Brassicaceae).
Rodowe mě Lepidium bu wót Carl von Linné w Species Plantarum, 2, 1753, S. 643-645 [3] nejpjerwjej wótzjawjane. Ako lektotypus bu Lepidium latifolium L. (N.L. Britton & A. Brown: Ill. Fl. N. U.S., 2. Auflage, 2, 1913, S. 164) póstajany. Rodowe mě Lepidium jo wót grichiskego słowa lepidion abo lepidos za spjerchlinu wótwóźone, kótarež se póśěgujo na naglěd płoda.
Pśi I. A. Al-Shehbaz et al 2002 buchu družynow něgajšnych rodow Cardaria, Coronopus a Stroganowia do roda Lepidium stajone. Synonymy za Lepidium L. su: Carara Medikus, Cardaria Desvaux, Coronopus Zinn, Neolepia W.A.Weber, Physolepidion Schrenk, Senebiera DC., Sprengeria Greene, Stroganowia Karelin & Kirilow. Ród Lepidium słuša k tribusoju Lepidieae znutśika swójźby Brassicaceae.
K rodoju Lepidium słuša něźi 140 až 220 družynow (wuběrk) [4]:
Krjasa (Lepidium) jo rod ze swójźby kśicnokwětarjowych rostlinow (Brassicaceae).
She genus dy lossreeyn ayns kynney mustart Brassicaceae eh Lepidium. Ta mysh 175 dooie ayn. Ta kuse jeh nyn ymmyltee.[1]
She genus dy lossreeyn ayns kynney mustart Brassicaceae eh Lepidium. Ta mysh 175 dooie ayn. Ta kuse jeh nyn ymmyltee.
Добрејка (науч. Lepidium) — род од семејството зелки или синапи (Brassicaceae). Опфаќа околу 175 вида распространети ширум светот, каде спаѓаат добрејката, грпката и полската салата. Некои видови образуваат валавци што се тркалаат по полињата.[1]
Во Македонија, сивкастата грпка (Lepidium draba) важи за плевел, но семето може да се користи како замена за бибер.[2]
Добрејка (науч. Lepidium) — род од семејството зелки или синапи (Brassicaceae). Опфаќа околу 175 вида распространети ширум светот, каде спаѓаат добрејката, грпката и полската салата. Некои видови образуваат валавци што се тркалаат по полињата.
Во Македонија, сивкастата грпка (Lepidium draba) важи за плевел, но семето може да се користи како замена за бибер.
Сасык кычы (лат. Lepidium, L. 1753) – кайчылаш гүлдөр тукумундагы өсүмдүк уруусу. Бир, эки же көп жылдык чөп. Бийикт. 30-100 смге жеткен сабагы түктүү же түксүз, жалгыздан же бутактуу. Гүлү майда, ак. Желекчеси кээде жок. Жалбырактары тегиз жээктүү же бир, эки ирээттүү тилкелүү. Мөмөсү – саадакча. Жер жүзүндө 150, Кыргызстанда 9 түрү кездешет. Алар жайытта, аңызда, жол боюнда, айдоо жана огороддо отоо чөп катары кеңири таралган. Кыргызстандын бардык райондорунда өсөт. Бал ширелүү өсүмдүк.
Сасык кычы (лат. Lepidium, L. 1753) – кайчылаш гүлдөр тукумундагы өсүмдүк уруусу. Бир, эки же көп жылдык чөп. Бийикт. 30-100 смге жеткен сабагы түктүү же түксүз, жалгыздан же бутактуу. Гүлү майда, ак. Желекчеси кээде жок. Жалбырактары тегиз жээктүү же бир, эки ирээттүү тилкелүү. Мөмөсү – саадакча. Жер жүзүндө 150, Кыргызстанда 9 түрү кездешет. Алар жайытта, аңызда, жол боюнда, айдоо жана огороддо отоо чөп катары кеңири таралган. Кыргызстандын бардык райондорунда өсөт. Бал ширелүү өсүмдүк.
Lepidium is a genus of plants in the mustard/cabbage family, Brassicaceae. The genus is widely distributed in the Americas, Africa, Asia, Europe, and Australia.[1] It includes familiar species such as garden cress, maca, and dittander. General common names include peppercress, peppergrass, pepperweed, and pepperwort. Some species form tumbleweeds.[2] The genus name Lepidium is a Greek word meaning 'small scale', which is thought to be derived from a folk medicine usage of the plant to treat leprosy, which cause small scales on the skin. Another meaning is related to the small scale-like fruit.[3]
There are about 175[4] to 220[1] species in the genus.[3] 10 species are found in California.[3]
Species include:
Lepidium is a genus of plants in the mustard/cabbage family, Brassicaceae. The genus is widely distributed in the Americas, Africa, Asia, Europe, and Australia. It includes familiar species such as garden cress, maca, and dittander. General common names include peppercress, peppergrass, pepperweed, and pepperwort. Some species form tumbleweeds. The genus name Lepidium is a Greek word meaning 'small scale', which is thought to be derived from a folk medicine usage of the plant to treat leprosy, which cause small scales on the skin. Another meaning is related to the small scale-like fruit.
La lepidio (Lepidium) estas genro en la ordo kruciferaloj, familio kruciferacoj. La genro entenas la gravan utilplanton ĝardenkreso.
La lepidio (Lepidium) estas genro en la ordo kruciferaloj, familio kruciferacoj. La genro entenas la gravan utilplanton ĝardenkreso.
Lepidium es un género comúnmente conocido como mastuerzo[2] o hierba de la pimienta. Está incluido en la familia de las crucíferas o Brassicaceae. Aquí se incluyen unas 153 especies aceptadas (de 510 descritas) distribuidas a lo largo de todo el mundo.[3]
Son plantas herbáceas anuales a perennes, a veces leñosas , a menudo mucho ramificadas, glabras o peludas con pelos generalmente simples. Hojas generalmente lineales o elípticas, enteras, dentadas o pinnatifidas. Las inflorescencias en racimos corimbosos, ebracteados, a menudo densos. Flores pequeñas, blancas, rara vez amarillentas o rosadas, pediceladas. Sépalos 4, corto, casi iguales, oblongo, obtuso, glabras, a menudo verde con margen blanco. Pétalos 4, pequeña, lineal a espatuladas, a veces más corto que los sépalos, rara vez ausentes o rudimentarios. Los frutos son silicuas, obovadas, orbiculares o ampliamente elípticas, ápice con frecuencia ± muescas, aplanados lateralmente, dehiscente (raramente subdehiscente), bilocular; válvas normalmente fuertemente carenadas, a menudo alado ligeramente hacia el ápice; septum estrechamente elíptico, membranosa, no veteada; semillas generalmente una en cada lóculo, ± ovadas (a menudo oblicua), de color marrón.[4]
El género fue descrito por Carlos Linneo y publicado en Species Plantarum 2: 643. 1753.[4] La especie tipo es: Lepidium latifolium
Lepidium: nombre genérico que deriva del griego, y significa "pequeña escama", en referencia al tamaño y forma de los frutos (silicuas).
Lepidium es un género comúnmente conocido como mastuerzo o hierba de la pimienta. Está incluido en la familia de las crucíferas o Brassicaceae. Aquí se incluyen unas 153 especies aceptadas (de 510 descritas) distribuidas a lo largo de todo el mundo.
Kress (Lepidium L.) on taimeperekond ristõieliste sugukonnas.
Perekonda kuulub umbes 175 kosmpoliitse levikuga liiki.
Kress (Lepidium L.) on taimeperekond ristõieliste sugukonnas.
Perekonda kuulub umbes 175 kosmpoliitse levikuga liiki.
Krassit (Lepidium) on kasvisuku ristikukkaiskasvien (Brassicaceae) heimossa. Sukuun kuuluu noin 175 lajia, joita esiintyy maailmanlaajuisesti.
Krassit ovat yksi- tai kaksivuotisia ruohovartisia kasveja. Niiden varsi haaraantuu ja siinä kasvaa lehtiä pitkin matkaa. Kukat ovat pieniä ja valkoisia tai punertavia.[2]
Vihanneskrassia (Lepidium sativum) kasvatetaan salaatiksi.
Aiemmin tai vaihtoehtoisesti krasseihin on luokiteltu muun muassa kynsimökrassi (Cardaria draba, syn. Lepidium draba) ja karvavariksenkrassi (Coronopus didymus, syn. Lepidium didymum).
Krassit (Lepidium) on kasvisuku ristikukkaiskasvien (Brassicaceae) heimossa. Sukuun kuuluu noin 175 lajia, joita esiintyy maailmanlaajuisesti.
Krassit ovat yksi- tai kaksivuotisia ruohovartisia kasveja. Niiden varsi haaraantuu ja siinä kasvaa lehtiä pitkin matkaa. Kukat ovat pieniä ja valkoisia tai punertavia.
Vihanneskrassia (Lepidium sativum) kasvatetaan salaatiksi.
Lepidium est un des nombreux genres de la famille des Brassicaceae (Crucifères).
Les principales espèces sauvages de Lepidium andins sont Lepidium chichicara et Lepidium bipinnatifidum. Leur racine filiforme n'est jamais consommée comme aliment ; seule la partie aérienne est employée en décoction comme vermifuge, un remède très connu dans les Andes.[réf. nécessaire] Leur appareil reproducteur contient 2 ou 4 étamines (exception car les Brassicaceae en comportent généralement 6).
Le nom de Lepidium vient du grec λεπίς, lepis, « coquille, écaille » en raison de la forme de ses fruits (siliques)[1].
Lepidium est un des nombreux genres de la famille des Brassicaceae (Crucifères).
Les principales espèces sauvages de Lepidium andins sont Lepidium chichicara et Lepidium bipinnatifidum. Leur racine filiforme n'est jamais consommée comme aliment ; seule la partie aérienne est employée en décoction comme vermifuge, un remède très connu dans les Andes.[réf. nécessaire] Leur appareil reproducteur contient 2 ou 4 étamines (exception car les Brassicaceae en comportent généralement 6).
Grbica (grbać, ognjivac, lat. Lepidium), veliki biljni rod iz porodice krstašica (Brassicaceae). Rodu pripada preko 200 vrsta[1] jednogodišnjeg raslinja i trajnica. Od nekih vrsta koje rastu u Hrvatskoj, to su: poljska grbica (L. campestre), uskolisna grbica (L. graminifolium), grbica širolistna (L. latifolium), prorasla grbica ili grbica probušena (L. perfoliatum), smrdljiva grbica (L. ruderale), sjetvena grbica ili vrtna grbica (L. sativum) i virginska grbica (L. virginicum)
Nekadašnji rod Coronopus Zinn, hrvatski: odra, uključen je u grbice (Lepidium)[2], među njima je poznata puzava odra (L. coronopus) čiji su sinonimi Coronopus procumbens i Coronopus squamatus[3]. I ova vrsta raste u Hrvatskoj.
Grbica (grbać, ognjivac, lat. Lepidium), veliki biljni rod iz porodice krstašica (Brassicaceae). Rodu pripada preko 200 vrsta jednogodišnjeg raslinja i trajnica. Od nekih vrsta koje rastu u Hrvatskoj, to su: poljska grbica (L. campestre), uskolisna grbica (L. graminifolium), grbica širolistna (L. latifolium), prorasla grbica ili grbica probušena (L. perfoliatum), smrdljiva grbica (L. ruderale), sjetvena grbica ili vrtna grbica (L. sativum) i virginska grbica (L. virginicum)
Nekadašnji rod Coronopus Zinn, hrvatski: odra, uključen je u grbice (Lepidium), među njima je poznata puzava odra (L. coronopus) čiji su sinonimi Coronopus procumbens i Coronopus squamatus. I ova vrsta raste u Hrvatskoj.
Žerchej[1][2] (Lepidium) je ród ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brassicaceae).
Rodowe mjeno Lepidium bu wot Carl von Linné w Species Plantarum, 2, 1753, S. 643-645 [3] najprjedy wotzjewjene. Jako lektotypus bu Lepidium latifolium L. (N.L. Britton & A. Brown: Ill. Fl. N. U.S., 2. Auflage, 2, 1913, S. 164) postajeny. Rodowe mjeno Lepidium je wot grjekskeho słowa lepidion abo lepidos za šupiznu wotwodźene, kotrež so poćahuje na napohlad płoda.
Při I. A. Al-Shehbaz et al 2002 buchu družinow něhdyšich rodow Cardaria, Coronopus a Stroganowia do roda Lepidium stajene. Synonymy za Lepidium L. su: Carara Medikus, Cardaria Desvaux, Coronopus Zinn, Neolepia W.A.Weber, Physolepidion Schrenk, Senebiera DC., Sprengeria Greene, Stroganowia Karelin & Kirilow. Ród Lepidium słuša k tribusej Lepidieae znutřka swójby Brassicaceae.
K rodej Lepidium słuša něhdźe 140 hač 220 družinow (wuběrk) [4]:
Žerchej (Lepidium) je ród ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brassicaceae).
Pipirnė (lot. Lepidium) – bastutinių (Brassicaceae) šeimos augalų gentis, kuriai priklauso vienamečiai arba daugiamečiai augalai. Genties pavadinimas kildinamas iš graikų k. žodžio lepis, lepidos – žvynas; kai kurių rūšių vaisiai yra panašūs į žvynus.
Gentyje yra apie 150 rūšių, Lietuvoje auga šios:
Kitos:
Kruidkers (Lepidium) is een geslacht van circa 175 plantensoorten uit de kruisbloemenfamilie (Brassicaceae).
De peperkers (Lepidium latifolium) en de tuinkers (Lepidium sativum) worden wel in de keuken gebruikt.
De soorten zijn eenjarige of meerjarige, kruidachtige planten. Enkele soorten zijn halfstruik of struik. Enkele soorten zijn klimplanten. De bladeren zijn afwisselend geplaatst en kunnen enkelvoudig of veerdelig zijn.
In België en [Nederland kent dit geslacht een aantal vertegenwoordigers:
Buiten België en Nederland zijn een aantal van de andere soorten:
Bij een onderzoek van 2001[3] naar de moleculaire samenhang tussen 73 taxa in dit geslacht bleek dat er 3 hoofdlijnen waren:
In het Plioceen/Pleistoceen had een snelle wereldwijde verspreiding plaatsgevonden.
... · Alliaria · Alyssum (Schildzaad) · Arabidopsis · Arabis (Scheefkelk) · Armoracia · Aubrieta · Barbarea (Barbarakruid) · Berteroa · Brassica (Kool) · Bunias (Hardvrucht) · Cakile · Calepina · Camelina · Capsella (Herderstasje) · Cardamine (Veldkers) · Cochlearia (Lepelblad) · Coincya · Conringia · Coronopus (Varkenskers) · Crambe (Bolletjeskool) · Descurainia · Diplotaxis (Zandkool) · Draba · Erophila · Eruca · Erucastrum · Eutrema · Erysimum (Steenraket) · Heliophila · Hesperis · Hirschfeldia · Hormathophilla · Hornungia · Iberis (Scheefbloem) · Isatis · Lepidium (Kruidkers) · Lobularia · Lunaria (Judaspenning) · Malcolmia · Matthiola · Neslia · Physaria · Pringlea · Ptilotrichum · Raphanus (Radijs) · Rapistrum · Rorippa (Waterkers) · Sinapidendron · Sinapis · Sisymbrium (Raket) · Subularia · Teesdalia · Thlaspi (Boerenkers) · ...
Kruidkers (Lepidium) is een geslacht van circa 175 plantensoorten uit de kruisbloemenfamilie (Brassicaceae).
De peperkers (Lepidium latifolium) en de tuinkers (Lepidium sativum) worden wel in de keuken gebruikt.
Pieprzyca (Lepidium L.) – rodzaj roślin z rodziny kapustowatych, liczy w zależności od ujęcia od około 140[5] do ponad 230 gatunków[6]. Przedstawiciele występują przeważnie w umiarkowanych i ciepłych strefach obydwu półkul. Rośliny z tego rodzaju rosną na siedliskach synantropijnych, na nieużytkach, w miejscach piaszczystych, liczni przedstawiciele związani są z siedliskami nadmorskimi, z solniskami[5]. Kwiaty są owadopylne[5], ale częsta jest tu też samopylność. To wraz z łatwo rozprzestrzeniającymi się nasionami, śluzowaciejącymi pod wpływem wilgoci i stosunkowo niewielkim zróżnicowaniem genetycznym między gatunkami z różnych kontynentów świadczy o gwałtownej radiacji w obrębie tego rodzaju w pliocenie i plejstocenie[7]. Uprawianymi jako warzywo dodawane do sałatek są dwa gatunki – pieprzyca siewna (spożywane są siewki zwane „rzeżuchą”) i pieprzyca szerokolistna[5].
Rośliny z tego rodzaju rozprzestrzenione są szeroko na świecie, głównie w strefie klimatu umiarkowanego[5]. W Europie występuje 21 gatunków[5], w Ameryce Północnej 42[3]. Rosną poza tym w Ameryce Środkowej i Południowej, w Azji i Australii oraz w północnej i południowej Afryce[3].
W Polsce zawleczone i zadomowione są 4 gatunki, 3 pojawiają się zawlekane przejściowo, kilka dalszych jest uprawianych[8].
W szerokim ujęciu systematycznym rodzaju do flory polskiej należą także wronóg grzebieniasty Lepidium coronopus (syn. Coronopus squamatus) i pieprzycznik przydrożny Lepidium draba (syn. Cardaria draba)[6][8].
pieprzyca gęstokwiatowa Lepidium densiflorum
pieprzyca gruzowa Lepidium ruderale
pieprzyca polna Lepidium campestre
pieprzyca przerosłolistna Lepidium perfoliatum
pieprzyca różnolistna Lepidium heterophyllum
pieprzyca szerokolistna Lepidium latifolium
pieprzyca wirgińska Lepidium virginicum
Należy do rodziny kapustowatych (Brassicaceae), rzędu kapustowców (Brassicales), kladu różowych (rosids) w obrębie okrytonasiennych (Magnoliophyta)[1].
W obrębie rodziny rodzaj należy do plemienia Lepidieae[4].
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa ukęślowe (Dilleniidae Takht. ex Reveal & Tahkt.), nadrząd Capparanae Reveal, rząd kaparowce (Capparales Hutch.), podrząd Capparineae Engl., rodzina kapustowate (Brassicaceae Burnett), podrodzina Lepidioideae Leurss., plemię Lepidieae DC., podplemię Lepidiinae Sond. in Harv. & Sond., rodzaj pieprzyca (Lepidium L.)[10].
Pieprzyca (Lepidium L.) – rodzaj roślin z rodziny kapustowatych, liczy w zależności od ujęcia od około 140 do ponad 230 gatunków. Przedstawiciele występują przeważnie w umiarkowanych i ciepłych strefach obydwu półkul. Rośliny z tego rodzaju rosną na siedliskach synantropijnych, na nieużytkach, w miejscach piaszczystych, liczni przedstawiciele związani są z siedliskami nadmorskimi, z solniskami. Kwiaty są owadopylne, ale częsta jest tu też samopylność. To wraz z łatwo rozprzestrzeniającymi się nasionami, śluzowaciejącymi pod wpływem wilgoci i stosunkowo niewielkim zróżnicowaniem genetycznym między gatunkami z różnych kontynentów świadczy o gwałtownej radiacji w obrębie tego rodzaju w pliocenie i plejstocenie. Uprawianymi jako warzywo dodawane do sałatek są dwa gatunki – pieprzyca siewna (spożywane są siewki zwane „rzeżuchą”) i pieprzyca szerokolistna.
Siewki pieprzycy siewnej (rzeżuchy) Pieprzyca siewnaO género botânico Lepidium L. faz parte da família das Brassicaceae, a que também pertencem as couves, a mostarda e os nabos. Lepidium, apesar de ser em latim (científico), provém do grego, e significa "pequena escama", em referência ao tamanho e forma dos frutos (síliquas).[1]
O género botânico Lepidium L. faz parte da família das Brassicaceae, a que também pertencem as couves, a mostarda e os nabos. Lepidium, apesar de ser em latim (científico), provém do grego, e significa "pequena escama", em referência ao tamanho e forma dos frutos (síliquas).
Metne bakınız.
Lepidium, turpgiller (Brassicaceae) familyası içinde bir cinstir. Dünya çapında 175 türü bünyesinde barındırır bunlar arasında terede bulunmaktadır.[1]
|accessdate=
(yardım)
|url=
değerini kontrol edin (yardım). URL–vikibağı karışıklığı (yardım)
Lepidium, turpgiller (Brassicaceae) familyası içinde bir cinstir. Dünya çapında 175 türü bünyesinde barındırır bunlar arasında terede bulunmaktadır.
Невеликі, сизі, голі, одно-, дво- або багаторічні трави, рідше напівчагарники 15 — 20 см заввишки. Росте дернинками. Головне стебло коротке, дуже галузисте з кореневою шийкою, що вкрита лусочками від залишків старого листя. Листки товсті, прикореневі, двічіперистороздільні, бокових часток 4—6, перистороздільних, рідше цільних, вузьколінійних. Рослина має й інший тип листя — цільні, лінійні, 2-3 зубчаті або перистороздільні, але їх небагато. Квітки мають білі або жовті дрібні пелюстки (2,5 мм завдовжки), іноді останні відсутні. Чашолистки не мішковидні, з білим або червонуватим краєм. Тичинок 4 або 2. Плід — двонасінний стручечок, округлий, яйцевидний або серцевидний.
Рід Lepidium L. є одним з найбільших родів родини Brassicaceae, що складається з понад 200 видів. Він поширений головним чином в помірних і субтропічних регіонах; рід погано представлений в арктичних кліматичних умовах, а також в тропічних районах, де представники роду ростуть переважно в горах.
Хріниця зростає на солончаках і на засолених ґрунтах лук, а також як бур'ян на полях біля доріг.
У флорі України хріниця представлена 16 видами. Найпоширеніша з них — хріниця смердюча (Lepidium ruderale) входить у Список дикорослих корисних рослин України. Хріницю сійну, або крес-салат (Lepidium sativum) розводять на городах як салатну рослину.[2]
До Червоної книги України занесені два види хріниці:
Ці ж обидва види входять до Переліку видів судинних рослин флори України, занесені до Європейського Червоного списку тварин і рослин, що знаходяться під загрозою зникнення у світовому масштабі (1991).[5]
Lepidium là chi thực vật có hoa trong họ Cải.[1]
Lepidium là chi thực vật có hoa trong họ Cải.
Lepidium L., 1753
СинонимыКлопо́вник (лат. Lepídium) — род растений семейства Капустные (Brassicaceae) порядка Капустоцветные (Brassicales).
В Ботаническом словаре Анненкова приводится несколько русских названий рода Lepidium: Жеруха, Красоля, Красовуля, Перечникъ, Режуха[2]. В то же время, в словаре Анненкова название Клоповник соотносится с полутором десятков других растений.
По информации базы данных The Plant List, род включает 234 вида[3].
Некоторые виды:
Клопо́вник (лат. Lepídium) — род растений семейства Капустные (Brassicaceae) порядка Капустоцветные (Brassicales).
В Ботаническом словаре Анненкова приводится несколько русских названий рода Lepidium: Жеруха, Красоля, Красовуля, Перечникъ, Режуха. В то же время, в словаре Анненкова название Клоповник соотносится с полутором десятков других растений.
Lepidium ruderale Ботаническая иллюстрация Якоба Штурма из книги Deutschlands Flora in Abbildungen, 1796
다닥냉이속은 배추과의 한 속이다. 약 175종을 거느리며 전 세계에 퍼져 있다.
한국에는 다음 아홉 종이 서식하는데 모두 북아메리카 또는 유럽에서 귀화한 식물이다.[1]
다닥냉이속은 배추과의 한 속이다. 약 175종을 거느리며 전 세계에 퍼져 있다.
한국에는 다음 아홉 종이 서식하는데 모두 북아메리카 또는 유럽에서 귀화한 식물이다.
국화잎다닥냉이 (Lepidium bonariense L.) 냄새냉이 (Lepidium didymum L.) 다닥냉이 (Lepidium apetalum Willd.) 대부도냉이 (Lepidium perfoliatum L.) 들다닥냉이 (Lepidium campestre R.Br.) 시베리아다닥냉이 (Lepidium sibiricum Schweigg.) 앉은잎다닥냉이 (Lepidium cordatum Willd. ex Stev.) 좀다닥냉이 (Lepidium ruderale L.) 콩다닥냉이 (Lepidium virginicum L.) 큰다닥냉이 (Lepidium sativum L.)