Aristolochia fangchi Y.C.Wu ex L.D.Chow & S.M.Hwang – gatunek rośliny z rodziny kokornakowatych (Aristolochiaceae Juss.). Występuje naturalnie w Chinach, w prowincjach Guangdong i Kuejczou oraz w regionie autonomicznym Kuangsi)[3]
Morfologia
- Pokrój
- Bylina pnąca o trwałych i lekko owłosionych pędach[3].
- Liście
- Mają podłużny lub podłużnie owalny kształt. Mają 6–16 cm długości oraz 3,5–5 cm szerokości. Są skórzaste. Nasada liścia ma zaokrąglony kształt. Z tępym lub ostrym wierzchołkiem. Są brązowe i owłosione od spodu. Ogonek liściowy jest owłosiony i ma długość 1–4 cm[3].
- Kwiaty
- Zebrane są po 2–4 w gronach. Mają purpurową barwę z żółtymi plamkami, białe wewnątrz. Mają kształt wygiętej tubki. Dorastają do 40–50 mm długości i 8–10 mm szerokości. Łagiewka ułożona jest poziomo lub skośnie, jajowata u podstawy. Mają po 6 pręcików. Podsadki mają owalny lub okrągły kształt i są sercowate u nasady[3].
- Owoce
-
Torebki mają 5–10 cm długości i 3–5 cm szerokości. Pękają u podstawy[3].
Biologia i ekologia
Rośnie w zaroślach i gęstych lasach. Występuje na wysokości od 500 do 1000 m n.p.m. Kwitnie od kwietnia do maja, natomiast owoce pojawiają się od lipca do września[3].
Zastosowanie
Roślina zawiera kwas syryngowy[4]. Ma on działanie antybakteryjne i przeciwutleniające[5].
Roślina zawiera także kwas arystolochowy, związek o dobrze udokumentowanym działaniu nefrotoksycznym i mutagennym, będący przyczyną tzw. „nefropatii ziół chińskich” skutkującej szybko postępującym włóknieniem nerek i rozwojem raka z nabłonka dróg moczowych u osób zażywających preparaty „odchudzające” zawierające Pin Yin (rodzaj roślin w tradycyjnej chińskiej klasyfikacji botanicznej)[6].
Przypisy
-
↑ Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2009-05-30].
-
↑ a b Aristolochia fangchi Y.C.Wu ex L.D.Chow & S.M.Hwang (ang.). The Plant List. [dostęp 4 kwietnia 2015].
-
↑ a b c d e f Aristolochia fangchi (fr.). Plantes & botanique. [dostęp 4 kwietnia 2015].
-
↑ Takeatsu Kimura, Ji-Xian Guo, Chung Ki Sung: International Collation of Traditional and Folk Medicine. Northeast Asia. T. 2. Cz. 2. World Scientific, 1996, s. 23, 26. ISBN 978-981-02-3130-9. [dostęp 2011-07-03]. (ang.)
-
↑ Chung Ki Sung, Takeatsu Kimura, Paul P.H. But, Ji-Xian Guo: International Collation of Traditional and Folk Medicine. Northeast Asia. T. 3. Cz. 3. World Scientific, 1998, s. 23, 26. ISBN 978-981-02-3639-7. [dostęp 2011-07-03]. (ang.)
-
↑ Marian Klinger. Nefropatia arystolochowa. „Medycyna Praktyczna”. 3 (265), s. 52–4, marzec 2012.
