Szarańczowate (Acrididae) – szeroko rozpowszechniona i najbardziej zróżnicowana morfologicznie rodzina owadów prostoskrzydłych (Orthoptera) obejmująca ponad 7500 gatunków, w języku polskim określanych nazwą szarańczaki[2]. W większości zamieszkują ciepłe strefy klimatyczne – tropikalną i subtropikalną, mniej liczne są w klimacie umiarkowanym.
Są wśród nich gatunki zdolne do tworzenia form stadowych, zagrażających uprawom rolnym. Szarańczowate występują na całym świecie, poza Antarktydą. W Polsce stwierdzono 35 gatunków[2].
Szarańczowate należą do prostoskrzydłych krótkoczułkich (Caelifera). Charakteryzują się wydłużonym ciałem spłaszczonym bocznie, dużą w stosunku do ciała głową, skocznymi i masywnymi nogami tylnymi. Oprócz krótkich czułków, mają też krótkie pokładełko. Na pokrywach i biodrach trzeciej pary nóg posiadają aparaty strydulacyjne (u osobników obu płci), służące do wydawania dźwięków podczas ruchów nóg. Narząd słuchowy położony jest po stronie brzusznej na I segmencie odwłoka (u skakunów obu narządów brak). Stopa 3-członowa.
Długość ciała szarańczowatych wynosi od kilku mm do ponad 10 cm.
Owady te są roślinożerne, liczne z nich są szkodnikami upraw (szarańcza wędrowna, szarańcza pustynna).
Samice składają w ziemi, rzadziej na butwiejącym drewnie, od 15 do 100 jaj, po czym osłaniają je pieniącą substancją[potrzebny przypis].
Gatunki zaliczane do szarańczowatych grupowane są w podrodzinach[3]:
Szarańczowate (Acrididae) – szeroko rozpowszechniona i najbardziej zróżnicowana morfologicznie rodzina owadów prostoskrzydłych (Orthoptera) obejmująca ponad 7500 gatunków, w języku polskim określanych nazwą szarańczaki. W większości zamieszkują ciepłe strefy klimatyczne – tropikalną i subtropikalną, mniej liczne są w klimacie umiarkowanym.
Są wśród nich gatunki zdolne do tworzenia form stadowych, zagrażających uprawom rolnym. Szarańczowate występują na całym świecie, poza Antarktydą. W Polsce stwierdzono 35 gatunków.