El pavu[1][2][3] (Meleagris) tamién conocíu como guajolote,[4] ye un clado d'aves galliformes de la familia Phasianidae qu'inclúi dos especies qu'habiten n'América. El pavu común o gallipavo[5][6](Meleagris gallopavo) ye nativu d'Estaos Xuníos y Méxicu; ente que'l pavu ocelado o de monte,[7] tamién llamáu kuts en llingua maya,[8] ye endémicu de les selves de la Península de Yucatán (Meleagris ocellata).
Tantu'l machu como la fema tienen la cabeza desnuda y un plumaxe de color cobrizu, negru, castañal o blancuciu, pero'l machu tien unes escrecencies carnoses, llamaes carúncules, que cuelguen de la cabeza y el pescuezu, y una destacada guedeya de plumes colgando del pechu. Miden hasta 1.17 m de llargu, siendo les aves más grandes de los montes nos qu'habiten y, como na mayoría de les munches especies de galliformes, el machu ye más grande que la fema y con más coloríu.
Los guajolotes aliméntense mayormente d'abiyotes, otres granes y inseutos. N'estáu montés viven en grupos hasta de 20 aves en llugares cercanos a árboles. Usualmente caminen anque nun pueden volar. N'estáu selvaxe los machos pesen ente 8 y 10 kg y les femes ente 4 y 5 kg, pero los animales adomaos lleguen a pesos mayores (15 kg los machos), una y bones la seleición por sieglos y los distintos procedimientos de reproducción y alimentación que tienden a llograr un rendimientu altu de carne pa l'alimentación humano.
Mientres el cortexu el machu atrai a la fema con soníos y depués espónxase alzando les sos plumes y abriendo la cola n'abanicu. La fema fecundada pon de 8 a 15 güevos nun nial ocultu ente la vexetación y depués guarar 25 a 30 díes hasta que salen los pitinos, que anque s'alimenten pola so cuenta, dependen de la proteición de la madre.
Esisten especímenes fósiles de Meleagridinae del Miocenu (fai aprosimao 23 millones d'años), como Rhegminornis[9] (Miocenu inferior Estaos Xuníos) y Proagriocharis (Miocenu cimeru-Pliocenu inferior).[10]
El guajolote primeramente esportóse de Méxicu a Europa nel sieglu XVI. El guajolote gallipavo o pavu selvaxe adomar por primer vegada en Méxicu fai yá más de mil años, de la mesma a empiezu del sieglu xx empezó a sumir en gran parte d'Estaos Xuníos.
Anguaño la cría de pavos domésticos ye una industria en gran escala en Norteamérica y Europa y el pavu ye'l platu preferíu pa celebraciones como la Navidá y el Día d'Aición de Gracies n'Estaos Xuníos.[11]
«Pavu» provien del llatín pavus,[12] ente que «guajolote» ye un nahuatlismo que deriva de la voz huexólotl (bisarma grande);[13][11][14] dambos términos designen a les especies d'esti xéneru. Pela so parte, «Meleagris» provien del griegu antiguu μελεαγρίς, pallabra que designaba a les pites de Guinea.[15]
.El pavu (Meleagris) tamién conocíu como guajolote, ye un clado d'aves galliformes de la familia Phasianidae qu'inclúi dos especies qu'habiten n'América. El pavu común o gallipavo(Meleagris gallopavo) ye nativu d'Estaos Xuníos y Méxicu; ente que'l pavu ocelado o de monte, tamién llamáu kuts en llingua maya, ye endémicu de les selves de la Península de Yucatán (Meleagris ocellata).
