Anser anser ye una especie d'ave anseriforme de la familia Anatidae autóctona d'Eurasia y el norte d'África. Esta especie ye l'ancestru montés de les oques doméstiques d'Europa. Los gansos domésticos s'amontesaron y estendieron n'otres partes de mundu como n'Australia.
El ánsar común ye'l más grande y robustu de los gansos del xéneru Anser. Caracterizar pol so cuerpu avolumáu, el so llargu pescuezu y el so picu gruesu y de color naranxa o rosado, ente que les sos pates son rosadas.[2] Mide ente 74 y 91 cm de llongura con un llargor de ales d'ente 41,2 y 48 cm. Lo que-y confier una envergadura alar d'ente 147 y 180 cm.[3][4][5] La so cola mide ente 6,2 y 6,9 cm, el so picu mide ente 6,4 y 6,9 cm de llargu, y el so tarsos ente 7,1 y 9,3 cm. Suel pesar ente 2,16 y 4,56 kg, con una media alredor de 3,3 kg. Los machos suelen ser más grandes que les femes, siendo'l dimorfismu sexual más pronunciáu na subespecie oriental rubirostris, qu'amás ye más grande de media que la subespecie nominal.[2]
El so plumaxe ye gris parduzu, coles nales, la cabeza y pescuezu más escuros, y el pechu y banduyu más claros, con llixos negros variables, siendo'l so parte caudal inferior ablancazada. El so pescuezu ta llixeramente rayáu llonxitudinalmente. Les plumes del so envés y lladrales tienen el cantu ablancazáu y tien una llinia blanca nel lladral cimeru. Los sos coberteras tán llixeramente coloriaes en contraste coles plumes de vuelu corites.
Munchos gansos naciellos tán cubiertos por plumón de color pardu oliváceo na parte cimera y amarellentáu escuru na inferior, y darréu camuda a un plumón gris parduzu más uniforme. El so picu primeramente ye gris coritu y vase volviendo amarellentáu. Les sos pates son de color gris oliváceo. Los xuveniles son daqué más parduzos, anque s'estremen principalmente de los adultos pola falta de llixos negros nel banduyu.[2][6] Los gansos comunes pueden llegar a vivir 17 años.
El so voz ye bien fuerte, a manera de trompeteo de tipu hoooonk, igual que la de les oques doméstiques.[2]
Ye un gansu de distribución paleártica y indomalaya. Habita en cuasi toa Europa y gran parte d'Asia, en zones costeres y güelgues. Cría principalmente nel norte y este d'Europa, estendiéndose la so zona de cría por una franxa que va dende Islandia, les islles Britániques y les costes d'Escandinavia y llega hasta'l norte de China y la metá sur del Krai de Jabárovsk, nel sureste de Rusia, pasando per Asia Central y Mongolia. Pel iviernu migra al sur d'Europa, oriente mediu y el norte de la rexón indomalaya, amás del estremu noroccidental d'África (el norte de Marruecos, Túnez y Arxelia). La mayor parte de los gansos d'Europa pasen l'iviernu nes marismas del Guadalquivir, el llagu Ischkeul de Túnez y nel oeste d'Arxelia.
Los gansos domésticos amontesar con facilidá y producieron poblaciones estables n'Australia.
La primer descripción científica d'esta especie foi realizada por Carlos Linneo na so obra Systema naturae en 1758 col mesmu nome que anguaño, Anser anser.[7] Reconócense trés subespecies:[8]
Los gansos comunes pueden ser tantu diurnos como nocherniegos. Si son alteriaos con frecuencia van aportar a les sos zones d'alimentación solo pela nueche. Los gansos comunes son aves migratories que se mueven escontra'l sur o'l suroeste pel iviernu, anque esisten poblaciones sedentaries en zones costeres o menos fríes que son sedentaries, como les que críen nel noroeste d'Europa. Esta especie ye una de les últimos gansos n'entamar la migración iverniza.[9] Ye carauterística de la so migración la formación en V, qu'amenorga la resistencia del aire, na que los individuos se turnan na posición de cabeza que ye na que más cuesta avanzar. Les sos rutes migratories nun tán marcaes genéticamente sinón que los individuos de cada población tienen qu'aprendeles siguiendo a los veteranos. Fora de la dómina de cría los gansos formen grandes bandaes que permanecen xuntes nes güelgues y zones d'alimentación.
Aliméntase pastiando yerbes y biltos del suelu; dacuando escava buscando raigaños y bulbos. Tamién recueyen plantes flotantes, pero raramente somorguien la so cabeza na agua.[10] Na seronda suelen restolar ente los rastroxos de los campos de maíz y a finales de branu nos de ceberes en busca de los enerxéticos granos.[11] Por razones de seguridá prefieren pastiar en llugares estenos, por eso los pacionales dedicaos al ganáu y los campos de llabor son ideales pa ellos.
Los ánsares comunes polo xeneral empareyar pa tola vida, pero si pierden a los so compañeru reemplazar por otru. Dependiendo del allugamientu la dómina de cría empieza ente mediaos de marzu y finales d'abril. El llugar de nidificación preferíu de los gansos grises son los llagos con amplies estensiones de cañaverales alredor y praos axacentes, qu'utilicen p'alimentase, anque tamién pueden movese llueñe pa pastiar. Los ánsares comunes tamién pueden criar nos banzaos, marismas, nes islles fluviales montiegues, ríos de corriente lenta y llanures d'hinchente. Suelen reproducise en colonies pocu trupes con gran distancia ente niales.
Añera nel suelu, nun buecu que tapiza parcialmente. Solo nes zones bien húmedes los niales allúguense sobre grandes acumuladures de plantes palustres. Pon de cuatro a seis güevos nuna sola niarada per añu, siendo les puestes dende finales de marzu a principios de xunu. Los sos güevos son blancos y de forma cuasi elíptica. Polo xeneral cada güevos ye puestu con una distancia de pocu más de 24 hores. La incubación realizar solo la fema, ente que'l machu busca quédase cerca del nial. La eclosión producir tres unos 27 a 29 díes, y los pitucos tarden en desenvolvese ente 50 y 60 díes. Xeneralmente los xuveniles quedar al pie de los sos padres hasta la siguiente dómina de cría y faen xuntos la migración.
Esisten numberoses races doméstiques europees que se críen como aves de corrolada, anque toes considérense pertenecientes a la subespecie Anser anser domesticus. Son criaes especialmente pola so carne y p'ellaborar foie gras, anque tamién se peracaben los sos güevos. Tamién son usaes como aves ornamentales n'estanques de parques y xardinos. Ente les variedaes doméstiques destaquen:
Estes aves son reconocíes pola so agresividá territorial nes granxes tantu con otres aves como colos humanos, y por eso les oques fueron usaes tradicionalmente como animales guardianes nes granxes, que llogren ser inclusive más eficientes qu'un perru guardián sollertando a los sos dueños de la presencia d'un intrusu, por cuenta de que tán siempres sollerta y entamen un gran polveru de berros y gazníos en cuanto detecten a un estrañu.
Dende les sos tases de población más baxes na década de 1970, cuando la población montesa total europea yera d'unos 20.000 exemplares, la tenencia de la so población foi aumentar, con aproximao 170.000 exemplares nos años 1980, hasta unos 250.000 gansos en 2003. Esto supunxo non solo que les sos zones tradicionales de reproducción aumentaren la so densidá, sinón que tamién s'espandieron a zones onde sumieren, especialmente n'Alemaña y los Países Baxos.
Esta páxina forma parte del wikiproyeutu Aves, un esfuerciu collaborativu col fin d'ameyorar y organizar tolos conteníos rellacionaos con esti tema. Visita la páxina d'alderique del proyeutu pa collaborar y facer entrugues o suxerencies. Anser anser ye una especie d'ave anseriforme de la familia Anatidae autóctona d'Eurasia y el norte d'África. Esta especie ye l'ancestru montés de les oques doméstiques d'Europa. Los gansos domésticos s'amontesaron y estendieron n'otres partes de mundu como n'Australia.
.jpg)
_en_el_Palacio_de_Nymphenburg,_M%C3%BAnich,_Alemania13.JPG)
_in_flight_1700.jpg)
