Galloanserae

Els gal·loanseris (Galloanserae) formen un clade d'ocells al que habitualment hom dona categoria de superordre, dins la infraclasse dels neògnats (Neognathae). Està format pels ordres dels anseriformes (Anseriformes) i els gal·liformes (Galliformes).^[1] Estudis morfològics i moleculars suggereixen que aquests dos grups són parents propers. Aquests dades s'han recolzat per estudis de seqüències d'ADN,^[2] així com de presència/absència de retrotransposons.^[3]

Característiques

Tot i que presenten una gran diversitat ecològica i, per tant, diverses adaptacions morfològiques i etològiques als diferents estils de vida, hi ha algunes característiques coincidents entre els dos ordres.

• Els galloanserae són molt prolífics, amb postes de més de 5 ous, arribant a més de 10, que són moltes per a ocells tan grosos. Per exemple els ocells rapinyaires i els coloms poques vegades ponen més de dos ous.

• Encara que la majoria de les aus són monògames, almenys durant cada temporada de cria, molts Galloanserae són notòriament polígams o poligínics. Per als ornitòlegs, això és particularment conegut en el cas dels ànecs, en què els mascles s'agrupen a vegades, per acosar les femelles. Més familiar resulta el cas dels costums polígames del gall domèstic, en què normalment un o dos galls romanen amb un ramat de femelles.

• La hibridació és molt freqüent entre gèneres de galloanserae, mentres que entre altres ocells normalment no es produeixen híbrids genèrics viables. Les pintades han hibridat amb èxit amb gallines i paons, amb els quals no estan íntimament relacionades. Aquest factor complica molt la investigació basada en seqüències d'ADNmt. La raça nord-americana d'ànec collverd, per exemple, sembla que deriva d'alguns mascles que van arribar des de Sibèria, es va establir, i es van aparellar amb ancestres de l'ànec negrós.^[4]

• Els joves galloanserae són presenten molta precocitat, ja que poden nedar i bussejar dues hores després de l'eclosió. Les cries dels megapòdids estan completament emplomallades i fins i tot poden volar distàncies llargues, tan aviat surten del niu.

Sistemàtica i evolució

Aquestes aus són el primer llinatge de neògnats a evolucionar. Dels escassos fòssils trobats fins ara, es dedueix que ja estaven molt estesos al final del Cretaci, essent el grup predominant entre les aus modernes, tot i que pertanyien a un llinatge avui extint, eren contemporanis dels dinosaures (no aviaris). A diferència dels Gal·liformes, morfològicament bastant conservadors, els anseriformes s'han adaptat a una alimentació per filtració i es caracteritzen per un gran nombre de autapomorfismes relacionats amb aquest estil de vida. Els avançats sistemes d'alimentació dels Anseriformes, juntament amb les similituds del Presbyornis, un primitiu anseriforme, amb els ocells limícoles, va portar alguns científics a relacionar anseriformes i caradriformes.^{[5] [6]} No obstant això, els successius estudis donen suport al clade Galloanserae, que continua sent acceptat com un llinatge evolutiu per la gran majoria dels científics.

A més dels membres vius, el Gastornithidae són probablement un membre prehistòric dels Galloanserae.

Referències

Galloanserae je jedna ze dvou hlavních vývojových větví moderních ptáků.^[1] Její zástupci jsou také známí pod obecným označením drůbež. Zástupci této vývojové linie žijí téměř ve všech oblastech světa. Patří sem všechny ekonomicky významné skupiny ptáků s dlouhou historií domestikace. Poslední výzkumy potvrdily monofylii obou kladů této skupiny (vrubozobých a hrabavých). V současné době je rozlišováno 452 druhů v osmi čeledích.^[2]

Členění skupiny

• Galloanserae
  • řád: vrubozobí (Anseriformes)
    • čeleď: kamišovití (Anhimidae)
    • čeleď: husovcovití (Anseranatidae)
    • čeleď: kachnovití (Anatidae)
  • řád: hrabaví (Galliformes)
    • čeleď: tabonovití (Megapodiidae)
    • čeleď: hokovití (Cracidae) – polyfyletická
    • čeleď: perličkovití (Numididae)
    • čeleď: křepelovití (Odontophoridae)
    • čeleď: bažantovití (Phasianidae) – polyfyletická

Reference

1. ↑ Aves – A Taxonomy in Flux 2.5
2. ↑ EO, S. H.; BININDA-EMONDS, O. R. P; CARROLL, J. P. A phylogenetic supertree of the fowls (Galloanserae, Aves). Zoologica Scripta. 2009, roč. 38, s. 465–481. Dostupné online.

Die Galloanserae (Lat. Gallus = „Hahn“ und Anser = „Gans“) sind neben den Neoaves eine von zwei Großgruppen der Neukiefervögel und beinhalten die namensgebenden Ordnungen der Hühnervögel (Galliformes) und Gänsevögel (Anseriformes) sowie ausgestorbene Gruppen, die mit ihnen näher verwandt sind als mit den Neoaves, darunter möglicherweise die Pelagornithidae^[2] und die Gastornithidae.^[3] Die Jungen der Galloanserae sind Nestflüchter.

Gemeinsame abgeleitete osteologische Merkmale der Hühnervögel und Gänsevögel liegen im Schädel vor: Die Basipterygoid-Fortsätze sind eiförmig und festsitzend, das Quadratum weist nur zwei Mandibulargelenkknorren auf und der Unterkiefer zeigt lange klingenförmige Retroartikularfortsätze.^[4] Des Weiteren belegen beinahe alle Analysen molekularer Daten (z. B. mitochondrieller DNA; DNA des Zellkerns; DNA-DNA-Hybridisierung) die nahe Verwandtschaft beider Gruppen.^[1][5][6]

Erste Belege für galloanserine Vögel stellen wahrscheinlich Skelettfunde der späten Kreidezeit dar, die als Palintropus, Vegavis und Austinornis beschrieben wurden.^[4][7]

Im März 2020 beschrieben belgische Wissenschaftler einen taubengroßen 66,7 Millionen Jahre alten fossilen Vogel (Asteriornis maastrichtensis), der Merkmale von Gänsen und Hühnern zeigt.^[8]

Systematik

Die Galloanserae zeigen nach der Review-Arbeit von Mayr (2009) folgende Verwandtschaftsverhältnisse (ergänzt um Ichthyornis und die Carinatae nach Benton, 2005):^[4][9]

Carinatae

Ichthyornis

Neornithes

Urkiefervögel

Neukiefervögel

Neoaves

Galloanserae

Hühnervögel

? Pelagornithidae

Anserimorphae

? Gastornithidae

? Dromornithidae

Gänsevögel

Belege

1. ↑ ^{a b} C. G. Sibley, J.E. Ahlquist, B. L. Monroe: A classification of the living birds of the world based on DNA-DNA hybridization studies. Auk 105, 1988, S. 409–423.
2. ↑ E. Bourdon: Osteological evidence for sister group relationship between pseudo-toothed birds (Aves: Odontopterygiformes) and waterfowls (Anseriformes). Naturwissenschaften 92, 2005, S. 586–591.
3. ↑ A. Andors: Reappraisal of the Eocene groundbird Diatryma (Aves: Anserimorphae). In: K. E. Campbell (Hrsg.): Papers in avian paleontology honoring Pierce Brodkorb. National History Museum of Los Angeles City Science Series 36, S. 109–125, 1992.
4. ↑ ^{a b c} G. Mayr: Paleogene fossil birds. Springer, Berlin/ Heidelberg, 2009, 262 S., ISBN 3540896279
5. ↑ C. G. Sibley, J.E. Ahlquist: Phylogeny and classification of birds: a study in molecular evolution. Yale University Press, New Haven, 1990.
6. ↑ P. G. P. Ericson, C. L. Anderson, T. Britton, A. Elzanowski, U. S. Johansson, M. Kallersjo, J. I. Ohlson, T. J. Parsons, D. Zuccon, G. Mayr: Diversification of Neoaves: integration of molecular sequence data and fossils. Biological Letters 2 (4), 2006, S. 543–547. doi:10.1098/rsbl.2006.0523.
7. ↑ S. Hope: The Mesozoic radiation of Neornithes. In: Chiappe, L. & Witmer, L. (eds.), Mesozoic Birds: Above the Heads of Dinosaurs, 2002, S. 339–388.
8. ↑ Field, Daniel J.; Benito, Juan; Chen, Albert; Jagt, John W. M.; Ksepka, Daniel T. (18 March 2020). Late Cretaceous neornithine from Europe illuminates the origins of crown birds. Nature. 579 (7799): 397–401. doi:10.1038/s41586-020-2096-0. ISSN 1476-4687.
9. ↑ M. J. Benton: 'Vertebrate Palaeontology. 3rd edition, Blackwell, Oxford, 2005, 455 S. ISBN 0-632-05637-1

De goes- en hineftigen (Latynske namme: Galloanserae) foarmje in boppeskift fan 'e klasse fan 'e fûgels (Aves), de ûnderklasse fan 'e moderne fûgels (Neornithes) en de tuskenklasse fan 'e nijkakigen (Neognathae). Dit boppeskift wurdt foarme troch twa skiften, nammentlik de goeseftigen (Anseriformes), dêr't de û.m. de guozzen, swannen, einen ta hearre, en de hineftigen (Galliformes), mei as leden û.o. de pauwen, fazanten en hinnen. In mooglik trêde skift dat ta dizze selde groep heart, wurdt foarme troch de útstoarne Gastornithiformes.

Untwikkeling

Hoewol't se net bot opinoar lykje, hat út anatomysk en molekulêr ûndersyk bliken dien dat de goeseftigen en de hineftigen genetysk en yn harren evolúsjonêre ûntjouwing tige nau oaninoar besibbe binne. Om it ienfâldich út te drukken: de ein en de hin hawwe ien mienskiplike foarâlder. De nijkakigen (Neognathae) spjalten har omtrint 90 miljoen jier lyn op yn 'e goes- en hineftigen en it sustertakson dêrfan, de nije fûgels (Neoaves), dêr't de measte oare libbene fûgelsoarten ta hearre. De opspjalting fan 'e goes- en hineftigen yn 'e beide skiften fan 'e goeseftigen en de hineftigen moat omtrint 85 miljoen jier lyn syn beslach krigen hawwe.

Boppeskiftopbou

கோழி எனும் பறவைகள் ஆனவை இரு உயிரியல் வரிசைகளில் ஒன்றைக் குறிப்பது ஆகும். ஒன்று விளையாட்டுக்கோழி அல்லது நிலக்கோழி (Galliformes), மற்றொன்று நீர்க்கோழி (Anseriformes). உடற்கூறியல் மற்றும் மூலக்கூறு ஒற்றுமைகள் பற்றிய ஆய்வுகள் இந்த இரண்டு குழுக்களும் நெருங்கிய பரிணாம உறவுகளாகும் என்பதைக் காட்டுகின்றன; ஒன்றாக, இவை கோழி பெருவரிசையை உருவாக்குகின்றன. அது விஞ்ஞானரீதியாக கேலோயன்சிரி என அழைக்கப்படுகிறது.^[2]

உசாத்துணை

Fowl are birds belonging to one of two biological orders, namely the gamefowl or landfowl (Galliformes) and the waterfowl (Anseriformes). Anatomical and molecular similarities suggest these two groups are close evolutionary relatives; together, they form the fowl clade which is scientifically known as Galloanserae (initially termed Galloanseri) (Latin gallus (“rooster”) + ānser (“goose”)).^[3] This clade is also supported by morphological and DNA sequence data^[4] as well as retrotransposon presence/absence data.^[5]

Terminology

As opposed to "fowl", "poultry" is a term for any kind of domesticated bird or bird captive-raised for meat, eggs, or feathers; ostriches, for example, are sometimes kept as poultry, but are neither gamefowl nor waterfowl. In colloquial speech, however, the term "fowl" is often used near-synonymously with "poultry," and many languages do not distinguish between "poultry" and "fowl". Nonetheless, the fact that the Galliformes and Anseriformes most likely form a monophyletic group makes a distinction between "fowl" and "poultry" warranted.

The historic difference is due to the Germanic/Latin split word pairs characteristic of Middle English; the word 'fowl' is of Germanic origin (cf. Old English "fugol", West Frisian fûgel, Dutch vogel, German Vogel, Swedish fågel, Danish/Norwegian fugl), whilst 'poultry' is of Latin via Norman French origin;^[6][7] the presence of an initial /p/ in poultry and an initial /f/ in fowl is due to Grimm's Law.

Many birds that are eaten by humans are fowl, including poultry such as chickens or turkeys, game birds such as pheasants or partridges, other wildfowl like guineafowl or peafowl, and waterfowl such as ducks or geese.

Characteristics

While they are quite diverse ecologically and consequently, in an adaptation to their different lifestyles, also morphologically and ethologically, some features still unite water- and landfowl. Many of these, however, are plesiomorphic for Neornithes as a whole, and are also shared with paleognaths.

• Galloanserae are very prolific; they regularly produce clutches of more than five or even more than 10 eggs, which is a lot for such sizeable birds. By comparison, birds of prey and pigeons rarely lay more than two eggs.
• While most living birds are monogamous, at least for a breeding season, many Galloanserae are notoriously polygynous or polyandrous. To ornithologists, this is particularly well known in dabbling ducks, where the males band together occasionally to "gang rape" unwilling females. The general public is probably most familiar with the polygynous habits of domestic chickens, where usually one or two roosters are kept with a whole flock of females.
• Hybridization is extremely frequent in the Galloanserae, and genera, not usually known to produce viable hybrids in birds, can be brought to interbreed with comparative ease. Guineafowl have successfully produced hybrids with domestic fowl and Indian peafowl, to which they are not particularly closely related as Galliformes go. This is an important factor complicating mtDNA sequence-based research on their relationships. The mallards of North America, for example, are apparently mostly derived from some males which arrived from Siberia, settled down, and mated with American black duck ancestors.^[8] See also Gamebird hybrids.
• Galloanserae young are remarkably precocious. Anseriform young are able to swim and dive a few hours after hatching, and the hatchlings of mound-builders are fully feathered and even able to fly for prolonged distances as soon as they emerge from the nest mound.

Systematics and evolution

From the limited fossils that have to date been recovered, the conclusion that the Galloanserae were already widespread—the predominant group of modern birds—by the end of the Cretaceous is generally accepted nowadays. Fossils such as Vegavis indicate that essentially modern waterfowl, albeit belonging to a now-extinct lineage, were contemporaries of the non-avian dinosaurs. While the dominant avialans of the Mesozoic Era, the Enantiornithes, died out with all other non-avian dinosaurs, the Galloanserae (fowl) survived to become the first successful group of modern birds after the other dinosaurs died out.

As opposed to the morphologically fairly conservative Galliformes, the Anseriformes have adapted to filter-feeding and are characterized by many autapomorphies related to this lifestyle. The extremely advanced feeding systems of the Anseriformes, together with similarities of the early anseriform Presbyornis to shorebirds, had formerly prompted some scientists to ally Anseriformes with Charadriiformes, instead.^[9][10] However, as strong support for the Galloanserae has emerged in subsequent studies, the fowl clade continues to be accepted as a genuine evolutionary lineage by the vast majority of scientists.

Relationship with humans

Spiritual meanings and representations

Fowl have deep spiritual meanings and roots in ancient cultures, such as Hinduism in India and in many Pagan cultures throughout the world. The peacock, for example, represents truth, beauty, honor, and strength and dreams of peacocks are referred to as good omens.^[11]

As food

Fowl are frequently kept for both meat and eggs. Chickens, by far, are the most heavily consumed and farmed out of all of them. Other fowl commonly used in cooking include ducks, geese and turkeys. Birds such as guineafowl or peafowl are rarely eaten in the West, primarily due to unavailability or high cost.

As game

Various species of fowl are hunted for both sport and food. Pheasants have been widely introduced and naturalized outside of their native range in Asia to Europe and North America for use as game.

References

Kokanseroj estas vorto por birdoj ĝenerale sed kutime aludas al birdoj apartenantaj al unu de du biologiaj ordoj, nome la kokoj (Kokoformaj) kaj la anseroj kaj anasoj (Anseroformaj). Studoj pri anatomiaj kaj molekulaj similaĵoj sugestas ke tiuj du grupoj estas proksima parencoj laŭ evoluo; kune ili formas la kokanseran kladon kiu estas science konata kiel Galloanserae (dekomence laŭ termino Galloanseri).^[1] Tiu klado estas subtenata de informo morfologia kaj pri sekvencoj de DNA^[2] same kiel pri retrotransposon.^[3]

Karakteroj

kvankam estas tre diversaj ekologiaj kaj sekve, kiel adapto al ties diferencaj vivostiloj, ankaŭ morfologiaj kaj etologiaj, estas ankoraŭ kelkaj karakteroj kiuj unuigas ambaŭ grupojn (kokoj kaj anasoj). Multaj el tiuj, tamen, estas pleziomorfaj ĉe Neornithes kiel tutaĵo, kaj estas kunhavataj ankaŭ de Paleognatoj.

• Galloanserae estas tre fekundaj; ili regule produktas ovarojn da pli da 5 aŭ eĉ de pli da 10 ovoj, kio estas multe por tiomgrandaj birdoj. Ekzemple rabobirdoj kaj kolomboj rare demetas pli da du ovoj.
• Dum plej parto de vivantaj birdoj estas monogamaj, almenaŭ por ĉiu reprodukta sezono, multaj Kokanseroj estas rimarkinde poliginaj aŭ poligamaj. Por ornitologoj, tio estas bone konata ĉe anatenoj, ĉe kiuj maskloj are vagadas por "arpaerforti" nevolajn inojn. La ĝenerala publiko plej probable plej konas la poliginiajn kutimojn de gekokoj, ĉe kiuj kutime unu aŭ du virkokoj pariĝas kun tuta kokinaro.
• Hibridiĝo estas tre ofta ĉe Kokanseroj, kaj diversaj genroj, nekonataj kiel produktantoj de eblaj hibridoj ĉe birdoj, povus interreproduktiĝi kun similaj birdoj. Numidoj sukcese produktis hibridojn kun hejmaj kokoj kaj kun la Barata pavo, al kiu Kokanseroj ne estas tre rilataj. Tio estas grava faktoro kiu komplikas la studojn pri DNA pri ties rilataro. La Platbeka anaso de Nordameriko ekzemple estas ŝajne pli devena el kelkaj maskloj kiuj alvenis el Siberio, setlixgis kaj pariĝis kun prauloj de Nigra anaso.^[4]
• Idoj de Kokanseroj estas rimarkinde frumaturaj. Ili povas naĝi kaj plonĝi nur kelkajn horojn post eloviĝo kaj la idoj de amasuloj estas kovritaj de plumoj kaj povas flugi longdistance tuj post eliro de la amasnesto.

Notoj

1. ↑ Sibley, C, Ahlquist, J. & Monroe, B. (1988)
2. ↑ Chubb, A. (2004)
3. ↑ Kriegs et al. (2007)
4. ↑ Kulikova, I. et al. (2005)

References

• Benson, D. (1999): Presbyornis isoni and other late Paleocene birds from North Dakota. Smithsonian Contributions to Paleobiology 89: 253-266.
• Chubb, A. (2004): New nuclear evidence for the oldest divergence among neognath birds: the phylogenetic utility of ZENK(i). Molecular Phylogenetics and Evolution 30: 140-151
• Feduccia, A. (1999): The Origin and Evolution of Birds, Second Edition. Yale University Press, New Haven.
• Kriegs, Jan Ole; Matzke, Andreas; Churakov, Gennady; Kuritzin, Andrej; Mayr, Gerald; Brosius, Jürgen & Schmitz, Jürgen (2007): Waves of genomic hitchhikers shed light on the evolution of gamebirds (Aves: Galliformes). BMC Evolutionary Biology 7: 190 (Fulltext).
• Kulikova, Irina V.; Drovetski, S.V.; Gibson, D.D.; Harrigan, R.J.; Rohwer, S.; Sorenson, Michael D.; Winker, K.; Zhuravlev, Yury N. & McCracken, Kevin G. (2005): Phylogeography of the Mallard (Anas platyrhynchos): Hybridization, dispersal, and lineage sorting contribute to complex geographic structure. Auk 122 (3): 949-965. [English with Russian abstract] DOI: 10.1642/0004-8038(2005)122[0949:POTMAP]2.0.CO;2 PDF fulltext. Erratum: Auk 122 (4): 1309. DOI: 10.1642/0004-8038(2005)122[0949:POTMAP]2.0.CO;2
• Sibley, C.G.; Ahlquist, J.E. & Monroe, B.L. (1988): A classification of the living birds of the world based on DNA-DNA hybridization studies. Auk 105: 409-423.

Galloanserae es un clado de aves neognatas compuesto por los grupos Galliformes y Anseriformes, los cuales presentan una distribución cosmopolita. Debido a las similitudes anatómicas y moleculares se estableció que estos dos clados están emparentados evolutivamente y se incluyeron juntos en Galloanserae que fue inicialmente denominado Galloanseri.^[1]​ Este clado es apoyado además por otros estudios morfológicos y de datos de secuencia de ADN^[2]​ así como por datos de presencia/ausencia de retrotransposones.^[3]​ Los miembros de Galloanserae son las aves más importantes en la alimentación humana como aves domésticas, y también como aves de caza. Gallinas, pavos, pintadas, faisanes, perdices, codornices, patos, gansos y otras aves similares pertenecen a este grupo.

Características

Ecológicamente es un grupo extremadamente diverso y consecuentemente, en la adaptación a los diferentes estilos de vida, también es diverso morfológicamente y conductualmente, sin embargo existen algunas características evidentes que unen a Galliformes y Anseriformes. Muchas de éstas, sin embargo, son plesiomórficas para todo Neornithes, y son también compartidas con Paleognathae.

• Las aves en Galloanserae son muy prolíficas; regularmente producen nidadas de más de 5 o incluso más de 10 huevos, lo que es mucho para aves tan grandes. Por ejemplo las aves de presa y las palomas rara vez ponen más de dos huevos.
• Mientras la mayoría de las aves vivientes son monógamas, al menos durante la estación de cría, muchos miembros de Galloanserae notoriamente son poligínicos o polígamos. Para los ornitólogos, esto es particularmente bien conocido en los patos. El público general está más familiarizado con los hábitos polígamos del gallo doméstico en el corral, donde sólo uno o dos se mantienen junto a todo un harén de hembras.

• La hibridación es extremadamente frecuente en Galloanserae, y pueden entrecruzarse géneros con relativa facilidad, comparando con otras aves donde no suelen verse híbridos genéricos viables. Los guineos producen híbridos al cruzarse con y gallos domésticos y con pavorreales con los que no están muy estrechamente relacionados dentro de Galliformes. Esto es un factor importante en la complicación de los estudios de parentesco basados en análisis de secuencia de ADN mitocóndrico de estas aves. La subespecie de Ánade Azulón que vive en América del Norte, por ejemplo, aparentemente es mayormente derivada de algunos machos que llegaron de Siberia, se asentaron, y aparearon con hembras de ancestros del Ánade Sombrío.^[4]​

• Los jóvenes en Galloanserae son notablemente precoces. Los jóvenes de Anseriformes son capaces de nadar y bucear pocas horas después de la eclosión y los polluelos de los talégalos están completamente emplumados y capacitados para volar inclusive distancias prolongadas tan pronto salen del cascarón y de su nido monticular.

Sistemática y evolución

De los escasos fósiles que se han descubierto hasta ahora, se acepta actualmente la conclusión de que al final del Cretácico ya estaban ampliamente distribuidos —de hecho era el grupo predominante de las aves modernas—. Fósiles como los de Vegavis indican que anseriformes esencialmente modernas— aunque pertenecientes a linajes ya extintos— eran contemporáneas de los dinosaurios (no avianos). En oposición a las bastante conservadoras Galliformes, las Anseriformes se han adaptado a la alimentación por filtración y se caracterizan por un gran número de autapomorfismos relacionados con este estilo de vida. Anteriormente, los sistemas de alimentación extremadamente avanzados de Anseriformes, junto con las similitudes del anseriforme primitivo Presbyornis con las aves limícolas, habían llevado a algunos científicos a asociarlas en vez con Charadriiformes.^[5]​^[6]​ Sin embargo, Galloanserae continúa aceptándose como linaje evolutivo genuino por una vasta mayoría de científicos dado que estudios posteriores han apoyado fuertemente su existencia.

Galloanserae incluye, además de los órdenes vivientes mencionados, al orden extinto, probablemente prehistórico, Gastornithiformes.

Galloanserae Anseriformes  

Anhimidae

     

Anseranatidae

   

Anatidae

      Galliformes  

Megapodiidae

     

Cracidae

     

Numididae

     

Odontophoridae

   

Phasianidae

           

Cladograma basado en Hackett et al. (2008).^[7]​

Notas

Referencias

• Benson, D. (1999): Presbyornis isoni and other late Paleocene birds from North Dakota. Smithsonian Contributions to Paleobiology 89: 253-266.
• Chubb, A. (2004): New nuclear evidence for the oldest divergence among neognath birds: the phylogenetic utility of ZENK(i). Molecular Phylogenetics and Evolution 30: 140-151
• Feduccia, A. (1999): The Origin and Evolution of Birds, Second Edition. Yale University Press, New Haven.
• Kriegs, Jan Ole; Matzke, Andreas; Churakov, Gennady; Kuritzin, Andrej; Mayr, Gerald; Brosius, Jürgen & Schmitz, Jürgen (2007): Waves of genomic hitchhikers shed light on the evolution of gamebirds (Aves: Galliformes). BMC Evolutionary Biology 7: 190 (Texto completo).
• Kulikova, Irina V.; Drovetski, S.V.; Gibson, D.D.; Harrigan, R.J.; Rohwer, S.; Sorenson, Michael D.; Winker, K.; Zhuravlev, Yury N. & McCracken, Kevin G. (2005): Phylogeography of the Mallard (Anas platyrhynchos): Hybridization, dispersal, and lineage sorting contribute to complex geographic structure. Auk 122 (3): 949-965. [Inglés con resumen en ruso] DOI: 10.1642/0004-8038(2005)122[0949:POTMAP]2.0.CO;2 Texto completo PDF. Erratum: Auk 122 (4): 1309. DOI: 10.1642/0004-8038(2005)122[0949:POTMAP]2.0.CO;2
• Sibley, C.G.; Ahlquist, J.E. & Monroe, B.L. (1988): A classification of the living birds of the world based on DNA-DNA hybridization studies. Auk 105: 409-423.

Galloanserae on lindude ülemselts.

Ülemseltsi on arvatud kaks seltsi: hanelised (Anseriformes) ja kanalised (Galliformes).

Les Galloanserae sont un super-ordre d'oiseaux. Selon la taxinomie Sibley-Ahlquist, la lignée des Galloanserae^[1] a depuis longtemps divergé des autres lignées de néognathes dont elle constitue la base.

Systématique

Le super-ordre des Galloanserae a été créé en 1988 par les ornithologues américains Charles Gald Sibley (1917-1998), Jon Edward Ahlquist (1944-2020) et Burt Monroe (1930-1994)^[1].

Liste des ordres

Selon NCBI (5 août 2021)^[2] :

• ordre des Anseriformes Wagler, 1831
• ordre des Galliformes Temminck, 1820

Étymologie

Leur nom est formé de « gallo » pour les galliformes et « anserae » pour les ansériformes.

Publication originale

• (en) Charles G. Sibley, Jon E. Ahlquist et Burt L. Monroe Jr., « A Classification of the Living Birds of the World Based on Dna-Dna Hybridization Studies », The Auk, Washington, American Ornithological Society, vol. 105, n^o 3,‎ juillet 1988, p. 409–423 (ISSN et , OCLC , BNF , JSTOR , lire en ligne)

Références taxonomiques

• (en) Référence Animal Diversity Web : Galloanserae
• (en) Référence Fauna Europaea : Galloanserae
• (en) Référence NCBI : Galloanserae (taxons inclus) (consulté le 5 août 2021)
• (en) Référence Tree of Life Web Project : Galloanserae (consulté le 5 août 2021)

Notes et références

O dos Galloanserae é un clado (considerado como superorde) de aves da subclase dos neognatos e infraclase dos neognatos, constituído polas ordes dos galiformes e os anseriformes.

Os membros dos Galloanserae son as aves máis importantes para a alimentación humana como aves domésticas, e tamén como aves de caza. Galiñas, pavos, pintadas, faisáns, perdices, paspallás, patos, gansos e outras aves similares pertencen a este grupo.

Características

Ecolóxicamente é un grupo extremadamente diverso e, consecuentemente, na adaptación aos diferentes estilos de vida, tamén é diverso morfoloxicamente e condutualmente; porén existen algunhas características evidentes que unen a galiformes e anseriformes. Moitas destas, porén, son plesiomórficas para todas as aves modernas, e son tamén compartidas coas antigas.

• Son aves moi prolíficas; regularmente producen niñadas de máis de 5 ou incluso máis de 10 ovos, o que é moito para aves tan grandes. Por exemplo as aves de presa e as pombas rara vez poñen máis de dous ovos.
• Mentres que a maioría das aves viventes son monógamas, polo menos durante a estación de cría, moitos membros dos Galloanserae son notoriamente polixínicos ou polígamos. Para os ornitólogos, isto é particularmente ben coñenocido nos patos, onde os machos forman "cuadrillas para violar" ás femias renuentes. O público xeral está máis familiarizado cos hábitos polígamos do galo doméstico no curral, onde só un ou dous manteñen xunto a todo un "harén" de femias.
• A hibridación é extremadamente frecuente en Galloanserae, e poden entrecruzarse xéneros con relativa facilidade, comparando con outras aves onde non aditan verse híbridos xenéricos viábeis. As pintas producen híbridos ao cruzárense con galos domésticos e con pavóns, cos que non están moi estreitamente relacionados dentro dos galiformes. Isto é un factor importante na complicación dos estudos de parentesco baseados en análises de secuencia de ADN mitocondrial destas aves. A subespecie de lavanco que vive en América do Norte, por exemplo, aparentemente é maiormente derivada dalgúns machos que chegaron de Siberia, asentáronse alí, e apareáronse con femias de antepasados de pato sombrío.^[1]
• Os xuvenís son notabelmente precoces. Os dos anseriformes son capaces de nadar e mergullarse poucas horas despois da eclosión do ovo, e os pitos dos talégalos están completamente emplumados e capacitados para voaren, incluso a grandes distancias, tan pronto como saen da casca e do seu niño.

Sistemática e evolución

Descrición

O grupo foi descrito en 1988 por Charles Sibley, Jon Edward Ahlquist e Burt Monroe.^[2]

Evolución

Debido ás similitudes anatómicas e moleculares estableceuse que as dúas ordes citadas están emparentadas evolutivamente e incluíronse xuntas en Galloanserae que foi inicialmente denominado Galloanseri.^[2] Este clado é apoiado ademais por outros estudos morfolóxicos e de datos de secuencia de ADN,^[3] así como por datos de presenza/ausencia de retrotransposóns.^[4]

Dos escasos fósiles que se descubriron até agora, acéptase actualmente a conclusión de que ao final do Cretáceo xa estaban amplamente distribuídos. De feito era o grupo predominante das aves modernas. Fósiles como os de Vegavis indican que anseriformes esencialmente modernos, aínda que pertencentes a liñaxes xa extintas, eran contemporáneos dos dinosaurios (non avianos). En oposición ás bastante conservadoras galiformes, as anseriformes adaptárose á alimentación por filtración, e caracterízanse por un gran número de autapomorfismos relacionados con este estilo de vida. Anteriormente, os sistemas de alimentación extremadamente avanzados de dosA anseriformes, xunto coas similitudes do anseriforme primitivo Presbyornis coas aves limícolas, levaran a algúns taxónomos a asocialas cos Charadriiformes.^[5][6] Porén, Galloanserae continúa aceptándose como liñaxe evolutiva xenuína por unha vasta maioría de científicos, dado que estudos posteriores apoiaron fortemente a súa existencia.

Filoxenia

As relacións filoxenéticas dos Galloanserae móstranse neste cladograma, baseado en Hackett et al. (2008):^[7]

Galloanserae Anseriformes  

Anhimidae

     

Anseranatidae

   

Anatidae

      Galliformes  

Megapodiidae

     

Cracidae

     

Numididae

     

Odontophoridae

   

Phasianidae

           

Notas

Véxase tamén

Bibliografía

• Benson, D. (1999): "Presbyornis isoni and other late Paleocene birds from North Dakota". Smithsonian Contributions to Paleobiology 89: 253-266.
• Chubb, A. (2004): "New nuclear evidence for the oldest divergence among neognath birds: the phylogenetic utility of ZENK(i)". Molecular Phylogenetics and Evolution 30: 140-151.
• Feduccia, A. (1999): The Origin and Evolution of Birds, 2nd edition. New Haven, Connecticut, USA: Yale University Press. ISBN 978-0-3000-6460-5.
• Kriegs, Jan Ole; Matzke, Andreas; Churakov, Gennady; Kuritzin, Andrej; Mayr, Gerald; Brosius, Jürgen & Schmitz, Jürgen (2007): "Waves of genomic hitchhikers shed light on the evolution of gamebirds (Aves: Galliformes)". BMC Evolutionary Biology 7: 190. (Texto completo).
• Kulikova, Irina V.; Drovetski, S. V.; Gibson, D. D.; Harrigan, R. J.; Rohwer, S.; Sorenson, Michael D.; Winker, K.; Zhuravlev, Yury N. & McCracken, Kevin G. (2005): "Phylogeography of the Mallard (Anas platyrhynchos): Hybridization, dispersal, and lineage sorting contribute to complex geographic structure". Auk 122 (3): 949-965. (Texto completo).
• Sibley, C. G.; Ahlquist, J. E. & Monroe, B. L.(1988): "A classification of the living birds of the world based on DNA-DNA hybridization studies". Auk 105: 409-423.

Outros artigos

• Aves
• Aves modernas
• Neognatos

I galloanseri (Galloanserae) sono un clade comprendente i due cladi (Galliformes) e (Anseriformes). Gli studi sulle similitudini anatomiche e molecolari suggeriscono che questi due gruppi sono strettamente imparentati da un punto di vista evolutivo.

Evoluzione

I galloanseri furono il primo clade di neognati conosciuti, e forse tutti gli altri cladi si sono evoluti da questo. Dagli scarsi fossili che sono stati finora recuperati si è intuito che era già largamente diffuso - infatti forma il gruppo principale dei moderni uccelli - fin dalla fine del Cretaceo, ipotesi, questa, al giorno d'oggi, generalmente accettata da tutti. Fossili come Vegavis indicano anseriformi relativamente moderni - appartenenti, nonostante tutto, a una linea estinta al giorno d'oggi - erano contemporanei dei dinosauri non-aviani. Diversamente dai galliformi, più conservatori da un punto di vista morfologico, gli anseriformi si sono adattati ad un'alimentazione basata sul filtraggio e sono caratterizzati da un grande numero di autapomorfie in relazione al proprio stile di vita. I sistemi di nutrizione estremamente avanzati degli anseriformi, insieme alle similitudini dell'antico anseriforme Presbyornis con i pivieri, hanno fatto classificare da alcuni scienziati del passato gli anseriformi con i caradriiformi^[1][2]. Comunque, un valido supporto al raggruppamento dei galloanseri è emerso in tempi più recenti grazie agli studi basati su nuove analisi molecolari e morfologiche; il clade Galloanserae continua ad essere accettato come una genuina linea evolutiva dalla maggior parte degli scienziati.^[3]

Note

Vistu un zosu virskārta (Galloanserae) ir neognatu infraklses (Neognathae) putnu virskārta, kas apvieno divas mūsdienās dzīvojošas kārtas^[1] un vairākas izmirušas putnu grupas. Vistveidīgo kārta (Galliformes) un visas izmirušās putnu grupas, kas ir tuvāk radniecīgas vistveidīgajiem putniem, nevis zosveidīgajiem (Anseriformes) tiek apvienotas kopīgā kladā Pangalliformes.^[2] Zosveidīgie un vistveidīgie putni ir samērā tuvu radniecīgi, ko apstiprina arī jaunākie DNS pētījumi.^[3]

Kopīgās īpašības

Lai gan zoveidīgajiem un vistveidīgajiem putniem ir samērā atšķirīga ekoloģija un morfoloģija, kas ir atbilstoša putnu dzīves veidam, abām grupām joprojām ir vairākas kopīgas īpašības, kas apvieno ūdenī un uz sauszemes dzīvojošās vistu un zosu sugas. Abu grupu sugām ir raksturīga augsta dējība. Gan zosveidīgajiem, gan vistveidīgajiem putniem dējumā parasti ir vairāk kā 5 olas un ļoti bieži vairāk kā 10 olas.^[4] Salīdzinoši, piemēram, baložveidīgie vai plēsīgie putni parasti dēj 2 olas, ļoti reti dējot vairāk olu. Lielākā daļa putnu sugu ir monogāmas, bet daļa šīs virskārtas sugu ir poligāmas.^[5] Mazuļi pēc izšķilšanās ir ļoti labi attīstīti. Tie uzreiz spēj sekot līdzi saviem vecākiem, paši baroties un ūdensputnu sugu mazuļi dažu stundu vecumā prot peldēt un nirt. Mazuļus sedz labi attīstītas pūkas un tie pat spēj nelielus attālumus lidot, pametot ligzdu.

Starp dažādajām šīs grupas ģintīm ļoti bieži var novērot hibrīdus. Piemēram, pērļvistas ļoti viegli hibridizējas ar mājas vistām vai Indijas pāvu. Savstarpēji sugas nav tuvu radniecīgas, bet spēj radīt veslīgus pēcnācējus.^[6]

Sistemātika

Vistu un zosu virskārta (Galloanserae)

• kārta Zosveidīgie (Anseriformes)
  • †dzimta Brontornithidae
  • †dzimta Dromornithidae
  • †dzimta Gastornithidae
  • Kliedzējzosu dzimta (Anhimidae)
  • Pīļu dzimta (Anatidae)
  • Žagatzosu dzimta (Anseranatidae)
• klada Pangalliformes
  • kārta Vistveidīgie (Galliformes)
    • †dzimta Paraortygidae
    • †dzimta Quercymegapodiidae
    • †dzimta Sylviornithidae
    • Kokuvistu dzimta (Cracidae)
    • Lielkājvistu dzimta (Megapodiidae)
    • Fazānu virsdzimta (Phasianoidea)
      • †dzimta Gallinuloididae
      • Amerikas paipalu dzimta (Odontophoridae)
      • Fazānu dzimta (Phasianidae)
      • Pērļvistu dzimta (Numididae)
  • †Austinornis
  • †Archaealectrornis
  • †Cyrtonyx
  • †Linquornis
  • †Archaeophasianus
  • †Palaealectoris
  • †Palaeoalectoris
  • †Palaeonossax
  • †Palaeortyx
  • †Procrax
  • †Shandongornis
  • †Taoperdix

Atsauces

Vogels

De Galloanserae zijn een superorde van vogels in de infraklasse Neognathae van de onderklasse Neornithes. De superorde Galloanserae bevat de orde van de eendachtigen en de hoenderachtigen.^[1]
Uit anatomisch en moleculair onderzoek bleek dat de orde van de hoenderachtigen en die van de eendachtigen (eenden, ganzen en zwanen) in hun evolutionaire ontwikkeling zeer verwant zijn. Zij hebben één gemeenschappelijke voorouder en vormen dus een clade. Dit blijkt verder uit recent moleculair/genetisch onderzoek.^[2][3]

Overeenkomsten

Hier zijn een aantal kenmerken waaruit de verwantschap tussen de hoendervogels en de eendachtigen blijkt:

• Beide groepen maken grote legsels van vijf tot tien eieren. Voor vogels van dit formaat is dat opvallend.
• Veel vogels zijn monogaam. Bij de hoenders en de eenden daarentegen (maar niet bij zwanen en ganzen) vinden we opvallend veel polygamie. Vooral bij grondeleenden is dit in sterke mate het geval. Daar vormen mannetjeseenden soms een soort bende die zich "schuldig" maakt aan "groepsverkrachtigen". Kippen leven in een harem onder leiding van een haan.
• De soorten onderling zijn opvallend gemakkelijk kruisbaar. Tussen diverse soorten hoendervogels bestaan tal van hybriden. Hetzelfde geldt voor de eendachtigen. Berucht is de vorming in het wild van hybriden tussen vrouwtjes van bedreigde soort witkopeend met mannetjes van de rosse stekelstaart, een exoot uit Amerika.
• Zowel bij hoendervogels als bij eendachtigen zijn de kuikens onmiddellijk na het uitbroeden actief en kunnen zelf voedsel zoeken. Jonge eendjes kunnen zwemmen en duiken. Bij een bepaalde groep hoendervogels, de grootpoothoenders, groeien de jongen op zonder enige hulp van de ouders, wat uniek is voor vogels.

Taxonomie

Ordes die behoren tot deze superorde

• Anseriformes (eendvogels)
• Galliformes (hoendervogels)

Mogelijk behoort deze uitgestorven familie ertoe:

• Gastornithiformes †

• Plymouth Rock

Bronnen, noten en/of referenties

Ande- og hønsefugler (Galloanserae) er en overorden som inkluderer de to undergruppene andefugler og hønsefugler. Andefugler har sterk adapsjon til et akvatisk økosystem, mens hønsefugler har sterk adapsjon til et terrestrisk miljø. Artene har en kosmopolitisk utbredelse. Hannen kan kalles andrik, gasse, hane, orre, tiur og stegg med mer, mens hunnen kalles høne, røy, and og gås med mer.

Evolusjon

I kritt-tiden for omkring 77,1 (± 2,5) millioner år siden delte Galloanserae i to linjer. Den ene førte til dannelsen av Galliformes (hønsefugler), den andre ledet til Anseriformes (andefugler).^[1].^[2]

Betydning

Gruppen med ande- og hønsefugler okkuperer nesten alle biogeografiske regioner i hele verden. Den inkluderer dessuten nesten alle de økonomisk viktigste fuglene verden, hver med lange historiske linjer som domestiserte arter, og derfor ideelle modeller for forskning av økologisk og evolusjonær karakter. Men, på tross av relativt stor systematisk interesse, og på grunn av den store sosialøkonomiske og biologiske betydningen, slektsforholdene på artsnivået i denne kladen har forblitt kontroversielle.^[3]

Inndeling

De nålevende fuglenes innbyrdes inndeling regnes ikke som endelig klarlagt, selv om det hersker enighet om de basale forgreningene i fuglenes stamtre. Inndelingen under følger HBW Alive og er i henhold til del Hoyo et al. (2016).^[4]

• Nåtidsfugler (Neornithes)
  • Primitive nåtidsfugler (Paleognathae)
    • Strutsefugler (Struthioniformes)
  • Moderne nåtidsfugler (Neognathae)
    • Ande- og hønsefugler (Galloanserae)
      • Hønsefugler (Galliformes)
      • Andefugler (Anseriformes)
    • Moderne fugler (Neoaves)
      • Lappedykkere (Podicipediformes)
      • Flamingofugler (Phoenicopteriformes)
      • Tropikfugler (Phaethontiformes‎)
      • Solriksefugler (Eurypygiformes)
      • Mesitter (Mesitornithiformes)
      • Duefugler (Columbiformes)
      • Sandhøns (Pterocliformes)
      • Nattravnfugler (Caprimulgiformes)
      • Hoatzin (Opisthocomiformes)
      • Gjøkefugler (Cuculiformes)
      • Riksefugler (Gruiformes)
      • Trappefugler (Otidiformes)
      • Turakoer (Musophagiformes)
      • Lommer (Gaviiformes)
      • Pingviner (Sphenisciformes)
      • Stormfugler (Procellariiformes)
      • Storker (Ciconiiformes)
      • Pelikanfugler (Pelecaniformes)
      • Sulefugler (Suliformes)
      • Vade-, måse- og alkefugler (Charadriiformes)
      • Ugler (Strigiformes)
      • Kondorer (Cathartiformes)
      • Haukefugler (Accipitriformes)
      • Musfugler (Coliiformes)
      • Kurol (Leptosomiformes)
      • Trogoner (Trogoniformes)
      • Hornfugler (Bucerotiformes)
      • Råkefugler (Coraciiformes)
      • Spettefugler (Piciformes)
      • Seriemafugler (Cariamiformes)
      • Falkefugler (Falconiformes)
      • Papegøyefugler (Psittaciformes)
      • Spurvefugler (Passeriformes)

Tinamufugler (Tinamiformes) regnes ikke som en selvstendig orden, men inngår som en familie under strutsefugler (Struthioniformes). Seilerfugler (Apodiformes) regnes ikke som en selvstendig orden, men inngår som en familie under nattravner (Caprimulgiformes). Mer enn halvparten av alle fugler hører til spurvefuglene.

Fylogeni

Nåtidsfuglenes basale klader i etterkomertreet under er i henhold til Sibley & Ahlquist (1990)^[5]. Inndelingen støttes i hovedtrekk av nyere forskning med genom, jfr. Jarvis et al. (2014). Det er imidlertid uklart om Tinamidae (tinamufamilien) og flere andre familier skal inkluderes i selvstendige ordener under Paleognathae (primitive nåtidsfugler) eller som familier under Struthioniformes (strutsefugler). Det siste støttes av HBW Alive.

Aves/Neornithes Palaeognathae

Struthioniformes

(Tinamiformes?)

Neognathae

Neoaves

Galloanserae

Anseriformes

Galliformes

Nåtidsfuglers basale klader basert på Sibley & Ahlquist (1990),^[5] inkludert Mesitornithiformes som har vært omdiskutert med hensyn til plasseringen.

Aves/Neornithes Palaeognathae

Struthioniformes

Tinamiformes

Neognathae

Neoaves

Mesitornithiformes

Galloanserae

Anseriformes

Galliformes

Nåtidsfuglers basale klader basert på Sibley & Ahlquist (1990),^[5] inkludert Mesitornithiformes, som har vært omdiskutert med hensyn til plasseringen, og Craciformes som har vært omdiskutert i sin helhet og mangler faglig støtte.

Aves/Neornithes Paleognathae

Struthioniformes

Tinamiformes

Neognathae

Neoaves

Mesitornithiformes

Galloanserae

Anseriformes

Galliformes

Craciformes

Referanser

Litteratur

• Josep del Hoyo and Nigel J. Collar et al. HBW and BirdLife International Illustrated Checklist of the Birds of the World. Lynx Edicions, 2014, ISBN 978-84-96553-94-1

Eksterne lenker

• (en) Ande- og hønsefugler i Encyclopedia of Life
• (en) Ande- og hønsefugler hos Fossilworks
• (en) Ande- og hønsefugler hos Fauna Europaea
• (en) Kategori:Poultry – bilder, video eller lyd på Wikimedia Commons

Numida

Odontophorus

Colinus

Rollulus

Bonasa

Gallus

Anseriformes

Chauna

Anseranas

Dendrocygna

Oxyura

Anser

Anas

Aythya

O clado de aves batizado de Galloanserae (Sibley, Ahlquist & Monroe 1988) ou galoânseras^[1] inclui as ordens Galliformes, Craciformes e Anseriformes, e provavelmente os grupos extintos dos Diatrymiformes e Dromornithiformes. São o grupo mais basal das Neornithes, sendo o outro constituído pelas Neoaves. Etimologia: Latim gallus "galo" e anser "ganso".

Referências

Galloanserae är en överordning av fåglar som omfattar alla hönsfåglar (Galliformes) och andfåglar (Anseriformes) men även den utdöda ordningen Gastornithiformes. Anatomiska och molekylära studier visar att dessa grupper evolutionärt är mycket närbesläktade.^[1][2][3] Från denna grupp av fåglar härstammar merparten av världens alla domesticerade fåglar, som tamhöns och gäss.

Referenser

Noter

1. ^ Sibley, C, Ahlquist, J. & Monroe, B. (1988)
2. ^ Chubb, A. (2004)
3. ^ Kriegs et al. (2007)

Källor

• Chubb, A. (2004): New nuclear evidence for the oldest divergence among neognath birds: the phylogenetic utility of ZENK(i). Molecular Phylogenetics and Evolution 30: 140-151
• Kriegs, Jan Ole; Matzke, Andreas; Churakov, Gennady; Kuritzin, Andrej; Mayr, Gerald; Brosius, Jürgen & Schmitz, Jürgen (2007): Waves of genomic hitchhikers shed light on the evolution of gamebirds (Aves: Galliformes). BMC Evolutionary Biology 7: 190 (Fulltext).
• Sibley, C.G.; Ahlquist, J.E. & Monroe, B.L. (1988): A classification of the living birds of the world based on DNA-DNA hybridization studies. Auk 105: 409-423.

• 1 Характеристика
• 2 Систематика
  • 2.1 Класифікація
  • 2.2 Філогенія
• 3 Примітки

1. ↑ Claudia P. Tambussi; Federico J. Degrange; Ricardo S. De Mendoza; Emilia Sferco; Sergrio Santillana (2019). A stem anseriform from the early Palaeocene of Antarctica provides new key evidence in the early evolution of waterfowl. Zoological Journal of the Linnean Society. in press. doi:10.1093/zoolinnean/zly085.
2. ↑ Hackett, S. J.; Kimball, R. T.; Reddy, S.; Bowie, R. C. K.; Braun, E. L.; Braun, M. J.; Chojnowski, J. L.; Cox, W. A. et al. et al. (2008). «A Phylogenomic Study of Birds Reveals Their Evolutionary History». Science 320 (5884): 1763—1768. doi:10.1126/science.1157704. PMID 18583609.

Điểu cầm hay cầm điểu, danh pháp khoa học Galloanserae, là tên gọi chỉ chung về các loài chim thuộc một trong hai họ hàng sinh học, cụ thể là các loại chim săn bắn thể thao, gà chọi hay các loại chim không biết bay thuộc bộ Gà Galliformes và các loài chim nước hay thủy cầm thuộc bộ Ngỗng Anseriformes. Những loài này có đặc điểm chung là gần gũi về mặt di truyền và có quan hệ chặt chẽ với con người trong quá trình thuần hóa các loài nêu trên thành gia cầm hay vật nuôi.

Nghiên cứu về giải phẫu và phân tử tương đồng đã cho ra đề nghị về việc hai nhóm này là có quan hệ họ hàng và có quá trình tiến hóa gần gũi với nhau, chúng tạo thành các nhánh các loại chim và gà được khoa học biết đến như liên bộ Galloanserae (ban đầu được gọi là Galloanseri), có thể hiểu là liên bộ gà-vịt nhánh này cũng được hỗ trợ bởi dữ liệu chuỗi hình thái và DNA cũng như dữ liệu hiện diện retrotransposon.

Thuật ngữ

Như trái ngược với điểu cầm, thì gia cầm là một thuật ngữ cho bất kỳ loại chim bị thuần hóa hay chim bị giam cầm hay nuôi nhốt để lấy thịt, trứng, hay lông vũ, đà điểu là một ví dụ, đôi khi được giam giữ, nuôi nhốt như là gia cầm, nhưng nó không giống như gà chọi cũng không phải chim nước vì nó sẽ không bị thuần hóa để có sự khác biệt hoàn toàn với tổ tiên của chúng. Trong các thuật ngữ thông tục, thuật ngữ gà (cầm) thường được sử dụng gần như đồng nghĩa với gia cầm (gà nhà), và nhiều ngôn ngữ không phân biệt giữa gia cầm và điểu cầm.

Tuy nhiên, thực tế là Galliformes và Anseriformes rất có thể tạo thành một nhóm đơn ngành có sự phân biệt giữa điểu cầm và gia cầm. Sự khác biệt lịch sử là do từ Đức/Latin cặp từ chia đặc trưng của Tiếng Anh Trung cổ; từ điểu cầm có nguồn gốc Đức (x. tiếng Anh "Fugol", Đức Vogel, Đan Mạch Fugl), trong khi gia cầm là của Latin qua Norman gốc Pháp. Rất nhiều loài bị tiêu diệt bởi con người như là điểu cầm, bao gồm cả gia cầm như gà hoặc gà tây, chim trò chơi như trĩ hoặc gà gô, chim trời khác như gà Phi hoặc chim công và chim nước như vịt hoặc ngỗng.

Điểu cầm còn là tên gọi để đặt tên cho một ngành khoa học là Điểu cầm học hay gọi gọn là điểu học, một ngành khoa học chuyên nghiên cứu về các loài chim, các loài gà...

Chú thích

Tham khảo

Wikispecies có thông tin sinh học về Điểu cầm

• Benson, D. (1999): Presbyornis isoni and other late Paleocene birds from North Dakota. Smithsonian Contributions to Paleobiology 69: 253-266.
• Chubb, A. (2004): New nuclear evidence for the oldest divergence among neognath birds: the phylogenetic utility of ZENK(i). Molecular Phylogenetics and Evolution 30: 140-151
• Feduccia, A. (1999): The Origin and Evolution of Birds, Second Edition. Yale University Press, New Haven.
• Kriegs, Jan Ole; Matzke, Andreas; Churakov, Gennady; Kuritzin, Andrej; Mayr, Gerald; Brosius, Jürgen & Schmitz, Jürgen (2007): Waves of genomic hitchhikers shed light on the evolution of gamebirds (Aves: Galliformes). BMC Evolutionary Biology 7: 190 (Fulltext).
• Kulikova, Irina V.; Drovetski, S.V.; Gibson, D.D.; Harrigan, R.J.; Rohwer, S.; Sorenson, Michael D.; Winker, K.; Zhuravlev, Yury N. & McCracken, Kevin G. (2005): Phylogeography of the Mallard (Anas platyrhynchos): Hybridization, dispersal, and lineage sorting contribute to complex geographic structure. Auk 122 (3): 949-965. [English with Russian abstract] DOI: 10.1642/0004-8038(2005)122[0949:POTMAP]2.0.CO;2 PDF fulltext. Erratum: Auk 122 (4): 1309. DOI: 10.1642/0004-8038(2005)122[0949:POTMAP]2.0.CO;2
• Sibley, C.G.; Ahlquist, J.E. & Monroe, B.L. (1988): A classification of the living birds of the world based on DNA-DNA hybridization studies. Auk 105: 409-423.

Liên kết ngoài

Tra fowl trong từ điển mở tiếng Việt Wiktionary

• Reynolds, Francis J. biên tập (1921). “Fowl”. Tân Bách khoa toàn thư Collier. New York: P.F. Collier & Son Company.

Царство: Животные

Подцарство: Эуметазои

Без ранга: Двусторонне-симметричные

Без ранга: Вторичноротые

Тип: Хордовые

Подтип: Позвоночные

Инфратип: Челюстноротые

Надкласс: Четвероногие

Класс: Птицы

Подкласс: Настоящие птицы

Инфракласс: Новонёбные

Надотряд: Galloanserae

• Galloanseres, orth. var.

• Гусеобразные
• Курообразные

Источник — https://ru.wikipedia.org/w/index.php?title=Galloanserae&oldid=92031551

雞雁總目（學名：Galloanserae）是指雁形目及雞形目兩目的鳥類。它們在解剖及分子^[1]、形態及DNA序列^[2]、與及反轉錄轉座子標記^[3]上的相似，顯示它們是演化上的近親。

特徵

雖然雞雁小綱的成員在生態、對環境的適應性、形態及動物行為學上的多樣性較高，但也有一些共通的特徵。當中很多都是今鳥亞綱的祖徵。

• 雞雁小綱非常多產，一般每次會生多於5隻蛋。
• 很多雞雁小綱都是一夫多妻制或一妻多夫制的。鴨亞科下的雄鴨甚至會聯群集體強姦雌鴨。
• 雞雁小綱經常出現混種，甚至一些難於混種的鳥類也可以與它們混種。例如珠雞能成功與非近親的家禽及藍孔雀混種。這令基於粒線體DNA研究更為複雜。
• 雞雁小綱非常早熟。雛生幾小時的雁形目就懂得游泳及潛水，雛生塚雉完全長有羽毛及飛一段長距離。

系統與演化

雞雁小綱是今顎小綱的基群，也就是最初分支出來的演化支。從有限的化石中得知，它們於白堊紀就已經廣泛分佈。從維加鳥等化石得知現今的水禽是與恐龍生存在同一時代。

參考

鸟类现代分类（DNA分类系统，传统分类系统） 小纲 目 平胸亚纲（Paleognathae） 无翼鸟目（Apterygiformes） 鹤鸵目（Casuariiformes） 美洲鸵鸟目（Rheiformes） 鸵鸟目（Struthioniformes） 䳍形目（Tinamiformes） 雞雁小綱（Galloanserae） 雁形目（Anseriformes） 鸡形目（Galliformes） 新鸟小纲（Neoaves） 鸊鷉目（Podicipediformes） 鹱形目（Procellariiformes） 鹈形目（Pelecaniformes） 鹳形目（Ciconiiformes） 隼形目（Falconiformes） 鹤形目（Gruiformes） 鸻形目（Charadriiformes） 鸽形目（Columbiformes） 雀形目（Passeriformes） 鹦形目（Psittaciformes） 鹃形目（Cuculiformes） 鸮形目（Strigiformes） 夜鹰目（Caprimulgiformes） 雨燕目（Apodiformes） 鼠鸟目（Coliiformes） 咬鹃目（Trogoniformes） 佛法僧目（Coraciiformes） 鴷形目（Piciformes） 犀鸟目（Bucerotiformes） 鵑鴗目（Leptosomatiformes） 麝雉目（Opisthocomiformes） 企鹅目（Sphenisciformes） 潜鸟目（Gaviiformes） 叫鶴目（Cariamiformes）

取自“https://zh.wikipedia.org/w/index.php?title=雞雁總目&oldid=46375497”

キジカモ類 分類 界 : 動物界 Animalia 門 : 脊索動物門 Chordata 亜門 : 脊椎動物亜門 Vertebrata 綱 : 鳥綱 Aves 上目 : 新顎類 Neognathae 階級なし : キジカモ類 Galloanserae 学名 Galloanserae Sibley et al., 1988 シノニム

Galloanseri

英名 fowl 目

• 詳細は本文参照
• キジ目 Galliformes
• カモ目 Anseriformes
• †ガストルニス目 Gastornithiformes
• （*ホウカンチョウ目 Craciformes）

キジカモ類（Galloanserae）は、鳥類分類の1グループである。現生ではキジ目（分類体系によってはキジ上目）とカモ目からなる。

現生鳥類を含む系統である新鳥類は、原始的な古顎類と進化的な新顎類に大きく分かれるが、新顎類はさらに、原始的なキジカモ類と進化的な Neoaves に分かれる。

このグループが単系統であることは J. Cracraft (1981) が指摘し、Sibley, Ahlquist & Monroe (1988) が Galloanserae と命名し分類に取り入れた。多くの分類体系では階級を与えないが、Sibley分類体系では小綱に位置づける。

家畜および狩猟の対象となる鳥類の殆どは、キジカモ類に属している。

系統[編集]

新鳥類  

古顎類

新顎類 キジカモ類  

キジ目

 

カモ目

 

Neoaves

分類[編集]

• キジ目 Galliformes
  • キジ科 Phasianidae - シチメンチョウ科 Meleagrididae・ライチョウ科 Tetraonidae を分ける説がある
  • ツカツクリ科 Megapodiidae - ホウカンチョウ目とする説あり
  • ナンベイウズラ科 Odontophoridae
  • ホウカンチョウ科 Cracidae - ホウカンチョウ目とする説あり
  • ホロホロチョウ科 Numididae
• カモ目 Anseriformes
  • カササギガン科 Anseranatidae
  • カモ科 Anatidae - tyuuリュウキュウガモ科 Dendrocygnidae を分けることがある
  • サケビドリ科 Anhimidae
  • †プレスビオルニス科 Presbyornithidae
• †ガストルニス目 Gastornithiformes
  • †ガストルニス科 Gastornidae

現生キジカモ類の目分類はほとんどの分類学者で一致するが、Sibleyらはキジ目のうちホウカンチョウ科とツカツクリ科をホウカンチョウ目として独立させた。ただし、このホウカンチョウ目は側系統と推定されている。キジ目のうち最初に分岐した系統については他にホウカンチョウ科説とツカツクリ科説があったが、分子系統によればホウカンチョウ科が最初に分岐したようである。

Sibley分類体系上の位置[編集]

上位分類[編集]

シブリー・アールキスト鳥類分類

下位分類[編集]

• キジ上目 Gallomorphae
  • ホウカンチョウ目 Craciformes
    • ホウカンチョウ科 Cracidae
    • ツカツクリ科 Megapodiidae
  • キジ目 Galliformes
    • キジ科 Phasianidae
    • ホロホロチョウ科 Numididae
    • ナンベイウズラ科 Odontophoridae
• カモ上目 Anserimorphae
  • カモ目 Anseriformes
    • サケビドリ科 Anhimidae
    • カササギガン科 Anseranatidae
    • リュウキュウガモ科 Dendrocygnidae
    • カモ科 Anatidae

外部リンク[編集]

ウィキスピーシーズにキジカモ類に関する情報があります。 ウィキメディア・コモンズには、キジカモ類に関連するカテゴリがあります。 鳥類の現生目 古顎類 キジカモ類 Metaves incertae sedis (semi‐)aquatic チドリ目 land birds

「https://ja.wikipedia.org/w/index.php?title=キジカモ類&oldid=61415041」から取得

닭기러기류(Galloanserans)는 현존하는 조류 분류군의 하나이다. 닭기러기상목(Galloanserae)으로 분류하기도 한다. 현생 기러기목과 닭목을 포함하고 있다. 현생 조류를 포함한 계통인 조류는 원시적인 고악류와 좀더 진화한 신악류로 나뉘지만, 신악류는 더 원시적인 닭기러기류와 더 진화한 신조류(Neoaves)로 나뉜다. 1981년 크라크라프트(J. Cracraft)가 이 분류군이 단계통군임을 밝혔고, 1988년 시블리와 알퀴스트(Sibley, Ahlquist & Monroe) 등이 닭기러기류를 명명하고 분류에 도입했다. 많은 분류 체계에서는 분류 등급을 주지 않지만, 시블리 알퀴스트 분류 체계는 소강(小綱)으로 분류한다.

하위 분류

• 기러기목 (Anseriformes)
• Pangalliformes
  • † Austinornis
  • † Gallinuloididae
  • † Paraortygidae
  • † Quercymegapodiidae
  • 닭목 (Galliformes)

계통 분류

2020년 쿨(Kuhl) 등의 연구에 의한 조류의 계통 분류이다.^[1]

조류  

고악류

  신악류 닭기러기류  

닭목

   

기러기목

     

신조류

     

다음은 해킷 등(Hackett et al.)의 연구에 기초한 분자생물학적 계통 분류이다.^[2]

닭기러기류 닭목  

메거포드과

     

보관조과

  좁은 의미의 닭목  

뿔닭과

     

꿩과

   

신대륙메추라기과

           

기러기목

   

각주